In res sancti Hieronymi gestas commentarii ceu ad singulare operum examen, ceu ad analecticam controuersiarum solutionem auctore d. Pio Rubeo a Placentia monacho ..

발행: 1623년

분량: 424페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

A iit illis temporibus, quibus ea acciderunt .sui Lisi Isachar summum Pontificem, clim clarius ipsa luce habeatur notum, tunc temporis post Hyrcanum Ananelo ab Herode traditu pom: rificium, inde Aristobolo, α iterum Anane. Io, Iesu Fabeti post eum, inde Simoni Ana. no postea, ac demum caeteris,quos per succeiasonem Iosephus singulatam recenset, inter quos usq; ad cladem Hierosolymorum per Titum illatam,nullus eius nominis reperiatur institutus Pontifex . J Ita Batonius. Caeterum auctoris antiqui opus esse Canisius in opere M triano, Libro primo, capite duodecimo testatur. Tunc ed tum vero latis simile videtury cum ex Concilii Ephesini, sub Christi anno

quadringentesimo trigesimo, & proxime se. quenti celebrati decreto, Beata semper virgo Maria, cocra Nestorii blasphemia Dei ma-

er conclamata est. sν Parri Reuerenissimo Damasio.

fr Uoreabiti viro Episcoporum eximio. De , or Megatarum nuper

Q π N examinanda proposita dissicultate Ba, 1 roni, inprimis ex Tomo quinto Annalium

Ecclesiasticorum censuram afferam : Secundo quid in ea corrigendum mihi videatur ex propria sententia explicabo: Tertio & vltim qidipsum, ex aliorum potius mente , & quin

miao eiusdem Baroni, in oppositu Consitu vis argumentationibus fieri satis queat, indi. cabo Igitur circa primum : Nunc t idem inquit Baroniusὶ nnis de Sancto Hieronymo ab imperitis , M inpostoribus sunt explodeda medacia, non quae in scripta, sed quae irrepset ut in Actar Dum nonnulli de iebus gestis Sancti D Hieronymi conplura confixere commenta. D' quidem ut putoὶ sicut f ecit olim Pres et Asianus, qui amore Pauli lut ex , Tertulliano diximuxu Periodos Pauli,dc Daeciae confinxit; ita & isti amore Hieronymi plura commenti sunt: digni sunt, M ipsi, ut eidem ab Ecclesia tententiae subij cierentur. dc poenς, quam ille tunc iuste irrogatam subire coactus est. Aue satus nant semper est candor Ecclesiasticae veritatis,& pudst Christianae simplicitatis exhorruit omne, quod fictum, & respuit omne quod commenticium esse conspexit& ex ata est omnino, atq; acri semper insectata est odio, ac seuera coercuit disciplina omne mendacium cum eius auctore sincera scisii Sed unde istis istee ut fingerent de san Lto Hierony no irrepsit in mentem non aliun. de quidem puto, quam cum scirent aliorum sanctoru Patrum Ecclesiae Doctorum res gesitas ab eruditis viris legi conscriptas, ut Anto,

iiij. Athanasii, paulii, Gregorij Nazianzeni, Ch ysi,ltomi, Ambrosi j. & Augustini. nec nosancti Gregot ij Romani Pontificis, haud ae.

quo passi sunt animo, unius Hieronymi his omnibus haud imparis, sed in aliquibus etiam anter eserendi res gestas minimὰ fuisse memorix proditas. inamobrem diuersi pro ingenu di, uersitate diuersa excogitarunt inuenta. dum

vel Eusebis, vel Augustini, vel Cyrilli Hiero, sol morum Episcopi nomine conscripserunt FEpistolas, quibus res gestas exanimi cuiusq;

sententia adinventas, atq; commendas

scriberent. Et ne ullus dubitandi locus esset, eas subintroduxerunt personas, quas ipsi, lic Grantes putarint illis vixisse temporibus. Sed ex his ipfs mendaces detecti sunt de in post

res, ex quibus Conati sunt videri veraces .

Quis enim samabo te audiens Cyrilli Episco

pi Hierosolymotum nomen ad lita referri tetripora, quem ante trigmta annos ipsius Sancti Hieronymi assertione constat esse defunctum, non statim indignabundus excutiat

Sed de quod ex ipsa inscriptione minimὀ

emporibus congruente, cuncta Quς in opero Gessent arguerentur,erroriq; qui pollea menda piorum polinctor accessit, atq; deliniens soris ςasurum parietem, ad temporum suffulcieti, dum mendacium satis putauit sore cosultum is titulum sic mutaret, ut loco Damasi Papae, poneret Damasum Episcopum Portuensem,& proTheodosio Imperatore redderet Die dolium senatorem, hoc modo: s Patri Reue rendissimo Damaso Portuensi Episcopo, Meharissimo Dieodosio Romanorum Senatori, Eusebius&c.J Quis ista non videat, dc non

rideat ad incocinne conpositam iraudem Sicut & cum in multis alijs certam reperietin-

posturam: ut cum ait veste muliebri illum Romae fugatum, inde prosectum esse Constantinopolin , cum, quae ex eius scriptis dia sunt superius te satis monere possint, eo rempore quo ipse recessit ab urbe esse prose tum recta Hierosolymam , & Gregorium Nazianzenum iam,antequam Romam redirexaudiuisse.

3 Quid vero dicendum de Epistolis Au

gustini nomine ad eundem Cyrillum Hiero solymorsi Episcopum scripta duoties auctor cogit ipsum loqui medacia, ut praeter Latinam lingua, quinq; alias Hieronymu calluisse dicitur, nepe Hebreoru, Grς tu, Chaldeor v. Pinarum, atq; Medorum; cum id penitus conualium '

372쪽

In eandemi; Animaduersim es

II ' 'itatium sit his, quae de se ipse Hieronymus, de

de eodem Augustinus vere testatur: nimirum

nonnisi trium linguarum ipsum habuisse peritiam, videlicet Latinae Graecae, de Hebraicae

Quid est etiam, quod idem prius Hictor tributit Hieronymo, inter alta insignia etiam vi ginitatis coronam, eum ipsemet sanctus Hi ronymus ingenue fateatur se minime virgine.

