Joannis Devoti ... Institutionum canonicarum libri 4. Tomus primusquartus

발행: 1816년

분량: 424페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

401쪽

addicebatur. Grat Ianus Can. cati v 2Ο. quaest. 2. limbortum quemdam oblatum memorat, qui in in ProΡtor non servatam sol omnem hunc formulam oblutionis, tum propter alias eatisas votis solutus d cola ratus fuit ; et S. Dornardus m. l. num. 8. OPP. tom. I. sdit. Vent e. 1765. Rohortum consanguineum suum

ob negi octos sol omnes illos ritus oblationo parentum obstricitiam negat. R othardus in Reg. S. Bened. De-

cribit so emul niti, in qua Pator dicebat ; volo tradesr'flium moram Deo omnipotonti ad ses, viendam sabi in hoc monaAterio: tum Abbas praesentibus aiebat aridιtis fratres, Ut vid eis. quid iste dicae; hi respondebant; aiadimus, et viciesmia v. Abbas benedictionem dabat oblato, qui ita cooptutus censebatur in ordinem monachorum, in quo deinceps vitam omnem traducere dubebat. Coniae R.abanum Maurum in salism 1 mul. CGP. M . O . tom. 6. pag. 52 l. edt. Colon. Agris Piu.

1626. ei. confer etiam Mahillonium Anactest. pag. 15s. ubi variae describuntur formulae oblationis Puerorum. Noquo solum filios iam natos vovebant parentes, sed e08 utiam, qui nondum nati in matris utero lutobant, oujus rei inulta collegit exemptu Baliarius in me. ad

Salviiari. advers. avarit. liti. 2. pag. 428. aedit. Pedae

Ponti 'I745. Consor. Iubil Ionium in Praess ad saecul. VI. Benedictin. num. 56. p. 14. 8. Edit. Vet,et. , et eom. 2. Anactoe pag 555. Mutatorium Antiqtiit. Italic. mσ- dii a vei Dissere. 65. col. 58V., Oe s q. tom. 5. , Cui metum in Regial. S. Esnedicti C p. 50. , Maestent in

Haec do fitiis monasterio offerendis discit plina viguitosque ad aetatem Coelest in i ii I Ponfi fio is, qui Hammodoratius temperavit dicta lege s ut Puer m Onusto rio ob intus . cum oti annos di GrEtionis Pervθι Erit, et habitiam re in re nolue=it monachaism , si ad hoc tu duci nequiorit, non sest uoltatCnus Con Uliendus , ut tsun ilum est cap. 14 de Reguliar. , et consentit In Do

oontitis III. lib. I s. D. II 6. ad Episcop. Lugdtinea. Pag. 644. tom. 2. edit. Ba Vetti Paris. 1682. Lia eb qntis in Coelestinus hvio disciplina o modum imposuerit, non eam tamen sustri lit, aut ubroguvit y quin imo nunci etiam , nisi obstent, et impetiturit pecialia res legus, quibus Regularia Instituta regis nitir, viat recenti in

402쪽

res P ntificiae consili itiones , quae iis fansum, qui

Certam aeta em n Ali sunt, in monasterio Pern et avo

sinunt, secundum ius Doerottilium velitum non ost Serro filios impii heros monasticae vitae institiato, iu-tegro semper iure, quod sto aetato, ac lBm Poro Tyrtacinii, et Professicitiis a Synodo Tridentina ooti sit tu tuin est. Quae oblatio ossicit primum, ut filitis impubes a Religione recipi possit; deinde ni pat ετ in ipsum Parria potestato amplios uti nequeat, ut eum ad me nora rem vitam revocet: deniqne ut etiamsi filio impuhori ante annos pubertatis monasterii claustra deserere non liceat qnod lamen ipse sacer Potest, cum ad eam pervenit aetatem , in qua plo-mum habet suae voluntatis arbitrium ) potest tamen Peligio proprio iuro uti, D eum dimit in t et tum ante annos Pub realis, nisi sorte se onero obstrinxerit eum rati nendi, doneo pubes evadat. Coniar Benedictum XIV. in litoris dulis ad Petrum Hieronymum Gugliel nium , quae extant in ejus Bullarii. Const. 5. . rom. 3. PM. 239. ed. an. 175.., et confor etiam Petri Mavum otia disse rationem da antiquo 3 itu oster aendi Dco piaesros adhuc it inbeios praesertim sub r gula S. Bonedicti apud F euryum disciliis Populi D i tom. 5. di solet. 48. Pag. 259. Ddie. innet. 1782. 23 Cap. 25. de Retulcap. 1. eod. iri 6. Tacitae Prosessionis exemplum est in Oo, qui per quinquennium tacuit , cum irritam emisissot expressam pro fessio uom, vel quia vi, iuetoque coactus, vel quin notarium iustam aetatem attigerat. In ceteris incita Prostassio tantnm obtinet in iis ordimibus, in quihns in habitu profossorum, et non Prosessorum nullum

