장음표시 사용
381쪽
Clemens III., sive, et alii putant, Caeloninus III
in cap. 1 O. de Iudic. clericum in furto, homicidio, periurio, aliovo crimino desero hensum do poni voluit, tum excommunicari, si incorragibilis fuerit, d inde
contumacia creScents , anathematiS mucrone feriri , postremo, si in pt Urandum , tu quit, malorum usnisnscων icti serit, Cum Ecclesia non habeat ultra qtiid D-ciat, ns possit esses ulti a PUrditio Plurimo. um , psrsaescular m ComFrimcndus est poteSeaeesm. Ex qDibus manifestum est, laicos in clericos criminosos nullam
exercere iurisdictionem potuisse, o fiam post aqua nubi depositi ab Episcopo fuerant; num si post depositionem adhuc in criminibus versuri Pergant, primum excommunicantur , deinceps , auath ma is mucrone 'i iuntur a tantum cum iu profundum malortim πί- nerint, et Ecclesia non habeat ultra quid faciat, tum demum per Siaeculiarem PseeStaism comprimuntur. Ita
quo usque ad Oxitum saeculi XII., qua qnidem a lato Pontificatum tenuerunt Alexander , Lucius, Urbanus, Clemens, Coelestinus, nullum exemplum est Clerici degradati, qui saeculari Magistratui puniendos tradatur . Tantum Lucius clericum in haeresim lapsum saesularis potestatis arbιerio roli aquit, sed non eum Ecclesia tradie, ut poena assiciatur. Similitor Clemens, seu Coelestinus clericum criminosum deponi jubet deinceps excommunicari, et anathctmiatiS mu crone feriri , postremo eum comprimi vult a magi Stratu Sueculari, sed non eam praescribit solemnem traditionem, quue nunc degradationem sequitur. Primum, uti clixi monum antum clerici degradali, qui saeculuri judici traditur, est in Cap. 8. des Climin. Dis. Nam Innocentius III., ut sevo eius animadver teret in clericos, qui falsi crimen commiserant, san uiuit , ut ii omnibus o iis, et beneficiis peipstitio Sine privati , ita quod qui por Ss falsitastis visitim μαρον CUE rint , postquam per ecclesiasticiam judicesva fusi int degradati , biaegulari potescitati ei aciantur , s sciandum Con
stitutiones legitimas punisndi. Constitutionem hunc ipso Innocentius clarius explica vit in Cap. 27. de Herb. signisc., ut dirimeret controversias, quae do recta ejus luterpretatione ortae fuerant. At quo ita factum est, ut deinceps clerici propter graviora crimina degradati saeculari Curiue truderentur, et clericum, , C u-
382쪽
Cuviae tradoro idem haberetue, ae dare puniendum lis eculari Potestati. Quae nunc nobis eorum voca hu- Irarum significulto est, quam quum olim, uti supra demonstrn vim ius, longe aliud iis vor his in lolligeretur. Formn m autem, qnae ud hi hetur in reali deura dati no Cleeloi, describit Bonifacius VIII. in cit. Ciap. 2. de Pomis in 6., et Pontificale Romanum par. 5. it. 7., ee seq pag. 158., et Seq. edit. Romae I 7 C.
g. XXII. Olim Episeopi degradatio post niRhat duodecim Episcopos , qui praesentea e8Seut , Ρresbyteri sox, Diaconi tres si); sed hodie criminales cansae Episcoporum , quae deposItione. , εunt, aut
Privntione diguae , ab uno Bomano Pontifice noscendae, siniendaeque sunt 2). Reliqui autem clerici de grndu dejiciuntur ab Episcopo, ad Consilium accitis , Episcoporum loco , totidem Abbatibus uμum mitrae, atque baculi lis hentibus, sive allia in Ecclesiastica Dignitato constitutis, qui et sint 'aetnte graves, et Iuris sciΘnt in commendentur 3). Niriores autem clerici sola Episcopi sententia degradantur . 1 Can. i. s. 6. 7. e. 15. 2 7. 2ὶ Concit. Trid. Sess. 24. cap. s. dct Reform. 5) Condit. Trident. Ssss. 15. cap. 4. us B Orm.
