Phaedri Augusti liberti Fabularum Aesopiarum libri 5. Ad codices mss. et optimas editiones recognovit varietatem lectionis et commentarium perpetuum adjecit Joann. Gottlob. Sam. Schwabe. Accedunt Romuli Fabularum Aesopiarum libri 4. ad codicem divion

발행: 1806년

분량: 722페이지

출처: archive.org

분류: 시학

511쪽

pendiae Eabularum Aeso iarum XXXIV. 491

Luxuriantes mures, Vnus cx iis

Super 'cubantem y casu quodam transiit; Expergefactus miserum leo celeri impetu sArripuit; ille usniam sibi dari rogat, Crimen supplex si fatetur, I peccatum imprudentiae. Hoc Rex vicisci gloriosum non putans, Ignouit et dimisit. Post paucos dies Leo, 'dum vagatur noctu', 'in foveam decidit. xo Captum ut sct agnouit laqueis, yy voce maxima Rugire coepit; cujus immanem ad sonum

quod agrarius, vel agrestis a rustici et agrestis vitae. Postea pro unus ex iis legi potesti araus rudis, i. E. Paruulus, nouisius, insetens. Gud. q. cubantem. Vel leonem. Gud. 5. Casu quodam. ΜS. Non voluntate, quod Versus respuit. seribo, non libenur, quod Ciceronis os t. Gud. Mallem super

tubantem sponte non transit sua. Nam non voluntata habent

omnes, quod ex Liuio recte Nilantius asserit, sed versui senario non aeque eonuenire suadebat Gudius. Posset tamen ex Rimicio in versum alium admitti, hoc modor Leo excitatur teri eorri it impetu misellum murem, veniam qui sibi dari no-golat, quia voluntate haud peccauerat. 6. Fatetur. Vel fatando. Gud. 7. Meeatum imprudentiae. Cicero ad Atticum: Reeatum nultitiae. Gud. 8. Dum vagatur noctu . Peruagando nemora. Gud. 9. In foveam. In casses. Gud.

xo. In foueam doeidit. Sic L. III. F. 3. Vel, Leo, dum

vagatur, eoaeam in foveam incidit. Fossae e eae apud Cciluis mellam. Plagae coecae apud Lucretium, Iatentes, coopertae, quae non apparent. Vada eoeca, apud Virgiliuin, et vestigia

11. Cottim laqueis. Virg. G. I. Tum laqueis eviare feras. Gad. 12. Vora maxima. Cieero I. de Orat. Hypseus maxima

voca, cet. Gud. S. Immanem ad lonum. VEI, cujus ad lonum mus aduo

512쪽

49 2

Mus suhito accurrens: ' non est, quod timeas, ait, Bonoficio β magno gratiam reddam parem. Mox β omnes artus, artuum et ligamina 15

4. Non est quod timeas ais. Sie plane noster L. II. F. 2. Gud. 15. Benescio magno, cet. Μs. Renescia non ammemor. Gnd.

16. mox omnes artus, cet. Ms. Divion. Dixit et omnes Δγtuum illius ligaturas lustrare coepit, cognouit Iseo rodendo, estiumsit laborem oris sui, at dentibus neruos esepia aeears , et laia

r. ariis illitis ingenia. MS. Pet. Dixis et omnes iariis illius ligariaνas lustrare coepit . . . . cerasa hic sesqui Iin a) . . . . neruos saeando lamna cirruum ingenia. Artias sunt nodi Et tuuisettirae, ut arιiculi, Noduli, pamulae iunetrarae. Cieero de Sa- .eet. artieuli sarmentorum. Et Plin. H. N. Articuli segetum. peto, nodis: et articuli montium, pro summitariatis. Eleganteeautem Phaedria a neruis eonjunxit artus; quemadmodum enimiis humani eorporia fabri ea inelsis nexuia Iaxaniux artus; nam virtus neruis contineri Cieero ait) ita in laqueis e neruo ferino eontextis, artua siue nodi, quibus serae mirisco quodam artiis seio eonatringuntur, laxantuT, si neruos ae ea. Eleganter quoque et venust dixit ingenia artuum, pro artiseioso et in. genioso apparatu nodorum currentium , quibus statim impliea.

