Studien zur griechischen und lateinischen Grammatik, herausg. von G. Curtius K. Brugman.

112쪽

A. estermannus, cujus subita mortis acerbitas non modo Germaniae, sed cunctarum torrarum, in quIbus antiquitatis studia florent, amisit doctos, indicem confecit graecitatis Hyporideae Lips. 860-1864, VII pro . eo Onsilio, ut quae verborum copia ejus esset demonstraret neque tamen vim et sententiam singulorum vocabulorum

exponeret Cum Imperidos in verborum delectu minus suoru quam suppares aetato diligens et saepius mutaverit paullulum verborum significationes permultaque a comicis mutuatus sit, animum induxi hujusmodi vocabula colligere .imulquo addere, i pud quos solaris aetatis scriptores imgantur es qua significatione apud aequalos usurpata sint

ni Blassianae, numeri arabies, liuem prasifixa papyrorum columnas singularem rationis indicant, reliquarum ora tionum fragmenta sis. citavi x ordino a Blassio insiliuio.

verba signo F Dotata desunt in Stephani thesauro. αἰσχροκερδειν I. 222 turpiter lucrari. aκουσο πω IV c. 13. Cobeius or funebr. p. 19 ακODDI/τυ ν, quod pap. xhibet, non tantum barbarum est, sed otiam plano absurdum. Nulla unquam fuit oratio neque erit, quae prodesse possit animi eorum qui am sunt auditur i. o. ilua prosit Eliam pri iis quam au lita sitf

113쪽

P. 235. αλιι ενέα se. 159 dosectus portuum. αλφιτεῖς D. 223 - οἱ ga αλφιτα ποιουντες.

schol Aristoph. Lys. 5. αναε υντηιι D. 225 acinus impudens; αναισχυντειν

de oec Athen. I p. 454 a publicano non census neque in tabulas relatio. ανα-νταρας se. 54, Suid. - uθεν si αρας, do

non repperi in exigis. ανεποπτευτος se. 177 - Eποπτευσας, qui non inspexit arcana nimirum Ceroris, peculiariter enim ἐπ πιευειν dicebantur, qui uano postquam initiati aerunt, ad inspiciendos secretiores sacrorum ritus et eremonias ammittebantur .aνετος D. 5 deo cuipiam dicatus, esych. s. v. ιος

114쪽

νεσθαι orbiim defendit Schaei erus ad Longi Pastoraliura, 74 26 3 Scitor, quem vitupo a L. Dind0rtius. απολαυσομεν Iv c. ii Dion Hal. VI, 4. Luc. Herm.

115쪽

b36 sqq. Hyperides peculiaritor de insidiis pecuniae alicujus structis usurpavit.

γαλεάγρα se. 233. Poli. X, 155 affert e Dem. r. in Aristog. ubi hoc vocabulum non est et ex Aristoph. Plio viss. γαλεάγραν inter κε νν. διαθώθυι Le. 27 - του συνθέσθυι Yπερείδης κατα,1 μοσθένους arpocr. Suid et sches. Dem. II, 6 εος 'Yπερείδιος καὶ ι μοσθένης, ubi jam uesterus correxit χματα ημοσθένους fragger insimoiro fur uelqu. --.hagm. 'Hyp. p. 10. Demosthenes usus est hac voce in diventandi signification II, 16 34 IX, 36 LVI, Most.

eadem significatione erod. 68, δίαιταν ὀφλειν Dem. XXIX, S. διαλεγεσθαι D. 235 de consuetudine veneria Aristoph. Plui. 082. Eccles. 890. Aesch. cp. X, 9 p. 683 R. Plut SOL 20 Ales r. I, 35 idem ut Hiemesis laudat Suidas. διεξιέναι IV e. 3 Bab. tho expressis διεξιέναι τυσαν

VI, 5. δικογραφικως tanquan Isocratis laudat in VIII, 24, δικογραφία est ala Isocr. XV, 2. δουλίς se. 23 serva, quod ναυλον est Polluci III, 74. Eodem vocabulo qui utuntur scriptores aetatis inferioris recensentur a Lobeckio ad Phryn. p. 452. ἐγκαθετος se. 59 ολευς' Υπερ απ ut μένως, δέον δοκι-

116쪽

Lob ad Pliryn. p. 333.

XXVI. 8 cf. XXVII, 64, XIX, 54 Hesych. s. V. ἐθης'

117쪽

Hageralis samo strango us omnem stat, have horo e also in Thucyd. V ita τῆς με τοί- πρὸς τὸ θειον ἀμ--ας ουδ' μεις οἰομεθυ λελει εοθι , sed Mureo cibi προς τοι θείου Muibendum esse mones. σχοίησαν III o. 42 quam formam vitiosam censo M. Frankius in Philol suppi I p. 45 es μέγαν, quo D moxenus utitur Q. Asten. III p. 103 δοκοίμαν Aesch.

II, 10 codd. nonnulli. 3 ιι lor I rtigin I p. 2. Bab. iliis rare form occura in Theophr characti ερι βδελυρέας γ). Eadein sorma usus est Aelian. V. H. VI, 1 et ante jam Demosthenes, si fides habonda est libro optiino ror. XXVII, 62. XXXVI, 36. LVIII, 3 cf. Voemelii prolog gramm ad Dem. Contiones p. 59. IJ Eloiidit hanc formam oeckh. V p. r. iu Dem. p. 8, improbant granina alici veteres ut Herodianus p. 455, Phrynichus in Bah. necd. p. l, Thomas Mag. fratc-pham thes. d. Dind. s. v. ἐμισυς.

ματιον se. 02. Poll. IV, 4, ubi olim edebatur eorroaτιον, quo vocabulo utitur etiam Laert Dion IV, 9. ini δεστον τὴν Ἐλλαμ se Mim του διε θαρμένην; proprie corrosus et exosus a vermibus σφαγίδια ρ. Aristoph. Them. 27,-- Thoophr. II. l. IX, l4 3 ἀBoecis de inseri nam p. 296 no ad minis. 6. 18 ἱερα se. 52 τὰ πιὼν τεθνηκοτων sis.

ναι καὶ ιν πάνυ σπουδαλλέλει Hyp eum commemoravit in or pro Phryne Lex rhot in auecd. p. 267, 3 ὁx Lος ὁ τον ἴσον λ αστιν θανατον διανοι- α ἰσοτέλεστος Orci epitheton Soph. O. C. 1220. Luesan. p. 8a ui c. 32:τον - γηδιστον και συνιποτικλατον ἡ ἰσοταμία ἐωέ. καὶ ἰσοδαίτης sic mendavit Gosnerus quod est in libris

118쪽

suam locabant , cam rem ab Imperio dicti sun Μο

119쪽

iungenses.

120쪽

deorum liabituri fuit et Prisci m0x talos qui ub fatuini ru-

qui est iis dlati expos consu et conduit utrement que les pia dente verba sunt Milteri l. i. p. 3ουλ