장음표시 사용
2쪽
PERILLUSTRI ATQUE EXCELLENTISSIMO
4쪽
Hanc Apologiam quum uno volumine simul cum ConVirio in lucem emittere constituissem, facile mihi persuasit librarius, do antiquis literis meritissimus, quo iuveni-hus nostris alterutra parabilior esset, salius esse utramque scriptionem in duas partes divellere; e quibus, quae . Convivium complectitur, ne maiorem in molem eXcresceret, placuit catalogum codicum et editionum, quarum Iectiones liti ambobus libellis continentur, Apologiae in serere. Ei autem consilio, quod in Convivio interpretando menti meae obversatum erat, hoc etiam in Apologia accessit, quod integritatem eius multis modis impugnatam pro virili Pario tueri ac vindicare conatus sum Non igitur mirum, si maximam partem adnotationes in opinionibus SCIINEIDERI diiudicandis et confutandis versantur. Qua in re non vereor, ne quis me cupidiorem suisse dictitet, quam aut res ipsa, aut insignis Schneide-xi doctrina, qua nihil mihi unquam admirabilius aecidit, emagitaro videantur. Praeterquam ' Enim quoi pleraque io tempore a me literis consignata
5쪽
sunt, quo Schneidems adhuc in rivis erat, gravioribus sine dubio argumentis confirmaturus, si qua labefactata
et concussa esse in lexisset, in tanta celebratissimorum monumentorum, ex antiquiἡ temporibus ad nostram usque aetatem perlatorum, quae critici nostri citra neces 'itatem suspecta reddere, spuriorumquct librorum num
ro adiicere tentarunt, me laxius in dipa Iieentia ista serperet, seri non potuit, quin quaecunque iustam vel excusationem vel defensionem haberent, ingenue profiterer, eoque magis, quum mihi sim conscius, non quo viri doeli nescio cuius gloriae meritissimae quidquam detrahe-xem , sed ut quod verum, quodve salsum mihi esse videretur, aequorum iudicum eXamini subiicerem, me totum hoe, quidquid est , scribendi genus auspepisse. 'Ita vale, miliique eandem, quam aliorum erratis nunquam non concedendam putavi, veniam velim impertias.
Seripsi in illustri Asraneo III. Idus Decbr. MDC XXIII.
6쪽
LIBRORUM SCRIPTORUM ET IMPRESSORUM, QUIBUS IN SYMPOSIO. ET APO LOGI A EDITOR USUS EST .
AE arisiensium codicnm collatio sumpta est sex editionis, quam GaiIius curavit, Tomo VII. P. 1. P. 32 - 45. et P. 628 sqq. , equibus qui ad SImposium pertinent, enumeravit ille T. VII. P. Ir. p. 81 quatuor: A 16433 codex est chartaceus, forma tantum non
maXima, ab una eademque manu conscriptus, qui praeter m Positim etiam Hipparesticum, Hieronam, Ithros de re Equestri, derep. LACed., Μemor . et Oeconom. Complectitur. A manu S vini abbatis quae ab initio libri adscripta sani: Codex eharaacras Michaelis Apostolii manu seriptus, saee. 15. et post ar Hic M. Apostolius textum fera totum Xenophontis laniavit, mutilauit, per sumdedit. Etsi nonnullas antiquas lotiones exhibeat hic codex, quas alibi frustra desideraveris, pessimus dici potast, ut ὀρσε Pr nuntio, collato integro opera απομνημονευματων, Lefabra de ViIIeneuve, 1785. ex parte salsa, nec librum illum Apostolii indust triae R Ceptum Telaui, quum ex aliis argumentis tum ex litera-Tum ductibus satis luculanter demonstravit Gathus p. 75. sq. udie Ctis tu tabula X praetex huius codicis p xticulam duobus aliis librorum ah ApostoIii manu proselatorum speciminibus. Qua dure tametsi dubitare nolumus, verendum tamen arbitror, ne de Protio codici statuendo eruditissimus Athenaei interpres verissime indicaverit. Aut enim.negligenter , ut solet, Gallius sive ipse Cf. ad Symp. VI,. 13. IV, 13. 43. VI, t. VIIIψ 21. Apes. g. 11. S.3I.
