장음표시 사용
291쪽
rum inania arma c0mbUSla Suni, ortum cinere et redivivos ignes flammiuomarum dentio reno eni suae Stiori ulli, Simpliciter atque Veraciter c0nsitentes D0na in uni nostrum de Suna Clari Slum unum opera lorem divinae et humanae naturae electius arbitrantes, ut vani natura ruin ponderatores. Oli OSenegotiantes, et turgidi ad Vei Sulli nos insonen x0-
cibus ranarum philosophi, quam ut simplices, et humiles Ili ritu populi Cliristiani P0ssint renianere jejuni. Nullus enim decipiat per lillosophiam et inanem fallaciam discipulos piscalorum. Orumeni in doctriliam Sequentes. Omnia argui nenia copulosa disputationis callidae atque fluctivagae intra
eorum retia sunt collisa. 3l amar nobiscum fraternitas vestra praedicet, sicut et ea nos vobiscum unanimiter praedicamus hortante M OS, ut uniti vel geminae novae x0cis inductum operationis vocabulum aufugien-leS, unum nobiscum Dominum Iesum Christunt Filium Dei vixi, Deum verissimum in duabus naturis operat triti divinitus atque humanitus si de Orthod0xa et unitate Calliolica i pedice lis s. Et sub Scriptio : si Deus te incolumem custodiat, dilectissime atque sanctissi in stater n. ac lenus onorii Pontificis Epist0la ad Sergium episcopum ConStantinopolitanum, quam integram ii reddidisse Voluimus, quod eadem fuerit compluribus lapis ossensionis et petra scandalici ut iis omnibus diligenter perSpectis, lam quἰ ad Honorium papam a Sergio fuerant scripta, quam quae ab ipso Pontilice seri Illa reddita , dilucide cunctis innotescere Valeas, quam ipse Η0n0rius suerit Catholicae dei asseri0r, P0- sessor, de senS0r, et propugnator. 32. Quam semidenter Lonorius Sersti assensus fuerit circa silentium de reuabus operationibus in Christos unde frustra hinresis insimulatus. - Quod enim Sergitis ipse manifestus post haec cognitus hae relicus fueri atque damnatus, cum et eadem Sentire cum ipso Honorius pro sileatur pularunt
nonnulli, eadem ipse quoque Sententia debere percellici sicque Honorium, uti Sergium, haereticumcen Sendum SSe complure exi Stimarunt, nullam rationem habentes lemporis di Vei Silalis, nec rerum.
Temporis, inquam, quod ut plenius ostendimus)cum ista Sergius admonorium, eli 0norius ad ei gium Scriberet, ne leVi quidem suspicio erat de Sergio, quod hae relicta esset, qui in hanc usque die in Summa cum laude abS lue Vel levi suspicione erroris sedem illam pie uti Catholicus sancteque rexerat; qui ei suis illeris Speciem reddere videretur columbae illius quae post diluvium signum pacis ore ges laxit, dum tot iu AEgypto concilialosjunct0sque Calliolicae Ecclesiae populos lipst relicos significaret Isia quidem nuntianti Calli 0li 0 lio mini ita enim Sergius ubique errarum ab omnibus habebatur par erat Honorium, cum eidem reScriberet, ad gratulari c0n audet en in charitas Veri tali cum ea quae asserret, et pro Sion e Chalcedonensis Concilii et asserti0ne pistolae S. Leonis papae plusquam salis perSpicuo lumine lucere ide- Tovcs XI.
rentur, omnique USpicionis nebula experii esse. 33. ec potera culpae adscribi de utraque voce silentium, quod velut pacis signa cuuim esse videretur appositum Eleni in Cum omni SV0 cum novitas soleat in Ecclesia esse suspecta, et in antiquitate usuque eteri undala Semper reperiatur firma securitas quid de Vocum novarum silentio quod erat fibula pacis potui nonorius repreliendi, quod ab eo ideri poterat non relinendum lanium, Sed imperandum 3 on igitur si tempus allendatur reprehendi potest onorius, sed eo nomine laudari politis debet, utpote quod salis superque con Sullum
fidei Calliolicae ut ait videri poterat si in Christo
duas consileretur quis naturas indi Vise, incolasti Se,
et inconvertibiliter junctas pariterque profitetur unum operatorem divinis alis et humanitalis Christum Jesum, hoc est, ipsum in una con Sis lentem persona operatum ut ait secundum duplicem operationem duarum naturarum, humanae atque divinae ut plane rem ipsam praedicare noScalur, cuju novas voces velit ob exorta Scandala reliceri, quae ob noxi talem suspeel uoideri OSsent, et magnam dissidii occasionem subministrare ; unde merito silentio illas obruenda esse putari l. 34. Non enim adhuc e progresSa re erat, ut non Sine Scandalo eaedem Voces praeter milli poluissent, ut p0slea accidit : nam eum nondum fraus
haeretica delecta esset in diei ab ipso Pontifice silentium jure debuit, quod ut telum est jam satisfacium videri posset de Verbi Incarnatione plenae doctrinae. Qui igitur temporis hujus nullam alionem habuere, in Honorium ut collusorem Stulte ad inodum declamarunt, faventemque errori una cum Sergio arguerunt. Λ qui ad memoriam e VO- carit quantum esse malignatus inimicus in sancto 0ccasione Voculae unius, hom0u Sion, temp0r C0nslatilini ac successorum imperatorum, Sancte pie lite,
siculi et prudenter, Honorium secisse non dubitet, dum de simplici atque duplici operatione silentium hic indixit, cum lamen iis quae ad perseelam hactenus prolatam de Verbi Incarnatione doctrinam spectare viderentur, aliis Verbis Salis actum esse cognOSCeret. dui vero consideratione nuda habita emporis hujus quo Sergius Calliolicus habitus rem bona fide agere creditus est, omnia ad statu in illi iis temporis reserunt, quo Sub eo Silenti latere raudem, quam di cenati compertulia esl, Sergiusque ipse Constantinopolitanti episcopus esse lite relicus delectus suis; sicut ejus littera ad on0rium de iudicio silentio data fraudem occuliare cogniti sunt, ita ei reddi idead eum Honorii litterae aeque visae ipsis Sunt impr0bandae, e quod Honorius ejusdem tunc SSe enienti de visus uit hincque laetum est, ut hi eadem Senientia qua Sergium, Honorium quoque Per- Strinxerint. At quam juste ipsi videri ut o vero appello, lecl0 xeri amans justum judicem. 35. Cum ero nonii, aliam causam on0rium papa ira una cuui Sergio hi pulaverint esse damnandum, quam ob nuper reci latam ipsius Honorii Epist0lam alam ad Sergium, tua ei e consentire
292쪽
disquirenda suis et empus praesen8, quo Scripta est considerandum se ita de Honorio fuerat serenda sententia. 1 cum nullius possit erroris argui, Vel aere Si nondum cognit ae in suspicionem adduci certum est calumniose et lex iter admodum , Sicut injuste , onorium haereticum appellari. Sed si non ex alia ali 0ne, quam ex dicta Epi- Stola qua se consentire Sergio declarat Honorius condemnatur; cur n0n i aeque Sophronius , qui ejusdem Sergii in omnibus Secuturum Se Sententiam 10lies sua Epistola prosiletur, qua et ipsum ut plenissimum orthodoxum commendat, erit et ipse dicendus haereticus 3 Quidnam, quaeso, ad Ophronii excusationem asseres, nisi quod pulaverit ipsum esse it pro silebatur 4 de integrum et Orthodoxum ac pro Catholica Veritate firmiter stan leuisse iam ei secus eras. Quod si illa Sophronii cum Sergio loties professa consensio nullum ipsi attulit