batur sera, atque in latentes illos gladio. ineidebat. Sie Pli

nitis in Epist. dixit ingenium e niae, pro arefeioso amararueonuiuiis et ingenium soli. Et Gelliust Ingenia laetis et proprietates. Ingeniosam hanc inuentionem ejusmodi eapturae Graisiiua ipso vix satis Iaudare posse sibi visita est: dieit enim a GDlta tantis quem primum industria rebus Prodidia cluetorem, Datis illa. an proxima diuos mens Dies est. Ipsam autem a iam paueta, iisque non satia perspieuia verbia, indieat magis, quam doeoti Nam fuit et Iaqueis viliquis eurraeibus visus, o

uino iussere magia contexere neruo; Fraus teget insidias. Adhilumentita farino, Oiatd qtii tentatas .ligno robora elausis Venatorpediovis, cum dissimulantuus nνmis. Saepe hMel imprudens tiliani luera laboris. Meua vero leuieulci mendo laborat, nee satiaeotiaeTeti an enim ea aetat iam desierant esse in usu Iaquei eiusmodi, quoa eurraeea voea 7 immo vero contrarium ex aliis patet. Vt ergo a naus versui eonstet, et 1equens apto emhaereat , Iegondum Mnsecti Nam fuit ut laqueis aliquis eurra. eibus Datis. Hoe ε 3tr nam postquam in aliquo usu laquei etiris

513쪽

Fabularum Aeso iarum XXMV. 493

Lustrare coepit, cognitosqu dentibus Neruos rodendo laxat ingenia artuum. Sic captum mus leonem siluis reddidit.

races esse coeperunt, iussere artis huius magistri, eemino Nerisuo contexere. Gud. Plurima hie eorrupta in rimi eio, Cognouit Ioea rodenda, quod certe pro Iora librarius aupposuit, in reliquis Diuionensi consentit. Romulus plura do suo intermiseri, et pIures mures aduo. easse fingit ἔ arius autem pro nodis et iuncturis dici non puto. o vero Anonymum hic Nilantii sequendum iudico, qui plerumque pressiua Tetinuisse verba Phaedri videtur. Quare itaeonstituerem et mox ut lustrauit omnes nodos artuum, raseraeo it dentibus ligamina Artisque vafras ingenia morsu soluere. Artuum nodoa, pro nodis, quibus at tua Leoni erant illigatis ingenia artis sunt machinae, retia, laquei, quos ars venatoria exeogitat, ut recte Gudius, nisi quod male artuum ingenia capiat, nullo sensu. Ovid. VIII. Met. 155. Daedalus ingenio fabrae taleberrimus artis. Tertuli. de Speet. X. artium ingentia. Ita ingenium scelerum fraudisque nefandae ue Stat. II. Ma. Ingenium Mela III. I 53. et ita, praesertim inferiore seculo, ingenia promachinia postierunt. vide Barth. ad Guillelm. Briton. Philip. VII. I M. Salmas. ad Tertuli. Pall. p. x31. Maxeil. ad Martiat. Spectae. Ep. xo. Buchet. ad Belcae rea Vltraj. P. M.

FABULA V.

ΗΟΜΟ ΕΤ ARBORES.

Iereunt, suis auxilium 3 qui dant hostibus.

a. Quia dant. Sio eonsilia qui dant pratia Phaodrus. Et qui δεν a mnlis auxilium post tempus dolet. Auxilium dare est

virgilii . Giad.

a. Fnon hipenni quidam. Μelitia sorter Faeta se ri quia iam nh virboribus perie. Nam homo, quod iti membranis est, idetur ex glossa esse, et relative quidem apud Phaedrum Oo-

514쪽

494 Amenesiae Fabularum Aesopiarum XXXIV.

Manubrium ut darent 's ligno, quod foret Firmum: jusserunt omnes oleastrum dari. Accopit munus, 'aptans et .manubrium sCoopit securi magna 'Excidere robora. Dumque eligehat, quae vellet, sic Fraxino Dixisse' fertur Quercus: Merito Caedimur.

