Phaedri Augusti liberti Fabularum Aesopiarum libri 5. Ad codices mss. et optimas editiones recognovit varietatem lectionis et commentarium perpetuum adjecit Joann. Gottlob. Sam. Schwabe. Accedunt Romuli Fabularum Aesopiarum libri 4. ad codicem divion

발행: 1806년

분량: 722페이지

출처: archive.org

분류: 시학

601쪽

in Phaedri Fabulas. 581

videtur ioculare 4, a. quid tibi videtur 4, . qualis vid

tuae tibi opera Τ I, II. videntuT vendere I, 17. videor mori I, Ω1. Reer I, 7.

Vigilare a. ab. I, 7. Vigilia omni I, ρ I. Vigor saltantis G, 7. Vile hoxdecim 2, p. vi Ieg nein uiae I, Prol. Villa I, 1 o. 4, 5. Μisenensias, 5. Proxima a, 8. Villieus R, Bavincere aliqtaem 5, 5. iaciem moribus 5, 8. forma, magnitudine 3, 3. vinci sono, ibid. vietus do I Te I, 8. victi mures 4, 6. Vindieanda iniuria 4, 17. vindicare doIOrem I, IO. im PB-tum 4, 7. injuriam ictu 1, a L. te dextera m a Vindicia xei.partiae 4, 4, ta ollis x, w. patet sollertiae 1, 28.

Vinea alta O, I vinum parare Φ, 5. vino deuΟ- in q, 5. vina Vetera, ibid.

violare manes 1, 27

vipera 4, 8,

Vir 1, 18. fortis 4, I R. natus 5, 8. sanctissim dis 4, mil. ta. u. 3, 9. viri ingenium 5, 1. viro priuata S, Io. Viri apoliantur a feminis 2, 2. Viro

23. Virtutis expers T, II. vi tuti eredendum 5, a. tribuitur gloria P, epit. Virtute praeualet sapientia I, II. sine Virtute exercere minas 3, 6. virtute impares 4, 15. Vis et nequitia oppugnant 2, 6. carminis 3, yrol. veritatis a. e. Vires a qui Iae 3, 3. Ianguidae 5, a. summae 4, 3. viribus desertus 3, a . magnis fugere 6, 2. Vi compescer. 2, Ω.

Visum est 4, 25. qua Uisum est 3, T. Visus sexus a, I. homo I, 9. Vita a, prol. 2, 8. respera I, 7. mea vi I9. melior 4, 17. et mores I, Prol. Propior morti I, epit. tristis 4, 1. vitae geonus 5, Pres. subsidium 4, at .vitam dare 4, 24. degere 3, 5. I, So. miscet doloT et gauis dium 4. 16. trahere luxu 4, 5. in vitam hane incumbere 3, proι. pro vita rogare I, 2. Vitare insidias I, I9. Mecem 1, 5 . rapinam a, 4.

Vites 4, 5 Vilia propria 4, IO. Vitulus 5, 9

Vituperara nimiam tenuitatemeriarum I, 22. coelum 4, T.

Viuere sub tecto 5, 7. victurum nomen q, epit. Viuos deuorare 2, 3. Vix unum podem 4, R4. tandem 4, 17 Vletaei morte Punctum 5, 3. VIIa res 4, 11. prudentia I, 14.

602쪽

58 In deae in Phaedri Fabulas.

Ultro Proclinis S, e it . ad ser- Usus longior 3, epit. Ullum rei in ta o, amie 7 11 T. Vt es sarina aio valeas 4, Lilla actuit 7 3, 15. sic nitea I mos est 5, 1. moria 4, M. homo q, , pes 4, M. et ab Ut L speculo 1, 8, genere 4,yrol.

er R. 7. 5, 2. ex Atriensibus Ileenii all, fi unus, L. e. a ius 216. V ills q, 4. Vtilia esse 5, 1g. in uno plus, quam in turba utilis beneficio I, epit. nisi 5. de reliquis I, 5 . Una utile sit, quod saeimus 11 17. 3. λ S altera, tert1a 4, 5. Vtiles res vi xx. viilius nihil unum e L I, II. homini, quam recte loqui vocare quem ad studium 1, prol. 4, 1 . utili Ora saepe contem

Volans propter 2, C Vtilitas Privata E. D. quant Volo, vide velle. Α, Volucris R. q. paruula 5, I. Utanam I, 9. nec umqu mPeregrina I, 6. Volucris cur- q, us 5, 3. L Vua acerba Α, 5. uuam appe Voluntas auperum β. 5. volun- tere, ibid.tatem interpretari ι 5. Uulgare nomen amici 5, 9. Voluptas mea non potest sa- Vulgatus ordo sq.

tiari h 9. vulgus fictilia 4, 14. vulgi

Volutare sese L h mos 5, stupor 1, 14. Vulgo Votum 5, 4. fertur 1, 1.

603쪽

FABULARUM

AESOPI ARUM

LIBRII V.