detrimen luna, ut e communione cum haeretico,
quem putabat Catholicum, isse hae relicus diceretur; cur asserat praejudicium Honorio longius quam Sophronius a Sergio abSenti, si, ut ille, Se eon Sentire Sergio affirmarit, quem et nomine famaque et scriptis parile haud potuit non asserere SS Calli0licum 36. Pr aeterea si in culpa esse p0luit de utraque voce silentium ei ob id iam Sergius quam Honorius suerint hae relicorum nola inurendi cur non idem ligna es impressum Sophronio, cum et ipse aequieverit pariter Sergio ob bonum pacis alia suadent 3 Consensisse quidem ipsi Sophronium, ident leslatur Sergius in Epistola ad Honorium ei bis illis Ad ultimum, inquit, stetit et placuit, quatenus praedictus Sophronius venerabilis nullum
sermonem de sdlero de una sive duabu operali 0-nibus moVere debeat; sed ei sussiciat praefata cau- laque ac trita Sanctorum ali una recla radili 0 atque doctrina uis ita iliae contentus Saepe nominatus Venerabilis vir, et haec custodire certificans
petimur nos etiam per Epistolam de his ei praeberere SPOn Sum quatenus ejusmodi pistolam it a iij ostenda iis, qui sorsitan interrogare eum de praedicta quaestione voluerint duod et celeriter egimus, et ille quidem in his hinc navigavit n. Haec de Sophronio Sergit S. Si inquam, qu0d saepe repetendum est Sergio iudicensi silentium Sophronius omnino con Sensii, et lamen Orthodoxus absque invidia est praedicatus; nihil prosecto esse potest, ut ratione silentii Honorius papa possit in crimen adduci. Sic igitur
neque ex communione cum Sergio , neque ex
consensione eum eo de dicto silentio onorius velleVi Suspicione erroris argui a quolibet jure potuit exemplo Sophronii propius rem intuentis, qui licet antea ea de causa adversatus Cyro fuerit, Sergio tamen aequievit. Probasse quidem in Sergio Honorium, qua probara ante Ophronius, cum ad
eum datam pistolam Sergii ab eodem accepisset, ipse Honorius testatur in dicta Epistola ad Sergium
37. Lestatio Sophronii ad Honorium et hi/jus Epistola ad erytum Catholicum Myma de larantis. - Caelerum etsi Sergii oluntali indice uti sit sentium ipse ut vidimus Sophronius acquiexit:
lamen post haec de cohibenda CFri, cui ante obsit ierat, temeritate, unam praedicantis in Christo V0luntatem, legalionem admonorium Romanum Pontificem misit. At quanta animi anxietate id fecerit, qui venit tunc missus admonorium legaliis ipse tes- latus est in Concilio Romano sub Martino Pontifice, in ejus Collatione secunda, his verbis Q Quoniam hoc p0lesialive olim et ab an liquitus sacere per Apo- Slolicam sive canonicam consuevit auctoritalem: dum aperta lucubratione non solum claves regni caelorum creditae Suni ei, atque ipse lanium modo ad periendum eas fidelibus quidem digne, minime autem Evangeli gralite credentibus juste claudere magnus Secundum Veritatem et princeps posi0lorum meruit Petrus Sed eliam et pascere primus jussus est oves solius Catholicae Ecclesiae, cum Do minus dicit ' : Petre, ama me pasce Ve meaS. Et iterum ipse praecipue, ac specialiter firmant prae omnibus habens in Dominum Deum nostrum elim mutabilem fidem, convertere aliquando et confirmare exagitatos con Sorte Silo et Spiritales merui fratres, utpote dispen Sati V super Omne ab ipso, qui propter no incarnatu e Si Deus polesialemiaecipiens et sacerdotalem auctoritatem seuod ultque ciens beatae memorid Sophronius quondam patriarcha sanci: Christi Dei nostri civitatis, sub cujus dioecesi fungebar sacerdotali ossicio, non acquiescens omnino carni et Sanguini, Sed Sola quae Cliri si sunt juxta sanctitatem Vestram excogitans, studuit meam humilitatem sine mora pro hujuS- modi lanium modo capitulo cum Sua SuggeStione ad hanc Apostolicam magnamque dirigere Sedem, in scripto, alque in Scripto per me supplicem Vestrum omnem praediciorum Virorum adaperiens novitatem , quam videlicet contra Orlh0d0xam fidem memorali viri exponere ausi sunt. 38. uippe nam ei ipse Sophronius, dum adviveret, Superius dictis emeratoribus in ristulexalidissime contradixit, conleSlan SAEOS et admonen S, ut a propria haeresi quiescerent, et ad reclam Patrum sidem remearent, duas in duobus libris sexcenta lestimonia Patrum ad evictionem impie lalis eorum et Veritalis Ostensionem. HOS quidem revocare minime aluit commovit autem eos cori tras ad insidias et malignam de iraelionem. Sed nulloni odo pr0ple h0c reveri ius est Omnin ille, nec liniuit timorem ubi non est limor quoniam justus sicut leo considit Zelo autem Dei et fiducia repletus, duxit me indignum et Staluit in sancto Cal- Variae loco, ubi propter nos ipse qui super nos Se cundum naturam Deus est, D0minus noster desus
293쪽
Christus sponte mici sigi secundum carmen dignatus est et ibi alligavit me vinculis insolubilibus, dicens: Tu dabis alionem ipsi, qui propter nos Secundum carilem in hoc Sanci loco sponte crucifixus est Deus, quando cum gloria in terribili ejus adventu judicaturus est vivos et mortuos si disiu-leris et postposueris si leni rius periclitantem, licet
ego hoc lacere corporaliter ii nosti pr0 plere mersam ex nostris peccatis incursionem Sarracenorum praepedior.
39. AEuanio eius ergo de sinibus terrae ad erminos ejus deambula donec ad Apostolicam Sedem, ubi Orlliodoxorum dogmalum undamenta existunt,
peΓVeniaS, non Semel, non bis, sed multo saepius aperiens sacris viris ibidem consistentibus omnia secundum Veritatem, quae in istis partibus mola sunt: et non quiescas, instantius expetens atque exorans eos, donec ex Apostolica prudentia, quae in Deo est, ad victoriam judicium perducere debeant, ei novile introductorum dogmalum perfectam facian secundum canones destructionem
ut ne secundum quod beatus Apostolus ait sicut