Ad Pammachium enim eum scribit, haec habet: Virginitatem auxem in coelum fero, non quia habeam, sed quia magis miror,quod non habeo. Ingenua oc verecunda confessio est, quo ipse careas in alijs praedicare&αι uid alia plura ibidem est erta opus est confutare med.

dapiat 4 Addam pauca de ea qui ordine sequitur Cyrilli nomine Epistola ad Augustinum, Demiraculis sancti Hieronymi . Inter alia, quae

in ea auctor imperitus mendacia consarciuit, illud maxime prae caeteris intollerabile, cyim inprudens, dum se putat eum laudare, vituperat, haeresis adstipulatorem constituens, dum ait. Tunc temporis vixisse Sabinianum hae e. si archam, qui duas in Christo assereret voluntates, de sanctum Hieronymum aduersus eum

scripsisse ad Samaum Augustinum Epistolam. At quid hoc aliud est, nisi reddere ipsum Samctum Hieronymum haereticum Monthelitam ιSabinianum vero,quem clamat hqresiarcham,

suisse verum Catholicum ' Quid insuper illud, quod mox subditur Siluanum suisse Archiepiscopu Nazareth cu diutiis me post c5tigerix Nazareth esse Ecclesiam Epis palem Quis

uitur tales aequo ferax animo inpostura sis Sed omissis aliss consutatione dignis, quae in dictis Epistolis csntinentur, iam ad aliam

mendaciorum aperiendam cloacam, renitens licet, inseratur oratio, ad ea in inquam,quam invita eiusdem sancti Hieronymi Incertus auctor extruxit. In quo illud primum occurrit,quod admodum consultus a te, ipsum sanctum Hse-xonymum Romae fuisse Praesbyterum ordin xum : Cum testificatione ipsiusmet Hieronymis quod suo superius loco dictum est) satis certo

liqueat ipsum initiatum pile Presbyterio Antiochiae a Paulino Antiochenae Sed is Episcopo. Sed eu us fidei sie, quod ait ipsum mentis, occorporis custodisse virginitatςm iam diximus.

Vel illud quod addit tempore Liberi, Papae

multa ipsum scripsisse volumina,de emendasse Psalterium, cum eiusdem ipsius assertione Sancti Hieronymi constet haς esse facta sub D maso. Sed quae institia illa dum Iulianum P lagianum haereticum, aduersus quem sanctus Augustinus ςommentarios edidit, Manichaeqsuisse diciti cium ex eius scriptis constet ipsum inprimis aduersatum Mamiliais, quorum n mine sugillauit salso Catholicos, dum asserunt

originale peccatum

c Qu.d velis spuria illa acta Theclae baptiaetati Leonis sabula ornabatur, ita de elusinodi indiscretus sancti Hieronimi laudator noluit c rati Leonis carere figmento: Oedidit vir smplex nisi Malle finxit J esse verum, quod ut

ait 2 ab accolis Bethlehemiticis audiuit accertum. Porro, vel quae audiuit non rectit percepit, vel qui narrauit haud rem satis exploratam visusIaabuisse, ut Hieronymum pro Geras modixerit: nam ista ipsa de Leone in Palestina colitigilla Saostillimo viro Gerasino Abbati ophronius Hierosolymorum Episcopus narrat veram historiam. Id vero rerum ignaro de H .eronymo agerendi occasionem tribuisse videtur,quod eiusdem Sancti Hieronymi ima so, una cum Leonis eisgie antiquitus csisueuerit in Ecclesia pingi, ut pote hieroglyphicum eius in haeteticis insectandis infracti roboris, de

vellementis io eos instar Leonis rugitus, clamoris. Quisnam autem eiusmodi concinnendae Hieronymi vitae auctor suerit, latet Scimus t men Pctium Diaconum,cienobis Cassinens sauctorem prodere, eiusdem vitae sancti Hier

mi dum haec ait in libello, quem edidit de via ris illustribus Monasterii Cassinensis: Sebasti nus Beati Benedicti Monachus, Hieronymi doctoris egregii vitam describens legendam Ecclesijs tradidit in qua,quae a puero institutio,

quale ιn iuuentute nudi itin,qui in senectute ei

scientia suerit lucidissime satis demonstrat. JHaec ipse. Num autem ea ipsa vita si, quae tane auctore vagatur, haud facile affirmarim.

Absit me haec sentire, M de venerando Monaclio firmiter asseuerare.

Tu vero Lector his explosis res gestas

sancti Hieronymi, non aliunde r quiras, quam a docto viro Mariano victorio Episcopo Reatino, qui iam tib ἰ, non aliunde quidem, quam ex ipsius Hieronymi scriptis deprompsit. His Iamen emendatis, quae iure emendanda superius tibi nostii suggesserunt Annales. Detinuiamus te Lector longiori mora in his cosutandis erroribus. Sed de si sortasse superflue tibi, ne- cellario mihi ad cauendam inuidiam sunt ingestat ne temere absq. aperta demo qstratione pro animi arbitrio, ab aliss scripta, de a pluribus legi solita, tumido exsufflare fastu inperitotus chola conclamet. J Haec Baron ins sub extremo quadringentesimi vigesimi Domini anni. At certe quemadmodum non sum ego illius sententiae, ut prae allegata de vita, obitu,

de Miraculis Sancti Hieronymi, vere Eusebi Ieiusdem discipuli, Sancti Cyrilli, ac Sancti A gustini esse a firmen, in hoc enim N Batonio, ke Bellat mino lubens subscribo J Ita non omnia in eis

373쪽

Recenso

A in eis commemorata tanquam falsa penitus damnanda, sed ex eis recipienda esse quan plurima firmiter asseuero, quod erat secundo I eo propolitum. Et quidem,quis unquam memdaeiorum tam inprudens cofictor repertus est, qui salsis aliqua interdum vera non commisieuerit ρ qui aliquod saltem omnibus vulgatio simum monumentum, quo facilius sibi in coteris fide aucuparetur,aliquandὁ non intexu

rit Declarant hoc idem ipsi in dies singulos

rerum euentus: tueturq; insuper passim re irse Batonius, dum praesertim Pauli Apostoli res gestas explorans periodos eiusdem, ac Thecleta Presbytero Asiano editos, atq; a Tt rtulliano. B nec non Hieronymo reiectos idem ipse non in omnibus damnandos, quippe qui multa etiam veritati consona conplectanturi scriptis Pros

quitur.