f. XXIII. Degradatio gravissimum Poenae
genus est, et ideo non infligitur ex omnibus criminibus, sod tantum ex grrevioribus , quorum Cnu Aa rPus saeculari curiae puniendus traditur. Hujusmodi sunt crimen hae regis, et apostagiae cum Prer
tinacia si); falsationis literarum Apostolicarum a ἔ
nssnssinii , ut vocant 3) ; aver,ae veneriου plus semel exercitae 4 ; solicitationis ad turpia in sacramentali consessione s) ; cel 'bratae missae, auditaeque consessionis sine ordine sacerdotali 6); patrati abortus 7); salsae, aut Vitiatae mouetae aureae,
383쪽
charistiae . Si Ve cum sncra pixi de . sive sine illa quis Moram Ho,tiam surripiat, et apud se retineat, aut
si Cap. 9., 'e i s. des Haerest. , Cap. t. , Ft 4. dμm in h. Paulias IV. Constit. Cum quorum diam s. som. 4. PGr. i. pag. 522., et Clemens VIII. Consete. Dominici grogis 298. eom. s. par. 5. pag. 1. Brittar. Edie. Git., quibus duabris Constitutionibus speciatim degradationis poena Pleotiantiar negantes mysterium Sanetissimae Trinitatis, vel Christum Dominum sola Spiritus Sancti opera conceptum, vel eius mortem, vel stim Per integram D ipn rete virginitatem.
diolus XIV. Constit. Sacerdos in mei num M. Pag. 2C8. tom. I. ejus Brittarii. Cum antem usu sori vigeret opinio dum nundi ad triremes, aut ad carcerem Per. Potuum illos, qui in carceres coniecti statim ori meustria in confitebantur, Benedictus XIV. hoo henoficio frui vetuit illos, qui crimon apertiant oui Perihlas detenti , et coram Indice constituti, no Curiae saecia lari tradantur, uti patet ex Constit. Divinar. 7 I. P . 152. tom. 4.
I. p S. 25. Sed onna Sixtris si ii hac constitistione unim uti, ot non uni invii purius ii hortrim eodem iri vo censoret , Gregorius XIV. Constit. Sedos Apostolica 2O.eom. 5. Par. 1. Pag. 2 5. Sixtinam illam lΘgem lun- tum ad abortum partus animati porti nuru voluit.
384쪽
8) Urbanu, VIII. Constit. In suprema 249. eom.
6. Par. 1. Pag. 95. , qua constitui ione comprehpridiantur Onan s qui in Italiae dumtaxat provinciis aurFas,
lle lui no degri dationis poenam ου b Urbano indictum onedictias XIV. Conorit. Ad curiam 65. pag. 31Ο. tom. 4. Utis Bialar. ampliavit ad eos, qui idem falsi orimen admittunt in syngraphis, vulgo cedoIO Sao. Non tis Pietatis Urbis, aut mensae nummariae S. Spiritus, quique eo in crimine suam dolose operRm prae
9) Alexandor VIII. Const. Cum alias 57. tom. 9.P. 97. qua confirmata est vetustior constitui io In nocentii XI., et utramque postea confirmavit Benedi-otus XIV. Constit. Ab Atigustissimo 95. Pag. 19C. tom. a. ejus Bul ar. Inter graviora crimina, Propter quae Clericus degradationis poenam pendere debet, qui dum recensent etiam contumelium gTuvem, vel οὐ Iutnniam adversus Episcopum, vel conspirationem in ejus necem. Scriptum id quidem est in Can. 18. cap. 11. 2 1. ex sententia S. Pii Pontificis; sed hio Oa- non odia clus est ex salsis Decretalibus Isidori Noe a foris. Eo vero excepto canone, oujus nulla cerita fides, et auctoritas est, alius non extat Iuris Pontificii locus , quo adversus reum hujus criminis degradationis poena constituatur. Quidam etiam maleficium, Senia sortilegium , cujus causa mors hominum evenerit, degradationem secum ferre arbitrantur , idque se colligore posse censent Pa Constitutiones omniis potentis Dei Io 1. Gregorii XV. eom. 5. Par. 5. Pag. 9 .; verum haee constitutio nullum de cleri eorum do gradat ione verbum habet , uti observat Cardinalis Albitius do Inconstan. in Id. Par. I. Cv. 52 mιm. 15C. Quidam denique otium polygum iam degradntionis Poena puniendam existimant, cum quis videlicet simulato nomino, viva uxore sua, alium ducit: qu niam huius criminis reos saeculari Curiae tradi iussit Urbs nos VIII. in Constit. Magnum 557. eom. 6.Par. L. Pag. 1 7. Sed haec Constitui io non pertinet ad clericos, neque ulla degradationis mentio in ea est. Sola igitur crimina speciatim Oxpressa degrada- Diqitigod by Corale
385쪽
fionis poena ploctiantur; cetera graviora crimina ei dem poena subiici possiant, oiam eorum rci ptuno emendari nequerint, et postquam alius grudutim sustinuerunt Poenas, per quas moniti resipiscere, et aliud sequi vitae institutum possent ἔ quae commianis est sententia omnium, qui hanc materiam scriptis illustrarunt.
