장음표시 사용
371쪽
rem Ecclesiam transferri permiserit, ud parem, aut ad minorem transire non possit 4 .
g. XV. Τransfertur Episcopus vel ratili fatis causa, si alterius Ecclosiae regimini utilior haheatur a); vel necessitatis, si ipse Populo in odiumn orbissimum venstrix, si in sestum ejus loci aerem Terre non possit, si praesens Ecclesia ab hostibus eversa sit 2 . Minorum honeficiorum Rectorμη transfert Episcopus, cujus in loco ea sita sunt, ει- Ciaque irrensiretione vacat boneficium , cum Sacri Canones aliquem pluribus Ecclesiis adscribi vetent, qua de re alius erit agendi locus. i) Can. 54. c. 7. q. 1. b cau. 42., et 44. c. 7. q. 1.
xvi poematationis defi- tions observandum pti itio XVlII. Quae honoficiu re-XVII. ' 1id in peemota- cte permutentur p
R enoneiationi, et translationi assinis est permutatio, quae definitur mutua benefici arum dimissio, seu resignatio, ut alter alterius dimittentis beneficium consequatur. ΕPiscopatus sine auctorItatos Sum-
372쪽
36 a Summi Ponti fistis , cetera heno sitia sine venia Episcopi, cujus in dioeoEsi sunt, permutari non pos
sunt I). Qui secus fecit, sententia Iudicis beneficium amittit sa) .
29 Cap. 7. de Re r. PM miat. g. XVl I. Episcopi esse debet, antequam permutationem fieri ginni, CognOS ere enu8ns , Pro Pterquas potitur, videro, ne qua fraus latent si), exiger' con 'en Sum porum , qui jus imbent conserendi. eligendi, praesentandi, curare, ut permutatio publicetur, eu que serventur, quae Gregoriuna Consti
quae ad permutationes beneficiorum portinent. Quae-Υit nul Dua, num et tum Pormutationes comprehenduntur Cuat. Constit. Quanta 8O. S. Pii V. , Por quam Episcopi resignata beneficia suis, aut resigna titium Cousanguinois, ot amnibus consecro Drohi hentur, eheas comprehendi negat, modo fraus omnis ab his Pormutationibus p P0cul absit psu) Cit. Conuerie. Immano vix jiadicio Gregorii XIII. g. XVIII. Dum spirituale cum temporali non permutetur, omnia heneficia permutari possunt I), etiam curata cum simplicibus; exceptis benefinis unitis , quae scilicet cedere debent in increm ntum alterius Ecclesiae , reservatis Summo Ρontifici, cu-jUS Consenεu Opus egi, ut eorum permutatio recte
oxpediatur, denique litigiosis set
ab Viti. Pirhing. lib. I. eis. 19. I. 4. Per tot
373쪽
EE DEPOSITIONE , ET DEGRADATIONE .
XIX. Quid dogradatio sit' XXII Qui hias praesenti hus XX. Simplox despositio din degradatio fiat psori n do gradatione. XXIII. Q uno sint erimi-XXI. Degradatio verba- na , quae locum do gralis, ct realis . dationi faciunt' g. XIX. . Poenae causα eoclesiastica beneficin , et potestat 3m iurisdictionis amittimus per depositionρm, et degradretionem. Exemplo militaris exnuctorR-tionis, quae, detracto cingulo, quod erat insi- , gno militiae, absolvebatur, etiam Ecclesia suorum militum hoc est clericorum exauctorationem induxit, quam degradationem vocamus, et in qum CleriCO a summo ad infimum gingulorum ordinum
insignia dμtrahuntur si). Nullum olim iniser depositionem , atque degradationem discrimen fuisse videtiar u); sed hodie magnum inter utramque
1 Vetus est mos defrahendi insignia, quae ordinis propria sunt, cum quis deponitur Adversias Iraeniam Episeopiam Νeκtorio addictum constitutum
liti seri hit Buronius ad ann. 448; num. 6 eom. 7. pag. 616. odit. Lucae. Paulum Alexandriuo Episcopum Poephlationem pullii depoqitum, nareat Liberatris in Br viai . Cap. 25. Pag. 16 l. edie. Patis. 1675. Similia de clopositione Iguntii Patri urchae Constantinopoli uni ex Nioetae testimonio describi ι uaron us ad aura.
