장음표시 사용
321쪽
dit rex, qui jussiliam in conjugem accepit si Donaverunt aulen auit, reges eidem episcopo civitatem, quae vocatur Dorcic, ad faciendam inibi sedem episcopaleni , inquit Beda cilatus qui ad lil, et ibidem Birinum obiisse. Urbs illa lio die Dorces tria Vocatur, Sique in obunis et Oxoniensi comitatu. Tunc enim ager eSi Saxonum regibu parebal, lili postea ad Mercios transivit. Juvabit observare Etheloerdum Saxones ecidentales Anglorum Occidentalium nomine appullare. Sic lib. 2, cap. 3, ait Ceolfum cepisse regia uni super occidentales Anglos. Idem habet cap. 6 de Cyntyelso rege, et cap. I de Cen valchio, seu Cenia valli, et alibi, dum l0quitur de regibus Saxonum Occidentalium. 4. Novella Heraclii imp. adversus presbyteros sine dimissoriis Constantinose venientes. cit Slellus tona si Bibli 0lhectu Veleris duris canonici inter Novellas Heraclii Augusti una in reser sine die et Sine anno alam, ac inscriptam Ser stio patriarclia ConStantinopolitano, cujus summarium in lithilo his verbis describitur Quod non a Sis, ut aliqui habitu sacerdotali amictu S, cujuScumque Sit gradu aut ordinis, cum ex alia civitate, et ico, Vel prorsus ex alio loco, in hanc Augustam urbem Venit in aliquam ex urbanis Ecclesiis, e qua in ejus territorio sunt, absque di Scu SSione ac mandato gubernantis lianc p0stolicam Sedem universalis patriarchae in millatur aut roga diariorum accipiat, si V ex aliqua domo Augusta, Sive venerabili orphanotrophio, sive enonibu S, aut monasteriis, aut ex alia quadam ejusmodi dona nec item uti clericus quocumque modo duabus in Ecclesiis ordinetur s. Ait enim eraclita Se accepisse aliquos ordinationem ab aliquo sacerdole, cui liceat impertiri consecul OS, Vel poenarum Canonicarum nomine e locis, in quibus degunt ejectos, vel etiam nulla dimiss0ria quam vocant Epistola munitos, in urbem regia ni venire, et in Ecclesias immitti abSque patriarchae perinjSSu, et quod pes Simum est, portula accipere, et ex loco, ad quem ab initio depulati erant in alium iransferri qu0d cum statum Ecclesiasticitui pervertat, a XoVella inuiosterum fieri prohibet. Porro Heraclius ouin diariorum, et Sportularam Domine intelligit quotidiana salaria, tuae clerici pro Stipendiis priubebantur, quae postmodum dicta: Sunt Pr ebendin, ut videre est in Glossario media et infimae tali nil alis. 5. Floret IoannemMaro, et Iacobitas refellit. Cui haec empora ad confundendam Iacobi hae
chus, qui ob ejus in haeretico egregia facinora cognominalus est alle Maro ex nomine monasterii, ut Faustus atronus in Disseri de origine ac religi0ne Maronitarum, cujus narrationem in Summam contraho, num ii et seqq. colligi ex illulo Arabie e Paraphrasi praelationis irae lix contr0- versiis ejusdem adversu har relicos Orientales, cujus Versionem hic exhibe Piolessio dei Ecclesiae Apostolictae, quam conscripsit Sanctus J0anue patriarcha Antiochenus in monasterio Maronis propessunt en Orontem regioni Apameae, et EmeSSae, misitque in montem Libanum, unde cognominati sunt incolae praedicti morali Maronitae, e nomine monasterii ; cognominatu quoque est prae satu SJoanneS, Maro, item ex n0mine monasterii s. Hic
et seriplis et concionibus, ac disputationibus dacObilarum dium ita in se concitavit, ut ab illis in derisum Vocalus fuerit Maroninus, ut Videre Stin eorum Calli echesi, tibi tu descriptione tu Secla-lionum imperatorum adversus Iacobila pro Oufirmatione lalulorum Concilii Chalcedon legitur:
Insurrexit cum imperatore MaronitiuS, una cuni Abraham in ejus ex S0rore nepote . Ideoque contumeliose vocabantur laronita ab haereticis Ma ronini, quo nomine illos appellat ASto Armeniis in nisi Orientali cap. 14. 6 Fit patriarcha Antiochemis Maronitarum. At inquiunt aliqui recentiores hunc Maronem fuisse hae relicum Mono the lilam, a quo Maronitarum natio denominata sit laudantque illel unian Tyrium an quani estem ocula lum lib. 22 Belli sacri cap. 8 cujus locum recitat ar0nius
anno MCLXXXII, nulla. 4, Tyriumque equitu Γ, quemadmodum et Joannes Morinus in Tractatu de sacris Ordii talionibus Joannes cardinalis Bona in Epistola ad abillonium, aliique. Sed lanium abest, ut Ioannes Maro haeresiarcha et haereticus uerit, ut sanctim0nitu laude claruerit. Joannes Ceverius de Vera, qui multa perscrutatu est, in linerari derosolyutilano cap. 2 , ait Maronila propter diversi talem religionum, qua in Syria igebant, pellisse a Biomano Pontifice, ill ei proprium praesi-ceret patriarcham, qu0rum teli li0nibus annuens Summus Pontifex, patriarchali dignitate Maronem insigui vii, qui tunc empori S 0mam per Venerat, illumque imisit ad Maronilas, qui Sanctissime vixit; ex quo tempore Maronil pr0prium semper sibi elegerunt patria Peliam D. T. Ab Honorio I papa. - Hale autem Onligisse Honorio I B. 0 manum Ecclesiam regente legitur in Historia Arabi ea, quam latine resert uaros inius lib. Dilucidalionis Terra Sancti cap. 35. Et prosectus Tripolim Syriae civitatem, ibi ossendi nuntium papae Hon0rii ; cumque nuntius adventum Maronis intellexi SSet, illum accersivit, ut de illius de periculum faceret, ad quem eum accessisset, et Pr090Silis apposite respondisset, in fide et prosessi0ne sua apprime ei Salum inventum, secum Romam duXil Romam cum perveni SSet, liropter Maronem fuit ibi Concilium congregatulti, in tuo Maronis de examinata, vera inventa uti; tunc Ponti sex illu in Antiochia patriarcham nempe Maronitarum Ordinavit, mitram in capite ejus posuit, in niant pastorale, ut in digilo annulum, habitu patriarchati indulus veni Antiochiam, ibique haerese a Macari dissem in alas avulsit, ut illi adhaeserunt Iacobitae ibi dein existentes, tui consessi sunt in Christo duas naturas, a dua Ioluntate s. Subdit Ex Antiochia p0Stea cum Sui aSSeclis ad
322쪽