ancer pascuam in amplius in eniant, depascentes simpliciorum animas Igitur in his pertimescens ego, atque perierritus propier impositam mihi lemribilem in remendo e venerabili loco conjurationem, necnon ei creditum mihi ex Dei perniissu episcopale ministerium considerans, Sed et Supplicationes omnium paene habitantium Orientalium tractum reverendis Simoi una episcoporum et Christianorum populorum con Sonanter praedicio beatae memoriae Sophronio ad hoc me in vilantium, utpote primum Hierosoli mi lana dioeceseos, pervenire non dedi secundum Scripturam ' somnum Oculis meis et palpebris meis dormitationem ei requiem temporibus meis, qualenus adimplere debuissem hujusmodi desiderabilem jussi0nem : Sed absque ulla mora propter hoc ipsum lanium modo huc properaxi in quo emp0re tertio visus sum vestris Ap 0stolicis adesse e Stigiis, expetens ac deprecalus, quod ille olim nes libenter postulare noscuntur, hoc est si dei Christian0rum periclitanti manu porrigere. Qu0d addiscentes contrarii, non levibus me implicuerunt silicli 0nibus, pra)ceptione propter me per loca et pr0Vincia dirigentes, quale uias comprehendi, et ferris constrictus ad eos deberem destinari, Sicut omnes cognOSCunt. Sed Dominus auxiliatus es mihi, et liberavit me ab omnibus persequentibus me, ideoque ad propositum currentem et ad bravium properantem Vestra Apostolicae Sedis . Neque despexi Deus preces cum lacrSmis oblata supplicum Suorum, Sed exei laxit non equidem mediocriter praece SS0re Apostolicosque praesules in commonitione, nec non conleslatione praedictorum irorum, licet nullo modo eos flectere potuerunt s. Haec legatu Stephanus episcopus R0mam hoc empore a Sophroni ad 0norium
40. Ubi ista per legationum a Sophronio mi S-Sam Honorius papa accepit, haud segnis sui his omnibus a Sophronio postulati consulere, nempe silentium omnino imponere CSro episcopo Alexandrino unam voluntatem et operationem in Christo praedicantici cujus rei gratia ad ipsum Cyrum eo argumento litteras dedit; scripsitque pariter ad Sergium C0nstantinopoli lanum episcopum, ut CFrum de servando de una voluntate ei operatione silentio admoneret Lillers ad Cyrum ab Honorio Scriptae non X lani, sed earum mentio est in litteris ejusdem Honori ad Sergium alis, de quibus proxime acturi Sumus Persi ilisse quidem in sententia Honorium, ut bono pacis ad xilandas turbas et
commoliones populorum, de Voce utraque laceretur, dicta ejus Epistola post haec ad Sergium data significal: his etiam e legaliam Stephanum, et qui
cum eo enit in urbem acquievisse docet, dummodo Cyrus de unius voluntatis Voce aeque laceret Epistolam autem ab Honori ad Sergium Constantinopolitanum episcopum datam, prout habetur recitata
in sexta Synodo, Actione decima tertia in sine hic
exhibeamus in qua cum desint nonnulla, haec sunt qud in ea Seripla reperiuntur
41. st Ei prolata est inquiunt Acta hujusmodi Honorii latina Epistola cum interpretatione Sua. habens in superscriptione la : Dilectissimo si atri Sergio Honorius h. iijus initium fuit Scripta dilectissimi silii nostri Syricii diaconiis. Habe autem eadem Episti da post pauca haec ecnon et Cyro si atri nostro lexandrinae civitatis praesuli signi incandum scilicet , qualenus nOVἴst adinvenlio
ius unius et duarum peralionum vocabulo restilato, claro Dei Ecclesiarum praeconio nebulo Sarum concertalioniam caligines Oli undi non debeant, vel aspergi ut proiecto unius vel geminae operationis Vocabulum noxile introductum a prie dicatione fidei eximatur. Nam qui se dicunt, quid aliud nisi juxta unius vel geminae naturae Christi Dei vocabulum, ita et operatione in una in Vel geminam suspicaulum Super quod clara sunt divinaleslim0nia. Unius autem perali 0 ni vel duarum esse vel sitisse mediatorem Dei ei hominum Dominum Jesum Christum Sentire, et promere , ali ineptum os s. Sed hetaec H0norii qu0 modo in intelligenda, qua ex eadem Epistola ipsa recitan Aela, ita docent Habet autem, inquiunt, et circa sine meadem Epistola sic :42. aliae quidem, quantum ad instruendamno liliam ambigentium sanctissim; si alui nil ali vestra per eam insinuandum prP0 vidimus Caelerum quantum ad dogma Ecclesiasticum pertinui, quae tenere vel praedicare debemus propter simplici lalem hominum et inpulanda in extricabiles tuaestionii in ambage. Sicut superius diximus non unam vel duas operali 0 nos in mediatore Dei et hominu in delinire , Sed ullasque natura in uno Christo uni tale naturali 0pulatas cum alteri u communione operantes atque Operatrice c0nsileri debemus Dei divinam quidem, quae Dei sunt, operantem et hu-
294쪽
manam, tiae carnis Suni, exsequentem non dixi se, ne IV confuse, aut conusti libiliter Dei naturam inta minem , et nec humanam in Deum conVersam edocentes, sed naturarum disserentia integras consilentes. Unus atque idem hiantilis et sublimis, aequalis Patri se minor Patre ipse ni lempora natus in tempore est per quem facta Sunt Saecula facius in sareul es Dei qui legem dedit saetus sub lege est, ut eos qui sub lege erant redimere : ipse crucissi Xus, et ipse chirographum, quod erat contrano exacuans in Cruce, de potestalibus e principatibus riumphaVii. Auferentes ergo sicut diximus seandalum
novelit ad in Ventionis non nos oportet unam Vel duas operationes definientes prίaedicare : Sed proiana quam quidam dicunt operatione, oportet nos unum operatorem Christum Dominum in uirisque naturis veridice consileri et pro duabus peralionibus ablato geminae operationis Vocabulo, ipsas politis duas naturas, id est, divinitalis et carnis aS- sumptae in una persona Unigeniti Dei Patris incon susu, indivise atque inconvertibiliter nobiscum praedicare propria operantes. Et hoc quidem beatissimae si alerni lati vestrae insinuandum iraevidimus qualenus unius consessionis propo Silum unanimi tali 0 Sirae sanctis alis monstraremus, ut profecto in uno spiritu anhelantes, pari s dei documento inspiremus. 43 si Scribentes etiam communibus Iratribus Cyr et Sophronio an ii stilibus, ne noxae Vocis, id est, unius et geminae operationis vocabulo insistere vel immorari videantur sed abrasa hujusmodi noxae vocis appellatione, uniana Christum Dominum nobiscum in utrisque naturis divina vel humana praedicent operantem. Quanquam h0S, quos ad nos praedictus rater e coepi 800 pu noster Sophronius misit instruximus, ne duarum operationum Vocabulum deinceps praedicare innitantur : quod instantissime promiserunt praedictum irum esse acturum, si etiam CFrus frater ei coepiscopus noster ab unius operationis ocabulo dis QSSeri s. Hucus que ex Epist ita posteriori Honorii ad Sergium sexta Synodus. Cum igitur adeo manifeste demonstratum sit, neque ob indictum de utraque Oee silentium, neque ob communicationem Vel consensionem cum Sergio in his quae tractarentur, nempe de silentio indicendo, sicut nec Sophronium, ita neque Honorium posse in crimpii a resis jure perduci
videndum m0do est, si quid sit in Epistolis Honorii, quod reprehensione dignum habeatur. 4 . Ei tirisque Honorii histolis aliisque
do timentis comprobatur ejusdem Pontisicis Cotho lica omnino sententia. - Prior ipsius Epistola ad Sergium eodem argumento conscripta, qua primum censuit de utraque Voce iacendum, iderii luit priua fronte quiddam habere subdurius ulum.