374쪽
861. n m. 7. Pag. 55s fom. 34. Qui in conciliis deponebantur Episcopi , ut impii, ut scelerati, per Cluniores probis assiciebantur. Socrates Histor. ECGless. rib. I. cap. 24. Pag. 58. Adit Cantabis. 172o. Consur Du-Cangium Glossa r. med. et infici. ISfinit.
dem sedundum veterem EccIesia o disciplinam disti vere , rectequB Potest, se undum disciplinam vocentiorem non potest, uti observat Du-Cntigitis Glossar. med. , et in sim . latinie. v rb. d gladiatio . Nunc enim depositio a degradat ione disi inguitur . Iam vero non tana, atque eadem era. 'degradationis ratio. Nam interdum olerici omnino degradabantur, hoc est omnibus privabantur juribus, et privilegiis clericorum, et promis laici habebantur. Interdum ox parto trin tum degradu huntur, quod pluribus modis fieri sole. Bah. Quidum enim sui Orclinis honorem, ol dignitatem relinebant, sed ejus moriera Oxereero . prohibe hant tr. Quae poena a Con illo Ari yris no Can. I. Pe2. COl. 1486. , Et s q. tOm. 1. COllcct. Labbei constitutu est ud vergus Presbyteros, et Diaconos, qui in idolatriam lapsi novo certamine consessores Evu Serant, et Concilio Nicaeno Can. 8. . col. 58. tom. 2. Gusdsm colloci. adversus Episcopos Novatianos, qui .d catholioam communionem redierant, quibus permissus
est honor Episcopi, sed ipsi tamen ad ordinem Pros-byterorum redachi sunt , denique a Concilio Agat he
si c. a. t. s. col. 521. Ru ludor, quo POonum memorant So rates lib. I. c. q. I M. 27., ZOZOmenus lib. I. CGP.
c4. Pag. 42. edit. Cantabi s. 172O., Basilius D. 199. ad Amphiloch. c. 27. Pag. 294. O . tom. 5. Mit. Paris. 175O. Quidam ex gradu , quom habebunt, ad in se ei oro in deiiciebantur . Concilium Neocaesarense Can. I . tom. I. col. 1517. ibidom Diaconum impu-di eum ad ordinem Subdiaconorum detrudi iussit , et Conoilium Toletarium I Can. 4. tom 2 col. 147. CONIeci. in i c. subdiaconum , qui dos tincta DxOro aliam acceperat , Ostiarii vel leotoris gradum obtiner v Itiit. Interdum clericis, quaedum tantum sui ordinis munera adimebantur, cotura vi lem rolinquebantur, illi sat hi ex Concirio Neocosariensi Cian. 9. Col. 1517.. t 'CartiIgo ne i 'IN. Can. M. Cia. 1442. eom. 2. ibi dem
375쪽
dem, et inferdum etiam ultimi inter clericos sui o
ditiis sedere cogebantur, quae poena erat eorum , quos ambitio, atque arrogantia ra Diebat . Concit. Trullanum Can. 7. tona. 7. col. 155 . ibid. Conc. Νioaenum II. Can. 5. tom. 8. Col. Dcs . atque hano poena in etiam inter monachos in retulis SS. Pachom ii. et Bonedicti obtinuisse oonstat ex tegula Pachomit are. 161. apud Holstentu in Cod. Reg. tona. I. P . et Benedicti c. 45. pag. I 28. sdit. August. 1759. Clexi ei ex parte degradati proprie rogi adati dicebantur. et eorum mentio est in Concilio Toletano I. Can. 4.
Ioc. citat. Aurelianensi III. Can. 27. tom. s. Col. 1281. Natisconensi Ι. Can. Io. , et 19. rom. 6. COl. 66 ., 662. colleci. citat. R egradationis voca hiatum sumptum
est ex ro mi Iitari L. 2. Cod. Thsodos. iis curs. public. Iniquo erat reiectio militis in inseriorem militiam: viai omnino degrada hantor, ii proprie degradari , et omnino deponi, et omnino de proprio glaiau , dejici .
et cissi dina, i, et ab Oidines cleri amovesri, et a clero C ssares, Et ad Lai Cam communionem redat dicebantur. Concilium Carthaginense IV. Can. 48. 49. so,
rom. 2. Col. 144 I., Antiochoniam Can. s. col. 587. . Ephesin uni Cian. o. col. II 27. pom. 3. , Arelatense I.
