Historiarum fragmenta

411쪽

13. Sod ubi ille militum voluntatem causatus.14. Legioneς Valerianne comperto lege Gahinia Bithyniam ei Pontum consuli datum, sese miss0S PARP.

απορω ἐγένετο. Appian. Mithrid. c. m. med. p. 777. Schwoigh. 10υκουλλου δ' τω Μιθριδανν παροστρατοπεδευοντος ὁ της

'Aσως στρατYyoς i. e. D. Marcius Rex Proconsul, περιπέμτων ἐκή- σσε. Pωμαίους ἐπικαχειν Λουκουλλω πέρα του δέοντος πολεμουντι, καὶ τους vix αυτω τῆς στρατεως αφιέναι, καὶ των - πειθομένων - οντα ὁ μευσειν. Igitur quod deest et unciali pra dicatum lato soro suit: auxilium ab eo petiis. De ratione ablativi absoluti no utro participii perseeli passivi et integra enunciatione compositi v. Granim. lat. nostr. g. 150, 2. nol. 4. p. 539. et quae laudavimuq ad Calii. c. XLl, b. p. ID. Fr. 13. Deest apud Cori. , Geri. ed. mai. et D br. - Geri. ed. min. V, II. p. 236,1.J Fragmentum hoc, quod recens accessit ex cod. Gud. Aria iani v. Kausatus, p. 2M. Lindom. , certe cohaerei cum praecedente. Ille enim est P. Marcius Reae, Λ siae proconsul, vano praetextu militoA so sequi nolle Lucullo petitum auxilium no-gans; cs. Dio Cass. XXXV, 17. p. 86. Reim. Μαρκιος δὲ Α κ-λλω -κ -κουρπιε, προσχημα τους στρατιωτας, ως ο υκ ἐθελήσαντας o I ακολουθῆσαι, ποιησαμενος. Tantus est autem p t in hoc et in superiore Fragmento Dioni cum Sallitatio in ipsis verbis consensus, ut dubitari nequeat, quin olim in bac operis

sui parte potissimum auctor in secutu Rit. Fr. I 4. fCorl. p. 992. Geri. ed. mai. V, 2. d. min. V, 2. P.

bus Sall. edd. vitioso est mnsuli ilatam, quod Kri liliuς moliorum codicum a uel rilato corroxii; nam quum Ponti notio in hac re potior sit, praedicatum huic legitimo accommodatur; es. Gramna. lat. nostr. g. l 20, I. b. P. 283. - Sese missos esse vera Dougae ostomendatio; in eodd. enim si vel esse missos rage, vol rare missos, vel missos esse, quae depravationes quomodo ortae sint non est dis-ficile ad videndum. Nam quum pronomen, quo utique opus PSi, quia in novo subiecto vis genionliae inest, a somnieuloso librario inesse suisset deformatum, insecuti scribae unum infinitivum redundaro viden los alii priorona, alii poςleriorem Omi Kerunt. - Logi A Gabiniae, latae a. 67. a. Chr. n. ab A. Gabinio tribuno plebis, quamquam summa orat do uno imperatoro contra praedoneκ constituendo, tamen, quantum ex Sallustii loco coniicitur, complura capita suisse videntur, quae ad res Asiae ordinandaq portinerent. - Consul μκl M'. AelliuR Glabrio; v. ad Fr. 12. coli. Dione Cass. XXXV, 2. p. 78. et c. II. p. 86. Reim. Plutarch. in Pomp. c. 30, in. - De missione

412쪽

ulsTORIARUM FRAGMENTA. LIB. V.

CAP. II. Ri s iu halint . Lex Gahi uia. - Poli peti dissi iiiii lui ilia et gloriatio. - Gabiitius Pompseliani coniiueiulat. - Catulus legem dissuadet.

15. Cupientissumus legi S. 16. 0uibus de caussis Sullana dictatorem uni sibi

deSeendere quo, assurgere Sella, caput aperire solitum.

