장음표시 사용
11쪽
bulationibus adhibitae apud veteres, o tradu pro more pronnntiatione, ante alias, in vocabula, ab analogia, si cet ra spectemus, grammatica, nimis aliena degenerasse, veluti quae in Pol, Perpol, Edepol, ecastor, Mehercle, Mediusfidius , apud Plautum, Ierentium contrahuntur Teris tussianus de Idololatria can. X , Consuetudinis vitium es mehercule Leere, medius filius aecedente gnorant ιa
quorundam , qui ignorant iusiurandum esse per Herculem.
Nam Herculem utraque sormula innui volunt qui Iouis seu Aili filium in Medio idio reperiimi, ut Festuos, qui ceteras sere contractas explicat. Etiam hodieque milefieri in obvijs Christianorum juramentis, videmus. Atqui apud Martialeni integra videtur mihi fuisse haec sermula,
i dictam sumat is qui uiuit in aeternum , si pejerauerim Adeo ut ita potit scripserit Martialis, Mn resio iuga verpe pera chi l4Quod quam facile a librarijs, qui ignota sibi vocabula in ea quae cognati soni notiora sunt Vertem solent, in per Anchiadtim mutari posset , nemo non videt. αξ et mccii tim seu qui vivit in aternum, uin ζῶντα ις-αιὼnις ἰῶ quod idem sonat ex celeberrimis Dei optimi Maximi qui solus ab Ebreis exulantibus plerunque culius cognominibus esse sacris , tum excipia re liquet, tum ex Daniele XII, ex Vr, I, ubi Chaldaice vocatur , m. Ubi alma , quod ieem est,is ex Apocalypsi si ro,in X Ipsam hisce verbis formulam Iuramenti conceptam, nondum fateor, compertam habeo. Sed primo , quem citauimus, Danielis uoco , legitur;
12쪽
olam, id est Ier eum qui uis in aeternum unde cogno men illud iuramentis adhiberi selitum esse satis si manr festu mam tametsi de Visione illud dictum est, attamen ad Humanos, receptos dimim est mores , ut alia tum ibidem tum in Visionibus alibi. Ex Syriaces autem seu Chaldaeo in Magistrorum, id est Rabbmicum ae alni Hicum, sermonem, significatio ista verbi mn quod alia notione in sacrarum literarum Ebrae passim surpatur)ut alia innumera manavit unde Rabbi Iose Bar Chil petita, in Talmude utero lymitano, tit. Santiaris Miri col. I, cum duo litigantes eum sibi Iudicem ita tantum ex professo agnoscebant si sententiam ferret nixta mi in
ut quin Iuriae vobis ponuntiare debet , id praeiudi redeatis. Quin formula ita ex lingua barbara nam formulas juramentorum hodieque sciim etiam , qui alias ima uaeet in qua usurpantur, ignari iunxysumta allusibnem iii ier rubebat eamque ijs, qui iniudiite' mitrem sylia 2batum sono capiuntui lepidam, affuerinulam homanam qua praepositio per adhibita. Nam pentamete ratione, ita labitur ac si plane lageresverae Manebis mά
Uau per o exprimatur. Variam esses eius elementi pronuntiationem apud veteres pueri sciuisi, 'S utranque ad-
13쪽
alia gutturali sequente in primo loco, etiam eiusdem orationis , anchi, in secundo, pro vocalis adiectae vi, Hamfaciat, quod doctos fassuros non dubito Alibi notauimus item Graecos veteret muci ad dictionum fines non aliter ac in compositionibus init interdum, intea dum inmpro primi sequentis vocabuli elementi natura, pronuntiasione, scriptione vertisse. Quinci per Gamma pronuntiari interdum veteribus scimus, Ut in Ragau, Gomorra, Raguel, alijs s igitur dicebant peragcbi olam, ex pressius Aneboiam nullibi est. Nam Graeco more, M Uino stribitur Anchial . Et res ei satis palam est Neque coniecturae obςst, quod Syriaca, non Ebraica rat Verpatrum eo a uilingua vulgaris , v stiunt doctι Nam ex lectione Macrarum literarum, & frequenti diale-o Rabbinicae usii , etiani Ebraea non paucis eoru ui imtellecta, saepe iureata est maxime in solennibus seria mulis , eisque ut fiex folax, breuiusculis. Et tam Rabbinia
Vtinxpressimus, sonant Syriaca autem haut param in alium sonum flectuntur. 1am ver Martialis, non magis quam iuuenalis inscius moris Ensoriam . . quo legesin religionem Romanaim plat' comunimebant ritibus iraeceptis Μosaici in aperto adductissimi, etiam tantundem exeronhra veryo, dum ad patriam iuramenti formulam, quas terebio ausurum existimabat, eum adigere voluit. Ita
sios hi --lem exigunt a Iudeis,
sui, sub si , , -- α de Susannis, de Iudaeis M
14쪽
torum Iuramentum pag. o I in ordinatione super Iudicio Camerae Imperialis, tit. LXXXVI, Burchardo de
MangesIta in Iure Municipali Magdeburg tur CXXXIX.
