Joannis Devoti ... Institutionum canonicarum libri 4. Tomus primusquartus

발행: 1816년

분량: 424페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

12쪽

PRO LEGOMEN A

CAPUT I.

DE ECCLESIA , EIUSQUE NATURA , ET CHARACTERIBUS.

I. Iuris definitio. VIII. IX. X. Vis, et ratio

II. Divisio. Potestatis ecclesiasticae. IlI. Ecclesiae institutio. XI. Ecclesiae signa. Ea u-IV. Definitio , et natura. Da Bst. V. Imperium, et admini- XII. Sanota, Catholica, stratio. Apostolica. VI. Ea Robpublica est a XIII . et XIV. Eoolesia Ro- civili distincta. Innna. VII. Distinosio occlesia- XV. Pseud Ecclosiae haesticae , et civilis potesta- TeticOLul I. iis .

' uris nomen sivo a justitia factum est si , sive a jubendo, quoniam Majores nostri jurn dicebant juso , aut jussa sil) , quod ea continerent, quae j-sisset Populus. Εjus nutem non una egi significatio. Num et quod aequum , bonumque est, ne rationi consontaneum 3), et artem ipsam aequi atque boni 4 , et legitimam quid habendi , ac retinondi potestatem 5) jus appellamus. Nobis hoc

loco jus egi collectio legum, ac regularum, quibus utitur hum Ruum genus, ut justa, et injusta distinguat . Nam ad justitiam recte gerendam leges pertinent, et omnes in commune bonum fiunt. g. ll. Sunt aut m quaedam publice utilia, quibus nimirum Reipuhlicae salus continetur , quaedam cro privatim, quae scilicet ad commodum pertinent , utque intilitatem hingulorum . Hinc distin

13쪽

etio oritur publici, et privati jnris. Publici nobi

lior pars est, quae Sacerdotum jura, et rerum Constituit divinarum ; quo quidem jure nulla sere gens Carer' Consuevit, quamquam pleraeque et superstitionis, et sabniarum plenam haberent rρIigion m . Hebraeis Deus ipso leges dedit, quae R Moyso receptae, et collectae Pentateucho continentur. Isidorus Hispalon. evmoI. Iib. s. cap. 3 Pag. 57. die. Paris. 16OI. Leg l. st de justie. et jur

ii Terentius Adelphor a re l. scen I. UErs. 26. M 27. pag 445. Non necesss habeo omnia pro meo jur. agere. Alia etiam de iuris nomine, et gignification habent Menagius amaen. jur. cap. 30. vsrb. jias , Gr tius do jur. bel. et pac. in Prolegom. 6. 12., Sei P. Gen tilis orig. Tom. 2. ver. Pag. 415. et fri. Edie. NovOLaen. 1765.

g. III. Τrrenslato per Christum sacerdosio,

sacra etiam translata sunt, et antiquata Hebraeorum . Itaque nova constituta Christianorum Republica nova lex, novique ritus introducti sunt αChristo Domino, qui sacramenta instituit, fidei mysteria explicavit , eaque homines docuit, morum Praecepita, naturaequct leges confirmavit; cetern aut in arbitrio commisit Ecclesiae, hoc est Episeoporum , in primisque Petri, et eorum omnium, qui post eum Pontificatu Maximo fungerentur, quos sui Vicarios, et Ecclesiae supremos Principea

esse voluit.

g. IV. Nam hi sunt Rectores Ecclesiae, quae definitur societas hominum sub legitimis Pastoriabus, praesertim vero sub visibili omnium capite,

14쪽

rentroqne nnitatis Bomano Pontifice Christianam

Beligionem profitentium , eorumdemque SRCrnm Pntoriam colligarione in unum corpus conle8centium

a Christo instituta I). Ex quo patet, Ecclesin m

ε cietatΘm egbe inaequalem, in qua scilicet alii Sunt, qui regunt, niquo imperant, RitI, qui reguntur, et parent sanesseque praeterea visibilem, quoniam unimo, et corpore constant homineg, quibus en conflata est. Et certe non falsa golum, sed etiam αhsurda est Proipstantium 3 sententia, qui si hi invisi hili m confingunt Ecclesiam; societatem scilicol hominum visibilium , quam ut Dei fi Iius constituer t. assumpta humana natura, visibilis iactus est, quam ipse per Evangelii an nunciaticinom , rem videlicet sub sensus cadentem propagari voluit, quam constrinxit vin ulis sacramentorum , quae visibilibus constant rebus, ac praese tim Baptismo, quo homines in eam cooptantur.

