장음표시 사용
161쪽
iis Viv Die in Tklls Iu Moummorum mala fide facta , causii hujus obligationis, non Μutuum , quo de est quaestio. . V I. Addideram in hac Τhesi, Quoties credere quis posse negatur, addita hac ratione, quia rei alienandae potestatem non habet, ut d obligari. p. verbum credendi non in genere I sed in specie tisurpari, pro, Μutuum dare: L 3. g. proinde. D. de Sc. Macedon. l. r. D deris. cred. Salmasius videre se quidem ait, verbum credendi in d Linuam speciatim de Mutuo accipi, sici inepte & insulse, cum nihilo secius falsa maneat illa propositio, pupillum credendo sine tutoris auctoritate obligare aliquem non posse. Sed haec jam refutata sunt. Salmasius peccat petitione fύ Probandum erat, credendi verbum ibi inepte & insul Ede Mutuo accipi. & propositionem hanc falsam: Pupilis credendo obligarasti non
potest. O lSatis igitur superque probat A L
162쪽
se Mut lib. Ia, obligari. Vocem credendi, etiamsi mei tio mutui non praemittatur, stricta ac speciali notione,pro,inutuum dare, rectε accipi, nec non d l. 9us. 4r. Terent. in Phorm. Oct. a se. Heu, dixti pulcra si uidem quisquam crederet Te et tuo. Plaut. in Pseud. pet idit me lex Leuina Oicenaria,
metuunt omnes credere. Martiat.
Dimidium donare Lino, quam crede
mavult , mavult perdere di midium. Citata ergli a me d. l. s . non ideo Credendi verbo specialem intellectum asserit, Wiod praecesserit in uiuae pecuniae mentio. Rectε Cujacius m parist. c. ficeripet. Creditum dici Gινως obliugationern omnem , & ἰλως obli alio nem ex contractu, sed ἱλιωτατως obligationem ex Mutuo & creditorem eum , qui mrituum pecuniam dedit, ri. D. de P. S. ac similiter Debito- resti; qui mutuati pecuniam accepit,l. intentum. II. c. aet. l. . g.u quoqtie. D.
163쪽
non obligat accipientein a se mutuum, perdere igitur debet , quod dedit. Nulla consequentia. Extantes num imos vindicat jure doininii, non obligationis ex mutuo: Condicit verti nummos, vel agit ad exhibendam ex aliis carisis, quas dixi. D x 1 I. Collato ex Τhesi, loco Institution. in admonendi. a. quo. alien lic eum lege cui, st. D. de auctoris. tui. quaerit Salm
situ An similia siut &paria, obligatio nem non contrahi, &, obligare aliquem pus Respondeb, sunt paria. Alterum ineri est consequens. yupillus,
qui sine tutoris auctoritate pecuniam dat mutuam, nori contrahit. obligati nem, scilicet Μutui. adeoque nec a cipientem Gligat, nempe ex Mutuo. ne naturaliter quidem. Contra tus o
nim inutilis, non potest producere ut suis obligationem dubium. y. c.
164쪽
- Contractus autem iste nullus est.
Mutua pecunia non fit, quam sine tu toris auctoritate pupillus dat, L si quis
β. a. . D. de S . Stipulatio inutilis non habet vim pacti , nec producit obligationem naturalem. II., .a. D. 9. V Nuptiae inutiles non habent vim sp insalium, Ly. D. de θορι- salib. Testamentum mutile non valet ut Codicillus, La. D. de M. a. Et cui bono pupillo acquiratur obligatio naturalis, inessicax ad agenduIC, L Ia . o. is f. o. L s. g. Imperator. a. D. deflui. junct. L 7. ρ. quini M. D. depact Obstare videtur ae L siquas. 3. I cum l.a. ' peu. D. ad reb. cria. Filiosa- milias credente, mutua pecunia non fit, quamvis liberam peculis administrationem habuit. qui tamen dans mutuos peculiares nummos, Obligat. Respondeo, Filiusfamilias, cui libera peculii administratio concessa est, dare mutuum potest, ui. l. a. i. goo, g. ult. D. eod. eoque crede nie, mutua fit
165쪽
pEclinia, nisi malε credat, perdat fili,
ramilias det mutuum. d. l. a n-. Sic Accursus Zr Vivianus binas illas leges i. a. St. 3. conciliant. Iti l l . D. deris. cre . filiusfantilias studiorum causa Romae agens, non habuit liberam via. tici administratibnem, contra quam Baldus, Socitius, Vi illius ibi holant,3ξ scribit hic Salmasius, timc enim hon extraordinario judicio ei Libveniretur, sed directa actione mutui ex periretur. Utili tantuni actione aget, ι. si longius. 78. f. r. D. dejudis. Non intelligere se Salmasius fatetur, quod Duarenus ait, Mutuum esse quandam alienationem. An, inquit, vom audet dr-cere, plenam g perfectam esse alienatim 'Verum, Duare ni mens & sententia satis est perspicua. Vult dicere , in mutuo fieri alienationem. quod ex his ejus verbis liqueticum quis pecuniam
mutuam dat alteri, alienat eam. Prorsus
ut Cujacius ad g. admonendi. Inst. quo. alim. lic. Mutuum, inquit, e speciei
166쪽
alienationis, aut si ex eo πω sequatur asi natio, cert/ nou est mutuum. Justiniano donatio quaedam, i. C. pr prii generis donatio.
