장음표시 사용
381쪽
SYnodus inprimis Mediolani eodosis tem
poribus acta merum commentu est,cle
ea quippe neq; Sanctus Ambrosius in funebride eodem Tlieodosiooratione, neq; alijsquiopiam, siue si cularium, siue Ecclesiasticarum
rerum scriptor meminit. Gregotius dehinc Cordiibensis vespertinas ieiunam missas agens in eade laudatur contra Ecclesiae ritu & cola tudine, quae in coenatantia Domini Feria qui ta maioris hebdomadae teste Augustino Epistola centesima decima octava ad Ianuarium,missam in vespere celebrati consueuit. Eiusdem y praeterea Gregorij, etiam in ieiunii,ac Quadragesimae diebus Martyrum natalitia celebrandi mos approbatur, qui expresse eiusdem Ecclesiae consuetudini repugnare ex antiquis comprobatur Canonibus. Vide Concilii Laodi. Mis caput quinquagesimu primu apud martyrum collectas, capite quadragesimo octavo, M trigesimo tertio, quaestione prima.
SAnctus in ipso Epistolet limine Eusebius ce
lebratur, qui a Hieronymo Arrianus, do Arrianorum .exiliser perpetuo sugillatur. C Idem mox a Constantino magno in Caesareae ciuitatis ingressu, ut beneficiis augeatur,expetitur, de quo ne verbum quidem ipse eiusdem semper laudum, atq; rerum gestarum praedicatot egregius in Vita , quam de eodem conposuit. Deniqi singulis anni diebus quanplurimorum Martyrum natalitia ab Ecclesia cci brari posse, uno Kalendarum lanuariarum cxcepto die s quasi in illo nullus martyr et iecitiis siti manifestum mendacium est, ex Mattvr Olmgioqi Romano sub eo ipso die oppotitum colis probatur. De styli Eristolae diuertitate ab legitimis Hieronymi scriptis superuacaneum arbitror verba facere, cum vel ipsi indocti rem D satis dijudicare queant. Igitur cum supposititiae supra descriptae probatae sint Epistolae , de nequaquam Eusebius conpendiose s seu veriusὶ breuissimae Martyi u Collectionis, squa nos Martyrologiu dicim')sed prolixi alterius, M prope infiniti operis,ms
eorundem Martyrum,numero penu innumerabilium, stylo potius historico complectentis sicut saepius ipseniet, de confictus etiam in Epistola Hieronymus testatur) auctor fuerit, superest,ut primas,certissimo eiusdem Mari Prologii primo inuentori cum Cassiodoro Hi ronymo deseramus. Postremd de hoc ipso Martyrologij opere ab Hieronymo edit quanuis certus sinus ignoretur probabile tamen Eest circiter Domini annum treccntesimum n mysmum quintum illud exaratum, cum eo tempore utriq: Episcopi , romatius Aquileiensis, & Heliodotus Altinensis claruerint. Porro ante mini annum trecentesimum n
nagesimum secundum minimὰ fuisse litteris proditum hoc declarat, quod in serie propri rum scriptorum in libro de Scriptotibus haud
α3 Quoniam in pmpria ad Eusebi j Chroni
con praefatione Hieronym', de Theodosi, atq; Gratiant Imperatorum rebus gestis historiam satis expresse sequentibus polliceri visus est, videlicet: s Sciendum etenim est me esse tin BEusebij nimium Chronico trasserendo,ὶ de interpretis de scriptoris ex parte ossicio usiim.J Et stpost aliqua: Quo fine contentus reliquum tempus Griatiani de Taeodosii latioris historiet stylo reseruaui, non quo de viventibus timuerim libere, de vere scribere stimor enim Dei homianum timorem expellit,) sed quonia debacham tibus adhuc in terra nostra Barbaris incerta sunt omnia. J Haec ipse. Ex quibus de ipse B ronius Tomo tertio Annalium Ecclesialii tu fuisse eundem omnino eiusmodi historiam conplexum arbitratus est; post quippe proxime Hieronymi citata verba, haec addidit: s H
cu'. Hieronymus rex quo quidem perspicuu et redditur ipsum edidisse chronicon Gratiani, de Theodosi j Imperatorum temporibus. At alicet huiuscemossi luc brationis non secetae mentionem in libro de Scriptoribus Ecclesiasticis, cum sua in sine operis recenset seripta: idetamen ipse in Epistola ad Oceanum scorrigo hunc locum, de scribe ad Pammachium in
Optimo genere interpretandi ingenuo profit
tur, dum δί dictae praelationis 1liae praepos ae
Eusebij Clitonico meminit, dc ex ca aliqua recitat, tiam ait . Cum Eusebii Caesariensis Clar nicon in Latinum verterem, tali inter caeter
vias sum praefatione: Dissicile est alienas lineas insequentcm dcc. Citat dc in Cominentarios uin Danielem idem Eusebii Chronicon a se translatum . J Haec Batonius. At quoniam nunc ex Hieronymo ab eodem ingesta Baronio nil pinsus de huiuscemodi Imperat stum historia, nisi tantum de absoluta Eusebii eiusdem a se edita translatione profitentur perinde ac ipsis legentibus liquetj simplici estis ego assertioni prim sim non acquievi: Caet uin postea- suam super ipsa re ex veterum lectione scriptorum, atq; Cassiodori inprimis testii nonium ac pi, eidem deinceps Batomo libenter su scripsi. Libro nanq; is institutionis diuinatu Lectionum, capite vigesimo primo haec habet.
