De laryngostasi exsudativa vulgo croup vocata : dissertatio inauguralis medica ...

21쪽

peracutam, aculam et chronicam; ex impetuum natura Iaryngostasin remittentem et intermittentem; denique non nulli laryngostasin Siccam commemorant, quae eXSudati desectu a laryngostasi exsudativa differt. Fusius probetur necesse non est, inter illas disjunctiones alias majoris, alias minoris eSSe momenti, quod et ad nos ologiam et ad therapiam pertineat: quare in his morbi sormis considerandis unius vel alterius tantum paucis verbis mentionem faciam. Nos ologia nullo modo illud ex corporis totius reactione constitutum discrimen comprobare potest, quum viderimus, Symptomata et va Sculo Sae et nervosae reactionis varia in uno eodemque aegroto alternare p0SSe. In

therapiam autem haec divisio magnam habet vim, quum ex ea indicationes quaedam hujus vel illius methodi adhibenda se exeant, et medicus reactionis conditione ad remedia leviora vel vehementiora impendenda adducatur. Forma synochalis inprimis firmos et robustos insantes corripit, et rapida invasione, celeri decurSu, Vehementissima dyspnoea, reactione denique synochali eminet. La-ryngostasis torpida vel asthenica praecipue infantes infr- mos et imbecilles pelit et statim ab initio omnia status a dynamici signa ostendit: prostrationem virium, lacteie ollapsum, pulsus et cordis icius irregulares etc. Can- stati l) hanc formam saepe vidit, si laryngo Stasi S cum

morbo exanthematico quodam acuto erat complicata. Hac de re disserere posterius conabor. Laryngostasis erethica illa est morbi forma, cujus symplomata. medium tenent inter Synochum et torporem, non modum excedunt, et in

22쪽

Jurine primus discrimen secit inter laryngos lasin, trachen stasin et bronchio staSin, et hunc Alber S, Guer sent, II ei in aliique secuti sunt. In praxin, ut mihi videtur, haec divisio nullam habet vim, Sed di agnoseos

gratia has formas contemplemur. Primum muriendum eSt, morbum plerumque a larynge exeuntem ad iracheam et bronchia propagari, imo bronchio Sta Sin eXSudativam primarium a multis adhuc negari.

Mirari non licet, quod laryngos lasis ei bronchiostasis

exsudativa Symplomata multo vehementiora secum serunt

quam tracheostasis, quum in illis facillime totus aeris aditus impeditus esse possit, quamobrem decursus valde rapidus, gravi S dySpn0 ea, vehemens reactio. Simul in Iaryngostasi dol0r laryngi S a ceu Satur, imprimis Sub manus

tactu, et vox plus minu S depreSSa, interdum prorSus exstincta est. In bronchio Stasi respiratio sterior0Sa, rhonchus super totum pectoris ambitum propagatus auditur, vox autem parum alteraia. Tracheosta Sis denique multo lentior ost in decursu, non tam vehementia signa exhibet, tussis minus latrans et dolor in tracheae regione circumscriptus est. Etiam tussi S crota posa interdum prorsus abest et tum primum praevalet, Si morbus laryngem Oecupat, Albers et Helui auctoribus. Ad di agnosin friuam reddendam Mavia seli, Heiden reicii, Piorry, alii monuerunt Stellio Scopium adhibere; sed Cohen I) contra hanc sententiam ab Ileiden rei ch 2) propositam ad notat, illa Signa, quae ex pectoris exploratione Steth 0Scopica egrediantur, tum obScurissima esse, quum laryngi S et I) Canslati's Jahrosl, orichto liber die Fori schritte der Medicin. Jahrg. I84 I. Κinderhranklieiten pag. 31. 23 Bayr. medic. Correspond.-Blatt I84I. No. 45-46.

23쪽

tracheae coarctatio, vel spasmo vel exsudato facta, aeris aditui in bronchia impedimentum sat. De intermittentia laryngo stas eos forma jam antea

disseruimus. Jurine primus hanc speciem Commemoravit, et quam vi S ea a nonnullis in dubium vocata et om

nino negata sit Albers si , Guersent , tamen graviores autores He im, Frank, Schoente in) observationes a Jurine divulgatas probarunt, ut hanc sormam admittere non dubitem. Τ este Schoente in 2 laryngο-

stasis exsudativa intermittens inprimis tu regionibus australibus reperitur. Quod ad laryngo stas in exsudativam chronicam Spectat, haec forma a multis autoribus prorsus negatur et revera in ejus notione arbitrium quoddam inest. Interrogatur nempe, quam diu morbuS perseverare debeat, ut ehronicuS nominetur; sed quum autores hae de re non Con Sen

tiant, ad illam quaestionem, in laryngostasiu adhibitam,

non satis certo responderi poteSt.