eurrit, sed non simpliciter pro eo, quod Gallia tin homme Germania ain menseh. Sed illud quidam proprium in eiu modi tabulia Phaedri est. L. II. F. s. laearatus quidam morsu cet. L. III. F. 4. Pondere apud Ianium quidam vidie simium. L. III. F. 5. Aesopo quidam petulans lapidem impegerat. L. III. F. 8. habisai quidam filiam. L. III. F. 13. Puerorum in tricta quidam. L. Iv. F. q. 5 Quidam deradens tres reliquit filias. G.lu rigentem quidam. Quidam immolassat. Facturus ludos quidam. Homo tamen est L. Iv. neeuia hominem protinus . et eodem libro, homo perturbattis exelint Simonidem. Et eodem libro F. 3. Auxilium petiis hominis. Gud. 3. Potit. Est pro petiit, vi perii pro periis apud Phaedrum L. IV. Vos quod rapuistis, perit. Atque hinc apparet, postulat, quod in membranis eat, a monaetio esse, qui non animadiaeristit, y.iit praeteriti esse temporia, itaque interpretatua est ρο- arulal , cum debuisset posititnuit. Gud. q. E ligno. Siae Plaut. a ferro fabrientum est. Lorica era ere. Virgil. Vide tamen, an pro a ligno seribendum sit ili. gnum: nam iligna maniaria laudat Plinius. Dicebant veterea ilignus et iligneus. Hor. II. Sat. Iv. 4o. Firmum proprie de Iigno duxissimo ad imitationem Virgilii aut L II. Aen. frma cauauit robora, i. e. dura, quae Plinitia voeat insexibilia. Gud. 5. tans. Aptare faeta manubνia eat apud COI. L. XI. Gia. 6. Robora eaedere. Est apud Ovid. seeuri eaederer apud Virg. eaedere aphores. Cic. de Divin. qui robur illue eeeidia. Id. in Divin. Gud. . Dixisse ferruν, digne or bena patimur. Sio idem Ms. membranaeetia Codex L. I. F. 3 . in sti. merito pleetimur, plane aimillimo ineptissime ei reum sexibit, digne et bene patimur, qui

in os praedoni commissimus. Ex quo Epparet, recte h. I. Moaxestituisse, merito enedimur, atque haec tantum Phaedri esse.

eum eelera aint Glosa toria inepti. Gud. Vide ad Phaedri Prol. I. 6. Sehuabe.

515쪽

Μus, quo transtro posset sumen facilius, Auxilium ranae potit. Haec muris alligat Lino priorem crus ad posterius pedem. Amnem natantcts vix medium deuenerant, Cum rana, subito fundum numinis petens, . sSe mergit, muri ut vitam eriperet perfide. Qui dum, ne mergeretur, tendit validius; Praedam conspexit Miltius propter volans, Muremquo fluctuantem rapuit unguibus,

Simulquct ranam colligatam suStulit. 1 o Sic saopes intereunt, aliis meditantes necem. I. IIaeo sabula ost apud Rimicium I. I. Anonymum IV. Romulum III. Burmann. Eamdem fabulam norant Romulus Divionensia et VImensis L. I. F. 5. Schwabe. a. Iia habet Anonymus Nil antii. Alliae rana. Sed illud magis e more Phaedri, qui L. IV. q. . 5. ouxilium Metiit hominis. Vid. et insta F. v. Reliqua iacilia et Phaedri styIo

eonuenientissima.

GALLI DUO ET ACCIPITER.

Gallus cum Gallo saepe pugnam ConSerens,

I. Hano sabuIam solus habet Anonymus Nil antii n. n. a. Iudieem. Vindisem Anonymus; sed judicem praetulimus, Pua postea ita vocat, et Iia ad accipitrem dedueta est.

