C.B. Michaelis Grammatica syriaca

발행: 1829년

분량: 278페이지

출처: archive.org

분류: 어학

21쪽

neas diphthongescit cum illis, ut o Haito δε- mus kadmoi primus , abui Pater VIII. Otiantur Veroi. vocali destitutum in pronomine personali Mos M. et Mos F. post participium plurale , cujus atarmativum Pariter otiatur ,

lege pultis; et Luc. 24, 3. a , ε 3 quod lege quaeritis . Vide lib. II. c. III. a. . et , quum in sine vocum vocalem subet ante se nullam habent , idque primo in loco in terminationibus quibusdam Verborum, ut V. g. oisitaυisti F. visitaverunt M. --

Nisitaoeriant F. M. Oisitahit F. Secundo eaedem litteratio et tu pronominibus quibusdam suffixis ; ut

ωα meur , rex tuus F. reges tui , F. reges ejus M. ama-Mit me , cet. Hoc tamen jud suffixum sit mobilequum sequens vox inchoatur ab in occultato ; ut

22쪽

UB. I. CAP. I. DE CONSONANTIBUS. 43, 14. oo, lege δα u , coli. infra c. III. b. . Tertio in separatis quibusdam vocibus: ut

tu F. quando, fieri, tranquillitas, a quo sit emphaticum i unde vicissim emphatica Vulatus , uti m fletus ,

nox, conceperis ab absolutis, quamquam inusit INota. Probabile est , in tribus his exemplorum generibus o et lia, cum praecedente VOCali , v et . i s surtivo saltem ac dimidiato sono in

olim lecta , Postmodum neglecta , scribendo tamen expressa eSse , tum distinctionis , tum Se vandae originis caussa . Sunt et aliae species otiantium litterarum , quae, subducta linea, O ,

cultari Syris dicuntur , v. g. c ora minatus , ceti de quibus infra agemus l. I. c. III. 7. de Ii

nea occultante.

IX. Permutantur inter se crebro litterae , . Quae sunt ejusdem organi. Id quod usu venit in commostranda maxime harmonia linguae syriacae cum hebraica : ut nun errauit , '

sulphur , νιμ bi a ferrum ,

mis a characteriaticum eipheel et elphaal post θ

23쪽

ta LIB. I. CAP. I. DE CONSONANTIBUS.

mutatur in Α , et post 3 in ut pro

co lacuit. Cons. X. 2.2. Dentales et linguales : ut no-

ο , Irit aurum ; am, cucurrit ,

3. Quiescentes seu quiescibiles nempe, primo J i. rad. in coniugationibus aphel et etia-phat regulariter mutatur in o ; ut ab come

cibatus est ; at in c., specialiter in addu

xit ab li oenit , et in tuadrilittero ab rdit

credidit , item I. rad. in pael et ethpaal, ut

radigma verbale lib II. c. I. f. 18. Idem sit

24쪽

LIB. I. CAP. I. DE CONSONANTIBUS. 13ante terminationem einphaticam vel semininam ut a sit emph. minus ; a electus ,

electa . Secundo loco vau media radicalis mutatur in olaph in participio coniugationis peat sing. maSc. utri pro tam stans; in vero pi xiimque in coniugationibus pael et elphaal , ut pro stabiliuit, pro sta-hili tus est nec non in participio praesenti pealante incrementum syllabi cum , ut Meiam stans s

et pro et Stantes m. et s. Denique i. rad. mutatur in i post praeformati-

vas infinitivi et suturi pael , ut PGVem , Pro ρaries F. In o vero mutatur , regulariter in aphel et eitaphat, ut generaMit, oui generatus est item in nomi-

nibus quibusdam donum , assit , onus , ab in aph. duxit , Pa tuS , cet. Specialiter in constatuιt , et μοι

constitutus est , indeque derivato nomine

4. 1 sacito transit in I : et quidem primo in loco , semininum nominum , tu statu constru

25쪽

m. I. CAP. I. DE CONSONANTIBUS eto , emphatico et sussaxo i ut a sapientiarat sonstructum emphaticum M., et

eum suffixo svientia mea. Secundos characteristicum coniug. aphel in deducta inde coniugatione passiva ettaphal perpetuo , ut ab in bos addidit , sit Simoiij additus est ; ab Proiecit, pro Proiectus est , et ab

excitauit, pro 'ul excitatus est, irinis persuasus est, ab ia Bl persuasit. Deni que prima radicalis in conivg. ethpeel et eth

gotiatus est , ab conduxit. 5- Μedia rad. geminata , quaequae Sit, ita participio praesenti transit in 1: ut intrans ,

, ab contracte pro intraoit. X. Transponuntur invicem litterae , idque I. Generatim in vocibus his illis , v. g. pro Q vel male ad ciusfuit; cur-

re , a cucurrit ri gramen , a chald. et hebr. Riim idem .

