Annales ecclesiastici Caesaris Baronii

발행: 1864년

분량: 677페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

scelere et piaculo carere, itidem quicquid erat in Africa atque in aliis locis ac circa insulis lianc regionem deserens illuc proficiscitur, patrocinium verbo erit alis daturus, ac eos qui ibi erant Oritio-doxo conventurus s. Et post multa de ne sanda haeres interlocutus subjicit ista Romam ventu rus prii iam in itinere conveni Asricanos episco-p0M quibuscum sermones conserens, linguamque di Vina copiose loquentem movens, in si de Onsirmabat, edocebatque ac monebat quomodo P0SSeni ad Versariorum artes ac molimina frugere, atque ex eorum rationibus allacibus e captiosis elabi.

Sciebat enim vir imprimis intelligens nobis per iliam ulla opus esse multaque doctrina, Ut in adverSarios et jaciamus omnemque eorum altitudinem destrua inus extollentem se adversus scientiam Deis.

Et post multa de si rosectu utilitateque magna quam ea in re alluli illi lurovinci ae subjici de Dnodo hoc anno R0mpe habita adversus Monolli elisas deque aliis Africanis Conciliis quibus ut diximus

eadem est haeresis condemnata, ita dicens 7 a Cum his persuasum esset, conventum epi-Se0p0rum episcopus Romί egit, ut communi eum iis consilio absurdum dogma execrationi et anathe

mali subjiceret. Quod illi ut sacerent hortalione ac praeceptis divini Maximi adducti sunt, non si ista Solum, et ei finitimi, sed etiam si qui in aliis ibi

insuli degunt, h0c opus urgentes ac Summo ludiorem praeclaram gerentes : nam hi omnes illum praeceptorem habebant ac ducem, et rerum agendarum adjutorem. Non mullo post Ioannes Romae priaesul ad Dominum migrat Theodorusque in ejus

loculi conscendit, non minus priPSulatu quam

orlliodoxipe haeres etc. Ilaec de ob illi Joannis et Successione Theodori conligerunt anno sequenti; agemus de his suo l0c simul et quae reliqua sunt lanii dei ag0nistae, et quantum non occidentali Solum, Sed universali Ecclesiae profuerit, Suis locis dicturi sumus. Quod enim limuisset, ne arguli S-simi Mon0lhelitae, sicut Orientem, ita et Decidentem Seducerent in ejus ni odi ea de causa adeo longa dissici lique ieregrinatione suscepta, nunquam fuitoli 0sus Verbis cum prae Sentibus, Scripti Ver cum absentibus agens, qu0rum adhuc sunt reliqua O-

numenta ; ut ei plurimum debeat ecidens et 0riens, quod universam Catholicam celesiam doctrina miri sic illustraxit, quam tandem mariS-ri c0nsignavit. 8. Leruclius eo at edictum esse Suum. - Sed

redeamus ad prop0silam de Syn0do Roma habita narrationem. Quid tum admirali 0ne dignum accidit Cum haec qui Romae acta sunt a Joanne POnlisice, et ubique locorum ab episc0liis occidentalis Ecclesit in c0ndemnali 0ne Eclhesis, expositionis scilicet dei promulgatae nomine Ieraclii impera-l0ris in noluissent idem imperator haud levitercolautiolus St. Verum cum nequaquam Suarum iritim esse videret, ut contra sententiarum torrentem se objicere atque resistere p0SSei, ne tanta infamia laboraret, ut ubique in occidente de caularetur haereticus, atque Uum nomen ore nanium

maledictis proscinderetur ubique illud excogitavit

consilium, quo fama suae et nomini optime consuleret atque pro Spiceret, imi I Um , Ut NOVO promulgato edict0, lam in Oriente quam in Oecidente orthod0xis omnibus innotesceret, ethesim illam

suo nomine promulgalam , Silam non SSe, sed

scriptam, pariterque curatam ui imperatoris nomine ederetur, quo majorem im Sibi e nomine compararet. Sicque eraelius existimavit iantam se posse vitare infamiam, qua nomen Suum SSel ubi

9. Haec quidem ita se habuisse docent cla publica in senatu Constantinopolitano consecta cum sub Constante imperatore Monolhelita causa sancti Maximi, de quo m0d egimus, raelaretur; dum lis sanctus niteretur illi perSuadere, ut ipse Constans, qui I Spum pr0mulgasset haereticum, si vellet ea carere ignominia, prodere Scriptis auctorem, Sicque faciendo, Vum Suum imilaretur Heraelium. Sed reddamus hic publicorum Actorum erba, quae sic se habent Cum ero audissei

domnus Troilus in 10l occidente Typum anathe maligari dicit Dei servo Maximo scilicet : Pulchrum ne est quod pii domini nostri existimatio contumelia assicitur 3 Resp0ndit Servus Dei: Ignoscat iis Deus qui audiores fuerunt O In in ut Tylium saceret, et iis qui SSensi sunt. Diei Troilus mulauetores Quinam assensi sunt Respondit servus Dei ui sunt celesiae, mitulerunt; principes

concesserunt: et ecce obnoxiorum Sordes in inson-

leni et ab omni haereSi purum a Spersa est. Verum consilium hoc ei date, ut sui axi, nempe Heraclii imperatoris piae memoriae exemplum Sequatur. Ille enim cum Sensisset a nonnulli in Occidente probrum sibi aspergi, edicto se liberavit omni Ecclesiastica reprehensione, haecque Scripsit cthesis mea non est, nec ego dictaVi aut seri jussi verum cum Sergius patriarcha quinque ante annis condidisset, quam ab riente redirem Oraxit me, posi- quam ad hanc elicem urbem ad Veni, ut nomin0 meo promulgaretur cum SubScriptione. Eius horlatu id feci. Nunc ver cum cogno erim eam a nonnullis oppugnari, declaro ad omnes , non esse

meam. H0c juSSum edictum scilicet socii ad bea-lum Joannem papam, qui damnarat Euthesi in in iis quae lum ad Pyrrhum Seripla Sunt. Ac Sergii ex illo tempore Eclhesis habetur. Faciat hoc qui nunc pie nobis imperat, e ejus existimatio penitus omni vituperatione carebilis. Quae autem ista a Maximo audientes judices resp0nderint, suo loco dicenda

erunt.

10. Haec Maximus de Heraclio, qui utinam sicut destruxit, ita udificasset, nimirum ut eodem vel alio edicto rectae dei 0nseSSionem promulgasset loto orbe errarum iam ea plane indigebat, ut se ab omni peresis suspicione purgaret. De quo et illud monitum lectorem elim, non sic a Maximo dici piae metu iride Heraclium, ut Catholicum verbis

352쪽

illis eum pronuntiasse otii erit, sed qu0d 0ris osse ita omnes nominari imperatoreS, qui non publice liae resis condemnati fuissent ita eodem ni0d0 ab ipso item Maximo audis dictum de Constante usui nunc pie nol)is imperat . te dixerimus, ii quis allatur, ut existimet Usmodi nomencla-lura lam Heraclium, quam ConStantem esse recensendos inter Calliolicos imperatores qu0d et alias stipsi ius de aliis liae relicis imperatoribus nos ad no-lasse meminimUS.

