Vindiciæ diatribæ de mutuo, esse alienationem auctore Johan. Jacobo Wissenbach ..

221쪽

Iustinianus sancivisset , ut ad decem annos mmi usii fiuctus relin

queretur, ad certiun tempus

constipui poue inter oumes constasit, . L f pat . s. c. de usust. Et cautio, quani legatarius heredi praestare jub turi in A rem deteriorem, factum non iri, non est satisdatio fidejusiria,

fructuario imperata, l. 1. D. I iam. ων junct. l. . D. depraetor

ipulat. sed nuda promissio, L 3. c. V S. Sed & res proponitur legata ad tempus in illa lege ultima. quod

de solo usustuetu rei m/lo exponitur, quem nominatim c0nstitui oportet, 9. r. . Inst. de UO. De proprietate igitur reii conjuncta cum commoditate & perceptione fructuum id ei . plicari consentaneum. Denique finito tempore praescripto,non vindicatioue sed vel actione ex testamento, volcondictione ex lege, heres rem leg/tam persequetur. Alia adhuc argumenta pro ii nationei temporali mi- . . ' litant.

222쪽

litant. Is cui sub hac in diem addita monς res vendita est S trinita, α

iselim condΨtione intra nuariata prori . allata , disice tur ita emptione, rus est rei dominus, eamq: habet alienatam, non seCure,non per- istud,nam meliore conditione allata. receditur ab emptione Concedi Salmasius, Emptorem interim esse dominum , sed an ex causa alienationis sit, quaerit ξ Certis est. nam venditionem esse. alienationis causam sequentissimam, notius est quam ut probari debeat. l. si quando. ιo9. F. δ. D. de legat. p. L statuueri. 29. f. I.

perso. Labeo. D.de statusib. Lex duodecim

tabularum emptionis verbo omne alienatio-- eomplexa est, inquit ibi Pomponius. Quis ergo dubitabit, etiam rem sub lege commisseria venditam nisin diabus triginta pretium solvatur, res fiat inempta) esse alienatam, licet non pedifecte, non irrevocabiliter 8 varii sunt

alienationis iaciendae Nodi. Quilibet

223쪽

in alienatione rei suae potest, quam velit, legem dicere, l. 43. D. depact. Haec quq de temporalibus alienationibus hactenus dicta sint, nihil f

ciunt, agnosco, ad alienationem Mu- tui coustuuendam,sed maxime tamen faciunt ad convellendam hanc propositionem Salmasii: Omnu alienatis fit in perpetuum. Inao quaedam fit ad tempus, vi legis Be conventionis. Lult. c. delegat. d. i. a. c. de don. sal mia. l. a. cis

paci. ivt. empl. V venae Mutui natura est, ut rebus , quae constant pondere, numero; vel mensara, in contractu Mutui alienatis in perpetuum, aliae ejusdem generis & qualitatis reddantur. Quae redditae alienatarum vicem supplent. l. a. g. a. D. deris. mi quasi illae ipsae essent, alienatae ad tempus. Si debitorem illos ips0s nummos,

quos mutuos acceperat, mutato consilio, aut cum iis non indigeret, reddere contingat , eos vere alienatos

fuisse ad tempus, quid vetat dici ex Glos lographor A D

224쪽

in emptione fiduciaria , i. e. fundi venditione facta sub lege redimenta ut si venditor, vel heredes ejus, emptori pretium quandoque vel intra certum tempus offerant, fundus restituatur, dominium quidem transsatum esse dicit , sed citra alienationem , eum alienatio vera non sit ut si perpetua. Atqui hoc ipsum est quod negatur. Quod in quaestione est sumit ad decidendam quaestionem, & infirmandas certissimas hac propositiones: Omnis transatio dominis Me jure myro Romano, est ulienatis. Aliqua alienatis est temporalis. Fundum autem sub potestate redimendi venditum ,esse alienatum secundiam nostram jurisprudentiam, duobus his argumentis probatur. I. Venditio in genere importat alienationem: in perpetuum ne res vendatur, an ad tempus, ad alienationem ipsam faciendam nihil interest.

225쪽

interest. l. si vir. ra. D. depr c. verue. ι γ. 3. r. D. de Astruct pignor. f. i. f. asini. tu. Sicut dominium tem, mrale; est verum dominium t ita dominii temporalis transsatio,est vera alienatio. I. r. c. de funae da. II. Resinalienata potest vindicari. 3. a. Instud. t. qαλ alim. lis. At fundus sub legetemancipandi venditus, non potest vindicari, l. a. c. depin. int. empt. svmae in. Ergo. Ad objectam M XIII. D. de pignor. aB. res niundi est in Τhesi. Multum soliciti fuerunt inter 'pretes nostri in defendenda sententia allegatae legis. Quidam; reserente Accursio, actionem tantam in factum admiserunt, non rei vindicationem & ideo per verba,ium infactum, prius illud de rei vindicatione corrigi existimarunt. Alii distinxerunt, nutriverba pacti reselutiva , an inflexa fuerint, veluti ut res resumeretur. Illocasii in rem; hoc autern in facturi competere: quos refert & sequitu

226쪽

creditor adjecto h6c pacto, non tam dominium, quam jus pignoris transeferre volui intelligatur.

