장음표시 사용
301쪽
vrai semi lablesa caesi ne lautias avoir gard au nombre des si molns, mais ci a boniae sol et Dia inchrile des si positions , et ajo uter sol a celles qui portent e caractἡre de veracite te plus
Modestinus ense igneigalement, dans 'esphce vivante , que Iareeonnais sance ne sat sol contre celui quis salte 'u'autant 'lu' ilia' pas pro uvh u'il 'hlait rompsi en a falsa ut uin individus' sitant m parsi de a succession de Gaius, comme sit de Seia semine de ce dernier I), hien que Gaius eo des rhres, avait paydaux rhres de Gaius uia sidἡi commis, comme en tanto hargo parte desunt. Il en avait resu quit latice I). Ceux-ci yant reconi usu 'it, 'silait poliat sil de leur si h re, demandaten si non obstant aquil lance qu' iis tui a valent donia de 3h, iis poli valent en cor re vendique contre lui a succession de leur rore Modestinus si Pondit que et te quillance dii si ibicommis, doniasi aux rhres de Gaius, ne pro uvat pasci'sitat de elui a qui iis 'a valent donnsie mais quem 'otait avx rhres de Gaius de pro uver 'erreu par laquelle iis laxatent reconitu cur sil de leur rhre M.
a C'est-1-dire clari uitiati cera si di i commis. J I appellerici manum la uittatice di si dei commis payέ, qu 'o lui a
302쪽
Consonat quod rescribunt Diocl. et Max. on epistolis ne cessitudo consanguinitatis , sed natalibus vel adoptionis solemnitate Conjungitur nec adversus absentem, hereditatis dividendae gratia, velut contra fratrem pro ancilla petitus arbiter, substantiam peri mit veritatis. Sive itaque quasi ad sororem , quam ancillam te posse probare considis , epistolain emisisti sive amiliae erciscundae, quasi pro coherede petitus arbiter doceatur fraternitatis quaestio per haec tolli non potuit . l. 3. Od. h. t. c. I9. Consona etiam quod Constantinus et Maximianus rescribunt ii Quum salsa demonstratione mutari substantia veritatis minime possit' respondendo id, quod paternum erat , ex maternis esse bonis, nihil egisti 1 n. l. . cod. h. t. r. 18. de juris etfaCt,
ignor. XIX. Interdum ex eo quod quis consessus est, nulla prorsus probatio adversus eum, ejus vetere dem eruitur , nec necesse habet errorem probare. V. G. quamvis solutio tacitam debiti soluti otierneontineat, et ea propter, qui Solutum condicit teneatur regulariter probare suisse debitum tamen, certis casibus , haec tacita consessio millam adversus eum qui solvit, fidem iacit; nec tenetur probare
suisse indebitum. Haec ex Paulo discimus. Ita ille Quum de indebito quaeritur quis probare debet non fuisse debitum is Wines ita temperanda est ut, si quidem is qui accepisse diciturrem, vel pecuniam indebitam , hoc negaverit I), et ipse, qui de dit, legitimis probationibus solutionem approbaveri in Sine ulli distinctione ipsum, qui negavit sese pecunia accepisse, si Vult
audiri in compellendum esse ad probationes praestandas, quod percuniam debitam accepit. Per etenim absurdum est eum , qui ab initio negavit pecuniam suscepisse, postquam fuerit convictu eam accepisse, probationem non debiti ab adversario exigere. . Sin vero ab initio confiteatur quidem suscepisse pecunias, dicat autem non indebitas ei suisse solutas, praesumptionem Vide licet pro eo esse , qui accipit, nemo dubitat. Qui enim solvit nunquam ita resupinus est, ut faciles suas pecunias aciet, et indebitas
effundat et maxime si ipse, qui indebitas dedisse dicit, homo di ligens est, et studiosus paterfamilias, cujus personam incredibile
si Nimirum si errorem consessionis tuae probaVeris. a Neocerit scilicet se accepisse. Ex lia inficiatione eius qui accepit eruitur praesumptio indebiti per quam eliditur praesumptio let it quae e