Valerianorum es. Dio Cass. XXXV, 15, exti. p. 85. Oι γε Ουαu- ρειοι, μαθοντες οτι τῆς στρατείας - τοῖς Oικοι τfλεσι αφεινrou. παντελλ απεχωρροαν. .F I5. Cori. p. 1005. Gori. ed. imai. Inc. 6 . Dd. mili. IV, 39. p. 228, 13. Debr. V, 45.J Verba, a Diomodo I. p. 29 I. Pulsch. laudata, Debroqsi iis salis probabili li r refert ad Pompstium, qui, quum nihil magis cliperet, quam ut Gabinii lege dir uno imperatoro contra praedones constituendo inauditam in ro publiea potestatem aecipPrei, nihilominus simul ala modos lia tantum imperium invito sibi datum

videri oellet; cs. Dio Cass. XXXVI, 7. p. 9 I. Rei m. D Πομπήῖος

ἐπιθυμῶν μὲν πανυ δοκειν αναγκάζεσθαι. Fr. 16. fCOrt. p. 997. Gori. Od. mai. V, 9. d. min. V, 8. P. 235,11. Debr. I, 33. V, 48.J Verba Nonius IV, b. p. 236, 18. Merc. sic laudai: q. d. c. Syllum in pictor in dictatorem M. S. 4tιυ deSc., S/ιrgere de sella, caput Nainire solitum. idem IV, 430. p. 397, l . tantummodo haec assori: sella sumere, caput aperire solitum. Tum Servius ad Virg. Aen. I, III. et III, 206. habet cup. aperire Solitus. Deniquo AruSian. v. adsur , p. 2 l . Lindom. lolum Fragm. omissi Suerbis quibus de caussis sic refert: Syllam dictatorem uni Sibi des .eguo, es immere Sella, cap. aper. solitum. uibus inter se collatis patet solum Arusianum verba Sallustii exilibero incorrupta, tribus tamen primis Nonii augenda. Nam in ricloria, quod omnibuς Sall. edd. additur, ineptum additamentum esse, tum perversus Verborum locus ostendit, luna absurda sententia, tum Arusiani auctoritas, apud quem ea absunt. Assurgere certum praestat Arusiani lemma, sella autem sine de praepositione eiusdem eum Nonio IV, 430. consen Sustabilitur. Uni sibi pronomina, quast in Sall. edd. duplici vilio et

inverso ordine sibi uni) et ante assumere leguntur, locum Suum ante descendere habere, luna recla ratio ostondit, siquidem obiectum Omnibus Verbis commune est, tum Nonii pariter atque Arusiani ii de comprobatur. - De Pompeio haec intelligenda esse diserta scriptarum testimonia Ostendunt; es. Plutarch. in Pomp. c. 8, med. SM

413쪽

C. SΛLLUSTI CRISPIIT. Saepe celebritatem nominis intellego timentem.

γὰρ εἶδεν αυτον o Συλλας προςώκτα και τὸν στρατιαν παρεστωσανευανδρια τε λαθιαστὴν καὶ δια τας κατομώσεις ἐπνρμένην καὶ ἱλαραν, αποπηδήσας του ιπ που, καὶ προςαγορευθεὶς, ως εἰκος, αυτ ροιορ αντιπρο πορευσεν αυτοκρατορο τον Πομπήῖον. - Καὶ ταλλα δε ην Oμολπουντα ταις πραπαις φιλοφροσυναις, υπεξανισταμένου τε προς ιοντι τψ Πομπηrω καὶ τῆς κεφαλῆς απαγοντος το ἱματιον, α προς αλλον Ου ραδως ἐωρατο ποιῶν,

καίπερ οντων πολλων καὶ αγαθων περὶ αυτον. et . nund. in Crass.

τατος ἐν τοῖς μάλιστα οδε ο αμῆρ se. Πομπήχςὶ ἐγένετο τψ Σύλλα,

iliciutor Pompeio etiam prirato capul ad aperuit, e t sella af surrexit, et equo descendit. - I o ratione dativi, quippse quo easu ponatur is, in euius liOnorent aliquid fit, v. Grainin. lat. nostr. i. 127. 3. B. a. additam. I. p. 351. - Π noris usum a Sulla Pompeio habili explieat Servius ad Virg. Aen. XI, 500. -0uattuor erant apud Romanos, quae ad honorificentiam portinebant, equo desilire, caput GPrrire, via dcceder , OSSumere. Hoc etiam praecones prae-Puntes magistratus clamare dicebantur. cs. Seneca Ep. 6 , exlr.

