장음표시 사용
501쪽
tam insigni impudentia fuisse eensendus est y Quare ignotum recte retinent Bipontini, qui tamen legunt et Tunc chorus ignotum modo reducto eantieum imposuis, quae ita intelligor Chorus imposuit, i. e. iniunxit tibicini, modo in ineatrum redueto,
canticum, quod ei ignotum erat D. Sed iam olim non inepiod Ita etiam Ioeum rapit dos, pretio et Precibus adduxti Tollitis, aeR ita, ut pro modo, Principem, Ut ipso ludorum
reponat mox. addens Not. P. die tantummodo x xe ostende a
III. Phaedri P. 183. -Ηoo vult quamuis carere lacultate, paul Phaed tua r mox ubi reductus ti udiu ius erecto glandi eos in seenam fuit tibieeti Prin- More, et tibias canendi eeps, chorus ei injunxit hoc 18. 39 P. Sic enim nobilis phe nouum ac ignotum eanticum, gratum Oe factuτum esse puta. quod et ipse choxiis cantu, et bat populo , qui desidera roti bieen modulatione tibiarum coeperat tibicinem va. 14. . exprimeret. Diomedes Grani-. Neque etiam P0Pulus plaudo mat. L. III. quando enim eho. bat Prinei Pi, modos praebonii rus eanebat, chorteis tibiis, i. e. choro; sed con urgebat in plau ehoraulieis, artifex concinebat. sus ad VerbRs Getare, ineoluia Nam eeeinisse eum tibiis, Ii- mis Romo ν δ luo Prineipe, quet inde, quod eum populua quibus fautores εanitatem redaeoronam Togare existimabat, ditam , non gloriam, arte sua, quae praeclarae nauatae sperae partam, grRtulari putabat tibi soret praemium. Verum tunc cen. Quae omniu Obstant, quo e videntur minus bene con- minus hic iocus de eanti eo, a jungi.εε At si omnia rite ex- choro tibicini injuneto, pos,irpendantur, vero non eat 1i- intelligi quemadmodum etiam mile, tibicinem modos prae- intelligi Pos . cent et Schuygius, buisse eatientibus. Etsi enim etsi huic interpretationi notimnuaIeseexo et ingredi incipie- multum tribue e videatur. Cois bat F. aa. II. et nondum ta- cinisse vero Principem tibiis, men res eo erat adductu, Vt inde non Potost colligi, quod posset in conspectum 'odiro cum iterato cantico in pulpito popali, tantum abest, ut in- totum εο Prosterneret , eum gare tibias posset. Etenim crus populus coronam rogare existiis erat sa, eia ligatum I eri quo m bat, Vs, 54. . Nam eum intelligitur , tamenta adhuc videret tibicen , tantos cibi fuisse applicita, quia Vulnus impertiri Plausus a populo, ob nondum eo erat Vs. m. . Quare recuperaram, ut credebat selliis nobilis. qui erat facturua Iu- cet, Valetudinem i utique potia N
502쪽
quaerebat IIeinsitis g): MAn eliori erat, impon re eanti eum lat supra dixit, di item illum nobilemque uirum, qui Iudoterat iacturus, eum tibi ei ne pepigisse, ut tantum aE Ostenderet
in theatro, cur ergo hio eantieum illi imponiiux CL inst. Not. I. Ipse vero Heinsius legendum putat h): mori redueio
tune ignotum cantistim imposuit, quae interpretaturi Chori ean.