HONORI I ANNUS I 0 CHRISTI 635. montem Libanum prosectus est, ubi p0nlisicia auctori late crucem suam erexit, et populus, qui ibi inventus suil, illum cum ingenti gaudio, celebrique
applauSu excepit n. 8. Sancte moritur. - Confirmatur haec istoria ex alio Codice s. a Fausi Nairon in Syrialeel qui tali ne redditus habet si Proseclusis cum legato papae R0mana se Ioannes Mares illumque excepit Pontifex, qui erat Honorius, et propter HUSsidem Orthodoxam, illum nli 0chiae patriarcham creavit, eumque misi in Syriam, quem gaudio magia populi montis Libani exceperunt et Aiali 0-chiae, et Tripolis Syriae aliqui ex Iacobilis eum seculi Sunt, ac in Christo Domino nostro Jesu Christo duas
naturas, ac duas voluntates professi sunt s. Hoc tu
culentum Honorii ac Maronis rectissima fidei es limoniti In Cujus rei fama cum perVenisse Constantinopolini, Heraclius qui tunc leni poris regebat imperium 'aria ei obtuli munera, ac pr CSerlimssorem imperii, petiitque ab eo, ut ei millere C0nstantin0polim res doctos ac prudentes xii OS, qua de causa acobilaruni odium in Maronem magis concitatum est, ut in eam istoria legitur Russam pervenit Constantinop0lim ad imperatorem, qui ei nil sit florem imperii, et pelli ab eo, ut milleret ei res vir0s docto ac prudentes. uapropter populus Schismaticus in Vidia percitus eum ante Hierosolymorum patriarcham dolose ac salso accusarunt dicentem, auctoritalem usui liasse Maronem in sua dioecesi absque ejus licentia, quod patriarcha noluit audire, quia nota ei erat ejus sanctitas. Uuare eorum Odium magis in 'aluit Dei cloeperunt illum exare a Deus Semper eum libera ii, mortuus est Sanctus, et Sepultus es Κsarhhais, qu0d est oi lii dum in Libano non valde distans ab urbe BiblienSi. 9. Jacobitarum contra eum odium. - Haec de doctrina Maronis existimati singularis, et lania animi propensio in ipsum, iam Romani Ponlisicis, quam imperatoris tunc Catholici, caeterorumquellatriarcharum Orthodoxorum, quorum SenSibuSimperator adhaerebal, Jacobi larum odium adeo incitavit adversus Honorium , Heraclium, Trum, qui postea patriarcha Alexandrinus extilii e Sergiunt patriarcham ConSlanlii iopoli lanum , qui omnes tunc habebantur Catholici, cum duas in Christ Domino naturas prosilerentur, e reciperent Chalcedonensem Synodum, ut illos Omnes appellaverint Maronitas, Eliam antequam Monolhelitarum haeresis erupi SSel. inlirum hinc Maronitarum nomen Catholicum indicabat, quod colligitur ex Eulychi tum ii, ubi de eraelio imp ail Annon0no imperii ejusdem, qui et egirae nonus, isti anni inter se non cohaerent, ei Eulychius rei chro- nol0gicae parum perilus Constantinopoli egressus est Heraclius, Jerosolymain tendebat, quo Videret, quid in ipsa devastassent Persae mi autem Hem- sum hoc est EmesSam siet Veni SSel, noluerunt incolae ipsum recipere, dicente ipSi Mar0nila tu es,
ac religi0nis u0strae adversarius. Illis ergo relictis ad monasterium Mar0nis abiit, in quo qui erant monachi egressi obviam ipsi profecti sunt. Fuit autem Heraclius Maronila, mullasque illi 0pes contulit, agro etiam donato monaSlerio, adeo ut prospere se haberent reSeorum B. 40. Iacobum Heraclium imp. et sibi adversantes vocabant Maronitas. - Erant ea pelale Emessae cives ad partem maximam, ac sere Omne Acephalorum et M0noph7silarum insecti erroribus. Hi Heraclium cum nondum esset Monolhelitarum n0mem excogitatum, decerunt, arae, ut Maronitam, Sui erroribu adversantem, id est, ut duarum in Christo naturarum eximium defens0rem. C0nsi
mantur haec ex iis quae ibidem leguntur de imperatore Constanti nologonato qui acerrime insectatus est Monothelitas cum enim Eulychius ibi dena Vocat Maronilom et quamvis Sergius a Cyrus in
Monolhelisarum haeresim postea inciderint, eodemque retento nomine ab utSchio Maronilae Voci- lentur, hoc eo prorsus modo exenii, quo idem Sergius ac Heraclius, ut ait Baronius anno DCXXXI, num 1 licet eidem haeresi adhaerere viderentur, non tantum orthod0xi per mullos annos crediti sunt, sed Catholici etiam nomen ac communionem
U. Eae ipso Ioanne Marone eum valde Catholicum fuisse ostenditur. Imo ipsim et Jacobilae in sua Calliechesi in collegio Maronitarum Romae asserVala, de Maronitarum origine inquiunt: u Vos omnes estis Tri, ei Sedes regionis vestrae est Auli 0-chia Syrorum; at cum lyrannidem exercuerint imperatore adversus Tros, surrexit Maro . Et paulo post in Maronem invehuntur propter ejus unionem cum legato Apostolic0, qui iungantiochi te degebat; et subdunt ipsum petiisse ab eo lis in metropolitam consecraret, causamque addunt hujus politionis Ut relineam habitatores est uan, et montis Libani in religione Francorum nomine enim Francoram apud Orientales omnes Christiani latini Occidentis cujuscumque alionis intelliguntur. Ipsemel Joannes Maro, qui plura scripsit contra Monothelitas, prout innuit cap. 21 Cona naeniariorum liturgis D. Jacobi Apostoli, in Exp0sili 0ue Srmboli leaenil0quens de iis qui Christi naturas
ac V0luntates confundunt, ait: Ai de his susissime Scripsimus, atque Omlirobavimus ex testimoniis Patrum nostrorum piorum, quae collegimus in nostro libro ad VerSus confundentes italura et Voluntates D0mini n0stri, et permiscentes ipSius proprietates, et ad charitalem est ram misimuSp. Mill alia loca ibidem a Fausto atrono relata. 12 Maronito a S. Marone abbate ita dicti. Ex quibus delauci xii d0elissimus Maronitarum originem ac denominationem a nullo Marone haere-Si archa, Sed a S. Marone abbate ejusque monachis suisse desumptam, et a Joanne Marone relentam, nulliusque roboris esse rationem a Morin laudat0 allatain, improbabile nimirum esse Maronitas Sic ocari a viris Catholicis cum hoc sit usui EccleSide contrarium, quod uti pia universalis mater qu0 ad
323쪽
HONORI I ANNUS l. - CHRISTI 636.