Pophen 3) morbi historiam nobis tradidit, ex qua

laryng0Stasis remittens cum vehementissimis phaenomeniSper octo hebdomades perstitit et reconvalescentia etiam post quatuor Vel quinque hebdomades consecuta eSt. Aeque laryngo stas eos chronicae historiae ab I. Frank, Porter, Chaia Aster, aliis nobiscum communicatae Sunt. Tamen multi id videntur morbum chronicum habui SSe, qu id nihil aliud nisi morbus froquenter recidivuS Butl0nga convalescentia fuit. Albors 4) Iaryngostasin ebr0nicam plane negat. I l. c. pag. 33. 2) l c. pag. 3I5. δ) Casper 's Wochensebrisi IS40. Νr. 34 36. i) l. c. pag. 30.

24쪽

Jam mihi illarum assectionum mentio facienda est, quibuscum laryngostasis exsudativa nonnunquam complicata esse dicitur. Asthmate et tu SSi convulsiva, quibus laryngostasis exsudativa interdum accedit, quod, ut Andrat I) observavit, faustam praebet prognoSin, eXceptis, praecipue hi morbi cum laryngostasi exsudativa complicasti inveniuntur diphtheritis, quae teste Guer-aent 2 in lactentibus saepissime prodromus illius morbi est, bronchitis status valde periculosus), pneumonia reS, quae Faepius evenit, quam putatur), ga Stritis, enteritis,

Ulli, Searlatina, Variolae, de qua re posteriuS.

CAP. III.

Decursus laryngo stas eos exsudativae creberrime acuius, nonnunquam peracutus est; de laryngo Stasi exs.chronica jam superiore in capite disSeruimus. De laryng0Sta Seos acutae spatio opiniones valde dis- erepant; ires vel quinque dies normale tempus eSSevidetur, interdum autem morbus novem, decem, etiam

viginti dies perdurat, et alias mors jam post pauca S li 0ras incidit. Nec tempus, quo exsudatum sermetur, Satis certo con Stitui potest, quum id saepe jam post primos insultus, Sed aliquando etiam in postremo morbi spatio fieri videatur. Heim 3 membranam crouposam in aegro quodam ab ipso curato jam sex vel decem horis p 0St I l. c. pag. 91. 2 l. c. pag. 267. M l. c. pag. 269.

25쪽

primum impetum esse formatam memoriae prodidit; monet autem, ut jam supra l) dictum est, laryngis rationem

habere, quum aegrotuS eum capite rejecto protendere Studeat, simul ac membrana formata sit.

Quod denique ad totius morbi decursum adtinet, ex testimonio Schoente in non cycli modum habet, sed morbis phlogisti eis similis sortibus remediis interrumpi poteSt. Exitus morbi sunt: I) in sanitatem et quidem per crises locales et universales. Respiratio sit libera, febris languescit, iussi

mucus et exsudati partes ejiciuntur et secretio critica per cutem formatur; cutis prius fervida et sicca, Sudore tegitur; interdum etiam exanthema miliariae instar comparet 2). Illud album sedimentum in urina non est criticum habendum momentum, quum jam in morbi invasione adsit, imo jam in incubationis periodo. Nonnunquam haemorrhagia ex naribus et salivatio critica notatur. ΕΚ- Sudatum per tussim non Solum ex ore ejicitur, si quidem aegroti, inprimis insantes, id devorant et tum sursum et deorsum evacuant. Albers 3 membranae evaeuallonem per alvum non conspexit et Se comprehendere negat, qu0- modo ea in tubum alimentarium pervenire possit. Alii autores rem approbarunt, et revera mihi haud mira nominari posse Videtur, quum infantes adeo in vehementissimo catarrho vel praeumonia, rarissime aliquid per eos ejiciant, quare interrogare licet, quo morbi productum perveniat, I pag. 14. 2 Lauda in: Oes terreich. med. Jahrb. Bd. XXIII, St. 1 et 2. δ) l. e. pag. 28.

