장음표시 사용
251쪽
ad Τrebatiuin' lib. I 11. duas duntaxat fuisse Alienationes species, Mancipationem, Sc in jure cessionem. Mutui igitur dationem id temporis inter lienationis oenera non fuisse habitam.
Ulpianum item in Fragmentis inter genera dominiorum, & aςquisitionum rerum Traditionem etiam numerasse, sed ad hanc alienationis speciem mutuum referri non posse. Hoc sic refutaveram: Mancipationem,& in jure cessionem civiles fuisse , ac solennes dominii transferendi modos . non mirum itaque, quod Mutuum ab iis fuerit sejunctum. Ergo jam se vicisse infert Salmasius. sed infert a particulari ad universale, quς vitiosa est illatio. Non sequitur: Mutuum n9n est Civilis & solennis transferendi &alienandi dominii modus, ' Ergo omnitati non est alienandi dominii modus. Sicut male inferretur: Perm
tatio non est contractus nominatus. II. f. a. D. de rer. permutat. l. F. g. I. D.
252쪽
H praescr.verbis. l. 7. A. r. V 22 D. depact. Ergo plane contra stus non est. Ali gata l. r. refellitur ut hoc obiter inseram) quod Salmasius in libr. de usuris scribit, permutationem etiam nudo consensia contrahi. Secus se rem habere, verba Pauli evincunt: Empti venitio uuia consientientium voluntate
contrahitur. Permutatio autem ex re tradita, initium obligationΨpraebet. alioquius res nondum tradita fit. 1iuri consenseu con stitui obligationem dicemus quod in his
duntaxat receptum est, quae nomen suum habent, ut in emptione venditione , coia Bione, mandato. Caeterum in Mutuo non selenniter,non modo quodam Civium Romanorum proprio dominium rei transfertur & alienatur, sed simplici rei datione, jure gentium, facta, vero dominio, l. a. F. est. D. de reb. oreae ibi, in muttii datione oportet duminum esse dantem. junct. g. a. vesc.'
hoc jure gentium. Inst. de jur. not. gent. V cio. quam rei mutuo datet alien tionem
253쪽
ilonem frustra essem, si pluribus prinbare laborarem, post seihonem. Qui Vtem operose conaretur ostendere, Mutui vim, naturam
& conditio lem omnem, non circumscribi rei alienatione , peccaret Igno ratione Elenchi; quaestione male formata. Eg0 nunquam asserui, universem hujus. Vonixactus naturam , nil
nisi cli attollem esse. Oritur ex hocn uti0, 40 quo res data alienatur, ob igatio , a tio qua repetatur tan- tuqdem. A Traditione, qua jure gentidim domi dia rerum 3cquiruntur, Mutuum removi, 'γ' iam translatio dominii, quae in eo fit, propriam quandam rationem qu*d sic e plico: . Trydivioneni praecedere debet causa habilis ad transfere um dominium. Nunquam nuda traditio transsifert dominium , sed ita , si venditio, aut alia aliqua justa causa pNcesserit, promer quamstraditio sequatur. l. 3 . muqufrga. D. de Wr . dominis.
254쪽
Exempli gratia , Traditione dominium rei transfertur & alienatur in proptomin, ex causa Venditionis, jam ante perfectae celebratae, simulato: de pretio convenisset. f. 3.m prim F. t. vendit. junct. d. L na m m. sicut ' in Donatarium ex causa donationis, persectae stipulatione,vel nudo pacto , 3. per traditionem. o. ι . de rerum diuisis,e. L eum qui. aa. D. dedon. Datio autem iςi , qua haec alienatur in Mutuo, non potin divelli a contra
ctu Nutui. Nn fingi quidem potest
Mutuum, sine rei datione. Inst. de obligat. θεια re tantrahuntur. Cui Depositi illud gpuus, & Locationis illa species, in quibus rantundem redditur, asmilantur . de quibus supra. Atque illa,opinor, inter alias est ratio, quare hunc jure gentium dominii transserend, modum in Mutuo, Iusti nianus a Τraditione, alio jurisgentium alion udi dominii modo, sop N verit. -d in hac Thesi asserui,
255쪽
res nec mancipi jure veteri Romano alienari selitas, id prorsus falsum esse ait Salmasiu . Ex loco autem Ulpiani in Bam. , tit. raditis propriis egalienatio rerum. Nes mamripi rerum ιώ
niari ipsa traditisne apprehendimus)quem probandae assertioni adduxeram, expungit vocem, alienatio; textu ita emeiulato'r est rerum nec mans ib Harum dominia ipsa trudi tisne appreh--vu: Cujacius retenta VOCC , alisnatio, locum auget ἀναδί πλώσει , hob modo: Traditis pro salienatio risum nec mane i. Nee-mancapi rerum Mihi ergo suffragantur Ulpianus 3ccvj ius, quos curia Salmasio committo.l Anton=ns Haber error. pr atis. in fine , infeliciter, & impar congressius Achilli, ausus hi hoc genere eruditionis reprehendere Cujacium, indistincte & in genere contendit , quacunque traditione, pr edente justa causa, Quiritarium i dominium transserti. Legem