Si constitem videro aut praeforem, omnia, quitas honor haberi honoris Mec faciam, equo desiliam, caput adaperiam. gemitu cedum. Mori Requo desiliendi ex inpia sunt apud Valer. Max. II, 2, 4. VIII, 5. 6.coll. Dio. Cass. XLV, 16. p 430. Re in ., sella assumendi apud Sueton. Caes. c. 78.; de aperiendo capite agit Plutarcii. in Pua sit. Rom. c. I 0. ed. Huit. Vol. VIII. p. 316. De universa re v. oliam Lipsium in Eleell. l, 23. p. 427 sq. - Fragmentum Dobriissius, pronominis r nexivi vim non assecutus, salis inopi e statuit ox oratione suisse Catuli, qua legem Gabiniam dissuasit. Pompeii ipsius verba esse, quod iam viderat Lipsius l. l. p. 428. , Vidit etiam Gerlachius Vol. III. p. II6., sed prorgiis sinistre ab illo dicta esse censet, sequum die

postero, quam rogatio Manilia fsiclJ perlata fuit, in urbem venit et concionem habuit. Sed quum Plutarchus in Pomp. c. 26., quo loco Gerlachii opinio nititur, tradat, Pompeium hae concione id egisseae perfecisse, ut maior sibi, quam ipsa rogatione constitutum sue rat, polostas bellique apparatus concederetur, quis paullo circum-ςpoclior erodat ad hunc linoin Fragmenti vorba spectare potuisse Τ- Decasio gloriandi Pompeio haec suit. 0uum Gabinius rogationem de uno imporatore contra praedones constituendo tuliss i, Pompnius, quamquam in ea rogatione non nominatus v. Dio Cass. XXXVI, 6, Oxtr. p. 90.), sed plebis consensu huic imperio destinalus, ipso suffragiorum dio in contion in prodiit, ut oratione simula-

414쪽

18. Video indigentiam dona illi Sillim gratiae pro

perantem.

lao modostias pariter atque summae arrogantiae plena populum rogavit, ut ipsum, quippo honoribus iam satiatum laboribusque prorepublica susceptis de saligatum, novo hoc imporio non ornaront, spd aliorum rationem hab ron l. inter alia igitur testo Dione Cass. XXXVI.

8. p. 91. R im. haec dixit: οὐ μέν τοι o- υμῖν νομω προς iκειν ris προς με διακεῖσθαι, -τε ἐμοὶ δια παντος ἔν τινι Θεμονία εἶναι. Aυτος τε ἐκ παίδων κέκμηκα, καὶ υεμῆς δεικαὶ περὶ τους αλλους σπουδαζειν. N Ου μιέει νησθε ῖσα μὲν ἐν τω πρὸς τον Κίνναν πολέμω ἐταλαιπωρησα καί τοι κομιδη νεος ών; οσα δε ἔν τε τy Σικελία καὶ ἐν xv Aφρι- ην ἔκαμον, μηδέπω καθαρῶς ἐς ἐφηβους τελων; 0uae

quum in gratium Sullae Au copia eμμent, vix dubium est, quin his vel talibus ea subio serit, quao hoc Fragmonto conti non tur. Certo verba quibus de caussis evitae uni praecessisso aliquid, quod meritum aliquod Pompoti in Sullam conlineret. Fr. 17. Cort. p. 997. Gori. Od. mai. V, 6. Od. min. V, 5. P.

235, 8. Debr. V, 50.J Priscianus XVIII, 4. 42. p. 123. Κr. Magna

est huius et goquontis Fragmenti obscurita- ae difficilis explicatio. Ex Catuli oratio no rogationsem Gabiniam dissuadentis verba di sumpta censet Debrossius; sod ei sontentiao ropugnat Fr. 19., quod notissima quaedam verba catuli ita habet, ut apparoal lolam Dius Ora-lionstiti Obliqua structura a Sallustio fuisse r latimi. Universa Fragmenti forma quum prodat non ipsum Sallustium loqui, sed orationem alicuius conci inaniis resor re, coniicio haec ex Gabinii Oratione esse, qua Pompeium populo commendans in senatum atque Optimatos, rogationi suae atque Pompeio valde obnilonios, vohomenior inv hi iur. 9uod si a verisimilitudine non abhorret, celebritas nominis PAt Pompeii, timentem autem vel ad universam nobilitatem perlinei, vel ad praecipuum aliquem Pompeii adversarium, velut Pisonem con sulem aut alium quem. V. ad D. Sq. Fr. 18. Nori. p. 997. Ger l. ed. mai. V, 7. ed. min. V, 6. P. 235,

