장음표시 사용
351쪽
A anuum numera 3 8 s. vel proxime sequentem. Ignota viati dei mihi ardoremtissim
Is I Filim metu Apodranius.' Quemadmodum vno,eodemq; tempore' ac ciuibus feminis, Hedibia nimirum, M. Algasia per Apodemiu tabellariu ex ultimis Galliaruoris de quaestionibus difficit imis consultus amte Hieronym' est,ita nunc ambabus hisce Epistolis viriqi respondet,quas uno item,eodemq; tempore datas,nemo ambigere debet. Annus
harum, quo dictat et sunt Christi quadringemitamus sextus, vel proxime sequens hinc pribatur, quod in posteriori Epistola, quaestione decima Comentat si in Amos allegentur. Qte B tu hi ex Hieronymi proprio testimonio in ptς- fatione libri teris in eundem, eide Christi anno
quadringentesimo sexto consignantur, utiq; ergo constat,non potuisse Epistolas hasce ante conscribi . Nec post quadringentesimu octauudeinceps annum,quia in eis ipsis nunqua prinprios in quatuor Prophetas maiores inducit, vel nuncupatCommotarios: et ias passim,vberrimeq; singulorum testimonia, prophetiasqidisserat. Consileuit enim is in laipturarum testimonia incidens lectorem ad proprias sc- per remittere explanationes; perinde ac in his ipsis Epistolis videre est, in quibus modo C5mentariolos in Matthaeum, modo Comenta C rios in Epistola ad Ephesios, nunc alias in alios libros lucubrationes commemorae dc ad easdeIectorem remittit. Deniq; ,cum quadringeteismo octauo Christi anno Daniclc. quadringemresmo nono Isaiam, quadringentesimo deci
mo Ezechielem, lut alibi ostendimus) aggressus sit, de quibus nec verbum quidem in hisce ' Epistolis, in lequitur,ut easdem memorato luperius anno quadringentesimo sexto, vel pro i-
me sequenti editas assirmemus.
Prassatio in dura Origenis homilias Cantici
Canticorum. Origenes cum in cateris. Origenu Bomvia duae in Cannea Caniorκm Interprete Soeromo. ramodo dicimin.
13 De viri': capite sexto . numero secundo. sa In ipso prosimonis. Cum Epistola per sysinniti Monachii in Aegyptu properantem delata sit, ta liquido de eius anno Constar. Sysinnius enim e Gallijs in Palestinam, dc inde in Aegyptum anno Christi quadringentesimo sexto migrauit. De eodem Animaduersione quarta . Putauit victorius, Alexandrum
de Minerium,ad quos Epistola, Aeg)pti Mo nachos suisse, sed natione Gallos, atq; Tolosa
urbis cultores, de ciues, eosdem assirmat Hi
ronymus in Praefatione libri tertij in Amos, quibus, de Commentarios in Malachiam dodieauit:
13 ν πρου-M. Miu Paulinus ille est ad quem Epistola decima tertia de Institutio
ne Monachi, ab hoc, ad que praesens Epistola. Ille siquidem circa Domini annum trecentes .muna nonagesimum quartum, Monasticam vitam in Nolano agro colcs iam supra habetur Hic Romae agens una cum Pammachio post nuper ibi vulgatos Origenis Periarchon libros
ab Hieronymo translatos,memoratur. Igitur, cum eiusmodi librorum elucubratio Citristi anno trecentesimo nonagesimo octavo, capite deciminiuinto,numero vigesimo septimo ad.
scripta si,de ipsa Epistola nuperrime post eandem da a sit,ei ipsi etiam anno,vel proxime s
quenti consignandam esse, neminem arbitror.
qui non intelligat. Hic ille Paulinus est,ad quς
r s. Lecto sermone dignationis tua. Alius pariter Desiderius ille, de quo Hieronymus inopuculo suo aduersus Vigilantium, capite s eundo, ab hocide quo in praesimii Epistola. Si quidem hunc cum Seren illa coniuge patria Romanu ante me quoq; optime obseruauit vi totius; Illum vero uni cum Ripario nationa
Gallum, atq; in Gallijs commorate,alibi ostedimus . Caeterum,quod in Epistola. se ea tam tum opuscula eidem Desiderio Hieronymus transmissurum pollicetur, quorum exemplaria Desiderius se minime habere ex Catalogo eiusdem De Scriptoribus Ecclesiasticis comperiseset, plane ea data protinus intelligitur, cum eiusmodi De Scriptoribus liber editus ab eodς est. Christi videlicet amo trecentesimo nagesimo tertio. δs1 Nudin terrim , cum centesimu . Qua-uis in inscriptione dictio LVrbica J Paulae n mini addatur, eadem tamen, quae de Eustochii mater Paula probatur. De tempore aeque tapistolae non restat ambigendi liurus , clim se proprio sui exordio Romae scriptam testetur. In Traditiones hebraisas cte. Prest uani, ut in principiis librorum. ADGiones e Traditiones hebraica S. Hi ron mi in Genesim. In principio.
De his capite decimo quinto,num. Octauo. Traditiones in libros Regum. μι-r unus. De eisdem capite decimoquinto, numero II. Traduiones in olros Paralipomenon. Hebernari sunt Νj. De eisde loco supra allegato. Deucumbricis. Liberum. Eusebius,quia Beato Pamphilo. De eo capite decimOno n no, numero decimo.
Appendixis Hebraicis loco, qua in Actis A
nolorum usurpantur. Aceldema. De eat supra allegato. In librum Hebraicorum nominam Praefatio. Nilo vir disertissimus. Durruiuiones Hebraicorum nominum.