256쪽
Mur. & Legem XLI. D. He rab. credima Tribonianoeinterpolatas esse, repetit hie Salmasius; quod necdum probatum,
Salmasius sic colligebat: Deposito,
Commodato, Pignore non contingit alienatio. Ergo nec Mutuo, quia inter species obligationis, quae re contrahiatur, haec quatuor a Jurisconsultis re- Censentur. Respondi, vitiosam esse Collectionem. non enim quaecunque de deposito, commodaro, pignore assirmantur, vel negantur, de Mutuo protinus eadem assirmari negarive posse. Salmasius hanc re sponsionem alia cplle stione refutare aggreditur: Si rect δ colligo: Equus, asinus, mulus non sunt plantae. Ergo nec homo, sequitur, recte etiam colligi: Deposuto , commodato , pignore res non alienatur. Ergo nec Mutuo. Sed & 'haec sequela est vitiosa. Nam ante 'dens
257쪽
dens collectio subfistit in essentia neris, animalis) quod ista animalia
habent commune. Quare sic hecte quoque colligo : Depositum , Commodatum s Pignus non perficiuntur nudo consensia, Ergo nec Mutuum, quia sub uno genere sobligatione recontracta) haec quatuor continentur Sed differentia 1pecifica ιιδοποιγ, ut dicitur ab Aristot. o.Topic. c. 6.) facit , ut quod de una specie praedicatur, non praedicetur de altera. In Mutuo transiertur & alienatur rei dominium, sub obligatione reddendi tantundem. quod de Deposito assise imari nequit, nisi per anomaliam, ut dictum. Tota quidem generis essentia inest in specie, sed essentia illa noti est simplex, sed alterata, ex qua alteratione species constituuntui. Fo mam quaelibet species solam eamque propriam , nequaquam cum genere' communem habet, multo minus cum
caeteris itisdem generis speciebus ;quibus
258쪽
quibus, opposita hac forma repugnat. Et illud est quod dicitur, plus esse in specie , quam gelare. Repeto ergo
quod dixi, durani esse Uocabuli commodare, cum pecuitia quae titutua datur, corninodari dicitur, ut apud Sidonium. Apollinarem . epist. a . Ergo quod restat enitere; tii auctore te protiniis saltem comethodatά Amma soloatur. Cic. Ves in . v I, Publicὸ tommodiusti non sne magno quidem Siciliae prooinciae detrimento, trifili morios sexaginta. Nonius: comisHare est mutuare. Glammatice forsati, ii Juridice. Nam . ut
est in s. a. Inst.de obligat. quἡ recositi bHis cui res aliqua utenda datur. id est commodatur, ab eo qui militium accepit, i ye distat. Non enim ita reqdatur, ut ejus , & ob id de ea re ipsa restituenda tenetur H iς.quid eniqui mutuum accεpit, si quolibet sortuito casu amiserit, quod accepit, nihilominus obligatus remanet. At is qui utendum accepit, sane quidem
259쪽
exae tam diligentiam custodiendae rei praestate jubetur. sed propter majorem vim, majoresque casus non tenetur ratio est, quare Iustinianus in I.ultic quod cum eo qui ista pol. αρο- fuerit , pecuniam mutuum dat , cum in
ipsa lege fuerit pecuniam commodat L I. c. Theodos quod'ssu. siculpecunia, quae
creditur in mutuo sub ustiris, dicitur Iocari, improprie. ut exposui ad Thesin xvIII. Disputationis praecedentis. Germani uno eodemque vocabulo , Precarium, Mutui dationem & Commodatum demonstrant. Sive enim precario, sive commodato sue mutuli aliquid alicui concedimus , dicimus
stir habens imi geletiit Graecorum etiam υησου ita usurpatur. Luc. II. vers. F.
ἄρτους, Amice, da mihi mutuos tres panes. Sed nihil hoc ad naturam Mutui, ejusque sgnifica- . tionem Iurisconsultorum propriam. Ad M.
260쪽
natam est ex aliqua causea, non potest ex alia eausa in eandem personam iterum Alienari per eundem, qui id alienavit: at quod mutuam alicui dedi, possum post paucos dies eidem donare: hoc reposueram: pecuniam semel creditam, adeoque alienatam , non posse iterum ab eodem, qui credidit , alienari in eundem. ionem vero pecuniae creditae remitati, alienari : Actionem, inquam, qua repetatur idem genus &tantundem; non qua res ipsa in contractu inuturalienata. Ad rem itaque prorsus nihil facit, quod Salmasius ait , Actionem videlicet aliquid esse diversum a re ipsa, quae per actionem petitur, & obtinetur: Eum qui actionem habet, videri rem ipsam habere, ex l. I s. D.
de L. de qua supra satis disputatum est, & ostensum, Fictione juris id de- sendi, non rei Veritate i Aliud esse, P pecuis