9. Debr. V, M.t Priscianus XVIII, 4, M. p. 123. Kr. haec verba ita asperi, ut praecedenti Fragmento contigua suisse vidoantur. Quod quum etiam forma orationis illi plane par eonfirmet, haud absurdum fuerit coniicero haec quoquo ex Gabinii oratione esse. Vulgo in Priseiani et Sallustii edd. legitur video ingentia dona quae flumire properantem, quam vitiosam seripturam Kretilius codicum auctoritato emendavit. Indigentia, quam Cicero Tuscc. IV, 9, 21. Pxplicat libidinem ine lebilem, h. l. oos significat, is ui inexplebili hο-norum libidine sexagitantur, abstracto pro concreto POSilo, quemadmodum Fr. III, 82, 20. iniuria dicitur de iis, qui iniuriam faciunt. Duili do by Cooste

415쪽

C. AALLUSTI CRI spl10. Sane bonus ea tempestate conina pericula elambitionem.

Dona gratiae sunt honores et imperia, populi gratiae debila, --que plerumque beneflcia dicta, ut monuimus ad Iug. c. LXXXV, 3 p. 4 4. Si ructuram properare verbi cum supino itincti tetigimus

ad Fr. III, 82, 16. Igitur Fr. 17. et I 8. Sallustius hoc sors dicit:

Intellego nobilitatem celebritatem nominis Pompeii saepe timentem: trules homines insatiabili honorum cupidine summis imperiis inhiantes, Pompeioque nomm honorem inviu ni f. id uibus vorbis soriussolia e subi corit: sed non quid hi cupiunt, seu qui I reipublicae utilitas postules, ρο illis respiciendum est, quo ducunt ea, quas iἰabinium

die piat in saeti Dio Gqs. XXXVI, 10. p. 92. Rotui. οὐ γαρ που τοὐς--αλλα τους λιτνηδείους προς ταττειν τοις πραγ-

Fr. 19. fCort. p. 1008. Geri. Od. mai. Ine. 129. ed. min. l, M. p. I 8b, Io. Debr. I, 61.J Serv. ad Virg. Λen. I, 195. Bonus quum Servio nolante hie idum sit atquo tortis, relicua verba Optime Ostendunt, eum, qui fori ira se praestiterit contra pericula set ambitionem, vix alium esse, quam Catulum, quum legem Gabiniam dissuaderet. Pericula enim Sallustius intelligit, quae rogatione illa reipublicae pararentur, novo atque inaudito imperio, quod ipsa dictatura multo maius esset, uni deserondo es. Plutarch. in Pomp. c.

25. Ἀναγνωσθέντων δὲ τουτων ὁ μεν δημος υπερφυῶς ἐδέξmo, δὲ συγκλvrου τοις μεγίστοις καὶ δυνατωτατοις ἔδοξε μεῖζον μὲν φθόνου, φοβου δὲ αξιον εἶναι το τῆς ἐξουσίας απιρίλνγττον καὶ --

ριστον. , ambitio vero est Pompeii, qui, quamvis modestissimum se imularol, tamen nullis artibuR pareobal, ut primus in civitate fiero omnemque pol nitam ad se rapor l. Omnibus autem praeter senatum tam insano studio logi inventibus, ut, qui ei adversari auderent, in gummum vitae periculum incurrerent v. Dion. Cass. XXXVI, 7. P. D. et c. 13. P. 94. Reim. , sano bonus suit Catulus, qui in tali tempore intrepide, cur rogatio reiicienda esset, ostenderet. Neque negligendum, quod Sallustius dicit ea tempestate, quippe quo signi sie et Catulum, qui unus esset ex paucis polentibus sibi valde invisis, alias haud sane bonum fuisse. Fr. 20. fCort. p. 997. Ger l. ed. mai. V, 8. ed. min. V, 7. P. 23b, I0. Debr. V, 53.J Arus. v. evenit, p. 228. Lindem. In Praepositionem, quae in vulgatis Sall. edd., excepta Gerlachiana utraque, deest, Arusiani praebent codd. Λmbros. et Gud. , certamque praesint lemma articuli. De eluq vi in onuncialis intransitivum verbum habentibus v. annotata ad Catil. c. LI, M. p. 256. Η d. de

