장음표시 사용
531쪽
1m Venatorem lugeret instantem Lupus, Et a Pastore visus, qua parte fugeret, Et quo se conderet loco, plonus metu Omnes Per, oro te, Bubulce, spes tuas, Ne prodas innocentem, cui nihil mali sFecisse me, per magnos adjuro deos. Noli timoro, Pastor inquit, alteram Monstrabo partem. Mox venator aduolat, Non huc venir , Pastor, vidisti Iupum pQua parte fugit Θ cui Pastor, venit quidem, Io Sed laeva fugit, voce dixit maxima; At oculis clam designat partem deXteram. Non intellExit ill , et festinans abit. Lupo tunc Pastor, quas habebis gratias, quod te caelarim. Maximas linguae tuae, 15 Lupus ago, dixit, at oculis fallacibus Aeternao caecitatem noctis im cor. Qui verbis blandus, fraudam celat pectore, Hoc argumento se describi intelligat.
a. Habet hane Rimicius L. IV. F. III. Αnonymus F. L. Romulua F. XXXVIII. Burmann. Legitur apud Romulum Vlmensem et Divionensem L. Iv. F. III. Sehisaho.
532쪽
HOΜINES DUO, FALLAX, VERAX ET SIMII.
Agentes' Mendax et simul Verax iter,
In Simiorum forte terram venerant; E turba' ut vidit unus, qui se lacerat Regem, teneri jussit illos, sciret ut,
Do se quid homines dicerent: simul jubet s' omnes adstars Simios longo ordine Dextra laevaque; sed sibi poni thronum, ut hominum reges quondam facere viderat. Mox jussos homines in medium adduci rogat, Qualisnam vobis esse videor, hospites J io Respondit mendax, Rex videris maximus. Quid hi, quos apparere nunc vides mihi pHi comites, hi legati, et militum duces.
Mendacio laudatus cum turba sua Adulatori munus imperat dari. 15Hic secum Verax, tanta si mendacio Sit merces, quanto notisgo dixit munere
Donabor, Verum si Pr Piore dixero pHinc ad Veracem Simius. Et qualis tibi Videor, et illi, quos stare anis me vides 8 so Respondit ille, verus es tu Simius, Et Simii omnes. illi, qui Similes tui. Iratus illum dentibus Rex imperat
x. IIaee tabula oecurrit apud Rimietum L. IV. P. VIII. Anonymum P. LI. Romulum F. XLI. Burmann. Legitur apud Romulum Divion. et Vimens. L. Iv. F. VIII. Sestinabe. a. Agentes iter. Ita Rimicius et Anonymus. Oνidianaphra,ia A. A. II. 84. et VIII. Met. Rams. E turba. Ita pro e multitudine, quia Phaedri magia
mori conuenit, qui iis L. III. F. XI K. Duili ed by Cooste
533쪽
Amendis Fabularum Aesopiarum x IV. 533
Lacerari et unguibus, quod vera dixerat. Blandum laudatur a malis mendacium; as Bonis honesta fert exitium veritas. FABULA XXV. 1.
Homo certabat cum Leone, fortior Quis esset, litisque hujus testimonium Dum quaerunt, ad sepulcrum tandem venerunt. Elisis in quo ab homine pictum faucibus Leonem ostendit, argumentum Virium. 5Leo respondit, humana hoc pictum manu. Videres hominem 'dejectum, si pingere Leones scirEnt. Sed ego testimonium Daho virtutis certius. Ad spectaculum Induxit' hominem, monstrans ubi bona fide rognectos a leonibus homines, ait, Non est colorum testimoniis opus, Hic exhibetur vera virtus actibus. Color frustra mendaces uti docet Fabella, certa cum datur probatio. i. Habet hane Libulam Rimicius L. Iv. F. Xv. Anonunius F. LII. et Romulus F. XLIV. Burmann. Apud Romulum Divion. et VIm. eat L. Iv. F. XVII. Sehisabe. a. Venerunt. Possit legi venerant; aed et Phaedrum eoniis pulsae similia, gaepe notatum a Commentatoribus. 3. miseeum. Suseatum habent fabulatorea, sed mihi pla--t dejeetum ex Phaedr. L. II. F. I. 4. Induxit. Induxit ad amphithearrum, Rimicius at Anois nymus. Mallem duxu, ed nolui mutare.