DE MONACHIS ET REGULARIBUA . I. Asoetae a Monachis diversi .
IV. Monao hi orientales, et Ocoidentales . V. ot V l. Quae initio , quae tractu temporis suo rit otia horum regnia i VI l. Canonici Regulures, Dominicani, Frunt i Scunt . VIII. Res liqtii ordines Begulares deinceps instituti . IX. M onachi initio laici e
X. Privilegia , et iura Regularium .
XIII. P rosessio regulaeta cita , vel ox Pressu . XIV. Vis pro sessionis . XV. Quemadmodum Bdversias irrisam proseq-sitanem reclamaro licent XVI. Π o nunciati Onos linio professionum faciondae.
XIX. et XX. MOniali uin regimen Episcopo com
XXI. Virgines sacrae Moniali b sunt i iratores . XXI l. est XX lli. Viunae ecclesiasticae, et Diuc
actenus de Cloricis, quos saeculares dicimus, nune agemus de Regulari hos, qui nimirum, solemni litas emissis votis, Bryulare institiatum smplexi stant. Fuere spmper inter Christianos, qui durius quoddam , et asportus Vitae geuus sequoren
386쪽
tur unonnses io iunio , prostibus , Et meditationi re rum divinarum . Hi ab hac exercitatione Ascetas i) dicti sunt; quos ssemper habuit Eccleεia, et tui cum Monachis confundi non debent.
g. Asoetae nomon fractum est a graeco Verboe σκησιν , qnod exorcitation m significat. Q nisquis durioribus abstinentiae, uo virtutis regulis sese ExBI Q bat, Asceta dicebatiar. Vnaro Asceta erat, qui Son carnibus, et vino ubstinebat, ut corpus vexaret. Origenes Contr. Cois . lib. s. n. 49. O . e Om. I. Pa 615. edit. Paris. 1755. , Canon. Apost. 45. apti l tolerium P P. Apostol. tom. I. pag. 449. edit. AmstEIa
dami 1724.; qui in Divino cultu, atque in assidiit Precibus tempus impendebat, et hirio Cyrillus Hie-TOSOlymitanus Catsch. 1 . mam. 19. pag. 146. edit. Pa ris. 172Ο. Annam Prophetissam ασκητριαν ascetriam Vocat, qui duriorem agebnt vitam voluntariam rem Plexus Paupertatem, Et caduca despiciens, et hina Hieronymus do Vii. ilitisti . cap. 76. OPP. eom. 2. COL9 2. edit. Verona I75i., Pierium a s tam , et aremi tot em pauper talis dicit ; et Athanas iris, si vero est uncior Θnopseos Scriptura num. 77. eom. 2. OPP. PM-156. edit. Paeas. 1777., Lucianum martyrem μ γωλονασκηιη. , magnum ascstom appellat propior duritiem , erit sese in carcere adsuesecorvi. QMidam ex his ascelis duos, triesve dios jejunii agebant nihil prorsus
cibi sumentes, et horum exempla sunt praesQrtim in Irenaeo apud Eus hium lib. 6. cap. 24 . pag. 256. edit. Cantiabivi. i 72o. , Dionysio Aloxandrino I p. ad Basilidom Episc. apud Bovereg. Parrd. Can. t m. 2. Pag. 3. Oxonii 1672., et Epiplianio Advers. hales. in ev Sit. yd. num. 22. tom. I. OPP. Pag. 11 4. Edit. Paris 1622. Nomota ut etiam As elos Apostolicae Constitutiones Db. 8. cc.p. 15 pag. 4C9. apud Cotelerium PRAPostol. eom. 1. edit. in dic., nique iis ad sacram mensum nucedenti hos locum tribuunt striti ni post Leci res, Et Cantore q: Pos' haec, inquit , Sumat, et Communicet Episcopias d itides Prosbteii, Diaconi, Subdita coni, Lesctoi es, CiantO. es, et Ascola. Erat autem hoc vitae institutum proprium, et murum, et scemi.