11 Cyri episcopi leaeandrini obitus. - 0c pariter anno ex uniani Sublatus est pessimus illeCFrus Alexandrinus episcopus ut colligi potes ex Nicophori Chronico, dum ali, ipSum sedisse annos decem , quem creatum idimus anno trigesimo post sexcentesimum. Succe si illi Petrus ejusdem sarina h0mo, haereSis Mon0lhelitarum propugnator acerrimu S. In sede vero Atilio cliena Macedonius successit illi Athanasi haeretico perditissim , sed quando ipse desecerit, ignoratur, nec de Antiochenis episcopis successoribus ulla deinceps mentio usque ad empora sextae 3 nodi, quibu lune eidem pri0suisse Ecclesiae Macarius haereticus famosissimus reperitur. Sic et Hierosol Smilanae cclesiae est ob Scura succesSio, ceu palis regionibus illis a Sarra cenis. Post haec autem ipse etiam eraclius impei al0 haud diutius superstes fuit: siquidem Theophanes et alii veteres radunt , ipsum tenuisse imperium anno triginta el unum, quem hoc anno coeptum, Sequenti abSolvit: agemus ergo de eo suo

loco.

12. Richarius Francorum testatus ad restem Stavorum. - Quod ad res Francorum perlinei, hoc eodem anno, qui numeratur non U Dag0berti regis, legalionem ab eo misSam ad claVOrum regem prorepetendis mercibus ablatis mercaloribus Francis,

Veleres ponunt'. De qua legali 0 ne illud memoria dignum narrant, quod cum idem rex legas dixis-Set, expetere se amiciliam regis Franc0rum illuresp0nderi Non est p0ssibile ut servi Christicum canibus foedera jungani. Ad quem ille Quandoquidem vos serVi pro silentini esse Dei, lno sumus cane : ideo quae Os nequiter contra

ejus gerilis voluntatem, ut inutiles famuli, nobis frequenter conceditur morsit his ii Samii sei . latimque ab ejus c0nspectu declum fuisse legalum Richarium quem alii Sicharium nominant tradunt. Claruit namque hoc tempore in Gallia egregia san-clitate praeditus vir Richarius nomine , qui paler Dis monilis is sum Dago berium regem ad meliorem

frugem On Veriit cujus res praeclare gesta Scripsit p0stea Albinus Flaccus ad Carolum impera

lorem.

13. Sub reste Earconberto Ecclesia nolicanai roseastatur. - Eodem anno Eadbaldum Anglorum regem, de quo superius menti lacla est, relicto regni haerede silio arconberto esse desunctum, Beda leslatur, resilue Ecclesiasti eas eliciolibus progressibus aucias tradit his verbis Anno Dominica Incarnationis excenteSimo quadragesimo Eadbaldus rex Cantuariorum transiens ex hac ita, Earconberto sili regni gubernacula reliquit tute illuSU. Scepta, viginti quatuor annis et aliquot mensibus nobilissim tenuit die primus regum Anglorum inloto segno suo idola relinqui a destrui, simul et jejunium quadraginta dierum obser ari, principaliauet 0rtiale praecepit: qud ne lacile a quopiam P0S- Se contemni, in transgressores digna et competentes punitiones pr0 posuit. Cujus filia Earlongallia, ill c0ndigna parensi 40b0les, magnarum sui virgo xii lutum , indesinenter semper serviens Deo in m0uaslerio, quod in regione Franeorum constructum est ab abbatissa nobilissima, Vocabulo Fara, in loco qui dicitur Brige. Nam eo tempore necdum mullis in regione Angloruit monaSlerii construelis, multi de Britannia, monasticae On VerSalioni gratia, Franeorum vel Galliarum monasteria adire Solebant, e filias suas eisdem erudiendas, ac sponSO caelesti copulandas millebant, etc. s Pergit en inare censere Sacra Virgine egregia sancti tale praeclaras, qua brevilali causa praetermillimus, sicut et alias plures aeque sancti tale insignes, quas donas abbas enumerat, earumque admiranda Acta relexit in rebus gesti sane lissimae ipsarum omni uni matris Burgundolarae, quam haud inconsul le aliqui ut superius diximus eamdem Sse pulaVerunt cum Fara, cujus memini Beda Cum ergo docuerimu Certos quo Consulas auctores, nihil est quodque raris sitiritualibus hisce deliciis le esse priva-ium si brevitalis causa earum res e Stas mi Serim a re Cen Sere, cum salis SSe tuta erit nus, indicaSSe cellas penarias, ubi mella ista conduntur.

Aimoi l. IV. e. 23. Extant apud Sur die xxv April. l. i. - Bed. l. I. c. 8.

353쪽

l. Postconsulatus. - annus hac larinulano latus XXX post consulatum Heracli Aust XX lX, et a die xxii danuarii, anno imperii Beracliijun. Constantini XXVHI. 2. Ioannes II Synodum adversus Monothelitas indisit. - num. 1 ad 3. Joannes iujus nominis IV Concilium adversus Monos lielitas, cujus me militi Tlieophanes ad annum Heracli XX Romae quidem celebravit. At cum die XXIV mensis Decembris liti-jus anni Ponti sex Romanus ordinatus suerit, ut anno superiori Stendi, illud auito tantum sequentic0aclum Mentio est eliam hujus Concilii in Actis S. Maximi apud Baronium num T. Tum hi persuasum esset Africani epi Scopi Si conventum episcoporum episcopus Romae egit, ut communi cum consilio absurdum dogma execrationi et anathemati Sul)jicereis, ubi de Joanne papa loqui sequentia verba indican Non ni ullo post Joannes Romae praesul ad Dominum migrai Tlieodorusque ejuS

Orthodoxiae haeres . Denique Ioannena Synodum istana congrega Sse, Ostendit Prosessio dei quae a successoribus ejus fieri Solita erat, cujus verba retulimus anno superiori num. 4. 0n videtur in hac Synodo Joannes Ser stium ut aliquena in particulari

damnasse, sed lanlurima Odo logio ala Joannes enim

in Epistola ad C0nstantinum, Seu in Ap0logia pro

Honorio papa, de qua Ino , appella Sergium reverendo memoris episcopum, luod non jXisset, si memoriam ejus an aliae male proscripsisset, vel si semel animo illius damnationem concepi SSel. 3. Νολὶ persona, Sed Mymala in ea damnata. Certe Tlieodorus papa Joanni successor in El)istola ad episcopos , qui On Secraverunt Paulum patriarcham Constantinopolitanum, in Collectaneis Anastasii relata acerbe queritur cuia ii Sileni episcopis, quod per suas litteras P/yrrhum sanctissimum nominaverint. Et ibidem in El, istola ad eumdem Paulum ait irati sumus quia episcopi qui

fraternitalem luam eon Secra Verunt, sanctissiliatim

illum in litteris suis dixerunt s. Et denique ibidem sanetus Maximus in Epistola ad Petrum Illustrem

eum obseeral, s praecipere omnibus, ne Srrhum

sane lissimum vel almisi eum nominent. Neque enim tale quid sana regula eum Vocari permittitur m uncia namque sancti late cecidit, qui nimirum ab Ecclesia Catholica sponte prosiliit n. Quare eum Joannes V Sergium re frenis memorim episcopum appellarit, eum in sua Synodo haereseos non damnavit. Nec deni sile S. Maximus in dialogo cum PFrrho, eidem interroganti de aperienda via ad lanionem, respondisset, quod alius non est modus, quam taceri personas et anathemate ast ei talia stynata si praeceSsisse per Ioannem papam Sergii aliorumque Mono the litarum damnatio.

