장음표시 사용
31쪽
. DE STATUuu IMPERII POTEST LEGISL. 34
derogatoria, vel qua ordinibus Imperii dipersum aliquid . reueνε expresse ermittItur, non semper addatur ex circumstanIι ramen juaecandum, qua men GVιlution sit. Et in dubιo quidem LMunipersalis, perpetua censenda, ut non nisi eodem modo, quo G ea, lenis Comitiis iterum abrogari possit me enim Legum ordi. narta vis vique auctoritas est, ut omnes obliget a a de re ita mpianus Post rescripta principalia, an ab hoc statuto munie pali discessum sit videbimus quia generalia Lint rescripta.& oportet imperialia statuta suam vim obtinere S in omni
loco valere. Exemplum hujus rei habemu in materia usuνaria. Licet enim in Regiombis nonnulia usurarum et annuorum red tuum nomine sex in centum et plus etiam gulari hceat In Caismem Imperi ri tamen fecundum constitutrones publicas non attentulocoνum 1 orum statutis re consuetudinibuου, quinque tantum afu-
dicantur. Qi amvis ut ex posterioribus his obserυationibus apparet eae plane inclinent in sententiam neganten Leges Statuum nihil valere contra recessus,nisi recessus indulgeantiis expresse hanc potestalem. . l. Ut autem detoto hoc negotio distinctius iudicari possit. Majudi L. praejudicium est, an possit Juri statutario seu Legibus 8t mori um: an Re hiis Statuum derogari posteriori imperatoris sanctione ALees postia
firmat quaestionem MYLERUS . Gi S. . modo ae Diu Co δενσMeemitiis publieis Imperii, alia fetu dice dum erat. ETS. de pact assismae famil. v. a. fol. y Talis constitutio de successione epotum in νυν- bonis Patruorum lamois in Comitiis Spirensibui vide Constitutio
32쪽
prae oculis habui e Ilerum ita ante omnia monendum cuivi nitio est, rationes Dia. Coccej hic non esse separandas, sed conjun. ne non funi gendas. Alia enim per allegatum Instrumentum Pacis
spirunda. Capitulationem Ferdinandi IV nil amplius probari videtur, quam quod Imperator solus non possit aliquid de Iure imis
mutare in Consuetudinibus Legibus Statuum, non ero.
quod id non fieri possit per Recessus imperii. g. ii.
r. v. dis,u Ita enim se locus habet in Instrumento meis ari. i. g. . in
D apiti. r. re emni, confusionibM. Similis est ratio capitulationis FER di IVMi . Di N. lv. art.i ubi promisit Rex, quod velit den Stauden ilire
. At vero cum Recessus fiant a toto imperio sane, si in illis quid disponatur quod deroget Legibus Statuum, id ex instrumento Paciso capitulatioue Ferdinandi impugnari posse non videtur. Nec obstat, quod tamen in Capitulatione promiserit Rex, quod velit Statuum Leges Statuta manuis tenere laesendere. Quamvis enim in . Capitulatione non addatur, qualis defensio S protecti Legum provincialium si intelligenda, dicit tamen posset, quod ibi non intelligatur defensio contra conclusa Imperii. Ac videtur haec sententia confirmari, quod in Capitulationibus sequentibus Leopoldi Iosephi dilucidis verbis sit expositum, qualis defensio intelligatur Sic enim post verba ex Capitulatione Ferdinandi IV excerpta legitur in articis Capit. IOSEPHIund lenianden illi Privilegium dativide eribellem, undia
33쪽
