장음표시 사용
201쪽
beat, an exceptione infirmetur , tra. D. eod. t. in π. I. f. ego moOeor. D. dedil mal. l. si is turpem. D. de condici. ob turp. caus. l. vel obligatus. ao. f. 3. D. ae liber. ωέ. l. quamvis. 8. f. y D. ad A. Vellei. idcirco mo.
ri capere dicitur, qui non capit, ex Ceptione exclusus. v. Quod posue- ram in hac Thesi, verbum videri in sine dictae leg. ρ. esse . hoc inquit Salmasius, ridaculum e . St*macholior aliquis cum Holom. r. obf. Is disputante contra C acium replic rei ex Catullo. sed non est moris mei,
dicteria dicteriis diluere. id non diduci. Qia' sensu rem ipsam habere videtur qui actionem ad eam recuperandam habet. eod. omninti sensu in bonis esse videntur,. quae in actionibus , petitionibus, persecutionibus sunt. Et apprime notandum, Ea quae sunt in actionibus, separari in ea lege
ab iis quae dominii nostri sunt. Licet uis
202쪽
boius adni inierent ur, quod ad petatequendi attinet Commentitium i
gitu .st domiuium obligat imis,
quod Goeddaeus' id commentario ad eaod. legem nobis obtrudere conatur. VI. In omnibus legibus , quas allegavi , ut ostenderem, το viderinem habere, certum est, inquit, nullam earum ita debere intelligi. Earum legum, quas ego citavi, duas hic posuit Salmasius, ra. D. de acqMr. l. res quae . y . D. ae jur. rit. Reliquas de sito addidit, ut M. ap. D. de donat. nari et idetur , quoὰ nulls Iure cogente coaceditur. Liro. f. a. D. de A I. Ne idoneus alieme rei expromi r videtur, nisi cum sistisdatione. l. ya. D. eod. Non defendeta videtur , non tantum qui latitat.
sed S is qui praesens nega; se defendere,
aut non otiosuscipere actionem. quae leges ad earum classem referendae, quibus in Thesi ostendi, το uideri proprietatis
203쪽
Sed in A. R ia. Vsan' continet
-ο ν. Fruct uarius non possidet, textus expressi in g. 4. Inst. per quas persen. curque usquar. l. certὸ. o. f. a. D. deprecar. l. sciendum. ἔν. f. 1 . R. ii Id. ις. Ergo nec naturaliter , nec
civiliter possidet. Negato genere, negantur eius species. Quod itaque Ulpiano naturaliter videtur possidereis que usumfructum habet, non veritatem, sed fictionem habet. cujus m stipnis hic est effectus, ut interdicta potitaria accomodentur fructuario, Iuli. D.uti postiae γ' caeteris qui sunt
in possessione non accommodantur. Res ex dotali pecunia comparatae, non magis revera sunt dotales, I. expecuria. I a. c. de jur. dot. I. ult. c. A. serν pign. dat.manum. quia non fuerunt
in dotem datae, sed post constitutam demum dotem acquisitae quam res
204쪽
nummis pignori datis emtae , pignoratae, I. id que 7. 3. ult. D. quipop. in pign. , pretium ex re furtiva redactum, furtivum est, i. qui vos. 8. 9 ult. D. MDrt. Ad juris tamen effect usquod attinet, dotales esse videntur, finguntur. hoc effinu, ut si maritus non sit solvendo, utilis istarum rerum uxori detur vindicatio, arg. l. uxor marito. yy. D. is donat. int. vir. uxor. qnae quod impudenter negat Anton. Faber) etiam non-domino datur, i sui proponis. 8. c. deI A LI. c. de donat. quin fib mod. ι si mortis. ap. cum l.seq. D.