352쪽
Commentarios conplectitur in quatuor Pr Phetas maiores, nimirum.
x Io Isaiam eam P, ad tutis librospra s In Lamentatunes ad eundem Libros res.sation u ad virgineis Gros In Erachielem ad Eu Iochium Gros decem . praefationsim prauomus quanisiae . a In meremiam ad Eusebium Cremonensim a In Danielem ad Pammachum,or Marcen libros sex cum Uxu totidem ad Idrum. os praefation ,
DE his pariter,quae hoc quarto ino con- In Isaiam cste. Agitur de his capite decimo tinemur, nulla inter doctos controuersia quinto, numero decimo septimo,& capite est, cum omnia Hieronymi legitima digno- quarto numero nono. scantur. Solus Sixtus Senensis,libro quarto bi- a In Hieremiam cte. De eisdem capited bliothecae Sanctet, cui & Cardinalis Bellarmi- cimo quinto, numero decimo octavo. nus, in libro de Giptoribus Ecclesiasticis sit, s In Lamentationes M. De eisdem praeal- scripsisse visus est, Comentariorum in Lamen- legato nuper loco. tationes Hieronymum negauit auctorem eos . In Ezaeuietem o c. De eisdem capited dem Rabani Mauri potius. quam alterius cu- cimo quinto, num is decimo nono. iuspiam esse autumans. verum de singulis vi- s In Danielem Ere. De eisdem deniq: c de locis infra citatis, pite decimo quinto, numero vigesimo.
Iu Me assem ad natim, O Eustochium Con
In Ossam ad Pammachiam Idros tres simPlis ras tunsus diPinctos.
In Iobelem ad Pammachium Librum unum. In mos ad Pammachiam LUros tres, Ira condi item distinctos. In bdiam ad Panranachium Librum unum.
D In Ionam ad Chromatium iuiolensim Oscopum rarum unum. In tracturam ad Paulam, is notatum Grai, duos suis praefationibus σπνρtate . In Nahum ad Paulam ct Earichium Librum
In Habaruch ad Chromatium libros duos proprisdictinctos praestiondus. In Sophoniam ad Paulamio Euctonium Lgrum
In Mneum ad malamor Eactochium rarum
In Zachariam ad verium Tolosanum Di pum Mos tres. cum totidem praestiondus. In Malachiam ad Misenum, or Urimoria
ITa Hieronymi vera ac certa esse praecitata omnia omnibus petiuasum est, ut nemo de illis hactenus ambegerit. In Belsancte. De Commentario hoc agitur capite decimo quinto, numero vigesimo
Vt veris duodecim Prophetarum ordo,quo singuli ab Hierum Commentariis explicati sutdistincte pateat, proprium hoc loco asserendutestimoniu,quod & Prooemis loco in Amos tertio libro assigitur. eiusmodi aute est. Praepostero ordine, atq; confuso duodecim Prophetarsi opus de coepimus, & Christo adiuuante conplebimus. Non enim a primo usqi ad nouissimum iuxta Ordinem, quo legunturi sed ut pin imus,& virosati sumus,ita eos disseruimus. Nabumν
353쪽
λ Naltu, Micheam, sophoniam primo φιλοπινήωάjisi Paulae,eiusq; filiς Eustochio αν σινωνην secundo in Habaculi duos libros Chromatio
Aquileiensi Episcopo delegaui: Tertio post
Iongi temporis silentium, Abdiam 5e Ionam tibi imperanti disserui: praesenti anno,qui sexti Consulatus Arcadis Augusti, de Aniiij Probi fastis nomen inposuit, Exuperio losanae E clesiae Pontifici Zachariam, Se eiusdem urbis Minetio, 6c Alexandro Monachis Malachiam prophetam interpretatus sum. Statimq; recurrens ad principium volumin is ollae.& Ioel, α Amos tibi negare non potui. J Hactenus ipse. Vetlim antequam vicerius progrediamur, re-y stituendus hoc loco textus est,ubi legitui s Nahum, M cheam,Sophoniam,& Aggeum, Jcorrigendusq; s Nahum, Micheam, Habacuch,S phoniam,& Aggeum, J iuxta eiusdem praefationem in Ionam, ubi tempus quo cundem explanavit fastis consignans habet: s Triennium cita citet fluxit, postquam quinq; prophetas interpretatus sum, Micheam, Nahum Habacuch, Sophoniam, Aggeum, dc alio opere detentus, non potui implere, quod c pera: Scripsi enim librum de Illustribus viris. J Haec de ordine. De tempore aeque ex allatis nunc haud iudiciudissicile. Enimuero,cu m eo ipso anno, quo in quinq; enumeratos Prophetas id ei nCommen
C talios prodidit, statim aggressus sit librum de viris Illustribus, qui Christi anno trecentesimo
nonagesimo secundo tri Ituri Postq: ab illis Etriennium se Ionam interpretatum testetur, utiq: ct liquet, n5 tantum in quinq; Prophetas, memorato Chtisti anno trecentesimo nonag smo secundo Conactarios publicis monumetis eos isnasse, Verum de in ipsum Iona trecente.
smo nonagesimo quinto. Praeterea hoc ipso anno se Abdia pariter explanasse hisce subdit .s Post longi temporis silentium triennium v, delicet ) Abdiam & Ionam tibi imperanti disi tui. J Deniq; cceterorum in reliquos Prophetas Commentariorum annus ibidem assertur. cum protinus additur:ΓPr senti anno,qui sexti Consulatus Arcadii Augusti ,& Anitis Probi fastis nomen inposuit, J cu reliquis uuae sequu- Ptur. ut paulo superius allata est. Quibus apertissime uno omnes,de hosce quinq; posteriores, videlicet Zachariam, Malachiam, Osset, Ioelem, de Amos Commentariis explicatos anno constat. Eiusmodi vero Consulum amnum numerauit victorius in Scholius ex Causiodoro Christi quadringeritesimum nonum, vel quadringentesimum octauum ex Prospero . verum deceptum eundem in supputati ne temporis,probat Communis scriptorum consensus, atq; Baronis inprimis, nec non Panuini sententia , qua ex Marcellino ,& Imperatorijs rescriptis certus is, indubitatusqi Christi anti quadringentesimus sextus manifesto conuin- q
x quasvor EuangelυώDamasu . a Canones inmatuor Euangelo. 3 Commentarios in Matthaeum adEusebium. 4 Commantarios in Marcum. , secundum Lucam . Euangelium secundum Ioannem.