sidem Catholicam suscipit, si gentiles, sub Christia
corum appellare solet. At infirma haec ratio, cumeliamnum exleni in Oriente fideles , Christiani S. Tho=n in Asiostoli appellati, et alias qui Ario ac Metello adversali sunt nuncuparentur Eusthatiania divo Lusili alio episcopo Aulio Clitae, qui contra OS insurrexerat, ut asSerit Nicephorus Calli xli lib. 9, cap. 4 et antea cap. 23. 13. Non vero ab aliquo Marone inrestarcha. Im ex denominatione Maronitarum colligitur, eos non sic sui SSe appellato ab uno Maroue haeresia retia Usus enim Viget lam in Oriente, quam in
Occidente haereticos fidei Catholicae reconciliatos, si Occidentales sitit, uti uili erant et Calvini sis , vocari Calli 0licosa in vero Orientales, si Iacobis desuerint Syros, Si vero estoriani, Chaldae0s seu
Assyrios nuncupari. Et Iuamvis omnes esse Callioli ei subintelligantur, hanc lamen STt 0rum et Chaldarorum seu Assyriorum denominatione in sortiuntur tum propter eorum rituum diversi talem tum quia sub diversis sint constituli patria reliis, ut demonstrat Faustus atronus loco citato Maroni laei laque cum modo hoc nomen erant et a Summis Pontificibus a tempore Innocenti III. eorum patriarcha in Bullis Apostolicis apstellatur patriarcha Antiochenus Maronitarum, necessario equitur hoc nomen Maronita semper virum Catholicum indicaSSe. Sed cum Baronius anno MCLxxxu Willelmi
Tyriit pini0ni adhaeserit, haec omnia ibidem magis
l. merosolyma cayta a Sarracenis, S Soyhronius mauno Ecclesim damno moritur. - Αnnus Redemptoris sexcentesimus rigesimus sextus, Indictione nona Christiana religioni lugubris illuxit, quo ci Vilas Sancia, in qua peralia est Deus salutem in medio terrae anno Secundo obsidionis capitur a Sarracenis Christianae religionis insensissimis hostibus ; ab iisdemque non paucis annis, ut a Persis, captiva tenetur, Sed usque ad annum Domini millesimum nonagesimum nonum , OS ann OS quadringentos sexaginta tres, ex quo a dei hostibus fuerat occupata quae et proh dolori nunquam e codo Frannicum jugum excuSSisset, neque excussura fuisset unquam armis imperat0rum Orientalium torpore languentium, nisi ab extremis orbi Spartibus Francorum ardens pietas e selesti munita auxilio, magna animi sortitudine id aggressa seliciter persecisset. Sed quid de his nobis unales
reserent audiamus. Ad praesentem namque annum
Spectant, quae ex Theophane Sunt anno superiori narrata his verbis: Hauina direxit aciem contra Pala0slinam, et obsidens sanctam civitatem bienni lem pore , cepit eam Verbo paclis conventis scilicet . Sophronius nam lue HieroSol Smilanus summussaesti dos Verbum accepit ad lolius Palaestinae securitalem s. Egisse enim ipsum liquet, ut Christianis liceret secure quae Sunt Christi aude religionis sacra Tovi s XI. peragere. Ita Tyrius episcopus et alii tradunt. Sed pergi Theophanes
2 uitam au mar sauciam civitatem fuisset ingressus, cilicinis ex camelis et sordidis indumentis amictus simultationemque salanicam Stentans,lem pluin exquisi Vit, qu0d Salomon c0nstruxeral, ad blaspii emisse suίe oratorium construendunt videlicet.
Hoc advertens Sophronius, ait In Veritate istud est abominali desolationis quὶ dicta est a Daniele Pr0phela, stans iii loco Sancto. Multisque lacrymis hic pietatis propugnator Christianam deflevit plebem s. Philo equidem Sanctissimum patriarchalu aliquid amplius mente Spectasse, quam cilli S, prien0VisSeque gentem illam alio melicam vere ab0minationem esse desolationis quantum a Deo permissum esset Christianae religionis mauniaraulem, utpote affinem genti Hebraeorum, luxisse templi Salom0nis destrueli 0nem habitu c0rp0ris iuvestibus luctuosis quamobrem ut eas deponeret, vix tandem idem Sophronius persuasit. Nam subdit
Theophanes Dum vero illic Hau mariSset, roga-Vit eum episcopus accipere sindonem cum indu menti et in dulci a ille noli patiebatur ea portare. Vix ergo persuasit his vestiri, donec Sua lavarentur, et iterum reddidit ea S0phronio, et VeSillus est pr0priis D.
3. Sed quid de Sos,hronio ratis extrema mox
324쪽
HONORIL I ANNUS MI CHRISTI 636. adjicii Theophanes: u Verrini, inquit, inter haec SO- libronius obiit, qui Verbo et adlu Hierosolymitanam ornavit celesiam qui contra Heraclii et fratrum ejus Monolhelitarum, Sergii scilicet et Pyrrhi, decertaVit err0rem . Cum enim videret sancta a canibus proculcari, quanto pula eum maerore SSe
confectum a quibus luxisse lacrymis, ei lugubribus novum ieremiam threnis lanaeniatum esse lautam cladem 3 Inde merito, uti Elias 3 petierit animae uae ut moreretur, et non secus atque Heli non Substiterit amplius, ubi captam audivi Arcam D0mini, neque illi superfle S SSe cupieri l. 4. Magno quidem 10lius Ecclesiae Catholicae damno Sophronius vivere desiit, qui adversu M0nolhelitas s0lus ut vidimus hactenus insurreXiSSel, ac scriptis diciisque strenue decertasset. Hoc amque ad cumulum malorum accessit, ut qui impie tali resisteret e medio tolleretur quo sublato obice, quἴ non enlare imperatoria poleti manu, et irium patriarcharum ulla praesidi haeresi Scelerata Verum licet Sophronius ex hac vita disce S-Serit, lamen rectae fidei haereditatem ad suos discipulos aliquos Palaestino episcopos propa axit, Utapliaret ex relatione les, hani episcopi in F nodo Romana sub Martino P inlisiice facta in Secretario Secundo licet idem tradat, p0s Sophr0nium nullum alium ad ea te inpora suisse Sullectum Hiero Solymis orthodoxum episcopum, sed invasisse Ecele-
Siam illam haereticum hominem de quo ista bici
Sergius nanique quondam oppensi et i sc0PUS, 90Si recessum geniis Persarum, loci conservationem Sedis Hierosol Smitanae arripiens non quidem per Ecclesiasticam auctoritatem, Sed Saecularem Ole- Slalem, confra canones ibidem ad sedem Hieroso -lSini lanam perlinentes aliquos piscopos ordina Vii; et cum ipse minime fuerit ordinatus alios ordinare praesum Silo. Η0ec ipse, qui subjicit eosdem Seu doepiscopos se adjunxisse Paulo patriarchpe Constantinopolitano hae relico, qu ab illo in episcopatu
5. Accidit plane ut ad luctum delibus rih0d0xis undique fluerent argumenta, quod loca
Sancta conculcarentur a perlidis Sarracenis, quod
tanto pastore illa esset orbata EccleSia, quodque haereses inde sibi quaererent incremenia Sed et illud Hieros0lSmilana clades alluli detrimentum, quod aeque cum civitate Sophi 0nii Seripla naufragium passa Sint, qu0rum perpauca duntaxat eluti racemi 0st indemiam nobis hactenus reliqua Sunt, duae Videlicet homiliae, quaru in altera in Natali Domini est habita, de qua superius mensiosacta St, altera de Sanctis Angelis : Scriptorum xero ipsius adversus M 0nolhelitas Epistola lanium illa ad on0rium atque Sergium superest inlexia Actis sextae Synodi C: Plerum ex paucis his nobis relictis nobilissimi et divinitus asstali ingenii m0- numeniis, quali quantusque vir fuerit d0cirina egregie et eloquentia praeditus, salis intelligi posse videtur m plane inter nobiliores rientalis Ecclesiae magistros merito censeatur adnumerandus. Porro cum non doctrina lanium, sed et sane litate