4. Ioannes V exemplar sici Concilii ad silios Heraelii mittit. - uctor libelli Synodici hujus Joannis IV, Synodi adversus Sergium in Trum et Pyrrhum habita meminit, aitque Ad Davidematque Heraclium Heraclii fili 0 lypum pia doctrinae postea ransmisitis Heraclitis Heraclii senioris filius

Caesar nuncupatu fuerat anno DCXXXI, lateX lausula Epistolae Honorii papp anno DCXXXIII, Um. 20 a nobis re ei ali intelligimus annoque circiter DCXXXVIII, ab Heraclio patre ex riente reduce imperator renuntiatus fuerat, ut testatur Nicephorus in Breviario pag. 18, ubi ait: a Heraclium Caesarem imperat0rio diademate coronais, et postea loquitur de Sergii C0nstantinop episcopi morte Paulo p0s ait Postea Heraclium silium consulem acti

Augus l0 enim consules perpetuos creare, Ubi consulatus perpetuus institutus suis, in m0re p0siluin)David emes Marinum alios liberos, CaeSare Sappellat, Augustinam et Mailina milias Augustas o JoanneSilaque tapa, qui die xiv Decembris hujus anni Ponlisex Romanus consecratus est, Statim Concilii im adversus Monolhelitas celebravit, et ad Davi dein C;aesarem ac ueraclium Augustum ejus fratrem exemplar ejus misit. Hoc Concilium ante Heraclii

mortem celebratum si alim Ostendo. 5. Ecthesis ante adventum Heraclii Constantianopolim a Serstio comyosita. - num. 8 ad M. Cum Serytus Eclhesim non suo, sed Heracli imp. nomine Vulga SSet, inperator Sentiens, ilii Od in Vitu-lterium ejus in occidente quidam tirorumperent, per Epistolam liberum se secit ab Ecclesia querimoniis scribens Eclhesis, inquit, non Si mea neque enim ego vel dic laxi Vel jussi ut lieret. Sed cum hanc Sergius patriarcha composuisset ante ilia inque annos, priusquam ab oriente repedasSem,

354쪽

deprecatus est me, cum ad hanc elicem pervenissem urbem, ut nomine meo proponeretur cum subseriptione : et suscepi deprecali 0nem illius. Nunc ero cognoscens, quod quidam super ea allei carentur, cunctis lacio manifestum, quia n0n est mea. Hanc lecti jussionem ad beatum Ioannem a pam condena nantem Eellies in in his, up Scripserat tunc ad Pyrrhum s. Haec ex versione diversa ab ea qua Baronius usus est, ulcum lexitasgi decu non extet alterae altera lucem accipere possit Ex hac

Heraclii Epist0la lique primo eam ad Joannem papam alam esse, postquam i Synodum suam celebravit ideoque et eam Heraclio adhuc vivente et aliquo pos dies, quam Ioannes ad Pontificatum evectu eSi celebratam alioquin ejus Epistola ad Pyrrhum ante Heraclii mortem non pervenisSel; cum eraelius die Xi Februarii anni sequentis exivis abierit: neque verosimile videatur Ioannem ad Pyrrhum Scripsisse se damnare cillesim nisi postquam hi eam Concilio proscripserat Liquet

Secundo, Joa/ὶnem in sua SS nodo, non Pel Sonas, Sed

d0gmala lanium damnasse ratioquin ad Pyrrhum Monothelitam litteras non dedissei Lique tertio

eum Sergius anno DCXXXVI Π, inchoata Indictione duodecima. Eothesim promulgaris, postquam Heraeliit ex Oriente in urbem regiam, e qua per quinquennium absens fueral, ad Venil ante eum

annum imperatoris reditum conligisse ; ideoque accurale icephorum in Breviari Historico imperatoris reditum ad urbem narrare immediale ante mortem Sergii quae paucis a publicata Eelhesi mensibus conligit. 6. Quod nayis confirmatur. - Liquet denique Eothesim a Sergio anno circiter sexcentesimo rige Simo quinto elucubratana fuisse, et non multo post ab imperatore subscriptam sed non dixialgalam, nisi postquam Constantinopoli nuntium advenit de morte Η0n0rii papar, quae R0mae accidi die xii mensis Octobris uni Se1 dentesimi rigesimi clavi. Nam imperator ex Oriente ultimum Constantinopolim

redii anno DCXXXV, postiluam eo tin Saraceni, mense Reyiebo uniuscum sub Suam potestatem redegissent, ut testatur Elmae inus inii Si Saracen . pag. 28. ubi ait u Mansor collecti Romanorum reliquiis e0 lendit Antiochiam ad Heraclium, qui, ut intellexit captam esse Damascum, dixit, VALE SYRI Λ, id est, 1 LE L1MΛΕΑ. abiitque ConStantinopolini n.

Idem habet Nicephorus in Historia pag. 17, ubi licet non loquatur de obsidione urbi Damasci, sermonem lamen habet de proeliis duobus Saracenos inter et Romanos unc labilis, et postea subdit Sub haec Heraclius ad urbem rexersus in palatio, quod Hieria dicitur mansit, neque enim mari e coni- millere audebalis. Tun ait u Deinde longo post ale Inpore praesecius Urbi S, etc. o ac dein Sergii mortem recitat. uare cum Heraclita ait a cum hanc Lethesin Sergius patriarcha comp0Suisse ante quinque annos, priusquam ab riente repedassem, deprecalus est me, cum ad hanc elicem pervenis- Sem urbem, etc. v si nisi a Sergium ethesin compOSuisse ante quinque ann0s quam ipse ad Joannem IV papam eam Epistolam initio anni DCXLI, ae paulo ante mortem suam scriberet, priusquam ipsemel imiterator ab oriente rediisset, et Iiostea cum jam in urbe agere se ejus rogatu eam Sub scripsisse ideoque quin tu illi anni in legri numerandi sunt cum aliquo mensibus ab ira peralore ne lectis. Sero ius Honorium, a qu laudibus asseclus fueral non judicavit irritandum esse, Sed noxi Pontificis electionem exspectandam , alia hunc u confirmationem ab imperatore, vel ab exarcha Ravennalensi oblineret, aliquid ampliuS, quam Bono/Vum praestiturum. Verum, ut supra diximus ex S. Martino in iii Secretario Concilii Lateranensis: Ceciderunt a sua spe me lili contra capia pr0prium nec enim Su Scepta est omnino, etc. s Sergii Vastitiem, fraudes ac dolos, in stabiliendo Mon O-lhelismo omnia ab eo gesta praeserunt, Unde non mirum si in sexta Synod Actione XV agnoscatur hujus haeresis nascensis iarens ei archi lectu S. 7. Cyrus hiscopatu Aleaeandrino dejicili tr. Ad num. 11. icephorus in Historia pag. 8, narrata Sergii morte, ait: Eljam Cyrus Alexandrinus antistes Constantinopolini accitus ab imperatore aliquanto antea Venerat. Hunc enim magnopere criminabatur, quasi I gyptum omnem Saraceni Sprodidisse s Addit Nicephorus Cyrum de hi Omnibus seipsum purgassen imperat0rem lamen eum praesecto urbis torquendum ac cruciandum radidisse. Sed Baronius qui Historiam Niceph 0ri non id erat, existimavit CFrum hoc anno demortuum cum lamen dignitale tantum depositus fuerit, inquam anno Sequenti ab Heracleona post patris , et Constantini fratris moriem restitutus est ut ibidem Ostendemus Baronius citas Nicephorum in Chronico quasi decem annos Cyro attribueret. In editione lamen graeca Chronici Nicephori a caligero, et in graecO-lalina lypis regiis curata nulla Cyri mentio est nisi quod in Tabulis Theophauis decem

ei anni assignantur cum lamen con Slei, iam S ille ad annum DCXLili quo Petrum SuccesSorem habuit,

in xivis suisse uti infra videbitur. s. Pra)ici a clavis victi. - num. 12. Regis astoberti annus nonus a Fredegari cap. 68, et ab Aimo in lib. . , cap. 3 mem0ratus ab anno Cli risii Dcxxii, quo rex AustraSiorum renuntialia SeSi, deduci debel, ut jam demonstravimus duare Da-g0berius bellunt Flavis intulit non hoc anno, Ulpulavit Baronius, sed anno sexcentesimo rigeSim0. Siclo autem seu Selaxi in idi, quorum re tunc Sunio erat mulatis crebro sedibus doniicilia trans Dat nubium landem fixerant, e lio tempore incolebant provincias quas hodie archia in Vini. Cu=n Carinthium et cla conium asi pellamus. Illi

