장음표시 사용
31쪽
sollectipe non linbere, et quod caput' dῖspersae e rat , idem collectae ropente aliud quodvis mμm-hrum evadere. Huc enim resdount, qui Pontifici in Ecclesiis omnibns distributioe anteponunt, collecti- Me autem obnoxium iaciunti. Atqui in primis uni- Versitas, quae ab omnibus in unum collectis confi- Citur, opus listb t capite, a quo regStur; nequo unitas Molesiae universae, cujus tuendae. et zongeris tandae causa Christus set honoris, et jurisdictionia primatum instituit, conficitur a gia ulis lautum, sud ab omnibus collectiMe sumptis, atque in unum Coactis. Hinc supra Peleam nota singuli lapidos, sed universa Ecclesia aedificata est , claves Petro sunt datae non unius alteriusve concl&Vis, sed regni coelorum univerat; ipse jussus est praeesse toti gregi, non singulis tRntum signis, et ovibus ἔ d niquo si fratres singulos , etiam universos confie-
1ὶ Confor Ballorinium loc. cie. cap. 4. g. I PM.
g. XXIV. Quamquam tota haec disputatio emcogitata est, ut Sed μs Apostolica in invidiam ra- Pintur; cum revρra contra Summum Pontifico mutare non possit Ecclesia, et concilium, quod verooecumenicum hit. Ecquod enim erit hoc Concilium, aut collectio totius Ecclesiae, cum Procni est Η manna Pontifex , hoc est caput, eb pars praeripuλ, ac nobilissima Ecclosiae 3 itaque in concilio si plerique Patres cum Pontifice consentiant, haec COuspiratio, et concordia gentμntiarum nullum relinquet controversiae locum, sin vero dissentiant se rique, nihil horum valehit auctoritas, quoniam a capite divulgi, atque sejuncti Ecclesiam referre , ac repraesentare non pOεsunt. C M
32쪽
XXV. Jus Canonicum . XXVI. Undo eius nomen duo iam pssi XVII. Eius indoles, et
XXIX. Eius fundamentum XXX. et XXXI. Jus gen si iam , et oivile.. XXXII. Ius Divinum posi
XXXIII. Eius praecePta. XXXIV. Jus humanum. XXXV. Decreta Summo rum Pontificum . XXXVI. Ea vel generalia , v l specialia . XXXVII. Ctinones Conci
XXX l X. Quid eorum sit pXL. Qui iis in forsitit 'XLI. Concilia particula rin , et eorum divisio. XLII. cono ilium provin
XLIV. Quando, et a qui bus habeatur pHV. M. Patres. XLVI. Leges civiles.
g. XXV. E ,κe in Εeelesia jubendarum legum Propriam,
et nativam potestatem, demonstratum est; conge quens ergo erat, ut ipsa poteεtate hac divinitus erept& utoretur, suisque legibus, et constitutionibus curaret Tes meras, atque divinas. Hinc Conditae leges Ecclesiae, quas eationes appellamus, unde juria canonici nomen ortum est. Proprie canonere architectorum , aliorumque artificum instrumentum, quo lineae diriguntur, utque etiam nor-mu, no regula , ad quam opus omne in mechani- sis , atque in liberalibus artibus exigendum est. si ci) Vid. Doniat. Praenot. Ganon. lib. I. Cv. 21. 3
33쪽
223. XXVI. Verum peculiari quadam ratione cum apud Graecos , tum apud Latinos canonis nominε morum regula significatur I) . Hoc vocabulum suis constitutionibus reccomodavit Ecclesia, si-vμ quod abhorreret ab imperioso legis nomine, quoa violentam continet corporis coercitionem, sive quod Juris Ecclesiastici dignitas postularet, ut quae mores hominum formant, regulae appellarentur, sive demum quod legis nomΘn apud Hebraeos Io i Mosaicae plane haeserat, ut Sinagogae succedens clesia alio vocabulo constitutiones suas appellandas putaverit. i)II ino ab Euripido ius nati xae ηανων του καλουν gula honesti appellatur, atque a Chrysippo L. 2. U. de log lox gonoratim dioi fur κανων δικαιων και ριδικων
regula justorum, et injuStorum.
