장음표시 사용
391쪽
' . . . 33 is ) Multa haeo monasteria in Galliis, in insula
Capraria, Mediolani, atque alibi memorant S. Au
1722. , Orosius Histor. lib. 7. ov. 36. pag. 564. edit. Lragdiani Batavor. 1758., Sevo r. Sulpitius in Vit. S. Martini loc. citae Roniae aetate Sancti Hieronymi istat ipso inquit epist. 127. num. 8. COl. 956. DPP. tOm. 14.dit. Vense. 1 66. crebra erant virginiam monasteria, monachor. innumerabilis multitudo. In Africa nul-
Irim ante Augustini Episcopatum monasterium fuisso ostendit Christianus Lupus in not. ad Teritillian. ἀρο Praemi t. cap. 2. PM. 29. tom. 9. edit. Venet. 1728I G nonasteriis, qua o unio S. Benedictum in Doci Mento ertint, lato disputat nubillonius Annal. Bene-
Ionio conscriptos . Quatuor uiatem S. Benedictus Rρ- gul. mnaesi. c. 1. upud Holstentum Cod. Regialar.tOm.1 PM. II 5. ed. Augustias Vindest. an. 1759. di Stinguit Nonachorum genera, Coenobιtas , Anachoretas , Sarisiabaitas , si GFro vagos . Duo haec Posteri Orn genera, tamquam Ecclesiae dedecus, et opprobrium, Velie menter improbat, ac de Sasabaitis eadem prorsus dicit , quae S. Hieronymus D. 22. ad Erastochium Cap. 4. t Om. I. o P. col. iI6. ωdit. Veston. 1754., et Cassiu-Nus Collat. ΡΡ. Collat. 18. cap. 7. pag. 521. edit. Franc tirti 1722. his vero omissis sese ad Coenobitatum fortissimum genus accedere declarui.
g. V. Praecipua monastici instituti ratio erat, Mi Monachi, rerum Omnium tractatione, Et Cogitatione relicta , animum ad Divina intenderent,
atque ut procul a populi tumultu viventes I Praepositis obedirent Q), sibique manuum labore victum quaererent 3), et corris crestigarent Q. Habebant tam eo siugula monasteria pro Priam,
392쪽
utebantur; quibusdam regulae loco erat viv-ndi ratio probata Majorum consu tudino, Rc traditi ne, quibusdam autem Abbatis voluntas, quae
explicabatur, uti se se dabat occasio θ). Sed
quoniam omnium regularum unu in erat propogi- tum, ut scilicet Monachi procul re cura, et sollieitudine rerum humanarum divinis Vacarent, idcirco Rectorum arbitrio nova etiam in uno mOnagherio rPgula interdum recipiebatnr, et interdum Plures in uno eodemque coenobio obtinebant regulae, aut additis, aut demptis, quae tem p
Tum, ne locorum rutio postulare videbatur 6 .
i) S. Hieronymus Ep. 125. ad Ruse G. CaP. 8. e. I. opp. col. 95 l. odit. Veronae 175.. re Prehendit mona hos, qui in Civitate vivere cupiebant. Praid dessi.dsramus, inquit, urbium frequeneiam , qui des singularitates Censemur' Antonium dicere solitum trudit So-Eomenus lib. I. Cay. II. pag. 28. edie. Halssii Cantabrigiae 172C., pisses quidsm aqua nutriri, monachis vctro Or nam Ento esse solitudinem I et quemadmodum illi , simulatques terram attigerint, vitam amittunt, sic istos, cum ad urbesm accedunt, mona Sticam g)a TitatΗm p r-ders . Agitur etiam ea de re in Leg. I Cod. I sod. de Monachis, in L. 29. cod. Iustin. de Epis. et Cleric., et in Novell. c. . 2.