Francorum mereatores interfecerant, ni S sum ille a

Dagoberto Sicharimn legatum conlem plui habuerant. Ventum est ad arma, Austrastique triduo proeliantes victi Suni. s. Floret S. Pharius abbas Centuleimis. Suspicatus es Baronius Sicharium illum diversum

355쪽

non esse a sancio Illeliario abbate Centillensi, citius Vitana Alcia in iis seri lisit legendam aphid abillonium saeculo secundo Benedic lino, et inoctis sancto nimioliandianis ad XXVI in sensis Aprilis quo sanctus Ricliarius colitur. Verum an D/s Richarius longe a Sichario legato diversus. Νalus est inopi, idocui Centula seu Centulum nomen in Ponti ven si regione, tuae pars e Sili cardia provinci M. Dostoberius inagna sancti latis ejus fama excitalus, Centulam venit, Secuin ad con iViuin venire petiit, censumque ei ad luminaria concessit Pi dicationis silici in ultra marinis Britannia regionibu peraclo cum nihil liplici verbi Dei fructu reversu Ses in patriam, et ii liberius soli Deo vacaret, in eremum proseclus Osi, ac in Silva Crisciacensi, decem passidui in illibus Centula distante monasterium construxit, quod etiamnum Foresti- colla, Vulgo Forest-Mous iter appellatur H aec cella lapsu semporis crevit

in monasterium haud ignobile quod habui peculiarem, habetque etiamnum abbatem a Cenluliensi plane diversum, silumque est in dio cesi Ambia nensi Mortuus est sanctus abbas in illa eremo silvars riseiacensis idque seaeto kalend. Maii, inquit l- cui nus in ejus ita, qui addit eodena anno eum Centulam translatum esse l). Centuloe vocabul00blillerato, oppidum ac monasterium sancti Richarii hodie n0m in appellantur, vulgo S. Riqitier AnnUS mortis ejus incertus Coinlius usu de Richai j agil, Sed perperam, ut videtur, mortem ejus disseri in annula DCLXXIV, ut pale ex iis quae ab ill0nius pag. 96 habet. 10. Obitus Eadbaldi Cantuariorum restis. Ad num. 13. Beda iam in istoria lib. 3, cap. 8, quam in Epit0 me te flatur, Eadbaldum Cantuari0rum regem hoc anno ex hac vita transiisse. Is licet ad idola post sancti Ethelberti patris mortem deflexerit, postquam tamen resipuis dogma Christianuinciam ubique repudi altum instauravit. Suscepit ex Emma c0njuge Theodeberii ustras in regissilia Erconibertum, cui regni gubernacula reliquit, Eanf-Witham, et Ermenredum ante parentem domneliam. Hic paler sui sanctae Ermenburymblari 1 0logio Anglican ad diem XIX Novemb. inscriptae, Seu Donum evoe matris S. Mild redae, Milburgae, et Mil Widae, de quibus infra Erconibertus rex praecepi in olo Caniit regno idola destrui, et jejuitium uadragesimal observariis inquit Beda loco citato, apposuitque poena jejimium uadragesimale violantibus, ut pale ex antiquis Anglo Saxonum legibus, quas Saxonico charactere exarata Srecitat Spei mannus loria i de Synodis. Erconaberio regi S. Segburo silia regis Orientalium Anglorum genuit S. Ermenii tam et Earcon stolam riuar Umhaec apud Francos in monasterio sanciae Farae, dic cesis Meldensis prope Parisios vixit, coliturque die xxiii Februarii cilla vero inifero Merciorum regi nupta eidem peperi sanctam mereburstam virginem, cujus ita apud B0llandum ad diem iii Februarii legenda. l. Florent S. Fara et Earcon Vota. - ΕX latelia innum monasterium, in quo sancta Earcon-

stola Vixit, ara-Monasterium, gallice Varemouslierat, pellatum, cui diu irae sui sancta Fara, qua et Burstundo ara Vocatur, cujus testameni lim, de quo anno DLXIV egi, at in quinto Dagoberti regis scriptum, seu anno Christi cxxxii, sub die Vii kal. Novemb. recitas Coinlius eo anno num. 23. Ex qu0,

ut id bile observem, lique in regno Neu Siria', et JUS OSSeSSionem a ni 0rle patris Cl0larii I iniit Dag ibertus, hujus regis annos a m0rtu Cl0larii II deductos fuisse. Res ori ibidem Beda hoc temp0re necdum multis in Anglia monasteriis con Strueli S, in illos de Britannia filias suas erudiendas ac Sponso caelesti copulandas in Callias millere solitos, maxime in Bri et in Cabe, et in Indilestum. Monasterium Cabe, seu reelius Cale, 0disii casum sui a Balhilde Clod0xei secundi uxore, Lutetia quasi centum ladiis dissilum. Cala enim gallide Chelles, illa quondam regia fuit; qu in loco Balhildis, cen0bium aerarum Virginum construxi l. Locus in quo monasteriti in ara condiderat, Evoria in Seu Eb9r cum Vocabatili , pagus in quo Eboriacum erat,

Bri9e Bristensis, vel si isterius, qui in Vita sancti

Audoeni Bristensis sylva nuncupatur, a qua Si Vaprovincia hodie Brie, nunc ut ala nomen accepit. Hadrianus Valesius in olilia Galliarum, verbo An-deliacum, vulgo undeLi-sur-Seme, monaSlerium

Andilegum, de quo loquitur Beda laudatus, nobis quasi digilo Monstravit. Resert enim ex Codice regi haec verba de S. Cl0lil de regina Francorum diei Feci et aliud m0nasterium super fluVium Sequanae in loco, qui dicitur An deletus, non longe a muris civi latis ollioniagensis, in nomine Dei Ceni fricis . Distallothom ago septem sere leucis, et

ante aliquot annos ex cella seu prioralia xeleri Be Dedi clinarum ab halia evasit. Annus m0rtis iam S. Faroe, quam sancia Earconstoto incomperit S. 12. Ioritur . ertulfus abbas obiensis. Ionas monachus obiensis discipulus sancti ter-lullii abbatis obiensis ei lii, in Vita hujus sancti

abbatis, quae ex lal 402culo secundo Benedicti nonum 3 de eo scribit ui per redecim annos omni diligenti P studio plebem docere ac imbuere salubribus monilis non omisit n. Quare cum anno SeX cente Simo Vicesimo septim sancto Allatio in Bobiensis naonasterii regimine Successerit, ut eo ann ostendi hoc vel praecedenti anno ad Deum migra Vii. Fuit consanguinous sanes Arnulphi Me lenSi epi Scopi, cum quo postquam lanii SI, PINOPaius esset, Veni ad S. Eustasium abbatem Lux0xiensem quo diu subjectus sanctu regul aereligionique gratus omnibus in an Sit s. Exin adven-

l Qui oddit eodem onno eum Centulum tronymium ele. Non id ait Aleuimis, sed tantummodo : Sed non multo post fratres a cent ulla monasterio enerunt, et corpus S. Dichurii tulerunt te. Ad liae verba Sed non mullo post haec adjecit alius quispiam textus Aleuini tulerp0lal0r uvisi v metisium, et xii dierum, id est, a VI hal. Iuli disque od VII idus Octobris. MANSI.