403쪽

Histor. Cons. Trident. lib. 24. c. 6. Verum Triclentini Ρatres cum uetulem constituerunt annorum sexdecim , minime improbarunt peculiares quorumdam Oidinia in constitutiontis, quihus maior notas Triniritur, quod et Sae. Congregationem Conoilii deolarasso , et batur Fagnanus tu Cu nullus dε Retul. num. 15. O Monasterium ingressi .pud orietibales in eo gior trio unium munere debebant, antequam Prosessionem emitterent, quod las latur Iustini unus No eq. s. cap. 2. , idque u S. Pae homici institutum fuisso scribi ι Palladius in Liatisicis. cap. 58. pag. 6. Cie. edit. Aniuei p. Idem ius in Occidente infoedam obtinuisse constat ex Caci. Mn. uiae. 55. . Et Can. 5. cap. 17. q. 2., Puta si non satis explorati essent mores ejus, qui professionem emittere debebat. Interdum vero requirebatur biennium, uti patet ex Can. 6. cap. I9. q. 5. At S. Benedicti regula annum praulinivit, quod probavit Synoans Τ ridentina tos. cie. 5ὶ Clemens VIII. Constit. .miluu amnino 242.

Religiosis 365. tom. 6. Par. 1 pag. 27 i. Consor Pirhing

, dentina Mas. 26. Capitul. 18. 'Γmul. anis themati, inubiicit tonines, i qui invitam multorem εοgunt, prὰ-l ser quam in casthas in jurs Expres sis, ad ingrediendum Monasteritim , vel ad suucipiendum habitum Ctijusciιmqtio Religionis, vel ad aemittendam profession*m, quique,in eo factinoso opom, consilium , ctuctoritatem ,

Oonsensum Prae honi.

et in Concilium Chalcedonens. Gan. 4. COI. 1683.

404쪽

Vorona 1736. vehementBr improbat muli vos, quae viros sine ipsorum consensu duseruerant. Coniugum vero, qui mutuo consensu voveriant castitatem exempla sunt apud Socratem Histors l. 4. cap. 23. Pag. 256. odie. Valesii Cantabrig. 172Ο, Ιleri nertia na Hos νυθydum Vie. PP. Lb. I. cap. 9. Pag. 158. . lib. 6. num. 5. pag. 652. , se lib. ID. Cap. 1 8. Pag. 888. AntuerP. 1615. Victorem Uticen. ds Perses. Afra c. l. 1. Pag. 678. t m.

g. XIV. Cum haec omnia servata gunt, prohibetur quis in posterum deserere institutum , quo last mel amplexus est, nisi aut arctius amplectatur si , aut a Summo Pontifice veniam obtineat u). Praeterea nihil amplius Rcquirere si hi potest, et amittit beneficia, si quae h&be L; dirimitur matrimonium ratum, non consumatu Π ; tollitur patria potestas M, et vis extinguitur simpli tu i votorum, quae ante proseMionem emtasa sunt 4 .

1 Cap. χ8. de Regul. , Extrat . 1. sodm tit. in θcommunes. Ita S. Bernurdus m. 582. num. 5..mp.lom. Pa . 148. sdit. Venest. 1765. Thomam de S. Andam aesa uenedictitiis ad Clar vallenses transire volentem nonaesso prohibondum docet, quod votum parentiam qui filium in monasterio obtulerunt) iue κι iam mansi ς et oblatio eo a tran non ESe exinanita , sod cumulata.

Quid autem servari debeat, ut quis aretiorem . Teg Iam rite, no roote suscipi ah, explicat Schiriata grue h. Ius. eccles. univers. lib. I. Par. 4. tδe. 5 I. g. 8. num. 225., et 226. Nuno ut ea res exitum habeat celeri rem Regularibus , qui in arctiorem Religionem conferre se cupiunt, Postquam voltintiatis Suact Causas, ut inquit Giraldus Exposit Iur. Poneis . Par. 2. seCt. 5o. Pag. 865. eom. 5., coram cO sectutibus Apostolicas Sed is tribunalibus evnstier iret, atque Pi obaverine, haud aegra a Romano Pontifce indulgentur ῬPortu.nae facultatess in quibus des 3 ogatio sevor Consensu Suis perioris ordinis laxioi is includitur.

