장음표시 사용
41쪽
Summum Pontificem , qua descriptae sun b in L. 8. Cf. de Sum. Trinit. μc enim, inquit Imperator , Patimur.
quidquam , quod ad EGclosiartim Statum pertinet, quamquam manifexeum , et indubitatum sit, quod movestiar
iae non estiam υEstrae innotescat Sanctitati, quas caput est omnium san earum θCcisSiariam .
g. XXXVI. Et cum Pontificiae leges vel ge
nerales sint, Vel speciales, quae scilicet ex certαeRuga, persona, loco, tempore prodierunt, illactomnes generatim obstringunt, hae vero ad illos Pertinent, pro quibus editae sunt IJ. Speciales constitutiones etiam rescripta dicuntur , quae cum altero rogante emitti soleant, illud semper tacito habere censentur , si preces veritate nitantur a) . Quare per subreptionem, atque obreptionem irritum est res riptum, cum nimirum aliquid salsi narratum est , aut praetermisgum Veri, quod omnino scire oportebat 3 . Sunt autem rescripta v I justitiae, quae ad justitiam recto administrandam pertinent, vel gratiae , quae ex Principis beneficio, et liberalitato procedunt. Atqu8 huc spectant Privilegia, quae 3us singulare concedunt vel certo homini, vel hominum certo generi, modo ad tem-Pus , cujus generis sunt privilegia personalia, modo in Perpetuum, quo vocantur privilegia realia, Vel quac certo personarum generi perpetuo tri
23 Cap. 2. ds r Cripe. ) Cap. 6. 8. 1O. 2D. ds rescript. c. s. de Μc. MCar. Proprie in singulas Personas confertur Pri vilemum , sed nunc latior huic vocabulo significatio
g. XXXVI. Partem alteram juris canonici
42쪽
seripsi eonficiunt canones conciliornm. Quemadmodum conventus hominum deliberandi, vel aliquid decernendi causa institnti Synodi apud Grae eos, Concilia apud Latinos dicebantur, ita in
cleisia utroque nomine appellantur coetus , Et consessus Catholicorum Antistitum, qui ecclesiasticis de causis unu in in locum convenerunt. Jam indoab Apostolorum aevo existimatum est, heue Ecclesiae futurum , si graviora negocia, si controversiae, disceptationesque componerentur, ac definirentur αb Episcopis in unum eongregatis . Quod non se mel fecerunt Apostoli, quos inter se convenissae Constat, ut alius sussiceretur Apostolus Judae proditori , ni eligereo tur Diaconi , curarenturque viduae , atque ut Christiani Mosaica lege , et Cimcumcisione soluti declararentur sI . Apostolorum exemplum sequuta Ecclesidi saepe conciliiti est usa, Cum magna christianae reipublicae utilitate et .
1 Aet. Apost. I. 26. Et SEq. 2) Ad nullam tamen fidei controversiam , quan eum vis obscuram , definiendam generale Concilium absolute esse ne essarium ostendit Zaccaria in Anti febron. tom. 2. dissctri. 2. Cv. II. Num. 7., et in Antis ron. vindic. p. 2. di3SCrt. 5. cap. 7.; quamquam valdo uti- Ie sit, et interdum etiam pro temporum Tatione ne Cessarium esse Possit.
g. XXXVIII. Concilia vel ce umenica, aue
generalia, Vel topica, aut particularia sunt. Uvconcilium generale habeatur , tria servare oportet I. Concilium indicendum est consensu, et Ructoritate Romani Pontificis I , qui per se ipsum, Vel per Legatos suos Concilio praeesse debet sil) . II. Omnes vocandi sunt ex toto orbe catholici Episcopi et quamquam nihil reserat, quod omnes praegentes
non sint 3 . III. Denique concilii .acta a Pontis fise sunt conficinanda sάὶ .
43쪽
1ὶ Gan. I. et sm. 17. Atquo id quidem at serte profitentur Patres Concilii Constantinopolitani
1. in epist. Unodic. ad Domasiam , quae est apud The dori tu iii His eor. Iib. 5. cap. 9. pta 18o. edit. ValesiὀTaurini 17 8s idemque docent Pelagius II. epist. S. ad Episcopos, quos Constantinopolim vocaverni Joannes Patriarcha Constantinopolitanus apud Lah-beunt tum. 6. ConsiI. oes. 655. et seq. adit. Renet. C leta, quam epistolam prohavit etiam Pelagii suco essor cregorius M. es. 45. lib. s. opp. eom. 2. Col. 77Dodie. Paris. 17 f., idem praeterea Niliolaus I. m. 22. ad Episci. Gallias ste German. eom. 9. Concii Labbei Cor.
