장음표시 사용
21쪽
usus atque commoda proposita sibi habet quarum quidem rerum arbitrium Pontifici ut permittatur, a cuiusque piscopi aequutate facile sperari potest tum etiam rerum ecclesiasticarum in laicos alienatio , de qua quidem sine ontificis auctoritate non suscipienda , duplex in iure canonico habetur decretum. alterum Gregorii I in decretalium libro exto e , alterum Pausi Veneti, ont Rom. inter Extrauagantes communes ambitiosae nomine celebratum d , graui utrumque illud sanetione firmatum. Sed de utroque vehementer inter iuris ecclesiastici prudentes disputatur e , an omnino per ecclesiam, nominatim Per
adprobatam, paullo post tamen a Iw4. Ipse reuocauit Mosin. ., p. 296. tum Abbatia St. Maximin. a. 63o per Urban. VI l. Treuirens Archiepilcopatui nita per eundem tamen ab illo seiuncta et In pristina inconditionem restituta. f. Mose l. c. p. 29 l. et ii Siaatsrech de murraGI.EνUUt Die p. 3i I. - Quae unionum Pontificiarum per ipsos pontifices reuocatarum exempla, si cum iis quae supra nota C ad s. I. de Euheni IV. et Clemente XII. Antecessisum uniones retractvntiba commemorauimus conseramus ecclesiae Romauae Praesulum leuitatein atque inconuautiam non satis mirari possumus. o C. 2. de re, reel non alιen. ι C. n. eod. Quomi tamen pars longe plurima decreta ista per GerimnIain esse, cepta negant , veluti CONRING in bustra Innoe. X. p. 336 3ig. s. et in Confult. Cathol de pace perpet. Protesimtibus danda . . . I vDER. in Comin de iuram. Prine eeel. 3. 36. NGEL in coss. nia tur eanon L. Mi. 24. II. REIFFENST E l. e. I 3. t. 3. n. 3 t. s. 46 Ven. l. c. i. 3. t. 3. g. 4Ο. YBEL L c. T. q. p. 449. Enimuero recepta eri allium ne, et simplicite quidem BEΗLENI. c. 8, quamquam is fatetur, nec in praxi, ne in theoria ea de re inter Cath satis conuenire. RIGGER in stit Ia-νisp. ec P. 3. . 4. ENICONIv l. c. p. 34, quod ad erea bonorum tener . v. e. mensae bona Anton scΗMID in iussit tur te es. . . . .ca 3. 298. VHίγη SCHNID L c. L. 3. t. r. f. 3. BARTHEL da re, ecu.
22쪽
per Germaniam pro recepto habenda sit. In quo dissensu de
iuersa harum sanctionum per Germaniam saltem obseruantia atque usu hoc magis addubitandum esse videtur, quod nec in nationis Germanicae Concordatis bonorum ecclesiasticorum alienationes coiifirmandi ius sed Romanae concessum esse reporitur, nec quod nominatim ad illud modo excitatum decretum ambitiosae attinet, extravagantes decretales, e quarum numero illud esse diximus , haudquaquam niuersas , sed singulas receptas eis constat L; ut itaque in quaque dioecesi omnium priamum ista decreta an et quatenus rerum usu vim aliquam Obtinuerint, inuestigandum esse videatur. Enimuero, etiamsi illorum decretorum usum passim vigere deprehenderis, ad illa
tamen innovationum genera, quae Vacant profanatione, ea accommodari haud olse et transferri, ex eo intelligitur, quod ab iis, quae de rebus ecclesiasticis in laicos non alienandis, hoc est, de iisdem non profanandis cauta sunt, ad ea rerum inii vandarum genera, quibus res relinquuntur usibus ecclesiasticis, duci plane nequit ratio g).
non alim. In eius opusc. T. 2. Art. 3. n. 9 sq. ediam sententiam sequitur ESPEN ., P. 2. s. 4 t. s. e. 4. - 18 qui ubique recepta esse negetis 2ALL.Ei in princi . in emes T. 4. q. 3. e. 3. 3. IO. ιγ ceruos Ven. l. e. L. 3. t. I 3. F. 42.
