Vindiciæ diatribæ de mutuo, esse alienationem auctore Johan. Jacobo Wissenbach ..

171쪽

di tori non dici suam. Bene. Dicitur ergo sua ab Ulpiano, tantum quod ad

obligationis nexum , quo debitor eandem quantitatem reddere tenetur. In aliquo igitur alienationis genere id quod alienatum est, Stium ei dicitur, qui id alienavit, es alienum illi cui est traditum; quod in sine Salmasus negat, sibi parum constans. A R X V I LRationem paritatis, qua hic si imnsus, non videtur Salmasius usquequaque assecutus esse. In superiori Thesi posueram, pecuniam in mutuo revera alienatam, creditori nihilosecius dici suam, non proprie, sed quia eadem Pucuniae quantitas ei debetur. Id similitudine petita a Dotis datione in hac I hesi illustravi. Maritus revera est dominus dotis,jure gentium vi traditionis. f. per truditionem. o. In l. derer . divis. Idem tamen subtilitate legum dominus dotis dicitur , Uxor

autem

172쪽

autem jure naturali, secundum l. et trebus 3 o. c. deIur. dot. fictione nempe juris , inspecto effectu , exituque. Duo sint ergo dotis domini, unus Verus, scit. maritus, alter fictilius, nempe mulier. Nulla igitur contradictio in verbis meis . nam mulierem jure naturali dominam dotis perhiberi, recitavi e lege Justiniani, certo respectu, quem indicavi: intuitu videlicet soluti matrimonii. Qiod autem Salmasius hic ait, posse unum rem eandem

duplici jure possidere, naturali & civili: posse duos eandem rem diverso jure possidere, unum civili, ab

terum naturali, per rerum naturam &juris rationem non posse consistere, occupavi dicere ad Dispiitationem praecedentem. Neque verti jure tantum Institutionum, verum rei CX causa dotis traditae dominium transfertur & alienatur, sed etiamjure Digestorum veteri. l. quoties. q7. g. ult. D.

173쪽

mitio data marito in dotem , potest ipse eam usucapere. Ergo a domino

tradita, statim maritus fit dominus I. clavibus. η. D. de trah. cst.. Et ipse Salmasius fatetur, ex mente Iu itiniani in d. I. per traditione . rem do iis causa traditam , alienari. Uxoria autem & ut Opportune utar verbo IEsthyli, γνακκροκηρυκτύν constitutio I. in risus. quae in naturali mulieris dominio dotem permansisse narrat, sela juris fictione sustinetur. Haec tamen alienatio rei, dotis titulo marito traditae, non perpetua est, sed temporalis , quia morte mariti, aut divortio stluto matrimonio, dos reditura est ad mulierem, bol. matris, jam ii

ilud etiam quodSalmasius ait, Nuspiam in jure reperiri, Suum dici et id quod debet, quis benignis auribus feret Atqui idem ad Thesin superiorem admisit,

174쪽

pecuniam creditam proprie non dici creditori esse suam. Est igitur sua debitori. Certum est, seluti ne ejus rei quq debetur, dominium transferri & alienari in eum cui selusetur, l. obligari, g. a. D. de autoris. tui.

Ante selutionem ergo , res debita proprie erat debitoris, aliena verti creditori. Dicitur quidem aes suum, quod nobis alii debent : Sed voce aerusia non venit pecunia in mutuo Credita, neque etiam pecunia in folle jam offerenda creditori, ut loquitur Callistratus, sed jus persequendi debiti. quod bonis annumeratur, c bonorum 9. D. de P. S. quid quod disertε nummi debiti creditoris esse neganturis l. sugularia. II. D. de reb. cred. Unde si argentum omne legaverit paterfamilias, quod suum est, non deberi id quod est in credito, sive, quod debetur , responsum est ab Ulpiano &Pomponio. l. 2Mutus Mucius. a T. F. a. hscribit. 3 . in prisc. D. de aur. S

175쪽

arg. legat. Verba Vlpiani sunt: Argento omni legato, quo uum esset, fine dubio non debetur id quod in credito esset: hoc ideo, quia non videtur suum eo, quod vindicari non possit Μaniseste negatur esse suum,

quod debetur ex mutuo. Salmasius, ut elabatur, ait, Nummos sive nummorum corpora,quae sunt credita, facta esse accipientis, & vindicari non posse: quantitatem autem , sive summam, quae reddi debet, creditori manere suam, nec alienari. Nimis pellucet contrariae sententiae desperatio. Si quantitas illa manet creditori sila, cur vindicare eam non potest omne enim quod est suum proprie, vindicari potest, auctore Ulpiano die to loco.

Non audet, scio, Salmasatis affirmare, eam quantitatem vindicari posse. EGgo non est sua creditori. Nam quod non vindicari, sed condictione certi

nium peti potest, id non est suum. quae propositio est UlpiauudAL uintus Muttin, Assumo. Atqui quantitas illa debita.