Iece. Labhei. De clerico, qui ad laicam communi O- iem redigobatur, Synodus Agathon sis Can. 5Q. tom. s. COl. 5 29. latidata collesce. hahol haec: ob osticii hs-
noles deposituς in monastesrium dstrudatur , et ι hi qtiam diu vixerit, laiciam tantummodo communioriem aCCoiae .
Erat autem lutea communio genus poenae , qon Plo ciebuntur clerici degradati, et qua ipsi in conditionem laicorum redigebantur, quod putet ex Concilio An rotianensi III. Can. 7., et 8. tom. s. col. 1216. Col lsece. Labhesi ex Martino Braca iensi colleci. Can. 26. apud Justellum Biblioth. Jur. Can. tom. 1. in ad end. Pag. 2U. edit. Paris. , ex Gratiano Can. 52. dist. 6O. , et Can. 13. dist. 55. Ita sentiunt Petrus de Marca
376쪽
nona Bor. Perargyc. lib. 2. cap. 19. I. I. tom. I. Pag.
sub una panis specie, cum certum sit, Oli in laicos sub utraquo spe i eucharistiam accepisse . Similitet Lindanus Panopi. Iib. 4. cap. 58 , Durant. de Lit. Ecclys. lib. 2. cap. 55. num. 6., Vossius Thess. Theolog. di Φ. 25. tit. 5., Pithoeus Glossar. ad lib. capitul. .mb. Communio peregrina apud Balutium Caρι tralar. Beg. Franc. eom. 2. Pag. 494. edit. Venet. 1775., qui Iaicum communionem explicant communionem , quum Iaici extra sanctuarium accipiebant, non satis clure ejus vim, naturamque declarant. Erat et id proprium Iaicae communionis, ut clerici ad eam redacti extra sanctuarium una cum luteis Eucharistiam acciperent ;vorum in isto solum nequaquam posita erant Omnia . Nam si laicae communionis vocabulum tantum aesti- me intis ex loco, quo Eucharistia da hatur , etia in Pr sbyteri aegrotantes, cum ad eos in lecto deo umbontes Eucharistia deferohatur, tu istam communionem accepisse videront lar . Eanidem hanc poenam momo runt Canon. 15. Apostolorum apud Cotolerium PP. Apostol. to m. I. Pag. 444. tibi Presbyter, atqne Diaconus, qui ab Episcopo vocatus ad suam Eoolesiam redire noluerit, tamquam lacus communica1e jubo-tur, et S. Gregorius a Pud Gratiarium Can. 1Ο. dist. so. , tibi agitur do clerico criminoso damnato ad recipiendam inter Iaicos Communioni m. Hinc uliquem laica etiam communione Privare idem erui, usi ex. communi curo, sacrisqrie interdicere, et degradare. Quare S. Athanasius Histor. Arianor. ad MonaCh cap. 28. Pag. 284. OPP. eom. I. Par. I. Patavii 1777. de Leontio primum Presbytero, mox et Episcopo Atiliocheno, homine Ariano inquit: Leon ius illes Castra.
ttis , qui nct laici qri dem nomiris ad. Communionem ad . mittμndus erat, quod Ss ipso castrasset, ut libere cum quadam Eustolia dormiret, reve a quidsm ejus mulie- γε, virgins autem dicta. Quemadmodtim vero olerI-
377쪽
.i per laicam communionem redigebantur ad cotidi intionem laicorum, ita Por Communiouem peregi inam cons hantur iure olericorum Peregrinorum , qui sino Iiteris formatis vagabuntur, Et qui suorum ordinum muneribus fungi non poterant. Alebantiar hi quidem
Ecclosiae sumptibus, uti scriptum est Cano as 26. Apostolorum apud Cotelerium P P. APost. eom. I. pag. 446. Iaudata edit. , sed neque ad communionem admitto-huntur, neque ordinum muriora exercere Poterunt , eo sero modo, quo nunc extraneis, et ignotis sacerdotibus non permittitur rem divinam conficere, nisi literas suae ordinationis ostendant. Quare, ut laica communionis Poena omnis in eo erat Posita , ut olorioi non amplius clerici, sed laici haberon Lur , itae Poena communionis peregrina in eo consistebat, uboletini non peregrini eodem, quo clerici puregrini, iure censerentur. Uno verbo Peregrina Communio non Plena erat, et persecta deiectio, qualis orat communio la ca , sed temporaria segregatio Clericorum , qui Post actum Poeni lentiam, qciae privata esse debuit, quia Publica poenitentia spem nullam restitutionisti abat , gradum suum repetebant. Ita Alba spinous Obsesi v. l. I. cap. 5 , Sirmondus in Histor. Public. pae- me. Cv. ult. qtiorum sententiam refert, laudatque Curd. nona Ber. Liturgis . lib. 2. cap. 19. g. 6. PV. 4 21. odit. Taurinen. , Putavius Mi. Zn Synesii misi. 67. Cv. 5. pag. 78. odit. Paris. 1655., de Marca Disssi t.