Recipitur ergo inprimis ex inprobatis ab eo

quod tertio superiorisCensurs loco damnatur, videlicet: vere Hieronymum praeter tres limsuas, Latinam, Graecam, & Hebraicam, alias ctiam optime callitisse. Atqi hoc ipsum identer satis capite vigesimo in superioribus commentari s demonstratum est. Quod item de virginitate eiusdem Hieronymi opponitur, aeque non ab antiquis tantum, sed a recentiori, bus etiam, Vuillegaq; praesertim in vita eius, ac aliis propugnatur. Et quod magis hanc ly- sam veritatem conprobare videtur est, quod in nostris Oificiis,mipera Sacra etiam Rituum Congregatione approbatis virgo illis verbis commendatur: Clarus doctor de lux fidelium,

orbis decus, candoris lilium:JCaeteium quis nesciat virginitatis symbolum esse lilium Insequentia item missae antea legebatur: L Tu es alter Baptista, Virgo doctor eremita, Martyr sine Sanguine. J Quod aeque in Hymno ad secundas vesperas repetitur illis verbis : s Baptistae te dant similem, vitae Sanctae subliinia: Transcendis penὰ hominem ob gratiarum grandia. J Et in Antiphona ad Magnificat: OD Hieronym inelit et, per quem fulget Ecclesia, In piae s. virginitate praedito. J Subscribit huic veritati . par. Cornelius Schultingius hisce vobis. Si quis H ς φ Beatum Hieronymum, cum Domini nostri IN su Christi prodromo Sancto Ioanne Baptista

comparauerit, is prosectd a rei veritate non longe aberrauerit. Nam non modo admirandae

statiae similitudine eidem compar extitit, sed etiam ad non incqualem gloriam in Beatorum sede suit prouectus. Uterq; celibis vitae a gelica puritate, absq; omni macula & labe inpudicitiet praeditus, in magna vitae asperitate

eamε spiritui subieciti atauus, cupiditate iomnes urenuo repressit &αJ Idipsum Vineen

baptizatus litteris Gr is,& Latinis,& Hebrai. cis plenissime eruditus, Monachorum vitam,od habitum dili tenuit,& semper virgo permanens, & puritate meritis, Mabstinentia corporis, omnibus post futuris 'culis eximia sancti. tatis exempla reliquit. J Deniq; huiusmet Hi ronymi virginitatis non assertor tantum, sed daaduet sus Erasmum propugnator est Albertus Pius Carporum Comes doctissimus & eruditissimus communi sententia vir, cuilis&pat

cula ex libro decimo septimo. De coelibatu hi placuit inserere. similiter inquit OEtatae detrahens Hieronymo aduersus communem Esententiam, quae illi virginitatis candorem tribuit, irreuerenter, petulanterq; dictum est: Cuius quidem rei nullum testimonium asseris vales,exceptis quibusdam ipsius verbis ad Pammachium scribentis. Quς quidem prima facie id astruere videntur i Sed diligentius inspiciens, & ea conserens cum his, quae al0s locis

seripsit,animaduerti ipsum id non asserere, sed seipsum exinaniendo ad fastum vitandum illa verba protulisse. Praesettim ver δ, quod plurimum verba illa sacerent ad confirmandam ipsius de virginitate sententiana. Vt enim ipse

quodam loco inquiti Maior est fides, potiorq; auctoritas laudantis id quo se ipse carere satin utar,quam quod se habere profitetur. Ait enim rIngenua M verecunda confesso est, quo ipse Epist s careas id in alijs praedicare. Quamobrem, Msuperius dixerat: virginitatem autem in Coeis tum sero, non quia habeam, sed quod magis miror id quod non habeam: quasi dicat. Vi

ginitatem non tantis laudibus extuli, quia iula in me habere profitear sed tanto magis illa admiror si illa careo. Ad Eustochium enim de custodia virginitatis scribens, inquit. Nobiudiuello tramite incedendum: Virginitatem

non tantum estetimus, sed seruamus: nec sus-ficit sciri quod bonum est, nisi custodiatur a Glcntius, quod electum est, quia illud iudi est, hoc laboris: & illud commune cum pluribus, Hhoc cum paucis. Qui perseuerauerit, inquit, . . viqi inhnem. hic saluus erit. Et multi voca Mittito

ea, pauei vero electi. J Quid queris 3 Maius ne testimonium, aut expressius afferri posset tHaec Albertus, quibus & Baroni j sententiae,

atq; argumento satis occurritur. Sed & demuSanctorum mos,de humili me de se sentire semper & loqui: Quomodo Paulus se minimum

credentium,& maximum omnium peccato

rum confessus est. Sanctus praeterea Basilius ut caeteros omittamὶ se mulierem nunquam cognouisse testatus est, non ideo tamen se uirginem aliquando assumare ausus est, etiamsi

374쪽

In eandemq; Ammaduersiones' s r

A sirginitatem eunde pejerito 'coluisse Breuiarii Romani testimonio declaretur. Iuxta igitur hanc a Sanctis viris retentam consuetudinem, & ipse Hieronymus squanuis virginita tis possessor se prccitatis a Baronio verbis subdubio ex humilitatis virtute virgine indicauit. Recipitur item quod quinto loco improbatur i De eiusdem enim Hieronymi ordinatione Romana a Dama summo. Pontifice iam supra unal, &. altera questione satis tractatum est i eapite videlicet primo, dc decimo quarto. Leonis ultimo conclamata sabula , uti vera, accerta historia capite undecimo Propusuvtur. Hςc sunt , quς mihi ex prςdictis pro cery to deligenda videntur 1 consequenter in allata Baronii censura corrigenda.

tu'd si postremo in cetteris quispiam eide

Baronio neqi subscribere vellet,germanasq; vere Epistolas Elusebii, Cytilli, de Augustini emtenderet, Allatis ab eo dubitationibus ita posset occurrere. verum quidem esse plurimos ante annos, quam Hieronymus ex hac vita musraret, rillum Hierosolymorum Episcopum diem clausisse extremum: At Cyrillum in eiusmodi Epistolis nuncupatum alterum omnino fuisse eiusdem nominis. Quod de satis expresso probatur indicio. Enimuero, tameta post Cytillum Ioannes in eiusdem Ecclesiae Hiero- C solymitanae Episcopatu successerit, de sedem tenuerit usq; ad annum Domini,iuxta eudem Baronium quadringentesimum decimum septimum, post ipsum tamen ad idem munus, Inas nomine Ptaylius assumptus est, qui de Cy rillus a quibusdam dictus est, quiq; de eandem rexisse Ecclesiam usq; ad quadringcntesimum vigesimum nonum a Scriptoribus traditur. tuit ergo eiusmodi sub Cyrilli nomine Episto. Ia, alterius huiusce Cyrilli, seu Praylii esse, de ad hane ipsum Augustini aeque proxime s quens Epistola dari. Et quide quod de Praylio, Cyrillo nuncupato assertum est, nec ipse Baronius dissimulare potuit. Quandoquidem qua-D dringentesimum declinii sextum Domini a num claudens haec habet. Tenuit ipses Ioannas videlicet a sedem illam annis triginta, tot enim numerantur ab obitu S. Cyrilli eius pra, decessetis, subrogatus vero in eius locum sute Ptaylius. Ita enim nominatus reperitur in ii tetis Zosimi Papae, sicut pariter nominat eum Theodoretus, dum ait. Post Ioanem illum admirabilem mortuum, Praylius, qui nomini suo respondebat ob mansuetudinem scilicet)illius Ecclesiae regimen capesse. dcc. J Ex quibus omnibus, subditidem Baronius,corrigendum Nicephori Chronicon, ubi loco λaylq. legitur Paulinus Ioannis succetar. vel alijςmendandi, qui Ptayliu vixetum Cyrilla:us ipse Baronius,ex quibus satis probabiliter est et Eorillus, post alteru qui ab hominib'ante demigrauit.Epistolae ad Augustinu auctor habetur. Ad secundum. ι d Hieronymi obitus tempore E esiae Portuensi , qui Damasi nomine vocaretur, pr esset:quodq; pariterRonas, qui Senatoriae tunc dignitatis compos foret, qui Theodosius diceretur, non videtur res tam digna risu, maxime cum inde nullum sequatur incommodum. Accedit, praecitatam Eusebii Epistolam uti reuera eiusdem germanam a tota receptam suisse antiquitate, cui interr centiores,de ipse Cornelius adstipulatur dices:

Epistola quinquagesima nona Eusebi j Crem nensi indiuidui Hieronymi socij essecreditur, scui Hieronymum totum opus .in Hieremiam

dedicauit ι Sed nomine Damasi in Epigrapba

alius, quὶm Summus Pontifex, toto orben alismus intelligendus est, ne falso nomine cir cunieratur. Nam Damasus Pontifex longe aute sanctum Hieronymu qui sub sex Pontificibus floruit) obi jt.J Ita Cornelius. Sed & Mattianus v. in .iplomate De Origine ordinis noutti,numero decimmotio idipsum testatus est. In cuius rei gratiam es dem hic volui proser

Lelestimonium. volentes fidem inquit, P de Auctoritate Apostolica statuentes , quod

rauam regulam huiusmodi tradidetis s oscilicet) M publicaueris,ut praefertur,ex tunc tu, Priores, Monachi Fratres, de personet praedicti, secundum illa vota principalia religionis eiusmodi emittere, profiteri, de vivere teneamini: vosq; & mores vestros tam eidem regulae, qua etiam illis doctrinae,& institutis, in

quadam Epistola per Sanctum Eusebium duscipulum eiusdem S. Hieronymi ad Damasum Episcopu Portuensem, de T odosum Romanum Senatore De vita, de doctrina religionis, ac obitu SI mircaulis ipsius S.Hieronymi destia nata, contentis, nec non per eundem S. Hier umum du in extremis ageret suis Monachis pro obseritantia regulari, de vitae integrItate,

sanctimoniaq: relictis, c5formare debeatis. J uHucusq; praelatus Pontifex, qui non tantum Epistolam Eusebii ad Damasum Portuensem, ac Theodosium Senatorem esse declarat, sed in Ecclesia quoq; recipit de approbat. Deniq; anonymus auctor in vita eiusdem Hieronymi,eum muliebri veste indutu . simul ex Vibe eiectu haud exprςsse fatetur In hoc enim inpegit Baroniusδ sed veluti conpendi sὰ historiam stringens, ita scribit. Et perdito consilio sine disciplina veste muliebri irridentes ei, tanquam viro luxurioso&iniquo inmtum secerunt unanimiter in eum, & ei runt eum extra Romanam ciuitatem G Petinde ac prodere voluerit, Impiorum dolo, per-

375쪽

n praef.

sidiaqi Sanctum vitiam veste muliebri primum illusum, mox persecutionum irruente

imbre quassatu,Vrbem relinquere suisse coactum . Cui vel ru sensui, ω ipse Epistola n nagesimanona adstipulatur dicens. sinfamia falsi criminis inputarunt, sed scio per bona,Mmalam famam perueniri ad regna coelorum. JEt ad Paulinianum statre: s Ecce, inquit olla lib.de Spi illa, quq in Hieremia post baculum cernitur a rixu faeie Aquilonis ecepit ardere, M. Pharisaeorum conclamauit Senatus, de nullus scriba, vel fictus , sed omnis quasi indicto sibi praelio doctrianarum, aduersum me imperitiae factio coniu-xauit.J Ite Epistola vigesimaquinta. Quo usq; ,- inquit genus detestabile Monachorum noni Urbe pellitur ' non lapidibus obruitur t non Praecipitatur in fluctus Ad id praeterea quod additur: salsum nimi, rum omninὁ esse Hieronymum post suum ab

Urbe discessum Constantinopolim ad audiendum admirabilem virum Gregorium Nazia Venum perexisses Respondetur Auctoris in Ndus est, sed historiae veritas diligenter Gaini. nanda; Utrunq; enim Mab urbe profectionem, & ad Gregorium NazianZenum Comstantinopolim iter, historiae veritas tradit. Aliter, si in historijs ad rerum gestarum ordinem damussim semper habenda ratio esset. &ex sacrorum etiam librorum conscriptoribus essent, qui damnarentur, quod asseuerare inpiuest . Haec pro Eusebii, ad Damasum Portu sem Episcopum, & Theodosium Senatorem Romanum Epistolae defensione. Quod quarto loco aduersus aeqne Cyrilli Eipstolam, tanquam inpiae haeressassertricem obiicitur, id manifesto ab haereticis, ijsq: Mo, nothelitis, qui post centum circiter annos praui dogmatis tauctores, dc propugnatores sue,

runt, ingestum est.

Deniq; quod in anonymo Hieronymi vitet auctore, pro Damaso legatur Laberius, de pro Pelagiano Manicheus, prudentis Lec. totis ςs in re euidentissima librariorum potius

incuriam corrigere, non ipsum auctorem cul.

Iucubratione minime fuisse consilium Hiero, pare siclimus enim erroru huiusnodi lapsus nymi vitam texere,sed augustissimum tantum e vita trasitum, squemadmodum ex eius inutio constat) litteris prodere; Vnde si in pauc Iis verbis, quae quasi praefationis loco de eius vita obiter percurrit circa illarum ordinem suctuat, non inpostoris illic0 nomine sugillam

est, in ijsq; praesertim codicibus, qui per innu

meras antiquariorum manus ex remotissimis

saeculis ad nos peruenerunt. Sint in exemplύ, qui Tomo tertio Annalium eiusdem Batonii. Editionis Romanae, Christi anno I 192 editae, leguntur errores, videlicet. ar. Constantinus pro Constantio . Mezentium pro Auxentio. Geminiani pro Semiarriano.

Si igitur in his, alijsq, similibus non est mendacij accusandus ipse Baronius, pari iudicio, ineuidentissimis, leuissimisq; dictionis unius,vel alterius erroribus non est impostor conclamandus Hieronymi vitae auctor anonymus . sed de priori Recensone satis

RECENSIO POSTERIOR,

In qua conplura alia conprehenduntur,quae certo Hieronymum con

scripsisse ex Commentarijs superioribus liquet, tametsi de ij n dem nulla idcirco in superiori Recensione mentio facta usit, vel quia temporum iniuria interciderint, vel quia seorsim apud alios legantur auctores.