stile enim fraetonymus scilicet) scripsit ad diuinae
382쪽
In eandemq; e maduersiones diuitiae regli nouum lectorem, qui tamen erat M operis eiusnodi,quod Comes dicitur, quod
litteras saecularibus eruditus, ut etiam librum de Geodosio principe prudenter, ornatoq; confecerit. Ita ipse, cuius testimonio nullu certius,aut antiqui' adduci adduci potuisse lecto. ri constat. Mitum vero opus circiter annuintisti quadringentesimum undecimum, vel proxime sequentem hinc probatur, quod eo tempore ex Italia fugati iam Barbari pax Romano praesertim Imperio subsecuta sit i cuius de antea absentia praepeditus Hieronymus comptum opus nequiuit absoluere. 14 De eiusmodi opere habetur ex Prol gomenis Iacobi Pameli, in secundo Tomo Li, B rurgicon veritas explicata . Non solum enima Hieronymo cartis pronptum opus. atq; eius
hortatu a Damaso Papa in Ecclesiam Romanam illarum aflamat, verum Ec ad assertionis Propriae plurimos, eosq; probatissimos addu- η no v cit testes. Bernoni': inprimis Augiensis testimonium Libro de Missa allegat assirmantis rLibrum De Sacramentis Diui esse Gregorii, Lectionarii vero, siue Comitis opus Diui Hi ronymi. J Id quod capite quinto rursum explicans;sicut,inquit Sanctu Gregorium Libri Sacramentorum, dc Antiphonarum, ita Beatum Hieronymum credamus ordinatorem Lecti Mierois natij, ut ipsius testatur prologus in exordio
voR eiusdem Comitis. J Miciologus item Libro e c de Eeclesiasticis obseruationibus, capite vise-ssino quinto, nominatim Librum Hiero motribuit haec scribens. s Liber Comitis, siue lectionarius, quem Sanctus Hieronymus in paginauit, eidem ieiunio post Pentecostem lactiones ad festiuitatem Spiritus danai pertunentes attribuit . Rursum Rodesphus Tu grensis, cuius de verba in superiori Recensio. no Animaduersione quinquagesimatertia alla-ΣαMIM ea sunt, subscribit. Consentit, M Ioannes de R vς Ianua in opere quod Calliolicon inscribitur, ' Τλῖφ' verbo , Hieronymus: ne on Ioannes Bel thus in Rationali diuinorum ossiciorum capi-11 te vigesimoseptimo. Deniq; hoc idem G lielmus Durantes in suo aeque Rationali diuia D norum ossiciorum sequentibus approbat, videlicet . s Euangelia quoq; dc Epistolas, dc caetera,quae de novo, id veteri, Testamento in Ecclesia leguntur preter cantum, magna ex parte Hieronymus ordinauit quod opus extemplo idem Hieronymus Romam mist, Ma Damaso Papa Canonizatum est, id praeceptum a cunctis Ecclesiis obseruari, Ac aret priatum est Damaso propter auctoritatem sua, quam interposuit. Consequenter tamen Beatus Gregorius, dc Gelasius orationes, de caneus addiderunt: delectionibus, de Euangeliis Re nsoria Vaptarunt. J Ex quibus omni-
religiosas personas semper comitetur , certus auctor Hieronymus conprobatur.
r. s Declaratur istud capite vigesimo in propria Controuersia de multiplici linguarum peritia, qua polluit ipse Hieronymus aduersus
Baroni; sententiam. 16 De eadem capite decit nono, num eo decimo octavo. 27 De ea capite decimoquinto, numero vigesimoseptimo. 18 De eadem capite, decimoquinto, numero vigesimo quinto. a 3 De eadem capite decim quinto, D mero vigesimosexto.
3o Periisse opus iam supra capite sexto circa finem explicatum est. 3 i De Chronici aeque translatione loco sapra allegato paulo superius. 3 1 Deeisdem capite decimo nono,num
33 Habentur Theodori imper inpressae sententiae in Editionibus Parisiensi,de Coloniensi post tertium Tomum. Qui hic Theod tus, siue ut aliss placet Theodotus fuerit neo ex Hieronymo,neq; ex Gennadio. alioue quopiam ex antiquishaurire potui scriptoribus. Mihi cum eo idem omita dicendus videtur, cuius, atq: Ories, Regulas e Graeco in Latinum sermonem Hietonymum venisse nupet obseruauir fuit enim uteri Aegypti Monachus, atq; Pacto Idiscipulus. De viroqi Gennadius in suo de viris Illustribus libro f. atque de Theodoro praesertim in vita Paeli
mi, e nec non in libro, vitas pMrum praenot to, secunda parte,s trista tertio, almus mum in Martyrologio Romano,sub die vige .sima octaua mensis Decembris .HFuit, de alter eiusdem nomi uis, ijsdem prorsus dem poti
bus, Theodorus , Aegypti item Monachus , aim Antoni; discipulur. Sed is in Catalogo
34 Habentur eiusmodi Theophili libri ab
Hieronymo latinitate donati Tomo tertio Bibliothecae sanctae. Editum autem primum ab eodem Theophilo Christi anno trecentesimo nonagesimo nono, secundum vero quadringentesimo primo, terrium qiuadringentesinio quarto testatur Baronius Tomo quinto. Porio diuersi, eos ab Hieronymo translatos temporibus ex eiusdem scriptis haud obscure colici- min. Derrimi de secundi versione loquitur Epistola septuagesima octava cu scribit. s Ru tum orientalious vos Iocupleto mercibus, δίAlexandrinas opes primo Romam vere trans.
muto. J De tertii vero Epistola trigesimaprima ad eundem Theophilum.
383쪽
ssa Reeensio minor A 31 Meminit dehoe ab Hieronymo Latinia
tate donato Baronius Tomo quinto Annalium
Mesesiasticoru sub anno Chrilli eadringet simo decimo secudo hisce verbisneophili liabrnm De sacris mysterias, vel de sacris iappei lectilibus Ecclesiae Dei, eidem Ecclesiae utilissimum fuisse potes ex fragmeto Epistolae Sancti Hieronymi ad ipsum Theophilum data cuCommentarium illud e Graeco in Latinii sermonem ab ipso rogatus transtulit intelligere, quod in Collectione veteri diuersoru auctoriis, ii iis lςgit ut verbis istis:In opere tuo utilitate spem Distas.. uimus Ecclesiaru, eruditi testimonijs scriptu. 30gia . rarum, qua debent veneratione Sancta suscis pere, Ic altaris mittisterio deseruirer sacro i' calices, de sancta velamina, dc caetera, quae adsultu Dominicae pertinent passionis, non quasi inanima, de sensu carentia, sectissimoniam novabere, sed ex consertio corporis de sanguinis Domini, eadem qua corpus cius, . clanguis, maiestate veneranda. Suscipe igitur librum
tuum,immo meum.& ut vervas dicam,nostrui
Cunqi mihi saueris tuus eris. Tibi enim meu sudauit ingantum , de facundiam Graecam L tinae nolui paupertate pensare. Neq; vero, ut diserti interpretes faciunt, verbum verbo redis didi : nec adnumeraui pecuniam, quam mihi per partes dederas; sed paritor attendi, ut nihilo desit ex sesibus, sum aliquid desit ex verbis. - Epistolam autem tuam,idcirco in latinum verati, de huic volumini praeposui i ut omnes qui
Iegerint, sciant, me non temeritate, ac iactantia , sed praeceptis beatitudinis tuae suscepisse
onus ultra vires meas . Quod an consecutus sim, tuo iudicio derelinquo certe si imbecit litatem repraehenderis, voluntati veniam coismodabis. vale JHaec tibi sint, lector, proliabro Theophili a Hieronymo iratulato, qui aequὸ excidit una eum integra eiusdem Hier nymi Epistola i qua maiori ex parte temporis edacitate sorrosa, vix pauca haee ab eius fauc, bus et uta, posteritati tecta relinquimus. nAb Hieronymo versum opus post mox supra commemoratas eiusdem Theophili elucubrationes hinc mihi persuadeo. quod de eo nulliabi in eiusdem Hieronymi, Dieopbilo simili ex causa datis Epistolis, reperi factam mccionem. 3s De Tractatu meminit uilinus in suo Sanctorum Catalogo in Hieram mo, & nos in
Commentariis capite nono, num ro decimo.