23쪽
ΕΡISCOΡIL NUM A RINCIΡΕ CUI SUNT OBNOXII, FUNDATIONUM INNOVANDARUM CONFIRMATIO REQUIRENDA SIT, UNIVERSE QUAERITUR,
Qtiibus igitur, si uniuerse rem spectes, Episcopis aete
nus quidem quod in innovandis fundationibus a Metropolitanorum et Ontificis Romani confirmatione petenda liberi atque immunes sint, vim stiam atque auctoritatem adseruisse videmur, iisdem tamen eius, in cuius ditione sint innovandae fundationes, rincipis, rerum novandarum auctoritatem, non quidem ex iuris canonici decretis, quae parum ea in re relinquunt Imperantibus a), sed ex triusque, cum ciuilis, tum ecclesiasticae potestatis natura et ratione , esse requirendam, illud est, quod nunc exsciendum nobis est. Iam illud omnino nostra quidem memoria pro certo et constituto ponere licet, ecclesiam atque ecclesiasticam potestatem obnoxiam esse imperio L
uilib) Quemadmodum enim omnes omnino per ciuitatem
Quamquam Catholicorarim scriptorum ea de re non una est eademque senistentia. Longe plurima enim pars, atque superiorum aetatum fere innes Principi nihil ad ecclesiam iuris, praeterquam illius. sine quo salua et secuta Illa non possit. Advocatiae igitur ius, relinquunt, ut M LEst indist supra Iaud de pedi et gladii e nnbi Meg. 3. L . HAMME in us de iure Principis Carb. cire sacra . . s. a. 6 6. A. et c. a. apud scn Min T. l. e. Tom. II. Testern huius rei habes Avu Vis in I P. E. L. 3. t. ν 96. et r. I. I. O. Enimuero nostrae memoriae scriptores maxime , quibus PIII sub auspiciis, de rebus aeris, quae sentirent, libere ea propalam expromere contigerit iuris circa sicra vin--la agere instituerunt. Laudandi marim sunt RIGGER, qui, quamquam
24쪽
Vniuersitates et collegia, ita ecclesiasticae quoque celebritates atque instituta originem suam Vimque omnem capiunt a rep. eiusque adeo tenentur imperio e . Ex quo illud necessarium fit, fundationum ecclesiasticarum conditionem absque Imperantis ciuilis auctoritate haudquaquam posse immutari P. Dequo autem accuratius dicendum aiobis est.
Qitum igitur iurium quae cuiusque principis in sacra potestas complectitur, haec summa genera constitui soleant,sci licet reformandi ius , inspectoria potestas, et denique duocatiae ivs eorum uniuscuiusque in rebus ecclesiasticis et Episcopum innovandis vis aliqua est. Nam ad reformandi iurquod attinet, cuius quidem virtus in consociationum ecclesiasticarum per ciuitatem celebrandarum iure tum tribuendo et denegando, tum augendo et circumscribendo, tum denique conseruando et reuocando posita est, quae ex hoc omnis per remp. iuris et potestatis ecclesiasticae fonte originum atque vim suam tenent fundationes ecclesiasticae, quum rerum statum atque
conditionem pro utilitatis publicae ratione Principis iussu et imperio constitutam ct stabilitam priuata innovari auctoritate nefas omnino sit, cillas igitur fundationes absque Imperantis ciuilis
am hi deIDat atque alumniis solo loco versari se fatetur L e. p. I. s. 424. nihilominita tamen, quae nostrates eadein et ipse Principi iura tribuere haud dubitat ibid. 3. 73. s. 424. s. 446. s. 4 O. ET EL. l. e. T. a. p. iii I 6. M. T. 3 p. 9 , Car. Ans de ART NI in Ut de lare Citiitar. . 222 ' Nec repugnant iuri in sacra FEBRON. L . . I. p. 82. et ALL. Et in prisco tur ecci T. 4. q. 3. C. 3. s. Dc QTTERI. Visi perillasνir insit inu. ab ,. his et citreis si vol. ILT. a. p. c. ix PARENS Vo. i. c. f. ra. E AE L c. T. q. s. 6 3. SQQ.Μ aT IN I l. c. g. 99. O PAREN Gn. L c. et s. ns.
25쪽
26쪽
clesiastica ius aliquod vertatur, quod diuersa quamuis ratione, at idem tamen ad rincipem quoque pertineat, ipsius confirmationem Episcopo res nouanti requirendam esse apparet. IX
IDEM UAERITUR DE GERMANIA EPISCOPIS.