Porro si locum COLERI Rot sim intuemur, non mi totis tum videtur obstare sententiae Myteri. Uti enim tota decisio Coleri etiam r. agit de fratribus 8 fratram liberis, quomodo succedant; magis vide. Ita summa eiusdem in hoc consistit. Injurecipiis, quando ab tu Meragoi defunctm neque ascendentes reliquit, tunc primi contra νι vocantur ad hareitutem fratres Forores uιrinque -- mmmm
morsuoru liberi, qui ex novissima Iustiniani Constiιutia 4 ne, cum patruis, avunculis Aut jure repraesentationis admittuntur in sirpes non autem in capita, ita sicilicet, O quotcunque tandem fuerinι, tum marinam ex hereditate portιonem viant, quanta erce rurinfulse ipsorum Pater,sipvervixisset. Jure orem Saxonicostatim post os fratres in capita procerit divisito, quia de conssuetudine ni qui ma Saxonica D repraestent tionis in conteratisus uis eum habere neoaιur. Ex quo sit, ut in tali siccessione eostateralium frater excludat praemorsu fratris seu liberas. ιod licet valde iniquum sit tamen quia Anzava on-ρuetudo istud approbavit, eae jure observatur Et fecundum hoc pronunciatur. Neque attenditur, quod Ne -ιor Carolus in Comitiis Wormaciensibus Anno Domιαι GaI.eelebratis novam ediderit constitutionem, qua habetur
siluitur, ramortui fratristiberos una eumpatruuiuisa
34쪽
te aliqua consuetudine contraria. Nam istam Imperatoris Constitutionem non esse receptam, Hunt, neque quicquam juri Saxonico obstare; quia nos viruiminsecundum Ius S xonicum, quosis, ut Pret Imperatorio edicto D Restra sentationis in terris, ubi vigent 1ura Saxonica in conte.
Mutilu non habere locum pronuntietur e Contrarium tamen consevisuis fuisse apparet ex Consi I. Goeden Cons. 1 e tot titul de seudi succesone, quod eri in ordine onsimum at Sedra/um esset, quise ex in Oeisione fundarest, contra tam manifestam re notoriam eo uerussinem. Sed seupra dicta Constitutio Imperatoris , licet nominatim Lan.
tum contrarias consuetudines vetet, tamen e iam statutare similia ipsi contraria atrogasse redi ur, incisiis vertis
vaId generalis viae edictum Imperator Norisb. editum anno a . Nota quod, hanc consitutisnem Episcopuι Alberim Magdeburgensis recepi ; sed Duces Saxonia non recesterunt, neque Magdeburgensis neque ipsiense . Vides ab ipso Colero consuetudinem Saxonicam vocari inlinquissimam. Idem asserit, Quod ius Saxonicum spernat Imperatorium edictum, quod Duces Saxoniae id non recep rint c. quae sane satis perspicue inducunt, ipsum Colerum non magnifice sensisse de Legibus Statuum,.quatenus repugnant recessibus, di quod in ea fuerit opinione, acsi recessus Imperii omnino possint derogare Legibus Statuum, etsi Status quandoque resistant, de facto magis quam de jure. ReνΓιδia f. LIV. sontraicit Restat Iocus Berlichii ad quem ultimo provocabat quidem o D. Cocceius. Si tamenis hunc evolvas, invenies quidem ro, sed trulla eum aliquo modo contradixiae eo eroi magis inclinassea ιμμιιο ad sententiam Juris Saxonici, sed tamen ex eo non posser
35쪽
DE STATIM IMPERII POTEST LEGISL. 37tionen desumi, quae multum inserviat ad refutandum Mylerum. Sic enim loquitur . an concca . . ι7 sqq.