2) Prima apud eos, inquit Hieronymos D. 22.
quid jussissene facere . Quare Monachi, qui haec
Praesectorum iussa despoxissent , Eucharistia , sacrisque omni hus interdi Oebantur, ac consuris, aliisqrio ecclesiasticis Poenis plectebantur. Cassianus, des Instit. Coenob. lib. 2. cap. 16. pag. 27. , lib. 4. G. 16. , oet2Ο. pag. 58. , Et 62., ee Collat. 2. C. s. pag. 24 . Edit. Franc urti 1722. , Socrates lib. 4. cap. 25. p. 258. cit. edit. Valesii . 53 Laborem huno manuum, in quo sese Monachi exercebunt, tum Di sibi victum compararent, tum ut aliis opom serrant, tum denique nil omne otium
393쪽
g. VI. In tanto hoc regularum discrimine
magna tamen erat inter omnes monachos conSeu aio animorum, una gocietas, Unu in quo Corpus,
nulla prorsuη vestium diversitate discretum I). Quare facilis, ac promiscuus erat ex uno in aliud mona8terium trangitus, non modo Latinorum inter se, sod etiam Latinos inter, et Graecos, qui-hris satis erat in novo monasterio stabilem , 'firmumque moram constituere. Verum Sanctus Bon dictus Monachos suos Obstrictos perpetuo volui vregula, quam semel essent amplexi, atque ita sublatum est Rectorum arbitrium , et Monachis
redempta libertas, quam pridem habebant; mutandi regulam, et mora realerium sa) .
s) Vertim i 'Io avo, inquit Mabillonius Io .ci ρae.
394쪽
constitution's, quas variae unius, Utisdemqus ordinis Congrmationss sibi prascribunt, unitati ordinis haud osciunt. 2) S. Ne nodictus Regial. ciap. 58. eom. I. PM. I 51. die. Ge. Vide Joannem tuu hinouium cit. num. 19. , reeniam. 28. PM. XXXVIII., ubi adversus Lucum ΗOlsio-mum clomotis trtat. S. Benedictum non tantum dedisso regulam Casinon si Coenobio, sed etiam Orcliti ita nivgrso; et vitio etiam eumdem Mabillonium Acea Sanctor. O d. S. Benaedice. praefat. ad SaC. Par. 1.
g. VII. Saeculo XI. instituti fuerunt Canonici BΘgulares , quorum multa sunt nomina , sed celeberrimi sunt, qui in Lateranensi Basilica ab Aloxandro ll. recepti Lateranensium, nomen uCoeperunt . EX Canonicis Regularibus processit S. Dominicus, qui ordinem instituit Praedicatorum ad eliminandas haereses Albigensium , publicisque Con- ei nibus pravos hominum mores corripiendog, quem ordinem probavit Innocentius III., et Honorius item Ill. confirmavit. Eadem tempestate suum etiam creavit Ordinem cum Iege summae pauperta his , exemplo Christi, atque Apostolorum, S. Franciscus Assisiensiου, et eum etiam idem Honorius opprobavit. β VIlI. Annis autem consoquentibus ali I instituti sunt Ordines regulares, ni certa charitatis officia Praeotarent, atque ut clericis Opem serrent in iis , quae clericalis muneris propria Bunt. Nec praeterΘundi Ordinoa equestres, eι militares, qui praesertim re cruciatis, atque expeditionibus in Saracenos Ortum ha huerunt, et quos inter Celeberrimi sunt equites Hierosolymitani, qui Bbodo pulsi nunc habent Melitam acceptam a Carolo V , et in quos potissimum Avasta,ius IV. multa
395쪽
3. IX. Mona hi olim ordinibus initiati non erant sa) , et ideo si quia eorum prAvioriου crimi
nis reus esset, Plectebatur poena excommuni tionis, non suspensionis, nut de radationis, quae nclClericos pertinebant tu . Sed interdum orirum aliquis Episcopi beneficio inter clericos reserebatur, praesertim ut in sacello monasterii rem Divinam eonficeret 3). Denique propter utilitatem Ecclesiae receptum est, ut Monachi sacris initientur ordinibus 4); et ideo nunc passim monachi cleriei sunt, exceptis illis, qui semul niui, ac vilibus ministeriis rescrvantur, quos vulgo laicos uppellamus, 2 Aure, inquit S. Hieronymus se Ii. ce P. 8.