Sed quum hactenus uniuerse de imperii ciuilis auctori tate in novandis fundationibus disputatum sit, restat, ut, quaenam illius per Germaniam sit vis, X ponamus. Iam, quum Germanorum Catholicae ecclesiae ea sit ratio, ut ipsius guber natio sit penes Episcopos, quorum plurima quidem pars pra dita sit imperio ciuili, immediati vocantur, nonnulli in Principum sint ditiones hi quidem cum reliquis extra Germaniam Episcopis , quos omnes e subditorum esse numero constat, eodem adtenus iure censendi sunt, ut inconsulto suo Principe nil queant per eccletiam inii ovare . At immediatorum longe dispar est ratio. Qui enim quum tramque potestatem, cum ciuilem, tum ecclesiasticam teneant coniunctam, quid est, quod rincipis alicuius, cuius ipsi Vices sustinent, aucto ritate in rebus per suum territorium innovandis, indigere vi
P in ra4.U. C. instit iur pabl. l. e. Ecclesiarum Iura et reuringindi et tollendi ius e necess tatis publicae .itione 'rincipi vindia a RIGGER. l. c. g. 4 o. mpeνatore olini unditionia moti in in attin piscop.tthaim niendos uiri ius usuris passe , obseruat se Imn. . . . . . l. 96. Per Gallossancicam regis eoruin tu idem beneficiorum. luae ad iriliis collationem plano pertinet, iure vitionera esse, refert GPLN. P. II S. 3. T. 3. . a . Restire vitionis exeinpluui liabetur in P INS SON. Traire des resale Toin I. p. a.
27쪽
XXm - Nam myρratoris ea in re omnino non opus esse videtur auctoritate. Quod enim maiestati Caesareae inest Advolatiae
sus, cuius nomine Imperator ecclesiae Romanae per Germaniam cum uiuersiae, tum ingularum eius partium iura atque
bona tueri et seruare religioni sibi ducit a) illius haec quidem haud dubie vis est atque flectus, ut, si per occlesiam quis ex rerum ecclesiasticarum innovatione iniuriam factam sibi esse apud Caesarem veratur 9 eius sit de innovatione, re- .ctene an perperam facta fuerit, iudicium, atque, si temere illam susceptam esse deprehenderit vel corrigendi eam vel irritam habendi potestas. Verum enim uer haec imperii Caesarei pars, quo minus propria sua auctoritate Episcopi, inconsulto Imperatore, innovationes suscipiant, haudquaquam impedire potest quandoquidem illud satis constat, ex eo, quod imp. rincipes, si in imperii siue sacri siue ciuilis surpandis iuribus iniuriam alicui fecisse arguantur, in ordinem ab Imperatore cogi possunt, nequaquam illo eorum, quae pro imperio agere rent, a Caesare petere Onimationem obstringi e
capituI. Caesar Art. I. a. Anton SCH D l. e. T. I. c. 2. s. r. f. 2 e. acl. . . . oc Iob. Iae de Nos En a d Myses lichen 'term)rr- rechin . . p. 24 l. s. Petri GALLADE dia de Adaseatis Getistisicis .f. in Sci MiDr Thestur eccles T. V., Hos En l. e. p. 262 sq. o nimuero In Monasteriorvi Mox tinoram abolitIone auctoritat Caesareae Iocum fuisse constat. Qua uidem et ex ratione aliqua ab imperI Caesare iure petit opus non fuerit, at atri lapienterminen ne quod ad rei vim et auctoritatem pertineret in eius peragendae modo omisi e Archiepiscopus per calumniam argui possit ad quod ne fiet et, laxitne propter ex te a Moliasteriorum bona ad Academiam transfereuda interesset
28쪽
- -- XXVII Sed quum mperator praeter istud universiale . peculiare
quoque Advocatiae aliquod ius, fundationum quarumdam munificentia Caesi rea, siue conditarum, siue o sistatarum, nomine passim teneat, huic quidem ea vis tribuenda esse videtur, Ut, quemadmodum priuatorum hominum ex iuris canonici de cretis illud haud dubie est ius, ut ne earum rerum conditio, in quibus siue ex sua, siue ex maiorum fundatione Patronatur et duocatiae ius nacti fuerint, ne ipsorum adsensu in noue turd), ita quoque in novandis fundationibus Imperatorum e neficio institutis vel auetis hoc magis auctoritate Caesare opus
.eis videtur ex quod illae non in Episcoporum ditione, sed bonorum immediatorum loco is solent f
Neque tamen utriusque potestatis eam In Catholicae e clesiae Episcopis habere vim potest, ut, quemadmodum rii cipes nostri Euangelici a iure canonico liberam tenent potesta tem ecclesiasticam, ita ut ipsi ciuilis imperii, quo fruuntur, nomine, ab iis officiorum et cautionum generibus, quibus ex iuris canonici decretis innovandi potestas, circumscripta est. Dis immu-
, Avus Vm L e. . a. T. g. 88. L. 3. . . . I93. PARENS Veuia l. c. g. 636 67ς. SPEN. P. a. s. 3. . a. c. 34 9 ae per Gallo'mei. in eorum beneficiorum unione in albus patronatus iure rex utitur, ipsius opus esse aucυι itate, nemor.1 US PAE. N. . . . . S. . . . . . . S. f sed illius Advocatiae generis, quod passim inperatorem petuli.uisa pasti nibus obtinuisse constat eam haudqii liram Isse vim ut ne Gesarea auctoritate qua ne quidem propter Advocatiam Maresa icam . quae dieitur opus esse docueriurus peragi neqi eat innovatis . ex pla huius iuris natura facile eripicitur. Omnino uitis Ad cattae Caelareae generis peculiares esse effectus, quos eosdem uo habeat quoque Advocati Male- statica negat Hos ER L . . a T.