Nec debebat sine accentutam notatione codicum varietate reCensere, qHem Consentaneum erat summorum virorum hac de re sententias non ignorare. Vid. quae seripsimus in Miscellam eritia ad se Ode Vol. II. P. I. p. 152. Bot. Vana sunt enim et inepta, quae in sui excusati nem L I. p. It 5 sqq. lao a.i . re.
7쪽
Iibrum contulit, sive per alios comparandum curavit 7, aut quae inde in Iucem protraxit, tam exigui momenti sunt, ut nonnisi perpaucis in lacia meliorem, quam quae libros editos occupavexat , scripturam osserat. Deterior etiam hoc libro ille est, quem litera B insignivit Gallius, catalogi 1645, idem, qui in Memorab. C. audit, o G-dex chartaeeus, olim Thuanaeus, yoStea COIbertinus, quo contianentur: 1ὶ Symposium yphorum auctore Xenophonte, M Eiusdem liber de Laee d. rep. 3ὶ Eiusd. de Dictis et Fact. Socr. commentar. Iib. 4. Is eodem saec. 15. exaratus υidetur Symporium librarius inscripserat Λωιεδαιμωνιων πoaιτεία, sed Rnimadverso vitio verum situlum , ubicunque erraverat, Testituere non Cessavit. Qui Iliaber, si quis alius . tum in rebus orthographicis, tum in diversaxum ratione lectionum. tot tamque groth s meustis refertus est, nullius ut loci meminerim, cui clariorem ille Iucem affuderit, vel cui sanando ansam dederit 'extius codex est C forma maxima, mim. 2955. non 2355, quod vitium operarum noHem repetisset L. Dindors. in Praefat. Conviv. et Ages. , In hoo codice chartaceo, olim coibernuo, qui seculo quinto decimo exaratus esse Putatur , Praeter Lucianea quaedam, aliquot Plutarchi vitas aliaque, continentur et fragmenta Symposit, Oecurio ei, librorum da Top. Atheri ., de Vectig., et integri libelli Hiero , de rep. Laced. et de re Equestri. Symposii fragmentum, quod inde a cap. vIII, 28. servavit. Damtumvis pusillum , tamen ita compisatum est, ut, quae abSunt, aegerrime desideraverim.
Paris. Y editionem Hem. Stephani priorem designat, nonnullis lectionum diversitatibus in ora repletam, quae de Gallii quidem sententia e pluribus Istris manu exaratis fluxerunt, Verum quas indo publici iuris racit, quum et PaucaB sint, neo elegantia sua et raritate admodum Commendentur, non improbabiliter suspicoris , a docto aliquo homine Cunctas ne dicam profectas esse, certe proficisci potuisse. Sed de hoc.llaro alias disserendi occasio dabitur, nunci satis habeo de his codicibus provocasse ad Dindoin
Ad Apologiam duobus codicibus usus est Gallius Θx Vaticanahibliotheca Parisios translatis uno nomine A, 195o hombycino, forma 4., altero deteriore B 1335 , de quibus breviter egit Gail. T. HL P. II. P. 24 et 78 sq. Ex his memhranis ut exigua tant viri in emendanda utriusque libelli contexta, quae vocant, utilitas Te
8쪽
dundaverit, maior tame)ν earum usus fuit in vulgata Iectione, quam Stephanus condidit, vel si ilienda vel impugnanda; ea quo
causa est, quare Parisiensium librorum passim etiam ibi mentionem secerim, uhi nullam inde so*pturae varietatem commemo- Tatam vidissem, ita tamen, ut Codicium nominibus omissis simpli-Cure sostendum putarem Parias. Quorum codicum sicuhi aut Consensus aut dissensus disertis Verbis non allatus est, quoniam
ad Zeunti recensionem libri collati fuerunt, quid quovis laco ibi
legatur, facillim licebit perspici. . H. Earum lectionum, quas Petrus UI ostres tam ex libro manu scripto , quam ex Aristide in margine Aldinae adnotaverat, ut gemina Collatione uterer, partim Frid. De obsit, viri admirabili h munitate non minus, quam immensae doctrinae copiis celeberrimi
