Vindiciæ diatribæ de mutuo, esse alienationem auctore Johan. Jacobo Wissenbach ..

261쪽

pecuniam alicui deberi, Aliud, in arca clausam postideri. Atque ita etiam videntur sensisse Amphictyones in

aspera Ic vehementi Disputatione apud Quintilianum c p. Lo. Cum Thebas evertisset Alexander, invenit tabulas, quibus centum talenta mutua Thessalis dedisse Thebanos, continebatur. Has, quia usus erat commilitio Thessalorum, donavit his ultro. Postea

restituti a Cassandro reposcitnt Thesi salos. Actum apud Amphictyonas esprouuiiciatum proThebanis, hac, inter

alias, ratione , qutid Alexander non donasset pecuniam reapse, sed Instria mentum tantum, quo obligationis &Aetionis substantia comprehenderetur. Nuspiam in jure legi, ait Salm sius; cum aliquis legat, quod sibi debetur, adtionem legare rei creditae, sed quod in credito habet, quod in nominibus. At ipse dicit, versa pagina, ineptum esse, distinguere actionem a re ipsa, cum actio propter rem

ipsam

262쪽

ipsam institura sit, non res propter actionem. Certe cum quis legat,

quod sibi debetur Legatum Nominis quod dicituri actionem legat, hoc

effectu, ut heres legatario teneatur praestare actiones, g. tam unum. ar.

Inst. de legae. Male Salmasius separat quae erant conjungenda. Idem perpetam sibi invicem opponit , liberatio, nem legare, & aetionem remittere. An non qui liberationem legat debutori, actionem ei remittitὸ Remittere debitum , & remittere actionem, δ οἰμω sunt unum & idem. l. non flum . g. idemque est. 6. D. deliberat. legi

Ad decimum quartum Salmasi a gumentum, mutui alienationi oppositum: Si mutuum est alienatio, nullum erit di crimen inter Mutuum &Donationem: respondi , negando consequentiamr' Donationem enim fieri ex mera libe- valitate, ea mente, ut qui donat, sta- P a tim

263쪽

tim velit rem accipientis fieri,nec ullo casu ad se res rii, quod donatum est, aut tantundem : Mtitutam vero alicui dari, sub fide, rem eandem reddendi in genere, non in specie eadem: quam responsionem Salmasius in me telo qtiet: Si Donationi, quae vera est alienatio, omnia sint contraria in Mutuo, 6c alio animo & affectu dantur, non

pote it videri esse alienatio , nisi quis

duo contraria in una sedc morari vellet. Omnium scilicet alienationum eadem forma est, natura 3c ratio. Egolsupra ostendi, bene convenire & in una

sede morari, Rem alienari,&, obligari ad reddendum idem genus, iuitem datae. a. D. dejur. dot. Subordinata haec esse, quae non pugnant. Utrobique , in Mutuo & Donatioue res alienatur, sed dispari conditione. In Mutuo, rei alienationem sequitur obligatio reddendi rem aliam ejus dem naturae N qualitatis. Inst. da obligatim. quaere trahuntur,asi tibi. 17.i inpr.

264쪽

in . D. depact. In DonatiORe vero, rei alienationi nulla succedit obligatio, quae ad agendum sit essicax. Equidem naturaliter obligatus est Donatarius ad-, ad remunerationem faciendam. sedet .ays.c uiuit.rr. D. ae heredis petit. sed haec obligatio non producit actionem. l. Iap. D. de V. O. l. F. g. imperator. a. D. de solui., ct L .f. quiuisvi. D. depact. Si contra ingratum danda esset actio, nulla fora sussicerent, inquit Seneca lib.3. de benes. c. o. Mete ergo Salmasius ait, in eam speciem, quae Mutuo datur , ea Omnia ferὸ concurrere, quae G don tione dixeram in hac Thesi: obiter

hic addo: quod supra ad Disputationis

secundaeThesin xvi x . omissum est. Eorum quae debentur , Debitores sunt domini. Lianpr. D. deliberat. M.o Abus debitoribus ea quae debent, recte legantur, licet domini eorum sint, inquis Vlpianus. quod negativae Salmasii oppono.

265쪽

Huic etiam objectioni: Si Mutuum esset alienatis,sequeretur, Ecclesios,quibus quoquo sua abenare vetitum est, non posse mutuum dare sub usturis, respondi,

negando consequentiam. leges enim quibus bonorum Ecclesiasticorum alienatio prohibetiar, meminisse rerum immobilium. de pecunia Ecclesiastica foenori collocanda, vel non collocanda, nullum ibi verbum. L jubemus sancimus. a I. c. de sacraf. eccles. N. j. c. I. Salmasius fatetur, illam alienationis inhitionem Ecclesiis fa stam , de rebus praecipud immobilibus intelligi. sed subjicit statim, si Miltui datio esset

alienatio, cum generaliter loquatur Constitutio de qmni alienatione, hanc etiam comprehendi debere, nisi si ex. Cepta foret. Ego ver excipiendam non fuisse, o, qnia non continebatur Κb regula. Regula erat de prohibita Omni alienatione rerum Ecclesiastic

266쪽

rum immobilium, ' quibus annumeraratiar is d. l jubemus. 1ei vi rustici, drcolonicum pectiliis,&ansaonae civiles.