605쪽

De Romulo ejusque fabulis, earumdemque usu Critico jamjam supra passim disputatum est vj. Quae confirmantur iis, quae litteris consignauit Les singius in praeclaro oodemque erudito libello, qui inscriptus est Romulus et Rimicius, p. 78. sq. ubi docet, Edition fabularum Romuli, e Codice Divionensi, collato cum Romulo Ulmensi, nil esse optabilius. Etenim recta censet, deficientibus Codicibus Phaedri manu scriptis, antiquas Romuli fabulas loco codicum ess habendas; ex iis audacissimam quamque Criticorum conjecturam in textu Phaedri disquisitioni esse subjiciendam, subjectam vero vol probandam, vel repudiandam. Itaque cum Nilantius editione fabularum Romuli atque Anonymi praeter ceteros da Phaedro fuerit promeritus;

Lessingius multo magis promeriturum esse statuit virum

aliquem doctum, qui in adornanda editions fabularum Romuli Divionensis et Ulmensis operam suam collocet. Fabulas enim Romuli et Anonymi Nilantiani esse corruptas et mirum in modum deprauatas; nihilo vero secius viros doctos Nilantio Editori magnam habuissct gratiam: quidp si in lucem prqsorantur fabula Romuli

Divionensis et Ulmensis, plenius quidem et rectius expressae, quam apud Nilantium inueniri constat. Vere quidem Lessingius; quemadmodum e multis

locis hujus Phaedri Editionis liquido constat. Praeterea

Phaedro Ant. Script. ot Prael. ad Phaedrum; item Notit. litterar. de Romulo.

606쪽

Romuli

Labulae Romuli, utcunque offendant aures Latinas, tabulatum Phaedri probant et γνησιοτητα et antiquitatem. Certo indicio sunt, sabulas Phaedri non adscribi posse Perotto, At chiepiscopo Sipontino: id quod iacili negotio intolligi potest ex iis, quae supra in Notitia litterariado Romulo et Vincentio Bellovaconsi, nec non in Disputationo de Phaedro antiquitatis scriptore, obseruata sunt et de aetate, qua vixerunt Romulus, Vincentius Bellovacensis atque Perottus, et de fabulis Romuli, a Vincentio descriptis et Speculis suis cum

Historiali a , tum Doctrina Ii h) insertis; quae

quidem omnia non placet hoc loco repetere. Descripserat autem olim Gudius, sua ipsius manu, fabulas Romuli e vetusto Codice Divionensi monachorum Sectae Benedictinae: quae membranae, judicante viro docto, quingentorum et amplius annorum, forma praegrandi,

Exhibebant Plinii Hist. Nat. Libros XXXII. , quihus praemittebantur Libri Iv. fabularum, sub nomine R O-muli. Apographum istud Gudianum, nitido profecto Et olfganter in forma 4ta scriptum, cum aliis deinde Codd. MSS. e Bihliotheca Gudiana migrauit in Guel-l rhytanam. Ego vero cum non sine caussa existimarem, multis me artis criticae et rei litterarias peritis pergratum esse facturum, si nouae Phaedri oditioni adiungorem fabulas Romuli e Codice Divionensi, quem sciebam neminem adhuc, si Lessitigium excipias, inspexisου et publice commendasse: vir il l. et doctissimus Lange rus, Ser. Duc. Brunsvic. a consiliis aulae otBibliothecae Guellerbytanao splendidae praefectus, precibus meis facile adductus est, ut Codicem memoratuma T. IV. L. II. C. a - 8. Edit. Venet. 1591. sol. et Vol. I.

L. Iv. C. a - 8. Edit. Argentorat. ccircR ann. 1475. M L. IV. C. ii 4- Ia4. Editi sine mentione anni et Ioc.

607쪽

Fabularum Aesopiarum Libri IV. 58

huc transmitteret d8scribendum, Bi cum adornanda Phaedri editione juris faciendum publici. Sed quo melius

Consulserem rationibus cum Phaedri, tum Romuli, utile visum est, cum Codice Divionensi conserre fabulas Romuli, quae habentur in Editione perantiqua Ulmensi,vherius descripta, post Lessingium, in Notitia litterariado Codd. ΜSS. Phaedri et Romuli sub Nro. 4. Quem quidem librum, qui vere Phoenix librotum appellandus

est, Lange rus V. C. pro suo in litteras amore et ossicia praestandi voluntate, omnibus nota, libentissimem Cum communicauit. In conserendo autem Romulo Divionensi cum Ulmensi ita sum versatus, ut multis Iocis, vitio et oscitantia librariorum aliorumqus hominum corruptis et deprauatis, ad meliores utriusque libri

lectiones, medicinam parare studerem, textumquct Constituerem castigatiorem, varietate lectionis ubique locorum notata; ita tamen, ut nonnulla loca, quae in utroque Romulo, cum Divionensi, tum Ulmensi, plane interpolata essent atque corrupta, intacta relinquerem; maxime, si emendando Phaedro parum inseruire viderentur. Iam vero consului Fabulas XXIX. a Vincentio ex Romulo excerptas, et adjunctas primum Speculo