tieum, ignotum tibicini, in theatrum reducto, imposuit, i. e. verba do/it hora Ini. Benileius legi iubet: Tune ehorus lan
tum mora doeto i. e. de more) eonticum insonuit, ad quae Burmannua notate ri Benileii eo natus non placuerunt AnonImo, IIario et certe more doeto quid velit non explicat satia plana Vir Cl. nee nouum illum em ii eum suisse, eonstat ex illis, quae viri doeti adduxerunt m 1llud illustrandum. moras in sonat cantuum immerito eulpatur, hoe enim satia defendi posset, a ad nihil hue saeit. Quod vero Arionymus tentat; Tunomo si ignorum modo redueto canti m Myosuit, obscurissimamaontentiam facit. Si enim post euno mortis distinguendum, deberent etiam atatim aequi vorea, quae chorus pronuntiauit, ut solent virgilius si ovidius et alii, quando Tune ego, Tunc Densi et similia in mutuis sermonibus, aut narrationibus no- his exhibent. Nee 'opua tune addere, eujus haee futi sentenistia r saltem omnia deberent post morus , ad latara ineludi parenthesi, eum omnia sint clara in vulgata hodie lectione, in qua etiam seripti codicis vestigia ratis sunt expressa, quae ut magis aeruentur, hoc ordine possent verba disponi:
ne mortis et notum mox t et modo9 redueto eanticum Imposuit. εConieeturaa st emendationea reliquorum Critieorum verbo notasse sufficiat, quo saeuius possit intelligi, quid viri docti inerat palmam eoronamus To. des Chora atismachie, Wie seingare, quamuis non cecinisset, ganrex theatraliseli ex AuEugiam quam operae Olini praeclare va. 36. heissilit , son dern er
503쪽
emendando hoo Ioeo sibi indulserint. Emendat vero Freina. hemina: Tiano chortis ignotum mox reducia canticum Insonuia prasellius: Tune Morus , ignoto more , ludo eqntieum Imposuit et Rigaltitiai Tune ehortis gnotum moro edueto , to e. Principe. moro et inepto tibieino, cantuum; Idem in altera editione edidit i chorus reduero tune, ea nouum meliter. ignotum eanis risum: Sehessoriis r Tune ehorus ignotum ae redueto eantieum sGraterua, teste Neveletor Tunc chorus ignotum amore duertis eanticum: Cuning hamuai Chorus tune ignotum ora docto eanti. eum insonuit; Κo lilius Comment. crit. Pentad. II. L. D. p. MI. chorus Nesueto tune et motum canticum Impoaun, laudans pra ister alia Ovid. Met. XIV. M. sq. Editor Edit. a tereo typaetchorus tune et notum reduero eantieum imposuit.
Vs. 28. Iaerrit hastia tibiaen. Burmannus, conisetura Serivarii et Bettisti deeeptus, edidit, jaetant hasta, ut haec varba reia serat ad apes etaiores a quod mihi quidem absonum videtur. Nam ut stultua error Tibieinia intelligi posset, aliquos ille geli edere debuit, quibus signis earet, . se Plausus spectatorum, tamquam sibi uni datos aeeipiet hoc autem ut praestaret, quid opportunius suit, quam laetare basia, id est manum et ori4dmouere, et ad speetatores porrigere Τ id quod lacere sole
bant Romani, ut gratos ae si memoTea ostenderent. Sana est ergo lectio NM. Codd. et editionum sere omnium, quam exishibemus. Gabillonius. Praeter Heinsium et Burmannum jucrant tuen ux Santoroe. IIeusin ger. de Schiraeh. Statuit enim Burmannus, ad v. laetant subintelligendos ametatores, quibus fauere ae choro signifieabant. Et cum Benileius obieeisset intii ipsa jactasset brasia, qui potuissent equites aliarum tibiainia errorem intelligeras pro fero ex gestu illo intelligebant, non rilio pactor aie Tespondet Burmannus: potuisse Principem aliis ga. Mibua et etiam voee, quae in tanto fremitu a populo non exis audiebatur, sed ab equitibus, qui in quatuordeeim propitia acenam aedebant, intelligebatur, enorum auiam prodere. si iactasset hasta Princeps, vidisset eriam populus. Praeterea irequentem Oxia et manus mentionem in populi aeelamationi bua et applausu esse doeet, ut hie voea manuque Populus lauarit choro 3 quemadmodum si apud Martialem VIII. 65. Roma
salutauit moee mcntiqua Ducem, et saepe Sueton. Claud. I a.
Titi 8. Rasia vero laetata a fautoribus, doeuisso Seriueriam ad Martiat. I. 3. At, si quid ego iudico, si are pote, i Dan ii ii et Deabillonii sententia. Non enim subest ea sa, quare te.