percelebris in noluisset, ejus natalis dies posteris an mi alim celebrandus ab Ecclesia Calli 0lica in tabulis Ecclesiasticis 3 sui adseri plus. Sed jam ad
res Occidentalis Ecclesiae convertamus orationem. 6. Concilium Toletamini quin trim. - Ο anno, Era SeXC nlesima septuagesima quarta celebratum habetur C0ncilium I 0leianum, dictuna quin-iUm, epi Scoporum viginti anno primo inihil aniregis, cujus extant canones novem, iidemque pro regis salute labili lateque regni ancili, ut inter alios ille, quo jubetur, ut maledicen regi, Xe0mmunicationis poena mulctetur. 7. Isidorus moritur scriptis clariis eique Succedit inretietis Pheo discus, qui privatur episcopatu . Duo laute in huic quinto Toleiano Concilio sicut quarto minime intersuisse reperiatur Sanctus Isidorus : id accidii quod hoc eodem anno traditur esse destine lus de quo ista Tu densis liabet in Cin i hilano rege: anno primo regis Cinthi lani, doctore legum alor is paniarum Isidorus stans in Ecclesia, peracto Sermone ad popillum, et expandens manus, benedicens omnibus. De hactenus sibi traditum gregem commendan S, felicissim Somno obdormivit in Domino. Decoratus quippe extilitSanctitate, spiritu propheli: Pelarus, in eleemos Inis largus, hospitalitatu iraeciputa S, corde SerenUS, in Sententia verax, in judicio justus, in praedicatione lίPlus in lucrandis Deo animabus ludiosus, in expositione Scriptura ruin caulus, in consilio ir0vidus, in actu humilis, in mensa sobrius in Oratione devolus, honestate praeclarus, Semlier pro Ecclesiae et veritalis de sensione mori pr0m plus es in omni boni sale conspicuus Praeterea pater exlili cleric0rum, ocior et sustentator monachorum ac m0- Dialium, consolator moerentium, lulamen pupill0rum ac Viduarum, altri lor superborum, ei Seculore malleus haereticorum.
u Rexit archiepiscopatum Hispalensem quadraginta annos, diversis fulgens miraculorum ignis, primaria dignitale florens, et Romani papae in Hispania vicem geren S. Sacerdotibus, regibus, ei populis divinas et humanas leges tradidit e R0mano Pontifici humiliter obedire praelei millentibus maledictionen intulit, et eos a fidelium separavit consorti : mullis librorum voluminibus editis humilitatem ... etiam conser avit ei in pace quie- ii. Era excentesima septuagesima quarta ad ST nodum episcopos convocavit, et re prophetico eis sui obitus diem, et Hispanis sutura praedixit: sidus honestalis, lux morum, Sol probitatis, Vir sacer ille Isidorus, per quem floruit alma sides, eicin Addit autem in sine ipsum ex stirpe Gothorum progeni luna, naiumque patre exertano duce Car-
325쪽
thaginensi. Quod autem ad scripta ab eo perlinet,lii eorum catalogus recensendus est ex S. I idemn SOarchielii scopo Toletano, qui h Pe ait: 8. Isi torus post Leandrum fratrem Hispalen sis sedis provincia Baeticae cathedram tenuit, irdoctrina simul et ingenio pollens jam ansa saecundi talis asiluerilem copiam in eloquendo prome ruit, ut ubertas admiranda dicendi ex eo in lupo rem Vertere audientes, ex quo audita is qui audis-Set, nonnisi repetita saepius commendarei Scripsit Opera eximiae non pauca, id es librum de Genere ossistiorum, librum Proo miorum librum de riuel bilia Patrum librum Commentationi S, quem, Synon Sma, Voci laxis libros duos ad Florentiam sororem Suam contra nequitiam Judaeorum, librum de alura rerum ad Sis ebulum principem librum Dilrerentiarum . librum Senientiarunt. Collegii eliam ex diversis auctoribus, quod ipSe cognominavit, Expo Silione Saaeramentorum quibu in uiatim congestis, idem liber dicitur uaestionum. Scripsit quoque ullina ad petitionem Braulionis Caesarau-gusiani episcopi librum Elymologiarum, quem cum mullis annis conaretur perficere, inexpleto opere diem extremum visus est c0nclusisse Claruit tem poribus Reccare di, Vilerici, Gundem ari, Si sebuli, Sui nihilani, ut Sisenandi, annis serme quadraginta lenens episcopalia honorem, insignemque doctrinae Sanclae gloriam, pariterque decorum s. ueuSque Ilde sonsus Tu densis Vero agens de successore ipsius
S. Isidori, ista subjungit: 9. Successit beatissimo sid0ro Th00discus
natione Graecus varietates linguarum doeius, exlerius loculione nitidus, verius autem ut exitus demonstraxit , sub vina pelle lupus oracissimus :na in libros quosdam de naturis rerum et arte medicina, nec non de arte nol0ria, quos paler Isidorussae ullit SlSi compo Sueral, necdum ad publicum Venerant, modum fidei corrupit, reSecans Vera, et inseren salsa, as que per quemdam Arabem nomine Avicennam de latino in Arabem transtulit. Hic in iis et aliis siluribus infidelis inventus et erroneus in articulis silui comprobatus, per γ nodum ab are lites,iscopali dignitate degradatus es DasSere- halenim Dominum nostrum Jesum Christum cum Patre ei Spiritu Sancto non esse unum Deum, Sed potius ad 0ptivum. Hic ut dictum est privatus io- nore sacerdotii ad Arabes transiit, et sectae pseud0- prophetae Mahomeli illi aesit, et plura docuit deie- standa sub imperatore Heraclio. Tunc temporis dignitas primatus translata est ad Ecclesiam Tole lanam s. Haec Tu densis, quem XScriptum ex pro-l0l Spo nobis concessit Franciscus Pegna me aman-lissimus Rotae auditor Verum haec de Theodisci privatione episc0liatus ante triennium sedi exple lum oportuit conligisse; siquidem legitur on0ratu Hispalensis episcopus Sexto Toletario Concilio p0s biennium subscrip Si SSe.
10. Iusti archiepiscopi Toletani filiis ubi
series illius sedis archiepiscoseorum. - Porro eodem tempore quo Isidorus, elia in lusius Toleianus episcopus ex hac vita discessisse videtur Delenim qui Concilio quarto Toleiano intersuit cum Isidoro, l0co ipsius huic quini praesens suis successor Eugenius. 0uamobrem siculi sunt persoluta tostrema S. Isidoro an tu Fn0dum hanc ita sun clo, ita persolvamus ei Iusto, de quo agit S lide sonsus, qui in Calalogo viror una illustrium quem exuit, numerans Tutela nos antis lites metropolitanos provincia Carthaginensis, non vllam ipsorum integre Scribens, sed veluti quibusdam elogiis eorum memoriam singillatim si rosecutus, primo loco collocat Auden lium, cui successisse dicit Auslurium Virum sancium. Sed dicturi de Iusto , non praetereamia Squa luci sejus priΡdecessore memoria dign0S, quorum elogia ab Ildelans conscripta nobis exhibet seri plus Vaticanus Cod ex his verbis V. si usturius Asturius post Audentium Toletans urbis sedis metropolis provincia Cartha ginensis pontifex successor obvenit, Vir egregius, a SSignans opera virlulum tu exemplo Vivendi, quam calamo Scribentis. Hic e sacerdotio beatus et miraculo dignus quia quibus jungeretur in caelo,
eorum terreno reperire membra meruit in sepulcro.