Historiali, deinde emendatius Doctrinali. Sunt

autem Libri I. F. a. 5. 5. 6. 8. I . 15. 16. II. L. II. S. 5. 9. 26. I 8. RI. L. III. 5. 4. 5. 7. I . 15. 16. 17.18. L. IV. I. 8. 1 o. I a. 19. Quarum fabularum collatione cum textu Romuli effeci, ut v rior passim lectio reponi, et nonnulla loca, spuria quidem, uncis includi Possent; etsi, ut ingenue fatear, mihi non satisfaciam 'in omnibus. Textum enim Romuli non varo mirum in modum ess interpolatum, et passim plane corruptum, variarum lectionum indices , textui subjuncti, testes sunt locupletes; adeo, ut interdum pro certo affirmare vix liceat, utrum lectio sit a Romulo, an ab alio. Verumtamen voces et loquendi formulas, quae Phaedri

608쪽

588 Romuli Fabularum Aesopiarum Lilbri IV.

sunt, reliquis Iectionibus praeserendas duxi. Passim etiam adspersi notulas, in quibus lectores ablegarem vel ad Phaedri fabulas, et Anonymum et Romulum, quos dicunt Nilantii; vel verba quaedam dissiciliora explica- Tom. Sic sperabam, fore, ut non solum lectores minus abhorrerent a legendis Romuli fabulis; verum etiam de multis i ctionibus in Phaedro, quem hodie habemus, possent esse certiores. Etenim duhitari nequit, Romulum, quemadmodum iam supra non uno loco notatum est, utque ex ipsis ejus fabulis luculenter apparet, usum esse Codice fabularum Phaedri MSto, quas in prosam resoluebat barbaram, singulis Phaedri verbis et dimidiis integrisue versibus multis locis servatis. Namque petitio est principii, ut libenter mecum agnoscent viri docti, quod orbi Iitterato persuadera ausus est Christius, Perottum vel e Romuli poetae versibus, vel e verbosa et barbara metaphrasi, sub ejus nomins edita, distracta poetae melioris membra scite sublegisse, si ut Christitutar verbis, hunc Virbium, quem nostri homines colerent , Phaedrum esse iussisse. Quae docent, fabulas Romuli in constituendo textu Phaedri diligenter ess Excutiendas, maxime in tanta Codicum Phaestri raritate. Atque stiam cum editiones fabularum Romuli, inprimis V ensis, in numero librorum longe rarissimorum hahendae sint; noua istarum sabularum editio harum rerum gnaris, quemadmodum spero, non displicebit. Quofi reliquum est, monendi sunt lectores, in Notis ad fabulas Romuli litteras R. D. significare, Romulus Divionensis; R. U. Romulus Ut mensis; V. B. Vin contius Bellovacensis. Scripsi Wimariae mense Octobr. CIDI DCCCII.

I. G. S. Schwabe.

609쪽

FABULARUM AESOPI.

L omulus Tyberino Filio S. De ciuitate Attica Aesopus quidam homo graecus et ingeniosus, fabulis a). suis docet, quid homines obseruare φφὶ debeant. Verum ut vitam hominum et mores ostenderet 5 , inducit aves, arbores et 4ὶ bestias et pecora, loquentes probanda 5 cujuslibet fabula: ut nouerint homines, fabularum cursit inuentum genus M, aperte Et breuiter narrauit 7 . Apposuit vera malis, composuit integra bonis, scripsit calumnias malorum, argumenta improborum docens υς θ, infirmos esse humiles; verba blanda potius cauere, et cetera multa, variis his exemplis scripta 8 . Id s) ego Romulus transtuli do graeco sermone in latinum. Si autem legis Io , Tyberine fili, et pleno animo aduertis II , inuenies apposita loca, quae tibi moueant risum 1a , et acuant satis ingenium.

a R. U. Romulus Tyberino fidio, de eluitata athica. S. Esopua

gunt in Not. Iitt. de Romulo. M R. D. perperam famulos

est, et Moera multa et miserias hie exemplis acr*t .

610쪽

59 Romuli

x. Aesopus primam de ae dixit tabuIam .

Phaear. L. III. 12. Anon. Ni I. F. I. Bomni. Nii. F. I.

In sterquilinio quidam pullus gallinacius 15 dum quaerit I escam, inuenit margaritam, in loco indiguo 15 iacentem. Quam ut vidit 16), sic ait: o.bona res I73, . in stercore hic jaces 18γ l Te si Is cupidus uo inuenisset, quo gaudio a I) te a a) rapuisset, ut rodires ad splendorem pristinum decoris tui a5 . Ego frustra in in hoc loco inuenio jacentem, ubi potius u mihi es-Cam quaero. Nec tibi ego prosum, nec tu mihi a5 .mae illia Aesopus narrat, qui ipsum non intelligunt in . a. Aesopus de innocento et improbo si alem Tetulit tabuisIam. Vineentius: Contra calumnioso .

LUPUS ET AGNUS.

Agnus et Lupus sitientes ad riuum E diuerso venerunti. ) R. U. Deipit fisularum

liber primus. Fabula prima da Gallo et margarita. II. R. D. quidam gallinaeius. aq) R. U. quaeraret, aed v. Ph. III. XII. a. is R. D. in indigno loeo. 16 R. U. quam eum viderer

jacentem

earis tui statum redisses.

SEARCH

MENU NAVIGATION