1) Manoa igitur, et minus propria est Ecclesiae

definitio, quam post Fehronium , et ceteros huiusmodi tradit Dominicus Cavallarius Institui. Jtir. Cain non Par. 1. cap 1. 1 . I. cum iniquit, Ecclesiam esse

chrixtianorum ConvEntiam , qui sub Stiis pastoribus ad viis eum aternam aSSequendam ρxercentur . Ouid in hao deis

finitione est, quod haeretici non probent, quod quagenti catholicae satisfaciat p Non enim memorat legitimos pastores. hoo est Episcopos a Spiritu Sanoro Positos gerendarum Ecclesiarum causa; non item Summum Pontificem, qui similitor divinitus est conis stitutus Ecclesiae caput, et centrum unitatis ἱ non denique sacramenta, quae catholicis omnibus eadem sunt, et in quibus haereticorum longe discrepans ratio est. Non enim, quae nobis sacramenta sunt, in sacramentis numerant; nequis vero quae habent, talia quaedam esse putant, qualia nos credimus . Atquo illa sano Cavallarii definitio quadrat etiarn in Psouis do-Ecclesias haereticorum, quae Suos habent pastores, quae quo omnes eaercgre se iactant ad vitam aeternam

15쪽

sa) Ex quo in felligitur , quam salsum, et abfuse

dum sit systema collegiales, seu sociotatis aequalis, quod

novissime placuit Protestantibus nam longis aliud eorum Maiori hus visum est ) ox quo Profluere aiunti Ila jura Ecclesiae Collegialia , et Majestatica, quae

Eoolosiae veluti collegio aequali, et Principi tum quam Patrono collegiorum, quae in suo im Perio sunt, attribuunt. Ipsi etiam fautoros Protos tuntos ineptissimum hoc commonium refutarunt; usque ex eorum numero Gasp. Zeiglertis in Praefat. ad tract. des sup rintend. pluribus ostendit, quam necessuriu in Eoolos iu sit haec inaeqrealitas , et Subordinatio, qrια rctgsndi, aet parendi parte, distribuit. . . . Paros enim, inquit . et aequales ubi rases cupiunt omnes, quid aliud inda Us-νandum , niuei inordinata Confusio , di,ΩΘrptis sententiis, GC Prvosteris es Oribus omnia pesSime disturbans e

Idom habent Carystovius as jur. ecCIss. lib. 2. def. 247.. ot Voesius des politia Ecclesiastica, alii quo com Plures , Vide Vincentium Lupolum praeleci. jur. Carion Cv. s. g. 4. et seq eom. 1. Pag. Is L. et Seq. , ubi Justi Enningii Boetimeri ea de ro errorBq rei utuntur ἰ a vide in primis Mumachium v. 2. ad Iustin. Iebronium

β. 7. num. 19. Pag. 285. eom. 1., ubi haec in aequulis societatis ratio uis versus Febronium gravissime, uo-our'tissimeque explicatur.

5ὶ Conser Metelliorem Canum de loc. Thcolog.

lib. 4. CU 1. σt uis., u quo in primis solide, et luculenter refutantur delira monta eorum, qui invisibilem Ecclesiam fingunι. Apostolus ad Rom. X. ix 4. et seq. Quomodo

invocabunt, inquit, in quem non credidsrunt ' aut quomodo credent et , quesna non audiesrunt ρ quomodo autesmaiadisne, sins praedicante . . . . Eigo fdes Ex auditu , auditus autem per verbum Chrixti. Atque liuo otium syeolat illud Matthaei XVIII. 17.: quod si non audierat

eos, dic Ecclesia , si aritom non audisrit EcclesSiam , sit tibi Sicut ethnicus , et publicanus . Pauli I. ad Timoth. III. 15. : ut scias quomodo oportesat te in domo Dei conversari , qua est Evclessia Doι vivi . ILucae ac t XX. 28. iattendite vobis , Et universo gregi , in quo vos Spiritus S. Posuit Episcopos regeris Escissiam DEi . Num ud Eo-clesiam deferri crimen, in ea quis versari, eademque regi Posset. 1msi verta omnino esset, atque vibibilis p

16쪽

V. Quod si vigibilis ost Ecclesia, visi hili

etiam imperio, et administratione regiitUr Uecpsse est. Qua in re ora Vissimus est error illorum , qui putant, imperium in hominem ita a Deo esse divisum Civilem inter, ni lup Ecclesing tiram potestatem , ut haec tantum animis, illa vero corporibus imperob, nc jura constitust . Ita scilicet non hominum societas esset Ecclesin, sed animorum, hoc est in id romus in erroroni Protos tantium de Εcclosia invisibili; nequo ei vilis Bespublica hominum, Erd corporum sorio in te constaret. Quo quid dici potest absurdius , nut exitiosiuη non Ecclehiae solum , sed etiam civili Boi publicae p Nam si Eool si a solis animis praeficiatur, non ei licebit ex. gr. Ioges de jejuniis constituere , quoniam eDrum Db8Ρrvatio solo corpore perficitur; civiles vero lρges inutiles erunt om n A, atque ridiculae, cum imperent Corpori, quod sine animo parere non potest I). 1) Vido Diafri h. de Iracsesiast. potestae. Borme