37 Citat id ipse Hieronymus opus Epistola quinquagesima prima ad Domnionem hisce verbis. sFrustra ergo verti Commentarios Alexandri J vbi Se Victorius de Alexandro Aphrodiseo testimonium interpretatur.3 8 Plutibus res ista explicata est capite Fquarto,numero primo, dc capite decimo quinto, numero quinto,dc capite decimosexto, nu- mero quarto, quinto, de sexto.
De ea capite decimoquinto, numero j
o Extant hodie in Genesim homiliae tan-
tum decem, dc septem: In Exodum ti edecim: In Leuiticum sexdecim In Numeros viginti octo: In Deuteronomij librum elucubratae e ciderunt omnes. Creduntur vero ab Hier nymo translatae omnes sexceptis ijs mea sem irentia, quae in Leuiticum sunt, scatent enim Origenis erroribus in praesertim,cum de alio noconstet interprete. De eisdem capite decimo a quinto, numero decimo. I Dubitationem propositam vide capite
decimo nono, numero decimo octavo, occa pite decimoquinto, numero octauo. 1 De eodem capite decim ono, num m undecimo. Quibus breuiter adnotatis M.
nimaduersionibus i saluo semper moliori iudicio in finem inponimus ad laudem Omnipotentis Dei, qui est benedictus
384쪽
rum nonnulla in ipso opere allata iam, citantur tantum et aliqua vero subijciuntur, temporis seruato ordine, quo singuli fluerunt. nD-ψμπ- rinii is, Asareu remm - , si a rasi stati. pag. b. fg. Item eis em apud -- -- Tomo te sis, Epimia crauesis p rigesima quarta. I amasu Mem m. Conmen ita eum legerem Graeco, LM tinmi se mone in Evangelium inte pretatione, a nostris, idest, orthodoxis viris olim, ac nuper scripta, de eo, quod legitur, Mattiic Osan f Doulnon solum diuersa, sed etiacontra sibimet proserant . Dilectionis tu C est, ut ardenti illo sisenuitatis ingenio, abscise sis opinionibus, ambiguitatibusq; scrupulosis, quid se habeat apud Hebros vivo sensu seribas, ut de hoc, sicut Ic de multis, tibi curae nostrae in Christo Iesu gratias reserant. Gregori, octoris Decore iemge i. pag. 1s . h. Epistola Ρααntra laetama admiscentiam quadringentes dum quam rasi
D scripsi lituum ad Sin m Presbyteru Hi
ronymum de animae origine. consulens eum.
quomodo defendi possit illa sententia, quam religiose memoriae Marcellino suam essescripsit, singulas animas nouas nascentibus fieri, ut non labefactetur iandatissima Ecelesiae fides, qua inconcusse credimus, quod in Adam omnes moriuntur,&nisi Christi gratia liberentur. qui per situm Sacramentum. etiam in pam
lis operatur, in condemnationem trahuntur.
Setipsi alium librum ad eudem Hieronymum quomodo illi videatur acipiendum esse, uod scriptum in in Epistola Iacobi. 1. Quicunq; autem totam legem seruauerit, ostendae autela uno factus est omnium reus. Sed in hoc duxi etiam, quod mihi videtur: in issio antem de animae origine tantum quid ei videatur, consultatoria quadam disputatione quaesiuir o
casionem quippe cuiuidam sanctissimi,& studiosissimi iuuenis Presbyteri Orosij, qui ad nos ab ultima Hispania, idest ab Oceani liti
re, solo sanctatum scripturarum ardoreinflammatus aduenit, amitterenolui, cui, ut ad Hie Ionymum quoq; pergeret persuasi. Item ciusdem laro dee o octoo de Cmitare Dei, evire quadragesimo tertio Non detuit temporibus nostris Presbyter Hieronymus, homodoctissimus, & omnium trium linguarum peritus, qui non ex Graeco, Gsed ex Hebraeo in Latinum eloquium easdem
Seueri Sulpi* auctoris quadringentesimi deri mi, in Dialogo primo de vinulgus t sonachora
Progressus Bethlehem oppidum peiij,quod
ab Hierosolymis sex milibus disparatur, ab M lexandria autem sedecim mansionibus abest, Ecclesiam loci illius Hieron1mus Pres ter re cit: Nam parochia est Episcopi, qui Hieros lymam tenet. mihi iam pridem Hieronymus superiore illa mea peregrinatione compertus, hi facile obtinuerat, ut nullum expetendum re lius arbitrarer . Vir en im praeter fidei meritu, dotem: virtutum, non udum Latinis, atq; lGraecis, sed& Hebraeis etiam ita litteris institutus est, ut se illi in omni scientia nemo ausdeat conpatare. Miror autem, si non & vobis per multa quae scripsit opera Conpertus est, cum per totum Oibem legatur. Nobis verist Gallus inquit. nimirum, nimiumii conpertus est: Nam ante hoc quinquenium quendam illius libellum legi, in quo tota nostrorum natio Monachorum ab eo vehementissime ve xatur, de carpitur. Vnde interdum Belgi snoster vald rasci solet, quod dixerit,m usq;
385쪽
N ad vomitum solere satiari. Ego autem illi viam ignosco, atqi ita senuo M. Orima talibus ili . potius Mon actis, quam de Occidetalibus disi putasse. Nam edacitas in Graecis gula est i in Gallis natura. Tψmeso Scholastim, inqu* Galle defendis gentem tuam, sed quaeia te, Iiber iste , runquid hoc solum vitium damnat in Monachis 3 Imdverbi nit; nihil penitus
omisit, quod non carperet, laccraret, exponeret i praesertim auaritiam, nec minus vanit