de donat. mori. c. Confidentius Harmenopolus lib. . tit. 8. n. 28.- . των
dam in hac Thesi animadvertenda esse ait. Videamus, quaenam illa sint. 1. dixeram, Definitio m
205쪽
quod uiri debetur, a Iustinimς tradita esse quae tamen non Iustiniani, vesTriboni ui sit, sed Celsi in Lyι. D. des. S A. Ego non dixi, auctorem eam habere Iustinianum , sed abeo traditam esse, repetitam nempe ex Celso
quin, ipse Iustinianus in fine prooemii
Instit. suas esse has leges dicit. has trages nostras accipite. intelligit ea, quae in Institutiones sunt relata. quibus Vim ac robur constitutionum imperialium tribuit. In eo a Celse discrepat Iustinianus. Celsus de finivit speciem actionis; Personalem. Justinianus Aetionem in genere ita definire voluit. quam sic a Celso definitam esse opinionis errore lapsus tradidit. II. Ne
est, ad actiones in rem pertinere Pu rat. Sed hoc jam refutatum est ad Thesin superiorem. III. Latissima significati ne , quod debetur, etiam ad ea, mae vindicari possunt, extendit D. de V. S. Hoc verbum: , debuit,
206쪽
debuit, ominem inuinis actiouem c retinis
dii Moe civilis , rive honoraria, sis fide commissDispersecutio. Scio, ab Inter pretibus haec lex objicitur; ut probent, Definitionem illam Actioni convenire etiam actioni in rem. Sed illi non considerant, intelligi ibi omnem actionem , quq proprie est actio,
actionem, inquam, tu persbnam, l. 28. D. de O. S L ι. D. ad Sc. Maced . L procurator. 23. D. ratam rem hab. cujus in ae L 1 8 reseruntur species, non Metionis in genere.Τheopbilus ad prius Inst. de action. actionem deducit το ἄγειν τὰς οἰ - νας-λκας ριον. quod ad personam proprie pertinet, IV. Dixeram, rem commodatam , depositam, locatam, proprie non deberi , id enim proprie deberi, quodaliciijus necdum est factum, i 3 . in pr. D. de aur. et arg. leg. quam in genere loqui de debito, supra probavi. Atqui, opponit Salmasius, sub titulo credendi,& de commodato & de piguore praetor
207쪽
tor edixit. Si creditur pignus, etiam debetur. Nominatim ex locato, vel ex alio ullo contractu debetur, L ra. D. de V, S. Recte. non propria & -- ciali, sed generali credendi & deben. di significatione , I. I. D. de rebi cria. Inde actiones, pignoratilia, commo dati, depositi, condictiones non sunt proprie , quia possessionem tantum
vocant, l.videamus. Io. D. de Hur
i. e. non dari, sed restitui oportere, intendunt. Non rei depositae, commodatae dominium, sed restitutio de-hetur ex natura contractus. V. Posueram, Actione in rem non persequi nos quod nobis debetur, sed quod nostrum est. Regerit: Etiam quod nobis debetur, laxa notione, nostrum censeri. Quid tum p Haec laxa notio non eff-cit, ut, quod debetur,vindicari possit, La I. g. a. D. deaur.& arx leg. 'uod est in credito, vindicari non potest. VI. bis,
cum ex usu juris defendi posse nego possessorem rei nostrae obligari ad resti
208쪽
restituendum, omnino falli ait. Ubi vero rei posse r restituere obligatus esse dicitur. Aliud est, Teneri, aliud, obligatum esse. Non quisquis teneturae tione , est obligatus. Possessor rei nostrae nobis tenetur, ob possisioneni, l. 9. D. de V at non idcirco nobis est obligatus , quia simulatque sne dolo possidere desierit, teneri desinit, I. ult D. eod. Ut rem restituere obligatus esse dicatur , stipti latione est Opus, i. 8a. D. des. Nihil turbae I. ro'. D. de V. S. Debitor infessi tur is quo invito exigi pecunia potest. Loquitur enim de eo qui proprie debitor est, i. e. qui pecuniam debet ex obligatione. veluti ex stipulatione, I. Io. D. judic. Ρω. quae, ut inscriptio ostendit, conjungenda est cum Z l rο8. In rem autem actione tenetur, qui nullo jure est obligatus. g. r. Inst. de actim. Qui furti se alligat fui loquitur Terent. in umb. obligatur ex delicto ad praestationem poenae,& rei restimtionem. Vindi
209쪽
vindicatione tenetur sur, ut quilibeε possetar, non ut fur, L ia. c. ῶμα.
i Contra Mutui alienationem Salma sus hoc argumentum objecit: au'dutendum datur, non alienatur. Atpecuniatu Muttio utenda datur. Responde amad Majorem: In commodato , vera catione, , vel pignore antichrestlao quod utendum datur . non alienaria quod vero in mutuo; alienari. Atquti,
inquit , hor ipsum est quodnegatur' Qui
autem negare hoc poteste Debitor utitur pecunia; sive nummorum Corinporibus mutuo acceptis. Quod enim Justinianus ait; pecuniam nomeratam ipso usu, assidua permutatione quodammodo extingui , non tam de quantitate intelligitur , quam de ipsis nummis. sicut vini, olei, se enati crediti substantia use eoissumitur. Atqui ista nummorum corpora alimnantur, Salmam consentiente. Quid
210쪽
igitur hoe est quod ait, pecuniae quantitatem, cujus dominium manserit penes dantem, utendam dari' An hujus Quantitatis est aliquis uos, sine nummorum corporibus f An illud domi nium imaginarium vindicari potest Perpetuli confunditur Qu ntitas cum Obligatione ex Mutuo contracta, in qua versatur quantitas, i. D. deris. creae Vindic ari posset quod in mutuo utendum datum est , si non alienare- tur. Cujus euini rei dominium quis retinet, eam recth vindicat. l. ust. depraesicripti long temp. g. i. U . Inst. de action. At non vindicatione, sed condictione tantiam peti potest , quod creditum est: in Muttio. Qira rati ne etiam usus eram in Thesi. Objicitur: Etiam rei furtivae consumptae. . . non datur vindicatio. quam tamen
nemo dixerit alienari. Solutio est fa cilis. Dominus rei furtivae qui fuit, consumptione illa furtiva rem suasa amittit, eoque invito alienatur. es furto