C.B. Michaelis Grammatica syriaca

41쪽

tionis signum non habent, aliquando litteram , apud Hebraeos et Chaldaeos dagesch sorti adficiendam , bis scribunt: ut , chald. 'nnR COm

servandae originis et distinctionis caussa. IV. Ribbui , multiplicatio , est geminum punctum supernum , horizontaliter scriptum , notando numero plurativo, vel collectivae singularium significationi: ut ministri ; Ioh.4, 3g.

3. Sing.maSc. Luc. 24, I. attulerunt , et Paraυerunt, 3. pluri sem. prael. ad disserentiam Para , a. Sing. sem. imperat. et attudit , Matth. ar, gi. --- J rutae sunt, ait rutus est; Luc. I9, 4 a. . contectae Seu contectα Sunt , at Contectus est: grex Oseium Serioves , at-oseis ; ua1 hominum genus seu hO-

Polygi. e dictum est

42쪽

impersoualiter j 4aec , quia inlli idona est ac

dicta sunt.

Nota. Siguum ribbui perscribendi compe

dium coalescit cum puncto diacritico riscli; ut tasues, Pedes; et cum Superno Puncto vocalis pthoclio , ut secundum Gulbier. Matth. 7, 25. fundamenta eius.

. Ma rhetono , cursor, est lineola superna horizontalis significans , I. Litteram istam, cui imposita est, legi si-

annuluS, Pudor , regιna rvient, cet. cum ceteroquin in tali litterarum concursu vocalis indisserenter vel adsumi vel omitti possit, ut supra diximus cap. II. i. I. Significat scriptionis compendium , Seu a

breviaturam , ut pro gloria . Quale

probabiliter est Ioann. 8, 7, sec. edit. Angi. et Gulbier. pro .ismodi . , quia esι , quod habet editio Sehaasii. 3. Hau quiescens in o l ad disserentiam. aut, in quo Wau diphthongescens cum prae cedenti vocali est mobile ; eoli. Matth. a 8.

43쪽

VL Mehagionose, syllabarum coagmentator , est lineola hori Zontalis inserna , contrarium eius , quod Marhetono 3. 5. I. notat , nempe concurrentibus duabus in medio vocis litteris , quae vocalibus carere poterant , priorem

να--s vel o ictima , inebrians . otiosum utrumque signum , tum superius illud marhetono , tum Praesens mehagjOno , cum voca

lis ipsa simul extet; nisi sorte iudicet , illud qui

dem , consonam Pronunciari sine vocali , nec tamen sine sono rapidae ac velut dimidiatae vocalis ; hoc vero , pronunciari eam cum vocali , sed rapida illa ac dimidiata : plane ut Hebraei et buri, dicunt , et aburi'. Passim , ut exigui usus ,

ambo signa omittuntur. VII. Lineola , occultans dicta , eandem cum Praecedente mehagjono , et figuram et situm habet. Notat autem , litteras , quibus subiecta est , I. Aut plane non esserendas esse , utpote otiantes , et vel servandae originis vel disserentiae caussa expressas ; idque primum in vocum initiis:

quo pertinet 1 olaph , in e-c on , cognsitus , cognata , cognatio ue et

44쪽

LIB. I. CAP. III. DE NOTIS DIACRITICIS. 33 alius, et alia , et u

id vel sibi ipsi , vel aliis vocibus subiectum, vicem gerit verbi substantivi sum : ut Ial lal octo sum , u Midens sum , i. e. Dideo . Vid. lib.II. cap. III. 2 i. i. s Idem sit in nominibus graecis, quae in syriaca lingua interdum ab initio vocis litteram assumunt: quod cum vocalem non accipit, occultatur , etsi linea occultans non subiiciatur , ut StukSs , , L M, - )LIuc etiam pertinet in he, in pronomini Bus separatis , oin ille et illa, quae si cum

praecedente voce in Pronunciatione coniungantur, vocalem suam ad praecedentis vocis ultimam litteram mobilem si haec propria vocali desti tuta sit ) remittunt ; ut om situ , pro

oo, δα maledictus ille sit , mani , pro

Pro o 3 -α,3 in quo CSt, oin bes G, pro in caro mea est Sin vero Praecedens vox torminetur in vocalem , eadem pronomina, abiec

45쪽

34 LIB. I. CAP. m. DE NOTIS DIACRITICIS.cta vocali propria , Suum o et Q. Cum praecedentis vocis ultima vocali faciunt diphthongescere ;ut o - scheu , pro oo, durum est , - sin hodoi, Pro -- bo, haec est: ita tametaut ultima vocis praecedentis vocalis , seu fho-Pho , mutetur in seu Pthoebo ; ut Oo, ut enau ;Pro oo, My ego sum ille ue oo, besraia , pro om est. Unde et in scribendo voces in

unam Saepe Coalescunt, Per synaeresim: ut eua .

Pro oo, ubi est pro oo, Misi quisnam est y oam pro oo bo, hic est. Vid. Iib. II cap.III.