tem insectatus est. Multa de superbia , non pauca de superstitione disseruiti vere fatebor, pinxisse Mihi videtur vitia multorum. Caeterum de semiliaritatibus virginum, & Mq-B nachorum, atq; etiam Clericoru, quam ver quam sortia disputauit, unde a quibusdam,
quos nominare nolo, dicitur non amari. Nam sicut Belgicus noster irascitur, edacitatis nos nimiae notatos, ita illi fremere dicuntur, cum
in illo opusculo scriptum legunt: Coelibe spernnit virgo fratrem, quaerit extraneu . J Ad hic ἐκ ego : Nimium inquam. Galle progrederis repue ne ac te aliquis, qui haec fortasis agnoscit, audiat, teq; una cum Hieronymo incipiat non amare i Nam quia Scholasticus es, non immerito te versu Comici illius admonebo: Obsequium amicos,veritas odium parit: Tua nobis popius ut coeperas Posthumiane, rere Mo tur Orientalis oratio. Ego, inquit, ut dicere institueram apud Hierostymum s x mensibus sui, cui iugis aduersus malos pugna, perpetu umq; cert men. Coppyit odia perditorum roderunt eum haeretici , qui a eos inpugnδre no desinit: oderunt Clerici, quia vitam eorum insectatur, & crimina. Sed plane eum boni omnes admirantur, diligunt: nam quierum haereticum esse arbitrantnr, insanii mi. Vere dixerim. Catholica hominis scientia, sona doctrina est. Totus semper in lemone, totus in libris est, non die, non nocte requie te auclegit aliquid semper, aut scribit, quod nisi mihi suisset fixum animo Npromissum, Deo tesite, propssicam eremum adire , vel exigui tent-V poris punctum, a tanto viro discedcre noluisiem. Huic ergo traditis, atq; commissis omni-nibus meis, omniq; familia , quae me contra voluntatem animi mei secura tenebat implicitum, exoneratus quodammodo graui fasce, penitus ac liber regressus Alexyndriam, visitatis ibi fratribus, ad superiorem inde Thebaida, idest, Aegypti extrema contendi. ibi enim vastae patentis eremi solitudines, plurimum ii tςbantur habere Monachorum. Sub orissi nomine ad Ougus in . Is . g. h. Sacrosancta Romanae Eec a. pag. 277. f. g.
Hieronymus tanta aemulorum laborauit in. t. vidia, ut ab ca*brii Iur virtus doctrinae, id Palladius sibi a poetaonio in aurem dictum scripsit.
Sidony auctoris quari gentes auaria si mi, libro quario Epistolarum Cla d anum com.
Instruit ut Hieronyinus, astruit ut August, nus, consolatur ut Gresorius, ut Ambrosius
Pro peri Aquitani, auctoris quadrinjus mi Fagesimi, m Fupplemento Chronicorum Eusis, αρι Hieronymi eiusdem. pag. a I. d. e. FDem ejusdem io Gro de ingratis aduerseus Pelagianos. Tunc etiam Persiai praelari nominis hospes Hebras H, ct Grais Lati cenastus Eloquio, morum exempta, munc magister Hieronymusti ἀοEderaeciali eribus hostem Dissecau: noscis dedis, quo turbine veram
. Genuata, eruassiliensis Presbyteri . ansiora quadrant intusminonagesimiis Cataogo moracta tum in Ulia Palilio os . - . Paulus Orosis ab Augustino pro discenda .it .vi animae ratione ad Hieronymum missus, redius
teliquias Beati Stephani primi Martyris, tunc a nuper inuentas primus intulit Occidenti. M minit autem suauissimae, iucundisii q: comsbetudinis suς cum Batissimo Hieronymo Precytero, Paulus ocosius libro septimo historiatu
capite quadragesimo tertio. Gelasis Summi Pontificu auctoris quadris gen uom ποηagesimi suarii, in Concitia Romano. pM- as o. b.
Vbicunq; te locus obtulit, Gentilium Bea- istus Hieronymus exempla dulcissima varietate promissuit. totum explicans, totum exornas oc per diuersa disputationum genera disertus semper, dc aequalis incedens. Nam csim ali quos magna ubertate libros protendat, tamen
pro dulcedine dictorum sitorum semper gratus est. Quem in Bethlehem harutasse otio
sum non arbitror: nisi ut in terra illa imiracu
lorum ad instar solis, eius quoq; ab orienta nobis more lampadis splenderet eloquium. Is Epistolam suam ad Paulinum, de Senatorem dc Presbyterum mirificam destinauit, docens quemadmodum scripturas diuinas, adhibita cautela perleseret .vestireuiter virtute VnIus cuiusq;
386쪽
A Giuxqi libri veteils, de noui Testamenti naia
tabiliter indicauit. Quam si ante reperissem, eloquentiae ipsius eedens, contentus fortasse eram de eadem parte nihil dicere. Sed quiad ille alia, de nos diuersa in opere iam contecto, Domine largiente conscripseramus,credo quod Lector diligens, de in hoc opusculo non inutiliter occupetur. Ille enim scripsit ad di- uim legis nouum Lectorem, qui tamen crat litteriss cularibus crudicus, ut etiam librum de Gedosio Principe prudenter,ornateq; co secerit. Nec illa tepestate ut datur intelligi, tatos Scriptores suae partis habuit, quos cum in ordine legere commoneret quoniam illo tem-B pore milites Christi, in Gymnasio legis diuinae, salutari adhuc laborant sudore, in quo dc ipse postea multa eonscripsit. Item eiusdem graealligato laco. pag. IIa. g.
Gregor, Magni auctoris sexcentesimi. IV.