F --Dv in Dannis . o Commentam in Libro Levitici. a Commenrari, in Hur iam a capite triges mo secundo q; adfinem tibri. Commento, in duac Pauli Apostoli Epist.. ad Corinthus. s in remala induis eis em ad Thessam

censis.

in De iussim Salomonu explanam. ao Commentav in ι Miam prophetam. ar Tractum luculenti septem Psalmo..ia Liber de resurrectione carnu. Is Volumen in quatuor Euangelia. ro dotationes Commentari iis omnestro phetaι propter tyrones.

I I tir rii patrum inscriptis.

376쪽

plura. in Latinum.1 1 vinde luis Scrimina Sacra 4 corrumpem I x Versiones Regularum PHomis, oris , s. dum procliui . Theodori Guonachorum. as Libo dehars . 33 Versiones SMarmis Soteriarum Theo ora. a o De occasioni Almbin exemplaria corrumpi Versiones librarinu Pa aliam Theophitio deprauari solem . Episivi. at Ad ea Eam ct Eustochium quamplurima, ct Is Versio libri de Sacris Miare,s, vel de S quasi innumera Epistria. eris suppes tib Eccum Dei, eis ei

a a Martyrologium. Theophili. as Theodos Imperatoris rerumgem uetulriis 3 De Paci orati regis me ad Cirin Tractarus. a bictoria. 3 Versio Commentariorum Alexandri Aphro.

a. Comes, siue LectioMariis quo singulis diebus ae ni ristotelis philosophiam e Graecorarie in relebrationedivini Osis utitur in Latinum. as Versis eorundem oscis , MMisso ex LM si Veso totius Scriptura Sacra ex Hebraeo istatina in Sclauonam linguam. Latinum. as Versis Evangelν Nattaraeorum. Ist Versio eiusdem Sacra Scriptura ex transiri Versio Grorum Periarchon Oritenis. ιιone Septuaginta e Graeco in Latinum. εν Versio homitiarum quaruordecim in Hier o Versiones Homitiarum Origenion Pentatemmiam, stratidem in Esechielem Orienis. Hum .as Veso triginta nouem homitiarum is eam . I Dubitaturansiripserit in Genesim, o Exo- Origenis. dum .

ANIMADVERSIONES.

E eis Cassiodorus antiquissimus, atq; C l I proximus Hieronymi tempotibus

auctor Libro unico institutionis diuinatu leotionum meminit. Vide in hoc ipso opere, capite decimo quinto, numero trigesimoprimo. 1 Citat hosce Hieronymus, de eis li agitur Capite decimonono, numero vigesimoprimo. 3 Res haec explicata habetur capite decimoquinto, turmero decimo octauo.

Meminit de his omnibus Cassiodorus; Z loco prae allegato, quos etia Comenta . S rios se diligetet inquisituru scribit,atq;

ab amicis sibi transmittendos sperat. 8 Has non tantsim Hieronymum edidisse idem Cassiodorus assirmat,sed & prae manibus D habuisse testatur: allegat insuper eas inte dum. Quod ne euipiam dubitatio subrepat, de Commentarijs eundem Pelagij, mo sertimo operum eiusdem Hieronymi potuisse se

lassis intelligere, hos ipsos ab illis passim distinguit, ut nullus sit de eisdem ambigendi

lacus

9 De ea Animaduersione centesima trigesimaprima.

io Agit de eisdem Baronius Tomo quarto Annalium, de quibus,& haec habet Coepit ibi in solitudine scilicet Euagrijὶ primum ipse sui

experiri vires ingenis,atqi ut pullus aquilae priamo volatu celsa petens culmen propheticae eminentiae ausus est penetrates cui tamen et M

te grandiori sublimiora scandeti, humilia sunt

vitai ita ut illa ante elucubrata omiuno despe- axerit, posterioribus priora emedans. Fuit hic Commentarius in Abdiam proppetam, quem cum iuuenis elaborasset, erubuit postea senex audiens per Italiam circunferri, quem obliui

ne putabat esse deletum.J Haec Baronius. Doeisdem, Se ipse Hieronymus in praefatione in Abdia sic loquitur: s Si Apostolus proficit, A

quotidie praetcritorum obliuiscens in priora se extendit, ac secundum prae plum Domini Saluatoris stivam tenens post tergum non respicit: Quanto magis ego, qui necdum a saetatem prafecti viri, de in mensuram Christi veni mereri debeo veniam,quὁd in adolescentia mea prouocatus ardore.& studio serimur, grum, allegorico is terpretatus sm Abdiam prophetam. cuius historiam nescieba. J Hucu': ipse. Nobis hoc opus excidit, posteriusq; tantum in eundem prophriam superivit. Pri ris autem ex adnotatis ali Is sit per duodecim prophetas, Animaduritione unica, trecentesiis mus sexagesimus quintus Christi annus coniicitur. Et revera, cum posteriores Comnieritatis Christi anno trecetesimo nonagesimo qu n-to illic adscripti sint. hiq; posteriores ex eiusdε Hieronymi testimonio ante triginta annos scriptis mandati probentur, utiq; etiam sequitur, eiusmodi anno trecentesimo sexagesimo quinto priores Commentarios elucubratos.

Deniq;

377쪽

s Reeensi

A. Deniq;,quod ex hactenus explicatis memoria dignum videtur, Hieronymi vitet tempus est, cum eosdem iuuenis adhuc Commentarios aggressus est. Siquidem absoluerat is tune reseselimum secundum annum, dc proxime sequentem incceperat. Quod sane paulo superius adducto eiusdem testimonio arridet,cunec dum in persecti viri aetatem,lc in mentara Christi quae trigintatribus annis , dc mensibus

aeque tribus definita est j se venisse test

tuta

ri Horum pariter mentionem ingerit Hieronymus inproprio descriptoribus Ecclesiasticis libro dicens. Γ In Psalmos scripsi a decimo

3 usq; ad decimum sextum, tractatus f eptem. Ex quibus x editos eosdem intelligimus ante Domini annum trecentesimum nonagesimum secundum, cum eo ipso annus liber conpositus sit. At quoniam eiusmodi in Psalmos tractatus,medii recensentur inter triginta nouem

homilias Origenis in Lucam, dc inter Vitam Asalelii captiui Monachi. de quorum tempore alibi:ὶ Hinc de eodem tempore, monumentis ipsos mandatos coniectura ducor,trecentesimo videlicet nonagesimo Domini anno. Commemorant eosdem, M alii conplures Scriptores, praesertim Bellar minus: quanuis in enumeratione ab eodem Hieronymo disserat: eos

ς nanq; incipit numerare a Psalmo decimo quarto, dc perducit usq; vigesimum inclusive. IL Huius operis assertor Augustinus est Epistola centesima sexagesima prima adoceanum. De hoc etiam capite decimo nono, numero decimo octauo

is Extat de hoc Tomo tertio proprium Hieronymi testimonium: praefatio videlicet in idipsum. Damaso Summo Potifici inscripta, in

