장음표시 사용
361쪽
rer obsime in limine, loquere ei verbis Domitini r Mater mea,& fratres mei sunt, qui secerint
Voluntatem patris mei. J Ad Heliodorum I Odesertum Christi floribus vernans r O solitudo, in qua illi nascuntur lapido,de quibus in Apocalypsi civitas magni regis extruitur, JIn hae s Quanti ibi flores quam spiritualibus gemmis prata vernantia J Ad Marcellam Epistola decima septima dicitur L Ambitio sin urbibus scilicet; potentia,magnitudo urbis, videri de videre, salutari oc salutare, dc detrahere, vel audire, vel proloqui, id tantam hominum frequentiam, saltem inuitum v:dere, a proposito Monachorum,&quiete aliena su J in hac: s Haec de istiusmodi, cum vitam in vi bibus lacerent bonam,quid facies irater in mediψὶ aut
vitiis, aut anathemati colla submittes. Praetermitto crebras salutationes, obsequia matron rum, varias si illecebras,quibus etiam rigid ita
mi animi emolliuntur. J Quod ne longior sim,sngula huius ad Praesidium Epistolae verba, ad
eum usq; locum,ubi dicitur. Pellicani cum s os a serpente filios dec.J Hieronymum omnino loquentem exprimunt. Caetcra ab allegatis nuper verbis usq; ad finem, nec Hieronymi sunt, nec cum ipsa Epistola coliarent, quae sui ipsius conclusionem in proxime superioribus m manifeste prodit: hisce videlicet: f Plura cum ibere vellem Acc.JFragmentum autem inter eiusdem Hieronymi scripta depraehensum, ne divagans interiret, ab antiquariss huic perperam Epistolae aliquando adnexum est i atq; ita
progressu temporis, unum cum eadem creditu est, cum tamen reuera nihil cum ca liabeat. Deniq; ,cum hactenus allata omnia: temporis nimirum ratio; locus: auctoris professor eruditionis, ac phrasis splendor, totum ii Epistolς vrgumentum,nec non verba pene singula Hieronymum praeseserant auctor Em: Habeaturi insuper ipsiusmet Hieronymi indubitatissimii. am: certissimum ex Epistnia nonagesima oct D ua: ἱ Anno praeterito)de arctissimo cum eodem, Praesidio necessitudinis vinculo testimonilitia.
Accedat deniq: aequὀ Augustini Epistola, apud
Hieronymum nonagesima quinta. Sicut prinsens J amicitia inter utrunq; manifestissime explicans i Huiusmodi, inqua omnia,hanc quoq; Tomisoni Epistolam de H ieronymi germana conuincunt, α eiusdem Praesidii ipsunmee Hieronymum ad Monachatum fuisse proni torem, atq: deinceps Patrem in Bethlehemit, coenobio, satis superi: conprobant. Haec sunt, quibus ab Hieronymo Epistolam iniuste ablatam, idem restituendam, Petro Mariae Campo, mi Manis patriae memor.bilium retustiirtori acuratissidio alias respondi.
tione antiqua olim inter se manuscripta exemplaria,in quibusdam inim Terentia,in quibusdam Therasia flatiliabatur. Fuit eiusdem nominis Paulini Nolani quondam uxor, tum sanctitate, tum demum Monastica proseissione cel
bris, de qua de apud Hieron mum Epistola decima tertia. ὶ Godsi quis ad hanc ipsam, scriptam Epistolam contendat, praeter styli se
manitatem, temporis quoq; ratio, Maximo Taurinensi Episcopo congruere certis seiat.
αι Lectis luteris tuis. Novi Theophilum Episcopum Alexandrinum de celebratione pariter Paschae libros, quos idem sanctus Hier nymus de Graeco itastulit in Latinum edidisse. Evetum hunc abeo omnino disparem esse,. clarat Sanctorum Patrum Bibliotheca, dum adamussim eiusmodi Theophili sculpta libro tertio percenset. Hinc libelli Hieronymus auctor negatur, quod in eo ex aliorum doctri, na Paschae atq; Hiericho interpretationes asserantur. Augustini autem lucubrationem est hcommunis sententia est, quae dc ideirco mihi probatur, quod illius auctorea se Africanum ostendat, dum h habet: s ad mouendum pidanimum,& acceudendum diuinae lectioni, as.fectum varia consuetudo est: Et pleraq; Ecclesiae membra pignora sunt i Ita ut Donatistae nos repraehendant, quod sobrie psallimus in UEcclesia diuina cantica Prophetarum. a1 PMo leuisu esse cramen. Obiurgationis huius arbitrati sunt nonnulli Tertullianum auctorem, alis Augustinum i quidam vero sub incerto eandem reliquerunt. Sed quidquid BEpistola elegans valde est,ac erudita . De C dem argumento habetur apud ipsunmet Hi ronymum Tomo primo. Epistola altera, in oritdine quadragesima octaua. as Nisi vererer, Marisme Frater. Pauli no Nolano tribuitiir,quanuis in catalogo scriptorum eius haud adnotetur. Porro quod in Euagrium inscribatur, alterum ab eo intelligas, qui Antiochenae tenuit sedem Ecclesiciis enim Epius aeque,aceruditus fuit. De eodem capite quarto, M septimo.
gumenti altera extat Tomo primo, in ordine trigesima quinta Epistola, cuius de exordium idem ferme est: eademqi a coniugio Contra hendo verba auocantia, nec non cς dem pro contemnendis opibus argumenta. Hoc tantii
praesentis Epistolae Hieronymsi negare mihi videtur auctore,qudd nonnullis minus interda Latinis vocibus ipsamet respergatur: cuiusmomodi sunt, secutor: seruiri, de similia. Vide
Animaduersionem in pretallegata primi Tomitiisesimam quintam Epistolam. nsentiunt
362쪽
In eandem Animaduersiones. Iasomnes Paulini esse, dciam eum Meteris eius scriptis impressa circunsertur. as Maesint verba, g ucsuus. Incerti au totis, & quidem neoterici creditur. Dissid re autem a Hieronymi peritia o eo expresse deducitur, qu/d aliter hebraica quaedam n mina, quam idem interpretatur Hieronymus, exponit. Verbi gratia hic auctor Ageroth i terpretatur Villam: Hieronymus votδ, atria
seu vestibula. Hie manna album significare dicitur: apud Hieronymum, Quid est hoc e Hic Tophel exponitur stultitia, apud Hier nymum veris, Achitophel squod idem est ae phel, ut videre apud Pagninum est de limy blateis nominibus stat et meus eadem, siuo
irruens: vel frater meus cogitans, siue tractas
vertitur. Deniq; saliuam non sapit Hier nymi .
