장음표시 사용
51쪽
DE ACCIDENTIBUS ΕΤ PARADIGMATIBUS PARTIUM ORATIONIS.
. De paradigmatibus verborum. I. Partes orationis apud grammaticos orientales conSsituuntur tres, Verbum, nomen, Particula . Nempe participium partim ad verbum , quatenus agentem, partim ad nouaen , quatenus actorem uotat, reserunt; Pronomen Vero, adverbium, 'Praepositionem , coniunctionein et interiectionem , sub pari scula comprehendunt. II.' Et paradigniaticae quidem tractationis auiti uin cum Arabum grammaticis merito iacimus a verbo : ut pote a quo , ceu Primitivo , nomen et Particula, maximam partem derivantur . . . III. Considerabissitis autetia verbum ratione Speciei, qualitatis , coniugationis , modi, temporiS , numeri, Personae, generis, et flexionis . IV. Ratione speciei veri um, est vel primitivum, vel derivativum. Primitivum vocatur radix , quae, ut apud Hebraeos , ita hic quoque est tertia Persona singularis masculina praeteriti primae coniugationis. Constat autem tribus litteris; sive ex
plicite, ut occidit; sive implicite , ut pro
52쪽
4 LIB. II. CAP. I. DE VERBO.surrexit, coni claνιt. Ad, derivativa resertinus quoque quadrilittera , utpote a trilitteris orta . Oriuutur vero , I. Per geminationem unius alteriusque litte-
magni cavit , pro ab hebr. Inlutus vel magnus eNaSit. I. Oriuntur etiam per adiectionem litterae , quod sit variis rationibus . Per prosthesiu ab
initio , ut m in , in credidit, ab - , unde
a MEraatus est, a obvius S. contrarius fuit. acceleravit , a aphel. -- idem ;
in in glorificauit , ab hebr. lucidus;
Confessus est , Promisit , ab aph. Aso idem e notum iecit , ab .aph.
53쪽
cis , a ia, ebullioli. Sic quadrilitteris aliis additum , facit quinquelittera e ut lectus est, ab idem. I in ,--Σι docuit , ad hebr. 'o, didicit ;
transtulit, ab hebr. transmisit , transe Qt ε -ot tardavit , ab idem . 3. Oriuntur per epenthesin in medio , ut oin ammauit , ab hebr. abripuit;
54쪽
ira ; sorte et cibavit, quamquam eius tr litterum non extet amplius. V. Ratione qualitatis verbum est vel regulare ue V. g. Occidit; vel irregulare ; et hoci. gutturato , in quo aliqua litterarum guttura
lium vel f anomaliam iacit , ut -is ebubliuit: a. quiescens , in quo est aliqua quiescen-
tium .isol , sive ab initio , ut comessit , PePerιt , sive In medio , ut .surrexit ; sive iusne , ut vel r elaoit 3. desectivum I. Tad. No ut in exiit; 4. geminatum media rad. ut pro Praedatus est ; et s. quadriliti rum , ut ι lammavit. Sunt et dupliciter
55쪽
msit , Ita humiliavit. Quin et formas suas
Saepe permutant irregularia , eodem aut cognato Saltem manente significatu , ut et di
et traxit ; -' et nominaMit.. VI. Coni ugationes sunt sex ; treS activae, totidemque iis re8POndentes passivae : peat et ethpeel, paci et ellapaal, aphel et eita pliat. Qua
i. Significationem , quam simplicem habent peat et ethpeel , ut Hebraeorum coniugationes halet niphat, prior activa , altera passiva; intensam Vero , ac s si quidem peat in transitiva fuerit j transitivam , pcal et ethpaal, illa activam , haec pas-Si Vam , convenientes cum Iebr. piet et pual ; tran- Sitivam eamque vel in secundum , vel in tertium subiectum s prouti peat vel in transitiva vel transitiva fuerit); aphel, et eitaphat, illa activam, haec Passivam , convenientes cum' Hebr. hiphil ethophal . Reciproca autem actio , quam Hebraeorumhithpael valet , apud Syros vel per passivas con-
iugationes exprimitur ; ut cautus fuit, procaυit sui; vel per activam cum adiecto nomine suffixo, ut Θαa libera animam tuam i. e. te ipsum . '
56쪽
UB. H. CAP. I. DE VERBO. 452. Notabimus sermam et characterem. Nempe peat simplicem radicem exhibet ; a qua formatur ethpeel , adiecta syllaba praeformativa i , mutataque vocali mediae radicis in ruogo, s nisi ultima gutturalis obsit, sec. lib. I. cap. II.
-: pael sub I. rad. pthocho et sub u. rad quam et ad analogiam chaldaismi, vel bis ge-
minare las est ) rvoZo , a qua , muta to rvOZo in pthoclio , et praemisso It , deducitur
ZO , et ab hac denique , praemisso i , ac mutato rvogo in pthoclio , efformari debuerat et taphal , pro quo vero dicitur
cul, mutato olaph praeformativo aphel in thau , sec. lib. I. cap. I. 3. 9, 4.