Uitam an . 1774. ab Hormanno Dominico Christianopulo Ord. Praed. g. I. Cv. 1. num. I. pag. 8. et seq. Ubi solide, nervoseque refutantur commenta eornm , qui discrimen civilem inter, atque eccleyiasticam potes tatem sic statuunt, ut alterum corporibus, alteram vero animis praeesse arbitrentur.

g. VI. Est etiam Ecelogiae proprium , ut en non Collegii , sod Reipublicae ration om ha b at re civili distinctae, & ideo proprio, eo luri Summo rego . tur impori . Sed Protostantes Ecclosiam in civili Republieno collegii instar esse putant, Munninm empost Iustitutas civitates, nique Respublicas ori Rest Et cum summum en rum imperium Sit, consequens esse ajunt, ut uti iis pendesre debent Melesin, ne duo sint summa imperia , unde gravis r rum confugio, perturbatioque oriretur.

g. VII. Sed aliae sunt partea Civilia Potestntis

17쪽

tis , aliae Ecclesiasticae , et utraque habet suum cer tum , Re definitum genus, in quo summa θst. Illa nimirum curat civium commoda , & civilem societatem , Ritera res sacras, atque divinas Nullum hic absurdum , et nulla rerum Confusio, neque status in statu est, quod inquitant Protea tantes: sed status nterque diversi generis est, et liubet uterque ProVinciam suam, quam transilire non debet 1 . Atque in eo quidem Omnis est posita Fera , atque accurata distinctio Ecclesiasticae, ac civilia potestatis , quod haec est ordinis naturalis, illa supernaturalis su), altera curat res CIviles, ne temporalem hominum felicitatem, altera praeest rebua sacris, atque divinas, et curam gerit eorum, quae ad aeternam beatitudinem pertinent. 1) Vido Laurentium Volth Richer. Θstem. confiat.

sece. 2. CGP. I. l . 56. Et seq. Pag. 325. et Sesq9 August. Vinis delic. 1785. et Franciscum Anion. Zuccaria iii in Antae ebron. tom. I. dissere. I. et in Antinebron. vindicat. p. I. disSere. 2. Cv. 1.

2) Vido Librum de P atitoriis des detix Puissanisces editum anno 1781. m. L3. VIII. Iam vero multa sunt, et praeclara Divinarum scripturarum loca, ex quibus manifestum est, Ecclesiam a Christo fuisse institutam non instar collegii, sed Reipublicae, quae res saCras, divinasque regeret imperio guo. Huc enim spectat ampla illa, quae Apostolis, eorumque successoribus data est, potestas ligandi , et solWendi, si); huc eta lex, qua ad Ecclesiam deserri jubentur querelae inter Christianos exortae, cujus decreto si reus non steterit, hahondus est tamquam ethnicus, et pu

blicanus sa) ; buo denique illud Christi: qui se

cludit me audit, qui pos Apernit me spernit 3 . Itaque In ipsum Christum peccat, qui Ecclesiae

non obtemperat.

18쪽

g. IX. Verum huc potis8imiim reserenda est ea Christi oratio, qua in coelum migraturus usus est, cum Apostolos ad propagandum in ta niversum orbem Evangelium mitteret: Data est mihi, innuit, omnis potestas in coelo, et in terra δ euntes ergo docete omnes gentes , baptizantes eos in no

mine Patris , et Filii, et Spiritus S, docentes eos seriare Omnia quaecumque manda i Wobis si) ιQuibus gane verbis non solum Apostolis, eorumquρ Auccessoribus potestas fit ubique gentium , vel in vilis Civitatum Principibus, nunciandi Evangelium , et Vesque , . quicumque voluissent; baptismo Initiandi, sed otiam in tradita doctrina continendi, et confirmandi omnes, qui in Christianam societatem essent cooptati. Quod idem est ac praecepisse, ut Christiana institueretur societas , quae leges sibi constitutas observando conservaretur 2 .

g X. Neque aliter habere se res ipsa potest. Nam collegium non nisi intra Pertae civitatis, aut provinciae fines, veluti in dominationis loco, constitui potest si); at vero Ecclesia nullis locorume imprehenditur angu gliis, sed omnes complectitur gentes propn pnta, atque diriga per orbem univer-Fum . BD rhum collegium sine venia Principis institui , et coire 'non potest st); verum Ecclesia invitis ipεis Prinoipibus et instituta, et confirmBta est, quoniam Deo potius, quam hominibus parere Oportet M. Denique collegium recte dissolvitur , .iquae