as Omne Viserium . Fragmentum mystieae huius explanationis in plalmum quadra- stamum primum alium ab Hieronymo ex eo praesesert auctorem, quod in ip Sitivit anima mea ad Deum sentem viuum J legatur tHieronymus vero ad fortem viuum, sius soristissimum. Vel Deum viventem lex Hebraeo venit. Vidisse tamen illum Hieronymi scri pta hine declaratur, quod ex eis quaedam a Cipiat, presertim vero, quae in tituli expositi si ne sui caetera omittam in enarrat. Tu vide Hieronymum in expositione Psalmi octogesimi tertii, & eadem cum his esse comperies, quae in huius fragmenti exordio afferuntur,ar In omni Emo. Eiusdem auctoris frus-riam aeque istud mysticae explanationis est, MHieronymi sententiam in translatione verbirum s O Domine saluum me fac J pro qui bus in Hebraeo, Osia a legi affirmat, sequi, tur. Vide Epistolam centesimam quadragesimam quintam ad Damasum Papam , paulo post initium. as Cogor a te tibi Dar e . Distat valde ab eruditione de stylo Hieronymi. Sed D n i figuraliter: spiritualiter i & his similia quae in Epistola habentur dictiones HimonDino communes sunt.
ast Exulta caelum, est inlatim esto terno. Nihil, siue hic, siue sequentes resipiunt Hier nymi pectoris sermones. Eorum vero si gulos diuinate velle auctores .dissicillimum. 3 o Hodie verus Sol. Leonis Papς, vel Maximi Taurinensis Episcopi sermonem esse suspicatur Cornelius Schultingius. Sed reuera neq; dicendi ratio, neq; orationis circuitus ipsum Leonem, quin potius Diirum Fulgentiu, exhibent. at Dies Epiphaniorum. Incertus. Ja Iuomodo nutes se per Genet lacertissis 3 Hodi ratres charismi. Inretius. πs. Non queo Fratres charismi . Incer
3s Sapismo rogatu . De hoc Baronis accipe sententiam ex Annotationibus ad Martyr logium Romanum acceptam: Fertur inquit apocrypha scriptura, de merito in angulum P iecta nomine Sancti Hieronymi ad Eiushoch: ude vinculis B. Petri, qua mendax auctor testatur eiusmodi vinculorum solemnitatem a a siluestro Papa ex Constantini decreto stareseeam: quae quidem scriptio, cum nullius priae rum auctorum testimonio fulciatur,& filmae auctoritates contrarium persuadeant, ab omnibus inprobatur. JHaecille. Porro praes meis Usermonis vanitas in eo detegitur, quod non ante pretiatae Petri catenae repertae sunt, quam
Eudocia Hierosolymam Roma pergeret:per xisse autem illam quadringentesimo triges,mo sexto, vel sequenti Christi anno, auctot Euagrius est libro primo, pite vigesimo. Id quod & ex Socrate, Malcellino, alijsq; comprobatur.3s Dignum eI fratres. Multa more suo sese invigil js disseruit Hieronymus in libris
presertim aduersus vigilantium, ut propterea opus illi non fuerit de eodem argumento plura repetere. Sermo tamen eruditus cst, etiamsi lepore,ac Hieronymini venustate non a affluat
3 taui thiopem inuisat ad balneaι . Ilis legitima proculdubio haec ad Pammachiu, M. Oceanum inscriptio est. Qui enim fieri potest, ut quos semper, tamquam veros munda contemptores , Christiq; inuictos athletas suis extulit scriptis, nunc eosdem, vitiorum mulo
si te suspiro hominem. Incerti, ac vix Latini hominis.sst Admirasile diuina . Adeo balbutit veIoviniani eam crediderint Cornelius. Ex his autem conpacta censetur, quae ipsemet Hi ronymus ex eiusdem Conimetitariis de qui- Flbus capite decimo septimoὶ recensuit. o omnium quidem defriptum . Inter S. Ioannis Chrysostomi opera reserente Cornelio reperitur. At quod neq; Ioannis Chrysostomi, neqi Hieronymi, neq; cuiuspiam scriptoris Catholici ea sit, Bellaimini iudiciuest. Pelagium autem ideo illius auctorem esse, vel eius sectatorem pro certo tenet. Et reuera Bellarmini ego eensura admonitus, P lagium in ea loquentem audire videor. Quandoquidem liberum arbitrium auctor sic attollit , ut munus a Deo homini datum
illud antat i mox eius usu nulla diuinet graue habita ratione, vel mentione I s Nnnn lum
363쪽
Iutis idipsum causam inserat. Tertio, ve- gratia dc misericordia γ in calce concludat. niam absolute peccatoribus dari ex merce. Atq; haec deprima Epistolatum serie. de sudoris , α digna poenitentia i non e
In secunda serie sunt proprios auctores suis titulis
.i Paulistu Sebastiano eremta. Mariani Victor, Disivi Reat praemoniano adsectorem de Aporiis pro omene, in qua Uenditur istum non Pamphili 'rara
In Apo am Casariensis , fiso Pathiis a Gmptam pro Origene Rufini ad B Machariumprooemium. ologia Eusise Caesariensis pro Origere , λψην interpreu, falso Pamphilo martyria ripta, quindecim capita contineus. Rufini liber De a ulteratione Groram ori genis ad Macarium duo evitaeontinens. Prologus Rusini in Periarchon Origenis a Macharium duo capita contInens.
s Hieronymo De rarione anima. um De origine .