29쪽
XXUΙΙΙ - - immunes esse videantur. arent enim Pontifici Romano, eumque coluit pro legum ecclesiasticarum custode et exsequu-IOre, a quo iugo, per tot seculorum decursu constituto, propter eam, quae Imperatori atque Imperii beneficio cum dioeceu uni gubernatione coniuncta est, potestatem ciuilem, liberari eos in
ecclesia Catholica nefas eis ducitur g Sed quum dioece sana per Germaniam potestas duplicis sit
generis, alterum cuiusque Episcopi concludatur territorio, γsrictior vocatur, alterum per aliorum imp. Urdinum terius pateat et vagetur latiorem dicunt quae de Episcoporum, incoim sulto Imperante ciuili, innovandi iure ex sormula Germaniae disputauimus, ea ad extremum illud iuris dioecesiani genus nequaquam posse accommodari, ex eo intelligitur, quod in isto usurpando piscopus eius Principis imperio, per cuius territorium illud exerceatur, obnoxius est. li Quum autem latius dioece sanum ius non per Catholic rem solum terras constitutum sit, verum etiam, qua palsim per uangelicorum territoria, vel ex acis estphalicae formula , vel ex cuiusque Principis indulgentia, rei Catholicae relictae sunt fundationes, eas quoque afficia : has ipsis quidem innovandi omnino ius est Episcopo , at in eo tamen usurpando hoc magis ipsius rincipis debet instoritatem adhiberes
BARTII EL. de eo recles Non alien Art. 3. f. II. ln Opus T. II. Arlonge diuerse iure fruuntur principes se eulaνes videsis RIGGER. l. c. P. I. p. 93. s. et dissi nostr de iure cev taeniusae de On. U. Ord Ies
30쪽
- - XXα here, quo grauius est discrimen, tu quod rem Euangelicam ipsa
adducere videtur religionis diuei sitas, et quod tum si ex anno decretorio vim suam capit dioecesana potestas, nou alia rationae forma, quam qua isto tempore comparata fuerit, eam serre Princeps Euangelicus obstringitur. Quamquam, si ex ipsius auctoritate ab Episcopo peractata uerit innovatio, non est, quod Catholici ciues de temporis decretorii ratione immutata querantur, quandoquidem ea inter iusdem religionis consortes nullam omnino vim habere constat.
EPISCOPO IN FUNDATIONIRUS NOVANDIS CAPITULI CATHEDRALIS CONSENSUA UNII ERSE HAUDQUAQUAM ESSE REQUIRENDUM.
Sed fundationum per dioecesia innovandarum ius ita ad in Episcopum pertinere arbitramur, ut in eo usurpando, i niversi quidem res spectetur, Capituli sui athedralis consensum requirere haud obstringatur. Etenim eam piscopatuum per ecclesiam Romanam satis constat esse formulam, ut omnis dioecesium moderati ac gubernatio ita penes uniuscuiusque sit Epitcopum, V praeterquam in certis causarum generibus, vela iure canonices, vel per cuiusque piscopi capitulationem, vel omnino iure cuique dioecesi proyri et peculiari, definitis, Capituli auctoritatem omnino adhibere nequaquam teneam a).
.c opinionem stat , apiscopos non posse alicuius momenti res sine apituli assensu peragere . metimuine capitulis tam probatam illam atque a