176쪽

aebita non vindicari sed condictione certi tantum peti potest . prisc. Inst. de Obligat quae re contrab. Ergo non est sua. Platie si est sua creditori, cur eat non est prς standa legatario in respon-BVlpiaui, argento omni suo legato 3

Alio autem sensu alibi di Xit aestuum quod in superioribus explicavi. Audiamus nunc Pompotitum. Proposita eadem quaestione , Si cur m uum omne patorfamilias nxori suae legasset , arrid aurum quod ci deberetur , uxori

praestandum p responde t in is l. scribit.

in prisc. versic. nam de eo. hoc aurum , inquit,quod ei deberetur ex stipulatu non peratiner ad uxorem. ad et sim quo stuum esset, non quod in actione haberet, is avri. in actione habetur iisn est suum, hac ipsaJege. Atqui quantitas illa debita, in actione habetur. Ergo non est sua. Salmasius quaerit latebras. Animadvertendum, inquit, Pompouium non de eo auro id interpretari, quod ex mutui causa debeatui; sed quod: ex stipulatii.

177쪽

ro V1 ubi hin Τkas Iu Mstipulatu. Ego aurein optarim, Sautriasium animcm advertisse ad duo. primo quod legis, generaliter quaestio proponitur, An, si aurum suum omne pateriamilias legasset uxori, id urtim, quod ei deberetur,uxori debeatur exemplo allato de stipulatione : his

fuerit. 'puto, exempli nota est. Ex-ent,pla autem non restringunt regulam. l. remis p. g. vest. ει licet. D. ri, Er. r. l. r. f. quod vulgὸ. ay.

D. de vi E vi arm. Deinde quod Pomponius speciem cum genere concludit , in verbis: ix enim quissuum esset, non quod in actione haberet, l*avit autem quod ex mutui causa debetur in aetione habetur, quam quod ex causa stipulationis. Vt satis mirari non possim , Salmasum scripsisse MDisiquisitione de Mutuo, p. a 33. aurae suo legato, ex sententia Pomponii, id quod ex mutuo debetur, legatum imtelligi. Reclamant verba modci rela

178쪽

D a Muru 6. i ita, idquod suum et , irim quod in assidis hileret , leboit. Id autem Wiod mutuo debetur , in actione haberi, quis negat ' Refragatur etiam Uupianus in eadem omnino quaestione. d. l. intus Mutius. Argento omniseo legato, non debetur, quod est incredito. Otiosa igitur est differentia hic proposita inter Legatum & Hereditatem. Sive enim de Legato, sive Hereditate sit sermo, quod debetur

ex mutuo, non est suum proprie. Rae,

tiones enim Vlpiani S Pomponii oblitient utrobilie. licet facultas pe sequendi ejus quod debetur, in bonis computetur. Alteram similitudinem, quam hic adhibueram . de filio dato

extraneo in adoptionem, nihilo melius percepit Salimasitis. Similitudo haec est. Sicut adoptatus ab extraneo, in ejus potestatem hodie re re vera transit, intelligitur verti non transisset ita pecunia in mutuo Creadita revera alienatur, censetur tamen

179쪽

i Vr Nolo I. THESIuunon alienata , quia pecuniae tantundem redditur. Revera autem hodie-q se adoptionem factam ab extraneole cum adferre jus patriae potestatis,' probat citata inThes.Lchm in adoptivis. ro. c. de adoption. Adoptatus ab extra Deo,fingitur non transiisse in potestate patris adoptivi. Ergo revera transiit. Extraneus emancipare filium adop-xivum potest. Ergo eum in potestate habet. d. l. io . in prisc. verse. ideo lasem dubitationem. Non ignoro, quid Inte pretes vulgo his argumentis reponant advocationem praestantes Cujacto , sed quia ad Mutuu haec controversia

non pertinet& ά me illorum Responsiones refutatae sunt alibi, ideo illis refellendis hic supersedeo. Lo

cum Institutionum ,' titulo de Adoptionib. g. a. qui adversari videtur, Tribonianus male descripsi ex fonte, dicta nempe lege cum is adoptaris.

d in hac Thesi asserui, fictione

iuris negari filium adoptivum in pol

state

180쪽

o D, Mur. 6.tate pareis adoptivi extranes esse .

id verum inreta Salmasus dicit, requod 's simus mosque adoptant retus a Ammie iuris originem habuerit. Peccatur Elencho is ne-κ-. Equidem Nosco, adoptandi moretri a juris fuctione originem ducere. unde adoptio dicitur commentum . l. 7ὸ stae c. UD. liberi adoptiva, liberi commentitii.qui itaque arcentur a successione fiet diae

vus dicitur adscriptus ad vicem pignoris naturalis. I. . dedeturion lib. io FLlios hsc lex vocat pignora. Sunt eni 'πιχυes: ci ut Theophylactus Scho lasticiis ait in Epistol. teste Cujaccio inparat. eod. Adoptio est imago naturae β. .nst de adopi Parturitionem in lieres simulabant in adoptione,& pe agebatur in cubiculo, apud thorum genialem. Plin. in neg r. Ita en tuo in cubiculo sed in te sed nec aufeRNntiam thorum, sed ante pia nar bovis ad-οραο μει est. Sed cum juris auctores N. Adon