Eeda auctor Utingemesimi quadragesimi.
tina Aurelianens au aeris octingentesimi vias simi. Gro primo de cultu Imaginum. Claudii Taurinensis Episcopi Iconomachi, o & Arriani nouiti; Sanctae Ecclesiae hostis, an
ma ex duorum animabus priscorum compar ta, atq; Vni corpori indita, igilantis videlicet.
de Eusthatij, qui ut verbis Sedulii utamur
ambo errore pares, quanquam sint diuersa s cuti. Licet enim in plurimis ab alterutro dosciuerint, in contemnendis tamen Sanctorum Martyrum reliquIss,eorum qi sepulchris deh norandis,& nonnullis Ecclesiasticis trad. tionibus reprehendendis unum peruertis sine semserunt. Quorum alterius error a Beato Hier nymo, Sanctae Dei Fcclesiae Doctore eximio, veritatis l. fidelissimo assertore, de vesani e roris experientissmo execratore strenue sup
D ratust Alterius vero Gangrensi Concilio per' petuo anathemate a Sanctis Patribus est de
Ioannis ndrea Bononiensis victoris . aucDris missimi trecentesimi, in uro qui Hieron
Quibus plus profecit Latinorum Ecclesiae, quam qui vere dc nouum Testamentum, de Graeco, dc Hebraico, M caeteros ipsius libros sicut Danielem de Chaldaico, de Iob de At bico , suis in eis praemissis formosis, de utilibus prologis transtulit in Latinum Z Id condoctorum nulli creditur fuisse possibile, cum non I gamus illos multiplicis linguae esse petitos. Quod esse no ambigitur Spiritus sancti donsi, pro ut in Actibus legitur Apostolorum . Nec
est dubitandi im illum Deo magis acceptum, cui plus a Christo dori. tur. Petri Pauli Vergeri, auctoris missimi quadria gentesimi et uesimi. Quod si eκ me quispiainquerta , quam huius sanctis Hieronymi videlicetὶ gloriosi viriptimam , polis sin an 'li laudem existimem rhanc scilicet incunctanter respcindebo . cinodmeo quidem iudicio, non possit digne humano ore laudari e Deinde qu3d uno tum: genere laudum earum, quae ad doctum, rectumq; hominem, ac plane religiosissimum Christ: num pertinent, laudari eximie de singulis p test. Quod si iam in eo laudando coepero litterarum peritiam commemorare, druersarum experientiam linguarum, orationis facundia, reos fabularum sensus, multam historiarum memoriam, naturalium rerum cognitionem. moraliumq. sermoniam, tum vero Scripturae
sacrae, veraeq: Theologiae perceptionem, non videbor forsita aliquid magnum dicere, quὁd haec ipsa malis etiam hominibus possint aduenire, neq; enim ista bonos faciunt, sed erudia
tost Aut si praeterea continentiam, fortitudinem, prudentiam, constantiam, m nsuetudinem, patientiam, benignitatemq; in illius laudibus recognoueror nec sic quidem forsitan magnopere eum ornare iudicabo, quod de his virtutibus plurimi Gentilium prediti suere esuntq; hae laudes, videbitaeqtaide viro bono, ita plane non propriae hom mi Christiano. Postremo, si fidem Constantem,spem certam,charitatem intensam, omnemq; sanctimoniam , dccvremoniatum Cultum,religionisq: studium demonstrauero: nec sic qum: tbrtassis laus erit eximia, quod liqc ipsa debet unusquisqi deselectus, fideli R. CLristianus exhibere. At v ro si haecomnia, dc quaecunq; his nomin:bus,
aut omnino virtutis nomine continentur, in
eo suisse uniuersa continor reaq; ipsa non mediocriter. aut vuIgari quoda summotenus m do, sed excellentissime, atq; inconparabiliter assuisse constet. Nonne hoc diurnum quoddam in homine videri necesse est Ego sane, cum trita esse vulgo vocabula, eruditionem, eloquentiam, fortitudinem, prudentiam, ac charitatem, Et caetera huiusmodi commern ro, talia quaedam mihi dicere videor, qtialia solent in communi hominum vita reperiti, Mnon eminentissimas illas virtutes, qtras in ex
cellentissimis viris, paucis illis quidem omni ate sitisse constat. Quamobrem ςgre ferre soleo, Sc Latinς orationi indignari, quod proprijs,atq:exquisitis nominibu , exquisitis sinas laudes efferre non licet,q ac tantum pene a cinmunibus distant virtutibus, quantum semiae Tite virtus
387쪽
A virtus a vitio. Vetum quod orationi deest, oro suppleae audientis intellectus:& no quod dicam, sed quod dicere velim accipiat: quod cie hinc quoq; licebit intelligere: Nam solent pauca horum, aut singula quaedam, dum intenso gradu cuipiam adsunt magnum virum constituere: admirabilis li excellentiae eum videri, qui plura ex his sit assecutus. Quid ergo
is debet existimari, qui omnium virtutum, cu-ctatum bonarum artium cumulum, non perfunctorie, sed ad summum in se collegisset:
cuius vita totius sanctitatis exemplum , et quentia stupor, doctrina miraculum. Itaq; notam sanctum nomen habuit, quod quidem de,s notat ipsum Hieronymi vocabulum, Patm I p. sam in se habuit sanctitatem. Nam cum duabus rebus sundata est in initio sacra religio, predicatione scilicet Apostolorum, de sanguine Martyru: cum qi quod illi sermone docebant,
hi per carceres, de tormenta, ac deniq; morte ipsam astruerent: in virorumq; locum suo gradu subierunt Sancti Doctores, qui quod illi
compendiose docuerant. latius explicarent: quodq; Martyres sanguine suo testati sunt, hoc isti v:tae Sanctimonia confirmarent; atq; aduersus omnem haeresim, omnemq; vitiorum labem. pro fide, iustitiaq; consisterent, ijdem C de militum vices gerent, deductorum. Multa autem, variaq; Hieronymus, uti sortis miles in
hac vita bella sullinuit: cum mundo quippe bellum gessit, ac vicit: Et quando Sacerdos iafastus, de Summo Sacerdotio dignus habitus, ab Urbe cessit: pompisq; saeculi, de omni ambiationi mundanorum renunciauit: Cum carne,