534쪽
Vonisset notum ad stagnum cum Ciconia, Mergo utem inuenit se frequenter Ansorem Sub undis; quaerit cur hoc faceret. Ille ait, Haec nobis consuetudo est, et in luto Reperimus escam, et Accipitris simul impetum 5 Venientis 'ad nos tuti sic euadimus. Sum multo Accipitre fortior, Ciconia Inquit, amicitiam si Vis mecum jungere, Illi 'insultare victor poteris credulus. Et protinus auxilium petens Anser, sImul 1 o In agrum prodit; ilico superuenit Accipiter, et comprensum saeuis unguibus Fugiente deuorat angorem Ciconia.
Cui Anser: qui patrono se tam debili Credit, pejore liniri debet nece. 151. Apud solum Anonymum F. LIII. Teperitur haeo tabula. a. Notum. Solitum Anonymus, sed alterum Phaedro graistius. Vid. L. I. F. XI. L. II. F. V. et alibi. s. Ille ait. Apud Anonymum seminino genero Ansex bis toruo indueitur. Vid. Nilant. et Schesiar ad Phaedr. L. II. F. IV. 4. Venientis ad nos. Ipsa Phaedri phrasis. L. L. F. XXI. er fulmineis ad eum venit dentibus, ubi vide, quae nolo. 6. Insultare vietor. Victor addidi, quia iuruliare propria
vietoris est, et Virgilii illa imitari voluic L. II. Aea. Iam
vietorque Sinon incendia miseet Insultans.
535쪽
In tergo Cornix otiosa considens ovis, tundebat illud rostror cum diu Fecisset, inquit, patiens ovis injuriae, Hanc si fecisses contumeliam Cani, Eius latratum haud ferres. At Cornix oui, sCollo tam forti numquam sedeo, nam scio Quos debeam lacessere, annis callida;
Acribus amica, at importuna inermibus. Sic me creatum di voluerunt vivere. His, qui lacessunt innocentes insimi, Io Vexare fortes metuunt, scripta est fabula. x. IIaeo sabuIa Iegitur apud Rimicium L. IV. F. XIX. at
Anonymum F. LV. Burmann. Est apud Romulam Diuioa. et Vimens. L. Iv. F. XXI. Schwabe. a. Otiosa. Hio est sine VIIo metu, se uaera, Ut saep. apud Terentium et alios. Vel etiam ut supra F. 29. otio fruneommodo suo. Terent. Andr. II. III. alia otiosus quaeret. 3. COIIo tam forti. Isaeo corrupta. Rimie. collibus equia iam fortibus redeo. Anonγmi mutila verba, ego negationem .ddendam censui.
Hiemis Formica grana tempore e cavo Τrahens siccabat, quae prudens collegerata. Hane tabulam Teperies apud Rimietum L. IV. P. XVII. Anonymum F. LVI. Romulum XLIv. Burmann Apud Romuis Ium Divion. et Vlmen . L. Iv. F. XIX. Schiarabo.
536쪽
5r6 Amendis Fabularum Aeso iarum XXXIV.
Aestate. Esuriens hanc, ut aliquid sibi daret, Rogat Cicada. Cui Formica: Aestato quid Agobas p inquit. Illa : non erat otium, SVt de futuro cogitarem tempore, Errabam cantans per sepes et PaScua. Ridens Formica, ct grana reserens, sic ait: Αestate quae cantasti, age, salta frigore. Piger laboret certo seInper tempore, Io
Ne, cum nil habeat, Poscens accipiat nihil. F A B U L A XXIX. E.
Equum rogabat Asinus paullulum hordei.
Libenter, ait; et, si superesset, largiter Pro dignitato nostra tribuerem tibi: Simul sed nostra vespere ad praesepia Venero, mox plenum sarre sacculum dabo. 5 Asellus inquit , nunc qui rem paruam negas, Quid in majore te facturum pxistimem pQui, magna cum promittunt, Parua. denegant; In dando se tenaciores indicant.1. SoIua Anonymus hanc habet tabulam n. LVIII. Diuitigeo by Corale
537쪽
Desectus annis, languorem finxit Leo Aegrotum ad regem visitandum hostiae Plures venorunt; devorat quas protinus. Sed cauta Vulpis ante speluncam procul Stabat salutans rogem. Quam rogat Leo, 5 Cur non intrarot; video quod vestigia
latrantium multa, at nulla exeuntium. Prodesse cautis Pericula aliorum solent. x. Logituae apud Rimietum L. IV. F. XII. Anonymum P. LIX. Romulum F. XLIII. Burmanu. . Apud Romulum Diis vion. et VI mens. est L. IV. F. XII. Sehwabe. 2. Languorem. Morbum, ut Ovidius et alii saepe.