387쪽
narum , ill ἰ Ascata hae vero Asc trne dicebantiar, illudque omnium ordinum hominibus libero permitte-hatur. Non igitur cum Scriptores , qui tribus prioribus Eoolesiae gae ulis floruerunt, Ascitas memorant, intelligendi sunt Monachi, qni serius institiai coepexunt, sed in folligendi sunt omnium ordinum homines, qoi in ipsis civitatibus, utquo in media homi
g. II. Serius instituti sunt Monnchi, et pri
ma eorum initia reserenda ad aetatem Decii Im-pρratoris 1 . Nam ea tempestate multi hcimi Dum , ut declinarent impetus eorum , quos et fini ca superstitio in rem Christianam n gobat, recμ- perunt se in montes, atque in Vicinas solitudines ut ibi tutum haberent perfugium a vexationibus , et liberius pietati, considerationique, et crintemplationi rerum Divinarum dare operrem Possent. Gonul hoc vitae quibusdam eorum redeo aucundiam fuit, ut, etiam pace Ecclesiae reddita, mallent in desertis vivere, quam redire ad
civitates, uado discesgerant. 1) Vido Thomassinum Vet. et nov. Eccis . Gxciri
3 IlI. Ex eorum numero fuere Paulus, et Antonius, quorum alter a Hieronymo Anachore inrum vitne auctor, alter illustrator dicitur i). Nullae tamen coaluerant societates hominum , qui
388쪽
et nullum conditum erat Coenobium a , sed Pnuci tantum , et singulares homines linc illuc in desertis Aegypti dispersi vitam traducΘbant, do . Nec, Parata, et tranquilla Ecclesia, Pachom ius quaedam in Aegypti Τhebaido Minnastoria aedi
ducti, ut communem, certi8que obstrictam regu Iis vitam agerent, quod antea non secerant. 1) Hieronymuq D. 22. ad Eustoch. cap. 56. tom. 1. Coll. 110. indit. Vallai xii V ronao 1754. 2) CoonM um a Latina differt . Νam Coenobitim est unum domicilium, quod plures compi siliendit in
societate vivente , et omnia habentes Oommunia ; at vero Lauras nomino intelligimus solitudinem , in qna plures sunt divisu Omnes, uo discretae celluo, in quihu et singuli separatim vivunt. Lattram mBmorant Evagrius lrb. I. cap. 23 .pag. 276. edit. Valessii Canictbrg. et Epiphanios Haerss. 69. lib. 2. num. I. Pag. 627. t m. l. O . odit. Pa 1 is. 1622. 3ὶ Illustro est testimoni iam auctoris vi ac S. Paia Ohomii a prid Nonscheni iam , et Pape brochi uni die I 4. Maii tom. 5. , nam ita S. Antonius Sacchaeum S. Pa choinii discipiatum alloquitur: Qtio Go ire orct mo
Deso adjuvantes effecit. 4ὶ nonachi ita sunt appellati, quia solitariam
vitam agebant. nam vocabuliam tractum est ex graeco vo rho μονος, quod latine solum significat. Hino illud Nieronymi Ep. 58 cid PQ ul n. cv- s. tom. I. COI. 32o. cdit. Veronas 1754. Sin arit m ctipis esss, quod diiscet is Monachus, idest solus s quid facis in urbiBrax, ωρ castelliS, quas utiqtict Non fiunt solorum habitacula,ssed multorum y Qui societatem hominum fugientes privatis in cellulis vitrim traducobant, Anachoreia eas, qui in coenobio, Coonobitas dioti sunt. Alia multa sunt Monachorum nomina, de quibus omnibus singillatim dicere longum est, ac non necesSarium.