seq. Pag 5ΟΙ. 5O4. Ici8. , quibus etiam assentitur Joseplius Bing hamus origin. Ecclessiast. lib. 7. cap. 5. i. 7. eom. 8. Pag. 17. edit. Haia Magdeb. 176 ., iluinquum explicant communionem peregrinam, ii et alii mintas probubiliter eam alio modo explicandam putont.. am Bireius Noe . in Conc. Ilerdense cap. 757.
tom. 5 Conc. Iuuhhei Edit. Vsnot., Bellar minus loc. cit. Gratiani VIossator in Cian. II. cap. 13. q 2. inter laica in , et peregrinam communionem nullum discrimen suisse urbitrantur, quod reveha imarinari in Orat, cum clerici ad peregrinum i communionem reda odi Post a clam Poena tentium gradtrin tauiam . . t nMὶ ny IR
378쪽
Tecuperarent, sed clericis in laicam communion om coniectis nulla ordinaria spes ossot restitutionis. Idem Getati uni Glossator Ios. cit. peregrinum communiOnom intolligi posse existimat communionem , quam homo in exitu vita suscipit, cum 1 scedit, v I PE e grinatiar do hoc mundo. Verum vita, non mors PorB-grinatio est, et Concilium Agathenso Can. 2. eom. 5.col. 52 I. col. Labboi diserto statuit, quod hi ole eici Post notam poenitontiam gradum suum dignitatEmqtie suscipia ne s ox quo intelligitur , poenam hanc fuisso clericorum , quos Synodus bone sanos habebat, adeo ut suum gradum, et dignitatem recta Perare POSSent. Nullo demum antiquitatis monumento nituntur opiniones Gabriolis Honao des Sactifc. mivsac par. I. aim. 28. I. 49., qui Peregrinam communionem fuisse putat peregrinationes sive perpetuas, si votetinnis rarias, quas clerici criminosi poenae causa sus riperctora bantiar, et Gregorii Cassandri de Commian. sub Melagus mecie Pag. 1C29. , atque nitorum qui Communionem Peregrinam interpretantur oblationem Eucharistino , quae extra statos dies Peregrinorum ouusa fiebat. Memorat hanc poenam Concilium Rogenso Can. 3. tOm. 4. sol. 53 i. Aguthonso Can. 2. , Et s. sol. 522. tom. 5' colloce. Lah hui, et Canon. I i. Apostolor tim apud Corelerium PP. Apseοἶ. eom. 1. Pag. 446., vo Cono. Carthaginenso I. Can. 7. tom. I. COl. 686. collesce. Harduini praesertim explicant, quo iure Pe Tegrini vagantes sine Episcopi literis conserentur.
g. XX. Sitnplox depositio clericum perpetuo
rum , aut ab ossicio, usuque ecclesiasticue jurisdictionis, aut a beneficio, aut denique ab ordi Dis ex rei tio simul, et ossicio, et Mneficio, sed non ei fori, et canonis privilegium adimit, ideo-quu ipse, ut innωα, sui est eccleου stim imperio, non lateo subjicitiar At veris degradabio nou tuo-bum olerion mi perrtuo Privmp ecclesin stico ministerio, ossicio, beneficio , sed eum etin m Otii DXi
379쪽
xim facit laicae potestati, aqua post degradationem judicatur , atque in carceres detruditur, ut Iaicorum more sust inent poenas, quae sunt ejus sceleri re jure congi itutae .