quod quam vi nihil punitus extra lineam Catholicae si iei conlinere demonstratum sil nihilominus id dilucidius erit declarandum Dum enim agi deli Spossalica in una persona duarum naturarum Unione, cujus virtute actam quoque dici communicationem idio malum ista mox subdit Unde et unam volunt pleni salemur Domini nostri Jesu Christici quia pr0 secto a divinitale assumpla est nostri
natura, non culpa illa profecto quae ante peccata creata St, non quae o S praeVaricationem vili ala ele. Inserens quidem non duas ob id dicendas esse contrarias Voluntates in Christo, lendo talem ad bonum alteram , alteram vero ad malum ut in aliis hominibus , sed unam bonam, Uni USque e Sonae operantis, secundum communicationem idi0-
malum, qua ut ait et Deus pali dicitur, et homo
Deus praedicatur. Quod enim indivisa sit utriusque naturae operatio sicut est indivis Conjuneta, et Unum ambo et in naturae bonum et lendant in unum una erit dicenda Christi voluntas, quam Sanelus Dionysius Areopagita appellat operationem Thoandricam, hoc est. Dei virilem, ut Ioannes
45. Sed praestat in his Maximum mariSrem hujus temporis seri pl0rem celobrem et Calli 0licae fidei egregium defensorem audire, quae assera de
germano sensu Verborum Honorii, dum respondet
ad obj0elionem Pyrrhi Mon0ihelitae pro se lare Honorium acclamantis, quasi ipse Honorius fuerit unius in Christo voluntatis asserior. Ipse enim in quaestione disputata coram Gregorio patrici cum
ipso Pyrrho haec habet Quid inquit Pyrrhusjd Honori ad respondendum habes qui aperie 3ntecessori me unam voluntatem Domini nostri Jesu Christi osso tradidit Maximus Quis fuerit fide et auctoritas dignus Epistola ejus inter- Pres, qui eam e persona S. Honorii scripsit adhuc SuperSles et qui lotum Occidentem cum aliis virtutibus tum pietatis dogmatibus illustravit, an hi qui Constantinopoli ex suo corde loquebantur s Pyrrhus is ille qui hanc scripsi in . - Maximus Is igitur cum ad divum Constantinum im- perniorem ex persona Ioannis papae de hac Epist0la Seriberes, dixit inam voluntatem diximus in D0mino non divinitalis ejus et humanis alis, sed humanitatis solius. Cum enim Sergius scripsisSei, qu0d quidam duas voluntates in Christo contrarias
dicerent rescripsimus Christum non duas volun tales contrarias habuisse, carnis inquam, et spiritus si culmo habemus p0S pecca linia, sed unam lanium, qua naturaliter humani lalem ejus signabat. Hoc autem ita esse, argumentum Viden Mess. memini Sse membrorum e carnis, quae quidem in
divini sale non licet intelliget se, etc. AEaec MaximUS de eo qui dictam Honorii scripsit Epistolam minullus sententiae Honorii certior atque fidelior accedere possi interpres, cui Pyrrhus ipse refractarius disputat 0r non potuit in ea disputatione non acquievi SSe, quod videlicet praeter fidem illi balana auctoris, ipsius contextus pistolae id aperte de
295쪽
16. Ex his plane et illorum verborum germa-nlim Sensum O nosces, quibus Honorius ait in eoclem ars una enii co illexlu am lex alia in membris aul voluntas diversa non uil, vel contraria Salvatorici quia sup r legem natus est humanae conditionis. Et siquidem scriptum est: ori Veni sacere o in lalem meam, sed rius qui misit in Patris ei: on quod ego volo, sed quod tu vis Paler ei a Ilia hujusmodi non sunt haec diversa Volim lalis, sed dispensationis iumanitatis assumptae s. Plane significans, in olim late humanitatis, de qua loquitur, cum nullum ueri in Christo peccatum nec discrepantiam Vel contrari talem esse potuisse quae ex peccato procedit, relicta illa quae ex natura humana s0le provenire di Versilas absque peccato.
Haec de his quae speelant ad priorem Epistolam. 47. In posteriori autem Epistola ad Sergium, quam reddidi naus, ita firmat onorius Callioli: dum d0gma, ut nihil amplius desiderari queat. Dum enim videtur indicere velle silentium, quam prudentissime destruit haeresim et firma Catholicam 1idem ubi videlicet ait 'ci ou serenies ergo siculdiximus scanda lima novellae ad inVentionis, ni nanos oportet unam Vel duas operationes desilientes praedicare : sed pro una quam quidam die uni operatione, oportet nos Deum operatorem Christum Dominum in utrisque naturis veridice consileri et pro duabus perationibus, ablato seminae operali 0-nis vocabulo, ipsas potius duas naturas, id est, divinitalis et carnis assumptae in una persona Unigeniti Dei Patris inc0nsu se, indivise atque inconver-libi lil0 nobiscum pr aedicare propria operante n. Intellexisti quam docte atque Vere dicat, pro una operatione dicendum esse unum perantem, plane
insinuans non con Venire ei Sonae unitalem operationis, sed operantis Sic et S. Joannes Damaseenus ' de his gens, docet non dici posse alione
unius personae unam voluntatem. Sed num Volentem, sicut nec unam Operationem, Sed unum perantem in dualius scili est naturis quas dum asserit indixi se inconsuse, et inconvertibiliter conjunctas, duas plane necessario introducit operationes
et voluntates. is quidem nihil magis Catholicum dici potuisse, nihil magis pium ac sanctum, nihil denique his temporibus ad pacem in Ecclesiis conservandam utilius excogitari videri potuit . uam quidem Catholicam veritatem dicam libere cum Campensi non solum nulla Synodus potuerii unquam damnare, Sed si angelus de caelo aliud annuntiaverit praeter id quod dictum est, ill alum in liiijusmodi ab Apostolo susciperet anathema. 48. Sic igitui ista ita transacta sunt, ut nulla quidem vel levis erroris labes Η0nori inhaesisse potueri l. Quamobrem in judici Synodali cum post
annos decem et octo Romae Sub S. Martino papa et martyre celebrata Si Synoilus Lateranensis , cui interfuerunt ei ilum ei quin tu episcopi praeSi
dent ips sum in Pontifice et exacte cognita atque tractata est causa Mono the litarum ac damnati in ea suerunt una cum haeres atque ipsorum scriptis Tlieodorus Pharaniles epi Scopus, Trus patriarcha Alexandrinus, Sergius, Pyrrhus, et Paulus Successores liatriarchae Constantinopolitani, auctores ei propugnatores erroris: On ortu nullam prorsus vel ab haereticis de haeresi calumniam paSSUS, nec a sancta Synodo vissima est suspicione pulsatus. Post haec autem iterum, cum a sanctissimo Onli
sic Agathone celebrata es Romae Synodus 40nium viginti quinque episcoporum, in qua repetita est eorumdem damnatio haereticorum Theodori, CTri, Sergii, Pyrrhi et Pauli nec lexis quidem mentio quod erraverit ou0rius, acta est; qui si errasset, dissimulari minime poluisset. Sed et in ea quae ex eadem Triodo instruelio data est legalis ad sextam Synodum Constantinopolim prosiciscen-libus, et in iis quas ipse summus antistes Agatholitteras tunc ad imperatores Constantinum, eraclium, alque Tiberium dedit, ore liber firma ite-ralaque allestalione et contestatione Ialelur, nunquam aliquando postolicam Sedem a reel fidei iramite deviasse. Sed reddamus hic verba ipsius :49. u Christi, inquit, adnitente praesidio, haec Apostolica ejus Ecclesia nunquam a via veritatis in qualibet erroris parte deflexa est . Ei post aliqua iterum Haec est enim verae si dei regula, quam et in prosperis et in adversis ivacile tenuit ac desendi haec spiritalis male vestri tranquillissimi imperii Apostolica Christi Ecclesia, quae per Dei omni polentis gratiam a tramite Apostolicae traditionis
nunquam errasse probabitur, nec haereticis novita
tibus depravata Succubuit; sed ut ab exordio si dei Christianae percepit ab auctoribus suis Ap 0stolorum Christiti incipibus, illi bala sinelenus permansit n. Et de suis praedecessoribus paulo post speciali in haec addi Consideret itaque vestra tranquilla clementia, quoniam Dominus et Salvator omnium, cujus fides est, qui sidem Petri n0n desecturam
promisi confirmare eum Iratre Suo admonuit, quod Λp0stolicos Pontifices meae exigui latis praedecessores considenter secisse semper, cunctis est
cognitum; quorum litis illitas mea licet impar et minima, pro suscepto iamen divina dignatione ministerio, pedi SSequa cupit existere. Vae enim mihi erit, si Veritatem Domini mei, quam illi sinceriter
praedicarunt, praedicare neglexero n. Hucu Sque Agatho quae quidem qu0 modo adeo firmiter asserere, libere praedicare, ac incere prosteri potuisses, si ad eamdem sirmandam quam consulat haeresim, Honorius in crimen adduci valuisset 3 50. Considerandum est enim in his, quis haec dixerit, ubi, ad quos, et quando dixerit, nempe sanctissimus omnium ore laudatissimus gallio, in
Synodali magno Patrum con Ventu, Con Sen Su Omnium scribens ista ad ips0s imperatores Conflanli -n0poli degentes, quorum praedeceSSores lavissent
296쪽
errori, et quando sexta erat deum enica Tnodus celebranda ut vel levissime mentiri mininae potuisset. Praetermillimus modo dicere de aliis successoribus Romanis Pontificibus plurimis id ipsum
firma assertione testantibus nempe neminem praedeceSSOrum Biomanorum Ponti sit cum haeresis labe
vel leviter ali suando aspersum fuisse siculis ante Agathonem Martinus Ponti se pluribus suis Epistolis lauda sidem praedecessorum, et eorumdem Ommenda diligentiam adversus Mon0lhelitas, quode egregie praestili in Concilio Romano consultalion prima in Epistola ad 0nStanlium sive C0nstantinum imperatorem. 5l. His igitur ex ejusdem Honorii litteris, ex S. Maximi scriptis, atque ex Conciliis duobus Rometae celebralis lillerisque Romanorum Pontificum Ioannis, Martini, ei Agathonis assertis cum nihil esse poSsit, quod non naui ex parte Honorii papae des Catholica praedicetur postea aclum est, ut haerelici Mon thelitae ad suum ipsorum confirmandum
errorem, calumniose admodum auctoritatem immiscuerint ipsius Honorii Romani Pontificis, jactantes simul ut PS rrhus in disceptatione cum Maximo Honorium papam ejusdem fuisse sententiae
asseriorem Constat quidem patriarchas Constanti-n0 politanos perelico Sergium, Frrhum, ac Paulum, et ali 0 ad confirmandum suum ipsorum errorem Ostentare ConsueVisSe Honorii papae dictam superius primam pi Stolam, eamdemque in con-s0rlium secla citare qu0d in sua ipse Epistola unius Voluntatis e perperam lacia ejus interprelatione calumni0Se diceretur assertor: sicque aclum ab ipsis, ut nomenion orti tanquam in errore collegae fuerit si ad pius conclamalum. Hi accessit, quod cum ejusdem Honorii 0men relineretur in
Diplychis ab ipsis episc0pis C0nstantinopoli lanis
haereticis, Secus autem Succe SSOrum ejus qui damnaverunt eosdem Monolhelitas ut pale ex Epi-sl0la Constantini imper ad galli0nem magna sit conflata invidia in Honorium, quod patronos haberet et laudatores Monolhelitas.