26쪽

celeratus est, a acceleravit; noti catus est, a noti cauit ; Pro acti reseretus est. Idem transpositum , Post 3 in s , post vero in commutatur; qua de re vide superius dicta f. 9. I. Cessat tamen metathe

sis I characteristici , ubi id geminatur ut miss

Positus est , irretitus est , . Ut contem

tus en .

XI. Eliduntur litterae ; ut 1. in compositis pro ina suus ho-

enit; ali , ab abiit. In Primis I .rad. 1 post 1 praeformativum suturi peat et Pael Semper , Post reliquas vero praeformativas tum sutibri tum participiorum earumdem coniugationum , tantum aliquando excidit ; ut pro Co'

27쪽

LIB. L CAP. I. DE CONSONANTIBUS.

nabo ; pro , et hoc pro docebit,

- , Prose, et hoc pro docens ;Pro seu doctus . Sic pro Q in

4. Media rad. geminata , quaequae illa sit , s dummodo i exceperis ) in coniugationibus Peat,

aphel et eitaphal ; ut pro inos comminuit

ab contracte ingressuS est.

5. I characteristicum passivarum coniugationuin , si aliud I insuper sequatur , cedit praelarinativo . thau futurorum , ne concursus stat

28쪽

LIB. I. CAP. II. DE VOCALIBUS. ia

caδimini c. 7, 1. ,it seras te Rom. II, uo. Sic humiliaberis , pro et ita, a quadrilittero humiliavit , Matth. II, a 3. Luci

De vocalibus. I. ocales ut a natura, ita Syris numero nomnisi quinque sunt , quarum considerabimus figuras , Situm , nomina, valorem , divisionem et accidentia . ΙΙ. Vocalium figuras , situm , nomina et valorem , declarabit sequens Schema.

Figura Nomen Valor.

retentior, antiquior.

latin' syriace.

1. Adstrictio I.

inpressio R

29쪽

III. Figura igitur ut ex praecedente sche

mate aciparet ) duplex est : una per charactereS , uiri , si a transverso spectentur , graecas vocalium siguras, ε, η, et v seu , haud ob*cure r 1erunt altera per puncta . Priorem figuram pro antiquiore, Po,teriorem vero , quae Punctis absolvitur, pro recentiore habuerunt Opitius atque Cellarius in suis , quas in syriacam linguam de-dorunt, institutioni lius grammaticis : contrarium vero tui tuq est A. Hirillius ; cui et nos calculum hac in re adiici imis merito , ob caussas a filio nostro in dissert. priore de punctorum hebraicorum antiquitates. II. explicata. Nota autem I. seu Shopho aliquando cum dia critico puncto litterae s coalescunt et nu-ro ignis, ad instar cholam Hebraeorum , quod

coalescit cum puncto diacritico του ' et ei, V. g. in tres et Raet O4or . 2. Iu punctis vocalibus,

et , figura convuniunt quidem , sed hoc ab it.

lo discernitur per o quie,cens adiectum. IV. Si ius characterum vocalium hic est: re- voeto et . clivoZo indifferenter suis consonis vel Superimponuntur, Vel supponuntur pthoelio et shopho ordinarie Superimponuntur , rariuS SuP- ponuntur ; eZOZo vero , quod nos qui dom meminerimus, nonnisi Supernum signum est. Sed punctorum vocalium situs, prouti I. a. in tabula expressus est, non variatur .

V. Quo i ad valorem , ego ao ubique Scri-hitur cum expresso fulcro o , et legitur ut v, ex

30쪽

sLIB. I. CAP. II. DE VOCALIBUS.

ceptis tantum duabus vocibus, omnis , et propter, in quibus scribitur sine . , et legitur ut hibbuin Hebraeorum seu ii , nempe huiet metui. Syri hanc exceptionem non admittunt ,

nec Veterum grammaticorum auctoritate nititur.)VΙ. Dividi possunt vocales, i. Ratione quantitatis , in longas , quales sunt clivogo , shopho et egogo , exceptis tantum et , ut modo dictum b. 5.) vetancipites , nempe piliocho et ruogo , quae Vel ad chaldaismi analogiam , vel prout syllaba siVesimplex suerit sive composita , modo productius Pronunciantur , ut plano ruta ,-g delectus ,-Ωhwδh sedit cet. modo brevius ,

mora quis , men ex . In vocibus tamen mere syriacis piliocho revera brevis est , respondens ubique Hebraeorum Chaldaeorumve Patachel chaleptipatach. a. Ratione qualitatis dividuntur in variabiles .eu Puras , quae in finali vocis incremento abiicῖPossunt 3 ut vir ; pl. pro vim, rex , Pl. reges cet. et invariabiles seu impuras , quae manent in finali vocis incremento .. Sunt autem invariabiles , in penultima Ull ba simplici , seu per vocalem terminata , omnes in universum vocales; in ultima vero s3llaba com

PDalta , resulariter nonnisi , at tibi

SEARCH

MENU NAVIGATION