u mi homilia De Pastoribus. 3 Varenus Rufino, ne ducat νxorem. Gennady Inobium virorum Casalo uasanini quinti erit cis Regula monabo approbatis. Re Ea Monachorainu Sancti Hierommi exscriptis eiusdem per Lupum de Olmeto coia lecta, capita triginta H continem. Dialogis μὴ nomme Huron mi est et nisi ex utrius, sicriptis ab is certo auctore
De Corpore, O sanguine cisti Hon,ita in
lic Ancto merito. Iure Paulini Nolanio nomine inscribitur,eum eius di sit,& in-rer eius opera inpressa legatur. . inaraam Uinor, Oe. In primam bmis voluminu. De eodem argumento tu vide insuperiori opere caput decimum Octauum, numero decimo. In i pologiam Eusese es e. Cognoscendae rifatis. Mentitur aperie Rufinos in hoc prooemio Mologiam pro Origene Eusebij Caesariensis olim Arriani Episcopi, Sancto Pamphi. D lo Martyri tribuens: singulorum tu caulas Leotas inquire capite decimo octavo, numero quinto. Tentauit nanq; Rufinus in Apologis huius translatione, atq; iiiscriptione, quod de quanplurimi post eum haeretici, Caluinusq; praesertim, qui Institutiones suas. primo sub Aletani, Caroli Magni praeceptoris nomine edidit, ut sub Catholici patris conficto nomine proprias blasphemias plausibili omnibus exhi, beret. De Machario eiusdem Rufini discipulo, mi opus dedicatur in alibi. ologia Eusebi, o e. NAhil mirum straret. Non moueat quenpiam , quod sub Pamphili Martyris nomine opus aliquando editum , dcx eiusdem Mart is ab Hieronymo primum ereditum si i de eoq; propterea idem Hiero
tonymus meminerit in Libro de Scriptoribus, sub Pamphilo i Enimuero deceptus ex falsis illi a Rufino assixo titulo, vete Panihili eo misnime inspecto2 germanum putauit; at 5tro. um iijs de fide inter eos exortis, intimiusq; reb ipsis ex Graecorum bibliotheca mutuo ac Pti tunc prorinus & certum eiusdem Apologis auctoris nomen Eusebij nimirum, & Translatotis Rufini videlicet in perfidia, quam toto declarauit Hieronymus orbi reuelata est. Atq;vt Eusebij,Panphili dicti, Episcopi Caesarietas is vitae professionem agnoicas, Arrianae impieta tis assertorem, dc praeceptorem eum scias. Origeni praeterea adeo addictus filii, ut idcirco libri eius De Ecclesiastica hictoria a Gelasio inter apocryphas scripturas reiecti sint, quod nimirum eundem Origenem nimis celebrarit. Haeresis labe pollutum illum Sanctus Athana. sius, libro de decretis Nicenae Synodi vocat: Sanctus Hieronymus in utroq; libro aduersus Rufinum, non haereticum tantiim Arrianiam, sed Arrianorum Principem, ac signiferum si gillat. Deniq; septima Synodus, Actorum quinto ciusdem, tanquam Arriani omnino torust auctoritatem.
364쪽
Λ a. Dilibre dei duduratio/recte. In his quai seperuri. Quae aduersus libri bullis delis amenta Hieronymiis scripserit, decimo octauo
capite, numero nono proseruntur.
Pro in Rufini. Scio quai turimos trum. Attollit in hoc Rufinus omni laudum genere
Hieronymum , at qua versutia explicatur capite decimo quinto , numero vigesimo exto. Fragmentum tibrorum periarchon. Omnes qui credum. De integro volumine agitur capite decimo quinto, numero vigesimo septiamo extat nunc inter Origenis opera primo Tomo libris quatuor distinctum, illudq: non Rufini, sed Hieronymi translatione creditur elucu bratumi maximὰ cdm translatum a Rufino ubiq; terrarum protinus damnatum sit, a x uiui quosdam. Tu eam nunc suta sum, nunc deorsum versam, de ad Herculeum lapidem probatam vide libro secundo Apol giae Hieronymi aduersus eundem Rufinum, capite primo, secundo, tertio,& quarto. Scripta probatur anno Christi quadringentesimo primo, cum antea idem Rufinus ab Anastasio Summo Pontifice ad dicendam causam Roma
43 Probara quirim asctionis. Confictam hanc ab Hieronymo Epistolam iactare per Orientem consueuit Rufinus. De ea capite decus: mo octavo, numero quinto. Hanc ipsam S. Pontifex Christi anno quadringentesimo secundo ideo dedit Epistolam, quo litteris Ioan. nis Hierosolymotum Episcopi de causa Rufini
interpellantis occurreret. Quod vero in ea I annes ipse, a nobis ubiq; haereticus, atq; Origenista iusto titulo sugillatus, summis esseratur Praeconijs, non moueat quenpiam, Eiusmodi enim, vel meliori is tunc fiugi redditus, vel Catholicae saltem fidei exterius delineatus,etiasi
Origenis errores nutriret in pectore, conprinhatur. Idipsum, de Baronius sub anno Christi quadringentesimo secundo. Rufini Inuemaaram ctc. Perlegi siripta tua D pronianis. Tres primum Rufinus libros edidit, sed tertius interiit. De eisdem capite
decimo octavo, numero quinto, ubi de Rufini eiusdem miserabilis vitae exitus aperitur. Con- signatum alibi opus est anno Christi quadrim gentesmo.
tauia ad te seripsi. Habetur Epistola
Tomo secundo operum eiusdem,in ordine vigesima nona. De ea capite vigesimo, numero
septimo . Datam vero eandem post sequente Protinus intelliget, qui ad eius exordium attendet i memoratur enim haec in eo , Quo fievi nisi eo ipso anno quo & sequens, proximo saltem sequenti scripta probetur Epistola. I Deum nostrum, ruinos vocavit. Extat apud eundem Tomo secundo in ordine vis, Esma octaua. Eius item mentio habetur capiate vigesimo, numero septimo. Tunc exarata Epistolam eius exordio habetur, cum Orosius in Palqstinam proiectus est. Numeratus eius. modi annus alibi a Christo est quadringentesimus decimus quartus.