Partice. Lal. Vol. III. p. 269. g. M. Si quid humani evenisseι per euphumismum dictum pro si occidisSet, quod alii seri plores eandem

416쪽

36920. Nam si in Pompeio quid humani evenisset.

retii tradentes aliter extulerunt. cf. Cic. p. l. Man. 20, 59. 9. Catulus quum eae t is quaerereι, si in uno Cn. Pompeio omnis poneretis, si qui ii eo factum esset, in quo spem essetis habituri, cepit ma-ynum suae virtutis fructum ac dignitatis, quum omnes una prope voce in ipso vos spem habituros esse dixissis. Vellei. II, 32, 1. 9. Catulus quum dissuadens legem - adiecisset, si quid huic acciderit, quem in eius Deum substituitis' subelamarit universa concis Te, P. Catule. Valer. Max. VIII. 15. 9. Ouum populus Romanus a Catulo pro rostris inferrogaretur, si in uno Pompeio omnia reponere perseverasset, absumpto illo subiti casus incursu, in quo Spem raSet habiturus, summo consensu acclamavst, in te. cf. Plutarch. in Pomp. c. 25.

417쪽

1. 0uum Sertorius neque erumpere Lim levi copia

navibus.

2. At Sertorius vacuus litem e augere copia S.

Incortorum Fragmentorum nomino non omnia ea comprohondimus, quae ea quo ubro desumpta era ni a gram si is non indicatum est multa enim, quorum non nimis impedituq Rensus osset, volsuo vol probabili corio loco exhibuimuς ; Aod quae tam parum in- lollectui palerent, ut quo reserenda PKficiat, nullo pacto poAset erui. in hanc quasi quandam appendicem totiuR operis congessimuμ. In quibus quoniam plerumquc interpretationi non est locus, parum refert, quo Ordine se excipiant. Ut tamen nimiae di Rioclorum membrorum confusioni aliquem eerte modum statueremuR, quae cognati videruntur argumenti in classes quasdam composuimus, quarum prima ea continet, quae ad res bellicas spectant. Fr. I. s lari. p. 955. Geri. ed. mai. I, 53. Pd. min. I, I 16. P. I98. ib. Debr. II, 7.J Verba a Serv. ad Virg. Aon. II, 564. valdo corrupto sic asseruntur: con Sertorios neque rumpor. et tin Leri copiam aribus. Divulsag litteras in Ordi nona reposuit Pulselitu in Oolanistia salsus, quod erumperet scripsit pro erumpere. In conςulliugi dona Seriberio auel ore hoc Fragmonium eum alio concinnavit, ab Λrusiano V. matumιs, P. 247. I. ind. ex primo libro laudato v. Fr. I, II 5. . Sed licet id neque Rir uolura neque sensu cum his vorbis Ooai, omnes lamen editores haec duo alionis Alma bona fide pro uno Fragilaenio hab lites primo libro inseruerunt. Sallu Rliano Oxomplo

Nervius utili ir, ut probes copiam singulari numero pro copiis dici. Id non plane verum osse monuimus ad Catil. c. LVI. I. P. 293. . quamquam copia de militibus positum non inconditam, ut ibi diximus, sed indesinitam nignifieat multitudinem; cs. Κranor. ad Ca s. D. G. l. 4 , 5. Fr. 2. ri. p. 1009. Gori. ed. mai. Inc. I M. ed. min. III. I 8. p. 2 6 I8. Debr. II, I .J Porphyr. ad IIoral. Epp. II, 2. 77. Vacuus diei videtur, cui advorsarii non in larent, cui olium seqς tab hostibuς. Debroς ius et Gorlachiuς. qui so scire Rimulant quo tempore atquo loco hoc inclum sit, unde hoc sciant ipsi nesciunt.

418쪽

3. Cales civitas est Campaniae; nam in Flaminia piae est, Cale dicitur. Est et in Gallaecia hoc nomine,

pium Sallustius a Pedierna captam commemordi. 4. Speciem capitae urbis emcere discsedentes. 5. Ui res magis quam verba gererentur, liberos parentesque in muris locaverant.