sa , alia ciesricor Idem habent S. Leo M. Ep. 94. cap. 6. Par. 2. Dis pag. 56 l. sdit. Roma l755. COno. Chal- Oeclonense Can. 2. , Et 4. apud Labbeum eom. 4. COI. 1682., ot s q sdie. net. Et Trulla nurn Can. 24. col. 1558. tom. 7. ejusdsm colleci. , ubi Monaolii a Cleriscis distinguuntur. Vertini eos non meros laicos fuisse , constat ex cap. 3. Chalcedonen. ubi Monuolii, ae que ac clerici, saeculariu negotia exercere prohibon.
Inquit , Sequester, et intercessor adeso turI ibus, et Π si iis lucris aI paruit, hic quoqus , si Sit qu/dctyn Cls-ν, Cus , Proprio gradu excidat, Si sie aue ym laicias , vel
δ) Monachos Clericos memorant Cassianus Cot-
396쪽
eom. s. , se Iurdonsae Can. d. col. 7s l. lom. s. apua eumdem Lah boum . Piraesertim eum monasterium ita uberat ab Episcopali, aut i Parochiali Ecclesia, ut Monaohi ad illam commodB uocodere non Possent, Unus aut altor eorum ordinabatur Presbyter , qui divina peragoret in sacello monasterii; et saepo Episcopi vocatos ex eo monachos in Ecclesiae ministerium ordinabant, et huc spectat L. 32. Cod. eod. de Episc., et Cleric. ἰ quam in LΘgem Oonsule notas Jaoohi Gotho fredi Cod. I sod. lib. 13. tis. 2. tom. 6.Par. I. pag. 76. edit. L syia 1745. Quin etiam exeniisl la Monachorum, qui ad Episcopatum dolati sunt,iahet Athanasius Ioc. c/t., Sevo rus Sulpio ius in me.
1741. , et Jo. Moschus cap. 124. Pag. 893. apud Ros-vveydum Vie. PP. An me P. 16 5. I tu Basilios D. 218. ad Amphilochium Pag. III. Ora. tom. 5. edit. PariS. 175Ο. meminit Aloxandri Corydulis in Lycia, qui ex Monacho Episoopus iactus est; uti etiam Severus ex Moria otio Episcopus evasit, sicuti narrat Marcellinus in Chronico indic. VI. CIsmene. et Prob. coss. PM. 529. tom. 9. Bibli ith. PP. edit. Lugdun. Quod ad cimpliationsm divini cultup perpetua Iego constituit Cloinciis V. in Lism. 1. de Stat. Μ
g. X. Rogulares omnes, quatenus clerici sunt, habent ea, quae sunt clericis Communia, propterea fruuntur clericali hus privilegiis, iis praesertim, quae fori, et canonis nuncupantur. Quatenus vero sunt Regulares , habenι ea, quae sunt Regularium propria. Eorum quaedam peculiaria sunt, et propria cujusvis ordinis, quaedam communia univergis. g. XI. Propria sunt ordinum singulorum privilegia, quae in illos praesertim Rom&ni Pontificos contulerunt. Est etiam cujusvis ordinis proprium institutum , et regula, quam semel rite susceptam quilibet servare , ac retinere debet si . Communia autem non pauca fiunt. i) Primus S. Benedictus mutandae regulae li-
397쪽
oentiam eo ronis , adempsa Monachis It hortato deis serendi ius illo tum , quod semel susceperant ι atque eniti vel prinium , vel inter Primos suisse, qui pr sessionis forinam , modumque Praescripsit, inquit
g. XII. Primum est, ut praeter peculiarem Begulam , quam profitentur,caεtitatem et iani. obedietatia in 2 ., et paupertatem servaro debeant omnes Begulares δ), iisque sese voto obstingera
4 ; alterum, ut quisquis profiteatur Ordinem ab Apostolica Sede approbatum 5), tertium ut domus quaeque Regularium suos ministros habeat, et praesectos omne,que uni capiti, tamquam summo moderatori , subjicirentur; quartum ut quae-
Iibet Regularium familia propriam habeat Ecclesiam , seu sacellum , ubi non solum illi preces Deo fundant, aed etiam privilegio Sedis Apostolicaoliturgiam celehrare, et plura sacra facere possint, quae propria sunt Ecclesiarum Cathedralium , et Parochialium ; quintum , ut Regulares omnρs sint oxempti ab Episcopi potestate , et sedi Apostolicuo aulaeoti 6 quod intelligendum secundum mentem Concilii I ridentini, et recentiores constitutionea Pontifictim Romanorum 7 . Ac praesertim Episcopi jurisdictio seso exserit in Regulares animarum Curam exercentes, qui in iis, qua D ad hanc Curam, et sa ramentorum administrationem pertinent, illius jurisdictioni, visi tutioni, Et corre