g. XXVII. Dicitur etiam Jos Canonicum , Τ c
clesiasticum, aut Sacrum, quoniam agit de personis, rebusque sacris, utque ecclesiasticis; item quod Ecclesiastica, hoc est sacra potestate sit latum: dicitur et Ponti nium, tum quod magna ex parto a Romanis Pontificibus constitutum est, tum ut a Caesareo, sive civili jure distinguatur . Desia
nitur nutem jus illud , quod ab Ecclesia per Epi-
sCopos , pr. ertim Vero per Romanum Pontificem, explicatum , sancitum , vel approbatum est ad reo tam Christianorum hominum institutionem . Conis stat partim divinis, partim humanis legibus, par- , ii in scriptum egi, partim Vero nou scriptum . . t g. XXVIII. Divinae leges, quae Deum ipsum habent stuctorem, vel naturretes sunt, vel supe naturaios , et PositiVae . Νaturales accepimus ab ipsa natura, hoc est Δ Deo naturae auctore, iisque discimus, quid Deo, quid nobis ipsis, quid aliis hominibus debeamus. Nimirum Deua ipsου per rectam
34쪽
rationem impressit animis nostris amorem, et regulas honestatis , ad quam omnes natura serimur, Cuique perpetuo adhaereremus, nisi abstraheremur
vitiis, pravisque cupiditatibus si).
a) Η eo lex est ratio profecta a rerum naeiara, in quit , C oro des legib. lib. 2. niam. 4. tona. I pag. 18 ad. Oliveti Gesneva i 74o , se ad recte faciendum impel-ἔμns Pe a delicto avo ans y qtιa non tum deniques inci Pit lex μsse , Ciam Acripta est, Sed tum cum Orta Est; Orta autem simul Est Cum mente divina. Nemo hinc, qui Peccat adversias iuris naturae praecepta communiter cognita, excusare so potest iuris ignoratione, ut ait Apostolus ad Roman. II. 14. Et 15.
g. XXIX. Quidquid hoc juro prohibetur ma- Ium est per se, quidquid jubetur bonum , proinde
jus naturae mutari non potest. Mus sundamentum est ordinatus amor erga Deum, nos ipsos, aliosque homines. Inde fluunt officia omnia naturalis Ordinis, quibus tenetur humanum genus, et quae vel justitiae sunt, ηivo ab8Oluta, et perfecta, vel humanitatis , et ben6ficentiae, sive imperfecto, vel interdum juκtitiae , interdum beneficentiae , uti rea ipεα sese offert, quae hypothetica appellantur.3 XXX. Ex juro naturae officitur Jus gentium, quod sere ipsum est jus nuturae, quo reguntur Om Nes hominea societate conjuncti sa). Atque reliquandiu quidem post orbem conditum suere familiarum
societates, quas Deus ipse inchoaverat, sed nullae tamen erant societates Civitatum, et Berum publicarum, quas deinceps homiues, ratione duce, necessitate suadente iniverutat. Quo temporig cursu non exleges erant homines, cum jure naturae ute rentur, haberentque etiam jus revelatum , quod egi ad aeternam salutem humano generi necessarium ; sed nulli erant servi, et nulli item a civili Republica constituti Magistratus, quamqvam non
35쪽
-deessent, qui illis familiarum soriWtatibus cum p testate praeerant, quoniam sine Bectore nulla hominum societas stare potest 2 . 1) Quidam ius gentium dividunt in primarsum ,
se secundarium p illud vonant ius naturae , ii Oo vero Poeuliaria pucta, quae inter Plerasque gentes convent
Nunt, quo referunt iura belli, Ι-gatorum , et similia . Sed non inde aliam iuris specii m induci possis ostendit Pusondore. O jur. natur et gesin. lib. 2. cv. d. s. 25. 23 Inane, falsum quo est commentum illorum, qui te ut pus fuisse putant, quo homines nulla Prorsus
societate conjuncti exleges erant, et bestiarum mor vitam traducebant . Vid. Jo. Franciscum Finet tum de princip. jur. Nae. et gsnt. lib. I 2. Gu 6. eom. 2. P. 299. Et S'. ed. monet. an. 1764 , eiusdismque libellum inseriptum Apo>a des genres umano accusato S E s. re stato una viata bestia s atque in Primis vide libellum egregium, et Praestantissimum Emin. D. Cara Gordit, oui titulus Dis urs stir I' EOmma considoris relativemene a l' utat de nature, et rύlativement a l' et da societ si .