303쪽
Ce qui est pare ille merit conforme hin rescrit de Constantiu et de Maximie n. vhrit ne polivant ptre hiruile par ne salisset si nomination, si vo us ave reconnii que des hiens paterneis ἡtaient de biens materneis, et ave ne petit nul lement VOUMPI ἡ-
XIX. Queique is oti ne eul ire decla reconnais sance admiSepar ut individit, aucti ne pretive ni contre lui, ni contre son si ritier, et ilis' pas beso in de pro uver son erreur. Par Xemple, bien qu 'unia temetit contierine laue connaissance tacite 'une deite, et que reguli hrement elui qui potirsuit unialement sol tenu de pro uver ii 'on tui do it i est ependant des casi cette recon
naissance tacite ne saltias sol contre celui qui a paysi, et o ili' est pas obligh de pro uver avo i in doment paysi. Ain si nousci' apprendiaul. i. orsqu'il est question de avo irsi uia palement ait indomen nit, par qui a reuue Oit elle euhire ait is μ' cho se est suscepit hie de modifications. Si colui qu'on ditauoi resu in dometit quelque cho se, ou de 'argent, te nie a , et que celui qui l' donno e proiive 'une maniore thgaleri cel ui
qui amisi avo i resu a cho se oti l 'argent, oit, an aucti ne di S' tinction, tres resi a pro uverinu 'o la tui devat in caesi sera it parti os absurde que clui qui a nisi ei a sit ensuit conva incia, siten cor obliger Son adversa ire a pro uverinu ille devait pas ceriu'il pay D. u Mais si h l' origine, it a re connia avo i resura somme Puso uten antriu'elle lui tali due personiae ne do ut questa res Om P tion ne Oit en a saveur, elui qui pale 'olant amat Suppos epayer emuli ne doli pas , et furto ut si c'estin phre de famille
qui Scrupuleia semen occupsi de se assa tres , ' Pas pii facilem enim econia attre celui a qui illa paysi. 'est poni quoi, celui qui it a voir
304쪽
est in aliquo acile errasse : et ideo elim, qui dicit indebitas soI-visse, compelli ad probationes quod per dolum accipientis, vel aliquam justam ignorantiae causa indebitum ab eo soluturn est et nisi hoc ostenderit, nullam eum repetitionem habere n. l. 5. Paul. lib. 3. quae St. u in autem is , qui indebitum qu peritur , vel pupillus , vel mi nor sit, vel mulier, vel sorte vir quidem persectae petatis , sed mi les, vel agricultor, et forensium rerum expers , vel alias simplici tale gaudens et desidiae deditus : tunc eum , qui accepit pecunias Ostendere bene eas accepisse, et debitas ei suisse solutas; et si non ostenderit, eas redhibere v. d. l. 25. g. I. Sed haec ita, si tolam summam indebitam fuisse solutam is, qui dedit, contendat. Sin autem pro parte quderitur quod par pecuniae solutae debita non est, vel quod ab initio quidem debitum suit, sed vel dissoluto debito, postea ignarus iterum solvit vel eXceptione tutus , errore ejus pecunias dependitu ipsum omnimodo hoc ostendere , quod vel plus debito persolvit, vel jam solutam pecuniam per errorem repetita solutione dependit, vel tutus ex ceptione suam nesciens projecit pecuniam Psecundum generalem regulam, quae eos, qui opponendas esse exceptiones stirmant, vel solvisse debita contendunt, haec ostendere exigit . d. l. 25. g. 2. Obiter nota In omnibus autem visionibus 1 quas praeposuimus , licentia concedenda est ei cui onus probationis incumbit, adversario suo de re veritate jusjurandum inferreri prius ipso pro calumnia jurante ut judex , juramenti fidem secutus, ita suam sententiam possit formare, jure scilicet reserendae religionis e ser vando is d. l. 25. g. 3. XX. Alium etiam casum in quo probatio ex eo quod quis Ou-- sessus est adversus eum nulla eruitur, reser Paulus.