M. Vido Christianum Lupum schol. in can. I 6. di stat. S. Gr*crii VII. lom. 5. opp. pag. 25 , qui hoc tua Romano Ρontifici late vindieat contra Joannem La I- notum Bianchium, delici potest a s delia polixia delice Chiesa eom. 4. tib 2. cap. 3. g. 8 pag. 512. Boi lium Hi
Corbonium do jur. ee leg discolin. eom. 5. Lb. 22. a) Hino Vitus, ει Vinoonfius Romani Presbyte xi atque ut plerique son fiunt, Bositis Cordubensis Episcopus novi ino S. Silvestri Conoitio Ν caeno prav fuerunt , atquo ita inpostorum Rotum est in omni bus con iliis usque ad novissimum Tridentinum. I) Consule Molo hiorem Canum des loc. theolog. Itb 5. cap. 5. pag. 149. edie. Patavi3 1727.
4) Do b iuueni concilii Oonfirmations videndus
Bertius loc. cit dissert. I. cap. 3o. num. I. PV. M. De eadem confirmaticin festimonium perhibet Synodus Romana m. ad esctr. et Monach. orient. apud La boum tom. s. Concit col. 248., ouius vorbu sunt haeo trecenti Zecem et octo n. Patres apud Νicasam Cora gregati confrmationem rerum is atque auctoritatem S. Romanae Ecclesius detulerunt, Atque id quidem consentaneum est antiqnuo regulae, quum memorat SQ oraleq Histor. Iib et cap. 8. pag. 74. edit. Taurin. 1747. inquiens a Farum eccleεia eicua vetat, ns decreta tabSquae
44쪽
sent tia Episeopi Romana Ecclesia sanciantur , et cap. 17. pag. 85. Quid vero eεorit, et quam Potestatem exercuerit Constantinus Imp rator in eadem Nicaena Synodo ostendunt Christianus Pus Schol. cv. 9. OPP. eom. 1. PM. 28 l. edit. Venee. 1724., et Bertius loo. cie. Cv. 17. et 1S. PGR. 29. Seg. Do Constantinopolitana, deque Ephesina Synodo hoc est ΙΙ. Bi III. ceo umentisoa, fuso agit Bianobius datia Pol ea a dellia polinta dolia Chissa Iib. 2. cap. 3. g. 11. num. 5. et Sta. t m. 4. pag. 556. seq., qui ostendit, quas in his duahus synodis partes Apostolica Sedes linti uerit . Concilii Calia codononsis o umenici IV. Patres in relaeionε ad S Le nem M. eorum, quae in synodo gesta fuerant tom. 4. Concit. col. 1778. colisci. Lahbes aedit. Venaee. approh xi a Summo Pontifico , confirmarique postularunt Ma, quae ipsi in Concilio oonstituerant, Fe auα quaedam,
inquiunt , pro rerum ipsarum ordinata quietae . re Pro pter eccissi Micorum statutorum definivimus Frmitae- , scientes quia et ussera Sanctitas addiscens si probatura . M confirmasura su eadem. Similia seribit Mari itinus Imperator ad S. Leonem P. inter epist. S. Leonis 1 Oo. D p. eom. I. COl. 1114. edie. Ballerin. Vsnee. 1753., et
Anatolius Episcopus Constantinopolitantis G v. 1 1.
sera Beatitudinis fictris reformata. Leo M. ius suum agnovit confirmandi Conoilii deorata, noluit tamen confirmare Privilegia Ecclesiae Constantinopolitanae. quae in ea Synodo fuerant stabilita, uti patet ex eius iteris datis ad Anatolium, ad Marcianum cit. eom. 4.
Concit. col. 1785. s qq. , atque ad Synodum universam ib. col. 1827. , in quibus Pis suum approbation m g ferarum syncidesitim Pata firma haheri vello doctarat tantum ea, quae do fide suorant constituta. Videnda est etiam ipsius Leonis m. 117. ad Iulianum mensem col. 12 8. tom. 1. UP. S. Leon. edit. cit., in qua testu tur se Calcedonense Concilium . ut omnem adimat dubitationem iis, qui torma mel Jubia videri voltinestatuta Concilii , qua nulla sunt conssnsuv mei KEnten tia roborata. Synodum V. ceoumeni eam confirmavit igilius Pontifex, uti testatur Evagrius hIstor. Eccles. Iib. 4. cap. 38. pag. 379. edie. Taurin. 1748., Palelgu.