Nam cum Sed is suae sacerdotio fungeretur divina dicitur revelatione comm0nitus Complutensi sepullos municis, io quod ab urbe ejus serme sexagesim0 milliario situm est Dei martyres perscrutari. vi concitus accurrens, quo et tellus aggeris et 0bliviolenilioris presserat, in lucem et gloriam terrenae cognitionis provehendos inveni f. uibus inventis, redire ad sedem renuens, serviliale simul ela Ssidui-iale sanctorum innexus diem clausi extremum cujus lamen Sedem, donec vixit, nemo adiit. Idem ui antiquitas sert in Toleto sacerdos nonus et in Complut agnoscitur primus h. Subjicit auctor de M0nlano itidem vir sancto episcopo Toletano Verum non successore Auslurii, Sed Celsi, ait enim 12 u Montanus p0S Celsum primae edi provincipe Carthaginensis Toletanae urbis cathedram tenuit, homo e virtute spiritus nitens, et eloquii opportunitale decorus, regimen honoris acceptavit
retemperavit aes disposuit condigno caelestique jure simul et ordine. Scripsit Epistolas duas Ecclesiasticae utilitatis disciplina consertas con Sertas , quibus unam Palentinae urbis habitatoribus, in qua
preSbStero eliri Sma conficere, sepiscopos que alienae dioecesis alterius 'erritorii Tellesias consecrare magna perhibetur prohibere auctoritate sacrarum
Serit, iurarum testimoniis mi manc id ipsum eripe ullus non licere : amatores quoque Priscillian: Bsecipe, lice non operarentur eadem, quia lamen momoriam riu amore relinere iit abdicat et exprobrat, commemorans quod in libris beatissimi Turi-bii Toribit episcopi ad Leonem papam missi Seadem Priscillianorum haeresis delecta, convicia, alque decenter manet. abdicata. Aliam vero Epistolam ad Turibium religiosum monachum j, in qua collaudans eum, quod cultu iam destruxerit id0lorum, committit ei sacerdotali auctoritatem vigoris, per quam pri Si Steros Chrisma conficere, et episcopos
326쪽
alienae sortis alterius ii oste0sis Ecclesias consecrare, magna compescat invectione. Hic vir antiquissima fideli lite relation narratur ad X probationem exculi aliolium insanii: 0. landiti prunas enui Sse in Vestim sentis ardentes donec coram Sedi S sun Sacro altari solius missae celet, ritatem expleret peraeli Saulem solemnitius, nee pruna ignem, nec VeSlis invenia est amisisse decorem. Tunc Deo relatis gratiarum actionibus, per simplicem naturam ignis convicta est et allacia dolestabilis accusantis, set innocentia beatissimi sacerdotis Cloriosus habitus sui temporibus materici regis annis novem pontificatus lenuit dignitatem . Subjicis aulem huic S. Iid essensus, posti malum monachum Africanum Aurasium delphii successorem, de quo ista: 13. Aurasius Toletanae Ecclesii ponti sex Adolphii in l0eo adsciscitur sacerdotis, ir bonus, regi minis auctoritate praeclarus domesticis rebus bene dispositus, adversi talibus in lixis conflanter erectus :qui quanto exsilit emperantia mansuetus, lanio sortior semper sui inventus adversis. Plus illi intentio in defensione veritalis, quam in scribendi exercilio mansit. Unde persectis Viri compar habetur: quia quae de Verbo illorum praedicatio seminavit, defensionis hujus custodia praemunivit. Vixit in sacerdotio temporibus id erici et Gunde mari et exordiis Sisebuti regum, annis ei me duodecim s. Ubi liaeerat dolansus do Aurasio habuit, de ejus successore ista subnectit post elogium de Joanne episcopo Caesaraugustan d0 trina et sancti tale
14. melladius post Aurasium sedis ejus ad 0- plus est locum Hic cum regiae aula illustrissimus, publicarumque rerum existeret rector, sub Saeculariliabitu monachi volum pariter explebat et opus. Νam ad monasteri uin illud, A aliense die0, cujus me Susceptio monachum lenuit, qu0d munere Dei, perennisque ei paleniis sancti talis decore eli pla-bilo opinabile cunctis se palam St Olum, cum S aeli discursantium se oliorum dii clus itinere pervenires remota clientum saeculi lue pompa decoris, adeo monachorum pectiliaritalibus in lipere bal, ut turmis uncuts eorum stipularuni asciculos adclibanum deportarei. Cumque inter decorem insolentiam quo sarculi, solitudinis ei amaret ei sectaretur arcana; celeri fuga relictis omnibus u B essen0xera mundi, adiit Sanctum monasterium : quod frequentaverat Volo , Venil permansurus obire)optabili usu. Ibi factus naonachis pater, meriti S ludiisque sanctis ei vitam monachorum debile rexit, ut si aliam m0nasterii olius communis rei divitiis cumulavit. Ex hoc sessis paene sertio artubus, ad ponti sit alias apicem deVocatur et quia x00aretur vi coactus pariter et ignotus, illic majora Virtutum exempla quam monaclum dedit; quia satum mundi,