26쪽

nisi ab insantibus devoratum per nivum evacuetur. ΕΚ

observationibus ab G uersent, Davi es et aliis institu iis, exsudatum liquidum laetum a membrana mucoSa re-Sorbetur, quod multi autoreS reprobant. Ceterum tuSSis, vocis alteratio et muci exsudatique evacuatio complures

hebdomades in convalescentia durare potest. Quid do recidivis verendum et quomodo sit cavendum, ne sallax morbi mutatio faustus habeatur exitus, in capite de pro-gno si explicabimuS. 2) in alium morbum. Haud raro blennorrhoea rema

net, quae Omnino membranae mucosae StaseS Superata S

equi Solet, et nisi medicus sorte intercedit, facile in phthisi ii pituitosam transgredi potest; causa hujus bleu

Dorrhoeae Status atonicus membranae mucosae eSt. Aubers I ait, tussim et raucitatem crebro per longum temporiS Spalium, Iaryngostasi profligata et omnibus aliis Symplomatibus sublatis, residere et tum quemque laryngis Vel tra Pheae catarrhum, qui aegrum fortuito occupet, tussim illi in laryngostasi exsudativa Similem Secum serre. Pariter Schoente in 2) aphoniam vel vocem alteratam reperit, quae Iaryngustasi exsudativa Superata tempuSaliquod conflabat. Ex artis praeceptis facito intelligi potest, laryngo Sta Bin exSudativum, si aegrum scrophulosi vel tuberculosi laborantem corripit, phthiseos et pulmonum et Iaryngi Stuberculo Sae formandae occasionem dare poSSe; Blque e perientia multorum Andra I, Guersent) rem probavit et Albers 3), qui quidem ipse eam non obserVaVit, esset posse non diffitetur. Denique inter morbos, qui Ia- I l. s. pag. Id. 2) l. c. pag. 3I6. 3ὶ l. e. pag. 29-

27쪽

ryngostasin exsudativam excipiunt, hydrocephalus acutus memorandus est, cujuS origo duplici modo explicatur. Primum quidem causam habet illas sanguinis congestiones in cerebrum, quae in dyspnoea gravi eernuntur, quam opinionem multi Alber s) probant: tum autem Schoen-le in autore Strictus connexuS est inter IaryngostaSeos exsudativae et hydrocephali acuti naturam, etenim uterque morbus ad ne urophlogosium familiam pertinet, eademque ratione Eisen mann ambos in familia sepyra numerat.

Igitur morbi una eademque ex caucta occasionali contemporanei nascuntur neque rationem illam inter se habent, qualis est inter causam et effectum.

3) in mortem. Oui exitus sit exa) sui iocatione, quae glotti de vel spasmo, vel ligamentorum oedemate Vel exsudato coarctata adducitur; b) exinanitione, quum aegrotus in illum pag. 18. descriptum statum typhoidem incidit;

e) a poplexi a cerebrali, cujus rei congeStiones et eerebri hyperaemia, per dSSpnoeam essectae, Bla Sam praebent; d) uno vel altero morborum Iaryngo Sta Sin subsequentium.

PROGNOSIS.

Ex decursus et exituum descriptione hunc morbum aegroto permagnum periculum afferre patet, et revera a nonnullis autoribus Iaryngostasis exsudativa in curabilis ducitur. Tamen hac in re modum exceSSerunt, quum alii medici easus feliciter sanatos reserant, Simulque moneant,

28쪽

nunquam aegroti salutem desperare. Quod ad artem spectat, permultum pendet a morbi spatio, quo medicus ad aegrotum Vocatur: quo prius, eo melius. Quod attinet

aegrotum, pr0gno Si S nititur c0rp0riS constitutione, genere et aetate. InsanteS in maximo discrimine versantur, item sexu S masculuS, qui omnino morbo nostro crebrius corripitur quam so emineus, Secundum Schoent e in I) autem praecipue pueri robusti et plethorici. Albera contra vult, laryngostaSin exSudativam illis, qui corporis laxitate

Scrophulos eos Specimen prae Se serant, Summum periculum afferre. Verum ambas opiniones conjungi posse videntur, quia in aegrotis robu Sit S Saepi Ssime formam Synoctialem, in imbecillis torpidam invenimus, quae conditioneS progno Sin pej0rem reddunt. Forma Synochalis enim magnam exSudati copiam Secum seri, quod iussi removeri sperare vix licet; torpida vero celeriter tantam virium prostrationem adducit, ut res ad reactionem localem venire non posse videatur. Malum porro signum est, si in Sultus tam celeriter SeSe excipiunt, ut intervalla sere sint nulla. Si morbus eum aliis assectionibus, praecipue puImonum, complicatus eSt, periculum valde augeri patet; tussis convulsivae vel a Sthmati S conjunctio cum Iaryngostasi exsudativa teste Andral 2) prognos in faustam suppeditat.