356쪽

lanie beato Attalo ex Italia eum seculii e Si, et in coenobio obiensi sub ejus bedientia permansit: c Umque egregiis a ribus scientiaque P0lleret mortuo stlata in ejus locum ab Omnibu monachis Subrogatus est. Colitur die vi men Sis Augusti. 13. S. Elistius Noviomensis et S. Hiloenus Bothoma yelisis episcopi ordinantur. - Hoc anno Sanctus Audoenus Rotho magensis et sanctus Ellius NOViomensis episcopi consecrati sunt ut colligitur

ex libro 2 de Vita . Eligii cap. 2. Scripta ab e0dem Audoen paucis pos Eligit obitum annis , sub Chil derico nempe rege, qui anno Dci xx Cloiario III

si atri successit. Hoste de amborum ordinatione Λudoelii Verba Convenientes igitur simul in civi lateni olhomagensen quarto decimo die mensisieriti Maii scilicet tertio anno Clodi vel juvenculi

adhuc regis , die Dominico ante Lilanias, inter caterva populi, inter agmina clericorum, inter choros Sallentium, consecrati sumus ab episc0pis pariter episcopi, ego Rotho mago, ille Vero Oxi Omos. Unus Coinlius hoc anno n. t et seq. hunc nodum dissile illimum solxil. Docet enim dispungendum esse udoeni contextum ut ipse ei Eligius Rotlio magiana si nullae cesserint quarto decimo die mensis tertii, seu Mali; et ordinationem dilatam essu in octavum diem Iujus periodi, inquit, duae Silia partes. Prior annum diemque designat, quo ollio magunt Aud0enus et Eligius per- Venerunt posterior diem n0lat, quo c0nsecrati sunt episcopi. Consecrati sunt auteni die Domini eo

ante Lilanias. Dies ille Dominicus aut Litanias suilvicesimus primus mensis tertii seu Maii; quia h0c anno scilicet DCXL , Clodovei regis terito, Pascha die Aprilis decimo Sexto celebratum est . Quare valde hallucinali sunt iri do elissimi qui etiam

post quana Hadrianus Valesius certum nos regis Dagoberti annum morulalem, prinuimque ClodOxei l ejus silii edocuit, annum scilicet Christi

DCXXXV HI, Xi Slimarunt verba laudata udoetii explicari debere de anno Christi DCXLvi, qui fuerit Clodoce regis fertius unde inseruiit, Du90berium

ejus patrem anno DCXLIV Vi Vere ac regnare desii SSe.

Eligit enim, inquiunt, e Aud0eni ordinatio conligit anno Clodorei regis tertio, quo littera Dominicalis

erat , Pascha die nono prilis, Ascensio clavo deerna Maii Dominica ante Lilanias seu R0galiones dies Maii decima quarta duae omnia Sitnul, inquiunt, On Venire noli possunt, nisi anno Christi DCXLVI. Verum Vanescit illud argumentum, silexium Audoeni praeci latuin, ut sieri debet, in duas partes dis lingua S, et inlicieris diem xiv Maii cum die Dominico aule Lilanias illo anno, quo Audoenus et Eliyius con Secrati Si int, coincidi Sse. 14. Ea ordinatio die XXI Maii certo eracta. Mabillonius o m. iii Vel Analeci in Dissert de anno mortis Dastoberti primi, et Cloi Dei junioris, num. 19 6 20 ait, hanc solutionem prima fronte sibi arrisisse. Sed cuin in Oxi 0 mensis Ecclesitae Kalendario, quod tibi Psalmorum Velerrimo praemissum est, ordinatio . Eligit pridie idus Maii. id est, i die adscripta Sil itidemque saucii ludo en ordinatio eadem die celebretur in Ecclesia

ROtho magensi sese latilis per ab assensu Coinlianae exp0Silionis demolitio esse Verum libralis aliut id uinxi elissimis pro sententia, quae Dag0berium regem anno DCXXXVIII demortuum latuit argumentis, ad hanc explicationem tulerim recurrendum is SeduxisSe hac persuasum ratione, quod etsi sancti

Eligit dep0silio haud longe post ipsi u obitum celebrata sit; non tamen Statim j iis ordinatio quodoliam de beato Audoeno dicendum Fastis sacris

adscriptam, et peculiari cultu honoratam esse, sed P0Si annos forsan centum quinquaginta aut etiam ducentos in os ero , qui ea ni primi alendariis in Scripserunt ex loe Audoeni male intellecto eam repoSuisse quarta decima die Maii. tu aedie vicesima prima reponenda erat. Concludit his verbis abillonitis Si haec solutio non nudis 140n placet, non re Imgno modo asserant meliorem aut superiora Solvant argumenta quibus ago berti et Clod0xei annos mortis certissime defixos existimo illius

quidem anno DCXXVIII, hujus ero anno DCLVID.

Ita vir doctissinuis, et itidem solide, cui si innientem Venisset regula a nobis posita tollesque inculcata id onua asseveratione assii maSSel. Depo

Siliones enim Sanctorum, e0runa reliquiarum tranStalione S, et Sanctorum episcoporta in ordinationes

aliis diebus quana quibus configerint Mari Trologiis sἴaepe in Scriptas esse, tot exemplis in hoc operedem0nstro, iit illud imposterum an quam principiti in chronologi de haberi debeat. De Audoeno et Eligio illustribus hujus peculi praesulibus Saeptu S

Sigeberius in Chronico sancti Arnulphi, qui Me-

lenSium episcopus si ierat, io anno moriem con Signat in Manu scripto vero Melen Silam episcoporum

Chronico, quod a Dubouehelo in Genealogia regum Francorum in Probal ad pari l cap. 6 laudatur, Aruulphi Melon sis quondam antistilis obitus ponitur sub Constantino silio Heraclii, XVII kal. Decenib., ubi librarius voluit scribere Septemb. loco Decemb.

quia eo die sanctus Arnulphus ni ortuus est, ut mox Ostendo ideoque non anno sequellii, quo ConStantinus Heraclii lius eidem successit, quia, ut ibi idei, inuis , Constantinus die xxv mensis Maii exstinctus est. Non laque recedendum a Sigeberio, donec major lux assulgeat. biit Arnulphus in erenio, in qua per multos annos vixi Prpsesto illi sui vir religiosissimus Romaricus cum caeleri Smonachi η, ut legitur in Vita satieli ruulphiauciore non Sm coaevo serit,ia apud abillonium Saeculo II Benedic lino u qui allatum sanctissimum c0rpus illius cum dignitate et lotiore, quo Valuil, in castello Habendo sepulturae radidit in eo

enim castro sanctum ourari eum monasterium

Haben dense condidisse, alibi diximus a Post obit uni Arnulphi anni sere jam acto tempore vir electissimus Successor ejus moericus episcopus con Silio