Sic enim pergit is Sed haec, ubi de solutione indebiti quaestio
est. Sin autem cautio indebite exposita esse dicatur, et indiscrete loquatur; tunc eum, in quem cautio exposita est, compelli debitum esse ostendere quod in cautionem deduxi tu nisi ipse specialiter, qui cautionem exposuit, causas explanavit pro quibus eamdem conscripsit tunc enim Stare eum oportet suae conses sioni nisi evidentissimis probationibus in scriptis habitis, osten dere paratus sit, sese haec indebite promisisse . d. l. 5. g. AMulto minus probatio eruetur ex consessione, qua quis consessus fuerit se aliquid debere ei, cui donare aut relinquere prohibe turri ut in specie sequenti. si Qui leslamentum faciebat , ei, qui usque ad certum modum
305쪽
. Mais siri individi qui se plaint 'avot paysi in domen est n
Pen S par uti exception Suivant et te rhgleasin si rate, cev x Uipreleri dent avo i ei des excepit Ons, ou avo i pay ce 'lu'On leurdem aude , Otit tenus de te pro uver D. Rem arque en passa ut que re datis Outes e suppositions i
que nou venon d ad metire , ii aut doniae a colui qui es obli si de pro uver, a saculi de sisere te serment a son adversa ire,opi ks axoir prsiala Diement assii nisi ui-mhmemuli te hiare de bonite Oi, sin que te juge prono iace 'aprhs e seruient proisi, ou e resere a celui qui a sisere, dans e cas u l'adversatre le
Caesit continue alia si is Mais e principe est applicabie Di 'esphceo it 'agitta uti pate metit indument ait Si oti di qu'on a indis c rhiement stipulsi et indument ait uti billet, celui qui l 'a resu dol. pro uver que a omine 'lu'elle contient tui diai due, si mo in que lodem an deuri'ait expliqnsicles aisons ponestes quelles iles' doniasie auquel cascit lautis 'en apporter bria si claration . moin qu i ne soli prὐ a proii verriti 'illa indument promis ceriu'illa e nonc dansle bille donici flagit n.
306쪽
capere potuerat, legavit licitam quantitalem. Deinde ita locutus est Titio centum do lego, quae mihi pertulit quae ideo ei non
D cavi, quod omnem fortunam et substantiam si quam a matren susceperat), in sinu meo habui sine ulla cautione. Item , eidem, Titio reddi et solvi volo de substantia mea centum quinquaginta n quae ego ex reditibus praediorum ejus quorum ipse fructum peris cepi et distraxi), item de kalendari si qua a matre receperato Titius in rem meam converti . Quaero an Titius ea exigere potesta Respondit, si Titius supra scripta ex ratione sua ad testatorem pervenisse probare potuerit, exigi. Videtur enim, eo quod ille plus capere non poterat, in raudem legis haec in testamento
adjecisse n. l. 7. Scaev. lib. 33 dig. SECTIO IIJ De ProesumptionibuS. XXI. Triplex vulgo distinguitur praesumptionum Species.
Ρrima est earum quae contrariam probationem non admittunt,
quas vulgo appellant Proesum liones juris et de jure Tales sunt praesumptiones quae ex re judicata , aut ex jurejurando delato aut
Secunda species est earum quas receptum est in judiciis vice probationum haberi, necessitatemque probandi remittere; sed ita demum , nisi contrarium probetur. Haec vulgo vocantur P SumVtiones juris. Tertia species est earum quae solae idem non saciunt; sed si alia concurrant, juvant ad fidem saciendam. Et quidem aliquando coulingit ut plurium hujusmodi praesumptionum concursus fidem se clat ut in specie sequenti Procula quum magnae quantitatis fidei commissum a fratre sibi debitum , post mortem ejus in ratione
cum heredibus compensare vellet ex diverso autem allegaretur, nunquam id a fratre, quandiu vixit, desideratum, quum variis ex causis pepe in rationem fratris pecunia ratio 1 oculo solvisset divus Commodus, quum super eo negotio Cogia Sceret, non admisit compensationern quasi tacite fratri fideico inmissum suisset remissum 1 n. l. 6. Pap. lib. O. quae St.
i in Hesumptio in hac specie eruitur ex concursu plurium rerum scilire tum ex conjutictione personarum tu ira ex rationibus inter ratrem et sororem saepe initis, in uuibus nulla unquam metitio fuerat hujus si deicom
missi tum ex eo quod a fratre nunquam illud sibi solvi desiderassei
307쪽
, soni me de cent inquante i hces 'or, que 'ai relii si des re venus de se biens doni 'a recueilli et vendu es ruits ou queis 'a reque de tui en somnies que tui avait compides a mhre, et γ, que 'ai employsi es dans me assa tres M. ii demandat si Titius p ouvait exigeries Ommes. J'ai si pondia assirmati venient, Ourvuqu 'ilist pro uver u 'elles talent proveniae de tui .mais qu'il devait en administrer la pretive, te testate uriaraissant en esset les avoirajoulsies a son testamenti cur tui donne plus qu'il ne polivait, en
Latrem thre e sphce contient celles qui n'admetientias de pren-ves contraires, et qu'On appelle ordinat rement prὐ somption de
droit, et duraroit juris et de jure Telles soni celles qui rἡsultetit de la chose jugsic tu dii sermen desser ou sisersi.