Fr. 3. Cori. p. 101 I. Geri. ed. mai. Ine. 206. ed. min. II, 16. p. 201, I 6. Dobr. III, 103.J Serv. ad Virg. Aen. VlI, 728. Pro Galilaemia vulgo corrupto editur Gallia, quod dudum correxit Vossius ad Melana p. 186. Cale in Gallaoeia sila fuit ad ostium Durii numinis, ubi hodio ost Oporto; es. Forbiger. Geogr. antiq. Vol. III. p. 87. nol. 2. f uundo pa a Perperna capta morti, quoniam nullo pacto dosiniri potest cs. Drumann. Plist. Rom. Vol. IV. p. 373. not. 95. , Fragmentum Incertis addon dum fuit. Imperito G sertachius, planis; imis Servii verbis non intellectis, Cales pro Cale scripsit. Fr. 4. ID ost apud Cori. - Geri. ed. mai. Inc. 182. Dd. min. Inc. 55. p. 238, 20. Debr. IV, 98. V, 40.J Serv. ad. Virg. Aon. Vli I. 557. Gorlachius, qui Vol. III, p. 143. ad Cilices retulit . qui, quum per aliquod lompus Sinopen defendissent, de salute disperantes urbem direptam reliquerant, coli. Plutarch. in Luculi. e. 23, in. , poAlea hane opinionem nullis argumentis sullam abiecit. Nobiς h. l. querela contineri videtur de militibus, qui amicam aliquam urbem iam male habu rant, ut capiae et ab hostibus direptae similiς vid tur. Id malum quam tale di Asominatum fuerit, Cicero saepius testatur cs. p. l. Mun. 13, 38. Utrum plures arbiIramini per hosce annDS militum vestrorum armis hostium urbes, an hibernis sociorum civi ales esse delefas' Id. Ep. ad 0. Fr. I, 1, 33. Non ignoro, quid sociis accidat in tillimis terris, quum audierim in Italia querelas trium. Id. in Pison. 35 , M. Nonne, hiberna quum legato praefectoque tuo tradidisses, evertissi miserus funditus emitates' Si cui tamen probabilius vi dolur haec de fugitivis dicta osso, qui de improviso urbona aliquam invaderent, eamque in modum Vi capta urbis diriperent, non mullum ri pugnamus. Fr. b. Icori. p. 1009. Ger l. ed. mai. Ine. 160. ed. min. III, 60. p. 219, 13. Debr. III, 42.J Schol. ad. Statii Thob. X. 573. 0uoniam hoc Fragmento de oppidanis agitur, qui, ut ei ves suos, excursione saeta ante portas cum hος libus pugnam conserentes, ad virtutem accenderent, liberos parentesque in muris collocaverant, Praece dentia non possunt significare ne vana verba forent, ut Gerlachius vult Vol. III. p. 137., sed hune son uni habent: ut re ipsa i. e. pro pinquorum a poetu magis quam verbis inestamento ad virtutem

419쪽

C. SALLUSTI CRISPI6. Radicem monti S excessit. 7. Patillii tum requieiis militibus. 8. Consedit in valle virgultii nemorOSaque. s. Ex parte cohortium praecipere inStructii, et flationes locatae pro caSiriS. 10. In secunda festinas cohortis compoAuerat. 11. Sed ubi tempore anni mare classibus patefa

uterentur. Ubi, quando et a quibuΚ r g tacta sit, frustra quaeras. Gei laeti ius lanion l. l. Reelo, inquit, Dobrossiuq Cyzicenos intelligit, itui, cum Mithridates captivos illor uni cives in maehinis ot turribuq alligandos curasset, ut animi oppidanorum suorum misericordia frangerentur, patriae amori suorum caritalem posviabuoriant. cf. Λpp. do b. Mithrid. c. 73. At hoc non est intelligere. Redinsanire. Fr. 6. Cori. P. 1009. Geri. ed. mai. Ine. 159. Od. min. Inc.

Radi rem m. eacessit significal rad. m. praetergrenus est. sive ustra radicem m. procrarit.