vlex Cameli dorso sorte considens, Grauatus multis qui incedebat sarcinis,
I. Legitur tabella apud Rimicium L. IV. F. XVI. et Anois ηymum F. LX. qui pro puIice Culleem habet, in memoria ha
bena alteram de Culice et Tauro fabulam supra XV. Burmann Oeeurrit apud Romulum Divioci. et Vimens. L. Iv. F. XVIII. Sehwabe. a. Sibi placibat. Potuisset et acti plaudesar, ut Rimi eius, et loquitur Horatius. Sed praetuli alterum, quia magia culici conueniret His plaudere.
538쪽
513 endiae Fabiadarum Aesopiarum XaXIV.
Iter cum longum facerent; vespera simul Ad stabulum venerunt, Pulex leuiter statim θAd terram saliciis, ecce, dixit, Ocyus Descendo, attritum ne grauem diutius. Λt ille, gratum est, inquit, sed nec pondere, Te imposito, me grauari sentire potui, Nec, to dejecto, habere quid levaminis. Io Qui se sublimi, nullo cum sit ordine, Iactat, notatus in despectum deuenit. FABULA XXXII. I.
Capella, latum ut custodiret, exiens Pastum, imprudentem monuit ho dum, no Ostium Aperiret, multas quod sciret stabula seras Circuire pecorum. Vt abiit, aduenit Lupus, Adsimulans vocem matris, et jubet lares Sibi resorari; ut Hoedus audiuit , Lupo
Per rimam spectans, inquit, audio sonum Matris, sed fallax atque inimicus os mihi, Sub voce matris nostrum quaeris Sanguinem Potarct, oi nostra carne satiari. Vale. Laus magna natis, obsequi parentibus. x. Est tabula apud nimietum L. II. F. IX. Et Anonymum
P. LXI. Burmann. Apud Romulum Divion. et VImena. L. II. F. X. Sehisabe. a. Imprudentem. Ignarum alii. Sed imprudentes rerum aetate teneri sunt. Ita Iustin. L. V. 7. imprudenti
539쪽
Serpens in aedibus cujusdam Pauperis
Uenire semper ad mensarn consueuerat,
Et inde micis pascebatur largiter. Diuys post paullo factus, irasci incipit Serpenti, et vulnerat secure; tempore sΑd pristinam interposito egestatem redit. Pro sorte varia serpentis postquam videt Fortunam mutari suam, blande plitit, Ignoscat ut peccanti; cui serpens ait, Te poenitebit sceleris, usque dum mea I Cicatrix clausa fuerit; at tamen optima Fide mo posthac noli amicum credere. Redire tamen hac lego in gratiam volo, Securis numquam perfidae si meminerim. Suspectus esse debet, qui laesit semel, 15 Et cauto semper integranda gratia. x. Habet tabulam Rimicius L. III. F. X. Et Anonyro F. LXV. FABULA XXXIV. 1.
In ramo tristν sederat cum Miluo Aquila. Quid vultu te tam moesto Miltius Conspicio Z Quaero, dixit illa, conjugem
a. Solua Anonymus n. LXVII. habet liano tabellam.
540쪽
sao Amendis Fabularum Aesopirarum XXXIV.
Parem, nec inuenire possum. Μe accipe, Te multo qui sum fortior. Quid Z an potes 5Εx rapto victum qua rere Vnguibus meis Struthiocamelum rapui prensum saepius. Inducta verhis Aquila conjugem capit. Parvo post nuptias transacto tempore Aquila, abi, et praedam promissam mihi rape. Eo Volans in altum, soricem immundissimum Et longo Μillius affert putridum situ. Haecne est polliciti, Aquila dixit, fides tui pCui Miluus; ego, ut peruenirem nuptias Ad regias, nihil non posse me fidem x5 Dedissem, quamuis me nequire nouerim. Cui se majores cupidi quaerunt conjuges, Dolent decepti se post junctos vilibus.