g. XXXI. Constitutis societatibus civitatum ,
Et rerum publicarum , ut consociata multitudo recte , ripteque regeretur, instituere oportuit, qui ei imperarent. Harum vero societ&tum sui amentum
esse debuit juε commune omnibus, jus nimirum omnium reuimis impressum , quod deleri , tollique non potest, et quo initio simplices familiarum sociotates utehantur. Atque hoc est jus gentium, quo omnes gentes utuntur, et quod unum fere, idem in Cum jure naturae est. Verum Praeter hoc jus, quod non opinio genuit, Aed quaedrem inndita vis inseruit , sitias etiam addere oportui ι leges, quas et populorum indoIes, et rerum, ac locorum rario postulabat. Hinc ortum Jus civile, quod leges continet , quas sibi Civitas unaquaeque constituit.
g. XXXII. Positiv* et supernaturales Iegea
36쪽
a Deo traditae sunt, cum per naturae rationWm hominibus compertae esse non possent. Stret utae sunt hae lρgeου arbitrio, ac voluntate Dei, et continentur Sacrorum Bibliorum veteria, novique testamen ii codicibus, et Eccle8iae Catholicae traditi ne explicantur. Complectitur vetus testamentum mora lia praerepta , quae ad morea Pertin f, caerem Onim lia, quae caeremon ins , ritusquo sacrorum , iudiacia-
a , quae judicia rΘspiciunt. XXXIII. Judietialia , ac caeremonialia Praecepta adventu Christi sublata sunt; et si qua ad huc vigent, ea servantur, quod ab Ecclesia voce pia sunt, non tamquam Mognicae leos reliquiae , sed tamquκm Apostolorum, atque Ecclesiae mandata i . Moralia tamen praecepta perpetuo inanent; nam ea sunt mandata ipsa juris naturae , quae cuni vulgo obscurata essent pravis hominum cupiditati-hus, Deus ipsρ restituit, lapideis inbutis a Mnyso propositis , quibus esi continρhantur. Et vero si ceristos tollamus dies sestos potissimum Dei cultui discatos , qui lege Mosaica ad Sabbata pertinebant , cetera moralia praecepta Hebraeorum ab ipsis naisturae legibus nequaquam disserunt. 1 Pluribus id ex Oausis factum est, potissimum
quod Eoolesia Apostolorum vostigiis insistens quaedam adoptavit, quae ad rectum Christianae reipubliciae re gim n oonducere vide hantur. Cujus rei exempla suas in Cap. I. Et seq. ira inj- , cap. 1. et 2. de adulter. , sap. 1. ds fineis , caP. 1. de homιeid. s ohi renovantur Poenae, quae sanestae fuerant in Exodo cap Ii. M 22. contra homicidii, stupri, furti , injuriarum deos . Quae situm est a viris doctis, utrum Eoolosia caeremoniis Ies Mosaicas leges Excitare potuerit. Qua in re secernamus oportet leges illas, quae mero caeremonialea sunt uti vestes sachrdotales, altaria, et Oetera gene aeis eiusdem, ah iis, quae opero moti tales, et simul V- Pisae sunt, uti est ei umcisio, et similos . Illas quidem Ecclosia rono vava po fuit, hus veru non potuit
37쪽
quoniam ventu ei Mossiae lypi eius adventu sublati sunt . Vid orationem S. A ni philocliti in Domin. Circumcis.
in Bibliothec. Pae eom. s. pag. 1Cω. Edie. Lugdun. , et Cis Ini et des circumcis. Efeci. inter dissertationes ejus ratinas tona. q. pag. 187. ad 303. ed. Luca 1759. Licuit quidem aliquo saltem post Christi mortem temporis intervallo caeremonialia Bebraeorum praecepta observaro Act. Apostblori cap. XV. ver. 19. 21., et ideo hon statim mortifera evaserunt, doneo Evangelium Salis lato diffusum, a o propagatum osset, ut mortua π nagoga cum honores saepeliretur. S. Thomas 1.2. q. ICI.rari. 4. Quam rem ita explicat. S. Augustinus Epist. 82.
num. 16. tom. 2. col. 1Q5. indicata sditionis Veneta, si Cue defuncta Corpora necessariortim liciis deducendασram sex vettis quodammodo ad sopulturam , Nec simulates , sed raeligiosa; non autem a saranda continuo vel inimicorum obtrectationibus tamquam Canum , morsibus , projicienda.