Nec adversatur, quod Imper Carol. V. in comitiis Noriber . gens Anno rsa r. s.fin verbo expres ancivit, ut non
obstante aliqua consuetudine farrum sitiisemper eum sta-truosuis admitteremur; uia ista consti uti Imperialis in his 3erris non es approbam, sed Elector Fouees Saxonia contra istam sempι pro sati sunt, meam recipereis sierunt Non obstante ιιο Auertus Archiepiscopus Magdeburgensis dictam Consitusionem Imperialem receperit, σὰ sese contrarium in Archiepiseopatu Magdebur. gensi pronuntietur, irairum sitii cum patrua veide funes fratribus admittantur suam Conouetudinem pronunciandi, o cilicet fratrumfilii eum Paιruo nonθσ- cedant, etiam approbari Augustus Electον Saxonia instiis
f. LV. Sed his tamen non obstantibus puto sententiamD mi QIllustris Coccei praeferendam esse communi opinioniseramen sen- quam Mylerus sequitur loco 3 13 descripto. Et quamuis tentia πω lota ab ipso allegata si separentur . per modo dicta noα Coccem multum videantur probare , notus tamen est versicu- lusi quod quae non prosint singula juncta iuvent. Non equidem promittere possum, quod ea quae dicturus sum suutura sunt ormia ad Viri Illustris mentem. Sed quodsi tamen ex allegatis ab eo locis defendere debere veritatem sententiae, quod Status Imperii possint Leges ferre contra recessus imperii expresse Legibus Staruum derogantes, quod adeo tales Recessus nullam uri essicaciam habeam. nisi quatenus a singulis Statibus approbentur, sic procede. rem Ante Omnia, quia omines quaestiones propositis casibus di exemplis eo melius intelliguntur solliciti simus de Ea casu
36쪽
casu, ad quem sententiae diversae applicari possint. Commo- Iri nito Edi de vero se offert Edictum Caroo V. Noram, de anno Nar. nam ti ινσιι V de hoc loquitur&COlerus Berlichius, di id magis quadrat δέονimb. de ad rem praesentem, qua aue ac se rubr. ID F. anno Vat. Consi mi Druo et uno Schme iter, quem adduxit My. Ierus in loco supra descripto S propterea etiam repetiitDn Cocceius, ut innueret, quod ad disient: entem Myle rum respiceret in quo Constitutio Maximiliani vides mlocum HUGONIS co repetitur, quod fiatrum filii conis currentes cum fratribus defuncti debeant succedere in stimpes addita clausula, quod omnes contrariae consuetudines debeantis e abrogataeat annullatae. Non vero erat alia convsuetudo, quam quae apud Saxones tum adhuc erat recepta. tibi. fratrum liberi non admittuntur cum fratribtis, quia reis motiores sunt nec repraesentati Juris Civilis in linea col laterati Iure Saxonico locum habet. Nullum ergo est duis hium , quin tota hae constitutio Imperialis intenti rit primario abrogare velle Ius Saxonicum Iam quid ad haec Du.ces Saxoniae Protestati sunt contra istas constitutiones Im. perii retinuerunt in territoriis suis consuetudinem hacte- nus receptam Jus Saxonicum neque retinuerunt nitem, sedis Augustus Legislator Electoratus Saxonici in Consti tutionibus suis vide Deum BER LICHII id contra recessus Imperii confirmavitis corroboravit. Habes hic iam litu. res contradicentes, ex una parte Caesarem cum reliquis Statibus S recessibus, ex altera Fletiorem Saxonia cum aliis Saxoniae Ducibnsis Consuetudinibus a Constitutionibus
provincialibus. Qimitur jam ex crius parte stet Justitia
D/mοηβω- Demonstro resam per Leges Imperii anteeedentes sta. δών nonρ se ut ad Leges provinciales ac consuetudines honestae 6 ia abrogarι per dabiles saepius erant confirmatae 'iam's. . Et partim αι - is hoc intuitu, partim etiam vi superioritatis territorialis Statua
37쪽
singuli habebant Ius quaesitum. Ergo& Elector Saxoniae in .stes aut u. tuitu Iuris Saxonici. Observat Ius Sixonicum in i mea col δε---υ laterali hanc perpetuam regulam, quod gradu proximior e Sinuam. motiorem excludat .is quod jus repraesentationis hic nullum