In Di iam ad Galatastisros tres eum Ditis praefationibus admutim. Eustochium. t Commentarios in Epimiam ad obesius Grisae totidem praefatismsin diuina , ad Paulam ,-tastochium .
cto,aeversiones eorundem e Graeco a Pau
Sunt quoqι boc sexto Tomo compraehensa
Hieronymi certa omnia, praeter libros de Spiritu sancto, qui proprium auctorem, Didymum videlicet in fronte ferunt. Versonestamen verς,fidele': eiusdem Hieronymi sunt. I Nouum om me facere cogis. De ea Tmmo tertio, Animaduersione centesima vigesima Lenia,2 Canon. Matihaem. Romae Damasi Summi Pontificis iussu compositos tradit etiam Baronius Tomo quarto. . 3 Plures sui . De eisdem Commentarijs capite decimo quinto,num. vigesimo nono .
4 Omnis siraba doma. De hac praefatione constat apud omnes,non esse eam Hieronymi, sed falso illitat tributam. Idem de sequentibus
354쪽
In eandem1; e snimaduer es. sar A in Evangelistam Marcum ommentarijs iu- plicat, dum ait Scriptum est in Mattheo . Edieium est. Hi victorius inquit)Commem & Ioanne, quod Dominus noster hora sexta' ta iij non sunt Hieronymi, hametsi no indigni, crucifixus sit. Rursum scriptum est in Mat. qui legantur. Relicti autem sunt hic, ne ab eo, quia hora tertia crucifixus sit. Hoc vid, ipso Euangelio, quod cetteriς Euangelijs G- tur esse diuersum, sed non est diuersum. Edi. nonum ratione adiungebatur, separarentur. ror scriptorum suit. Et in Maico hora sexta Cur vero ijdem nec Hieronymi sint, aut dice- fuit, sed multi episemus grςcum sigma, put di, rationes prae omnibus Sixtus Senensis loco uerunt esse gamma. Ita Hieronymus. Deni isupra allegato retulit. Commentarii,dicens, huic ipsi sententiae recentiores omnes, Cor mysticae explanationis in Marcum magis ab- nelius schultingras, Bellarminus, de alij lii horret a stylo Hieronymi, quam ignis ab aqua. seripserunt. Hos esse hominis,qui non multum Latinὀ,mia 1 Fuit in diebus Herodis. aius etiam Graece, de Hebraice nouerit, argu- σ Inprincipis eras Verbum. mento sunt rationis barbaries, M inepta perin utriusq; versionem Hieronymi germanam B minarum vocum interpretatio,cuius exemptu esse non ambigit Ecclesia. tem': ipse est inlia Fhabos in capite decimoquarto, ubi auctor am bro De Scriptoribus Ecclesiasticis. notauit hanc dictionem, Pascha, Latine signi- Pauri admodum di sunt. seare transitum, Phase vero imolationem, α δ Si quinquam est maia. nardum pysticam idem valere. quod mystica, s Licet nonsintdini fide. α interpretatur venustam ac preciosam. Sed io Minotant inter Disolin. dein eodem loco affirmat,Mariam, quae indo De Commentarius hisce omnibus agini teapὼ moleprosivnxit caput Christi, suilla peccatrio te decimoquinto, numero trigesimo. eem illam, quae in domo Pharisaei eiusdem pe- II Cumis Bab lone versareer. De eisdem des Iachirmis lauit. Huic oppositum doces capite sexto , numero octavo. Coepit op Hieronymus in capite vigesimo sexto Mat' ris huius versionem Hieronymus Romet priathii. In expositione capitis decimi quinti scri mum, mox Bethlehem ad finem v i perduis bit, arietem pro lsaacimolatum ab Abraham xit. Et quidem in hoc sortunet munere am in monte Caluariae, quam sententiam inprin plissimo ditatum Didymum nemo est, quic bat Hieronymus Epistola ad Marcellam, assic- non videat, cum tantum habere interpretem aman, idem arietis sacrificium oblatum in in in promerueriti enimuero,qvanuis is prope inn te Moria. Rursum inexplicatione capitis do mera, eaq; prvstantissima feodem teste Hi rimi quinti inserit versus quosdam in figura ronymo; ingenij ediderit monumenta, perijsse Crucis mutilatim revulsos ex libro quarto car tamen serme omnia cuno hoc excepto,quippe minii Sedulij, que quide constat aliquot annis a Hieronymo translato constat. Evis Hieronymiuisse posteriore.J HP: Sixi .Quis autem mercium eius iacturam plane meritabit, Maddi potest quod in eius decimiquin' assirmat Baronius mO quarto,sub anno remti eapitis expositione. bene a Marco dictu centesimo nonagesimo tertio, cum is quoqifirmet Christum hora tertia cruci assixum tuis postmodum in fide naufragium passiis sit. E se, non sexta. quia hora sexta tenebrae adeo tae precer hunc librum ex omn bus scriptis e denseterant, quod nullus ludetorum potuit Ict in bibliotheca Sanctorum Patrum Tomon legere titulum inuci impositum: Secus vero no Expositio in Epistolas Canonicas, & libet tenet Hieronymus in vigesimi ritimi Mat- contra Manich os apud Henricum Canisium
D in t rapitis interpretatione. Et mainfestius Tomo quinto antiquet lectionis . t hi super Psalmum septuagesimum idipsum ex-
x Commerio usis omnes NM ει Dauidicor. a Psaturium item ex hebraeo Danslatum.
i Roxi Honorat nu Glum m. - ce sententiam protulere,disereti sunt. mnulli L phei ordine, qui de Commeatijs his ad Hieronymumnil prorsus eosdem spectare
355쪽
A Wiqi censuersit, e quotu inprimis numero Sira tingio exactius, imo Lynceis ut dicitur oculis 2 tus Senensis, Libro quarto, Bibliothecae Sanin perpendentes, Hironymo dignos, ab eodemiae, ut Erasmum omittam. Alis Melchiori dimanatos acriter propugnarunt. Horum ego Cano subscribentes,vti vult helmus Lindanus, sententiam secutus pluribus rem expendi capi Iacobus Hulterus, M Bellarminus,esse quidem te sexto, post textus explanationem . aliqua in eis Hieronymi legitima Δρ vera, sed a Scio iusdamputare. De Psalteiij transimulta etia aliena de supposititia arbitrati sunt, latione ex hebrso, capite sexto, numero decis retth demum eosde cum victorio, dc Schub mo tertio.