De la seconde sphce soni celles qu'il est ordinatrement resudans es jugemens 'ad mel tre comine pretives, es quelles pro somption dispensent de reuves, mais seu temetit ius su a lapreiavera contraire, et 'lu'On appelle ordinat rementires Omptions de droit. De la troisthmeis phce soni celles qui ne soni pa sol ors iu 'ellessotici Solsies, mais bien lors tu' elles Ont applayees d 'autres pretives; et pineri arrive quelque sol que te concolar de lusieur de cis prosomption sat sol, comme dans l'esphce sui vani Procula aprd la mort de Son rhre, oulait compenser avecclesieritier dudo sunt uti filiai commis considύrable qu'elle rhieti dat tui hire dupa son stare Les heritiers, de leur coth althguaient que tant queson si h re avait sicu, elle 'avait pol tit exigh e fidei commis, bieti que dans plus leur circonstances ii sit duci ut payer lusi eurssommes. 'em pereur Commode connaissant de celle assaire, re
jeta la compensation , jugeant que Procula avali fait lacite ment remis de ce sidsii commis I , .
308쪽
a88 LIB. XXII. PANDECTARUM IT III XXII. In litulo nostro potissimum de secunda praesumptionum specie agitur nimirum de praesumptionibus jum. Istae praesumptiones inducuntur ex eo quod evenit plerum
que V. G. praesumptio juris est alicui licere quod jure communi licet. Hinc Paulus respondit, v ab ea parte, quae dicit adversarium suum ab aliquo jure prohibitum esse specialiter lege vel constitu tione, id probari oportere n. l. 5. Ρaul. lib. . reSp.re Sed et si procuratoria quis exceptione utatur, e quod non licuisset adversario dare, vel fieri procuratorema probare id oportet objicientem exceptionem . l. 9. g. I. Ulp. lib. 7. disp. XXIII. Pariter praesumptio juris est, eos qui pacti sunt, aut
contraxerunt, eo animo fuisse, ut jus obligatioque pacti, Ou- tractusve ad heredem transiret. Unde re si pactum actu in sit, in quo heredis mentio non sat, quaeritur an id actum sit, ut ipsius duntaxat persona e Statuere
tur Sed quamvis verum est quod, qui excipit probare debeat quod excipitur; attamen de ipso duntaxat, ac non de herede ejus quoque Convenisse, petitor, non qui excipit, probare debet; quia plerumque i tam heredibus nostris, quam nobismet-ipsis cave mu n. l. 9. Cels lib. I. Q.
XXIV. lia praesumptionis species est, ut actus praeSumatur
Hinc Paulus u respondit, si quis negat emancipationem recte saetam, probationem ipsum praestare debere . t . d. t. 5. g. I. Hinc ejus est, qui testamentum impugnat, probare ejus vitium. Unde ita rescribunt Dioclet et Maxim. scriptum heredem ab amita tua, vel de testamenti vitio, vel quacumque alia ratione non posse obtinere hereditatem, probari a te posse confidis, de
hac hereditate apud rectorem provinciae agere potes n. l. II. Od. h. t. 4. I9Vide aliud exemplum huius praesumptionis in l. a. h. t. infra ad titulos 31, 324 33, de legatiS, '. 2I7. XXV. Aliud adhuc praesumptionis exemplum asser Papinianus, quo tacitum sideicommissum in fraudem legis incapaci ab aliquo
herede priori testamento relictum, praesumitur repetitum in Osteriori testamento in quo heres ille ex eadem parte scribitur.