2 Suuianum Pontificem Regula xibus tribuere

405쪽

posse noulfatem deserendi institutum snum, ac re deundi ad hominum communem vitam, sive, ut in- qniunt , ad saecvium, inter Omnes constat. Sunt tamen o Theologorum familia, qui, auctore Praeservtim S. Thoma 2. 2. quasse. 88. Gre. II., negant, eum solvere Regularem posse sol omnibus votis, qua Bmisit; sed contra hos disputant Schmal regrue h. OG. Gre. β 7. num 21I., et Pirhing. Itis canon. lib. I. tit. II. feci. 5. g. 8. num. 144. 5) Atieh. Ingressi C. do Sacros. Eccles. Atith. Prs-s es ros C. de Episc., et Cisric. 4 p. 4. de Vot. et voe. rede t.

g. XV. Quod si aliquid praetermissum est eo-

Tum, quae servare oportebret, irrita est professio, et qui eam emisit, reclamare intra quinquennium potest I , elapso quinquennio non potest, nisi ex justa causα fuerit a Pontifico restiturus u). Nemo autem audietur, qui Regularem habitum dimisit, nisi primum eum denuo susCRPerit, reo redi rit ad monasterium, unde discesserat 3). Nam qui habitum , et monasterium suta sponte degernit, tamquam Apostata hab tur, et

punitur poenis quibus puniuntur Apostatae 4 , quales sunt illi, qui prorsus retinendae Religionis

animum abjecerunt. 1ὶ Cono. Tridens. nss. 25. cap. 19. Regi L23 Vido Constitution*m Si daeam 47. Benedicti

XIV. pag. 256. tom. 2. ejus Bullar. ubi etiam a cotirato praescribitur iudicii ratio, quam servaro opor tot, cum quaeritur de nullitate professionis. I) Conc. Trident. Ioc. cit., aet cit. Constit. 47.

Bonedicti XIV. 4ὶ Apostatarum poenas diligenter enumerat Luincius Ferraris Biblioth. verb. Apostata num. 5C., Et Smp.

g. XVI. Et quoniam Regulares, antequRm ota suscipirent, suis sese bonis abdicare solent, eaque in alios conserre, idcirco constitutae sunt

406쪽

certae leges , ut eorum renunciationes recte expediantur. Νimirerm Hrum obligationes, Rc ren Unciationes non valent, ni8i emittantur cum venia

Episcopi, aut γνου Vicarii generalis ivtra d nos

menses Proximos onte Prosessionem, et tantum post eamdem editam Vim, atque exitum habent, ita ut collius momenti sint, nisi professio absolva

1) Concit. Trident. Sess. 25. cap. 16. de se I. 's. XVII. Monachorum instar sunt MontaIes, seu Sanctimoniales , foeminae scilicet, quan solemnibus votis emissis I) sese Deo consecrarunt ;et quae certa Ohstrictae regula vitam ducunt in Nonasterio sub regimine Episcopi, sit interdum etiam Regularium. Eadem tempestnte, qure M nachorum, etiam Montalium coenobia instituta sunt 2). Praecipua earum est clausurae lex, qua Moniales egredi prohibentur e septis monasterii, nisi cogat exire vis maJor, quae SuPerat legum testatem , ut magnum incendium, vel morbus leprae , aut epidemiae ; qui morbus , praeter Su-Periorem , cui Monialis subest, etiam Episcopo Cognitus, scriptoque probatus esse debet 33. 1) De solemnibus hisce votis, quorum originem

aliqui a Sancto Ambrosio repetunt, adoucidus est Orsius Leoria Ecclesiastica Iib. 17. num. 82. p -528

Desoli 150. Pag. 96. tOm. 4. Par. 5. Bullari.i. Cum autem S. Pius P. tres hasce causas expresserit magnum itio ilium , MFram , ῬMemiam, hoo eri morbum

407쪽

hum contagiosum , quo Oeterae Moniales infici posis sunt, quaesitum est ab interpretibus suris Canonio nurn alia etiam Possit esse causR, Propter quam Mois tituli bos exeundi e monasterio iacultas Oncodatur. Late sa de re disputat Bonedictus XIV. De Θnod.