19쪽

quae suboriantur causae , propter quas ipsum dissolvendum videatur. Quis autem inm insignitμr improbus est, qui id de Christi Ecclesia studeat dice

5ὶ Unde ad Optimates, et seniore Iudaeorum e

Petrus vero , et Dannes resPondentes dixerunt ad sos: si iustiam esse in conspsctu Dei vos Potius audirae , quam Deum ; judicate. Ael . 1 V. 19. ., Vido Mamachium ep. 2 ad Iustin. Febronitims. 6. et 7. Pag. 2C7. et Feq. eom. 1. , qui gruvissimo Dxagitat Fusonii orsit de Euclosiae collegialitate errorem, quem Febronius sequitur.

XI. Satis non erat, quod visibilis, atquctui distincta Respublica Ecclesia , Deo ipso auctore, Congii tueretur . Nece8ge etiam erat, eam habere signa quaedam, et notas, quibus aerio dignosci posset a sectis haereticoruin, qui sibi salso de-eus, nomenque adscribunt Divinae Religionis . Ad ea nutΘm gigna cum Primis pertinet Ecclesiae unitas i , qnae una fide, eoru indem gacramentorum communion , subjectio no legitimis Pastoribus sa), et uno visibili capite M continetur, et cernitur. 13 Quae ianitas saepe ab A postolo laudatur, com PS-

ratione humani corporis , quod unicum est, licet pluribus constet membris, quae singula suo fungiantur munere I. ad Corint. XII. 27., et ad Ephes. IV. I. Et seq. sollicti , iniquit, servares unitatesm Spiritus in vinculo Pacis . Unum Comus, Et unus Spiritus , sicut vocati εν- stiv in una spes vocationis v stra unus Dominus, una es, unum Baptisma. Et huc spectat S. Augusti nus serm. l 5. Cv. 5. do verb. DOm. Ed. muri n. Venet. 1751. tom 5. col. 556. et S.Cyprianus in lib. de unie. Ecet. Fag. 78. edit. Amestelod. 17 Ο. 2ὶ naith. XXVIII. 18. euntes ergo docete omnes

20쪽

ysntes , Baptizantos eos in nominae Patris , ree Filii , ste iritus S. , docentsS eos Servare Omnia , quaecumquct manis vi sobis : quibus verbis comprehenditur unitas fi-clei , suorumentorum, subiectionis . Atque hanc a Christo dulam n nitutis doctrinam Apostoli, ubi opus fuit, et magis explicarunt, et sedulo tradiderunt; at quo lilio sp ctat Paulus IOC. Cit. M Apposite S. Hieronymus v. 15. num. 2. ed. Val- Iarsit Hesron. 175.. tom. 1. Col.38. ad Dama,um P do vis postasibus : UO nullum , inquit, Primum , nisi Christiam sesquens , Beatitudini tua. idctse Cathsdra Petri communions consocior. Super illam Petram adscaeam Ecelsis fiam scio. Piaicunqus exerta haras domiam agnum comes dorit , profunus ext. Si quis in arca Nos non stierie, peribit rctgnanis diluvio . . . mn Nomi Vitalem , Melε- etiam reῬuo , ignoro Paulinum . Ouicumquct escum non colligit wargie I hoc sse qui Chrixti non est, Antichri sti est. Et vis. 16. num. 2. ad Euma. Damas. Col. 4. 1., quaoum iterum rogat, ut sibi significet, cum quo do-hoat communicare ex tribus, quos inter Antiooh na Eoolosia dividebatur. Hinc snim, inquit , prasidiis fulta mundi Ariana rabios fremit: hinc in tres paro eos uecissa ECCissia ad Se rapθrct me ostinat . . . ego in-esrim clamito , si qui P Cathedra Petri jungitur , mEtis ost.

g. XII. Similiter Sancta est Ecclesia ex Conditore suo 1 , ex fine instatutionis, ex mediiου ad finem comparatis; quae sanctitas elucet in doctrina fidei, et morum, retque in ipsa disciplina et),

in gucramentis, quae instrumenta Aunt divinarum in nos gratiarum , in gloria miraculorum, in praeclaris Eccleου ire membrorum virtutibus : denique Catholica, hoc est universalis, nullis temporum, ac

regionum finibus definita 3), atque Apostolica

tum propter doctrin rem , tum propter Orci Iniη , ne jurisdictionis potestatem, ab ipsis Apostolig repetentem Originem, Rc perpetuo c0ntinenti serie pro-

SEARCH

MENU NAVIGATION