52 dua de cata Sa e progressa res est, ut ab
aliquibus Orthodoxis inter damnatos M0nolhelilas
idem reperialia adnumeratu Honoriti S. uod vero ei in sexta Synodo, quae extat, aeque recensitu cum
Monolhelitis legatur on0rtu aperiemia imp0sluram, cum de hi su loco opportunius acturi sumus. Salis autem sui hic tibi, lector, perspicue demonstrasse nihil penitus in Veniri posse in duabus Honorii pistolis, quo in errori Suspicionem vel leviter adduci queat, cum mnia habeantur in omnibus consentientia Catholica Veritali; neque ejus de indicio silenti Decretum jure p0sse alicalumniam, qu0d aeque ab rientalibus probaretur, polis sinuntio ero a Vertice Theologorum Orientalium regionum hujus emp0ris Sophroni episcopo Hierosol Smilano nec e leviter labefaciatum bcommunicali 0nem cum Sergio e litteris ultro ci
troque dolis insuper ipsum on0rium, et dum xivere , et post obitum summa veneratione ab universa Ecclesia Catholica cultum, talemque cognitum et habitum a sanctissimis ejus succeSs0ribus Marii no ei Agathone dignissimis atque doctissimis Romanis Pontificibus. Si quam xer a lem pore exisse S nodi nubem videbis superinductam, qua apparere possit gloria lanii Ponlisiicis obscurata; aeque Spectabis, erilalis aura Spirante ejus nomen in pristinum revocari splend0rem, effulgentioribus
53. Sophroilius Dierosolymo episcopus deseu ditur. - Purgandus es et Sophronius Hierosolymorum episcopus a calumnia ei per Mon0thelitas illata, cum ipsum omnium hujuscemodi turbarum in Ecclesia obortarum causam fuisse clamarent: nam Pyrrhus Constantinopoli lanus episcopus haec in eum in disputationu cum Maximo habita ait: S0phronius, qui paulo ante sui patriarcha Hiero- sol Smilanus, fecit u hoc vel praeler propositum
faceremus, cum tempore inopportuno Sermonena de operationibus excitavit n. Ad haec resp0ndi Maximus, ita dicens, e re Pelen erroris veram riginem Ego ex omni parte ne Scio quam excusationem vos prolaturos exspectatis, qui eum quieX ira culpam est, adeo graVile criminamini. Dic
enim mihi per veritalem ipsam oro cum Sergius ad T lieodorum Pharani lanum epi Scopum seripsit, misso quem Mennae dixit libello per Sergium Macaronam episcopum i Senoes, hortan eum, ut
quid sentiret se una in eo libello operatione et una oluntate, aperiret, e reScripsit, approbans ea ubi tunc erat Sophronius Aut cum Theodosi 0 poli ad Paulum Monoculum eVerianum scripsit, misso etiam ei libello Mennae, et Theodori Pharani lani ac sua approbatione 3 ut ubi erat, quando ad Ceorgium c0gnomento Arsam Paulinianis iam scripsit, ut millere auct0ritales de una operatione ipsorum, inseruitque pistolae, sacere se his auctoritalibus unionem Ecclesiae cum eis Hanc Epistolam beatus J0anne papa Alexandrinus ille videlice c0gn0mento Eleem0STnarius , manu ab Arsa abstulit. Unde cum etiam velle ob ipsam eos deponere, impeditus sui incursu lunc a Persis in AEgyptum iacto Aut quando ad Cyrum episcopum Phasidis rescripsi de una Operatione et duabus, ab eo rogatus, misso ei jam ad eum libello Mennae, quem diximus Quid igitur postquam Sergius mullis modis
m0rbum Suum in Commune prop0SutSSel, et magnam partem Ecclesiae corrupi SSet, ac Va Slasset: quoniam beatus Sol thronius admonuit eum, humili late quae ejus habitum decebat, ad ejus vestigia prov0lulus, Christi Dei passionibus vivi sicis, quae
omnem Supi, licationem continebant, commemoralis, oblesian ne ocem h elicorum olim probe a sanctis Patribus sulperi0ribus exstinctam renovaret,
sui in auctor hujus scandali 34 Haec de his Maxi-mUS, Urgati Sophronium, et culpam ejiciens in Sergium , utpote erroris hujus auctorem ac pr0pagalorem, hominem natura levissimum, de
297쪽
HONORII I XXUS 8. - CHRISTI 633. 279
quo in eadem dispulatione ista idem Maximus
54. Rem ipsam loquor Oilii ni ita aluo antecessore alienavis ut naus altilitas ejus et in conflan-lia id est in alias alio tempore transire sententias, et in ilud sen Si permanere. Aliis uando enim eos qui hanc unam voluntatem divinam appellabant, approbans, incarnalum introducebat Deum lantum esse. Aliquando eis assentiet .s qui dicebant esse consul latricem Voluntatem, hominem eum solum introducebat 0re nostro consultantem, nihil a
Pyrrho et Heracli disserentem. uandoque voean Suoluntatem hypos laticam, cum disserentia personarum simul inducebat disserentiam volunt alum in pers0nis divinis ejusdem substansitu. Λlias eo con)plectens qui Voluntatem sua potestatis distebant, unionem introducebat secundum habitudinem p0lesias enim, Dauciori las, et alia hujusmodi mani se Ste, , .et: id Si Sententiae, non natura molus
sunt. Aliquando cum eos qui Voluntatem vocabant electricem et sententialem sibi adjungebat, e dominos suos faciebat; non solum Christum laeto balhominem lantum, Sed mutabilem et peccatorem siquidem sententia oppositorum est dijudicatrix, et eorum quae ignorantur indagatrix, et in his quae non sunt manifesta, Consul latrix. Interdum eos se-qUen S, qui oeconomicam Voluntatem in Christo diacebant, faciebat eum ante seconomiam, id est, Incarnationem, non habuisse voluntatem. Et si quod aliud absurdum ex hoc sequitur. Et in alias inlini las absonas Opinione detru Sus Si qui n0n est nixus in veritate tanquam in undamento quas si mandare litteris ollem subliliter et diligenter, neque sului una tempus salis es Seth Haec Maximus de Sergi lex itale. Porro quo minu homo anus Veri late pollebat, e magis praestabat viribus ab imperatore pelitis. Ita enim idem Maximus adversus Pyrrhum umo quidem absurdum in vestris etiam litteris, non ratione, sed licentia protulistis nacti, Heraelium vestrum ad hoc adjutorem quia os ejus nesariae et Sceleratae mixtioni assensi estis, et eam confirmastis . Haec a Ximus ex luibus videas quanta prudentia ei consilio Honorius papa oblatum ab eodem Sergio de oborta quaestione Silentium ij bentissime acceptavit; quod ei sitisset mullo prelio redimendum, Si quidem nequaquam
tot talis Ecclesia Dei ab ipsis M0nolhelitis exagi
55. Monothelilarum inresis tripleae. - duo autem tenderet ejusmodi de unica in Christo Voluntate blasphemia: eque omne Consentiunt, adtollendam naturarum in Chri si untiarum disserentiam, et ad Eul Schia nam h aeresim liac via instauranda in illor uni sui SSe conatum, atque ad Octandos sibi quod dictum est superius ali 080rientalesi: Preticos, ne mi, Apollinarista et es-lorian0s. am audi et S. Thomam, qui de his haec ait : ad hoc p0nendum inicam scilicet in Christo oluuialem diversim0 de moli esse videntur Apollinaris enim non posuit animam in fellectualem in Christo, sed quod Verbum esset loco