VNo simul animo consentiunt Trithemiisus Sixtus Senensis, victorius,de Bellata minus Octauo hoc Tomo contenta non esse Hieronymi, sed falso omnia illi adscripta. Ii dicium vero tum ex phrasis diuersitate , tum ex interpretandi disti mili ab H: eronymo retenta methodo, auspiCium aguntia D;,qui do&ns. Caeterum,quod in Com-sa mentarijs in Iob, non ita sit sermonis diuersitas , dc explanandi modus diis milis circumis spiciendus, quod aut doctrinae gustus neglii satur, aut quidpiam de fide antiquitatis abro. retur, pluribus ostendi capite quarto, post textus explanationem. Vbi εί specialiqua, stione dissicultatem ipsam collibravi. a Paraboia Salomonis. De Commentariis
in Prquetbia non videtur inter doctos controuersum iudicium, cum illorum auctor Beda Presbyter assirmetur: Etiam cum steris eius
operisus inpressi circunferantur. In illis enim capite trigesimo primo Divus Gregorius, dc in capite trigesimo ipse quoq; Hieronymus, D D mum in capite sexto Sanctus Augustinus nOminatim citantur. Praedictis Melchior etiam Canus libro secundo locorumTheologicorum, capite decimoquinto manu subsignat dicens. Commentaris, qui circunseruntur titulo Himronymi in Prouerbiorum libros, quanquam Hieronymo in Decretalibus, titulo De Con-
stitutioni apite quarto,ibi: accepta sunt ita
verba ex Commentari s in caput tertium Pt uerbiorum; repetita sunt eadem verba in Glos. sa ordinaria: Ne inuitaris dec. I tribuantur, Hieronymi tamen no esse liquido deproenditur. Iuuaret vehementer latinam intelligentiam,
si Hieronymus Commentarios in libros Pt uerbiorum edidisset. J Haec ille .s Epithadamia Metas. De his capite quar- Glo,numero secundo habetur Controuersia propria. Consignandae hae ipse homiliae anno D mini quadringentesimo decimoquinto videt tur. Multis siquidem ante idecem nimirum. de septem annos ὶ easdem Hieronymus Sanct Christi virgini Principiae spoponderat, ut prauatione in Matthaeum habetur. Rursus promissioni ipsi s eadem adstrinxerat in Epistinia centesima quadragesima ad eandem,quam Ac proxime superiori anno , quadringentemnio videlicet decimo quarto editam alibi dixi
. Limrutuis earsim capite deiamo quinto , numero trigesimo. HFuisse hoste Commentarios Getaso interdum Summo Pontifici a nonnullis adscriptos testis Cassiodorus est. Nunc apud quosdam etiam
sub titulo Sedulii, Primalis,dc Hieronymi l
Continet omnia, quae communi Smpto- disponuntur. In prima, grauia quaede, de docta.
rum sententia aliena prorsus ab Hierin sed quoru auctores ignorantur, vel cerio nonnimo sunt. Triplici autς classet a via O stiuntur ius uda,qu certos habet auctores. In
356쪽
In eodemq; ammaduers et . A latere a clamum quaesertim cognita, parti in igitur hunc ipsum ordinen dc ego singula Enon satis perspecta, sed omnia comparatione mum reseram, mox ad ea latra nec aniprimae, M secundae classis non ita salia. Iuxta uvam auendam.
a OdDemetriadem de Vim rara a Demetriadis vrasrem. 3 Ad Grunt, Mias dehareditate contramari. 4 Od Marcelam, in aduersa totiret. 3 Ad Virginem in exiluum missam Confinitio. amicum aegrotum. y Ad Mnicum aegrotam de viro prefcto. B s Inauuiis antici in se tradisi legis.
Io i d Paulamo Eastoebium de Assumptisne
ar De O ssumptione tum B. M. V. sermo. ra De honoraudis parentitus.
I De si eis graditas Ecclesia ad Rusticum 2 sebonensem Episcopum. 34 Virgini aris latis ad Maurit, filiam. as De hu,qua Deo inscripturis sanctis arto
a Damasi s solum.1r Smboli explanatio ad Dama .ir se aiio fit ad Cyrillam. o Smborum Rufini as Laurentiu Dissopum.' as Ad Praesidum Diaconum de cereo Paschati.
r C I summo ingenis. Pesagii esse tenento Victotius, Bellarminus, M Baronius mo quinto Annalium, nec non Sanctus Augustinus Epistola centesima quadragesima tertia, ubi ex propriis eiusdem Pelagii testim mis, Epistolae eundem auctorem probat. Habetur autem ea, squippe quae et iiditis lima )no solum inter Hieronymi opera, sed de Augustini, Tomo secundo in Appendice Epistolarum D septima: ut propterea a simplicioribus interduHieronymi, aliquando Augustini credita sit. Verum neutrius eam esse monent in ipsa late res blasphemiae de libero arbitrio, Ini etiam gratia destituto. Reijcit eandem idem Augustinus libro de gratia Christi, capite vigesimo secundo,uigesimo septimo, trigesimo septimo, trigesimo octavo, oc quadragesimo. DMaam vero eandem affirmat Baronius Christi anno quadringentesimo decimo tertio, quo item sub religionis specie occultus adhuc lat bat haeresiarisa.
3 Cuncti mei sensim aes au vobis. Homini Christiano diuitias habere non licere, squod - agianorum dogma fuit, teste Augustinoa o De veracis uisione adrare , at De celebrarisaee Pascha. ar. In Susannam lapsam obiurgaris. as In Euagrium obiurgatio. a mrrano ad mitium, vi Christomiliter: Es De decem tentationi populi Israelinia. aσ Explanatio in Psalmum quadragesimum. ar Explorato is Psalmum centesim septinua. Fas Ad Darvinam de Gersis gener ι
ast De resurrectione Domini sermo.s o De siuirate Domini sermo. st De Diphania Domini serem.