Fr. 7. sciri. p. 1009. Ger l. ed. mai. Ine. I 53. Od. min. Inc. T. p. 238. 15. Debr. III. M. IV, 95. J Serv. ad Virg. Eel. VIII. 4. Requiescere quum etiam transitivum sit, requietus participium signi licat requiete refectus; es. Liv. XLl 3'. 8. Nihilne mi rest. utrum militem requietum arma capere δειbeus, an longo itinere fu-tfutum hosti obiicias. Fr. 8. Cori. p. I 009. Geri. ed. mai. Ine. 152. ed. min. In . 46. p. 238, 14. I ebr. II, M. V, 35. J Serv. ad Virg. Λen. lli. 516. Vimultus rarius adiectivum, ad analogiam vocis pluvius inclum, significat τωstultis obsuus. Fr. 9. fCori. p. 1009. Gert. Od. mai. Ine. 146. Od. nun. III, 75. p. 220, 12. Debr. IV, 2 l. J Serv. ad Virg. Λen. XII, 661. Verbalam abrupta sunt, ut neque probabilem sensum eruas, neque uirum corrupta sint, necne, constituas. Putachius quidem locum ex coniectura sic scripsit: ea parte cohortium praecipue instruct astationes localiae pro castris: sed nobis ea non tam praeclara videtur, ut Gerlachio, qui in ed. min. in lex luna eam recipi l. ad Spartacum reserens, ex cohortibus melius armatis stationes dispo

nsentem.

420쪽

HISTORIARUM FRAGMEN ΤΛ INCERTA.

12. Repente incautos agro S invasit. 13. Virtuti salis credebant.14. Tergis vinciebant. 15. Neu quis miles neve pro milite.

16. Graviore bello, qui prohibituri venerant socii,

friget e.

haec verba ita cohac erunt eii in Fr. lI, 22. 9uis a Sertorio ιriplices insiditie per idoneos saltus poFisue era=m: prima, qui fronte peniciuis eaeciperent: in secunda fratinus cohortis composuerat. Sed nimis incerta est haec coniectura, quam ut aliquid ei tribuendum putem. Fr. II. l. p. I 008. Geri. Dd. mai. Inc. 128. ed. in in IV, 2. p. 228, 16. Debr. V, 39.J Serv. ad Virg. Aen. I, I 46. lino euiusvis anni expeditione maritima haec dici potuisse vel cooeus vid at; Dobrossius et Gerlaclitus, qui ad certa bella roserunt, non

viderunt. Fr. I 2. Cori. p. 1008. Cur l. ed. mai. Ine. 122. ed. min. IlI.

73. p. 220, 8. Debr. Ill, 78. J Serv. ad Virg. Georg. III, 469. Ad spartaeum retulit Ger lachius; sed verba quadrant in quemvis

Fr. 13. II eest apud Cor L, Geri. ed. mai. Et Debr. - Geri. d. min. Inc. M. P. 240, 6. J Serv. ad Virg. Ecl. II. I7. Quae leguntur Ilig. c. CVI. 3. Virtuti Suorum Satis credere, quamquam valde similia sunt, lamen ab hoc Fragmento diversa videntur. Ei potuit eadem sententia commode duobus locis adhiberi. Fr. I . fCori. p. 1007. GErl. ed. mai. Ine. 117. ed. min. Inc. 35. Debr. IV, 40. J Serv. ad. Virg. Λen. IX, 412. Tergis Servius monet significare tergoribus, h. e. loris. Ridicule Debrossius censet de Cretensibus haec dicta esse, Romanos captivos vincientibu .Fr. 15. scort. p. 1007. Geri. ed. mai. Ine. 115. Od. min. Inc. 34. p. 238, 3. Debr. III, 94.J Serv. ad Virg. Aen. II, Ib7. Verba sunt ex edicto quodam ducis, militibus suis ali tua re interdicentis Ibo miliae vim habet substantivi nominativo positi, qua ratione dicitur pro constite, ei similia. Ex Servio autem ad i. l. cognoscitur his verbis significari evocatos, i. e. stipendiis emeritis missos aerursus ad arma excitatos, ubi liberiore disciplina quam iusti milites hab bantur. Hanc ipsam ob caussam intor militem et pro milite distinguitur, quia hunc eodem iussu teneri voluit dux, ut illum. Fr. 16. I Cori. P. 1007. Geri. ed. mai. Inc. III. ed. min. Inc. 32. p. 238, 1. Debr. III, 17.J Donat. ad Ter. Hecγr. V, 1, 31. Verborum sensus reconditus hic est: quum bellum molestius et peri-

라틴어 텍스트