σ diuanuis tua Sa Daris. Cum haec adoptatum Epistola ante relatis modo ad Hier mum Epistolis posterior fuerit, suti etiam ex contentis in ipsa patet, in quibus & illarum ,& Hieronimi mentio habetur non satis video, quomodo aeque temporum rationi eius consentiat titulus. Quandoquidem . si illud vetum est, uti verissimum esse ex Hieronymi, Augis, Pstiniqi sententia Baronius in Annalibus copr bai: Optatu nimi tu primos vix Damasi annos attigisse, Christi videlicet trecetesimum sexagesimu octauu j dc ante relatas ad HieronymuEpistolasa post quas & haec ad eundem Optatu data fuit 2 circa Domini annum quadringen- 'tesimum decimum quartum conlascriptas suisse, Necessario ex hac temporum supputatione sequitur, vel Augustini non esse Epistola, quod veritati minime adstipulatur . vel saltem titu Iuni illius, quod rationim agis constrataneum est errore Librariorum deprauatum fuisse. Ita ut pro Optato, Seuerus, vel Eradius, quota Guterq: post eudem Miluetanam sedem tenuit i& de quibus saepius idem ipse Augustinus me. minit, restituendus sit. Agit de Hieronymo Epistola illis verbis: scripsi ad eum s Hieronymum videlicet non breuem librum, consulens eum, de petens ut prius me doceat: de tunc ad me mittat quos doceam. Qui liber meus non doctoris, sed inquisitoris de potiris discere cupientis apud me legi potest dec. I I Spes tota nostra Habetur inter Augustini opera, de qua dc bossidius in indiculo,ut prorterea de auctore non supersit dubitandi locus. r Loqui probiseor, orsacere non possum. HIncognitus adhuc huius auctor est,cum nullus eius nominis scripta in Ecclesiasti tum serie
Gennady istas iam virorum Caiatigin . Iacobin Prasbur. Malevolum pariter, oc imperitum, se in opere auctor ostendit, dum Rufinum, nullo pacto cum Hieronymo comparandum illi praeti te, de eundem in ipsunmet Rufinum inutibu stimulo concitatum ingenium agitauisse scribit. Illum Baronius Tomo quant a Annalium haeresis macula respersum sςpius inclamat, atq; damnat. Et quidem meoida fuit enim haereticus, perinde ac pas, imini, ipso opere explicatur, praesertim capite tertio, in Euagrior unde pec mirum i Euagrium Monachum Ponticum, hii et ritam dictu. totam Hiero:
365쪽
Hieronymi, de aliorum Sanctorum Patrum te- meto J res it dum est Is enim Hispali in
stimonio Origenistam, Origenitarumqi primcipem appellatum tantis efferat preconiis, ut eundem virtutibus ac signis pollentem temere audeat assirmare. Quot quot insuper Sancti tum Patrum, aduersus Ioannem Hierosolymia tanum Episcopum, aeque Origenistam cal, mos exacuerunt, obtrectatorum nomine sugil Iat omnes. Deniq; Cassianum, dc Faustum Semipelagianos haereticos celebrat, id Sanctu Prosperum, quem ex dono Dei contra Pela. gium dimicasse omnibus conpertissimum est, deprimit. Martim V. Ponti νcte. Etsiprecoctora. Habetur haec ipsa libro tertio, de Origine Ordinis nostri. Et licet opus nec dum in lucem prodierit, illud tamen absolutis quibusdam aliorum studiorum occupationibus, si Dominus vitam dederit, certo cudere intendimus. At non solum praefatus Pontifex hoc diplomate Monachalem Hieronymi Regulam l de qua nox approbauit, ted altero quoq; , sequenti videlicet anno Christi millesimo quadringentesimo trigesimo, sub die decima mensis Iu- Iij communiuit. Extat ac ipsu loco citato, in ordine decimu quartu. Regula Moninorum Fratres charissimi.
Qinod de s Oliveto J in titul Q scribitur I de Ob
Hispania oppidum est, a quo ipse Lupus duxit Originem. Porro qua ingeni, arte. & aniami religione Regula haec in unum ex Hieron mi senteut ijs conflata sit non est opus ut explicemus , cum in eius praeconium clarissimi viri victoriusq; praesertim,& Martinus v. insurrexerint. Eandem nupent me restitutam, alle, gationibusqi illustratam, una cum Vita eius de Patris Lupi, nec non defensione,seu Apologia pro ea edidimus. Dia in nomine Hieronymicte. Ca apud-s Neminem in utriusq; doisina versatum arbitror esse, qui in pr senti Dialogo intextam doctrinam, immo verba adamussim ex vitis usurpata non intelligat.
De Corpore Hre. Magnitudo Car&μα- . Augustini stylo similis videtur praeterquam quia in ea, te Pelagis, uti illius temporis timesiarchr mentio haiatur. Cuius pariter pcauudogma ibi inducitur, atq; eluitur. Hanc Diua Thomam vidisse, multaqi ab eadem, pro Sa .ctissimi Corporis Christi elucubrando ossicio usurpasse lege i patet. Homitia super Euangelium: Adin viarrum ti Sanctin Evangelisa . Non dissidet a stylo praecedentis, Augustinus; in ea manifesto loquu
In tertia demum serie ea continetur, quae suos quidem praefixis titulis indicant auctores, sed non ita erudita sunt, quemadmodum illa, quae in prima, & secunda classe digesta sunt.
so Adore a deferendis opprobrys Hortatoria. s i Ad Oceaηum devita ciericorum .sa Damasim Hieroviso. 13 meronymin Damas3. Seriptorum Ecclesianicorum CMalo ad D siderium. 34 Ad Paulam , ct Maochium de viraut psalmorum s 3 Ad Damasum de oblatione atiaris. Regula truonacharum quadra Mao vn
sI Hieronymin Chromatis, ct Heliodoro. sae De Narisitata Sanm Maria. sy Essebiinde morae Hieronymi ad Damasum
Orisii Disivi Hierosolyisitam, de mirae lis Sancti me onmi, ad Sanctum Aet vinum Epimpum Hipponensem. risa nam rateron mi incerto audDrc.
stola Hieronymi nomen sui exordio praeseserat, Mexpeditiores anfractus eundem Hieronymum loquentem videantur aliquomodo exhibere i Sunt tamen in ea aliquae minus
latinae dictiones Hieronymi prorsus indignae calamo i uti inaepidanter, principaliter,de his similia. Den i stylus totus iaeet emi latiniis li
se Diues mion Dia. Meminit se quenter Hieronymus de Oceano, In apologia presertim libro tertio, capite secundo i Et in
366쪽
tota extat quadragesima quarta. Alius autem ille ab hoc censetur, quod ille Romanus, PLmachisq; amicus esset, hic vero, unde se, nec
excogitari potest. Sed neq; Hieroumus si teras dedisset Oceano ab ι salute eidem PD machio, amici'i fimul in urbe degentibus dicenda. Postremo ad Hieronymiphrasim nec eruditionem accedit Epistola.sr Sophromas . Eusebius . Multa sunt,quet sissipe tam ambiguamqι hanc mihi reddunt Epistolam. Titulus videlicet inprimis, qui te Sophronium, & Eusebium.& Hieronymum refert auctores,Bc tamen ipsius mei Epistolae forma, ab uno tantum se dictatam manifestissime profitetur. Secundo tituli varietas: in quibusdam enim codicibus, non ita ut mox allatus est, sed aliter,nimirumr Hieronymus
Eusebij filiu Oceano suo salutem l legebatur.
Tertio, ipse sermo ad non facundus, ut nec interdum semilatinus r cuiusmodi dictiones sunt: secretaliter: conuersatio,qualiter,& h ssimiles. Vidisse tamen Hieronymum Ep st lae huius auctor, atq; Epistolam pr sertim via simam secundam ad Eustochium, ubi de Msapetis virginibus agit, satis probabile est , capari passu, eademq; verborum conpositione viriq; incedant. Verum,quoniam hic nostra sententia a Batoni j iudicio dissidet,placuit hoc loco propriam quoq; eius proscire semetiam, vi tu ipse Lector hanc deinceps cum riteris Hieronymi Epistoliscoserens, iudicium seras.