inveniat locum. Nihil hic afferri potest, quod hominem nullo praejudico occupatum persuadeat, acsi in hoc iure ali. quid subst quod honestati repugnet. Convenit potius idem cum antiquis Germaniae moribus. Neque Germania unquam subfuit Imperio Romano. Leges Iustinianeae non latae fuerunt Germanis. Esto, repraesentationem Iuris Iustiniane in linea colla terati etiam nihil conlinere, quod honeo stati naturali repugnet. Est materia successionis ab intestato sic comparata , ut pro arbitrio Legislatoris, nisi aliud obstet, varii succedendi modi reeipi possint. Ita in linea re- et a Jure Iustinianeo olim fratres defunctorum excludebant
ascendentes et Iure novi ori partiuntur ascendentes cum fratribus hereditatem. Iute Germanico soli Parentes suco cedunt, exclusis statribus. Singulae hae successionum leoges rationes suas habent, nulla earum rationi aut honestati adversatur Par ratio est variantis successionis collateralis. Quaenam itaque causa movere poterat imperatorem Status imperii, ut invito Saxoni vellent obtrudere, ut admitteret successionem Nepotum defuncti ex fratribus vel sororibus cum patruis di avunculis Τ Sane nulla alia, quam caecus amor juris peregrini, id est Iustinianei, qui SCOLERUM excaecavit, ut mores patrios seu Saxonices si 's 13. tanquam iniquissimos, sed absque ulla vel minima votione traduceret insinuaverat se quidem subdole Ius R, manum jam tempore Friderici Ill. ex italia cum Academiis in Germaniam. Neque contentum erat, quod ejus doctrina in Academiis toleraretur, volebat etiam cum summa injuria dicere ex soro mores antiquos. Conquesti jam erant status sub imperio ejusdem riderici IlI. super hae injuria,
di graviter quidem, prout videri potest in Reformatione F iis erier I I de anno ι ηι de qua latius disseruit DN. PRESES nqu.uo Histolico Politico. Iuridica. Ac defenderant ita utcunis que
38쪽
que Ius Germanicum. Interim sub Maximiliano I. amasi Iuris peregrini non cessaverant, impudentia sua fatigare Regem c Status, donec in ordinatione Camerae id saltem utrius subsidiarum reciperent, deficientibus videis licet moribus di Statutis Germaniae. Debebant adeo hac aliquali receptione in forum contenti esse. Sed non destiis
terunt novis machinis oppugnare mores Germaniae. V isti Juris Iustiniane capita per recessus erant introducta, nondum tamen expulso iure Germaniae diversa disponente. De gustibus non est disputandum. Dum potestate Legis. Iatoria gaudent Status possunt etiam, si ipsis ita videatur recipere jus peregrinum Modo eadem libertas relinqua. tu reliquis, quibus placebat servare Leges patrias. At sub Carolos summo iniquitatis apice volebant osores morum Germaniaei Ilud plane dicere ex oris volebant pluralitate votorum vincere, cum tamen hic non agatur de conser,
vanda salute Imperii sed potius de oppugnando iure Statuum eorumque potestate Legislatoria, di simul de evertendis legibus imperii, Consuetudines Germaniae confirmantibus. Jure itaque optimo maximo Elector Saxoniae Libertatem Statuum di potestatem Legislatoriam iis competentem, Protestatione sua defendit, iure irrefutabili sustinuit mores p trios ordinationem Camerae eos stabilientem obtinuit etiam iustussimum hoc desiderium strenue conservavit
constantia nunquam satis laudanda Leges Germaniae an isti quas. Quare cum in instrumento pacis ιnt a t. l. g. . solenni sedere cautum liti ut omnes laudabiles i. e. communiter recepta consuetudines di Leges fundamentales
imperii debeant imposterum sublatis omnibus confusionibus religiosissime servari ; cum a temporibus Ferdinandi v. in Capitulationibus sancte promissum sit, quod Rex velitin
