Ludovici Charondae ... Ad titulum de verborum obligationibus lib. 45. Digestorum scholia ejusdemque de iurisdictione, et imperio libellus

1쪽

CHARONDAE

ENSIS ET IN SUPREMO FRAN-corum senatu advocati

DE VERBORUM OB.

LIGATIONIBUS LIB.

Icav. Digestorum scholia

Ejusdemque DE IURISDICTIONE, ET IM 'ITE B EMG AE,

3쪽

LUDOVICI CHA.

RONDAE IURE CON, sulti Parisiensis

AE titulum OBLIGATIONIBUS Schotia. Eserre nihil existimo, an de verbor utar Obligationibus, an verti de stipulationibus, liunc titulum a Triboniano caeter liq, prudelibus viris, qui bii Pan, declarum compositionem adaverat imperator, inscriptu esse dixerimus. Sic enim in Iustiniani ad Senatus omnes populos epistola vel costitutione Iegi-mias: Septimin aureis novissim articu- ιιιι Digestorum Vibruformari eri: in

4쪽

DE VERI OB IG. invenitur gemino volumine inscriptam esse quo in obris antiquis nec numerari

horum obligationibus libros tres,Venuleium Vero Saturninu stipulationalibros decemin novem scripsisse Angelu Psolitianus ine pistola ad Iacobum Modestum refert obtinuit autem ut de verborum obligationibus scriberetur. Nam stipulatio verborum obli/gationem parit, Cap. I. desipuservo atque ex contracto negoti pendet. p. 3 infra eo. Verum magis hunc titul uni de verborum obligationibus,quam ob/ligatione, scribere placuit. Ea enim inscriptio plenior es: ut eos etiam tres

libros in quibus de vita dc moribus disputat Cicero,non de officio, sed ossiciis inscripsit.Lib. 16.a Ait. γυε. 6. Sed ut de stipulationis origine dicam 9 sciendum est eam Obligationum firmandarum gratia inductamfut Paulus lib.

senten recepi. titu. s. scribitiatque jure Romano inventa, dc solenni quoda

ritu ex Romanet civitatis moribus con

cipi

5쪽

SCHOLIA. 3cipi solitam fuisse. Nam Paulus di-ierte naturalem obligationem a stipuislatione distinguit cap. 126.5. peres.infra eo Et quod Ulpianus de acceptilatione lib. s. ad Sabinum scribit, hoc jure utimur, utjurisientiumsis acceptiliatio significat proditam jure civili

acceptilationem, usu quodam apud o/mnes peraequE gentes obserVari. Cap.8. Haccepi. Dicitur autem stipulatio ex

eo, quod stipulum apud veteres firmuappellabatur, forte a stipite descendes: Insit ritu. deverb. oblig. Sic enim scriabit Tribonianus, nec aliter Graecus interpres vertit ut audiendi non sint illi, qui eam lectionem immutare audet. Praeterea stipulationem contractum esse nominatum, ex Obligationis division quam Gajus I.QQU.tide obligat. O action de Iustinianus Insit. ritu.de ob- tu seu quis alius, qui Iuris civilis institiationes coposuit ac ledidit,tradidersit, aliisque pluribus Iuris locis constat Caeterum Paulus dc Venulejus stipulationem ex utriusque consensu valerema perfici

6쪽

n ' ERI OBLIG. perfici dixerunt: p. s3. . sichum sayr . . shominem.tur eo, ut in ea contrahenda requiratur consensus Cap. Laevare dc praeter ipsum verba ,sine quibus fieri non potest. Et in aliis quidem contractibus qui solo consensu perficiuntur, non tam ex verbis cognoscis tur quod inter contrahentes συναλλα