, Praedia urbana terrae sanctae licuit vendere, Letat. a . vers. 3O. firma, semie , absolutri et in pispatuum. Rustica fas non erat distrahere, ὲις ne de suis tribubus abirent. i. Reg. a I. v. a. V 3.)versu. a3. θήατοῦ, ὼς βεαι-Mν.

fio ἐμε. Terra ne venῶιπ- is pes tuum. mea enim est tru urra. nam permnini es A sim estis opud ne.In quodam Codice, pro, , scriptum vidi, in faciix sinν. quod procul dubio mendosum esti venditio autem facta βεσαι , est alienatio perpetua. Ergo

non facta incαίως, est alienatio tempor . Adv.

227쪽

. filio adhuc arguinhiato usus eram adstruendae alienationi Temporas. rat nempe blim Fiducia pignust quod Creditori mancipabatur, aut in iure cedebatur, ea lege, ut seluta ad diem pecunia; remancipareturi non spluta, creditori plen4 jure committeretur. Paulus a sentent. 3. Haec omina ait S A

buisse pignorum legem eri imissisiam. delirat eouitisne pigram obligatimem factam fuisse creditori, ut si ad die Obisa non osset pecti a MimneretWAPrus, vel fiducia i. e.pleno jure Cred tori quor tur. re induciae datae u ρη mancipationem is assinatim fieri selitum, quam lex commi esset. Confundit vis optimus maximus diversas palpi is sive legis Commissoriae species, quarum erant Una, qu, dominium jam mmancipationem aut in me cessi em

i, piguore fiduciario Micth sic appel

lato

228쪽

s . D. Muruo. lato creditori quaesitum, sub facul- cultate luendi, perpetuo ejusdena,subinlata ea facultate, inaiiebat. Altera,

qua dominiu pignori quod penes de

bitorem initio mansit, tum creditori pleno jure acquirebaduri ch m ad diem non esset soluta pecunia. Utriusque speciei nullus est usus post legem Constantini , Cujus verba sunt: niam inter alias captiones praecipui Gais seriae pignorum legis crescit alberitas, plueet ni firmari eam. sis posterum omnemem memoriam aboleri.' Siquis igitur tali . contractu laborat, hac san bone respirat,qtus cum praeteritispmsentio quoque repellit, tura prolabef. creditores enim re amis jubemus recuperare, quod dederunt. l. ult. depact. pi'. quae constitutio totidem verbis extat in Codice The dosiano, b titulo de commissoria rescindenda . . Quid igitur est, quod inemem codice, tit. de inficinand. his . quae sub Tyrann . . aut barbar. gesta sunt , l. 8. Arcadius '& Honorius, N Pignoias '

229쪽

PQΜoris atque fiduciae obligationem Salinasius in numero multitudinis reposuit, obligationes) perstoerare jubent pSi Fiducia a Constantino est abolefacta, cur ejus mentio fit in illa lege Ancadii & Honorii Dicendum, vel

. no mcn mansisse , re mutata, ut alibi

saepe, vel potius , Fiduciae vocabulum latiore significatu Hypothecam comprehendere. Fuisse autem Fiduciam aliquam specialem, oppositam pignori & hypothecae vulgari, simplici, oP- time colligitur ex sententiis Pauli a. sent. I 3. 9 3 Debitor creditari fiduciam vendere nou potest. sed aliissi velit. venaere potest, ita ut ex pretio ejusdem pecuniamo ferat creditori, utque ita remancipatam issi rem emptori prastet. Fiduciam non potest debitor creditori vendere. pignus vero creditori vendere potest, non tantum post Rescriptum imperatoris in l. ia uis pr. Didisti .ct ignor. sed

Titius debitor epistolam, qua vendit disse

230쪽

disse certo pretio fundum pignoratum

creditori signiscaret. Revocare hanc venditionem non potest debitor, offerendo sortem & usuras quae debentur. Adde quod ratio dictae leg. ia . quia pignus in dominio manet debitoris) ante illudRescriptum obtinuit, i. cum es sertis. 3y. 3. I.D. de de pira. Oct. Ergo jus quo- que. L 3 a. D. ad i. Aquit. Rescriptis

Imperatorum non semper jus novum condi , .sed sepe vetus repeti, &renovari,Codex Justinianeus comprobat. Fiduciam quare debitor vendere creditori non possit, Cujacius notavit,quia jani creditori satis per mancipationem, γut cessionem injure ac- . quisita est. quam rationem nequi quam refellit Salmasius. Quare enim Isidoros ori . ay. hactenus non sit habenda fides, nondum ille mihi persu sit. Roget aliquis, cur servis legatis, non deberentur servi fiducis dati Paul

men rei , quae non est in dominio te, Na stato.