1) Castitatis votum non tantum in eo positum est, ut Regulares domitas habeant libidines, quod
Christitinis omni hus commune est, verum elinus ut se u nuptiis abstineant. Agam ea de ru copiose in
Libro II. ab Teia potissimum in Monachorum obedientia desiderat S. Benedictus Regu . cap. 5. apud Holsto
398쪽
5) Pnu portatis, quam profitentur, causa nihil proprium habere possunt Itegulares, et si quid talo aliq uis habitorii, invito, vel inscio Praeposito, fra- oti voti reus utriusque suffragii iure hiennio priva-hitur, ει ullis etiam pro criminis genvitate poenis
mulctahitur , moriens autem , nisi res Omnes nume xato dimiserit, sepelietur extra commvno QOemete rium CDP. 4. de Stas. Monach. Couc. Trid. Ssss. 25.
6ὶ Exomptionis ab Episcopi iurisdictio no, quam
Regularibus Somani Pontifices con o Sserunt , exempla sunt apud S. Gregorium n. , aliosque antiquis. simos Summos Pontifices, ii Iaqne saepo , ipsis rogantibus seincipibus, attributa Rit, quae omnia ac uinrito dascribuot Τhomassinus Vet. , et nov. Eccses. diseiplin. pax. l. Itb. 5. cap 5 ., Ρe seq. Blanchius detrE, eesrior. polim a della Chis, a lib. 2. caP. s. g. 5. tOm. 4. Pag. Itio. . et Seg. Multa otiam habes hujusmodi exemptionum monia mensa allud Du-Chesnium Hise. Franc. to. I. Pag. 662., Ughellium Ital. Sac to. 4. col. 'ss. ed. Venee. an. 17l9., Mahillonium Annal. Besnod. om. 1. lib. 13. num. 3. Prag. 345., ee in Append. 2. Hus m eom. num. 17. , si 18. pag. 653., G 054. edis. Lucas 1759., et Asia SS. Bened oran. in Vit. S. Bεν- tussi num. 7. tom. 2. pag 151. Edιt. Vsnet. 1755., et usRs diplomatic. lib. I. Cv. 5. num. 12. Praecipuus Ue- To, easque iustissimas exemptionum concedendarum Causas enumerat Hesrus Et sensis Ep. 68. ad AI xandrum III. pag. Iu5. ω te. Patis. 2667. Scimtis inquit, quod ob quiet sm moKasteriorum, et EpisCπον iam Orannidesm has eas tiones pictrumquρο Romani Pontifices indulsertint. Earum dem querelarum contrae Episcopos, qui Regulares vexabant , unde harum exemptionum origines repetit ipso Vau-Εspemus par. 5. tit. 12. Cv. 2. , mentio ess in Concit. Toletano IV.Can. 51. tom. 6. Concit. collece. Lahbei col. 1465. Et in Cono. Toletano IX. cap. 2. e. r. ςoἰ. 466. edit. V
399쪽
n e. sod ea de re sermo redibit II. Libro, cum de
Cap. 4 et) Vid. Titulum II. Soce. I. g. XIII., et seq. ubi' omnem explicavimus de legulam iurisdictionem , quam Episcopus in Regulares habet. 8) Cono. Trident. Sess. 25. cap. II. des Re l. , Gre corius XV. Constit. In scrutabili so. g. 4. t m. s. q. l. Btillar. Qua Tridentina lege Capellanos etiam Religionis Hierosolymitanne curam animarum exor Enses obstrictos cloetvruvit S. Pius V. Const. Io4., Pt 187. Fiag. 49., 18o. Par. I. t m. 4. Brιllar. Edit. Citat. , et Gregorius X lII. Consete. 125. Eodem Ioc pag. 456., itemquo Parochos Regulares Indii rom Orientalium, et o Oidentalium Benedicitis XIV. Const. Quamvis I. toni. 2. ejus Βιιliar. Pug. 1. ido etiam Constitutionem Fimmandia eiusdem Ben icti XIV. in ejus Bialari tom. 1. U. 2M., in qua describitur quicquid praestari potast ab Episcopo visi tution m obeunte in Eoolesiis Rogularium, quibus animarum utara coniuncta est.