debeat Statuum Statuta Consuetudines receptas di longo usu contirmatas, defendere Et protegere, adversus omnes technas ac violentiam quis non videt etiam simul includi defensionem contra technas eorum qui sub praetextu recensuum
39쪽
BE TANIM IMPERII POTEST LEGISL. M
suum Imperii vel Leges Germanorum voluerunt expellere, vel libertati Leges pro arbitrio condendi fienum injicere. s. LVII. QEe omnia cum evidentissime demonstrent, quod estondetis hactenus qua Mimus. ωRecessus imperii non posse dero ad aliorumgare iuribus Statuum,4 inanes adeo esse clausulas eiusmo sentemi c. di derogatorias sua sponte iam apparet, quid sentiendum sit de triplici aliorum Doctorum opinione circa quaestionem huc usque ventilatam. Sunt enim, qui putant l. tum de L. Tum drimum recessus Imperii non derogare Legibus Statuum, si mum Reces
Princeps aut Status Imperii Legem illam recipere nolens pro. non dero. testatus fuerit ut faciunt quos citat VITRIARIUS LII. ρε Agare legibua item HLERUS de μι IN. n. t. mos vero putamus , pro M tuum ,si testatione ne quidem esse opus, sussicere, quod non cono tu proteis senserit in id summe celsum. Imo nec consensum quidem insati sint
Recessum Statui obelia, ut postea non possit in Republica sua legem recessui adversam condere,uti Principi cuilibet non obis stat quod legem aliquam in Republica semel tulerit, quomnus eandem usu exigente rursus abrogare possit,is quia supra ostendimusam peratorem, reliquos constatus hic nullum habere verum interesse. . . i. .
ριι is Imperis Statibus si admissa nec ue alia enim sis lex stro nemrestatio sufficeret facile Comitialia decνem iret; reddi essent, es frustra omnisin sanctioribis Imperii adjiceretur clausula ab Impeneis
40쪽
tend. Nos cum protestationem hic eme superfluam ostende. rimns, facile respondemus objectioni Vitriarii. Neque senim a particulari notestate Statibus competente intuitu C pitulorum inrecessious, ae controversiasprivatorum de meo et tuo aut subaltorum ungulorum statuum etiam alio modo
respiciunt,ad omnia decreta Comitialia concludi potest quod vel iis non fini obstricti Status, vel protestando contra eadem jus sibi aliquando reservare possint. Ut taceam, quod no-vioribus temporibus Status imperii totius ita fit laxatus ut etiam in publieis negotiis non solum in causis religiosis sed di toties, quoties unius Status praejudicium aut interein vernis ur Daltores Iuris publici praetendant, Legibus novioribus Imperii non multum refragantibus, quod pluralitas votorum non obliget dissentientes. Porro an omni in sanctionibus adjiciatur clausula a Uitriatio adducta, dubito Sane ejus Schosiastes adIII. N. . eum in rem adducit constitutiones,
cemam perii publicam respicientes a quibus ad capita rececsuum disponentia de iuribus privatorum non licet laserre. 3. Pecura Tertia sentemtia est ejusdem PFEFFINGERI ad rari
rem esse Iuris Hi In ι .s ιιι. e. peculiarem esse Iuris Saxonici auctoritatem: axomc auis Non valent, inauit, Leges Statuum Impem, se e gan in pra ἀν--ιm. cium Imperiti Ἀα- st, si quid auipiane non in Recessibis de iarum, unde itum uidem, sed sinis aluum inibin, Petati ris Saxomei juris autorita es, uotis licet Imperii Leg ιν ah eautumst. Quia vero non adducitur peculiaris ratio, eur Ius Saxonicum peculiarem auctoritatem habere debeat nos p tius declaramus sententiam nostram, ut valeat non tantum
intuitu juris Saxonici, sed N ratione Iuris Statutarii cujusvis.. nuod astatibus Imperii auctoritatem habet. f. LX. De Lem ergo ad III eaput dissertationis nostrae, deiure videlia ovi tuum cet communi provinciae. Illi derogari posse a Statibus Impe, perii comisi per alias novas leges Ilum dubium est, cum S princi --- piis uris Genuum. Doctrina luna Romani di fundamen .