3 a De Hadragesima sermo.s; In Vigilia Pascha sermo.s De Resurrectione Domini sermo Is c d grustochium de Vinoia R. Petristem sν De obseruatione Vigiliarum sermo.s Pammachanm, or Oceanum exsor
st Ad quendam, qui insecuti pistrabax3ρ De diuersis generibus leprarum. G o De duobus bH o, is laxarissa.
Epistola octogesima nona contendit Epistola
Damnatur eadem propterea, uti a Pelagi vel Pelagianista aliquo edita. Scripta vero tunc putatur,eii aeque iniet tholicos ide agi manem, non quidem aperta facie, sed praxu sorem suum talestium, propositis aestiora, bus haeresum venena spargebat. Numeratur eiusmodi annus a Christo quadringentesimus
s Domina d iris in Christo. Ex Qxo in se fronte titulo proprios prodit Epistola auctores, extatq; apud Augustinum Tomo secundo, in Ordine centesima quadringetesima tertia. Edita autem est post Pesagis nuper relatam Epistolam, cu praesertim tota in eius consutatione se. Eius annus quadringentesimus duodecimus, vel proxime sequens facile dignoscitur. 4 Magnam humilitati. Victorii.&Com Iij Schultingij iudicio Paulini Nolani asseritur. Et quidem auctoris, si non Romani. at cui saltem, qui Romae aliquando suetit Epistolam esse, propria eiusdem verba declarant, quibus dicitur L Nam etiam vidimus te in tempore illa,quo domum tuam Regalis innitas ambiu
357쪽
A bat,eminentem In his honoribus, qui destruumtur. J Caeterum de propis auctoris nomitis non habeo ego quid certi proferam: prcsertim, cum neq; inter Paulini opera Epistola numerexpil . is. Deniq; cum Hieronymus, qui Marcellae sanctissimae seminae vita conscripsit, non alias ab eadem sottitet toleratas aduersitates litteris prodat,quam proprij eiusdem patris, atq; comiugis,post septimum a nupnjs melim obitum: captiuitatem etiam a Barbaris in Vibis depraedatione illi ipsi illatam, vel data Epistola pri rum calamitatum, Patris videlicet,atq; coni gis obitus occasione est,uel posteriorum,ca uitatis scilicet. Si ptiorum causa, Paulinus Epistolae auctor affirmari nequaquam potest,qui pe qui de saecularibus ad lactas litteras quibus tota scatet Epistola J anno tantum Christi re centesimo nonagesimo quarto transist i Madicella verὁ multis retro annis Cerealis,qui Consulatum gestit anno Christi trecentesimo qui quagesimo octavo, secundas nuptias reiecit. Nec est,quod posteriorum occasione datam quispiam suspicetur Epistolam 1 quandoquidein ipso captiuitatis exordio Marcella ipsa,teste Hieronymo vita excessit: Epistola vero, non de prcsentibus, sed de praeteritis potius adue
statibus loqui videtur, ibi: f Permisit Dominus sellicet ) te istius saeculi fluctibus, ventisq;
C iactari, ut expetia naufragium, de caetero simi-- litet periclitari caueres. Itaq; cuncta , quae passa es,sicut intelligis vulnera rporis tui,sed Manimae remedia fuerunt Me. Jia infra In terim his verbis consolare, ut 6c veterum d larum obliviscatis, de in praesenti proposito, quo ad opera salutaria elevasti manus tuas, sede persecto firmata, fiducialiter futurorum bonorum tibi perpetuam 'licitatem festiua in ditatione promittas dec. J Igitur ex temporis esculo Paulini Epistola esse nequit. s Si Dei, at Domin . Paulini item haeeeensetur a victorio do Cornelio: Inter eius v . rὁ scripta non legitur.
communis sententia est,quanuis interie scri intorum eius minime habeatur. De hac ipsa
Ecce iuram adustribo. Erasmi iudicio eidem Tertulliano tribuitur, sed falli Erasmum ex eo conuincitur,quod in ea de Diuo Ambro. so, ac sanctorum Geruati, de Protasti corporum inuentione, nec non Auxentio Arriano Episcopo, cui idem successit Ambrosius mentio halinatur. Porro Ambrosius vitta cent narium Tertulliano posterior ex temporum ratione habetur. Maximi idcirco eam esse Victorius arbitratur; verum inter eius scripta noponitur. Quidquid sit unius,eiusdemq; aucto
ris ham aequὀ, ae superiorem esse Epistolam, Emihi persuasissimum est: Constatq, id ex li
ius posterioris initio. in Pra ptimum meam. sub initio hum ni generis, quod per peccatum primi Parentis eortuit ex Christi meritis etrectionem his ve bis Epistola introducit: s Ad plenum ergo te scire cupio, quod ex parte nosse te credo, ob hoc Dominum de mi verbum descendisse de coelis, dc assiampto naturae nostrae homine, ii manum genus, quod ad Adam iacebat, erigeretur in Christo i tantumq: nouo homini peto dientiam praestaretur salutis,quantum v teri per inobedientiam perditionis accideratilitem post multa, in oratione haec subdicis Si Fautem contigerit, ut inter caeteros languidum visitantes, aut Clericus, aut Sacerdos, aut etialaicus Dei seruus adueniat, rogatur ut oret, de qui 'pe pro nihilo contemptus suerat, ne ilitatis tempore supplicatur, ut precibus suis commeatum vitae longioris obtineat.J Et post pauca s Et cum sic Dominus, aut sanctorum m rus oraculis,aud creaturae suae beneficio,aut me diei arte conserta,misericordia restituat sanitatem, cito succedente obliuione in contrarium omnia permittantur ,.timor in insolentiam, gratia vertitur in contemptum. J Haec de similia in Epistola. Verum,cum peccati traducem neget Pelagius, s ad quam videtur exordium Gipsius Epistolae alludere) superuacanea': a pud Deum in Ecclesia, siue pro vivis, siue pro defunctis affirmet orationes, non satis video, quomodo in his, alijsq: ibi adductis, is Epist lae auctor, aut eius assecla dici a Bellarmino, atq; schultingio queat. Nisi sorte in eo hane ipsam suspicemur Pelagianistam Epistolam, quod Christi fideli diuitias, caecutri: naeredit