389쪽
g. IV. Pn homii exemplnm aliae in Oriente regiones imitatae sunt si); nc denique Sanctus
Ba Ailius monasticum institutum perfecit, doditque repulas, quibus deinceps omnes sere Orion- tales Monachi paruerunt sil . In Occidontem instituta detulit Monachorum Sanctus Athanngius, qui cum Romam venisset, Romanis proposuit Sancti Antonii vitam, ut eam sequerentur 3 . Multa dein cops in Occidente conditre sunt monasteria 4 , sed denique sexto saeculo Sanctus Benedictus prim iam Suhlaci, quod est Aequorum Oppidum in Latio, d inde in Monte Casino monasteria pognit, et certam ponstituit regulam, quam Postere cuncti sere Occidentales Monachi seqnuti
nachus , qui in Syria vixerit, nec ante erim ullum in Pala sestina monasterium Rit, ut scribit Hie
2) Basilius non novum aliquem ordinem instit Dissct videtor, sed potius suis legibus perfecisse, atque ordinasse, quos jam institutos invenit. Sod onmipse praecipuus monastici instituti propugator moribejusque regula o fero rihi quo probatae in Ori sente lu-Orint , vulgo habotur Orientalium Notia chorum pater, uti Oooidentalium S. Benedicitis, rion desunt lumen, qui ascoticos libros des in iginituis, est Monastica vita
non Basilio, sed Eustathio Sebastiae in Armenia Epis.copo tribuendos Platant. I) Marcellam nos, item mulierem primam Romae monasticam vitam amplexum fuisse , ut quo institutam ah Allitinus in, qui Romam venerat, ut Ariuriori M. insidias declinaret, ex viris autem Primum Nomao
390쪽
ri onachum suisgo Pani machium Senatorem , n nrrat Hieronymus Epist. 66. eol. 59o. , et D. 117. Col. 947. tom. I. edit. Vallarsii Vcronas. Vide Baroni uni ad ann5.C. num. 7. tom. i. Pag. 342. edit. LΠCas 3759. , quem per Peram reprehendit. MDrutorius Antichira Italians dissere. 65., qui primum Nediollini monasterium a S. Martino Turonensi institii tum puta , antequam ut Ium Romae conderetur. Verum quidem est, quod de monasterio a Martino Mediolani condito dicitur, idque diserte testatur Severus Sulpici is da Vit. B.
illud monasterium constituit, posteaqDum deseri erubmilitiam, qua su notus fuerat sub Juliano Apostuta, qui Imperntur creatus μst anno Mi. Verum an te hoc temptis monustoria Romue institui coeperiant, scilicet postea quum ad eam urbem accessit Atl a Dusios , quod evenit utila. 5 io. Si vertim esset, quod anfirmat Ferdinandus Ughollius ItaI. sccr. tOm. 4. Cia. 4 D. edit. Venest. 1719. iiii te annum II i5. a Nir Dolo Mediolanensium Antist ite monastorium conditum fuis-su , nullum sorte in tota Italia antiquius monasteriinum . Ambrosius Ep. 63. ad Vei collon. ECCles. Num. 66. mp. eom. 6. pag. 215. edit. Mauriri. Venest. 178 ., Eusebio Vercellensi Episcopo pam laudem attribuit, quod primus in occidontis partibus diversa intor saeconjunxit, ut et in civitate positias insti titia Monachorum tenet et, et Eccl stam ret 1 et jutinii sobiietates. Verum Ambrosius nullum ab Eusebio monasterium institutum memorat, tant uni dicit , eum fretum Exemplis Eliae, Elisaei, ac Baptistae in suis clericis ni nasticum vitam Quin clericali coniunctum voluisse. Martinus, qui illud Mediolani Monasterium instituerat , Posteaquam Turonensis Episcopus creatus est , non procul a Civitate sibi monasterium constituit, uti narrat Severus Sulpicius in ojus vit. FGX. 17. e m. I. θdit. indic. ejusque opera itu brevi propagatum est Nona horum institutum, ut ad eius itinus tero duo millia illorum convenissp scribat ipse Sulpicius D. oeci Bassulam cit. tom. 1. PM. 56.