Verba Constitutionis L conis & Anthemii sunt. Iubemis nulli ho ac archiepiscopo, nulli σω omo, sua res ecclesi sico ga unda matriatur, esse facultiem fundus vel pν-ia , siue tirbana I rustica, res pili emὸ immobilcs , sitit in his praediis colonos, vel mancipis c lituta, auguunο- civiles, sub myusque alienat iis spetie ad quamcunque transse repexfovam. Qua jam ratione hinc exciperetur pe cunisi numeratq per contractum mutui alienatio γ Committit Salmasius fallaciam compositionis & divisionis. Nec magni momenti est haec ratiocinatio: praesecti Ecclesiae earum rerum quae ad Ecclesiam pertinent, & pondere, numero, ac mensura conrinentur, non possunt facere donationes quae alienationis verbo veniunt Ergo si pecunia credita , alienari pataretur, Justinianus in constitutione

267쪽

de rebus ad venerabilia loca perti nentibus non alienandis, nominatim de ea cavisset, aut excepisset. Dive sissimas enim esse alienandi formas, saepius inculcavi, ut pigeat, pudeatq- haec toties iterare. Praedia, donaria vasa, vestςs Ecclesae, pignori, vel hypothecae specialiter Ooligari non posivini, di sancimus. ai. Generalis hypomtheca bonorum omnium non prohibetur, ae Nov. 7. c. o. Specialis hypotheca magis obstringit, & assicit rem, quam generalis, org. l. r. in pr. D. H

AD XIV.

In decimo-sexto argumento: Si mmutuo pecu i is ἀοmino, qui dat, alimur tur, ae illi nequireretur, qui accepit, usur pro ea pendi nulla ratio permitteret. Nemo enim pro suo dat usiuras, nec penseones, sed pro alieno: vitiolam illationem notaverram. debitorem enim pro usu pecuniqcreditae praestare usuras, quas creditor

sibi

268쪽

fibi solvi stipulatus sit. quod sic explico. qua re debitor utitur, pro ea praestat ustras, L deducta. 19. F.6. ibi, proter um medii tem ris. D. ad SL. Trebel l. Depos l. 7. g. . D. de administrat. Sper. tui. l. r. f. r. D. de Uur. Unde Cujacius a . obf. Io. usuram definitIncrementum , Mod sorti accedit propter usium. Non igitur capio, quod Magnum Theologum, ut Objectioni Thomae Aquinatis, useras pC cuniae mutuatς simpliciter damnantis, Occurreret, scripsisse vidco, Supponi folpum, pro usu pecumg. exigi censeum a

mutuatario. Caeterum debitor utitur. pecunia in mutuo sibi data, ipsis nempe Dummorum corporibus, quae incommutationes expendit. haec porrcipecunia facta est accipientis, est alienata, hujus speciei datio est, nummi debiti non sint credito- ris. pro hac itaque pecunia solvit us ras. quas tamen pro alieno praestare dicetur, uon alio seosse, quam quia P s Pecu-

269쪽

3 V IN B I cIAE THE s Iu M pecuniae tantundem ex natura mutui

reddere obstrictus est. Nec male observatum a Cl. Riveto , in mutuo ejusmodi, emitionabur tantum pCCuniam vostram fieri alterius, non us u. tri ea nimirum lege, ut pro translato

dominio, moderata exsolvatur Com.

pensatio. Haud absimiliter Emptor, qui, re sibi tradita, pretium stlvere

moratur, usuras pretii, cujus adhuc dominus est, venditori pendere tenetur, l. a. c. de Uur. l. I 3. Pemunt. a O.

D. de Oct. e t. sed quia ex contractu emptionis, praesertim post diem traditionis, pretium rei debet, Vendito. ris id quodammodo esse censetur. Vidit hoc Bachovius , Anteces rquondam Heidelbergensis in notis ad Treuiterum, Disputatione de Usuris, Thesi prima, litera F. Debitor, inquit, eis ad restituendum teneatur,quasi pecunia aliena uti videtur: veluti legato Uufructu rerum Dum lium, idem S duminus , L . . de usu L ear. rer, quae ustu consumuntur, quia

270쪽

quia tantundem restituere tenetur, ubi fructuarius appellatur. Hoc sim1le ma

gis quadrat, quam illud Salamsiti de

pensione, quae ex domo, vel agro locato percipitur. An enim domus vetager locatus fit accipientis an dominium ejus transfertur in conduetorem ρAn res , sive Dcies locata alienatur' An ejus datio est αἰ- τοδοτ Deaeresus, de alieno , locatione pecu iae, de aliis desinat in posterum disserere, cum omnia ea jam confossa &confe-eta jaceant, atque confutata, ut sua illi verba reddam. Cesset etiam de-

inceps urgere argumentum ex Em- Phyleuseos contractu petitum. eam ob hoc unum veteres non c sui

alienationem, quod pensionem pro agro sibi in perpetuum locato praestat Emphyleuticarius colonus. Princeps negatq alienationis causa est, quia in Emphyleusi non traussertur Verum dominium. Est 'plane dispar in hoc ρtque contra: u Muttii ratio. Species quae