tem haud conuenire, plus iusto assismare via deatur. Paulino autem, cui Hieronymi tertiadecima primi Tomi inscribitur Epistola,hac eandem datam certo mihi verba illa persu dent, quibus dicitur: L Retrahit quidem ver cundia senatorem,ne sequariu pauperem Chri Hstum. sed audiat a Christo: Qui me confusus osuerit, de verba mea in generatione hac adultera Se peccatrice: dc filius hominis confundet eum in gloria patris sui cum angelis sanctis. Turpe,est inter parentes,senatores, atq; Grammaticos, Scholasticum pro Christo voluntaria humilitate deiectum, verbis simplicibus esse contentum. Displicet amicis,si post anibitiosi habitus cultum,plebeia, de ignobilia indumeta mutentur. Sed s hominibus placere vellem, ait Apostolus,Christi seruis non essem. J Porro citi Paulinum Romanum urbis, atqi totius nobili- talis,nec non Senatoriς dignitatis decus,nemo
ignorat. vide Ambrosium, istola trigesima
358쪽
A ad Sabinum, se alios quos citat Baronius
Tomia quarto. Igitur,cum eo tempore, quo
primum Paulinus, amplissimo in pauperes rogato patrimonio a Mulose abdicauit, m naitieiq; cultus prosessionem amplexatus est, a multis ad id vit genus sancto peragendum certum modum hauriret; de quo M praeali gata Hiero mi decimatertia ad eundem tapistola extat item propria eius apud Augustinum trigesima prima in idipsum quoq; ab au tore praeientis Epistolo qui inter Catholicos magni tunc nominis filiae putandus est, omni studio contendit. Hinc Epistola Christi anno trecentesimo nonagesimo quarto scripta pro-B batur, cum eo ipso Paulinus a litaculo ad xl
nasticam proseisionem transietit. s Tres quomodo viratura. Vtidi sarti , atq; eruditi hominis Epistola, nunc Bonardo nunc Augustino tribuitur: quanuis in neutrius operum indice retexatur. Esse tame antiqui scriptoris, non Bernardi, hinc declaratur, ludit in vetustissimis manuscriptis exemplaribus Hi ronymi circunseratur. M Augustini autem 'lum proxime accedit. Io Cogisis me, o Palila. Sermonem hunc
De oloriosa Uirginis Assumptione . Sophi ni, Graeci hominis, ac Hieronymi discipuli pro certo habent Canitius libro quinto de Mariae Dei para capite primo, de Victotius in Censura quibus te Cornelius Schultingius annuit. Veru ab utroq; Baronius dissentiens in suis ad Martinologium Romanu Notis lice adamus dim habet: si ursus aute extat sermo titulo S. Hieron mi ad Paulam de Eustochium scriptus, quem nonnulli existimarunt esse illius Sophronis, cuius idem Sanctus Hieronymus meminit in libro De Scriptoribus Ecclesiasticisaed ne trius puto . Quin potius constat esse alicuius auctoris, qui vixit circa, vel post tempora Goth Ephesini, da Chalcedonensis i multii enim versatur in destruendis Nestorii, atq; Euthychetis dogmatibus: quςquidem longe post D tepora Hieronymi am: Sophroni j in Ecclesia
irruperunt. I Haec Baronius. Caeterum non propterea ab Hieronymi legitimis scriptis se
monem remouendum ego arbitror. Quam
do quidem, licet in eo, eaipsa dogmata, quae aliquanto post, Nestorius quidem circa Christi Domini annum quadringentesimu quadragesimu , dc Euthyches circa quadringemeesimu quinquagesimu invulgarunt, refellantur : non propterea de illis ibidem necessatio Hieronymum spetiatim intelligendum ess e cosequitur quoniam alibi etia in certissimis eius scriptis, eaedem blasphemiae multo ante, qua totum uterq; prodiret, aut insurgeret rete in leguntur. In Christo unam tantum, non Eduas esse personas perinde ac Nestorius in pie iactabat ὶ idem saepius, in Isaiae praese sim quinquagesinumquintum dc docet, inculcat dicens: s Ergo quoniam de eos Christo scilicet. loquitur Apostolus nimirum i RPh. i. Qui in principio apud Deum erat Deus verbum, appellatur Pater gloriae Christus videlicet e Quando autem dem, qui dicit in Evangelio: Quid me persequimini homine .
qui vetitatem vobis loquor, vocatur Deus
Domini nostri Iesu Christi: Non quod altet si qui multorum error pessimus est, )sed quod unus atq; idem filius Dei, nunc diuinitatis suae
gloris, nunc nostrae naturae, quam suscipe- Fre dignatus est, loquatur assectibus.JEt in Hieremiae caput sextum decimum , post
multa concludit. Non quod diuidamus Pe sonas, ut inii ij faciunt, in sed quod unus atq;
idem situs Dei, nunc iuxta carnem, nunc tu ta verbum loquatur Dei. J Idem dogma latiussia per Epistolam ad Titum, capite iecundo, atq; etiam alibi conuincit. Euthychetis partia ter unam tantum in Christo persimam, &v- nam naturam asserentish resim simul insectatari sepius visus est , dum nunc Hebionis , de Phocini peruersum dogma , quo Christun
hominem tantum contendebat execratas est et
duas uti ii semper in Christo periectas , inte- Ggrasq, suisse substantias, deitatem nempe, M humanitatem concludens . Non ideo igitur adulterinus Hieronymi hie sermo censendus est, quod in eo blasphemiae, quas postmodum Nestorius, de Euthyches predicarunt, eliminantur: quonia α illasmet alibi etiam sui sibab eodem Hieronymo multὁ ante satis, s
perq; consutatas constae r sed idcircὁ tan, quam legitimus, 3c verus, oc certus ad cς- telorum eius scriptorum ordinem, atq; Cathlogum est admittendus, quὁd ad veritatem hanc irsam couincendam haud leuia in promptu sint argumenta. Deniqi Hebraici sermonis petitiam, cuius omnino Sophronius expers
fuit, i ermonis auctor habuit te ex his proba- tur, quae in explicatione dictionis L spiritus Iaiseruntur. Tu ea videas,quae plenius capitis cimolertio , numero vigesimo quarto di, putata sunt. Lucubrationis suiusce annus, tr centesimus Christi nonagesimus tertius aptὰ mihi numerandus videtur, cum eo potissilvutempore extructo iam factatum virginum coenobio in unum limul omnes Summo notum omnium Largitori honorem Psα-
ra Scientes stare, dictissimi. Nunc Aum sustino, nunc Hieronymo D eguus Parua, i, Mnim m
359쪽
A hroquinto eontra Kemnitium pro defensione bacti Concilii Tridentini sermonem adscribit.
