De rebus gestis Petri De Andrea comitis troiae aliorumque virorum ex eius stirpe orationes auctore Christophoro Coppola

2쪽

DE REBUS GESTIS

ALIORUMQUE VIRORUM X EIUS STIRPE

AUCTORE

4쪽

ALI0RUMQUE VIRORUM EX EIUS STIRPE

6쪽

di os aliis autumnali otium, mens studiorum curriculo esse solet, mihi illustrium maiorum tuorum exornandorum studium fuit ex quo lateor plus me voluptatis cepisse, quam si ad Surrentinam illum amoenitalem totondissem; aut in naseanum aliquod, aut Caudinum suburbium divertissum. Sancta enim mihi una modo virtus ac tum vere vita frui videor, cum de ea cogito, ac recte facta commentor Quod si etiam coniiuga ouui verbis extollere , atque exur-

7쪽

naro, tum uberrimum studiorum meorum metum me capere existimo. Id mihi clarissimum tuum genus praestitisse fateor neque aliquid facultatis meae in illud exornandum contulissem, nisi vidissem de virtute ac bonis omnibus me benemereri, cum eius laudi servirem. Quare si qua in excelsam domum tuam mea promerita extiterunt, plus cst quod tibi ego debeo, quod tantam mihi voluptatem peperisti, quantam ex bonis et sortibus viris collaudandis haurire soleo.

Accipe igitur, Princeps eminentissime, hoc parvum autumnalis otii munus nam alia maioris studii ac laboris, si quid virium mihi iam defatigat , ac prope senescenti supersit, nepotibus tuis , immo universo christiano Orbi reservo, quibus te exhibiturus sum, in quo, ut aquae e diversis sontibus confluentes, omnium insignium avorum tuorum virtutes collectae ac congregatae resulgent. Etiam atque etiam ale.

Neapoli. Nonis Ianuariis Λn M.DCCC. LVI.

8쪽

Iuc in votis sapientioribus nostrae civitatis proceribus fuerat, ut si quid litterarum, si quid eloquenlia Deus nobis donarii, in iis illustrandis ae posteritati tradendisponeretur, qui maximo apud nos virtute ac rerum gestarum gloria floruissent. Aegro enim admodum ferebant, cum hic magna virorum sortium ac sapientia laudo clarissimorum opia fuisset, brevem admodum ac contractum eorum ensum esse, quorum memoria monumentis consignata ad nos pervenisset, ae gentis totius decus tuo-retur. Si enim contentio inter Neapolitanam hanc regionem et reliquam Italiam, ne dicam exteras nationes instituatur, rerum gestarum et numero ei gloria nos ab illis superatos reperiemus. Huius rei causam si aliento

9쪽

perspiciinus , id ex eo factum comperimus quod de patria gloria parum solliciti hic qui maxime ingenio pollebant. do robus domesticis aut taeuerint, aut veluti si pudor quodam relinerentur iam invidia eos laborasso nefas esset suspicari eas modeste admodum, ac submisse praedicarunt. Atque utinam id solummodo Delum esset ut nostras res omisissent sed quod non sine magno animi

mei dolor rommemoro, eum domesticis suam operam negassent, alienis benignissimo largiti sunt ut exteri, si quid laudis in eloquentia nostri retulerunt, glorientur eam sua gloria servisse. Hinc nota illa nostro nomini inusta, nos rebus agendis ineptos esse, atque si quid boni sperari possit, ab exleris petendum, penitus inveteravit. Omnes enim natura illis cedimus, a paremus, quos meliores esse existimamus. Quare hoc est eorum, qui maximo honorum ac imperii cupiditate ducuntur, ut quidquid ingenii ac viriuiis in ipsis sit, amplisicen a in vulgus di fundant quo cum animos ea opinion subiecerint, facilusi eosdem sibi adiungore ac ad servitutem adigere. Ab

hac causa est, quamobrem exteros tantopere Os su Spiciamus ac revereamur, nostrosque homines cum ipsis nec virtutis nec sapientia laude comparandos ducamus.

IIaec ut labes eluatur, consilium mihi fuit, ui aliquos carptim eligerem, quos virtute atque honoribus praeditos fuisse rerum nostrarum monumenta vix innuerent aequantum verbis adsequi possum , si alia ratione non liceret, eorum laudes illustrarem atque illa eos gloria ornarem, quam sibi virtute ac recte saetis pepererunt. De Petro de Andrea, rota conatio, quis unquam enixo audivitati tamen maxima eum rerum gestarum gloria soruisse cerium est. Eius m admonuit subseripta monument m

10쪽

moria; ibi eum nisi latitantem, lenebris certo ac squallore obsitum inveni. Ei vir illustrissimo satis iam silenti ae oblivionis tulisii extitit tandem luarum iniuriarum ultor Cum tempor mihi concertatio est eripiam te ex hoc sive qualloro, sive Ollo ac tuo to reddam loco, quem tu tibi virtute ac laboribus peperisti. Quod si id mihi eveniet, ut dignam de to posteris memoriam tradero possim, animus mihi sui, ut reliqui, si sint tua ut virtutis ita fortunae eonsortes, codem honore non careant. Verum undenam huius viri laudationem exordiaretinui in quo tandem consistam, cum tanta ac tam varia sint

quae mihi occurrunt, ut cum nefas sit aliquid praeterire, haud tantam mihi copiam inesse sentiam , qua Omniaeomploeli, alquo explicare possima Ut enim do suo genere laceam, quod certo clarissimum ex Galliis pluribus iam a saeeulis hae domus ducebat, nec aliquid do suis maioribus attingam , qui magna semper et fortuna ct gloria praestiterunt, tum apud Illyricos, ubi diu consedit, tum apud Italos, quo se transtulit hisco deniquo in nostris regionibus, ubi tandem stabilem sedem ac ornatissimam domum habuit, hic ipso Petrus in tam varia, ac turbida tempora, in tam gravia ac periculosa diserimina incidit, ut vix pluribus orationibus, si vel leviter attingere vellem, tantae res comprehendi ac cxpediri possent. Satis enim est dieere illo eum tempore vitam duxisse, quo Roberio ex Andegavensium regum gener o vivis sublato , ae haeredo una Memina Ioanna relicta, tantis, ac tam perieulosis procellis hac nostrae regiones, donec inoragonensium Principum potestate Neapolitana

res conquiesceret, iactatae sunt, ut non sine omnium admiratione, qui haec monumentis descripta legunt, lacluni