Ordine centesima vigesima tertia. Cusum abaeo tunc opus est, cum Romae eundem Pontificem in Ecclesiasticis causis subleuabat. N meratur eiusmodi annus trecesimus octogesi. mus quartus. De eodem capite decimo nono, pumero decimo octavo.

i Harum meminit Cassiodorus praeallegato loco, de ipse Hieronymus Epistola quin

quagesima secunda ad Pammachium,quae quidem Epistola,cum trecentesimo nonagesimo in superioribus adscribatur,circa eadem etiam tempora editae videntur ipset Notationes. Dinlent maxime deficiqi harum iacturam Corne lius Schultingius,nec no Batonius Tomo quinto, sub extremo anni millesimi quadringentesimi vigesimi De eisdem capite deci

monono,numero

Posterior

Non contemnenda inter doctos viros dis.ceptatio est,an Libet vitas Patrum i scriptus, qui nunc Venetiis sub Christi Domi, ni anno millesimo quadringentesimo octogesimo tertio inpressus, sub eiusmodi Praefatione circunsertur, videlicet: s Incipit prologus Sancti Hieronimi Cardinalis Presbyteri in libros Vitas Patrum Sanctorum Aegyptiorum,etiam eorum qui in scithia, Thebaida, atq; Mesopotamia morati sunt. non solum quos oculis vidit,maximoqi labore conspexit, verum&qua

plura a fide dignis relata conscripsit notabili

diligentia. Deniq; aliorum etiam autentic

rum libellos fideliter e Graeco in Latinum transtulit, de ab alijs cianslata pro sui persectiono huic operi inseruit.J Cuius libri exordium est:

s Benedictus Deus,qui vult omnes homines salvos fieri: J dubitatur inquam, an liber huiusmodi Hieronymi germanus sit, an potius supposi,

Qui negativam partem tuentur Gennadii Massiliensis Presbyteri testimonia ex libro de viris Illustribus,ac primum quidem ex annota' tis de Petronio adducunt, ubi scribit: s Petro .nius Bononiensis Italiae Ecclesiae Episcopus . vir sanctitate vitae, de Monachorum studiis ab

adolescentia exercitatus scripsisse putaturVitas Patrum Aegrpti Monachorum,quas velut spocula, ac normam professionis suae Monachi an plectuntur dec. J Alterum vero , ex aliquam δsuperius recensitis de Euagrio, cum nimirum, non ex aliorum sententia, sed ex propriorem

explicans iudicio h c habet s Euagrius Monachus, Macaris familiaris discipulus, diuina de

humana litteratura eruditus; cuius etiam liber, qui altitulatur vitas Patrum, velut continentissimi,& eruditissimi viri mentionem facit &αὶ Deniq; ,quod magis urget, ipsius quoq: Hieronymi propria de hoc assertio est, dum nimii si Ctesiphonti aduersus Pelagianos scribens v ritatem ipsam sic explicare videtur: s Euagrius

Ponticus Hyperborita, qui scribit ad virgines, scribit ad Monachos, scribit ad eam, cuius nomen nigredinis nomen testatur, iidest Mel niam seniorem edidit librum, M sententias, quam nos inpassibilitatem, vel inperturbationem possiimus dicere, quando nunquam animus vllo perturbationis vitio commouetur: &ut simplicieti dicam, vel la xum,vel Deus est. Huius libros per Orientem GrFos,& interpretante discipulo eius Rufino.

i. tinos plerim in Occidentem lectitant.

378쪽

In eandem Animaduersines. 3 sδε Qui librum quoq; scripsit,quasi de Monachis:

multos i in eo enumerat,qui nunquam suetu

M quos fuisse scribit,Origenistas,& ab Episco. pis damnatos esse non dubium est 'Ammoniuvidelicet, & Eusebium, de Euthymiu, & ipsuEuagrium, Or quoq; de Isidorum, de multos

alios,quos enumerare taedium est,& iuxta iblud Lucret ij, e veluti puervabis hia tura medenses,

Conmgunt iaci messis, iisq; tiquore. Ita ille unum Ioannem in ipsius libri posuit principio, quem & Catholicum, & sanctum fuisse non dubium est, ut per illius occasione

R caeteros, quos posuerat haereticos Ecclesiae imtroduceret . J Hucust Hieronymus deprς. fati libri auctore,quae omnia cum contentis in eo congruunt, ut propterea certit simus eiusde auctor Euagrius, de non alius habeatur. Caeterum ad oppositum, pro affirmativa parte Canonis verba faciunt,prima parte. distinctione decimaquinta, capite tertio: s Sancta Romana EcclesiaJ videlicet. ivitas patrum Pauli, Antonij, Hilarionis, & omnium eremitarum, quas tamen Beatissimus scripsit Hier nymus cum omni honore sdscipimus &c.J Ad hoc ipsum,& alterum Sanctae Birgittae testimonium est. libro tertio Reuelationum eiu es capite vigesimoprimo , ubi Deiparae Virginis ad eam vel ba eiusmodi diriguntur. Isti tres ignes longe latini se dilatauerunt. Quorum primus incensus scit in eremitis, do rei glosis, sicut desciibit Hieronymus, qui vitas eorum inspiratus Spiritu sancto inuenit mirabiles, Mmerito imitandas Sec. J Quo in loco Consalu

quoq; Duranius haec adnotauit, videlicet. Hae de re latissime Hieronymus primo Tomo suorum operum, ubi describit vitas Sancti Hilarionis Abbatis, Pauli primi Eremitae,Samcti Malchi Monachi, de aliorum plurimorum.&c. I Dissicultati respondet Bellarminus in libro De scriptoribus Ecclesiasticis. Tribuitur si quiens, ad ultimum liber De vitis Sanctorum Patrum Sancto Hieronymo: sed sciendum est eum librum non esse unius auctoris: nam in prima parte ponuntur Vitae Monachorum, quas scribit Euagrius Ponticus, de quo scribit S. Hieronymus in Epistola ad Ctesiphontem, ex illis vitis solam primam esse veram,qtrae est Ioannis Abbatis. Eidem Euagrio tribuit Uitas patru m Gennadius in suo Catalogo scriptotu. Vitis illis ab Euagrio scriptis adiunctae sunt,