I XXXIV. Ut a Deo procedit jus divinum ,
ita humanum ab hominibus . Rus autem tres sunt partes decreta Summorum Pontificum, Conones Conctiliorum , et scripta , atque sententiae M. Patrum . BOmannm Ecologiam matrem , et magi-Etram Ecclesiarum Omnium, et Summum Pontificem Ecclesiae universae caput Christus ipsct con-atituit. Quar si quid ab eo decernitur in commune honnm, id tamquam a D. Petro decretum I tenendum a Christianis est, atque esse apud Omnes legis loco debet. Ferunturi a Pontifice leges ob commune bonum Ecclesiao vel nutu ipsius , vel adhibito consilio Cardinalium, et Episcoporum , Rut motu proprio, aut aliquo rogante. Quovis modo lata sit Pontificia lex, ea parendi afleri necessi
1 Frequens illud Patrum , et Conciliorum est
quod Petrus per suos successores loquitur. Ita Philippus S. Caelestini Legatus in Concilio Ephesino, prohantibus ejusdem Concilii Patribus, . dixit haeor
38쪽
Petrus ... ad hoc usque tempus, et semper in 'suis suciscussoribus vivit, et judicium exercet. Contal. Ephesiis num GCt. 5. COl. 1154. tom. 5. concia. collem. Labbsi edit. Venet. In Concilio Chale donensi cum Ioeta. sunt literae a S. Leone ad Flavianum datae, Putres omnes una voce clamarunt.' Petrus Psr Lsonem ita Ioiacutus est. Cono. Chalcedonense GCt. 2. Col. 1255. tom. 4. Qua eadem formula usi sunt etiam III Costantinopolitani Conoilii Patres: Per Agathonsm Psertis loquebatur: act. 18. Ces. 1 M. enm. 7. S. Prosper soner collat. cap. V. num. 5. pag. 184. Edie. Vsnee. 1754. crosanta , inquit , B. Petri SecisS Per univsrsum orbem Pisas Zosimi sic ors loquitur . Postremo , ne omnes eoIligam quod longum esset, S. Petrus Chrysologus in m. ad EueFChet. pag. xvi. edit. August. Vin lic. 1758. B. Petrus , inquitis qui in Prmrδα Seds vivit, et Prae idet, prae4eat quasxsntibus fusi veritatem.
g. XXXV. Prioribus saeculiA Romani rin-tifices generales regulus plerumque in Concilio edere solebant 1): sed saepe etiam literis ad certas Ecclesias dotis, quae deinceps omnibus consemunes fiebant a), mandata , legesque SuaB comprehendebant . Quas literas semper Christiani omnes eta, qua Par est, reVerentin suSCeperunt, et
semper etiam' grreviores de fido, ac disciplina controversias ad judicium Sedis Apostolicae detule-Tunt O). Pontificum generales sanctiones ad Episcopos , Christianosque omneκ datas loquendi usus Bullas nuo pavit. Hodie Pontifex si quid pro uni- . versa Ecclesia glatuit, aut Bulla utitur, aut d creto alicujus Sacrae Congregationis Cardinalium , quod ipse probaverit. Iisdem ntitur in privatis quoque negotiis; sed haec Plerumque per Breve expediuntur . . ,
m) Cum Summi Pontifices ad aliquem Episcopum deoreta mittebant, quibus omnes obstringi vellent,
39쪽
solebant praecipere, ut eadem aliis atque aliis per Iiteras nunciarentur . Quare cum Himerius Tarraconensis regularum librum a Siricio a coepit, iusso
est, ut non solum ad Episcopos sua B provincias, sed ι.εtiam ad universos CarthaginienSes, et . Baeticos, Lia- Silanos, atque Gallicios , vel eos, qui vicinis tabi col. limieane hinc inde provinciis , haec , quas a nobis sunt. salubri ordinatione disposita , sub litariarum tuarum Prosecutione mittantur, uti scriptum est in eius ep .st Olu num. 2Ο. apud Cougiantium episeol. Romanortim Ponsc. col. 657. Paris i 721. Similiter Zosimus in. 'pistola ad Hevchium Salonitanum n. 4. ap. eumdem Constantium loc. CH. col. 97 . ne quid merδtis, inquit,. dilectionis euae derogaremus, ad is PotisSimum scrota direximus , quas , in Omnium fratrum , et Comissoriam nostrorum faciss irct notitiam , non tantum eorum , qui an ea provincia sunt, sed etiam , qui .icinis diractioncs tuae provinciis a tinguntur. Quod etiam ex pluribus LεOtiis II. loo is manifestum est. Ita. .ibe. au cetam Aquiluensem c. 7. Ges. 1555. to. 1. hanC G te a inquit, epistolam nostram , quam au Consultationem tuas fratWrnitatis emisimias , ad CmneS fratres , Et Comprovinciales tuos Discopos facies Pervenire , ut in omnium observantia data Prosit auctoritas. Hinc quaedam Pon-