504쪽
434 Eae cursus ad Librum III. IV. V.
etion Em ΜM. repudiandam putemua; maxime eum moria ealetaeenteis, adorare populum. Vid. Not. ad va. 28 et paullo ante Not Desbillonii. Nequa obitet potest a Burmanno, non sine eopula putat 4ubiuneturum ruisse Phaedrum; cum et alibi per asyndeta proeedat oratio. Vid. ad L. IV. XUII. 16. uo. Et aflIv. XXI. 16. Neque etiam obstat, si Princeps iactasset basia, non equit ea tantum visuros fuisse, sed etiam populum. Vii. que anim populus videbat hominem, basia iactantem, et mox in pulpito totum se prosternentem , sed veram caussam, quare hoc saceret, nescio quomodo, non intelligebat et mox enim Phaedrus nariau, Populum existimasse, coronam rogare tibiei. nem; donec rea patefacta per equites, qui a tultum emorematatim intellexerant, cuneis innotesceret omnibus . et illa ab uniuersia foras protruderetur. CL va. 5a. aqq. ex quo apparet, in omnibtis fere editionibus recte laetiar legi. Addere plaeet, quas observat Censor doctua in Ephem. litter. Halens. supra Iaudatust Die Ritter hem Exhten nach va. 3o. don Misaveris aland Euersi. HEil ale Eunachst an dex Seetia und Oreheltra satiati, sol glicli dea Floten spielera verbindlaehe Pantomimen ua der Exaien Hand haiten.ε. .
505쪽
MM. DIPIONENSI, ANONYMO ET ROMULO NILANTII, ET ALIIS. Diuiti eo by Cooste
507쪽
Multos cum menses asgrotasset Miltius, Nec iam vi dorot 'esse vitae spem suae; Matrem Togahat, 'sancta circumiret' loca,
Hoe Ioeo in memoriam xenoranda aunt, quae notaui in Notitia Litter. de Phaedaeo ad ann. I is. dg Editt. Phaedri. Burmannua , at non omnes huitia Appondicia fabulas, maximam tamen pax tem, olim a Phaedro fuisse versibus aenariis conis eripisa exedit, in quo tamen alii alii ex senilunt. Vid. Notit. Ulter. I. e. Patieas Nilantius etiam tentavit versibua exprimere, in uno, iudicante Burmanno, peceana, quod sexto pede pondeum posuerit, quod nec Phaedrum, nee alium poetam, in aenariis feeisse, ei persuasissimum est. De eeteria Tebri obseruandum , Notas, quae sine a ueloxis nomino in hac Appendice exhiboniux, Bum annum habere auetorem. Sehwnhe. 1. Haec tabula apud Rimietum L. I. I9. Iegitur. Bum. Apud Romulum Diuion. et VImens. est L. I. F. I 8. Sehwabe.
. Essa vitae apem suae. Lege, Esse viraa spem supar.
virgil. Dum vitia supersit. Plautus et latra eleganter per tmesin eparati si quid stipεν illi fuerit. Gud. 3. Saneta eireumiret Ioea. Sio IUS. Sanain laea apud Auis ctorea mndiam xeperi. Forte aeripsit saera. sie apud Cieero. Bem, laeus saear: Oppositus profano. Apud Virgilium: Luetis ιacer , et arca saerae. Tamen Virgilius etiam stiman /anetum, et Numino saneta. Ovidiust Di saneri. Martialiar Aura sanis crior. Lueretius: Saneta D tim disiuδρα. Reeto ergo se habet lotus. Gud. Et si augusta dieantur templa et alia loea, au- ta vero idem notat, quod saneta, teste Ovid. I. Fast. 6 .
quidni lieerat saneta loea dicere i
508쪽
Εi' pro salute vota laceret maxima. Faciam, inquit, fili; sed, opem no non impetrem, sVehem nter vereor; sed qui dolubra omnia Vastando', cuncta polluisti altaria, Sacrificiis nullis parcens, Inunc quid vis rogem p4. cireumiret. Ut in perieulis eonstitisti solebant etiam priuatoTum domos circumire. Tae. L. II. Anna I. I lo vesta mutata cum primoribus f minis eireumira domos, orare amnes, vocem Muersus perieulia poscere. Guditis. 5. Et pro saluta. Lege, Rusque pro salute vota necteret. exElius: Voris volvi nectere. Gudius. 6. Vastando euneta. Leg r Vtistari culta polluens vitiar iaste Claudiantiar culta alia=ia, sorte Phasdrum imitatua. Gud. . Nune quid vis rogamo Settieet hoc ipsum vult mater dieere, quod Cato apud Noniumr Nullom profero aeeassi radaram, quin mos, supplieiis, sumtu, Doris . donis, precibus, ploratu obsecrans nequicqviam fatigvirem. Egregio Cato apud Salluatium Catil. C. LII. Non ιotis, ne tia supplieiis mulieristis auxilia Deorum parantur; Digilando, hene agendo, bene consulendo , promere omnia eedunt; tibi foeordine tela atque ignati et risideris, nequiequam Deos imploresa irati infestiqua sunt. Gud
ui sustinere non potest suum malum, Alios 'inspiciat, 'Et discat tolerantiam.