516쪽

Hic, ambo si venirent, mente concipit Spem deuorandi, qui Exhiberet se prior. Mox cum venisse, caussam ut orarent Suam, GVidit, prehendit illum, qui primus sorum Deduxit', ad suum litem. Ille clamitans Νo plectar ego, sed ille, quis 'fugam petit. Cui ales, hodie ne to credas unguibus Posse eripi meis; quos alteri dolos xo Tondebas, aequum te nunc est ipsum pati. Qui saeuo 'tractat aliorum secum necem, Ignorat, triste quid sibi satum paret. I. Exhiberet. Verbum iuris, pro iudicio sistere. Miu

exempla dabit Brissonius, et alii. 4. Deduxit. Phaedr. L. III. F. 13. Iis ad fora dedueta est. 5. Fugam petit. Latinissime. Vide et Davies. ad IuI. Caes. II. B. G. 24. ut et fuga yeura locum. Gronov. ad T. VII. R. 6. Tractat. De hoe verbo egimus ad Quinct. XI. I. Et Schvit. ad Deel. V. a. Sic tractare sensti Stat. VIII. Theb. 626. pro, cum aliis consilia capere, obuium .pud Sueton. Ius ira. Florum et alios. α

Amore tacta 'speculi inuenti Cochlea Fulgentis Orbem scandens, coepit lingere, Nil illi melius contulisse se Putans, Quam si splendorem commacularet sordibus. Vt inquinatum vidit speculum simius, sa. Et hanc Anonymus habet n. VIII. R. De Ii. Ita pro meculo, ut habet Nilantii Monymus, rescribendum putamus.

517쪽

Fabularum Aesopirarum XXXIV. 497

Qui se calcari talibus permiserit, Meretur, inquit, tale dedecus pati. Haec illis est fabella scripta seminis, Ineptis quae se jungunt et stultis viris. P A B U L A IX. 1.

MUS URBANUS ET RUSTICUS.

Hospitio quondam mus urbanus rastici

Induxit Precibus post, ut urbem rusticus Cellamquct intraret plenam rebus optimis. In qua dum variis perfruuntur reliquiis, s Impulso' venit ostio ' Cellarius. Quo mures diffugiunt strepitu perterriti, Et notis iactis vrhanus se condit cauis; At miser , ignota trepidans rusticus domo, Timensqtae mortem, per parietes Cursitati IoVt, quae volebat, sustulit Cellarius, Clausitque limen, iterum urbanus rusticum Hortatur; ille perturbatis sensibus Vix inquit, possum capere prae metu cibum.

x. IIaee tabula Iegitur et apud Rimietum I. I a. et Anois nymum XIII. Romul. X. et Horatium II. Sat. VI. M. a. Exceptus. Ita Anonymus. Reeemus RomuIus, ause tua Rimietua; omnea bene. Vid. ad Ovid. XII. Ep. 27. ubi plura

i 3. Rebus optimis. Vid. ad Phaedr. L. IV. Ω3. 4. Im ulso. Repulsis ortiis Anonymas. Ostium impulsum Petron. XIX. Vid. et ad Cap. XVI. 5. Cellarius. Cellararius reperit Nilantius in suo Codie et alia Ioea ICtorum adducit, ubi ita aberrarunt scribae. Vid. Arisaon. Lexi n.

518쪽

Putasne, veniet illep Quid tantum times 3 15

Urbanus inquit; age fruamur Drculis, Quae frustra rure quaeras. Contra rusticus: Tu, qui timere nescis, fruere his omnibus; fit me securum pascat glans et liberum. In paupertate tutum praeuat vivere, go Quam diuitiarum carpi solitudin . PABULA X. 1.

Blandiri domino Asellus ut vidit suo Canem, et de mensa saturari quotidie, Et frustra largiter jactari a familia; Sic est locutus, si canem immundissimum In tantum dominus et familia diligit, sQuid me futurum, si par illi secoro ossicium, multo qui sum melior hoc cane, Robusque pluribus utilis et laudabilis Alor qui sanctae fontibus puris aquae, Ciboque' numquam soleo pasci sordido. 1 ox. Oeetierit apud Rimicium I. 17. Anonymum XuII. Romulum Nil. XV. Burmann. Apud Romulum Dirion. et