Scias linquitu sanctum Hieronymum Theclς
acta nouisse ,-conprobasse, quia ex eo eviploratum habetur: cum enim in iisdem actis illud etiam enarretur, Sanctam Theclam a tormentis liberam, verbi cupidam, magistri auidam, Antiochiam Pisdiet, quo Sanctum Pa tum prosectum audierat,aduentasse,sed a Pamlo ne quod offendiculum, ut ait, daret Euam
relio in dimissam esse. Haec ipsa, inquam, s. Hieronymus in Epistola ad Oceanum scribie
his vobis. Thecla post tentationem passionis Antiochiae a Paulo prohibetur paritor pergere. nemo cum uxore pergit ad bellum &c. J Miramur quidem eam Epistolam non recensitam inter cetteras a Mariano Victorio, sed in Tomum nonum reiectam, suspicante sertasse illa non esse Hieronymi, eo quo lex vita S. Martini auctor mutuetur exemplum.Sed quid miarum , cum annis viginti tribus post illius obitu
vixerit S. Hieronymus Ita planc, dum Sa tus Martinus defunctiis dicitur Caesario, & Atatico Consulibus, qui secundum Fastos On
phtij est annus a Christo trecentesimus nona. gesimus septimus, Hi nymus autem,ut tectatur Prosper intaironico diem Gihi Theodosio Augusto nonum , dc Constantio tertium EConsulibus anno Domini quadringentesimo vigefimo. Constat insuper ex Seuero, se eius vitam adhuc superstitis conseripsisse,eanq; in Dialogo eum Gallo profitetur mox non Italiam modo, sed in Africam. de Aegyptum allatam fuisse. Qui vero credibile fieri potest, eadem Martini Acta unum latuisse Hieronymum Ex couenientia praHerea eius Epistolae, eum ea quam scripsit ad Eustochium, De cus. todia virginitatis vigesima secunda , cum agi ede Asapetis virginibus, illam eiusdem esse auctoris, unusquisq; facilὰ intelliget. vii- nam sic integra reperiretur, sicut Hiero'mi eandem esse constat. χὀd si contendas non Flantum esse Hieronymi, sed de Sophronii, de Eusebis, ut praesesere Epistolae titulus: non I boro, dum de Hieronymi esse non inficieris. IHaec Batonius insuis ad Martyrologium Romanum Adnotationibus, sub die vigesmate tia Septembris, quae sermὰ repetit Tomo primo Annalium E aelesiasticorum , sub Clitissa anno quadragesimo septimo.
burs Hieron ψ in Donuno statem. Dum multa eorpora Lirorum in meo arbitrio
inara fu sint , contigis τι Librum Psalmorum in meo animo humus cognascerem detianeri , ct memoriam rapuitatu mea 1mbuere.
Praui frater amantismὸ , in Christo semper Sacerdos . ut secundum Sepmagistro Interpreres , i est inatthiam, P olomeum ,
Muthium, Sacreum, Hydronium, Pamphilum.
Zoastirem, Didymum, Samum, Eliphanium,
Citarem, Sisnonem, θ' caeteros,is quantum tan
recurrit conficientia de Septuaginta istaen re velit gia. Peto uem charatatem tuam , ut ficus
a Rectore tuo lexandro, Coepisco nosυ, dicisti in gremio Gracerum Uasiere,ua adnos sua fraternitas dirigere desectetur et quia tanta simplicitatis indago es apud nos, istantiam 1
in die Dominus Apostoli Epistola una recit tur, o Ensue* captiuiam unum dicatur, v nee aLendi mos tenetur , nec Θ-MDcus iso nostro ore cognosiuar. Peto ergo per fratrem .er conpresbyterum noBrum Pomfactum, ut m-beat fraternitas Isa rei huim nobis aperire vestigium. Misia quimo Kalendas Muembris per Bonifacium Pressurum Hierosolymam. Ha tenus Damasus.
bis Roma, Hieronmus pupplex . Legibile
367쪽
cisaiε Septuagora Durpretum canens Psalms ex dictis etiam In Vita Damasi manifestὁ graphum interpretari Ari/um, propter sui
Aomanora, ut ubi Assurito impedit, apertur, o Latmὸ trabatur stensu. Pre Iur ergo es eas uiu, ut vox im psa entium in seri a mana die, noctu eanatur , ct τι infine cuius Met Psalmi matu u horis, suὸ vesperinnis coniungi praecipiat i pinotum tui ordo pGloria Parri,o Filio , cst Spiri isncto: SL cur erat in principio, e nunc,or semper, om secuti saeculoruim. Omen. IPud carmen omni ' imo coniungi praecipias, ut fideire centorum decem , is Οι Io Epistoporum P ιυ- ni Concidi, etiam veUri oris consortio deviretur . Vbi ausem Dein se homo honorabiti voce cantatur , L Leuia semper cum omnibus Psalmis. gatur, ut in omni loco communiarer resondeaturnoctarnis temporibω. In E cum autem post resurrectionem v . ad San tum Pentecosten Diarur . Inter dierum vero statia diuinquagesima propter nouisatem Sancti P hae, vox i, a laudis canatur Aleph, quod Graia prologus , Latine praefatio dicitur . Hucusq; Hieronymus. Ideo autem ad vir.