tificias liter o, quae initio ad certos Episcopos , aut ad certas provincias dAtae erunt, eum de in Oeps in alios Episeopos, aliasque provincias misSae fuissent, in 'uibusdam n anu scriptis illam in epigrapho additionem aec perlint et tiniverFas Prcvincias . Ita epis stola 4. S. Leonis M. insoripta est non solum Omnibus Per Campaniam , Picentim, et TuSciam, ad quos initio data luisse videtur. geo et tintvFrhas Provincias con5titutis: qua de re vide notas Fratrum Balterinio- Tum in eamdeni epistolam eoan. I. col. 611. Ex quo
intelligitur, quemadmodum Pontificiae leεes, qu noliteris comprehendebantur , omnibus facile innotesce- Tent, quamquam nullus esset publicus earum eodex, uti ostendit Petrus Coustantius Pra fat. ad eom. I. vise . Roman. Pontis num. 45. PM. ALVII. Paris. an.
1) Primo Ecclesiae saeculo S. Gemens I. a Co-xinthiorum Ecclesia consultus scrobie, uti narrat S. Irenaeus lib. I. contr. hia ras. cv. 5. g. 176. d.
40쪽
H-m eos congregaΠS , Et reparans Mem lorum, ea ana nuntians , quam in rctcenti ab Apostolis accepsrae, tremis
dicionem. Quam epistolam S. Dionysios Corinthiorum Episoopus apud Eusebium Mol . mSe . lib. .cap. 23 pag. 187 edit. Valesii Cantabrigias 172o. , S. Epiphaanius advers. hasres lib. I. hasres . 27. num 6., Pag. I 7.tOm. I. Ed. Patavii Paris. 1622., S. Hieronymus de Vir. illustr. Cv. i5. Pag. 85: .lom. 2. ed. Vallarsii Veron aliique memorant, quae quo extat apud Coustantium epistia Romanorum Ponescum Pag. 9, quo OPere etiam reliquae, quae nunc inanent, Summorum Ponti fioum deor tales epistolae comprehenduntur. Magna pura harum epistolarum temporis iniuria periit, ut multue
Iorierunt, quae o S. Damuso datae sunt, et in quius conscribendis multam ei sese operam praebuisso festatur S. Hieronymus .. 125. num. Io. eom. . PGR. 9OI Sed tamen certum est, semper cunctas Ecclesias ad Romanum matrem , et magistram omnium graviores controversias detulisse , qtiod manifestum est ex omnitius Εoclesiasticis monumentis , atquo ex decretalibus epistolis Summorum Pontificum, tum quas metu Tant antiqui Ρatres, tum quae nuno otium exta ut .
Ac dignae in primis me motatu sunt literae Sanctis. si mortim Pontificum Innocentii I., et Leonis M., ex quitius intolligitur,quam multa ex tota Ecclesia negocia
omnes ad Sodem Apostolicam desorrent, ut ei iis iudicio finirentur . Nam ille scribens ad Patros Cono illi Milo-
vita ni m. Jo. apud Coustantium col. 895. soso eoru ui literas acoepisse inquit, inter ceteras Romanas Ecclosiae Curas , et Apostolicae Sedis occupationes , quibus divsrsorum consulta fdeli , ac medica discesPtatione tracta mus s et Paulo post ipsis compertum esse ait; quod Per omnes provincias de apostolico fonte petentibus re-βPONSG Ss er emanent. Quod etiam confirmat ipse In-n entius v. 57. col. 91 ., ubi tostatur, id somper facitum fuissis, scilicet omnia ad nos, quasi ad Cutit,aegus ad apicem Discopatus, referre, ut ConSulta videli et Sedes Apostolicia ex ipsis resbus csrtum aliquid ,
65.. ed. Baἰlerin, cistendit Apostolicam Sodem innu-