Elegana certe is est,& in verborum, sentemtiarumq; compraehensionibus, oc traductionibus Augii itini stylo proximuῖ.i a meritis sed iugarara. Ab Tertulliani stylo haud dissimilis.
13 SUcere quusem Dei. Quod Epistolae
titulus in quibuidam coalcibus varietatem faciat; mala enim in quibusdam inscribitur, in quibusdam iRustico Narbonensi: in aliquibus praeterea libris munia, in aliquibus integra circunferatur in eam propterea supposititiam suspicatus est victorius, M alij eum secuti. B Verum illam tanquam germanam Sanctus Thomas in Summa Theologica, Gratianus in Decretis, Magistersententiatum in senten-ojs, dc passim postremi , Ec doctiis mi iuris
Canonici emendatores allegant Quibus rario quini temporis aditi putatur, cum Hieronymi aetate, tres potissimum eiusdem nominis
Rush:ci clarui selegantur: videlicet Rusticus Aruernensis, Rusticus Lugdunensis, de Rustimis N irbonensis, Episcopi omnes. Hic ergo idem putatur, ad quem adolescentem Epistola quarta, ad Monachatum exhortatoria ex.
r maniam is coetistibus. In quibusdam C exemplaribus pretnotatur Epistola: s virginita. tis laus ad Maurit j filiam,J in quibusdam veros Ad Mauritu filiam, J in alijs Ad Mauri filia.Jc telum Hieronymi esse surposititia, si Mau.
xiiij nomine, ciuidem aeque nominis Mauritius Imperator accipiatur illud apertὰ prodit, quddis cirςa Domini annum quingentesimo
nonagesimum imperauit. I s Omnipotens Drari Paser. Dissimilis valde tum in eruditione, tu :n sermone ab illis Epistola est,quq alibi susim Hieronymus, leti'sismet Deo attributis scripsit. Et quide alibi in ipsis attributis explicandis sperinde ac legenti,iquet )saeptissime Graeca, aliquando etiam h
D braica interponitur elocutio, hic vero, iiii matum notitia penitus ignotatur,
is Credimin in uniim Deum. Damas pro notatur titulo; si tamen Damasi est, cum eius scripta, de quibus H ieron mus in libro Scrip.rorii meminit, interiisse conpertu siti in Damasi nunc certa scripta sunt quaedam Epistolae, rubrum aliqliae sitiit inter Epistolas Hieronymi, aliquae in historia Theodoreti, tum libro secundo, capite vigesimo secundo, tum libro quinto, capite decimo,& undecimo. ι Credi u in Deum Patrem . t nuis sanctus Thomas , Magister ii sententiarum nonnηnquam hanc Symboli ad Damalam e
planationςua sub Id:eronymi nomine Protes rint; Reuera tamen Hieronymi non esse, sed Pelagis, non qui leni ad Damasum, sed ad Innocentium Papam, sanectus Augustinus libro de gratia Christi, capite trigesimo, trigesimo primo, trigesimo secundo, α trigesimo tertior Libro item de peccato originali,capite sexto, ac septimo testatur . Porro eiusdem quoq; Pelagii consestionis verba Augustinus allegas , ea ipsa ibi esse depraehenduntur. quae de in hac fidei explanatione. Accedit ad haec, α vati cani codicis, Zosmi ripae litteras ad Mi nos Episcopos. eiusde Pelagii occasone transmittis continentis testimonili. Quandoquido
de verbo ad verbum, haec ipsa Symboli confesso sub eiusmodi titulo in eo legitur, videli, cet. Γ Libellus fidei Pellagii ad Innocentium cum Epistola transmissus. Credimus in Deli Patrem, J cum reliquis quae hic habentur. Qisi etiam eo lex a Baronio Tomo quinto Annaliuiuorum, sub Christi anno quadringentesimo decimo septimo allegatur. Illud vel ὀ hoc lico haud praetereundum est: quod quantas fidei libellum Pelagii esse dicamus, non ideo
tamen quidpiam contra fidem Catholica comtinere; quin potius uti Catholicii a Sanctis Patribus, Romanoq; tunc temporis Pontifice si isse receptum, fatemur. Haereticorum autem
in hoc v sutia reuelatur, qui ut Christi Eccle-sam licentius ini aderent, sub Ouina interdum pelle intrinsecam lurorum rabiem contes o
ι ι Cre ui in υnum Deum Patrem. Certe Hieronymi verba ad Marcum Cesedensem
Presbyteru Epistola septuagesima septima examinans,nimitu: s De fide autem, quam dignutus es scribere,S. Cyrillo dedi co criptam fide: qui sic non credit, alienus a Christo estJ primo
arbitratus sum aspectu, explanationem hanc Hieronymo tribuendam i praesertim, cum dc personae cui inscribitur consentiat nomen, Minter eiusdem opera conputetur. At rem ipsam attentius circunspiciens , neq; Hieronymi,
neq; Latini hominis, sed Graeci potius esse cingor assirmare. Quandoquidem, cum Hier nymus a Patre & Filio, tanquam ab uno mi imcipio S uritum san bim procedere semper do cuerit , dc prςdicarit. secundo Tomo, libro secundo aduersus Polagianos, capite sexto ;Tettio Tomo, Epistola centesima quinquam sima ad Hedibiam, quaestione nona: M Tmmo quarto in Isaiaecaput quadragesimum o rauumcirca fine: Haec vero fidei cosessio soli
Patris spirationem commemoret hisce verbis
s Credo in spiritum sanctum,qui de Patre pro .cedit proprie, de Deus est verus sicut filius, quet
consessio Graecorum patrum fili non Latin
ium : Hvic est quod, neq; Hieronymum, neq; Latinum
360쪽