Vitae Pauli primi Etemitae, Hilarionis, de Mabchi a S. Hieronymo scriptae: Item vita Sancti Antonis scripta ab Athanasio. Item Uita S. Mariae Aegyptiacae a Zosimo edita: Ite multa ex collationibus Cassiani. I Hete Belluml- Eni responsio. Sed reuera, quantas ea vera sit, de ipsum is librum optime examinet, atq; disecutiat, Gela' tamen summi Pontificis allato nuper De libris apocuphis decreto minime satis facit. Quandoquide, si ipse Gelasius scripturarum, ut dicitur solertissimus perscrutator, cum suorum assensu Presbyterorum Cardin lium annu circiter quadringentesimum non gesimum quartum, inter opera eiusdem Hi ronymi recognoscit, A approbat vitas Pauli, Antoni j, de Hilationis, de omnium e mitatu, quas eunde scripsisse testatur,quo modo usquequaque Bellarmini responso difficultati opportuna censebitur,quae inter viris patrum in i F dem exaratas Hieronymo, Hilarionis taneum, Pauli, atq; Malchi acta concedit Alia igitur via di ficultati occurrendum arbitror. Vetum quidem,atq: certum librum vitas patrum praenotatum, Hieronymi non esse legitismum partum, sed Euagrij potissimum Ptis adnotatis in eo,atq; discretis a Bella ino, Cctetum ab hoc diuersum fuisse aliquando ab eodem Hieronymo conscriptum librum De Vitis Sanctorum Patrum, in cuius , dc exo dio Vitae Pauli, Antoni j, de Hilarionis inprimis continebantur declarant eiusdem Gela-sj verba, quibus dicitur. s vitas Patrum Pauli, Antonij, Hilarionis, dc omnium ere- Gmitarum lec. J Quod, ne hqc a me excogitata quispiam suspicetur, tu ipse, lector, ad se. quentia decreti verba diligenter attende. Enimuero, cum Gelasiis dixisset, L S: omnium eremitarum J protinus intusit s quas tamu vie Beatissimus scripsit Hieronymus. J Certe si liber iste in quo de Pauli, Sc Antonii, & Hilari

nis, dc omnium cremitarum vitae discribebantur diuersus omnino ab Euagris opere non suisset, non addidisset Sanctus Pontisex. s Quas tamen vir Beatissimus scripsit Hieronymus. IIgitur hac iureoptimo usus est cautione, quinniam is Origenis, Origenistarumq: omni u arptime notitia pollebat idcirco enim N Ori- sagenem, JI Rufinum eius interpretem, & alios coplures eiusdem factionis in decieto ipse reiecit, legendo', prohibuit) quorum quia innumeri in Euagrib Opere respergebantur. l dibus i cumulabantur, ad utriusq; operis, dc Hieronymi, dc Euagrij euidentissimam qistinctionem addidit quas tamen vir Matiissimus senipsit Hieron mus. J Porro hoc temporum iniuria periisse conpertis limum

est.

Nec praemii,si hoc loco dicatur: Quomodo ergo Pauli, Hilarionis, atq: Malchi vitae ad

nos saluae,ati uitegrae peruenerunt,si eiusdem Hieronymi liber, in quo tam horti, quam eae Rrrt inrotum

379쪽

A terorum omni iam cotinebantur, cxtinctus est tNon premit inquam,cum horum Acta caeteris alias eius oneribus immixta qu i pe que kbuersis antea temporibus absollita integrota turam patiente volumine, salua peristitor ni. His de libro Actorum patium. Nune alia stiperest dilli ultas explicanda. a quo nimirum Antonis vita edita sit, cum ido Gelasilia in Canore illius austorem Hieronymum assirmarie: E contrario vero victorius Bellar minus, α alij conplures cu legitimi ; eiusdem seriptis minime percensuerint ' Res pondet breuiter Baron us in suis ad Martyrologium Romanum Notis, sub die decima sers tima mensis Ianuarij: scripsit, inquicns, egregia Antonii Acta S. Athanasius. quae quidem Euagrius , non ille Ponticus Origenista, sed qm postea praefuit Ecclesic Antiochenae in L

vinum sermonem conuertit, ut auctor est sanctus Hieronymus De Scriptoribus Ecclesiallicis in Euagris. Praestitit hoc ipta idem Hi ronymus postulante Pammachio, ut ipse profitetur ad eundem scribens Epistola centesima prima in optimo genere interpretandi, quam illam esse putamus,qitae habetur prae manibus. Cum ii, ut ipse ait in ea vertenda, more suo, non verba vobis, sed sententias reddiderit sentent ijs, inde fortasse factum est, ut Gelasius C Papa eum non tam vertisse, quam scripsisse Antonii vitam testetur. J Haec Baronius quae pariter Tomo tertio Annalium Ecclesiastic rum sub Christi Domini anno trecentesimo quinquagesimo octauo circa finem repetit.

Idipsum sensisse visus est, victorius in Indice Hieronymi operum, Vcibo s Antonius Mais Vbi Eusebius Chron co suo extremam manum inposuit, ib Hieronymus cxord tus, ad sua v i tempora illud dem protraxit: ni. mirum , ut ipsemet :n praelatione teliatur, Abanno Constantini Magni v gesimo, i Christi videlicet trecentesinio v sotinio sexto) ad vaD lentis sextum, Sc Valentilitani iterum seiusde Christi trecetesiinsi septii .igesimo: 2 sed de ut qalia multa meo ipso Chronico ex aluosi. alijs Scriptoribus, deq; suo ctiam addidurit, latius plicatur in sine capitis Lxti. 17 De quibusnam vero hae fuerint, explicatur capite decimo quilato, numero I 2. II.i 8 De hoc agitur eodcm capite decimo quinto, numero in simo sepi ni O. is Citat hunc S. A igustinus,uti etiam Cainpite decimo nono, numero de mo octauo explicatum est. 1 o Meminit de eodem ipse H eronymus in epistola vigesima octava ad Lucinum, cu 'testimonium explicatur capite decimoquinto. Enumero tragesimo octavo.

a i H is ipsas cum cxteris suis scriptis ni . morat in Ibro D Scriptor buS,sub extremo. de eisdem capita decimonono, numero decimos UzmO.

De O uctore Epistilarum qua Martyrologis

praefiguntur

11 onscr psisse Hieronymum Martyri

logium non tantum Cassiodori res timori 'o ia capite decimo nono, num . decimo sociauo explicatu est,sed ad ea ipsam re omnisi quoqi sue recentiorum siue veterum Consennius accedit, detestimonium. Dubitatur tantummodo, an quae praefigi olim consuetierant

Epistolae Hieronymi sint, an non Quod ne in Recensione hac, quidpiam siue de proprijs

sue de supposititiis lector desideret, atq; ut v ritas aeque dies itationum nebulis expurgata lucidior prodeat, eariindem Epistolarum subiicere nunc exemplar opere precium esse duxi.

Huiusmodi autem illud est. Chromatij, 5 Heliodori Epicoporii ad S. Hieronymum pro conscribendo Martyrolo- .

sio Epistola.