henevolentia, partim Leon. Dengelii diligentia factum est, qui copias victorian. in nonnullos Xen. lin. transscriptas inseruit Actia Monaco. T. III. F. III. p. 857 sqq. Est, ubi utraque collatio inter se discrepat , sed hoc neo in multis locis factum est, nec nisi in literarum apicthus utique levi Mimis. Cf. ad W, 3. Ad marginem VIL Isorcr quod attinet, mirum ni miskius ot Schneideras viderint, quum in aliis passim lihellis, tum in Symposio, quicunque illarum Iectionum auctor fuerit, Aldina vel Ste-Plinniana editione prima, ut videtur, adiutum nihil nisi Iuntini exemplaris vitia Correxisse. Quod nemini poterit obscuruin essμ Ie-otionum diversitatem a nobis enotatam comparanti ad II, 18. IV, 31. 32. 49. 51. VIII, 2. 4. 20. M., ubi Οαλειαν habet Iantina ,' Et IX, 6. Aliis in locis quum admodum exigua inter Aldinae et marginis huius lectiones intercedat differentia , non temere mihi videor statuere, aut amhigua ac endi compendia, de quibus T. VIPraef. p. XXV sq. conquestus est Weishius, virum eruditissimum fefellisse, aut invito Weiskio haud paucas mendas intulis e typo graphum. Ita quod p. 423 ad I 52 legitur ω Σχοκρ. , quum apud Iuniam habeatur σιρακοσιε sic sine ἁ , non disium, quin criticus illo cum Aldo scripserit tu avρακ. VII, 2 ex eodem marg. de-Prompta ἡ παῖς ηδεν, et IV, 4 ποτερων, item I, 10 φιλοφρονεστέρων tanto magis depravata eras Consentaneum est, quod his locis omni-hus clare Aldus repraesentavit ri παις ηδεν, ποτυραν et φιλοφρονεστερωσι. Restant sormast Σωκρατη Ι, 3.7. et scripturae ευφραίνοντο
I, 15, αντιν II, 6 et Ridem εορησει, quas num aIiud quid esse put imus, quam meras opiniones et emendationes eius, qui Iunii- nam suam melioribus scilicet lectionibus adornatam voluit γ Certe in reliquis quoque liuris eiusmodi coniecturas una Ciun variis M-dinae lectionibus in hoc margine pro scripti cuiusdam Istri diversitatibus venditari, perinidia sunt loci, qui testari possint. Μulto plura praesidia ad Convivii et Apologiae emendatio-
9쪽
nem repeti possunt ex libris editis, ve aistis praesertim , E quibus ad manum mihi fuerunt
an. 1527 a Philippi Iuniae haeredibus in Iucem emissa est. Exstat prioris editionis exemplar in hiiuliotheca regia Dresdensi in sine
mutilum, cum notis MSS, seCundum Catalogum manu exaratum; qui titultis ne quem in errorem inducat, adnotationes istae nihil nisi inutilia rerum a Xenoph. narratarum argumenta Comprehendunt. ΙvNTINA snCvNDA Cum priori non tantum in singulis verbis et Iacunis, sed etiam in paginarum ratione, in a Ceutuum literarumque formis et ductiuus quam acciuratissime Corazinit, ne
ridetur duhitari posse, quin additis, qui in priori exemplo desecerant , libris fraude hiiuliopolarum hodie frequentissima, primum
duntaxat et sextremum solium librarias novaverit. Quo minus miraberis, si varias primae et secundae editionis Iectiones:nousingulatim a me recensitas in Commentario Conspexeris. -Schtitiatium saltem cum aliis o. DD. in Memorabilibus inter utriusque Iuntinae scripturas perperam distinxisse, Eo Certius ainrmare possum, quo facillius ambo exemplaria Comparantibus elucebit, quidquid Schiittius o Iuntina priori eruerit, idem Plane posteriori et