I. Fabula est apud Bimietum II. 8. st Romulum Nilantii M. Biarm. Apud Romulum Vlmena. et Divion. Eat. L. II. 9. Sehis. u. Sustinere. Phaedri plane sat. L. I. F. a. me sustinete, majus ria veniat malum. Gud. Malim , m sustinera quis ρωιustium mialum. Aliorum mola respieiat, et diseat pati. 3. istos invitavit. Terentina Adelph. Vittis hominum inspirare. Plin. iun. inspicere hominam propius. Gud. . . ipso
509쪽
Fabialiariam Aeso iarum XXXIV.
Aliquando in siluis strepita magno cociti Lepores clamant, se propter assiduos metus Finire vollo vitam. Sic quemdam ad lacum sVenerunt, miseri quo se praecipites daroni. Aduentu quorum postquam ranae territae Virides in algas mitore fugientes ruunt: Heust, inquit unus, sunt et alii, quos timor
Vexat malorum. Ferte vitam, ut Coteri. 1 o4. Et diseat tolerantiam. Forte totus versus ita constituisendua r Aliorum exemplo Ieranter diuat yati. Si e Cicoror ἀιeranter dolores ρati. Reliqua ita sorte melius constitui possunt i In silua quondam atrepitu magno eonciti Lepores, assiduos velle se propter metus Finire vitam, clamitant: sic proximum Venere ad stagnum, quo ge praecipites darent. Aduentu quorum postquam Tanae territae Confestim in imos trepidantes fugiunt lacuat Heu, inquit unus, similis illarum est timor; Sequamur et seramus vitam, ut ceteri. Gud. 5. Praecipites darent. Terentius Andr. III. IV. Vtinam mihi asset aliquid hie, quo nunc me praecipitem darem. Gud. 6. Heu inquit. L. I. F. 3I. Heu quanta nobis instat Perniis cies, ait. Gud. Mallem hoo modo: In siluia saepe motu lepores arborum Pauefacti consilium ceperunt, ut temet Perire vellent propter assiduos metras. Hino lugientes ad ripam veniunt fluminis, Vbi ranae multae, qua se Praecipites darent. At illae, leporum numero et turbatae gono, Profunda saltu fluminis eelori petunt. Lepus tuno vnus, alios ecce territos SequamuT ilam, ut ceteri, quam sors dedit.
510쪽
maturam turpem nulla fortuna obtegit. Humanam in speciem cum vertisset Iupiter Vulpem, regali pellex vi sedit throno, . Scar eum vidit prorepsentem Ex angulo, Notamque ad praedam celeri prosiluit gradu.Superi risere, magnus erubuit Pater, Repudiatam turpemque pellicem expulit; His prosecutus: Vive, quo digna es, modo, Quae' nostris uti meritis digne non potes.
x. Hanc sabulam nusquam reperi. s. Quae nostris. Forte: Decors nostris moribus guas uti nequis. Nam, uti meritia, an recte dicatur, dubito.
N. quis minoros lasedat, fabula haoc monet. Leone in silua dormiente, rusticis. Haee tabula est apud Rimicium I. 38. Anonymum NisIantii x8. Romulum 16. Burmann. Apud Romulum Diuion. et VI mensem est L. I. I . Sehwabe. a. Ne quis minores cet. Aliter ὐst et Qui eas u peeem, ha beae xeniam, si rogati L,ieet minor sit , tibi potest , reddat Diram. VeI liaet mis/Ilus, vel pusillus. Gud. 3. Rusi iei mures. An ita dieii a Turor Sio musea formi. eam vocat rusticam apud Phasgrum. Rustiuus Ciceroni idem,