D mos. Patri mero no Chroma tim se H ludoras Episopi in Domino saluum.

CVm religiosissim' Augustus Theodosius

Mediolani uri em esset ingrcssus,uniuerso q: Italiae h piscopos ad se inuitasset, S: ob cacaiisa ni at q tantulorum Epis porum, qm ex

Arriana cestias an mas inquinas lent, inqui- .rerer, contigit A nostram paruitatem in ciae adesse Concilio: in quo cuin dicenda dicta eL sene, & definienda definita i coepit Christianissinius Princeps S. Gregorium Cordubensit Eces sita in co praeserre antistitem, quod omni

die, sine non te unans, matutinas: siue ieiunas, vespertinas explicans missas, eorum Mari si, quorum n Ital. tia essent, plurima nomina ni morarct. Factumq; est, ut omnes statueremus ad tuam scribere cliaritatem, ut famosissimos

Feriales de archiuio s. Eusebi, Cesareae Palistinae Episcopi inquirens,Martyrum ad nos dirigas facta ; ut possimus hoc ossicium per tua sanctam industria melius, petiectiusq; ad hin re mi Martyribus exhibere. JHucusq; ipsi. Sequitur Hieronymi nomine respotui uod eosdem Epistola. Beati

380쪽

Nati Hiem mi super ea ipse ades m romatio, & Heliodoto sanctis Epise

pis Hieronymus Presbyter . Constat Dominum nostrum Iesum Christum omni die

Martyrum sirorum triumphos excipere, quorum passiones a Sacto Eusebio Caesariese Episcopo scriptas reperimus. Nam Constantinus Aligi istus, cum Caesaream fuisset ingressus, δίdiceret memorato Antistiti,ut peteret aliqua

beneficia C sariensi Ecclesiae profutura legitur respondisse Eusebium opibus suis Ecclesiam ditatam nulla petendi beneficia necessitate melli, sibi tamen desiderium immobile extitisse ut quidquid in republica Romana gestust erga Sanctos Dei, iudices iudicibus sum

dentes in uniuerse orbe Roman solicitam scrutatione, monumenta publica discutiendo, perquirerent ide qui Martyrum, a quo Iudiace, in qua Prouincia,vel Ciuitat qua die,qua-ue perseuerantia,passionis suae obimuerivit palmam,de ipsis archivijs sublata, ipsi Euis, io,r

gio iussu diligerent. Unde lamini est, ut id

neus relator existens, M Ecclesiasticam hist riam texeret, id omnium pene Martyrum rim ainciarum omnium Romanarum trophea dili-sens historiographus declararet,quatenus cim. ni die sacrificium Dei osserentes eorum nomina meminissent studentes. quid e ipso, quo sacrificium ossurretur, victores D asoti extitissent, x Martyris sui munpho pollentes, atq; ovantes ad regem suum peruenissent Christu. Hae de causa singulorum mensium, singulis rumq; dierum festa coiiscripsimus,ut iubere

dignabamini ι perennem nostrae paruitatis momoriam fore credentes, cum diebus omnibus, per tot annorum spacia Sancta Sanctarum ti mina fuerint festiue celebrata . Et quoniam

me singulos dies diaersarum prouuaciari na, diuersarumq: Vibium plusquam octingentoruae nongentomi a Martyrum sunt nomina n minata , ut nullus dies sit, qui non intra quingentorum numerum reperiri possit adscriptus, exempto die Kalendarum lanuariarum: considerania innumerabiles, lectoris animum intra num mensem posse lassescere; ne id cuelitatis tutelix siccincte corum,qui sen: in amplissima sestiuitate in suis locis tantum prς omnibus memoratus sum, ut amputato fastidio viae de omnibus sussciat libellus adscriptus . sane

in prima parte libelli omnium Beatorum Ap stolomm sesta conscriptimus, ut dies vatij non videantur diuidere, quos una dignitas Apostolatus in coelesti gloria secit esse sublimes. Hac,

tenus fictus Hieronimus.

In eandems ianimaduer es Porro ad propositam dissicultatem propius E

accedentes, germanam utransi Epistolam. Chromatis nimirum & Heliodori unam, .ltera ipsius Hieronymi testatus est Beda, auctor sertingentesimi vigesimiCluisti anni in Retractationibus :ti Aeta Apostolotu, capite primo discens si Adstipulatim de libet Martyrologij, qui

Beati Hieronymi nomine ac praelatione attitulatur: quantiis idem Hieronymus allius libri non auetor, sed interpres, Eulcbilis autem auctor extitille narretur.sIdipsi im asit mauit valfridus Strat is in libro de rebus Ecclesiasticis, capite vigesimo octauo sub extremo dum ait. s Hieronymus Ma tologium, secutus Eus Num sesar ensem peranni circulum conisi in F se, ea occasione ab Epistopis Chromatio dc

Heliodoro illi id opus rogatus componere,quia

Thro. osiusi religiosus imperator in Concilio Episcoporum laudauit Gregorium Cordubensem Episcopum , quod omni iste missas expliacam eorum Martyrum, qtaerunt natalitia ellant

nomina plurima commemoraret.J Haec ille. Quae sane non alis , quain eiusmodi epistolatu fundamento utrunq; innixum scripsiste, nem, ni dubium est. Verlim oppositam sententiam omninδ accipiendam non soliam Baronius in suo ad Martyrologium Romanum tractatii. capite sexis. ω sequenti optime conuincite Sed de Bellarmia Gnus, & Schulcingius, te victoli usae quotquot

ante eum H eroiaymi doctrinam considerauere idipsum a legentibus iudicium serenitum indicarunt. dum easdem Epistolas in caeteris Hieronymi scriptis ita ex horructui, ut ne mutare quidem de ill s sanius arbitrati sine. Eiusdem sentcntiae Ioannes Molanus est in Tractatione de Martyri dog 1 ,quam auctam ha Appendice sui Usu ardi Deli: do editi m,suit. Laimvero pretorq iam quod uniismodi Epistolas si unias

astirmat: Casti aii'ctiam teli intonium de Pr.eallegata H. ronymi Epistola, prunitus Marurologi nixa, nulla pacto accipiendum esse te binoni uni contrundit: Cuius assertioni da ipse Baronius praec lato loco libenter subscribit. Et certe rem ita ella contenti in ipsis Ep stoliso rores aperte testanti ir. Viduae quispiam non minus inprudians quam inprobiis essetor, germanas a Galliodiuo ad Hieror mi Misit Drologi u litteras allegata nescio quo casti amisisas desiisse, te propterea laude digna su fac ut ii

autumans duas hasce teinere supponere alutis est Epistolas, noc temporima Iationem,

nec rerum ipsarum veritatem con

siderans. Quod ut m nisest us res latur illatum mendacia propo-

absurda

SEARCH

MENU NAVIGATION