45쪽
ConoiI. col. 239. s qq. , in quam epistolam v Idonda e tDissertatio P. do Marea ib. col. 245. scqq. Synodi VI. eon firmationem datis ad Agathonem literis apud Lah-heum tom. 7. Concit. col. III 4. Postularunt eius Co cilii Patres his verbis quam ut iterum pyr honorabilia
sanctitat m . Mitto o tera oecum enica C noti tu , ne longus sina, a quo in Tridon ino consistam, cujus Patat ros olim hane in Romano Pontifice auctoritatem manifesto deprehenderent, dederunt Dperam, ut quae in concilio decreta fuerant, a PiO IV. confirmarentur.
Pontifex igitur conoilii deerota confirmat, a quo iis etiam ruo te derogat, quod in primis fit saepissimo in impedimento cognationis intra quartum gradum, quod esse induot iam a Cono illo Lateranensi IV. Atqui neutrum se coro possiit Romanus Pontifex, nisi concilio ueraestaret. Late de hoo argi merito disserui in opera
us Canon cum universum tom. 5. lib. 2. tit. ult.
g. XXXIX. Generalium conciliornm dno sntat potissimum , definire catholieum dogma, atque Ecclesiasticam disciplinam constituere Atque illa quidem, quae in oecumenicis conciliis de fidei dogmatibus sancita, et a Summo Pontifice approbata sunt, divinam obtinent auctoritatem ; quae disciplinam
respiciunt, Oorum qu0que sancta est auctoritas,
in m quod hi canones Spiritu Dei conditi habentur, tu ui quod ecclesiasticam diΑciplinam moderari semper pastorum fuit proprium , et praecipuum munus . Voriam huiusmodi canones, qni de disciplina sunt, uti postulat ratio temporum , non ramimmutantur , quo specini illud Augustini si); concilia plenaria priora posterioribus immutari .
3 XL. Generalibus conciliis, praeter Epigo pos , intersunt etiam, atque subscribunt S. R. E. Cardinalea, qui certe eo jure usi sunt in conciliis
46쪽
Lugdunensibus I. et II., itemque Moderatores, H-ve, ut vocant, Generales ordinum Regularium, et Abhates ah Episcopo benedicti Principes quoque , et Imperatores vel per se ipsos, Vel per L
patos guos Rde88Θ consueverunt, Aed ut praesontiae sua omneg in ossicio continerent, atque ad exitum
perducenda curarent, quae ab Episcopis sancita λ rant , non ut quidquam de rebus sacris, atque divinis constituerent si) . Quin o fiam interdum vocatos constat Presbyteros, et DiaconoA, aliosque Clericos , praesertim ut adversus haereticos disputa
ctat. de reform. Ecciss. cap. 6. inter opera Io. Gersonat tom. 2. COl. 915. Ed AntuerFiae 17O6., Cardinalis Potrus de A iliaco , mittant ad generalia Concilia, non ad Onsrandiam , et con fundesndum , SEd ad honorandam , et Confortandum Ecclesiam , si ad sa, qtiaq ibi doc sρa fuerint, quantum in eis Est, sex 'quesndum . Et rontonos ins apud S. Athanasium Histor. Amano, . ad MinnaCh. Cv. 44 tom. 1. Part. 1. Pag. 295. ed. mu in. Patavii an . 1777. aiebat Constantio Imperat oti: Ne is rebus misCctas scCissiasticis ; nctu nobis his do rQbust P aec pia mandos, scd a nobξs potiue ha c sdiscas. Tibi Destis i inpsitum tradidit, nobis Colctsiautica Conin crydidit. Ac quemadmodum qui tibi impctrium xub ipit , Deo ordinanti respugnat , ita metus , ns si ad te ecclesiastiCa Paertrahas , magni criminist reus fas . Vid. Eusebium in vit Constantin. lib. 4. cap. pag 658. ed. missit Contab staμ an. 172O. Quod luculentius expressit Marcianus Imperatur in Concilio Chalocdonensi
iaci. 6. apud Lahbeum to. 4. col. 1475. et Valentinianus apud Soetomenum lib. 6. cap. 7. Pag. 21 C. Ed. Taurin. 174 7.
g) Id de Νleaena Synodo testatur Ensebius cis
vit. Constan in. lib. 5. Cv. 7. Et 8. pag. 521. et 5 22. edit. Valesii Taurin. 1746. et Socratos Histor. Molos. lib. I. Cap. 8. P. 16. edit. Uusd. et dignus praesortim
momoratu est Athanasius, qni adhuc Diaconus linio synodo interfuit , qt advorsus Arianos disputaret.