anima , vel etiam loco intellectus. Unde cum voluntas sit in ratione ut philos0phus dicit in tertio de anima' sequebatur quod in Christo non esset Volunsas humana, ut ita in eo non esse nisi una Voluntas. Et si utiliter Eutyches, et omne qui posuerunt unam naturam compositam in tu isto, cogebantur ponere unam Voluntalem in eo. eslorius etiam quia posuit unionem Dei et hominis sac-lam solum Secundum asseclum et Volun salem, posuit unicam voluntalem in Christo n. Haec S. Thomas ex quibus intelligis quae superius dicta sunt ejusmodi sui SSe commentum Eulychian 0rumi in res Mono the lilarum instauranda, ut reliquarin Oriente invalescerenti aere Se S. 56. Nam quod ad Nestoriano Spectat ha=relidos, id abunde idem Maximus abbas et martyr ostendit in disputatione cum Frrho, dum ait: si Cur aspernantur Nes10rium, cuju Vocibus ac Sententiis ardenter inhaerent Τ0uod autem cum unam Voluntalem dicunt, illa qua Nestorius lenes, defendunt; testatur expositi quam ipsi defendunt, quae declarat Nestorium prosteri nam voluntatem in duabus personis ab ipso siclis . Sic igitur omni sui insurgendum conatu, ne trice PS bestia Sanctam appeteret suis cornibus Ecclesiam. Sed de allaciis et d6lis
lite relicorum consulendu es idem saepe citatus et roditatus Maximus abba S. Sententia plane est Damasceni , ejusmodi doloso artifices ita unicam voluntatem Vel operali 0nem as Ser UiSSe, ut hoc evicio duas naturas, qua Sin Chri si captiose adstrue bani, auferreni. Sed chi principii in monstru0siores e0s declinasse SenientiaS, quae Sub Martino papa dicentur, ostendent. Caelerum Sergius, lutiant , per rogavi Honori Um papalia de utrisque vocibus imperandum esse Silenti Um, pSe vase eo pael sub silenti har resina tropagavit: quomodo autem id acciderit, inseri u Sequentilius annis dicendum erit. Haec modo Salis de origine Mono the litarum erroris, et Honorii papa Studii in eadem
57. onorius apa histolam adhortatoriam ad Eduinum reoem, et ad episcopos Amylis mittit pallia cum litteris. - Caelerum qui ad Vel Sti emergentes haereses in oriente Η0n0rius papa culis in lentus erat, converSu eliam ad Ecclesiam Occidentalem, extremo loco in Britannia insula p0silos Anglos pastorali cura reSpexit. Hoc enim anno, cum ab Eduin in Anglia rege legali 0 0-mani mi S Sa Ssel, qua petere milli pallia lum Paulino, lum etiam Honori oepiscopis, ipse Pontifex petilis annuen S, ad Eduinum regem ille ras reddidit exhortalorias, Simul lue ad Paulinum episcopum atque ad Honorium I allium nil sit. Sed de Paulino prinium sic Beda Quo tempore praesulatum Sedis Apostolicae Honorius Bonifacii SucceSS0 habebat: qui ubi gentem ordhumbrorum cum Suo
298쪽
HONORI I ANNUS CHRISTI 633. rege ad idem consessionemque Christi, PaulinoeVangeligante, conVersam esse didicil misit ei deni Paulino pallium misi et rogi duino litteras exhortatorias palerna illum liaritale accendens, ut in fide veritalis, quam acceperant, pel Si Stere Sem per a prosicere curarent: quarum videlice litterarunt Sle est ordo 58. u Domino excellentissimo atque praecellentissimo silio duin regi Anglorum, On Oriu epi-
SCOPUS, Se PVUS ei Vorum Dei, Salutem.
Ita Christiani latis vestrae integritas circa Con- diloris sui cullum dei est ardore SuccenSa, Uilonge laleque reSplendeat, et in Omni mundo annuntiata vestri operis multipliciter reserat fructum. Si enim o rege eSSe cognoscitis, dum regent et creatorem Vestrum Orthodoxa praedicatione edocli, Deum Venerando colitis, eique quod humana Valet c0ndiliol mentis Vestrae sinceram devotionem XSOl-Vilis. Quid Deo nostro aliud offerre valebimus, nisi ut in bonis actibus persi flentes ipsumque auelorem humani generis consilentes, eum colere, eique Volanostra reddere es linemus Elideo, excellentissime sili, paternaxos charitale, qua conVenit, exhortamur, ut hoc quod os divina misericordia ad Suam gratiam Vocare dignata esl, sollicita in lentione et assiduis rationibus servare omnim0do es linetis ut qui vos iu prae senti saeculo ex mni errore abs0lulos ad agnitionem sui nominis est dignatus perducere, caeleSti patriae obi praeparet man
Praedicatoris igitur vestri domini mei postolicae memori: e Gregorii lectione frequenter Occupati, prae oculi asseclum doctrini ipsius, quem pro vestris animabus libenter exercuit, habet ole quatenus ejus Orali et re num VeStrum populumque augeat, et os omnipotenti Deo irreprehensibiles
reprae Seniel. a Vero quae a nobis pro Vestri SaCer
dolibus ordinanda sperastis, haec pro dei vestrae Sinceritate, quae nobis mulli m0da relatione per praesentium pol litores laudabiliter insinuata est, gratuito animo attribuere illis sine ulla dilatione prae- videmus. Elduo pallia uiror unaque metropolitanorum, id est Itonorio et Paulino direximus uidum quis eorum de hoc saeculo ad auctorem suum fue rit accersilus, in loco ipsius alterum episcopum ex hac nostra auctoritale debeat subrogare duod tu idem iam pro Vestr u charitali asseclu , qua nil, ro laniarum pr0Vinciarum Spatio, quae internos et VOS SSe OScuntur, Sumus inVitali 0u- cedere , ut in omnibus devoli 0 ni vestrae n0Slrum concursum et juxta Vestra desideria praeberemus. Incolumem Xcellentiam vestram gratia superna cuSl0diatis. Hucu Sque ad regem Eduinum
59. Porro lsi anno et die, qu data est pistola careat ex alia lamen Epistola eodem tempore ab ipso Ponti sic scripta ad onorium episcopum
Doro vernien Sem Iusti Succe SSorem, cum pellium
a rege pallium ad eum millis, hoc anno datam esse, certissimum redditur SucceSSera namque Hon0rius aust0, de quo ista asserit Beda Inter haec Iustus archiepiscopus ad caelestia regna sublatus est quarto iduum Novembrium die, et Honori u pro illo es in praesulatum electus qui ordinandus venil ad Paulinum, et occurrente sibi illo in Lindocolino, quintus ab Augustin Dorouerniensi Ecclesiae consecratu es antistes cui etiam praesalus papa Honorius misit Itallium e litteras, in quibus decrevit hoc ipsum, quod in Epistola ad duinum regemmissa decreverat scilicet ut cum DoroVerniensis Vel Eboracensis antistes de hac ita transierit, is qui Superest, consors ejusdem gradu habeat polestalem alterum ordinandi in l0c ejus qui transierat
Sacerdotem, ne ii nece S se ad Romanam Sque ci-
Vitalem per lam prolixa errarunt et maris paliatu Ordinando archiepiscopo semper saligari. uarum etiam lexium lille parum in nostra hac hisl0ria 90nere, commodum duximuSs. Sic enim se habeni ci60. Dilectissimo fratri II 0norio H0norius. Inter plurima hi: Redemptoris nostri misericordia suis amulis dignatur bonorum munera praerogare illud etiam clementer collata Suae pie- lalis munificentia tribuit, quotiens per fraternos allatus unanimem dilectionem quadam c0nlem platione alternis adspeelibus repraesentat: pro quibuS majestati ejus gratias indesinenter exsolvimuS, eumque x Oli supplicibus exoramus ut Vestram dilectionem in praedicatione xangelii elaborantem et fructificantem sectantemque magistri Vestri et capitis sui . Greg0rii regulam, perpeti stabilitate