quem contempsit Virtute magna perhibetur rexisse ili scrotionis. Miserationes eleemosytiarumque Opias iam largitur egenis infulisse iro ballir, ac si de illi iis stomacho putasses inopum et Plus descendere et Viscera conlaxeri. Scribere renuit; is uia quod scribendum suit, quotidianae perationis pagina demonstravit. Me ad monasterium rediens memoraliam ultimo xitae suae tempore levitam fecit. Senex obiit. Decem licio annis sacrum regimen tenuit temporibus Sisebuli Suilathi lani et exordiis Sisenandi regum. Beatus habitus suil, qui post beatior gloriam caelestis regni bona plenus senectute promeruit . De Justo autem ejus successore ista mox addit: 45. Iustus post Helladium discipulus ejus et successor innexus illi est viri alii lii minimus eorporis, ingenio Vero mensis decorus atque subtilis, ab infantia monachus, ab elladio ad virtutem monastica institutionis assalina educatus pariter et iii Struetus, in Agaliensi monasterio ei litis post illum rector Si factus, in ponit si alii autem mox illi Successor inductus, Vir ingeni acer, et eloquio Sufficiens, magna spe profuit arus, nisi hune ante longaevam vitam dies extulisset extrema. Scripsit ad Richil anem Agaliensis monasterii patrem Epistolam do bila et sussicienti prosecutione constructam, in qua palenter adstruit, Susee plum gregem relinquere penitu non debere. Exinde exactis annis tribus, empore Sisenandi regis obiit qui rex post hunc die nono decimo desunctus abscessitis. Hucusque ideson sus de archiepiscopis Toletanis , lui ViXerunt ante praesentem annum et diem celebraliqui illi Concilii T0lelani, eui uecessor usti interfuisse reperitur Eugenius primo loco sub Scriptus,
de quo ista idem habet Iideson sus
Eugenius discipulus Helladii, colle lor et consors diasti pontifex p0S Justum Successit, abscessit ab infantia monachus ab Helladio cum Iusto pariter sacris in monasterio institutionibus eruditus. Hunc secum Helladius a monasteri tulit, ad pontificatum iractus qui rursus ab e clericalibus institulus ordinibus, sedis dii poSi eum tertius rector accessit. Et bonum meritum senis,
qui duobus discipulis sanctisque filiis Ecclesiae Deiliae reditatem mortiit relinqtiere gubernandam. Idem Eugenius moribus incessuque gravis, jam numer08,
susque lunariana tanta perilia novit, ut Consideraiiones disputationis ejus auditorum in stuporem Verterent ei in considerabilem doctrinam inducerent. Vixit in sacerdotio fere undecim annis, regnantibus Cinihil a Tulgane, et Cindasvindo regibus . Hucusque de Eugenio Ilde sonsus.17. De ep/scopis insaraustristanis Ioanne et Braulione, et Conantio Palentino. - Λ non prae- loreat mentio de Braulione Caesaraugus lano epi-Sc0p0, qui huic quintae Synodo Toletanae intersuit sod primum se fratre ipsius et praedecessore Ioanne, de quo haec habet Iides usus eodem libello de Viris illustribus u Joannes in pontificalia Maximum secutus , Ecclesiae Caesaraugustans sedem ascendit, pri in pater monachorum , et ex h0cpiaesul factus in regimine populorum, vir in Sacri S litteris eruditus, plus urbis intendens, i lam Sc Γi-
327쪽
piis iam largiis ei lii laris dato, qua in hilaris etiam
Villiu Unctione in vero spiritus Dei, qua fovebatur intrinsecus iam largitale muneris, quam liabitudine ullus adeo pris serebal, ut ei datum gratia commendaret, et non aluin gralia excusarel. In Ecclosiasticis ossiciis quaeda in elegaut ' et sono et oratione composuit. Adnotavit inter haec inquire nil uPaschalis solemnitatis iam subtile eluille argumentum, ut lectori et brevitas contracta et Veritas placeat patefacta. Duodecim imis senuit sedem honoris, adeptus vi iam gaudii ad quam antie laxit desiderabili volo. Sulas lilii in sacerdotio temporibus Sisebuli et Sui ullii lani regum n. De Draulione autem ita: 18 si Braulio paler Joannis in Caesaraugusta decedentis adeptus est locum, uti sicut geri Dantiale conjunctus, ita non nimium ingenio minoratus. Clarus et iste habilia canonibus, ei quibusdam opusculis Scripsit Vitam similiani cujusdam monachi, iii et memoriam iijus et virtutem illius Sancti viri suo lenore commenda pariter et illustrat. Habuit sacerdotium derme viginti annis quibus expletis, claii Si diem xiit pra)sentis. Duravi in regimine temporibus Sisenandi, inihil a , Tulganis et Cindas uindi regum. 19. Sed et prodendum elogium de Conanti Palentina sedis antistite, qui huic pariter Concilio
praesens sui atque subscripsit primit post Euge nium, de quo ista idem habet . Ildeson sus Conani ius pos Mavulanem Ecclesiae Palentius sedem adeptus est, vir lam pondere Dentis quam habitudine Specie gravis, communi loquio facundus et gravis, ossiciorum Ecclesiasticorum ordinibus in- lenius et providus. Nam melodias sonis mullas noviter edidit, orationum quoque libellum de omnium decenter Scripsi proprietate psalmorum.
Vixit in pontificatu amplius riginta annis di gnus habitus sui ab ultimo tempore iterici, per empora unde mari, Si sebuli, ut nihil ani,
Sisenandi et inihil de regii in n. Haec de tempore ejus sedis ex quibus causa in habes, Cur primUS post primatem in Suod sederit atque subscripserit, nempe quod calleris seni 0r esset. Sed de his sali S.
. Postconstitat/ls. Is annus hae formula notatus XXVI post conSulatum Heracli Iust. XXV, et a die xxii danuarii ci anno imheri Heracl. un. Constantini XXlV. 2. Hierosolyma a Saracenis capta. Vnum. 1 ad 6. Theoplianes anno rae Alexandrinae DCXXVII,
kalend. Septemb. Superioris Christi anili inclioalo ait : Hoc anno marias in Palaestinam suscepit expeditionem: et obsidionem per annos duos ad sanciam ei Vitalem continuata, an istin fide data eam in potestatem accepit, etc. Veruli ea obsidio verno tempore hujus anni inchoata, annoque Sequenti urbs X pugnata Theophanes enim rem duobus annis e Slam uno tenore narraVil. Quare male nonnalibus haec Obsidio, parti ira anno Superiori, parti in Currenii collo ala Theophanem laesse intelligenduin demonstra Elmacinus, qui anno uegii a XV Scribit. Omarum duces duos Saracenos in Syriam misisse, Hierosol Smam cepi SSe, et
Palais lina in ac Terram Sancta in Subjuga*S .