dit, alias etiam ob causas cum venia Sodis Aposto. Iicao Moniales exire posso e septis monasterii, Puta si qMa eri rum gravi eorrepta morbo suasu medicto. Tum locDm mutare debeat, ut Oonvalescat. Quod autem de incendio dicitur, id etiam partinoi ad aqua. Tum inundationem, hostium impotum, monasterii Tuioam, et similia, quae subitam fugam Postvlunt,

inquit Pontifex in Cap. d. profacto da verb. signi Ac. in 6. g. XVIII. Ceteris vero eadem ingredi claustra vetitum est, sine venia Episcopi, et regularig Superioris, si cui subest monasterium 1);retque lineo venia concedenda est ex justis, et

nocessariIs causis, puta propter commune Servitium , aut valetudinom, aut salutem animarum

u). Quae salus ut hene considerata, atque Pro Visa sit, prne ter communem, et ordinarium Con- seMarium, debent Moniales his, aut ter in anno extr&ordinarium obtinere, cui liberius intimos

13 Cono ilium Tridentinum Sess. 25. cap. s. d. Regul. licentiam postulat Episcopi, vel Superioris , .l ideo quaesitum est. num ingressuro in nasterium Regularibus subiectum satis sit venia regularis Su-Perioris. Sed tum eius . tum Episcoei veniam deri derari, ut quis hujusmodi monasteria ingrediatur, nisi diuturna coosuetudo unius Episcopi veniam po stulet, Plus semel responsum est u Sacr. CongregR tione Concilii, uti patet ex lib. 14. Decretor. PM. ICO. lib. 15. pag. 14., ct 465., lib. 16. pag. 86. , .lseq. , lib. 17. Pag. 5M., et Soq. s) Ad bano ota usurae legem diligenter custo

408쪽

diendam pertinent conse/e. Ubi gratiae 44. Gregoria

XIII. Bullar. eom. 4. Par. I. pag. 398. , COΠΝeie F cultatem III. , Ρanli V pag 246. eom. s par. I., et risdemque Constit. Monialrum 2 3. p g. 1Ο2. eom 5 Piar. 4. Constit. Apos 'o'aetis I98. Clementis X. pag. IIo. om. 7., et Cons-it' Myutars 4o. Benedicti XIV. pag. 64. eom. I. Hus Bullarii edie. Roma Irs4. IJ Cono. Trid. Sess. 25. cap. I . dg Retret. Vide Constit. Pastortilis 56. Benedicti XIV. pag. 28 I. tom. B., vhi multa habentur de extraordinario Confessa Tio, qui non solum univorsis Noniali hias, sive toti monasterio dandus est, sed etiam singulis, quae il- Ium ox iuxta causa Petunt; praeter a Superio ros Regulares iubentur saltem se inel quotannis Nonialibus sibi subjectis concedere extraordinarium is saeculari Clero Confessarium, vel ex altero Regulari Instituto Sacerdotem; iisque id negligentibus, Episcopus ossieero dobot , quod Regularis Superior praestare de

huisset .

I XIX. Monialium regimen , quod PrResen

tem custodiam Postulat , totum est Permissum Episcopis, vel ut ordinariis, vel ut sedis Apostolicae Delegatis, si monasteria' exempt& sunt, et Sedi Apostolicae immediate subjecta , nisi vela coteris Capitulis, vel ab aliis Regularibus gubernentur ). Verum in his quoque monasteriis, quae Begularibus subsunt, Episcopo una cum Regulari Superiore quovis anno reddenda est gestae administrationis ratio, et Episcopiis ipse malum administratorem ab ossicio dimovet, nisi ab eo monitus Superior id pridem fecerit, atque etiam animadvertit in Regulares, qui in honorum monasterii admitti stratione deliquerunt sa).

g. XX. Atque haec Episcopi cura, et soli i-

409쪽

tudo in Moniales non tantum gego explicat in iuia, quam diximus, honorum administratione, atque in clausura diligenter custodienda, qua totta est ejus juri commissa, ordinario in monasterila

sibi subjectis delegato in exemptis I), adeo ut recte puniat ipsos quoque Regulares, qui peccant in clausuram Montalium sibi subjectarum et); sed

etiam in Bl tione Abbatissurum, quae mODRgte- .rio praeficiuntur. Nam Episcopo nunciandus est futurae electionis dies, etiam cum monasteria

subsunt Regularibus, et ipse una cum Regesari Superiore interesse, ac praeesse electioni potest 3 .