bum hae duae Epistolae allatae sunt, quo deali rum au toribus exactior cognitio habeatur. De Ofuctorisin duarum pracedentium solarum
Cornelius igitur iam 'pius citatus de v-traq; in sua Censura iudicium ferens: Hae duae, inquit, Epistolae minime sunt Hi
ronymi . Auctor est incertus, sed interim v-nius artificis utraq; est. Phrasis tantum diurat a stylo Hieronymiano, quantum coelum abest a terra . Baronius vero de altera tan
tum , Hieronymi scilicet in Annalibus obbter disserens scribit: Sed habetur apocriyphallia Hieronymi nomine ad Damasum Epistola qua dicitur, ve Alleluia Psalmi omnibus aLsgatur. J Idipsum ante utrunq; sentire quoq; virus est victorius , dum ambas Epistolas a legitimis discreuit , atqi uti spurias in hunc
tomum coniecit. Caeterum, quoniam ab horuassertione aliorum longe distat sententia, ad veritatis sensum paucula nunc breuiter su,
Et quidem, quod ad Psalter ij inprimis ex
septuaginta tuterpretibus ordinationem attinet, ipsius Hieronymi habetur testimonium libro secundo Apologiae aduersus Rufinum hisce verbis. s Psalterium quoq; certe emendatissimum iuxta Septuaginta Interpretes nos-
conprobatur, dsim scribitur. J Eius praecep. to institutum est, ut die , noctuq; Psalmi in Ecclesiis canerentur, J Et ex Rodulpho D cano Tungrensi in Libro de Canonum obseruantia, propositione octaua: Vbi s Sancti, inquit patres Hieronymus ad mandatum Satati Damasi Papae, M Beatus Benedictus Psal, terium ira diuiserunt, ut qualibet septimana ex integro in ossicio diuino psalleretur. Beatus Hiero mus plures sacratas virgines, de alias personas ad psalmorum lectiones in suis Epistolis exhortatur . Vide Epistolam quartam ad Rusticum Monachum, quae ponitur de Consecratione distinctione quinta . R mani habet translationem psalteris Beati Hi ronymi , quae Romana appellatur, ex qua OLseium Ecclesiae sumptum est. Aliae nationes utuntur Translatione Hieronymi, quae dicitur Gallicana, quam nos habemus &αJ Mantissitius utranqι Epistolam recognoscere videtur Gulielmus Durantes , Libro quinto De diuia ς'
nis ossicijs, Rubrica secunda, ubi: In primitiua , inquit, Ecclesia diuersi diuersa qui', pro suo velle cantabant, dummodo quod camxabant ad laudem Dei pertineret. Quaedam tamen officia obseruabantur ab omnibus ab initio constituta, vel ab ipso Christo, ut oratio Dominica, vel ab Apostolis, ut symbolum. Succedentibus veto temporibus, quia Ecclesia Deci propter haereses scissa est, Theodosius limperator, haereticorum extirpator rogauit D masum Papam, ut aliquem prudentem , MCatholicum virum Ecclesallieum faceret os, sicium ordinari. Vnde idem Papa praecepit Hieroumo Praesbytero. tunc in Bethlinem cum Paula & Lustocli io , de alijs virginibus morati, qui prius sub septem Apostolicis R mς vixerat, quatenus officium Ecclesiet ordinaret. Ipse nanq; nouerat linguas quatuor , Hebretam, Grςcam , Chaldaicam , dc Laesenam, quod ille obtemperans secit. Ordinauit itaq; quantum de Psalmis in Dominica, quantum in secunda Feria, oc quantum iri te tiantia , & sic deinceps legcretur MC. J Id- eiician. ipsum ex Ioanne Beletho in Rationali diuino. Driiii orum ossiciorum,sapite decimo nono. Ex H norio Augustodunensi in Gemma animas, Libro de concordis diuinorum ossiciorum. Ex illo. Bernone Augiens Abbate capite primo, libel- η 'μ' ii de quibusdam rebus ad misset ossicium pert, οἱ nentibus. Ex vuesseido Strata, Libro de EG uualf clesiasticis ossicijs capite vigesimo secundo. Ex Mariano Scoto Historiarum Libro secundo, de alijs. Deniq; hanc Hieronymi angeli- Seoti est. eam psallendi consuetudinem , coelitus Ari- an. O pseu ministerio fuisse ad nos perlatam scribit
368쪽
Io. Cassi nec obtatum, capite quarto
Quod deinceps non ossicia tantum, sed de Epistolas, de Euangelia idem Hieronymus ordinatit testis V luidus loco citato est: dum nimirum deisiptam superius Damasi Epist Iam sequentibus explicat, videlicet: videtur non alias lectiones ante Euangelium tunc suisse positas, nisi Apostoli Pauli, quas solum nominauit, qui gesta Pontificum scripsit, cum Antiphonarum mentionem subiunxit: Quod ante non fiebat, nisi tantum Epistola Beati Pauli Apostoli legebatur, & Sanctum Euangelium. Quod etiam Sanctus Damasus Papa ad Hi ron1mum scribens pene ijsdem verbis ostedit. Et sottassis inprimis solius Pauli lectiones eo loco legebantur: postea autem omnibus latius augumenta is, aliae lectiones non tantum de nouo , verum etiam de veteri pro ut ratio sonorum poscebat intermixtae sunt testamcto. JEt tutius Rodulphus Tungrensis,de canonum obseruatione, capite ultimo. Beatus, inquit
Hieronymus Praesbyter Cardinalis Epistolas,& Euangelia, ut hodie habet Ecclesia collegit de ordinauit,ut in libro, qui Comes dicitur, hahetur , M ipse ait scribens ad Constantium Episcopum. Et ipse Damasus Papa, ut nunc mOris est legi censuit.J Eadem omnino Ioannes velethus Parisiensis doctor loco supra allegatoreseti: Ordinauir,inquiens Hieronymus videlicetὶ quantum ad psalmos attinet, qui quibus diebus canetentur: sed id Euangelia de Epistolas, atq: alia ossicia in Ordinem quedam rede- sit, ut quid quoq; die canendum esset semel
constaret . Nam omnes cantus sere conposuit,
ijs exceptis, quos alii Ecclesae doctores postea
adiecerui. Hieronymus itaq;, cum opus illiusmodi absoluisset mist Romam, ubi a Dama sosuit approbatum, de incommuni Concilio canonizarum. Postremo Papa Damasus eam dedit operi auctoritatem,ut postea semper in omnibus Ecclesjs obseruaretur: quemadmodum in eo erat ordinatum. Testatur id ipsum Honorius citatus supra eodem libro,sic scribens: sanctus itaq; Hicronymus Presbyter constitutus in Bethlehem ciuitatula, ubi Dominus de Saluator mundi nasci voluit, Psalmos ad noctu nas, de ad reliquas horas sapienter distribuit, scut ερ hodie Sancta Catholica Ecclesia Christi psallit. Ad mita autem ossicium lectiones, de Euangelia ex veteri,& nouo Testamento collegit, pro ut tempori, de stationi congruere vidit. Romana quippe Ecclesia inplorando Sanctorum suffragia, stationes facit per diuersa loca Sanctorum. Postquam ergo Damasus Papa dispositionem diuini ossicii a Sancto Hi Luri tino Presbytero eleganter edicam accepit, Collegium coegit, ac ubiqi siccatari prccepit Postea quoqi Gelasius Papa,M Gregorius orationes, decantum lectionibus,& Euangeliis congruentes addiderunt, S sicut hodie in Catholi ea Sacta Dei Ecclesia cantatur, celebrationem diuini Ossicis instituerunt&αJ Eadem prorsus apud Gulielmum Durantem loco citato, atq; alios quanplures videre est. Haec de allata Damasi Epistola, de Psaltervi, atq: Missaeordinatione, tot salptorum auctoritatibus coinprobata.