3. Obiitι Soyhronii episc. Hierosolymitani. Theophanes ei latus ait, in ea rerum calamitate Sophroniti in epi Scopum Hierosolymitanum desunctum. Quare anno sequenti Ecclesia fili lissimum pugilem amisit, e lemy0re quo eam Monothelitin, qui ex hac mori magis excitati fuere, persequebantur. Celebris Si ejus ullus die xi Martii, lam apud Graecos, quam apud Latino S. icephorus in Chronico nomen Hu tantum memoral, et in eo Hierosolymitanorum patriarcharum Calalogum claudit licet postea Subinde Hierosolymis patriarchae fuerint. In Tabuli Theophani inseriis anulli os ei attribuuntur; et quidem accurale cum anno DCXXXIV Modesto SucceSserit. Allatius in Dis fert i de libris EccleSiasticis Graecorum loquens
de Typico seu de rdine recitandi ossicium per
totum annum, quo non Solum sacerdotes in saeculo viventes sed etiam universa fere Graecia ad recitanda divina ossicia utitur, reseri verba Simeonis Thessalonicensis archiepi Scopi, qui ante annos sexcentos flori iii, descril la e ejus Dialogo contra liaereses hactenus in edito, quae sic habent: erili ec
328쪽
quidem Constitutio, tiam maxime leceSSaria, et Pallibus convenientissima est. Etenim sanctu paler noster Saba eam praeseripsi a sane lis Euthymio et Theoclisio acceptam ut 0rro a majoribus et ho-niologula Charilone desumpserunt. Sacri Vero Sabae Constitutionem, ut audivimus, o eis illis nempe Hierosolymitanis irruptione Barbarorum vastalis deperditam, sanciti paler noster Sophronius sanctae civitatis patriarcha studio laboreque restituit; ip0st eum rursus illvinus, et rebus Theologicis pertractandis acerrimus Ioannes Damascenus renovaxit seriti loque demandalam tradidi in Ubi Barbarorum non line Persas qui anno DCXi urbem Hierosol Smi-ianam devastarunt, designat. 1. Sophronius iram e inflatiratorum Typiei et Mens orum. - Praeterea non tantum Sophronitis unus es ex praecipuis instauratoribus Typici Hierosolymitani pro aura, Seu monasteri Hierosolymitano conscripti sed etiam Mens ori/m instaurator exlilii Sunt autem Me)ὶ ea duodecim Codices cclesiae graecae, quibus continentur per Singulos singulorum mensium dies, xariae Dei Dei paraeque ac Sanctorum laudes, in templis Graecorum sub dixinis officiis decantari consuetae. Duplicis vero generis Cantica in Menaeis reperiuntur, quorun priora , Ut antiqui sale, sic multitudine reliquis
praestant, sed nulli Olnnino auctorum nominibus commendantur caelera, quanquam Pauci Ora aU-clorum suorum lilulis insigniuntur. Porro c0lla lis diebus Menaeorun cum diebus per sanctum Saba)γὶ in Riluali seu Typico ordinalis mani seSle appares, Cantica omnia, quae sanctus Sabas in Typico primis lanium verbis significavit, integerrimo textu, et 00dem prorsu ordine in Mengis esse collocata, quo ea sanctus Sabas in I Spico seu Biluali, lan-
quam in Indice quodam nota erat. Cum vero Suc cesS temporum, maxinae aulem grassantium Ba barorum furore, Menoea, quemadmodum et Bullate,
paene interiissent, a Sophror ito primum deinde a Ioanne Damasceno pristino nitori reddita sunt, additis ab utroque plurimis dis in laudem an clorum, qui post S. Sabae tempora vixerunt. Ita ut
Menaeorum collectores seu instauratore pri Dcipui censendi sint Sabas, Sophronius e Dama Sc HUS
Ut per se salis patet legentibus Jopici m S. Sabae ac Menaea Ille ipse ordo qui ab eis praescris,lus fuit in divinisissiciis peragendis habeturque in Menaei S,
etiamnum servatur in Ecclesiis Graecorum, non a monachis solum sed etiam a laicis. De operibus S. Sophronii legendus abbeus in Disseri de Script Ecclesiasticis : Vita vero ex rius variis collecla a Bollando ad diem X Martii. 5. Sisenando nortuo, Chisi illa Coiicilium Tot tam/m V celebrari jussit - Αd num. 6 et Seqq. Sisenandus Hispaniarum rex hoc anno mori uti Ss, ut ex dicendis constabit. Vulsa ei attribuit annos ,
menses XI dies XVi Mariana ero anno III, men SOSxi, die XVI. Sed uterque perperam, ut ex dictis et dicendis constat Chintila, ut in nummis, non Veros in ilia, ut a mullis appellatur, regnum Hispaniarum suscepit, et Suenantii exemplo n0Vum episcoporum conventum habendum curavit, Concilium scilicet Toletanum V, quod Edicto suo confirmavit, quodve
dicitur reulum sub die pridie kal. Iulias anno feliciter primo estni nostri Poleto Baronius ex Carsia Loalsa scribit hoc Concilium habitum ra DCLXXIV, hoc scilicet anno Verum ira illa in clis Concilii non legitur, neque in ejus Praefatione. Fuit proVinciale in eoque canones no Veni conditi, et quarto prohibitum, ne ante regis mortem de Successoris
electione ageretur ad luna ullus scit et proditiones xi landas Praesui Concilio Eustentus Toletanus metropolita. 6. Moritur . Isidorus episc. Dispal. - Divus Isidorus Hispalensis episcopus eidem non intersuit, ex quo scriptorses Hispani conjiciunt, eum jam exivis excessisse, quod et doce Redemptus clericus sive archidiaconus S. Isidori, qui illa a Finem Suum Consummavit in pace pridie nonas prilis,
luna X1X, ra DCLXXIV , ideoque currenti ann0,
quo Pascha celebratum pridie kalendas prilis. Successerat . Leandro ratri suo seditque annos fere XL, inquit S. I idem risus, qui rotundo numero loqui videtur Hens henius ad diem I Aprilis, quo colitur sanctus sidorus ejus Vitam reser ab auctore anon Sm Scriptam. De ejus operibus legendus Labbstus in Dissert de Script Ecclesia si donec prodea disseri alio de rebus et seripli S. Isidori archiepiscose Hispalensis, quam minent cardinalis de Aguli re in Glilia Conciliorum Histianiae li. 7 publici juris actura in pollicetur Schelestralius in antiquitate Ecclesiae pag. 582 breve Chronico Sancti Isidori longe diversum ab edit publicavit ex Ms bibli 0lhecae Urbin0-Vaticanae.
329쪽
1. Antiochia caseia et rei icio translato in
gesimus septimus, Indictione decima trientalibus
non secti ae pri cedens in selix : nam a Sarracenis
lolius Orientis metropolis civitas capitur Anti Oclita, jana antea occupata reliqua parte Syrinae; retentaque ab eis est usque ad annum Domini millesimum
derint, e quomodo consultum fueri rebus sacris ac templis, allum ubique silentium Plane his temporibus milibus Sive a Persis an lea, Sive ab Arabibus postea iis de inque Malio melanis et Sarrace nis capiae sun nobilissim: se civitales rientis Alexandria Hierosol Sma, et Antiochia una cum eisdem subditis regionibus accidit ut sive habitatoribus in occidentem commigri antibus, sive mercatoribu Scum iis te in Gentilibus luto versantibus, sive aliis si delibus Christianis id citrantibus, corripi illa Sanctorum tum mari Frum iam consessorum corpora
translata fuerint in Occidentem, atque in diversis locis, Si Ve'0mae, sive Veneliis, vel alibi collocata. R0mam aulem translata tune sui SSe Venerandas reliquias Ignali mari Fri Antiochia constans ama, vel usque traditio potius quam scripta significant: quod ei pariter dicendum de aliis pluribus sauciorum reli luiis , qua ex oriente advectas diversa occidentalis orbis loca custodiunt. Siquidem Orientales ii har largirentur longissime aberant, qui p0 litis in Occidentem ad Urbena ipsam ut vidimus ex S. Gregorio ad perquirenda Sanctor una reliquias venire consueVeraul.
2. Porro S. Marci corpus longe post haec empora transferri Venelias conligit. lenim qui ad finem saeculi hujus ad ea peregrinatus es loca, haec de ejus leui sancti corpore tradidit, quae in libello de locis sanctis scripsit Beda his verbis, cum agi de civitate Alexandrina parte A g Spli urbem intrantibus, ad dextram occurri Ecclesia, in qua B, Evangeli Sia Marcus requiescit, cujus corpus in Orientali parte ejusdem EccleSiae ante altare lili malum eSi memoria Superposita de quadrato marm0resacla s. Haec ibi.