e Dς monibus, clim in illa trans mare vasta solitudine, quae ut ipse ait, exusta solis ardor,bus horridum Monachis habitaculum praest bat, carnem quidem ieiunijs stangerer, spirit Ies autem hostes orationisus effugaret: cum
improbis atq; aemulis, in quos saepe per prologos, saepe per Epistolas scribe do inuectus est in Cum haereticis, quos libris, tractatibusq; scri
bendis saepenumero de diuersis conuicit erroribus, disputando ii vi rationum superauit. Doctoris ergo nomen ut habet, ita dc officium studiosissime vivens gessit: praesenteS Voce,&exemplis erudiens absentes scriptis. Vtrosq; vero tam suae aetatis, quam post os volumi nibus diuersi idiomatis, varia interpretatione linguarum , vivorum doctorum eruditi nem adiuuans, rudiores historia delectans . auctores instrueus arcanis, sacrae Scripturae sens bus explicandis. Eloquentiam crete iacius laudare tentarem, quae tanquam riuus limpia
dissimus leniter denuens, dc aspectu, dc sono delectat, nisi ipse se multo melius, quam a me
fieri possit,elepentia sua legentibqs commem
Auctorum daret: ad qua digne praedicanda eius ipsi' elo z
quentia Opus esset. Nec me deterret quod da- natus fuerit eius studij aliquando Hieronym cum est alica visione ita tus, ad Iudicis aeternit tibunal, dc quina esset interrogatus, pro Christiani nomine. quod inter metum, trepidati nemq; profitebatur, Ciceroniani sibi nomen obi jci audiuit. Neq; enim res ipsa da nata est, sed fortassis eius studium vehementius: sine qua profecto vix sacrae litterae, certὰ non tamia cum voluptate legerentur. Haec igitur, ut caeterae quoq; dotes, quas strictim conantem raui; multos acerbissimos': illi aemulos comparauere, quorum ut improbitati cederet, Roma migrauit, de qui Doctor late clarissimus Fliabebatur, Gregorio NaZianzeno in discipi, nam se tradidit. Post quae studia, cum dest quentissima Vrbe recessisset ad eremum se tr stulit, Se qui in vi omni si urbanissima homines perpessus erat bestiales, in desertissima eremo bestias est expertus humanas, ibiq; leo natura saeuissimus imperium eius pertulit, cum hic homo natura mitis in se saeuiret. Roma iagitur Bethlehem permutauit, diuitiq; ex Urbe non tam pulsus, quam cedens,elegit ibi pauper vivere, ubi pauper Christus est natus: deinde salutem petere, unde ortus est auctor ipse salutis. Quid enim aduersus malignitatem tu. tum uspiam esse poterit, quando tanta virtus GPersecutore non catulit Quod si nobis quid
tale accida ex eius casu consolati nos ipsos debemus, inter ea vero maledicos benefaciendo vincere, dc eorum in nos odium viriti te patie tiae, mansuetudinisq; superare: illo praestante qui vivit, de regnat in saecula saeculorum.
Baptistae Halma in Vira Damasi primi Prauia ficis, auareis mHesmi quadringentesimi se a g si secundi.
Pacata Ecclesia, Damasus otio litterario delectatus vitas Pontificum, qui ante se suere, conscripsit, easq; ad Hieconymum misit. Non destitit tamen de templa, oc cultum diuinum augere. Primus etia Hieronymi scriptis au utoritatem dedit,cum prius Septuaginta Interpretum scripta tantummodo in pretio essent.
Nam de Biblia Hieronymi legi coepta sunt, MPsalmi eiusde fidelitet ex Hebraico traducti, cum antea apud Gallos potissimum inconpo, sic legerentur. Eiusdem ιη Vira Innocenti Primi. Tempore Theodosii Hieronymus Presbyter, in Bethlehein habitans, ingenio ac facun. dia Christi fidem mirum in modu auxit, quod etiam scripta declarant.
Eiusdem in Vita Bonifacisprisu. Bonifacij primi Pontificatum insanem reddidere multi praeclari viri, maxime Hierony. mu
388쪽
Dὸ Hieran mo Elopas . sysa inus Presbyter, Patre Eusebio . natus Oppido
Stridonis, quod a Gothis euersum, Dalmatiae quondam, Panoniaeq; in finibus suit. Quantum iuuerit iste Ecclesiam Dei, vita, & scriptis, non attinet dicere, cum vita eius sanctissi,ma omnibus praeluceat, dc scripta eius ita, dein pretio, de in honore sint, ut nemo magis I satur , ab eruditis prςlertim. Moritur autem Hieronymus in Bethlehem , aetatis suae anno nonagesimo primo,ptidie Calendas Octobris. areis Baptiua ManIuani Carmelis auctoris missi qiuuent ι, Gro nono Fassor
Depravasa locis, ct conceptacula θmpharn ebib M anima , primum amisisse nuorem Noe Dasiabruiem vigilans induaria longo
Incola Carmeli docuit compsere vates, Fungeris oscio, ta raptus ab arbore ramus, tauo Mampurgauit aquas, foHess Sabaeos Tu velut Alcides contra Smphalica monu Haresiarcharum claua decernis es arcu: Tu quasi ollucis genitor iubar elicis almum, Ignitas , tuo totum iactit is in orbem
bres Dissipar, o pus coelum squaloreser euat, tam Solem, Lunamsaperat, Titan fiastra. ut visam infundiispasis horrentia flantis Frigora ad Australe risu proculexulat urna, Ad superos tandem longo iam frigi auo,
Vt pote qui Dabar annorum in limine centum Mandis, se aser nastureis dulcedine vita . O Parer adnostras voces conuertere, or audi, Prandia ιam δε - sumin ad diuina vocati.
Eι transire prius pers Acta negotia longo Est pus incessu se inertia corporis obsat. se sus hoc igitur ne deficia inrisora Tu eui concessum ea, epulis accumbere Diuum, D fre opem posita tanto in inferimine Imba. Marci nton, Saberct, auctoras missimi quingentesimi, Tomo suurto, librosecundo exemis
Ferunt Hieronymum stridonensem, Clitiastianae pietatis lumen, εc propugnaculum imgens dicere solitum: oppida de urbes videri sibi tetrus carceres, & solitudinem Paradisum. Putas eum sensisse quae dixerit,quippe qui horridum Sitiae solum, scorpionibus de seris insem tum, sacco amictus,humieubans, aqua de her. his victitans Romanis praetulit delirijs Cali, Caleagnini Ferrariensis is Imagistri Focyι Hierou .