47쪽
um veniebant tamquam Procuratores absentium Episcoportam. Qua in re magnum inter orientalia, Et O idetii alia conoilia discrimen Erat . Nam in orientalibus ut sentis Episcopi procurator eum tenebat I cum , quem Episcopus ipse tenere debuisset. in octinoid n tulibus suum post omnes Episcopos locu in ha hehat. Vide Christianum Lupum in not. ad Can. r. Gnc. Trullani ecina. F. OP r. pag. 6i. ed Venet 1724.
g. XLI. Particularia , aut topica concilia alia is PatriRrchis, alia a n tropolitia, alia ab Episcopis convocantur. Patriarcha omnes sui Patriam
chatus, Metropolita omnes Provinciae Episcopos Oent; atquo tox Patriarchalis concilii omnos assistit Patriarchatus ecclesias, concilii autem Provinci&Iis ecclesias omnes Proviuciae . Si MetropoIita, aut Primas, vel Patriarcha concilio, totiquo nationi Praesit, coincilium nationale appellatur.3 XLII. Provincialo concilium tertio quoque renno habendum est a Metropolita 13, eo-ve impodito, aut vacua sede ab Episcopo pro vinciae antiquiore sa); convenireque jussu Hua debent omnes provinetae Episcopi, Abbates, et
Iunt quot venire consueverunt, quin etiam Episcopi 'π'mpti, quibus eligεndos est vicinus aliquia Metropolita, red cujus provinciae synodum accedant o). Omnes hi concilio intere e coguntur, etsi justa causa impediantur, procuratorem mitte- TE, Pt 8xcusntionem debent - . Ea vero, quae in Concilio provinciali sunt constituta, antequam P mulgent ne, mittenda sunt ad sacram Congrega in nom Concilii, ni emendetur si quid minus recte
decretum sit ); quin etiam interdum a Summo
Ponti fi re confirmantur. Verum haec confirmatio non essicit, ut, canones extra proviuciam , in qu aunt conditi, vim consequaninr 6 . 2 Cone. Trident. sera. 24. cap. 2. de reform. Olim
48쪽
vero provincia Ita concilia his in annis singulis hah
I) Cono. Trident. eras. 24. cv. v. do r o m. vovi eandos etiam esse Canonicos Ecclesiarum cathodra- Iium , non tamen invitos cogendos esse ad veniendum . ostendit Benedicina XIV. Icc. cie. Iib. I. cap. 4. g. I Can. 9. et 1C. dist. 18. s) Sixtus V. in Constit. Immen a 117. tom. 4. Par. 4. Mi vir. postarem. Edit. Roman. pag. 596. 6) Conser Benedictum XIV. Ioc. cit. lib. I. v. 5. g. 4. , ubi etiam aliquot Provincialia concilia a Sumismo Ponti fioe approbata recen Senti T.