13 Cone. Trident. Sosy. 25. cap. s. de Regul. VI dis Consete. Gravissimo 12. Benedicti XIV. tOm. I. pag. 57. ejus Bularii, ubi multa hahentur de iis, qui ad monasteria accedunt, ut cum Monialibus colloquan

tur .

2) Gregorius XV. cit. Const. Inscrutabili g. 4. Atque huc etia in spectat Constit. felici 462. AIo-xandri VII. e. 6 Par. 6. pag. 5ι. Bul lar. , qua sancitum est , ut Superior Regula is semel tantum in anno visitationis ea usa monasterii septa ingrediatur ei quodsi n cessitas eum pluries ingredi cogat, id ei tantum licet, praesentct Episcopo, aut aliquo Ecclesias tioo viro, quem Episcopus speciati in constituit. 32 Cit. Convite. Inscrutabili Gregorii XV. f. s. Nonet tamen Benedictus XIV. δε Θ nod. diosces. lib. 5. Cap. 12. num. 4. , satius esse Episcopo semel in synodo declarare animum suum, quoa ipse scilicet semper velit Abbatissarnm etiam exemptarum Ble otionibus interesse, quam id praestare singulis vicibus, quibus electio iacienda est.

g. XXI. Monialibus tempore praeeunt Virgines sacrae , quarum origo vel ab ipsis Ecclesiae primordita est repetenda i) . Eadem pene intra domesticos parietes illarum vivendi ratio, quae postea Monialium fuit. Eas Episcopus, aut ali

quis

410쪽

eisque imponebat Vestom, quue auenarum uirgia

antequam Essoni Monao hi, ita su runt mulierest. qva. palam, as manifesta virginita tom vovehant, ant quam Moniales instituerentur. Atque hae sunt vi gines sacrae, quas saeΡΟ memorant Cyprianus . are Te riuulianus , et quas Soromenus lib. 8. Capitol. I. pag55s. adition. Cantvbrig. 17M. amellat. Uirginas eces insiasticas, flo vates aut .m Ab. I. cap. 17 Pass. 17. Uusu odie. Cantabrig. virgin in matricula Ecclesitis adscriptas ι quoniani dosoriptae erant in Eoolesias libris. seu stanone; at quo hino interdum otiam Canoniacis dioohantur. Vido Valesium Noe. in Sodomen. lib. 8. cap. G.pag. 15s. Edit. Cantabis. 172Ο., Alba spinaeum Noe. in Concit. Ilibessit. Can. 13. PM. 165. edie. μαPOl. 177Ο. Cotelestium me. 1νι Comete. Apostol. lib. 8. ov. 15. pag. 8. edie. Amstelosdami 1724.

2ὶ Etiam Presbyterum mandatu Episcopi virgi-nBs co e crusso, ostendit Corioil. Carthaginense III n. M. tom. 2. COl. 14o4. Sollece. Lahbol , oum inquit Pres ter inconsulto Apiocvra virginaes non Conaear et, quod quidem habet Fulgentius Farrandus Breviar. Canon. can. 91. a pDd Pithoeum Codex Canon. vet. Ea si s. Roman. pag. M8. Paris. I687.

Si D oeia quoque virginibus, inquit P. Gelasi

as in Deo P. ev. 12. lapud Pliboeum Io . est. pag. 267. nisi arae ire seu hanior tim dis, aut in albis poschaliis bus, arae in v oesorum natali s. lacrum minimes ve- Iiamen impona ιt , nisi forsitan , siciae de baptismate di- Ceum est g avi languo iis cor rutis , nu εω ct ho munera de Sasculo ex ant, implorantibus non noeetur Vide S. Amhrosi iam des Virgin . lib. 5. cap. I. COl. 2O8., si des Lapso virgin. Cap. 5. OOl. 586. O . t. 5.: Eddi. Huncti 1751.

M Cono ilium Carthaginense IV. Carion 1 I. col. 1458. tom. 2. collece. Lηbhei. At quo hunc sacrarum virginum habitum moniorut etiam Arcadius L. 4. C. de Yp sov. utidisn ubi mimas se quast lud bi io cor- Poria quaestrum. Deliane, prohibent et oti Itiolica. M.

SEARCH

MENU NAVIGATION