EQuis in oraclo spirantem imagine fixis F
Et multa inuis Aquailentem, incanas mota, Passidaiore fame, ct multo membra horrida tabo Promentem acco, ct maculosa nebride cim
ει Aro toties plangentem pectora saxo. Pectora tot'tunda bonis qua mine largo
Fuderunt ouis arcana volumma, nobis Diuinas cst opes, prisiorum oracula vatum, Unde salus, unaee o vita melioris origo Neu mihi te nimia exemplis crudelibus urgen
Ba potuere gena tigrissetuά rigentes p uid latera hae cilicam crudeliter obsita suis Esinis implexa ' quid enthea pectora tantum Admisere nefas 'quid mens caelestias hau is se quid est ' ramis qua vi aptacula pamis rauam lachrymis,se sol irassingultibin υμ,
Nocte die crarias. En vix emis anda muns
2 Pitur, auris harent compagine cocta. προ iam Heragelidum, qui quondam natur Mnrrum Arua Palissimpudisti torrula eancro Issius tenuis tunc vix agnoscitur umbra. Cur tantum lituis de re t ibis: Non feras hastis GHae ausit, non mon alguserrantiaotas ιτu monstris sus in te crudelior hoste. Parce pater tisi, parce ater: Vos verbera , mi Me Flagra decent, qηos mirimodis rapit imperas
Dum cetiam toties ,superosi late mus vltro. Hinc vocat ambitio, trahu hinc vesana titulor ne mouet ira seuos stimatis, ramor inda eoe eet r ne premis ista animo semper rediuiua ν ω'as . Nos ergo exultantemali in Lue a trahens
Castigemus eruam.vispali conclusus inquit FiEt mores feratio leges patiarar heriles: Sed quoniam sinere io, fine numine Diuum Witimur in cassum, quia vis humana fatisciamus age, ct infandus ammo miserare labores me Mes o Pater, o proprius res aspice nos
i ir; tua nobis plagae, tua verbera prosint. Beati Dardanis. De his. qua psterat dicere irim Hieronymus in deserto.
Eris stringi ut pusso mea pectora saxu
ni alutifera vulnera quinque Dei. Parriret admis,si quidpetrauimus olim, Felis, qui minima uiscartutores;
389쪽
Possemin hine certam nobis si raresalmem,
Etsimul aeternum concitiarepurem. Urbis de am humana incendia montu, Fugi as σ qui utamosa corda facis. Antra tio ιmolimiu vivo pendentia rubo,
prios bisuris lustra fuereferu
Aura, προ irri uagarruliu amnis aqua. Vivitur hic paruo, nec me conmma tangunt,
Et quia nil cupio. nil mihi deesse potes. Sola fames reditsomacho atissima norio
Terra etenim nucto fruges parit a ma labore: Pro molli frondes, Iunt mea arata, toro Nullius hic mgra tingo uligine famam,
Nec mea corrodit pectora buor edax. Num meam amhitio vexat, nec gloria mentem Pendet ab aeterno, Hena noura, Deo. Non Venus huc varia ιη editur cata colore,' Pνotinus Cred.Iur siqua obeso venis. Securos, placiaeas nos captamus is umbra, Nec tuba, nee furessomnia nostra fugant. Non auxi inuigilat Ioculis, victu parand Meusintenta patri stuplacere Deo. Omnia tunt nihil caelestumpraeter amorem gi quidarunt homines eoncipiunii sibi. saepe mihi assidunt mansueu corde leonera rHorren a assurgunt horribilest fera . Me fatis escit Dominicumdia tutum o Et mea nurus consita mens sceleris, His tamen in rigidis scopulu, Amibus1 ferarum Fons Gi dat potum, praebei or herbarisam.
pugnare meum untis cor blanda volup as, Sed ratio summa ruat in arce mihi,
At tu qui indu fgenio, dulcis L o, Mollibur'plumis mollia membra sones, miser, ab quantos patiere litus nus ignes. Si rus hue capido ira miri pede . Lud uiri Viuis de causis corruptionis artium, tibro secundo. Hieronymus Litinos, Griems, Hebraeos, Chaldaeos scriptotes plures euoluit,accuratius excussit 1 quam eorum qui post eum quisqua: nempe homo summa industria preditus, indefatigabili studio, S longa vita usus. Eius iam libro de conscribendis Epytilis, δε- ite de auctorsim Epistolarum. Hieronymus ardens, M vehemEs, ut vide tui semper ad Iudices dicere de causa capitali. atris Ludoviri Granarensis Tomo seu δε
Contionum de Soctis, Commeum in fest Sancti Hiero mi Quid non in Hieronymo mirabile .sauid
non amplum atq; magnificum ρ Alius in eo mirabitur, hebdomadariim inediam, alius viagiliarum diuturnitatem, alius orationum in. stantiam: Ego vero in illo Sanctarum script rarum amorcio, de continuum diuinae Lapiemtiae studium, cui se totum addixera vehemcter admiror ..Hoc enim faciebat, ut mimzma noctis portio daretur somno, minor cibo, nulla otio. Hoc autem studio vir Sanctus magnam Ecclesiae, d,uinarumq; litterarum midiosis iscem praetulit: & quamuis omnibus virtutibus suerit ornatus, pr*cipue tamen in B. Hier
nymo sapientiae donum eluxit, atq; in rectoviu di sς entia suit versatissimus.
Chri fissoni Angli in Pastione ad E sib, historiam Ecclesiasticam. pag. I Inh.