Bona Signa habenda sunt: respiratio libera sacta, sputa, narium fluxuS, Sed maxime Sudor. Sputa membrariosa valde dubium, ex nonnullorum opinione 3) etiam

infaustum Signum exi Stunt; exsudatum, certe celeriter regeneratur. Can Stait 4) prae omnibus do negligentia

29쪽

admonet, si libris languescit et respiratio sputis ejectis

parum libera st: attentio et cura minus accurata et paululum intermissa jam saepius morbum recidivum effecit. Nonnullorum scriptorum experientia hos morbos recidivos leviores esse docuit quam impetus priores, et Guersent adfirmat, eos Semper IaryngoStases esse spurias Pseudo-croup). Omisso sic dicto Pseudocroup, cujus natura ulique obscurior est ea laryngostas eos verae, illud placitum vero proximum videtur. Primum quidem, uti Can-

stati optime ait, illi, qui aegrotum circumdant, ad periculum jam attenti lacti, minimis signis apparentibus

auxilium petunt, quod tam mature adhibitum exitum faustum promittit. Tum autem hoc mihi non praetereundum videtur, insanies vel pueros inter singulos morbos recidi- VOS, qui Saepe tanto temp0riS quatuor usque ad duodecim menses Spatio separati sunt, ut eos vix recidivos, sed potius novos morbi in Sultus aestimari oporteat, natum ores eXi Stere, et quum morbus insantibus plus periculi asserat quam pueris, Verisimile eSt, ut impetus poSteriores leniorem habeant decurSum quam priores. Denique Sine omni dubio saepe laryngiS et tracheae calarrbi, pro Iaryn-gostasi exsudativa habiti et curati, decursus et SSmptomatum lenitate salsam de laryngo Sta Seos periculo conclusionem adduxerunt: imprimis hic error eXi Stere potest, quando aegroti, qui prius laryngostaSin eXSudativam Superarunt, poSterius a catarrho Si inplice corripiuntur, et tum illud supra commemoratum Symploma tuSSiS Croupodae praebent PeSsimum signum in morbi decursu est Status adynamicuS, dyspnoea gravissima et a phonia plus minus persecta. Secundum Schoento in I) cerebri affectio et bii e pag. 3I7.

30쪽

pulsus parvus et irregularis certa mortis appropinquantis signa Suri L

CAP. V.

In omnibus sere, qui Iaryngustasi exsudativa interierunt, exsudatum quoddam invenitur, quod membranae in Star laryngem, tracheam, etiam bronchia tegit; rarissime haec membrana desideratur, tum quidem Solummodo, quum malum rapido decurSu aegrotum subegerit et mors jam paucis horis post primum in Sultum eum aggre Ssa sit. Sub hac conditiove membrana mucosa isjecta, tela sub mucosa ligamentorum et epiglottidis Oedemate affecta, gluttis ipsa spasmo contracta reperitur. Hei in I)vero

saepius ne ruborem quidem membranae muco Sae ob Ser

vavit. At negari nequit, illud exsudatum plerumque esse inventum. Et quidem Variis Sub sormi S apparet. Organis respiratoriis vel in ampliore ambitu Super susum est, vel sub insularum imagine et dispersum variis illorum in locis exstat; Simul quasi membrana sormam persaepe illius partis habet, cui superjacet, ita ut sub tubae, vel cylindri, vel alius cujusdam sormae imagine videretur. Aut Iaryngem tantum, aut deorsum traeli eam

et bronchia Occupat. Eandem varietatem soliditas membranae Spurias et crassitudo ο Stendunt: modo quasi halitu S membranae mu-cοSae Superjacet, modo nonnullarum linearum cra Ssitudinem habet; maximam ejus extensionem Η a s s e 2) I l. c. pag. 252. 2) l. c. pag. 369.