confirmel, et ad augmentini Ecclesiae suae potiora per os Suscile incrementa : ut si de et opere inii more Dei et charilate, Vestra ac sui Silio deceSS0rumque Vestrorum, quae ter domini Gregorii ex0 dium pullulat, convalescendo ampliu extendatur:
ut ipsa vos Dominici eloquii promissa in sutur0reSpiciani, VOSque Vox ista ad aeternam festivitalem evocet Venile ad me omnes qui laboralis et Onerali estis, et ego resciam vos. Et iterum iuge SerVeione et fidelis, quia super pauca suisti fidelis, Super mulla te constituam intra in gaudium D0mini lui. Et nos quidem, Dalres carissimi, haec V0bis
pro aeterna charilate exhortalionis verba praemittente , quae rursus pro Ecclesiarum Vestrarum privilegiis congruere posse con Spicimus, non deSis limus impertire. Et lam juxta vestram petili 0nem, quam filiorum OSirorum regum, Vobis praesentino Sira praeceptione ice beati Petri Apostol0rum principis auet 0ritalem ribuimus, ut quando unu ulex vobis divina ad se jusseri gratia ocari, is qui Superstes fuerit, allerum in l0co destincti debeat episcopum ordinare. Pro quaeliam re singula Vesti de dilectioni pallia pro eadem ordinatione celebranda direximuS, ut per nostrae praecepti0nis auctoritatem 40ssitis De placitam ordinali 0uem Isicere,
Bed. l. II. e. 18. - Ibid. - . Mauli. XX v. - ibid.
299쪽
quia ut haec V0bis c0ncederemus, long a terrarum marisque intervalla, quae inter nos ac Vos Obsistunt, ad liae n0s condeScendere coegerunt ut nulla possit Ecclesiarum Vestrarum allirrea per cujus libet occasionis oblenium illi 0 quo ni Olo Per Venire, sed potius c0mmissi vobis populi devotionem plentu propagare Deus te incolumem custodiat, dilectissime rater Dala die tertia idus Iunias, imperantibus dominis nostris piissimis Augustis, Heraclio, anno ieeSimo quarto, procon Sulalus ejusdem anno vicesimo erit , et consulatus ejus annolertio : sed et Heraeli selicissim Caesare, id est, filio ejus, anno tertio, Indictione septima Sexta , id est anno Dominicae Incarnationis sexcentesimo frigesimo tertio . Sed qua haec gravia hoc eodem anno Secula sint mala occulto Dei judici illaia, Videamus. Resert eadem Beda his verbis ci
genti Angl0rum simul et Britonum gl0riosissime Praee SSei, e quibus etiam rex ipse ut diximus Cliristi regno militavit, rebellavit adversus eum Carduella rex Britonum, auxilium praebente illi Penda, Viro Strenuissimo de regi genere Merciorum, qui et ipSe ex eo tempore gentis ejuSilem regno annis viginti et du0bus varia sorte praefuit. Et OnSerlogravi proelio in camp0 qui vocatur Hethself, occisus est Eduinus die quarta duum Octobri S anno Ominicae Incarnali otiis sexce illesimo rige Simo tertio, eum esset ann0rum quadraginta et septem ejusque lotus vel interem plus, vel disperSus est exercitus. In quo etiam bell0 ante illum unus filius ejus Osfrid, juxenis, bellicosus, cecidit; alter Ed si id necessi late cogente, ad Pendam regem transfugit et ab eo p0Si modum regnante Osualdo, contra sidem juris-jurandi peremptu eSi. 62. duo tempore maxima est sacta Strages in Ecclesia vel gente ordhumbrorum, maxime quod unus ex ducibus a quibus acla est paganus, allerquia Barbarus ei a pagano saevior. Siquidem Penda cum Omni Merci0rum gente idolis deditus, et Christiani erat nominis ignarus. At Ver Carduella quam Vi nomen et professionem haberet Christiani,
adeo lamen erat animo ac moribus Barbarus, ut nec sexui quidem muliebri, Vel innocuae par Vulorum parceret aetati, quin uni VerS0 atroci late serina morti per tormenta contraderet multo empore lotas eorum pro incias debacchando per Va
galli S ac totum genus Angl0rum Britanni ae sinibus eraSurum se esse deliberans: Sed nec religioni Cliristianae , quae apud eo exorta erat, aliquid impendebat lion oris qui I, pe cum usque hodie moris sit Brit0num, idem religionemque Anglorum pro nihil habere, neque in aliquo ei magi Communicare, quam aganis . Si exardeScen odium ad erSu gentem peregrinam, quae Britannorum
4 0Mc XI. in VaSisset sedes suadebat: hi in ollam e0s redditos Cliristianos ipsi Christiani execrabantur, cum ut idem auctor est Beda inviderent illis Christianam quam suscepissent sidem, Ob idque in vis quoque animo in eos essent, qui illis vangelium praedicarani. Sed pergit Beda stinera recensere et disper-Si0nem regia prolis 63. si datum est autem caput duini regis Eboracum, et illatum postea in Ecclesiam . Petri A PUS D li, qua in ipse coepit, sed succes Sor USOSWal-du perfecit, ut supra docuimus positum eSi autem in p0rticu sancti papae Greg0iii, a cujus ipse discipuli Verbum iide susceperat Turbalis laque rebuSNordhumbrorum hujus articulo cladis, cum nihil alicubi ira)sidii nisi in fuga esse ideretur PaUlinus assumpla secuin det burga regina, quam pride in adduxerat, redii Cantium navigio, atque ab Honorio archiepisc090 et rege Eadbaldo multum honorifice susceptus est. Venit aulem illuc duce Basso, milite regis Eduini sortissimo habenSSecum
Heauit edam si iam, et Vule si eam silium Eduini, necn0n et Issi silium Osfridi filii ejus, quos p0Slea male melu dboldi et os valdi regum nil sit in
Galliam nutriendos regi Dagoberi ibique ambo in insanii defuncti et juxta honorem vel regiis pueris vel innocentibus Christi congruum in Ecclesia sepulti sunt. Altulit quoque secum Paulinus scilicet vasa pretiosa Eduini regis perplura, in quibus et cruceni magnam auream et calicem aureum
consecratum ad ministerium altaris, quae hactenus in Ecclesia Canlii conservata monStrantur. 64. duo in tempore Rhosensis Ecclesia pastorem minime habebat, e quod Romanus pra)Sulillius ad ovorium papam a Justo archiepiseopolegatus legatarius missus absoridus uera fluctibus Italici maris, ac per h0 curam illius prae salti SPaulinus laxi lali 0ne on0rii antistilis et Eadbaldi
regis SuScepit, ac tenuit, usquedum et ipse suo tempore ad caelestia regna cum gloriosi fructu la-b0ris ascendit in qua Ecclesia, moriens, pallium quoque, quod a Romano papa acceperat, reliquit. Reliquerat auleii in Ecclesia sua Eboraci Iacobum diac0num, Virum utique Ecclesiasticum et Sanctum, sui mullo exhinc tempore in celeSi manens, magnas antiquo hosti praedas docendo et baptigando eripuit cujus n0mine vicus in quo maxime Solebat habitare, juxta Cataraciam, usque hodie cognominatur. Qui quoniam cantandi in Ecclesia erat
perilis SimuS, recuperata p0Slmodum pace, in Provincia crescente numero delium, etiam magister Ecclesiasticae cantionis juxta morem Rottianorum
seu Cantuariorum nullis coepit existere. Et ipse senex et denus dierit in juxta Scripturas patrum
viam Secutu esis. Hucusque Beda.