O αενοφωντος ' πολογία Σωκρατους προς τους δι καστας, Ἀγησίλαος, γερων η Ἀραννικος. Epistolae praemittuntur ham: Iohan. REvcAMM. Phorcensis LL. DOCtor Iohanui Secerio Lauchensi, 'a Co Syncero s. d. p. - Anglopoli pridie id. Apriles Anuo MDXX. Ad sinem addidit Secerius : Hagensae ex V cina Anahelmiana mense Iulio form. 4 min. De hac omnium praestantissima editione, quae Princeps est in Apologia, rid. infra P. 15. 3 Σενοφωντος απαντα ευρισκομενα. Xenophontis omnia quae triant. Venetiis in aedibus Α I et Andreae Asthlani soceri, Inenso Aprili anno 1525. fol. Vulgo credunt, hao editione Iuntinam multis modis deteriorem esse. Qui error indo maxime originem duxisse videtur, quod cum a Zeuuii inde aetate, vid. cius praefat. ad Cyrop. p. 7. Iuntinae nomine praeter ipsam Iuncinam Aldiuam quoque et Castalioneam recensionem Comprohenderint, tamen hici illic soli Aldiuas adscripserunt, quaB Cum Iunia Communia habet, vicissim Ium tinno imputantes, quod nonnisi in Castalionis, Μelanthonis, Brylingerorum, vel etiam in Aldi exemplaribus legitur. ιπι Ξενοφωντος απαντα. XEuophontis op ra omnia, in tres Partes distincta, quartam quaeque suos libros tendet. Halae Sue Dorum anno 15 O. 8. Recte obseaevavit Zounius, huius Halantia editionis titulum esse
10쪽
duplicem; verus enim, inquit, exhibet locum. annumque, fictus autem utraque caret nota. Quanquam difficile dictu fuerit, ut altero verior sit titulus, si quidem in eo exemplo, Cui fictum titulum Teunius attribuit, post Phil. MELANTROMrs iteras, Clarissimo viro D. Bellato Langaeo, inclyti Regis Galliae consiliario , datas neque annus MDXL deest, et diversa typorum ratio evincit, primum folium, quod praeter Xenophontis vitam epistolam illam Continet, his typis exscriptum esse. Plerumque textum Iuntinae sequutus est Μelanthon, sed ita, ut levioribus aliquot editionis principis vitiis sine librorum ope sublatis nova alia operarum, nisi fallor, culpa induceret. Nam ubicunque diversam a ceteris libris, nec eam Contemnendam scripturam obtulit, thi aut Rouch Iino magistro, aut ingenio suo obsequutus esse putandus est, ut Sy in s. III, 11. Sed quum editio Halensis passim repraesentavit, quod in Iuntina aliisque libris veteribus frustra Circumspicias, tum ad historiam textus Xenophontii propterea memorabilis est, quod Zeunius eam totam mutatis mutandis machinis exsCrihendam Curam vit, unde dici non potest, quantum in Particulis, a quarum Compendiis typograpiti aberrarunt, in interpunctione, singularum elisione vocalium, in accentibus et aliis ductuum minutiis vitiorum iu Zeuniana relictum atque per seriores editiones propagatum fuerit. Nolo tamen hic repetere, quae ad Vindic. Epilog. TOP. P. 25 de eadem re notata Sunt. 5ὶ Σενοφῶντος απαντα. Xen. oratoris et historici - opera, quae quidem graece extant omnia, duobus tomis distincta, acinunc primum a SEB. CasTALIose a mendis quam plurimis Tep-gata et quam fieri potuit accuratissime recognita. T. II. 8. Basi- Ieae. cum paIma Ising. sine anni Nota. Melanthonis epistolae praefixa sunt pauCa editoris nescio Cuius fortasse ipsius Isrsonis ri) verba, e quibus quae huc Pertiuent, ita habent: ,, Cum Sebast. Castalio, vir hao nostra tempestate in
utriusque Iinguaa solida atque exacta cognitione Cruri Paucis Cori- serendus, Xen. Opera nobis excudenda multoties obtulisset, qua ipse discipulis suis iatri olim semel atque iterum Praelegerat, ni que inter relegendum exemplar multis in locis Partim vetustate, partim librariorum incuria depravatum restituerat: vix tandem amici Precibus expugnati votis eius, quamvis Circa Plura alia o Cupatissimi acquievimus. - Taratiun hoc addere voluimus, Xen. nos tibi exhibero et emendatiorem et quantum industria nostra assequi potuimus, modis omnihus absolutum. Quam verbis Iaudatis exspectationem concitavit editor, tantum abest, ut fefellerit, ut eam Summo iure primam textus recensionem esse, quae in Germania facta sit, VV. DD. existimaverint. Neque enim solum Halensi et Brylingerorum editionis us)nitidior et erratorum Pro-