g. XXI. Duplicem degradationem distinguit Boni iacius VIII. 1 , Merbalem quae etia in depositio dicitur, et realem, give GCtualem , quae Pro prie degradatio appellatur. Verbialis est ipsa gententia , per quam Jude X Ecclesiasticus clericum de gradu dimovet, et inico foro addicit; realis autem est tristis ipse actus, seu fun 'sta Caeremonia, quia Episcopus clerico, contra quem est lata de-uradationis sententia, detrahit insignia ordinum singulornm , eumque saeculari curiae puniendum
tradit u); adjunctis tamen precibus, ut qu&m
mitigesime tractetur . Τum vero clericus omnia amittit ordinis privilegia, et quamquam ejus retino rit potestatem, quae tolli non poteest, eam tamen exercere nequit, amittit item Omnia ecclesIusti-cα ossicia , beneficin, jurisdictionem , et PUen Plectitur, quam criminis sociam laicus Judex putat. 1) Cap. 2. de Poesnis in 6 a Dis clerico, qui Corino traditur, mensio sit
in L. 39. Cod. Theod. ias Disc., et Cles ric. . in L. 55. g. 1. Eod. tit. Cod. Iustinian. , et in Musit. 125. Cv. ai. Ex his locis evidens est , clericum Curiae trudi consuevisso, ut ei adscriberetur , ut quo ut in Po,re rum Curiclo ministraret, ut loquitur Just in ianus in Cie; Leg. 55. g. I., non autem ut Phiniretur. Eodem mυ- O rem explicat salsa do elatis , qtiam Fahiano Isidorus adscribit, quaeque extat in Gan. II. Cis. 11. q. 1. V orum Entiquitatis ignoratio secit, ut liuo formula longe aliter in lolligeretur, atque apud Curioni stas isti inem traderct Curiae sae Diari idem osset, ac Plataiendum dure. Sorius in men inductu est
solemnis illa olerici degradati traditio iudici saecu-
Iari, quae nunc adhibetur , quaequae tu eo est po- Ei tu , ut gravioris criminis reus poena coercuul Dr ,
380쪽
ac ni illi quidem persuasum ost, eam antiquiorem non esse Innooemio III., qtii ea nidoni diserto constituit in Cap. 8. de crimin. falsi. Regula orat Ecclesino,
quod clericias, qui ab ecclesiastico iudice Propter
ori men gradu motus suerat, non aliam deinceps a saeculari Magistratu poenam toto ruros, no duplex irrogaretur poena, secundum Carione in Apostolicum apud Gratianum Can. 12. dise. 81. Vtino regula Proin Posita est in controvorsiis de ecclesiastica immunita. te, quae orta o sunt Aloxundro III. Pontifice, Inn que sustinuit S. Thomas Caninariensis, uti narrat etias scriptor apud Buronium ad ian. II 64. nurv. 56.
19. edit. Lucas. Eam dem que ipso Alexander III. cap. 4. des Judio. Salernitatio Epis Opo proposuit ssd non
debet quomlib e duo itum pro suis sxcessibu Cum suo sit fu/crus ossicio, nesc duplici dobctat ipsum Contritione Conterere ) judici trudera saecidari . Nihilotamen minus Alexandri successor Liacius III., ut graviori ΡοQua PerSequeretur liuereses, quae tunc luto grassabantur, longo aliud constituit in clericos, qui inhaeresim lapsi fuerant cap. 9. g. Prassenti da Has rest. si cloricus, inquit, esse, vol crajuslibet religionis obum.
brations fuscatus, totiας ecclesviastici ordinis Praerois Ra iva nradetiar ; se sic omni . sicio , Et bonσCio . Irarus Ecclosia vlico, saecularis r linquatur arbitrio Po-isStatis animadvorsiones desbita punie idus . Atque haeo
Prima, meo quidem judicio, ecclesiastica lex est, qua clerious degradatus arbitrio relinquitur Saooularis Magistratus, ut poena. assiciatur; et in hac ipsa Llicii oonstitutione animadvertendum est, quod clericus non traditur Curiae , sed tantum 1 Elinquitur saecularis arbitrio potesstatis. Qua in ro nihil ipsa agit Ecclesia , tantum impedimento nou ost quominus saecularis Mugistratus in hunc olori cum animadvertero
Possit. UPbunus HI., qui post Lucium Pontificatu
maximo se notus est, in cap. I. do Crimin. falsi cle. ricos, qui falsa vela ne sigillum Regis Frunco tum ab Episcopo pleoli voluit poena, modo Per eam neque mors inferretur, neque membriam aliquod am Putar.-tur , iussitque priae toroa , ut iisd- d gradatis in signum malinscii characis rem aliqtιem imprimi ocesi et svurum nos saeculari Curiae puniendos tradi noluit.