357쪽

inito, coacui Vasa clericorum Seu liam populorum calerva ingenii, acisci lis qu0que duobus piscopissan Cllam una pergunt a d rem uni s inqui id enia non Smus, qui addi sacrum corpus Mellas trans

riae sancti Arnulphi consecrati, scilice XV kalend. Augusti seu dies XV ui mensis Julii et XVII kalend. Septemb. Seu dies XV naensis Augusti ut videre es in Martyrologiis Baronius, qui ad diem Julii xviii in Martyrologi Ledae legerat: Natale S. Ir-nulyhi confessoris illum diem ejus bilui attribuit. Ex verbis desum piis ex cli S. Arnulphi Suessi0nensis antistilis anno millesimo octogesimo Septimo, diuque decimo sexto mensis Augusti demortui, quae ipse in Nolis ad MariSrologium Romanum citat conjicere licet, edam non de in tu sancti Arnulptii sed de ejus translatione in felligendum esse tu illis enim eiis haec leguntur duo die sancti Arnulphi Molensis episcopi seri incelebrantur, eodem hujus sancti viri Arnulphi Suessionensis in Ecclesia beati Petri Apostoli corpus conditum Sin. 0uare cuin Arnulphus Suessionensis die xvi mensis Augusti lium alunt suserit, eo dein die Arnulphus Melensis ad Deum transivit. Praeterea Martyrologium Habendens seu Sancti Monlis in cujus Ecclesia pri in se pullus suerat Arnulphus Melensis epi- Scopus, habetur V kal. Augusti. Translatio

S. Arnulphi Metensis episcopi , qui sancti talexi lde et miraculorum gloria illustris et en ilicam vitam deligens beato sine qui ex iis, ideoque dies xv kal. Augusti sancti Arnuis, hi translationi ei dies xvii Lal. Septemb. ejus bitui dicatus suil,

quamvis iam eo die mortuum certum non it.

7. Moritur Chintila re Hisp. - Chintila

Hispaniarum rex hoc anno Vitam ii In morte comitati laxit Pulya enim ejus filius diu secunda mensis Januarii hujus anni regnii in iniit ut ex infra dicendis eoia stabit. Quare in Chronico redegarii ali. 2 anno Clodo Dei restis ii legitur uioam palii destincto successisse : initio aule in anuarii liujus Christi anni secundus Clodovet eustriae et Burgundia regis adhuc in cursu erat Vulsa in Chronic Chintilo attribuit annos ireS, menses VIII,

18. S. Maximit Comyuti m Ecclesiasticui n

chus composuit Computum Ecclesiasticum, Seu brevem enarratione in Christiani Paschalis, quae exta intra nologio Pelavii. 0quitur enim in eo libello de hujus anni Paschale alique se illum Scribere, Indictione xiv et anno Heracli Auyust. M. Inde intelligimus, controversiam aliquam de Paschale Heraclio regnante, in riente Xortam SSe eo magis quo auctor Chronici Alexandrini anno xx Heraclii Augusti desinenlis occasione etiam alicujus Paschalis controversiae pus suum ediderii. Hinc in Disseri de Periodo Graeco- Romana innui, aram Mundanam Constantinopoli lanorum Heraclio imperante, auctore incerto institutam suisse simili controversii occasione. Porro sanctu Maximus adhuc anno sequenti in Africa Versabatur. Nicephorus enim in Historia pag. 21 narrat, Pyrrhum post abdicationem episcopatus ConStantinop. Chalcedonem navigasse, iuncque Maaeimum in

1. Heraclii imperatoris obitus e ciuus successoribus Constans imperat. - Annus Redemi, 0ris sexcentesimus quadragesimus primus equitur ordine temp0ris, Indictione decima quarta quo, mense Maio nescitur dies Heraclitis, ubi iiii perasset annos triginta et unum, infelici exilii ilam clausit consectus aerumnis animi, corporisque ni Olestiis, ea paSSus quae pude reserre, sed et pra ter

alias c0rporis aegritudines magnopere 7drollisi laboravit. Caelerum reliqui de se quasi in labula egregie iugialum exemplar, quantum Deo inhaerentes principes possini, quantum V ab eo recedentes sini invalidi ac Reipublica et Ecclesis noxii: aequiparandus plane e fortasse praeserendus sortissimis imperat0ribus, nisi i senso numine, et religione Vera despecta, ejus extrema fuissent ex ipsius impietate eventis infelicissimis insana ala propagata eadem ad posteros suos infelicitate Etenim

qui cum ipso regnarat et ipsi succussit Constantinus, jugi morbo delenius, i quatuor in imperio ul

358쪽

ea dena quam Secum ad sepulcrum paler coronam

gestavit, per Soluto pretio templo septuaginta librarum. Creditum Ver suis, venen a Martina Augusta nox erca propinato, ipsum e Vita subtractum cujus opera silius ejus Heracleonas, adju Vani PS rrho C0nstantiu0p0lilan episcopo, ina perii habena regenda suscepit quod duntaxat tenuit menses ex sed rebellante senatu, ipse ab imperi depositus, nauli tali 0neque nasi mulctatus, atque ejus mater IIarlina perfida semina linguae abscisSione punila, in perpetuum exilium sunt decli, collat imperios li0 0nslatilini, quem alii Constantem, Constantium alii, alii nominant Constantinum nos Verosecuti Theophanem Constantem appellabimus. u0 modo vero in crimen vocatus Frrhus patriarcha de c0nspiratione habita cum Martina, Solum Verterit, dicemus anno sequenti. 2. Ioannes IV, a moritur, qui sera ter alias res oestas e Dalmatia S. Martyrum reliquias

transferendas curat it, lite succedit Theodorus. Hoc eodem anno Joanne patia, ubi Sedisse annum Uniana, mense nox em, Ut dies sex, Cliae ita migraxit duodecima die mensis octobris. Ηίaec ex Anastasio, qui et ista subdit si Hic emp0ribus suis nil sit per omnem Dalmatiam seu striam uillas pecunias per sidelissimum et Sanctissimum Martinum propter re dena plionem capti orum, quos depraedali erant Gentiles . Etenim laxi, sive clavi, in illas regione grassantes, magnam multitudinem eas, livorum abduXerant, quo Joanne papa redemit: qui eo liberali 0r sui in erogando Ecclesiae hesaurum, quod haud pridem viderat eum in damniini R 0manae Ecclesiae fuisse ab Hon Ori congregatum. Sciebat enim inhiare imperatore e0rumque ministros in bona Ecclesiarum, e sacrilega inva-Siones ob eam cauSam Saaepe fecisse. Ut igitur maluinant exerteret consuleretque Romanae Ecclesiae indemnitati, illud salis utile existima il esse remedium, si ut sanetus Laurentius fecit thesaurum Ecclesia in paupere continuo erogaret, nullum

lutiorem scietis esse locum ad thesauros recondendos, quam paUPerunt Sinum.