XLIII. Episeopus autem vorat ad Concilium suum quod Dicecesanum dicitur, Archia presbyteros , Archidiaconos , et ceterog, qui Dignita em habent, Personatum, cffcium, Viearium generalem , et Vicarios soraneos 1 , Par Choa , et omnes, nemine prorεus ea epto, qui curam habent animn rum su) , praeterea Cupitulo in Ecclesiae Cathedralis, et Canonicos Collegiatarum 3 , Abbates saeculares, atque etiam Regulares, qui generalibus Capitulis non subduntur 4 , tune-toεque eNemptos, qui Blioquin, sublata exem- Ptione, ad synodum venire deberent η:
1) Consule Benedictum XIV. Icc. cIt. lib. I. cap. S. Quin etiam interdum simplicia quoque beneficia Ohtinentes ad synodum venire debent , uti ostenditisse Benedictus Icc. cit. cv. 6. 2) Itu Begulares , oni ne quo exempti ab Episco-Ii iurisdictione venire ad synodum debent, cum hament curam animarum Couo. Triden . sesa. 24. CGn. s. Herefot m. , eademque Iege teneri etiam Capellanos Re
49쪽
IOl. tom. . par. 5. P. V. Bullar. et Gregorius XIII. Constip. 125. . s. lος. sit. Pry. . 6. IJ Vid. Benedictum X1V. Ioc. cit. Itb 5. cap. .) An etiam Abbates, qui dicuntur nultim dimincosis, ad Episcopi synodum venire compellantur, di
3 XLII . Habenda sunt haeo concilia annis singulis si) , quaeque ibi decreta sunt, obstringunt dioecesi in universam . Ea jure indicit Episcopus electus, et confirmatus, haud vpro Archiepiscopus, antequam pallium nece perit sa), neque Episcopus Titularis 3 , neque Vicarius generalis, nisi peculiarem ea de re potestatem ab Episcopo impetrii verit , nequc Vicarius capitularis, nisi post annum ab proxime habita synodo o), neque dρ-mum Vicarius Apostolicus, non impeti asa venia,
'o. Trident. se s. 24. Cap. a. des reser m. nedictum XIV. Ioc. cio, lib. 2. CGP s. ρ 6. Surit vero quidam Episcopi, qui a Sudo Apostolica pallii usum obtinuerunt sod eos subero synodum posso, etiam antequam pallium ' Dcephrint . ostenclit ipse Benedicitas Cit. Cap. 6.
s Pilod intelligendum modo in litoris, quibus
vicarius Apostolicus Est constitutus, non sit ox Pressa lauultas, quae ut plurimum exprimi soleti, hii hon Gae Synodi; nam si haec expressa fuerit, dubitandi Iocus osso non Potest, quin et synodum hubere liceat. Ceterum si Viearius Apostolio iis sit constitutus, uvregat Ecclesiam, quae vacua ost propter Episcopi obitum, aut tran8lutionem , is in cogenda synodon itur Bodem iure, quo Vica eius Cap; tularis . vicis Mnedictum XIV. lOC. Cist. G. I Ο.
g XLV. Denique tertia pars iuris Iinmani
50쪽
scripti Sanctorum Patrum gententiis continetur. Non lino porro sententiae guo jure Christianos obligant, cum SS. Patres non latorcs legum sint, sed
in torpretes tantum , atque si Octores . Veruntamen
scitum est, eos fidem pr0babilem facere, si complures; certam vero, si Plerique omnes in eadem sententia convenian L. Muin etiam Summi Pontifices plures unius, altμriusve Patris syntentias iajuris corpus rotulerunt ; ntque hae Pontificia auctoritate vim legis hahont . Appellantur, autem
Saneti Patres pii illi, doctique viri, qui praeser
tim usque ad auodecimum Ε olosiae sacculum res divinas scriptis illustrarunt, quorumque Opera ab Ecclesia probata sunt, et magnα ex parte ad nos Per Venerunt 1 . i) Sancti Patres nobis sunt, ut inquit S. Vincentiris Lirinensis in Commonitor. cap. 39. Pag. 26 . to. 7. Biblioth. Paer. ed. Lrigd., qui in des, et communion
GentsS , si Pei man ntes , usi mori in Christo fidoliesr , usi occidi pro Christo feliciesr msius)tιnt. Hi Pnim ut inquit S. Augustinus lib. 2. contr. Iulian. Pslagian. v. 1 . tom. II. COl. 679. et 682. edit. Maurin. Vencte. 1768., qtiod invenorum in Ecclessia, toniae: unt; qutiddidic runt, docu runt; quod a Patribus aCC Ps. iant, hoc Ruis e ad3 itine. . . . et his post Apostolos Sancta Ecclesia plantator ibus , rigatoribus, aediscatoribui , nutri
g. XLVI, Placuit etiam summis Pontificibus
in corpus Iuris Canonici referto leges quasdam civiles eductaa tatissimum ex codicibus Τheodosiano, et Justinianeo, atque ex Capitularibus Regum Francorum si . Verum haec omnia non suo juro pertinent ad Canonicam Iuris prudentiam , quae to- in propria est Ecclesiae, sed tantum legem faciunt. quoniam a Romanis Pontificibus sui Iuris corporo eo Prubensa , et proposita sunt, ut legis loco essent.