ρια intervenerit, quam ex ipsorum mere dc assensione, in qua tota est earum conventionum substantia. At in stipulatione sola verba stipulantium voluntatem is consensum ostendunt: ut sine

iis nuda magis pactio quam stipulatio

videatur. Denique stipulationes omnibus omnino pactis docontractibus adhiberi possunt. Atque nunc principem in conventione locum obtinent,&χO- ventio in earum nomen transit: nunc sunt tanquam appendices de accessiones alicujus conventionis, eique tan 'tum firmanda adiiciuntur. Ideoque Paulus libr. Quaestionum, C. p. 43. δε- ut mare pactum dc stipulationem intervenisse, acactionem ex pacto inbpulatim

7쪽

SCHOLIA. 4pulatione competere dixit, id est ex pacto subjecta stipulation confirmato, vel ex ipsa stipulatione qua pacto

vim robur adjecit.Imperatores quosque Dioclet. Maximi.rescripserunt, pacto permutationis stipulatio subjecta sit, ex verboru obligatione quaeri partibus actionem Cap. 3. C. de reriremur. Eorum autem contractuum quibus jungitur, stipulatio naturam sequitura adeo ut quailivis stricto iure vallata sit,in non ex bona fide descendat si tamen bonae fidei contractui subjiciatur, quaecunque bona fides exposcit,in ea desiderentur. p. 3. Com. Irae iam, a quam rusi. Caetera in explicanda definitione dicemus.

Jam omnem vim a verbis accipit

stipulatio quae cum ex interrogatione di responsione constet, confici non

potest, nisi cis qui interrogat, desis qui respondet, loquatur. Ideoque infans stipulari nequit: propter quod a 4 ne

8쪽

DE VERB OBLIG. ne loqui quidem possit. Infantiae autem Proximus, qtai affari quodammodo valet, quamvis non intelligat quid agat, benigniore tame interpretatione propter utilitatem ut recte stipuletur recepptum est. p. 6. Rem pii sal ore,Theophi in s. piem ritu ins Minu rip.

Absentem ii scipere debemus eum, qui non est in eo loco in quo contrahitur Cast. I s. verb. gni'D. Illum autem stipulari non posse scribit I. C. adeo ut si praesens interrogarit, ei vero absenti responsum sit, inutilem esse stipulatione dicat in s. ximo,quisicintelligi ebet. Quod si servus vel procurator, ejus nomine ac jussu pecuniam aliudve dederit, ipsique stipulanti is cui datur, congrue responderit. tum hic Biteras ad dominum mittat, quibus sese daturum facturumve respondeat quicquid

inter se&servum procuratoreve convenit: ea quidem valet stipulatio,petiq,

9쪽

SCHOLIA CAP. I. sex ea posse respondit Paulus G 3 .

Eo s. inter vir. Exor.

Intervallum quod inter interrogationem te sponsionem intervenit, adeo breete modicit,ur stipulatori ad alienos actus divertere non licuerit, stipulationem non vitiat. Cas. 137. in ira eo cus 6 de duos. N.

Ad versic Contra ne

' Qui annuit,licet consentire videatur . p. a I de legat. 3. non tamen se obligat cum ipse an dare facere velit, non exprimat ideoque nec naturaliter quidem tenetur: op. 4 de diver regudunantiq. multo minus iure civili. Nam in hoc negotio, quod tantam requirit solennitatem, is qui interrogatus intelligensque eum concipienda stipulationis ritum,nullum verbum pIostri, facit creditur consentire noluisse.

10쪽

DE VERI OILIG. Persic. Cum adjicitur. Ex superioribus regulam colligit Ulpianus quam sub ectis aliis exemplis

velut exceptionibus interpretatur Insequentibus enim responsionis diver- stas, adsectiove aut detractio quae sit rei deductae in obligationemet omnino stipulationem non vitiat, licet in eo inutilem reddat,in quo mutuo cohsem sum non est.

Quod seribi Iustinianus inuti- rem esse hujus generis obligationem,camque cum aliis pure vel sub condiιtione contra quam interrogatum erat conceptis comparat, g. Praeterea decim

Milib.sipatii. insis ex hoc loco interis Pretationem recipit. Est enim haec quidem inutilis obligatio verum quia

incerta summa consenserunt contra hentes, in hoc ipso valet, nec omnino vitiatur, cum minor summa maJore contineatur.