3. Qui igitur in Dalmatiam pro redimendis captivis misit, e Dalmatia longe l0cupletiorem lie

Saurum est con Seculus, nempe corpora an Clorum

martyrum, quae Romam transferenda curavit. Id Vero, non ut aeris pignoribus Spoliare pro 'inciam illam, quam unice diligebat, ut p0le solum patrium nam Dalinata el ipse erat Sed quo Venerandis sanctorum reliquiis bene c0nsultum esset, secit. Quod enim crebris Barbaroruni graSSalio uibus eadem r0Vincia SSet XI 0Sila, tui nullanirali 0nem haberent sacrarum aedium , Spoliantes ea cunctis bonis, et quae ad Sportari non p0SSent, ira lenies incendi rem Deo gratam, Sanctisque ipsis jucundam lare existimarii, si ipsa Sanctorum corpora inde sublata, non iam ad Lateranam Basilicam collocanda transferret, cum in ipsorum lion O- rem peculiare Oratorium c0nstruxisset juxta apli

sterium Constantini , quod hactenus integrum perseverat. Sed videamus quid de his Anastasius habeat u Eodem, inquit, tempore J0annes Ponti sex socii et Ecclesiam beatis martyribus Venantio, Anastasio, auro, et aliis pluribus mari Tribus, quorum reliquias de Dalmalia eici stria adduci praeceperat, et recondidit eas in Ecclesia suprascripta juxta sontem 'teranensem, juxta ratorium beati Joannis Vangelistiae quam ornavit, et diversa

obtuli dona n. lip est Se. 4. Verum inter alia sacri oratorii ornanaenia ex pristin usu illud adjecit, ut quorum sanctorum mari SPum corpora r nstuli SSel eorumdem et imagines in apsi de mustu opere sieri studi pr0 pensiori curaret; verum in Choatum opus cum ipse morti Sobstaculo in absolutum reliqueris qui in l0cum ejus successii Theodorus absolvit. Adhuc extant integrae sacrἴ iiii agines Dei Genitricis Maria et sanctorum mari Frum, qu0rum illic sub altari cor Imra habentur rec0ndita, musi V opere iugialae atque hi qui Sequuntur e PSUS eodem per exaras ibidem

in ejusdem apsidis hentic et Scripti leguntur, his

Verbis :

Iartyribus Cliristi D0mini pia v0la J0annes Reddidit antiste , sanctili caule De0. At sacri 0ulis simili siligente mel ali 0 Pr0vidus instanter hoc copulavit luis Qv quisquis gradiens, et Claristitui pr0nus ad0ranS, EsIusasque preces impetia ille suas.

Pergi vero nasias ius de eodem P0nlisice reliqua sic dicere :5. Fecit arcus argenteos duos, qui pensani singuli libras quindecim. Similiter et alia vasa

argentea mulla. Fecit autem ordinationem uitam mense Decembri , creavi presbFleros destem et Octo episc0pos per dixerSa loca numero deceni et

octo. Hic dimisit omni clero rogam illi egram dui etiam sepultus est quarto idus Octobris ad beatusnPetrum Apostolum, sub die quarto idus et obris.

Et cessavit episcoliatus ejus mensem unum et dies tredecim s. Hucusque Anastasius. Sicque ejus assertione, 0de In anno die Vicesima quilii mensis Novembris Theodorus, ex patre Theodoro episcopo,

patria Hierosolymitanus Subrogatus si P0nti sex.

359쪽

l. Postconsillatus. - Is antius hac larinulan0latus ante mortem ei a clii Q XXXI post consulati/m Heracli Iust. XXX, et a lie XXII Januarii, anno imperii Heraclii hin Constantini XXIX. 2. Obitus Heracli Iust. - Αd num . . Heraclius Aug. hoc anno Vita sun elu e Sl, ut inter Omnes convenit, Sed mensi ac die hactenus obscuri Itiere Theophane eum mense Martio, Cedrenus vero die xxi Martii, Baronius denique mense Maiona ortuum scribuni. Verum elim die undecima in ensis Februarii e Vixi exceSSisse, ex Nicephoro

in Historia pag. I collato cum Chronic 0rientali pag. 60 eruo Te Stamentum ediditis, inqui NicephoruS, quo Constantinum et Heraclium sili 0s Suo aequo jure haeredes imperii constituit adeo ut

uterque Marii nam conjugem suam lan quam matrem et imperatricem coleret duibus ordinalis p0stremo tandem moritur, aetatis anno Xacio SexageSimo Sexto imperii rige Simo, quartoque in- Super naenSe ei die Sexto n. In auguratus S Heraclius die quinto mensis et0bris anni DCX. Quare

cum anno XXX, men Se IV, et die Vi imperium

lenuerit, ejus obitus conligi die undecinia mensis Februarii hujus anni, in quam Dominica incidebat, eam lite excludi Nicephorus. Hinc in Chronico orientali deieracli dicitur Desurielus es die Doni inica nona Februarii, qui e responde decimae quintae Amsciri licet auctor non Sinus illius Chronici scribere debuerit defunctum esse die iFebruarii, quae respondet XVI lom Seiri Lugera is in probo aliquo auctore mortuum esse Heraclium mense Februario die Doni inica, Sed eam cuni diei Februarii imperil alligavit. 3. Ioannes IV P. ad Constantiniim imp. ad versus Monothelitas scribit. - Ubi Joannes IV papa accepit Constantinum patre destincto, cuni fratre Heraclio seu Heracleona imperii habenas moderari ad illum scripsit Apologiam pro Ionorio papa, reci- latam in Collectaneis Anastasii, in qua ait u seu an-lum ex diversis Suggestionibus, quae ad O caler-xalim Venerunt, quin imo et ex ipso quoque audi ludi dicimus omnes occidentales partes scandaligatae turbantur fratre nostro Pyrrho patriarcha per litteras suas huc atque illuc ran SmisSaS, OV quἴddam e praeter regulam fidei praedicante, et ad propriuin sensum quasi sanctae memoriae Honorium papam deceSS0rem no Sirum altrahere festinante, quod a mente catholici patris erat penitus alienum . Ei postquam 0norii doctrinam orthodoxam suisse ostendit, subdiici Comperimus autem quod charta ut dam mandala Sil, in qua sacerit0les subscribere coacti sunt contra lomum B. memoriae papae Leonis et Chalcedonensem Fn dum in qua charia quaedam si ii per novitalem composita, quae dogma celeSiasticum resulare omnino dignoscitur. Inspiret ei divina clementia Christianissimae pietati Vestrae, et cum Silis cus10-des immaculata fidei nostrae, vos ad 0mpune li0nem incilet, quo OS, qui novi sunt adinvenlio nibus coctum pendi, imperatorii sanctionibus arceatis, e praedictam chariam, quae in Scandalum properat si dei, e loci publicis S SuspenSa, praecipialis depositam scindi. mne enim, qui in Occidentalibus partibus hoc audierunt, sed et populi

qui sunt regiae vestra urbi S, cognita praedictae chartae concinnatione, corde perculsi sunt, etc. Propter

quod Christianissimi e Christi dei custodes, donat h0 munus in primordiis Vestri Ecclesia matri vestrae, cujus Sit post Deum opitulatores, ut 1idem sp0nsi ejus serpentina calliditas non audeat violare n. Fuit Constantinus princeps Cath0licus; de eo enim Zonaras Scribit: si De religi0ne reclusensit, paterni imperii uillaXal, non item perversae opinionis haeres. 0ua de causa PFrrhus etiam patriarcha conscius suisse insidiarum putatur , de quibus iii si diis statim agetur. 4. Mortuo Constantino Cotistans respondet ad Epistolam Ioan . P. - uid resp0nsum uerit

huic pistolae, ei quid de praedicta Eclhesi seu charta C0nslatilinopoli laclitatum fuerit, nos edocent Annales Eutychii patriarch de Alexandrini x0n id ab aliquot annis publicati, ubi reser Eulyel iusl0m. ii, pag. 335, integram ConStanti imiteratoris, C0nstantino patre ejus jam mortuo, pistolam ad 0annein vel Sallem Summam Epistola , cujus uilium si Accepimus, Sancte, eaecellen mandatum tuum, etc. Quod oluerat Ioannes IV deturbari

valvis Lethesim et dilacerari, mandalum executioni scribit Constans lque illud quod de chariac0mburenda, in qua calumnia esseni in Leonem