VIm. est L. I. F. 26. Schis. a. Blandiri domino. Dominum Anonymus; quam infeliciis o tatem vocat Nilantius. Atqui I. Gronovius talia pro notabili. bus et commodis. acciperet. Vid. ad Min. Fel. 8. Credebant. puto, Iibrarii, perinde esse, an blandiri, an adulari seriberent, hoc vero aceusativum admittere notum est. Imo et hie Iegi posset, dominum adulari Asellus ut vidis ruum. Quaedam hieximilia tabulae Phaedr. L III. VII. o urerant. 3. Ciboqiae numquam. Posset et PT pius ad acripturam obgatam legi Panisque Oemper cui mundua dari solet. Nam munis

519쪽

Sum sane catulo dignior vita frui Beatiore, honorem et summum Consequi. Asellus haec dum secum, stabulum conspicit Intrare dominum: quare accurrens oCyufi Rudensque prosilit, et humeris ambos pedes IsImponit, osque lingua coepit lingere,

Herum fatigat, stulte blandus, pondere. Clamore dotatini concitatur familia; Fustesquct et saxa passim arripiens obuia, soRudentem mulcat; et mox membris debilem Fractisque coxis, domini Iapsum a corpore, Semianimum tandem dejicit ad praesepia. FabeIla, ineptus ne se inuitis ingerat, Melioris aut assectet officium, docet. assim proprie panem diei, docuit Salmas, ad Alexand. Savor. c. 42. cui sordidus opponitur, de quo praetex alios Prieasus ad Apulei. Μet. P. 3 4. 4. Graia fatigal. Phaedrua L. II. F. M. Gratii ne quid.

quam is lassabia pondera.

FABULA XI. 1.

GRUS, CORNIX ET DOΜINUS.

Foedus jurata Grus et Cornix junxerant, Cornicem grus ab auibus ut defenderet; a. Haec fabuIa apud totum Anonymum Nilantii n. XIX.

a. Iuratae. Conjuratione unita firmauerunt. Anonymus, ubi inita maIIem. Sed eoniurationi hio nullus Iocas, ideo juratae. i. e. eum iurassent, Praetuli. Ita Plautus, Livius, Cieero, Ovidius et alii utuntur.

520쪽

5oo Amendis Fabudarum Aesopiarum XXXIV.

Cornix futura, ut grus caueret, 'diceret. Hinc cum frequenter ad cujusdam rustici Agrum volarent, atque euellerent sata Radicitus; agri dominus vidit, et dolens, Saxum da, clamat, quo seriam gruem, Puer. Cornix ut audit, illico monet gruem,

Sibi quae cauit. Alia dein die audiens

Cornix, petentem saXum; rursus Commonet Gruem, ut vitaret sedulo Periculum. . . Auem' diuinam suspicatus, rusticus

Audire iussa, puero: Si, inquit, dixero Ossam da, tu mihi clam lapidem porrig . Grus venit, ille puerum ossam juhet dare; At ille lapidem, quo serit gruem, dedit;

Et crura fregit. Vulneratus grus ait, Diuina cornix, vhi nunc auspicia tua pCur non monere socium, Vt juraueras, Properasti, tale ne mihi 'veniret malum pRespondit illa, non meretur ars mea

Culpari, sed dolosa sunt 'bilinguium Consilia, qui aliud dicunt, atque aliud agunt. Promissis 'ducunt qui imperitos subdolis, Mox fictis caussis haud desistunt ludere.

3. Dieeret. Id aptius , quam narraret Anonymi. Vide Het . ad Ovid. Ep. V. M. 4. Auem diuinam. Ita vocat Horat. III. Od. v. Da voceditiinas vid. ad Petron. C. VII. s. Vbi nune. Vid. ad Ovid. IV. Ep. 25o. 6. Vaniret malum. Vid. ad Ovid. Iv. Ep. 113. ad Phaeis drum I. a. vlt. 7. Bilinguium. Vid. ad Phaedr. II. 4. 8. Dueunt. Indueunt Anonymus; sed ducere aptius. Pr pert. L. III. XIII. - Promissis ducere amantes. Vid. Brouishua. ad Tibula. L. I. VII. I.

SEARCH

MENU NAVIGATION