1. Postconsulatus. - IS annus hac formula no-
latus XVu post consulatum Beracli Iust. XXVI, ela die xxii danuarii, anno imperii Heraclii jun. Constantini XXV. 2. Hierosolyma et Antiochia a Saracenice u-ynamur. - Ad num . . Cum Saraceni per biennium Hierosolymam Obsedissent, ea hoc anno politi sunt, ut Superiori ostendi naus Antiochia vero de qua loquitur Baronius, anno lantum sequenti ab eisdem expugnata. Elmacinus enim in Historia Sa-
330쪽
racenica anno egirae XVII, prodii Romanorum imperatorem missam seu messam profectu in CSSe, eamque cum imagno exercitu obsedisse ; Sed Sara Cenos De Sse Romanos illam urbem deserere,
illosque fugasse. Addit Elmacinus, Omarum Γο-fectum esse in Syriam, eamque ibi Subjeci SSe. Quare cum in Tria Antiochia p0sila sit, anno lan-lum sequenti in mari calisae potestatem xenil ideoque quando Theoplianes anno Era Alexandrinae DCXXIX, kal. Septemb. hujus anni inchoato scribit: me amio Arabes Antiochiam armis e Nynarunt, intelligendus est de p0liori parte anni illius Alexandrini Adde quod expeditiones militares verno tem
p0re in plurimum hi Scipiuntur.3. Omarus alii a Persarum et Romanorum imperia subvertit. - Hoc er anno, qui erat He girae vi Elmacinii testatur, Saracenos occupasse urbem Medainam Seu Medainum, in qua erant hesauri hosro PerSarum regis, nempe ter millies ni ille millia aureorum et universa ejus ultellex
pretii inaestimabilis. Addit Elmacinus Coinini S- sum et hoc anno eS proelium Gialulens cum Persis, quos Vincente Mus limi id est Saraceni regem Iagdegi ii dum qui ultimus sui regum eorum, su-garuit Fargana . Quare marias calis duo pol eu-lissima imperia, Romanu in scilice et Persicum, paulatim subvertit. Illis enim gyptum e Syriana, Persis Chaldaealia , Mediam et Persidem eripuit et ob ingentes Vici 0rias primus inter Saracen O ADH-roinitiminina, id est, princeps credenti/m appellatus est. Fallitur enim Caelius Augustii is Curio iuuisl Sarac qui hunc illi tu in Abderacliuiani Saracenorum Hispanias incolentium principi sp0culo sequenti primum tribulum suisse scribit Latini Arabica n0mitia depravare soliti calisam Saracenorum iramollirum vocatum fuisse Scribunt. Nain
Gregorius bulsaragius in istoria Dynastia ruinpag. 410 de Omaro alisa silio Oniari loquens, ait: Cumque Vocaretur calis calisae id est vicarius xlearii nuulii Dei dixerunt L ligus est hic titulus ,
vocalus est ergo mirat Muttinim ilia perator credentium atque is primus hoc litulo insigi illus e Sis. 4. DaVobertus eqes avaris, Alemannis et Francis Transrhenanis tradit. - Theodoricus Clo-d0 vel Magni Francorum regi filius , qui p0St 0r-lem patris regnavit in provinciis Transrhenanis, et dixit alibus inter Rhenum et Mosam silis, Franci S, B Oarii sole in annisque leges dederat, ut divina lex et Christiana disciplina uilicanorinaeSSel, ad quam minima quaeque exigerentur Dastobertus Vero anno inceri eas in melius transtulit, tuae deinceps perseverarunt Resert illas leges Fridericus Linden-
praesigitur : Theodorichi re Francorum, cum esset Catalauni S elegi Iir0 SapienteS, qui in regno suo legibus antiquis eruditi erant. Ipso autem dici ante jussi conscribere lege in Francorum et Ala in annorum et B u Vario Puni unicuique genti, qua in ejus potestate erat ei Secundum con Sueludi neu suaui. Addidit lude addenda erant, et ina pro is ei incomposila resecaxit, et quae erant Secundu In consuetudinem paganorum, mula xii secundum legem Christianorum. Et quidquid Theodoricus rex propter Vella Stissimam paganorum consuetudinemelnendare ion potuit, post haec Childeberius rex
hujus noli inis II inch0avit, sed Clotharius rex hujsi nominis II persedii Ilaec milia Dagobertus rex gloriosissimus per viros illustres Claudium, Chadu in Indo magum, et Agisulsum renovavit, et 0mitia velera legum in melius transtuli et unicuique genti scripta radidit, quae usque hodie perse Verant. Hoc decretum est apud regem et principes ejus, et apud cunctum populum Christianum, qui in si a regnia in Meru ngorum consistunt s. PrimuSlitulus legis Bajuvariorum 10 lus est de rebus Ecclesiasticis Capit ei legitur Monachi autem qui Secundum regulam in monasteri vivunt, et illi dupliciter componantur secundum genealogiam Silam, ut reverentia sit Dei et pax eis, qui illi de- Serviuniis Caput 12 est de sanctimonialibus Si qui Sanctimonialem hoc est Deo dicatam de monasterio traxerit, et eam sibi in c0njugio duxerit contra lege in Ecclesiasticam, requirat ean epi Scopus civitatis illius cuin consilio ducis Velit, nolit, lamen reddat eam ad illud monasterium, unde aintulit e comp0nat ad illud monasteriit in dupliciter, Sicut Sole leo inponere, qui alienam SponSam rapit; Scimus illum crimini esse obnoxium, qui alienam SP 0nsam rapit, quanto magis ille obnoxius est crinii iii, qui Christi usurpavit sponsam scin sine capi lis 3 legitur De caeleris causis preSbSteri, diaconi x et clerici ab episc0pis secundum ill0rum canone judicentur. 5. Multi Christiani in Bojoaria erant. - Quare hoc ei praecedenti saeculo Boisarii, aliqua ex parte Christiani erant, et a ducibus Christianis regibus
Frali cor una praeliosili regebantur. Fide lamen post annuin Circiter Se Iilua gestinum hujus speculi in eo
ducatu eo pi paulati in dissipari, et idololatria rexi Viscere, ipsis mel dii cibus, ut illum sibi assumerent, Vel dogmata paganorum, Vel haereticorum erroreSamplectentibus. Praeterea episcopi Hoariae , de quibus in iis legibus mentio, non erant episcopiis diuarii, sed episc0pi regionarii, nussi certa sedi affixi, ideoquelmnes episcopi Salgi, urgen Ses, Pala- ien SeS, et Laurea censeS, quos hoc saeculo Coinlius extundi in metropoli Salisburgensi aliique pas-Si In memorant, non Sol una extra ordinem Sed
etiam saeculo lantum sequenti illuc missi suere, Ulsuis locis idebimuS. 6. Booarii nullos episcopos ordinarios hoc tempore habuere. - Nec est qu0d quis sibi tersuadeat episcop0s ordinari0s et certiae sedi affixos in Baj0aria suisse, qualido h e leges conditae sunt, qu0diu lege Bajuvariorum lil. , cap. 2, ago beri US dicat Si quis episcopum, quem con Stiluit reX, vel 90pulus elegi sibi pontifice in occiderit solvat euin regi vel plebi aut parentibus Secundum hoc edictum n Dag0berius enim has leges praeScribens, non ad eum, qui tunc in Bajoaria erat Slaluui, Sed