I. XIII. Proseasio regulae facit aliquem Ro-gularem l . Ea vel tacita, vel eX pressa est; ta cita , quae ex pers Pleuis, certisque actibus μdueitur 2), expressα, quαo fit palam, ac publicucoram Regularis familiae Moderatore; recitata formula prosessionis, redhibitia etiam aliis sole
nuti Latibus, secundum receptos ordinis cujusque
ritus. Ut professio vim habeat, fieri debet post sextum decimum O), et post exactum probati nis annum 4 , eumque integrum, atque Perpe
tuum, gestato habitu, actaque vita toto illo temporis cursu intrα claustru designati monasterii,
in quo tyroues instituendi sunt η; dehet efinlihora, non extorta vi, metuque gravi 6 , fa
400쪽
eta ab homino, qui suae voluntatis habeat arbitrium , non re servo, invito domino 7 , non ab Episcopo , ignaro Summo Pontifice 8); non a viro, qui sospitem habet uxorem, ea dissentiente i;
doni ino Regularis institubi nomine accipisenda pavab eo, cui ius est accipere, ratamque habere Pr
i) Diu viguit disciplinη , quam memorans Hi
Ponti 1745. , ut parentes infantes filios non modo ole-riout ui offerrent, uti demonstratum supra est, sed et ium . monasterio, pro qua diso iplina acerrinio propugnarunt Potens Damiani opusc. 16. et Rabanns Naurus singulari libello, quem composuit adversus quosdam , qui eidem disciplina o resistebant: idquo argumentum luto persequitur Gratianus catas. 2O. quasse. I. Atque hi quidem pueri a parenti bos monastorio oblati, cum puboros evaserant, discedere non poterant ab Oct vitae instittito, oni soniel addicti fuerant . I ino illud Tolotani Concilii, quod etiam memmoras Clemens III. in c. I 2. do Regular. monachum aut Palfrna d votio, alae propria p ofessio facit; ovCone ilium Wormati ense anni 868. Can. 22. apud ILahinho in tom. I . coi. 459. Edit. Vense. , si Paes1 , inquit, Oel matsr flium , Aliamquq intra smia monαsterii in
infatitiae annis stib regulari tradidsrine disciplina, nou liceat sis , postquam ad pubertatis PervesnErint annos, Urgdi, et mattimonio copula i. Et Gan. 25. --naChia in Ergo, nit, aut paterna desvotio, aut Propria
P ofessio facie. Piatdgroci horum fuerit , alligatum ten bit, Pioinust huic ad Mundum rρverti intercliadimus
aditum , et omnes ad Saeculum interdicimus rogressus.
Solemnis formula eius oblationis ex S. Ben dicti regula cap. 59. apud uolstonium Cod. Cit. Regul. tomis 1. pag. 152. edit. August. VindeliC. 17 9. erat ut Inanus pueri oblati in altaris palla involveretur, quaverat mappa altari superimposita, idque testimonium erat oblationis, qua gio involutus puer Dei obsequio