Nota . Coniugatio ettaphal in verbis persectis ac regularibus nullum s quod nos quidem meminerimus ) exemplum habet: unde et cl. Schaasius in praes. lexi ci syr. latetur , eam rario riS HSuS , nec agnitam fuisse a grammaticis et lexi cographis prioribus , Masio , Wasero , Boderiano , Buxtors fio , Schindlero , Crinesio , Trostio . In imperfectis tamen ac irregularibus verbis , quan
57쪽
quam perraro , adhibetur et ut ab otiolli additus est Matth. 6, 33. cap. 25, 29. Marc. 4, 24. Luc. 12, 3I. Act. I, 4 I. CSP. I l, 24. ,--,in deiectus est ,
Raritas coniugationis etlaphat inde est, quod Syri verba passiva , activis in aphel respondentia , solent ut plurimum exprimere in ethpeel: ut ab
tradidit , traditus ost ;dore iecit , ostendit , Ostensus est ;
commendauit, commendatus est ,
discumbere fecit , discumber actus est ;noti capit , notis catus s. mani Statui ext ; dii exauGUit, exaltatus CSt ; mmo Mit , commodatus est , Seu commodatum accoPit . Quin in verbis med. rad . , ethpeel et ethpaal hanc ipsam ob caussam sorma coincriunt. Denique quadrilittera in duabus tantum coniugationibus flectuntur , nempe activa tu pael , passiva in ethpaal rnagni cauit , magni catus est.
VII. Modi sunt tres , indicativus , s qui et
subiunctivum , et graecum optativum , Una com
prehendit in infinitivus et imperativus . De mallage indicativi loco imperativi, et huius per participium
58쪽
LIB. II. CAP. I. DE VERBO. aut adiectivum, verbo substantivo loci, fιit iunctum , periphrasi, vicie Syntaxin lib.III cap.Ι. f. i 4. VilΙ. Tempora apud Syros eadem quae apud Hebraeos sunt: praeteritum persectum , suturum , et quod praesentis Vicem sustinere potest, partocipium . Reliqua vero tempora , ut sunt impers ctum et plusquamperfectum , SFri circumscribunt. Nempe I. Praesens tertiae Personae per participium
nudum exprimitur ; ut intersciens est, seu
interscit , interscientes sunt , inters-
olunt interfectus sit , inter uiar, ιnterfectι fiunt, intersciuntur : at primae et secundae , per Participium cum adiecto Pronomine ego, tu, nos, VOS ; ut intersciens ego sum, Pro inter se, Bal vel Per crasin interficis m. interscis
vel interscilis sa. imperiactum praeteritum circumscribitur Per participium adiecto praeterito verbi substanti vi oo, fiat: ut 'o--ιntersciens fuit , pro
ιntersciebat, ocio, intersi sentos horunt , pro intersciebant.
59쪽
LIB. H. CAP. I. DE . VERBO.3. Futura formantur, additis ab initio praeformativis , et in sine adsormativis-; ita tamen, ut et hic cedat praeformativum coniugationis praeformativis temporis ; ut in ethpeel
coll. lib. I. cap. I. f. ii. I. l vero in pael habeat ,ocalem , cum praeformativae reliquae vocali careant, coli. lib. I. cap. II. f. s. a. et deni que media rad. in Peat ordinarie habeat. E. . 4. . Participia denique ex iisdem praeteritis oriuntur . quae non solum in peat, sed etiam in paelet aphel, gemina sunt, activa et passiva ; tu peat, mutatis 'tantum vocalibus, act.-, PasS. . OB ἐin reliquis vero coniugationibus , praemisso Praeformativo, cui 1 praeformativum coniugationis cedit ; ut pro μPIIdio cet. Passiva iupael et aphel rvogo in pthoclio mutant . Ceterum participium peti sumitur quidem .ut plurimum Passive s aliquando tameu et active seu deponentialiter: ut accinctus pro accingens Rom. 13i 4. tenens , q. d. comρlexus Hebri 3,3. lugens , qs. lugore factus Marc. I 6,ao. Vide plura in syntaxi lib. III. cap. I. 4. IX. Numerus et persona verborum eodem se modo apud Syros , ac apud Hebraeos habent.
At genus in J. Plurali praeteritorum quae apud
60쪽
56 LIB. II. CAP. I. DE VERBO.Hebraeos communis est), pariter ut in singulari , distinguunt Syri , ut v. g. in masc. quidem dicaut
ομΘ, in sem. Vero vel iusserunt .
X Flexio ex sequente paradigmate verbath interfecit, clarissime liquebit. Hoc autem verbum delegimus potius , quam frequentatum illud grammaticis iussit et quia post illud
adformativa littera I praeteritorum , quam Post hoc , commodius auditur . Addemus tamen hic quae singulae coniugationes tu singulis tempor bus singularia ratione flexionis habent. I. In peal , praeteritum sub media radic. loco . aliquando habet , maximeque in verbis
intransitivis: cessavit , erubuit ;
testatus est , adscendit inualuit ;
currit , --ν dilexit , as murmuravit, os μ'
elinavit se cubuit , consummatus CSi , , t. h. t cuit. Quo pertinent etiani qui