360쪽

JOANXIS IV ΑΝΝUS CHRISTI 64 l. patriarcham Romanum sanctum, et in Concilium Chalcedonense ratum habuimus, ipsamque igni tradidimus . Ad eam Constantis imp . pistolam respicit Theodorus papa Ioannis SucceSsor, dum in Synodie ad Pauliam Constantinopolita numelii scopum recitata in Collectaneis Anastasii pag. 50, ait: Cum ea, quze a Pyrrho adversus Apostolicam si dem nostram ad subversione ni Tnodalium De cretorum prolata sunt, lam per dogma Sedis p stolicar, quod expositum est a praedecessore nostro. quam per jussionem filii nostri mansuetissimi principis destructa sint quamobrem fraternitas tua a publicis locis chariam, quae suspensa pridemque cassala suerat, non abstulis 3 o Verum quidem est Eul Schium pistolam ad Joannem erilitam, non Constanti, sed Constantino Pogonalo ejus silio altribuere; sed ut mox dixi, sulib)s ac imperili scriptoreS, quales fuero Eulychius es qui scripsit bellum do imperatoribus Romanis in Chroni eo Orientali recisalum, quem ab optimis auctoribus

desumpsere, ad Sen Sum illorum plerumque non

accommodant.

5. Heracleonas ost Consi linum isse. Theophanes io si quam Heraelii mortem narravit, de Constantino ait: Martinae noVercae Pyrrhique patriarchae opera veneno propinato interiti: et Heracleonas Martinis lius cum matre potestatem ob lineis. Id se in habet Cedrenus Nicephorus ero in Hisl0ria ait, eum diuturn morbo consti et num fuisse, additque Igitur Constantinus cum oelo et xiginti ann0s cuna patro imperasset, et centum ac tribus diebus super vixisset, mori fur s. Quare eum Heraclius die Xi Februarii e vivis excesserit, Constantini mors c0nligi die vicesima quinta mensis Maii. 6. Constatis de Deracleonis consensu sit my. Niceph 0rus, relata morte Constantini imp. inquilla Post quem imperator Heraclius dictus etiam Heracleonas appellatur, UOCum Commi niter Martina imperium administrabal, etc. Tum Trum Alexandriae patriarcham in sedem restituit. Philagrium ver detonsum in Septa castellum relegavit, caetero quam plurimo S, qu0 amicos ejus atque administros reperit, Verberibus atque aliis suppliciis asse il. Ηἴec ubi Valentinus Philagrii armiger accepit, militare copias e0nlra Martinam, et ejus sili 0s commovet s. Fuera Philagrius rerum privatarum comes, dum Constantinus imperavit, qui imperium hujus silio Constanti, quem iceph rus Hemclium vocat, asserere volebal, ut ait ibidem Nicephorus qui subdit: si Post haec per vindemiae

tempora, cum cives animad Vortissent, Vile suas a

Valentini exercitu vastari, neque sibi in ulteri 0rairansitum per milli, adversus Pyrrhum molliones tela, Heraclium Constantini filium coronare jubent. Pyrrhus Vero populari illo tumultu ac seditione illa

pei Specia, contra jactabat, non idcirco rebellasse illos sed ut Valentino imperium assererent. Inflante nil illo minus plebe rem ad imperatorem deseri qui Heraclium patruelem suum latim ad templum adduxit, ibique cum Pyrrho ambone On Seen SO, Heraclium, ut coronare hortatus est. Tum populus uirgere imperatorem, ut id omni ratione perficeretur. Quod demum Heraclii patris corona e templo defrael a praestili f. lalim itaque, mulas nomine, elim, qui coronatu erat, Constantinum appellant.

Sed quidquid ei a plebis vilissimum et abjectissimum, manibus contra Pyrrhum armatis in lem plum ingreditur, et eum Jud Borum, aliorumque infidelium urba in sacrarium irrumpit, ac cum mappam aliaris conscidisses, et religiosissimum l0- cum turpiter contaminasset, arreptis templi clavibus, atque e conlo Sublati sine mora lola urbe

per Vagatur.

T. Heracleo nos de imperio dejicitur. - Ηἴuc ubi Pyrrhus comperil sequenti nocte in templum ingreditur. Ibi sacris omnibus salutatis, ac de iraelo humerali, et in Sacra mensa deposil : Non acerdotio inquit me abdico, sed contumaci populo cedo. Inde surtim egressu S, apud religi0sissimam quamdam seminam delituit ei opportunitatem

nactus Chalcedonem naVi axit ole. Interim ulla Valentiniani Chalcedone morantur, Heraclius et Martina, ne amplius suburbana p0pillarentur, a cena cum eo licere ac jurejurando firmare coguntur. Adj et eidem ei c0milis ex cribitorum, ut Romani Vocans, dignitas cum ea praesertim conditione, ut de his pecuniis, quas a Constantino acceperat, a nemine appellaretur, ulque qui cum eo erant, milite praemiis afficerentur, sed ei David Caesar crearetur ac Tiburius vocaretur. His ita consectis, Paulus Majoris Ecclesia oeconomus patriarcha Constantinopolitanus eligitur, Octobri mense Indi eli 0nis decimae quini aen. Ita Nicephorus juxta Pelavii Versione in , qud in duobus corrigenda.

ij, Sic Verienda : si iam ii, qui Valentin adhaerebant, Chalcedone morantur, etc. pacem cum eo facere ac jurejurando firmare coguntur B, cum Valentino nempe Secundo ista, τό i καὶ ΛαCιδsic interpretanda : Sed et David insar coronaretur. Praeterquam enim quod Heraelius Senior ante mortem suam a Didem filium C aesarem renuntiarat, ui jam prodideral iceph 0ru pag. 18, is jam nu

latin i seddidera : Cives eraelium silium C instantini coronare jubent l)h. ulli itaque Cp sare S

l 'Vulli loque C mures hoc anno creuit te bl utique verum censeo de David, de quo hi Pagitis. Se i sorte negandii in erit de valel iiii0, qui licet 0me excubiloium primo qui item ab imperatore creatus sitit, ut di cet horus alii id 'apium hic a serit; dein vero, teracleolia Vel ips0 0rte C0nStante assentiente seu potius tolerati te purpuram sumpsit. Id manifeste asserit Martinus papa, qui pr0 tribunali interr0gatuS, cur n0n restiterit lysmpi c0njurationem tu imperat0rem molietili, accusationem illam in ipsos regerens judices, respondit is Sub Valentino, timpraecept imperat0li itidulus est purpi ira, et 0nseil. ei, quo et alis vos cir B0u prohibuistis elim dicentes o0 allitigas res n0 I pHr xii )Stibi et . Vn Leguntur hae in narrali 0 ne eorum quae in . Martinum adta neruui in Collectan. Anastasii a Sirmone vulgalis. Ex his autein id de

SEARCH

MENU NAVIGATION