Rursus de veritate alterius Epistolae,aqud eiusdem Hieronymi scriptis eandem minime
repugnare, quin potius cum caeteris satis, s perq; congruere dictis constat. Neq; ad asisertionis huius veritatem conprobandam clarorum virorum testimonia desunt. Quand
quidem de versione Psalteri, ex septuaginta,Mossici j dispositione, ide quibus in hac Epistola agitur,) nunc explicatum est, utrunqi is Hieronymo primitus elaboratum. De hymno v
ro clorificationis, ac Alleluia a scriptoribus nunc aeque mutuo accipiendum. Albinus igitur Flaccus, seu Alcvinus de diuinis ossiciis , Glorificationis hymni Hieronymum auctorutestatur dicens s Gloria Patri, δe Filio, de Spiris tui sancto, quae verba ad diuisionem Psalm rum, qui prius inditarenter canebantur. Bebius Hieronymus Damaso Papipetente conposuit: sed cum id nequaquam suΛcerct, praediacto apostolico iterum suggerente addidit adhuc: Sicut erat in principi de nunc & semper, de in saecula saeculorum. Amen. J Idem docet Sigibertus in Chronicis,& Roaulphus Tum mensis de canonu obseruatione, pitc vicinio. Manifestius idem explicat Gulielmus durantes loco qui supra, dum Hieronymi Epistolam recognoscens haec habet: Post Deus in adiutoriumeum intende, statim in singulis horis sub je tur Gloria Patri, de Filio, Ec Spiritui sancto rSicut erae Icc. quos duos versus Beatus Hier minus scripsit inter opuscula , quae Papae D maso mistide ipsius rogatu idem Damasus illos in sine Psalmorum cantari instituit.J Habet ut hoc ipsum ex Damasi vita, de Concilio Romano, uualfrido, Mariano scoto,locis supra ait sato . Deniq; uno omnes ore Beda, Ado, Vsuardus in suis Martytologijs, sub die und cima mensis Decembris ad hanc Epistolam, cuius rogatu Glorificationis hymnus in Eccle-sa Dei inductus est, alludunt. Plura de hec
ipso capite nono. numero ultimo.
Quod demum de Alleluia in fine Epistolae
additur, licet hoc quoq; loco mox citato test moniss firmatum sit, illis tamen de haec ex Pro legomenis Iacobi Pamelii in secundo Tomo Liturgicon decerpta adiunguntur. Hieron
369쪽
A inus, inquit ipse, Epistola ad Damasum moprimo Conciliorum, ubi scribit ad Diuum Damasum: Deus de homo honorabili voce predicatur , Alleluia sempercu omnibus Psalbinus assigatur, ut in omni loco communiter respondeatur nocturnis temporibus &c. Jliunde locum citat Sanctus Gregorius Papa in Epist lasexagesima tertia ad Ioanem Syracusanum, citata a Sancto Amalario libro quarto de E lesiasticis ossicij si capite trigesimo tertio. Vt Alleluia hic diceretur linquit Sanctus Gregintius Naaianamus j de Hierosolymorum Ecclesia ex Beati Hieronymi traditione, tempore Beatae memoriaeDamasi Papς traditur tractu.JB Haec ipse, quem postmodum de praefatus lac bus Pamelius, de Amalatius,M culielmus Durantes, &alij omnes secuti sunt. Igitur cum tot, tantorumq; scriptotu, Patrum, atq; etiam Conciliorum, hisee contenta Epistolis conpi bentur testimon Is , Rec pianturq; etiam eiusmodi E pistolae ab eis tanquam germanae,3c cere malui ego eorundem sententiae subsci ibere, quam quidpiam de historiarum fide, antiquit iisq; veneratione derogare, Lectoris arbitrio sanius iudicium derelinquens . Caetera pros
quamur. scriptorum Catalom. Vis nune acriter.
Haud Hieronymi opus esse hoc inprimis d C monstrat, quὁd in eo Sanctus Hilarius Papa, qui Sancto Leoni magno successit, quiqi lo ge post obitum eiusdem Hieronymi decessit, adscribitur. De hinc ab eodem auctore inter Ecclesiae lumina, Iovinianus, Pelagius, Eusebi
Caesariensis,& Origenes reseruntur, quos omnes haeretieos fuisse perspicuum cst. Demum, quae de sanctis Hilario Pictauorum Aquitaniς Episcopo, Damasci Papa,ac Gregorio Naziameteno Hieron=mus in proprio de Scriptoribus ubio edidit, hic ad verbum inseruntur: ut propterea de auctorem Hieronymo valde posteriorem, Se non parum in fide suspectum intelligamus. Deniqi de Bedae tribuitur, legiturq; in D Collectaneis eius inpressiis. Sed neq; eius esse, optimc adnotauit Bellarininus in libro de Seriptoribus Ecclesiasticis, in Beda .s me dulcissima. Incerti, & vix Latini. 1s Noturi sancta auctoris, tua. Si Hie. ronymi germana esset Epistola, procul dubio Damaso Summo Pontifici ante missa seret,qua idem ad Romanum Concilium contendisset,
circiter videlicet trecentesimum octogesimuDomini annum, vel proximo sequentem. Athoe temporum rationi aduersatur, clim Ioannes Chrysostomus, in Epistola citatus eiusmodi tempore aetatis annum ageret vigesimum
sextum, vel vibesimum septimum, quo pecea Diaconus ordinatus suerat: eonsequenter nee Ehomiliam sirper Matthaei duodecimum edidetat, Igitur non Hieronymi, Sed alicuius posterioris, non quidem ad Damasum, sed ad eius succetarem Epistola assit manda est. De I
annis Chiysostomi aetate vide Batonium Timo quaris,sub anno trecentesimo octogesinisseeundo. Sed de alio argumento supposititia Epistola coniucitur,quod Gregorru Nazianzγnu consueuit seper praeceptore seu appellare Hieronym'; Epistolae vero huius auctor, non praeceptorem,sed in usitato apud Hieronymutitulo, hoc est, mirabilem doctorem vocat. Item in Ecclesiasticorum scriptorum numero
ponit Epistola Anatolium, qui non eidem tan- ξtum Hieronymo, sed de Gennadio prorsus incognitus est. Deniq; lus maxime dissidet aphrasi Hieronymi,
Registi Monaeharum. Tepasios in membru.