Idem fit in verbo substantivo lom fuit, si qui dem id cum praecedente voce , vel ipso Secum

in pronunciatione coniungi debeat: ut lo oo, 3 non ψω erat, Io oo, he o wo , fuit hit, id est fuerat. Contra , in commatis initio legitur: ut

IOh. I, 6.- oo, hewo hamoscho , erat homo. a. Haec lineola aliquando adhibetur ad indicandum similiter litteram occultari in medio vocum. Quo spectat media radicis geminata, in incremento finali , v. g. suctus, Imo man-

46쪽

LIB. I. CAP. III. DE NOTIS DIACRITICIS. 34

ν.. - . . .

quese , quasi pro et η υ , haec Vero pro ου buo : quae legenda sunt galle,

matilin , mammio , manno . Nempe in his media rad. occultatur: in compensationem Vero eius geminatur vel ultima , si prima vocalem habeat , vel prima , si haec vacua vocali Sit. 3. Eandem lineam recipiunt sequentes litterae in nonnullis casibus ; nempe Primum s si-

ne vocali, ante cognatam i ; ut uobus , et coetus , lege chatio et itio , pro chadio et idio , ad instar lat. attem , attingo , Pro odiet O , adtingo . Porro in cum in suffixis , V. g.

abui , Pater eius , idau manuS stius ,

Qt L.Fo-- Pro Iudaeus. In his vocibuso, pro spiritu aspero scribi Ho annus Gram. r. f. 27. animadvertit .) Deinde o , in promissio , cet. de quibuS supra , cap. I. 7. a. Plerique grammatici hoc o occultari dicunt , rectius vero otiari dice dum cum lium occulta

47쪽

36 LIB. I. CAP. III. DE NOTIS DIACRII ICIS.

tiusquam subscripta inveniatur . ) Quarto ri , iuvertio 'it abiit, quoties id per analogiam ne

xionis debuerat instrui vocali , media vero radicis vocali vacua esse : tum enim Occultatur , remissa ad mediam vocali sua . Ut- ,ν

ezath , pro calath , abiit ;zUn , pro niatim , abibunt. Vide supra , cap. II. II. u. Ast idem verbum , quum prodeSSesignificat, regulare est. Devique vi in pronomine bal , ediat tu et i os ; participio enita , et nominibus napis , urbs ,

4. Lineola occultans indicat litteras Sine vocali es elendas esse ; quo pertinet primum me dia radicis in imperatis o ellipeel verborum Per' sectorum , quin ut Sciaaasus praef. in n. teSt. Sy riacum a se editum arbitratur ) etiam in ethpaal :verb. gr. in ellapeel Col. 3, 2D. 22.

48쪽

LIB. I. CAP. III. DE NOTIs DIACRITICIS. 31 Sic in ipsis quadrilitteris reperiimus quidem Rom. II, 2. transformamini , ab transsirmatus est ; et tamen , qui legi possit lo-mail sine vocali estach oh , vix perspicimus . Unde suspicamur, in tali casu, Si quando mediae radicali in imperativo subiicitur occultans linea , ibi eam non notare litterae pronunciationem sine vocali, sed tantum dia critica in esse pro discernendo imperativo a praeterito : in primis cum alicul)i expressa reperiatur Vocalis, ut col. 3, I 8. subiectas estote . Vide infra , lib. II. cap. I. f. X. 4. Hanc Michaelis coniecturam confirmat Vol arsenus in Gram. Syr. ai. ubi plura alia prosertexempla in quibus vocalis exprimitur atque etiam Syrorum utitur auctoritate qui litteram hic occultari non admittunt. )

Porro huc spectat , in imperativo gso, Pr

curre , a gin, cucurrit. Vide eumdem Schaasi uin in lex. syr. sub illa radice; et nos, Supra,

cap. I. I Ο. I.

5. Denique haec lineola indicat primam radicalem vi , mollius tantum efferendam eSSE , ut i quod sit , ubi secunda radicis est in z ut

Unde hujusmodi iisdem , quibus i , adsectio

nibus subiacet. Vide cap. I. 3. 4. et Ca P. II a, I.

49쪽

38 LIB. I. CAP. IV. DE TONO VOCUM. Nota . Lineola , quam occultantem in hoc et antecedente num. Michaelis esse arbitratur , alii grammatici dia criticam vocant. Et cum litterae quibus subiicitur proserantur, non Occultentur , immerito linea , occultantis nomiue in his casibus insigneretur . VΙIL Puncta distinctionis apud Syros sunt: unum et solitarium omnibus sere distinctionibus inserviens ; duo in sinistram inclinata , comma et semicolon ; at in dextram versa colon aut interrogationem cui et tria adhibent ) praestare creduntur . Periodum denique quatuor o vel :: ah- solvunt . Et tamen, iudice Cellario in Porta Syriae pag. 9. eorum disserentia non satis liquida est. Appendicis loco monemus , scheva Hebraeorum tam simplex , quam compositum , apud Syros non

scribi , sed subaudiri .

CAPUT IV.

L onus votum ordinarie est in syllabarum

penultima et ut mali O , rex; maMMe , reges ; tum , monS ;-ma Λα--ths , regnum ;-cuthinitho , tunica. II. At ultimam acuunt, I. Quae terminantur consona mobili sine

50쪽

habitavit; k-- , malchin , reges ;Dhuron , fortitudines. a. Quae apocopen I adformativi seminini

Passa , terminantur in o vel : sive sint nomin

na , ut malesu, regnum; kori , trabs ,

municare.

III. Quid vero ratione toni sentiendum de illis vocibus , in quibus , secundum cap. III. f.6.

concurrentes in medio vocis duae consonantes s ne Vocali , vocalem rvogo adsumunt, cum ad-

scripto mehamono 3 V.g. cet. Non legenda sunt , moschamglio , dechesio , maden ιο ; sed meschamelio , dgchelio , maden-cho : Scribuntur enim et sine intermedio , indisserenter, quae sine dubio leguntur , m Mambo , dcthltho , ma cho . Η, beremus igitur in hujusmodi vocibus exempla, in quibus antepenultima syllaba acueretur . Sed nimirum assumta in his exemplis vocalis ' raptim , nec ut plena vocalis , pronunciatur e ae proinde nee syllabam , completam saltem , facit. Quo P . Fito , exempla ista suo modo penaculis de quibus f. a. in accenseri possunt , proinde ac hebri pro 'dua Esa. 5o, 8. cum ceteroquin et