Cornely Schultingit. pag. I s . b. e. Mariani Victor'. IS. ιδ . d. e. Hieron mi eum ad merum, tum ad Theologica rum controuersiarum conpossionem U-ρ ia sentemia. t A Gratiano in prima parte tecretorum .hu, est, in Distin Boni M. D mina. 9.c. Vt veterum. Dist. I 2. α Illud
Dist: L s.c. Primum . Distinct. 2s. C. Vnius. Dist. 17. c. voventibus,&c. Si nupserit. Dist. 29. Necesse. Dist. 3ι. c. Silaiiapus. Dist. 32. c. Hospitiolum. Dist. 34. C. Qiuorundam, in medio canonis. Dist. sq. C. Vidua. Dist. 3 s c. Ab exordio,&C. Luxuri n. & c. Ecclesae, de c. Vinolentum, ibidem. Dist. 3 c. c. Si quis vult. Dist. 37. c. Sacerdotes, c. Nonne, c. vino, C. Legant,c. Legimus,
ε. Si quis,c. Qui de mensae. D. st. 3 3. c. Si iurata,c. Ecclesiastica. Dist. o,c. Non est facile. Dist. r. Initio Ecce. Dist. 2. Citatur Res la Monacharum. Dist. ψ3. Initio pudicus. Dist. 4 s, e. Recedite. Dii .49,c. Sacerdotes Dist. so. c. Et purgabit, c. Cum exaudimo, C. Iesus filius, c. Quicunq. Dist. Is . C. Nasci, C. Dominus. Dist. 76α Ieiuninm,dec. Vt inrD.st. 86.c. Esau,&c. Qui clementiam. Dist. 92. C. Cantantes . Distinct. 93, c. Illud ex
390쪽
In fresimia paria, hoc ea, in Causis. CAusa prima, quaestione prima, c. Iudia
ces,&C. Nunquam,&c. Hi quoscunq; Cau. I. q. I. Sic populus,c Odit.c. Illi, c. Ma Cion. e. vide Ibidem, c. Sicut Christus. c. Maledicam, c. O Propheta, c. Sacerdotes. Causa
2.q.7.c. Non omnes, C. Paulus. Cau. 7. q. I. C. In apibus. Cau. 8. q. l.C. Moyses. c. Qui vos, C. Licet, c. Si ergo. c. Audacter. c. Illud,c. Qualis, C. Vereor. Cau. I o. q. t. c. Quia Sacerdotes. Cau. I I. q. 3. C. Audi, C. Nolite recedere ,&αB Nihil, velisur Item Hieronymuς,6c c. Quom do.c. si quis dixerit.c. si quis hominem .c. Quicunq: c. Existimantic. Si Dominus. Cau. t 2.q. .c. Clericus, C. Duo sunt. Cau. I 2.q 2.C. Gl ria Episcopi. Cau.i3 .q. 2. c. Postquam, C. In praesenti. Cau. Iq.q. 3 .C. Patant. Cau. I q. s.c. Nemo. Cau. Iss. q. s.ci Fur autem. Cau. ls. q. s .c. Si quis insaniens,& c. Si quis non iratus Cau.ls. q. I.α Monachus. Si cupis esse. α Alia causa.α Ecclesia. α Sic vi .c. Si ciericat'. Cain
C Cau. 23 . q. 4.α Qui secundum, ibidem. c. Ille' gladium, versu: Porro illud Hieronymi. Cau. 23. q. s. c. Quid ν c. Regum officium. c. Si apud.c. Non solum,C. Non est c. Qui malos. α
dae. αTransierunt. Cau. 2 s. q. 2. c. Non statim. c. Sed de illud. Cau. 27. q. 2.C. Additur. C. Qua ' Propter. c. Genuit. C. Egrcssus. Cau. 3I. q. l. C. Quomodo. Cau. 3 2.q. IM.Sicut non omnis. c. Conubia .c.Sicuti femina.Cau. 32. q. q.C. In eo. c. Liberorum. Cau. 2.q. s. c. Si Paulus. c. Praecepit Dominus.C. Apud nos. Cau. I 2. q. T. c. D Omnes. Cau. 3 3 -q. 3. de pinnitentia, dist. I. c.
- - Omnis iniquitas. c. Et renit. α Importuna. e. i Qui Saninis. c. Si agamus. C. Quamobr m. c. ' Vide benignu. c. Ecclesia. e. Super tribus.c. S cunda, α Quia . c. Ne sorte. c. Praedixerat. c. Mensuram . Cau. 3 3. q. 3. de poenitentia dist.2.c. Super tribu .c. Rrmu. c. Nullus. c. si enim. u. 3 3. q. s. dist. I. c. septies. C. ta.c. Acab. c. Sicut ait. C. Nahum. α N hil Iudae. e. Prima consolatio, versu: Item opponitur. C:Quaerat, c. Si quando. c. Cum ita puniatur, Dist. . Et c. Haeretici. Cau. 33.q. 4. ist.7. c. Sciatis. Cau. 3 3. q. s. dist.7. e.Tune saluabitur. c. Hoc solu. c. Qui sitit. c. Cum caput. Cain 3 q. I.&2. α
Non si M. Cau. 3 6.q.2.c. Tria legitima. Is ira ira parte, hoc es, De Consuamne DE Consecratione dist. Σ. C. Dupliciter, Vc. De hac quidem, & α Singuli. c. Nec
Moyses c. Accipite. c. Sacerdos. De Consecta dist. 4. α Eodem modo. De Cons. dist. s. αNon dico.c. Sint tibi ieiunia. c. Non mediocri. ter. c. Quidquid . c. Ne tales. C. Legimus. αNunquam. Hieronymi eiusdem tesimonia a Mutabo Sententiarum in tibris Aequὸ sententiarum, atriis primo ponsmum astita. Distinct. 6. littera C. Dist. 8. lit. A. & B.
4 Eata inscundo. Dist. 2. E. Dist. 7. B.& D. Dist. II. A. 1 E.
M. N. Dist. 3 6. H. L Dist. 3 9. C. Dist. ψ 2. F. Dist. 43. B.
Dist. a. A. Dist. s. A. Dist. . H. Dist. Io. E. Dist. 3 6. A. Dist. 3 7. B.& C. Dist. 3 9. A.
Dist. i. C. Dist. E. F. Dist. 4. B. Dist. 8. D.
Dist. I . A. Dis .i I. A-Dist. I7. A. Dist. I 3. E. Se F. Dist. 2 s. A. dc C. Dist. 27. G. Dist. 3I. E. Dist. 32. D. Dist. 33 B. Dist. 3 s. A. Dist. 2. l. Dιst. I. . Dist. s. E. Dist. v. G. Hieronymi eiusdem a Dritates a S. Thorara in Theoti ca Summa, atq; in prima praecipia parte Megata.
P R ima parte, quaest. 1 p. art. Io. in prima obiectione, eiusq; solutione. V2 F. arc.
q. in vera decisione. Qu29. ar. . in 3. Oblectio ne, de 3. solutione. Res 3 r. in conclusion C art.
Q. 89. art. s. in decisione veritatis, dein Conclusone, oc in responsione ad s. Q. II .ar. 8.in Conclusione. . II s. ar. I. inrcs p. ad i. in III. ar. I. Q. III. ar. a. in responsione ad pri