A Lienum ita a Hieronymo tractatum huc Lx ad Eustochium,&reliquas Christodia catas virgines communi sententia Scriptores asserunt, ut oppositum ne sentiendum quide, si sed nec tolerandum contendant. Fuisse illum avenerabili viro Lupo proprioOrdini, statutorum loco millesimo quadringentesimo vigemmo octauo Christi anno, die vigesima sextamesis Maij Apostolica auctoritate assignatum, indicant antiqua eiusdem ordinis statuta, ex quibus haec accipiuntur: s Regulam insuper vivendi an Monasterjs, quam Sanctissimus Hierondimus edidit, δc inter alias suas Epistolas reperitur ad Eustochium de Moniales scripssse , vitam Monachalem expressam latitsme continentem , quς incipit rapesseium membru proclivum corpiu ad terram,ex qua
finit Senectutem vobi deuoti Hieronymi. Η Sanctu vesris Duase orationiblinexceptis quμbusdam in eadem regula expressis, quae potius ad stminas, quam ad mares pertinent, prout per nos recepta dc specificata, ac in scriptis nostris sub genere marium sunt reducta, quae Millam per singula praetentibus habemus pro expressis, de singulariter designatis, tanquam ac
veluti statuta tantum, ac loco statutorum, per totum dictum nostrum ordinem, eiusq; ni res, Monachos,& Fratres. praesentes atq; futuros, cum in ea contentis tonendam, Se omnino obsaeuandam inperpetuum statuimus, dc ordiisnamus, atq; decernimus Nobis tamen risci
nam potestatem auctoritate Apostolica nobis
370쪽
In eodemq; G Imaduersioues. 3s A tancestam, illam in regulam Monachorum
Orclinis nostri loco Regillae Sancti Augustini, sub qua de praesenti vivimus aceptandi recipi endi , dc obseruandi suis loco M tempore, cu nobis videatur expediens, pro ut in litteris Mpostolicis super hoc eonfessis, potestas huiusmodi latius continetur m. J Hata: ibi, quae in diplomate paritet Martini v. duodecimo, Libro tertio De Origine Oidinis nostri relata ad verbum auctoritate Apostolica roborata, continentur . Vetum eiusmodi Tractatus psens in eontrouersiam auctore adducto, sequenti anno, Diplomate nimirum decimo tertio, sub die vigesima quinta mensis Maij eL B dem sequentibus derogatur, videlicet. Martinus V. Seruus seruorum Dei, Dilecto silio Lupo de Olmeto Praeposito Generali Ordinis Monachotum Sancti Hieronymi salutem. M. Apostolicam benedictionem. Pia nos excitat. J M post nonnulla. Dudum si quidem
inter alia ad nostrum audientiam perducto,
quod tu, M pleriq: alii fratres Ordinis Sancti
Hieronymi communiter nuncupati, sub Regula Sancti Augustini viventes, Zelo deuoti nis accens,de ob frugem melioris vitae arctius,&pet sectius, quam regula dictaret huiusmodi, & in vero statu Monachali, quem ipse sa-ctus Hieronymus cum suis Monachis, de Fr C tribus professus fuisse, M in communi obse uasse perhibetur, vivere, dc ut nomen gerebabatis eiusdem Sancti. O M vitam, regulam,& opera desiderabatis imitari. Nos tunc huisiusmodi propositum condignum, dc rationi consonum recensentes, tibi inter cςtera , vs Regulam vivendi in Monastet ijs in quadam tapistola ad Eustochium dc moniales, quae incipit Tepescensis meiatu, ut asseritur directa, contentam de designatam, quam dictus Sanctus Hieronymus , tunc a plerist inter alias suas Epistolas edidisse, de conscripsisse dic
batur, quomodocunq; tibi videretur in regu Iam Monachorum eiusdem Sacti Hietonymi,
D in locum dictae Regulae S. Augustini suscipere
posses,plena, de liberam per alias nostras litteras, quas, ear si tenores praesentibus haberi volumus pro expressis,c5cessimus facultate, prout in eisde litteris plenius continetur. Cum au' te sicut exhibita nobis nuper pro parte tua petitio cotinebat, a nonnullis vertatur in dubiu,
An ipse Sanctus Hieronymus dictam Epist
Iam ediderit, tuq; propterea vivendi normam in ea, ut praesertur traditam pro statutis duntaxat eiusdem Ordinis, de non in regula ha
tenuς susceperis, sed stabili potius sundamemto pro institutione Regulae eiusdem Sancti Hieronymi provide perte suscepto ex diuersis Epistolis, de tractatibus per dictum Sanam Hieronymum editis, 3c per Ecclesiam appro- Ebatis, nonnulla veram religionis doctrinam. vitam li Monachalem, quam idem sanctus Hieronymus cum suis Monach:s, de fratribus in eius vita in communi, quo ad ea quα primcipalia sunt status te vitae uonachalis per inubia, Sevsq: ad sui obitus temprora obseruauit, de aliquos alios obseruare monuit contineri tia, extraxeris: Huiusmodi in Regulam M
naehalem ordinis sancti Hieronymi, cuius tu ipse proseisux existis, illam ii vitam in Ordinem huiusmodi suscipiendi, ac ipsam regulam eiusdem Sacti, Prioribus, Monachis, Fr tribus , de personis praedictis sub ea vivere cu-vientibus, quos etiam, ac te a dictae Regulae gSancti Augustini, M statutorum per te iuxta dictam Epistolam Tencens lasceptorum, tiaeet auctoritate sedis Apostolicae confiimato. rum, obseruantia, ex tunc penitus absolutos esse volumus, dc decernimus per prςsentes, etiam sub modis de sermis in dictis litteris expressis, tibi etiam, quo ad hoc suffragari. dc alias in suo robore permanere volumus obseruandam, tradendi dc publicadi plenam dclis beram,auctoritate Apostolica tenore praesentium concedimus facultatem. J Haec ibi in prς- dicti nactatus obliuionem. Deniq; illius au rorem, non Hieronymum , sed quendam aliuin eius scriptis satis versatum suisse pro com- Gperto habeo ι Multa enim passim in eo ins
runtur, quae ab ipso H.eronymo accepta probantur. Post millesimum autem Domini annum conscriptum Opus arbitror. Enimuero,
cum in eo sepius de honore atq; obsequio permoniales in Prebbyterum exhibendis agatur, non nisi etiam perlice tempora potuissem scribi, facile cuipiam coniscere est . p
Vnius eiusdem ii auctoris ambς creduntur Epistolae, da sortassis illius , qui superiorem ad Moniales Cornelii iudicioὶ tractatum edidit. ss Petuu avre,vι vota restrisam. Epist tam hanc non perpendunt scriptores, victori' neq; Bellar minus. Baroiiij vero iudiciti in apparatu ad annales Ecclesiasticos, eiusmodi est
L Nec innitimur linquit scriptioni illi,quq hactenus Hieronymi nomine ad Chromatium, MHeliodorum scripta vulgata est. licet in ea c5- plura veritate constantia reperiantur, quae api dictis auctoribus i Epiphanio videlicet,Gregorio Nyseno, dc Ioanne Damascenoὶ sibi
vendicent auctoritatem 5c fidem: tamen non tantum eam Hieronymi non esse dixerimus, sed auctoris plane ut ignoti, sic prorsus imp riti, qui in ea condenda , de conscribendamn nouit aperta vitare mendacia , dum