65. Sed quid accidit Ob laniam illatam cladem
scandalum passi succeSS0res reges; qui ejusdem Eduini regna suscepere, cum Christiani essent Sanctum duravere baptismum, et redditi sunt Gentiles, idolorum ullum in Sui populi re VO- caules. Sed quam cilissime dederi u poenaS, accipe
300쪽
ex eodem auctore Beda, qui sic narrat : Interfecto,
inquit, in pugna Eduino suscepi pro illo regnum Deli 0rum de qua provincia ille oneris pro8apiam et prini ordia regni habuerat filius patrui ejus El-srici, ocabulo si istinis, qui ad pra)dieationem Paulini fide era sacramen lis imbutus. Porro regnum Berniciorum nan in has duas provincias gens orithumbrorum antiquitus divisa erat j suScepit sitius Edelfridi, qui de illa provincia generis et regni originem duxerat, nomine Eanfridus. Siquidem empore toto quo regnavit Eduinus, filii prae- sali regis Edolfridi qui ante eum regnaverat, eum magna nobilium juventule apud col0s sive Piet0Sexulabant ibique ad doctrinam colorum catechi-Zali, et baptismalis gralia sunt recreati Mui Ut mor-iu rege inimico in patriam sunt redire permiSSi accepit primus eorum, quem diximus, Osrichus
regnum Deirorum secundus vero Eanfridia regnum Berniciorum Uterque autem ut erreni regni insulas sortitus est, ita sacramenta regni caelestis, quibus in iliatus erat, anathemali Zando perdidit, ac se priscis idololatriae sordibus polluendum perdendumque restituit. 66. Nec mora, utrumque re Britonum Carduella Cedualla impia manu, sed justa ultione
peremti. Et primo quidem proxima aestate frichum, dum se in oppidi municipi temerarie obsedisset, erumpens subito cum suis omnibus imparaium cum solo exercitu delevit. Deinde cum anno integro proVincias Nordhumbrorum non ut rex Vict0r 0ssideret, Sed quasi Traianus saeviens disperderet, ac tragica caede dilaestraret, an si illum inconsulte ad se cum duodecim electis militibus poSlulandae pacis gratia Venientem, simili sorte damnavit. Infaustus ille annus et omnibus bonis exosus usque hodie permanet, lana propter apostasiam regum Anglorum cum dei sacramentis seeXVerani, quam propter Vesanam Britoni ei regis tyrannidem. Unde cunctis placuit regum tempora compulantibus, ut ablata de medio regum persidorum memoria, idem annus sequentis rogis, id est, Osuualdi viri Deo dilecti regno assignareturo. Sed de silualdo su loco dicturi sumus. Iam ero quae
anni hujus reliqua sun Honori R0mani Pontilicis
67. Hono papin ad Scotos littera de celebratione Paschatis. Invigilans ipse quibus praeerat universis lolius orbis Ecclesiis, cum didicisset Scol0 Christianos antiquos licet, et Vangelicae
xii cultore eximio habere non nuda ut c0rre cli 0ne digna esseni, nimirum quod Pascha Domini celebrarent non eo die quo universa Ecclesia celebrare consuevit: se hujusmodi sive aliis corrigendis erroribus litteras ad 0s dedit. At nihil suis litteris prosecisse Honorium papam ex eo perspicue 90S sumus intelligere quod ejus successoribus Biomanis Pontis cibus in iisdem n0n modicum fuit in Sudandum. De H0n0rii litteris hoc anno ad colos datis haec habe Beda : Misi idem papa H0n0rius litteras etiam genii colorum quando scilice ad archiepiscopos Paulin uni et Honorium cum lassiis litteras dedit filios in observatione sancti Paschae
errare compererat juxta quod supra docuimus, solerter exhortans, ne pauci lalem sua in in Xtremis terrae finibus consillulam sapientiorem antiquis si V m0derni quae per orbem terrae erant, Christi Ecclesiis aestimarent, neve contra Paschale Compul0s ei Decreta Tn0dalium lolius orbis Pontificum aliud Pascha celebrarent s. Η Ρ de Honori Beda, qui de success0ribus ejus in idipsum incumben-libus dicere pergit, sed de iis suo loco dicendum. 68. Concilii/m Toletanum quartum cui prostfuit
Isidorus. - Η0 eodem anno, qui numeratur ter-lius Sisenandi regis monarchiam Hispaniae oblinenlis, celeberrima Syn0dus Toletana, quarta dicta, celebr. ala est, eademque generalis a Patribus qui interfuerunt appellata, Era nimirum excentesima SeptuageSima prima, ut ex veteribus scriptis C0dicibus qui illustravit Ecclesiasticas Hispaniae antiqui tales Carsias Loaisa eslatur. Interfuerunt episcopi numero Septuaginta iam ex Hi Spania, quam Gallia arbonensi, quae parebalii Spaniarum regi, Toletum vocalici quibus praefuit sancius Isidorus Spalensi epi Scopus, primus Ordine recensitus, et in subscriptionibus episcoporum caeteris praelatus. Ex quibus dubitare minime liceat, fuisse idem C0ncilium ejusdem Isidori nobilem partum probe lar-
ornatum quod quidem septuaginta quatuor capita conlinet se his quae ad doctrinam Catholicam primuin, deinde Vero quae ad disciplinam celesiasti eam et bono mores pellani, docte pieque eln0nnisi Spiritus sancti illustratione sancita. 69. Sed illud perpetua memoria dignUm, quod in Praelatione ipsius Tuod sanctissimi Patres docent quantus esse in rege maxime pio erga Dei sacerdotes cultus et Observantia : hi die enim ipsi
praefando habent post alia Hic quippe rex Sisenandus videlicet dum in Basilica beatissimae
pariter jam caelus adesset, tali pro merit si dei suae
cum magnificentissimis iris ingreSSus, primum coram Sacerdotibus Dei humo prosli aliis, cum lacrSmis et gemilibus pro se interveniendum D0 minopositi laxit, deinde religiosa prosecutione Synoduin exhortalus est, ut palernorum Decretorum memores, ad conservanda in n0bi jura Ecclesiastica studium praeberemus, et illa corrigere, quis dum per negligentiam in usum venerunt, contra Ecclesiasticos iii 0res licentiam sibi de usurpatione
70. uomodo autem post haec primo loco a Patribus fidei Calli 0licae professio edita est, in qua Spiritum sanctum a Patre Filioque procedere Γο- sessi sunt sequ0d alias sa)pe praedecessores profeSSisuerant Acta declarant. Quod insuper ad idem