Leunclauium ui Iure Graeco-Romano Tom. i, pag. I9,alibi. Quin sorte Martialis, ex verparum in urbe morum Obseruatione, perjuri eum poena, id est, loris caedi dignum si ita iuraret, tacite innuit. Nam tametii peierantibus per Deos Romanos , supplicium nullum praeter extitium a Numine expectatum,aerat tunc in usu, attamen ex
Ebraeorum Legibus quibus, inter Iudaeos ipsos, principum gratia locus erat aliquis , etiam in urbe de qua re vide- sis C. tit de Iudaeis l. 8. ωDionem , ubi de Iudaeis, lib. XXX Uta, seu Xiphilinum in Pompeio sponte peierans siue per nomen siue per c0gnomen Delm M. inter confabulam dum nam periuris rensis alia erat ratio loris caede dus erat. Idque ex interpretatione Legis Deuteron. XX V, a , latae.
Quod scimus ex isna , tit. Sbe otb, seu de Iuramentis cap. IlI. s rix e es iuramentum sutilire pronuntiatum, cuia qui scienter reus es, lugu caditur. Et sibi vetita, sine expressa poena adiectiones, loris punienda , sed nunquam pluribus quam XXXIX plagis pleriinque statuebaint. Ad quod attinet illud D. Pauli I. ad Corinthios XI, 4. A Iudaeis quinquies quadragenas, una minin, plagas accepi. At Paulus ciuis erat natalibus Romanus, unde Lege Portia, a verberibus immunis. Vide Act Apost XXII, s. seqq. Sed qua ludarus erat, Iudaeorum legibus de plagis, quae nec legi Portiae, in foro Iudaico cellerat, obnoxius, ab eis caesus est. Atque hodie huiusmodi , in festo Reconcilia-zionis, poena peccantibus verpis , ex more suo in Ger' a mania,
15쪽
mania, alibique degentibus. infligi selet, ut videre est in Synagoga Iudaica V. Cl. Ioannis Buxtorsycap. XX. pag. 4o9. Quin nec ita exploratum mihi videtur Te tiTonantis qua saltem iurantis mentem occupabat apud
Martialem, pro Iouis delubris sumi Prouocat verpum ad patriam iurandi formulam , eamque qua maior nulla. Gentis religione ac poenae timore dumis .is abstinuerat. At periurium Ebraeis non magis Velitum quam alienorum Deorum nominibus uti. Exodi XXIO, ID Non memo- .rabitis nomen Deorum alienorum, non audentur ex ore e tuo. Neque hoc quam illud minus ex lege punitum. Maimonides Halach. Sanhedrin cap. XIX, ex Talmude, nu
Exeisionis poena quae a Numine expectabatur neque --. talis plicio forensi plaga duebantur. Nuineia rus est C LX vis I. Octauus ibi est , de eo cuius ex ore , mramitam seu nomen Dei alieni auditum. Vix est igitur ut eredamus, verpo , qui per Iouis empti in patriani religionem grauissime comni triens diurasset , idque palam , aperte nam ex ali1 flagitijs quibus inquinatus est opertis secretioribusque dijudicandum non est) religi-;oni adeo fuisse eandem ob causam Deum itidem Vive . temperiurio , quod eque tutum fuisset, lacessere. Per Tem-ρlum Dei , aut Dei Tonantis iurasse mihi videtur , id est, Cetam i quod ut de Templo Hiemsolymitano, lab Epigrammatis mori exciso, inteIligebant Ebriel, ita
etiam iuramentum illud plane inane fuisse nec iurantis conscientiam obligasse, sententia impia Magistrorum diu antea inoleverat. De sententia huiusmodi constat apud D.