A Lxtinum quempiam alium illius auctorem a
iensem Praesbyterum, de Hieronymi hos leni acerrimum laec fidei cos sio, atq; explanatio, sui initio prodit auctorem, cinus α Gennadius in Catalogo scriptorum ita meminit. s Proprio autem labore, imo gratiae Dei dono, expositi eidem Rufinus SVmbolum,ut in eius compar tione, alu non exposuisset edantur. verum nil mirum, si Gennadius utrunq; de Rufinum. de hane illi sdei adscriptam explanationem tantis attollat laudibus, cum is eodem haeresis morbo, quo de idem Rufinus,scriptorum vidis 2 cio laborauerit,d in eiusdem Rufini partes plus aequo propensior uerit. Porro,quanuis Rusenum a relia deinceps fide defecissecontigerit, non propterea illius: si tamen eius haec fidei conseiso est, cum de Sancto Cypriano Catth, ginensi Episcopo tribuatur, interi; eius opera impressa circunseratur ) suspecti censendarquin potius il uti piae,atq; Catholicae appla dendum est. Caeterum de eadem capite dec ano octauo pluribus actum est. as Nun rei ve inquis mictu. ὶ Qu niam uno, vel altero Estistolae huius sententia Laud explicati verbo potest , ad eiusdem nucpaulo diligentius examen incuntandum,
Cur Victorius hanc Epistolam a germanis
discreverit, hactenus non habeo nisi id ab eo inconsulto praestitum assit mem. Quod
ne casia enuntiare videar, ex temporis ratione,
loco, auctoris prosessione, phrasis eruditionisq; nitote, de toto ipsius Epistolae argumento assertum conprobo. Et quidem temporis inprimis ratio congruit Hieronymo, eum in ipsa Epistola valenturiani ac valentis stat tum obitus, pe-D xinde acrecentis euentus mentio coincidat. Porro, quis nesciat utriu': e vita discessum
Valetiniani quide anno Domini trecetesimo septuagesimo quinto, valentis vero trigesimo septuagesimo nono accidisses Meminit promea Illyrii, acThraciae a Barbaris illata strage.quam pissim in suis Hieronymus deploratoperibus. Vide eiusdem Commentarios, in caput primit Sophoniae, in caput quartum Olleae, μEpist Iam tertiam ad Heliodorum. Subijcit mox Epistola Gratiani Principis interitum hisce verbis: Necdum annus completus est, quo Principem Gratianum, prodente exercitu suo ante foeda captiuitas, de hinc miserabilior odi pressit interitus J Quae eadem cum illis sunt,
qui ipse in tertia Epistola ad Heliodorsis p Etis prosequitur, videlicet: s Gratianus ab exe clusio proditus, de ab obuius urbibus non receptus ludibrio hosti fuit, cruentetq; manus vestigia patietes tui Lugdune testantur.J Ex quibus,cum necdum annum ab eiusdemGratiani obitu conpletum fuisse lapsum prodat, Epistolς etiam quo conscripta in tempus habetun tisti nimirum trecentesimus octogesimus tertius: quo pariter Romam ipsumet Hieronymum a Damaso euocatum, tam ex proprijs eius scriptiρ , tum ex Ecclesiasticis hibitoriis alibi ostendimus; capite videlicet dee molemo, initio,&capite decimo quarto, initi Locus secundo Hieronymum de inat auam Frem, cum in Oriente se scriptam prodat Epistola, fuisse nanq; orientem illis potissimum
temporibus Monachorum salum, nemo examtiquitatis monumentis ignorat. Non contradicit lettid auctoris professio, quia se Monachuidem pluribus aperis fatetur. Et quod dec pillorum tonsura, atq; rasura in his habetur. videlicet I Tu si paululum, ut nos solemus f cere rusticani capillum usq; ad cutem persecueris,risum proebis omnibus J Illi manifesto bstipulatur, quod in Ezechielis quadragesimum quartum an tur L Rasa capita habet siupost Lio Gentilis: Verum nos nequaquam hoc fine Grasuram patimur. sed quam ad luctus perma,
at mi iuxta veterem consuetudinem indiciu . pro nostris, ac vestris criminibus Deus est minatus, sponte praeassumimus, ut praueniendo, raseram euadamus aeternam. J Trudationis item, ac phrasis nitor ipsum quarto Hieron mum probat, quia unus atq: idem in hac ipsa Epistola, ac in caeteris legitimis eius scriptis ex mutua collatione dignoscitur. unde M in tu lius exord o se Quintiliani, ami virgilij oper, bus ita versatu ostedit,vtHieronymus omnino
auctor credendus sit, quippe qui in Gentilisi libris peruolirendis, ac Puntiliani praesertim Hplurimum studia, atq; laboris se insumpsisse profiteatur, Epistola quarta ad Rusticum M nachum: in prologo Danielis, de alibi. Quinto totum Epistolae huius argumentum a certis, sermanisq; eius Epistolis,ac a prima potissiaesi ad Heliodorum ne in puncto quidem distat, quod vim quoq; Iudex decernas, pauculaquq subdidi conferre ne graueris. Ad Heliodomui
Epistola prima scribitur. s Quot teli ulmi illuc
cogitatione conscenderis si dest in Paradisum in toties in eremo non eris:J in hac vero ad Praesidim sin Paradisum mente conscendens,toties in terra non eris, quoties teriam despexeris. JAd Heliodorum: s licet sparso crine, M scissis
vestibus ubera, quibus te nutrierat na ter ostendat: licet in limine iaceat: per calcatum Pergς patrem