1 Ex eo autem quod plerumque sit, eruitur praesumptio.
309쪽
DEs PBEUvES ET DE PRkSOMPTION S. 89 XXII. It 'agit principalement dans eoitre de la seconde es phce de prsis omptions '' est-1-dire . de pro somption de droit. Ces prosomptions se dediti sent de ce qui arrive Ordina trement. Par exemplo prsis omption de droit 'lu'un individi petit satrece que permet e droit commuti. C 'est poni quoi Paulla repondia que ora partie qui prsiten d queson adversa ire est emphch par te roit de satre uel que hos , do it te pro uver et citer a 'appui de Son allegationi ne o ouine constitutiori parti erili sero . . Et hine si uncin dividia oppos i 'exception procurato ire, en
XXIII. 'ostiare ille mentisne prsis Omplion de droit que celix qui oni ait uti pacle u uia contrat, ni oti tu uera 'obligationde e contra ori de ce pacte soli transmissibi a leur herii ters. C' est potirquoi u 'il a th ait uti paele ou es parties 'aient pas sat mention de leur libritiers, on de mande si co pacle ne do ita voi lieu que poli elles seu lenient Toule is , hien qu 'it sol vrai de dire que elui qui propos uiae exception Oil prori ver et te ex ception cependant te demandeur et non elui qui propos uiae exception , oit pro uver De la convention 'avati sit salie quepou lui, ne doli pas 'hiendre a Son hi ritier, parceriti 'ordina ire ment 1 on traite Our so et potar est siri iter D.
C 'est dones, celui qui altaque uti testamen d en prouue les vi ces C est ovi quo Diocletistu et Maximi en diserit dans uti rescri Si votas crOye potivo i pro livor que i heri iter institu parvo ire latile ne doti as obtent Sa succrs Sion, Oit a rais oti d uuvice dii testament, Ou Par Orit aut re molis inuri conquθ. vous potive intenter votre acti On exant emota vertitur de a pro
Voye uia utre exemple de cet te prsis omption dans lacio 12. i-sprbs , au tit re, Pleg s. XXV. Papinien rapporte enc Ore u au tre exemple de prsi somption illas rhs eque uia testatriar qui par uia premic te)iam tur, alaisse uri sido icommis tacite en fraude de la Oi a uti individia quiti a pas a capacira requi se est probum a Dir u sanae me intentiondari u se conii testament, en instituant e meme siritier po ut la
310쪽
Ita ille Quum iacitum 1 si dei commissum ab eo datur, quἔ
lam in primo, quam in Secundo testamento, pro eadem parte , vel postea pro majore heres Scribitur, probatio mulatae voluntatis ei
debet incumbere, qui convenitur inuum secreti suscepti ratio I plertimque dominis rerum 3 persuadeat, eos ita heredes scribere, quorum fidem elegerunt . l. 3. apin lib. . r P. XXVI. Inter praesumptiones quae uri tantum sunt, non juris et de jure recte etiam annumerabitur praesumptio iberationis quae ex cancellatione chirographi oritur, quum contrariam proba- ionem admittat. Enimvero re si chirographum cancellatum fuerit, licet praesumptione debitor liberatus esse videtur, in eam tamen quantita tem , quarta inani festis probationibus creditor sibi adhuc deberi ostenderit, recte debitor convenitur . l. 24. Modest. lib. 4. regul. XXVII. Ex eo autem quod servus venditus fugerit post tradi tionem, non inducitur praesumptio juris , suisse eum sugitivum quum peniret. Hinc si redhibitoria agatur in ea specie, lautus, libro 6 responsorum, respondit emptorem probare debere eum servum de quo quaeritur, antequam emeret, fugisse n. l. Item , ex e sol quod quis alicujus se patronum Ostendat, non
inducitur praesumptio juris operas ipsi deberi.
Unde re quoties operae quasi a liberto petuntur, probationes ab eo, qui se patronum dicit, exiguntur. Et ideo Iulianus scrip sit : licet in praejudicio possessor patronus S Se videatur, Verum partibus actoris non libertum ungi debere, sed eum qui se patronum esse contendit n. l. 18. Ulp. lib. 6 div. Item non inducitur sussicietis praesumptio rem ad aliquem pertinere, ex e quod instrumentum emptionis ali quam ipsius no mine saetae penes se habeat, vel quod ipsius pecunia sit numerata venditori.
i Species legis haec est. Priore testamento quis rogaverat heredem ali quid restituere incapaci, cujus nomen testamento non expresserat ; sed quis esset ille apparuit, forte ex domestica cautiorix, quam super ea re heres teSta tori dederat Posterius testamentum deinde fecit, in quo nulla hujus id ei commissi fit mentio Tamen praesumetur repetitumri et haec praesumptio re liciet in heredem onus probaud si mutatae voluti talis desuncti, quum scias adversus eum aget ad vindicandum sibi hoc fidei commissum, utpote in rati dem legis relictum Praesumptio autem dicitur ex eo quod plerumque evenit, ut testatores ad tegendum egotium fraudis aliud instrumentum scribant in quo eumdem heredem iustituant, quem priore testamento Oga sent.