Matthaeum XXIV, 16. V vobis Duces eget, qui Hestis
16쪽
quis per Templum iurauerit nihili es. Neque sine per Io
vis Templa , sed per Ipsum aut Iouem Lapidem, ex mO re Romano iurabant. Et Tonantis nomen , quod Ioui tam frequenter tributum, ex sacris literis praesto satis erad Iudaeo ot scire licet ex T Samuel. Π, Io Psalm XXIX. x, alibi inui igitur seselli Martialem verpa dum de Iouis Templo iuramentum . per larosolymitanum praestitum, capi volebat, aut quod non ita. vero est dissimilimum ipse Martialis receptam de hujusmodi, quo sallere Iudaei solebant,juramento sententiam,Romet itidem edoctus, Minfigiγis, ex perjurio,impietatis eum accusat, ad id genus. juramentum inuitat quod tum Numinis, tum imminentis a soro Ebraico Pejeranti poena respecti, satis esset horrendum. Magis firmat quae diximus, libertas vitae Iudaicae sub Domitiano, siue Martialis tempore, quae aliquoties ab alijs Imperatoribus ex urbe pulsa. Nam soluto pretio ad fiscum, qui etiam huic rei singularis erat, adeoque Iudaicus dictus est unde & de frequentia genti sibi habita, e qua mores eorum facilius ciuibus innotescerent, judicandum) libere ac suo more vivebant. Suetonius in Domitiano cap. XTI. Praeter ceteros udaicus Deus acerbif-
si tactu es, ad quem deserebanturqui veluti rosesii Iudai-
eam intravrsemuiuerent vitam vel simulata origine imposita genti tribula non pependissent. Sed haec sorteextra callei Quod ad rit D noscendum is Ebraicum attinet,
sirmatur ex hoc Decimine, nimium in eo coecutire homines qui Iurisconsultos ejusdem gentis minime consulunt Patruna sue veterum siue Recentiorum Christianorum , qui aut non omnino , ait rarissime, aut peris functori eos ipsi consuluere, obiter adnotatis oscitanter
contentia Doctissimus. : alioquin origines ipse iii Idomi-
17쪽
liari XII ad Numeros , tum Ebraici tum in Imperio Romano alibique recepti iuris de Suecessionibus imp ritiam prodit insignem dum de utroque ad hunc, dum pronuntiat , ad legem dicti libri capite X vi Ha- tam fme seundum bisoriam inquit Graeca eius Homiliarum nondum puto comperta sunt quid rigoris habeantomm bis palam es, qui sciunt leges dissa non μι- ρα Ilios Israel eustodiri sed apud omnes homines, qui tamen i nis vivunt πη capparet quomodo libertas filiarum Sal-ρbuat Zelophchadis non solum ipsi mreditatem ontulerit , sed ct perpetua visendi iura seeuto dederit. Vides quanta F etiam Ii oriae Uinutilita in Lege Dei a is potes Leges illa aliquando dissoluere, quibus uniuersus
titur munias ct paulo phst, Ponitur Lex Dei de Go- cessione , wἈrimo Filiuι, filia seeundo in loco Decedat, tertio frater , quarto patris frater, quintui per gradu certum aliquem non defignat, sed quisquis illi 3ropinquior ex omisi familia suerit, ut ipse suecedat. Neque enim modus Successionis heic descriptus is est qui, ex Lege acra Ebraeis omnino in usu neque is qui eis, ex ea, in usu erat ceteris
Gentibus receptus est. Quid igitur illud, sed O perpetua vivendi iura se filo tradidit Iure Romano liberi utriusque
sexus, etiam Origenis aeuo , pariter successere. Item pater Patruo praeserebatur , quod ab Origene heic negatur ut etiam in latre Anglicano. Alienissima item ab Ebraeo-riam moribus, perperam intellecta esse non pauca quete viris magnis, urti de re haereditaria ad Leges sacras, smire Magistrorum ope, disgutant, traduntur, manifestum satis fit ex eis quae fuse, ingeniose, alioquin etiam docte de iure Fratriae, ad suscitandum desuncto semen, ducendae, de primogenitorum Praerogativa, de liber'rum, fratrum,
18쪽
parentum, successione, tribulium nuptijs, id genus ali/stracta Abulensis ad Deuteronom. XX4 quaest. 3, XX PS, 6 c. limo cx, i q. 3, c. XS I 4 8. M. Μatthaei cap. XXII, quaest. I o. Quin Cornelius a Lapides Boniserius ad Numeror xxv l l inauditas Ebraris habent successionis in eorum Republica formulas ut iuris Caesarei interpretes, qui de primogeniturae jure apud Ebraeos obiter, sed insciciuer nimis, verba faciunt, praetermittam. Alia sunt , de sacra illa Republica , innumera maximi sane Studiosis aestimanda quorum latet plane V ritas nec aliter fieri potest dum Iurisprudentia ejusdem, Mores, Ritus, Sententiae receptae, ab ejusdem Magistris ad posteros transmissae, negliguntur. Consulendi igitur summa cum diligentia Magistri illi, qui quam singularem rerum Cluilium studijs afferant utilitatem, videre inprimis est iii libellis aliquot pridem de rebus Ciuilbus inscriptis; veluti Petri Cunae de Republiea Ebraeortim , illiemi Schiharti e Iure Regio Ioannis Coccei titulo Talmudico Sanhedris cujus Mi sua a Paulo Riccio, quem monu-