Quid novi adfert Salmasius quatuor his paginis ' Omnia insiperi ribus sunt proposita, & simul exauctorata. An tam pingue habet otium, ut cadent toties scribere sustineat Vuugatae lectioni l. tibligari. D. de auctoris.
tui. veritatem asserui, ut aequiores harum rerum istimatores , & vera
juris scientia eruditos, secundum me litem daturos, nullus dubitem. Cajus redditurus rationem , quare pupilluse, omnibus causis solvendo sine tutoris auctoritate ; nihil agat, ait, quis nutim dominiami transferre potest. Hic
inquit Salmasius, si Cautionem esse alienationem piatasset, aeque potuisset dicere quia nugata ram alienare potest, quam , quid nullinit dominium transferre . I a
167쪽
potest. Resp. Rem eandem C o aliis
verbis enu iactare placuit. paulo anto dixerat, pupillum credendo sibi alienare non posse , quia sine tutoris auctoritate nihil alienare possit. Jam causam dicturus,quare solvere sine tutoris auctoritate nequeat, Cadem ratione utitur, mutatis verbis. Non semper oberramus eadem chorda. Saepe
diversis appellatiostibus rem eandem indigitamus. Certe Justinianus denegatae pupillo sine tutoris auctoritate solvendi potestatis hanc aetiologiarn subjicit, quum siriticet nullius rei alienatio ei fine sine tutoris auctoritate concessa sit. tit. Institui. qvib. alim. lic. in m. Ad eandem rationem respexit Ulpianus iv l. I . g. ult. D. desolation. pupillam metui ris auctoritate nec bolvere pocle, palum est conjuncta cum to . magis, V. D. aereb. eor. qui sub tui. quae eundem Ulpianum habet auctorem Sic autem ille in hac
lege: Si pupillussipulanti Jobponderit, an fisere possi ne praetoris auctoritate ' Et
168쪽
magis est, ne possit. alioquin inventa erit lienandi ratio. Quod C o est doininiutransferre, id Vlpiano est alienare. jure ne pe Digestorum etiam actus per quem dominium tran Sisertur, alle.. natio est,& Ususfructus datio, Hypotheca , pignus, servitutum impositio, Emphyleusis, ex sententia Veterum quoq; Jurisconsultorii, alic)itationi sunt vicina. Male ergo Salmasius haec Iustiniano accepta refert.
In contractibus pupillus alium sibi obligare potest: non in hoc Mutuo. Dissimilitudinis rationem reddidi supra. Qu0d Salmasius ait, Cajum in l. IX.D. de auctoris. tui. inter hos contractus non distinxisse, id ngitur hac hypothesi, quasi vulgata hujus legis lectio sit mendosa.
quod necdum probatum. Caeterlim sano sensu etiam Mutuum est contra-
169쪽
obligatus , ad accipiendum. Si enim pecuniam oblatam accipere recuset, i moram committit, i. mora. 3a. in prius. D. de Uur. l qui decem. a. in prisc. D. deflui. Et sollita pecunia , ut ad pigno- ris restitutionem: ita vel ad syngraphae redditionem tenetur, condictio ne sine Causa, vel, ut videtur, actione ad exhibendum, l. i8. D. exbib. quam ἀγωγὸν vocat Synopsis Basilic. aut ad apochae dat nem, COH- dictione incerti.
Nihil ab hanc Τhesin dicit Salmi, sus, quod refellere opus habe*m.
Salmasius, ut negaret, Mutui dationem es te alienationem, objecerat, Pe- Cuniam creditam dici debitori esse alienam: creditori verti suam, idque . pro regula juris poni ab Ulpiano l. ars. D. HVS. alienum est , quod nos
170쪽
aliis de mus G -um, nobis allidebeas. Responderana, pectu jam creditasn, cujus d'ininium in debitore est translatum, adeoque δliellatamidebitori dici esse alienam , quia ejus restitutionem debeat s reditori, ex natura mutui: Rursus, Pecuniam creditam, creditori dici suam, quia condietione certi repexere eam pQssat.Hasi responsione in sua se sententia confirmari ait Salmasius. Nam cujus pecuniae restirutio fieri debeat creditoria debitore, vix persuadere sibi possit, eam alienatam videri. Qui haec leget, non potest , quin meram esse ligno pronuntiet. Utrique scribimus remi pecuniam sive corpora
nummorum alienari in Mutu'. . riter utrique, tantamdem pecuniam
esse restituendam,& adhuc litigamus. Faba in illum cudetur, qui buic litigio dedit causam. Admittit Salmanus, quod ego in hac Thesi scripseram, pecuuiam credit/m proprii: cre-