crat Maximilianus I Caesar ut totum opus almudicum in Latinum transferret sermonem , ante centum abhinc annos sed indiligenter nimis versa habetur etiam inter editos autores 'Artis Cabalistica λ, ejusdem titudo Maepribseu de rei va si tibis. Hisce accedit doctissimi viri Consantini Limpereur Talmud laus titulus Midiat recens editus cui complures praeteream qui Ebraicis scriptoribus diligenter in obviam ex eis , ubi res postulat, lectores
docent. Immane quantiam Lucis rebus quas tractant siue
exsontibus siue ex classicis Magistris isti praebene, non Q- Inna prae Carolo Sigonio, viro etiam doctissimo, cui
yx x kΗj33 plus uir debent, qui Rempublicam item
19쪽
Ebraeorum contexuit, uti Millielmo Zeppero Legunt
Mosaicarum Forensium Explanationis autori , sed etiam prae Conrado Bert ramo qui breuitate majori quam diligentia utcunque Ebraice eruditus aurisconsultus, Poli. tiam scripsit Iudaicam , ut Christianum Adrichomium in Theatro erra Sancte, Fortunatum Schaccum, Sacrarij
Apostolici resectilia , Elaeochrismatan Myrothecio secundo, alios mittam qui hujusmodi res aliud agentes, Theologi, Iurisconsulti, Politici, Philologi e re nata leui tangunt brachio&misere falluntur, audacter fallunt dum sibi ex Ebraeis primo discenda docent. Aut introeundum est igitur in Gentis Penetralia, sandectis ejusce serio utendum, aut ingenue fatendum, non Liquere, ubi de Politta Ebraica suerit promintiandum. Nempe receptis , siue in rebus Ciuilibus siue in Sacris id est, quae ex Lege siue Iudiciali pendent siue Ceremoniali eorum moribus dignoscendis , aut magis sere lassiciunt Veteris ederis
Scripturae actae, quam Nouum sufficeret, unde Politia christiana seu Ecclesiastica anteriorum seculorum ejusque mutantia per Locos &Tempora distrimina,in Anathemati Lmis, verbi gratia, Irregularitatibus, ordinibus ac Regulis sacris, sacri Prouentus distributione, cultus Ceremonij id genus alus , satis elicerentur. Adhiberidas praeterea nemo nescit Historias Ecclesiasticas, Conciliorum Canones, Forense Formulas ac Decisiones, Decreta Pontisicia, Patrum ista, Liturgias, Ritualia corpora non silum Ecolesiae orientalis, occidentalis sed singulatarum in utraque, qua fieri possit, prouinciarum uris Caanonici, nitiplices etiam traditiones Veterum intera pretationes atque usus Recentiorum , ne quibus plane
mancum esset de Politia illa iudicium. Atque ita ut se res
20쪽
habeat neeessum est si Ebraeos spectemus absque Lege, quam n moram seu Legem ore traditam appellant,
absque forensii suci atque absque interpretamentis quae libri Tahnudicii insequentes Commentariscomplectuntur. De hisee Magistri passim, & qui res tractant Ebra secas obiter. Et ante trecentos amplius annos popularis noster, Nicolaus Lyranus, in Quaestione de probatione Aduentius bris , de qui illo paulo recentior est Doctor ille Resolutus Ioannes Baconthorpius Carin melita de Barbone appellator item ius, uti, alij ferhexteri, libri eius impressi Baconem, Baehon sed Laconiborps nomen ei erat a cognomine villa in agro Norsolciensi , unde oriundus est , ut monet alarus in Senten. U, Dist a 3, quaest. I art. I. Praeter Scripturas Canon levi inquiunt; nam eisdem fere utitur uterque verbis,sunt alia Seripturae a Iudaei reeepta tanquam amrentisae , fodiret Thais udri quia fecundum ipsi scripturat a non dissis a Seripturis Canonidis , nisi seu lex data verbo . Lege data inferipto , quia i afuit Osi revilata a Deo, Mut in quae sunt seripta in Libris Legis. Sed tamen Ues non fripsit ea quae eontinentur in Thalmud Eolae potuit esse duplici de causa. Vtpote quia non erat necessarium, ut niuin seiret talia , sicut erat necessarium de Legi praeentis , , quia talia magis erant in feoret ha-ιenda. Moses tamen ea tradidit Iosuae o alijs oferireribus eodem modo de qua re videsis inprimis Misnam it. Pisis Abib, seu de Capitulis Patrum cap. 7, &Maimonidem in praefatione ad Iad hane a , praeter emaram Babyloniam ad tit. Erubin cap. v. sol sq, 'φonsequenter , quousque foripta sum talia per autores poe-riores, ne aderent in obliuionem dictimiliter dis Iu doctoriam His corum qui glossauerunt vetu telamentum sunt auten-