장음표시 사용
11쪽
PRAEFATI Lexigantur certius, cuivis Libro praefigemii praecLpua ejusdem argumenti Conciliorum Oecumenucorum Decreta, Propositiones a summis Pomtificibus damnatas. Erunt haec sacri instar limitis quem egredi nobis nefas fuerit.
12쪽
LIbri huius argumentum, quoad illud Theologiae est proprium, Dissertationibus quatuor explanabimus. I. erit de Lege in genere. ML de Lege Naturali. III de Lege Dibvina. IV. de Lege Humami. is praemitti us duorum conciliorum oecum. Decreta, impositiones damnarus.
Concit. Consantiens , itod jam Anno I I 4. Sessionera sis. Hiclesi, Ioannis usi do rinam proscrimerat , idem tir-fus , subscribente Martino V. Ponti e solemni Decreto praesitit An. 418. s. s. Inter alia vero doctrinae inicie capita sub N is istud legitur Nullus est Dona inus civilis, nullus est Praelatus, nullus est Episcopus, dum est in peccato mo tali Huggii autem Articulus Is ita habit obedientia Ecclesiastica est obedientia secvadum adinventionem Sacerdotum Ecclesiae.
conor nidoritum ess 4 iri Decreto de Cainiti eripe. dularum, sisespere se omnes libros tam veteris, quam novi Testamenti, pro causa redis cum utriusque unus sit auctor. Idem concilium ess 6 in Decr. deIum op x. Naturae di Legis ad justificandos homines imbecillitatem expctans me: cum omnes homines in praevaricatione Adae innocentiam pedididissent, usque adeo sto erant peccati, se ut non m
do Gentes vim Naturae, sed ne Iudaei quidem per ipsam etiam literam Legis Moysi, inde liberari, aut surgere posiφη.
13쪽
Id meadem sessis inuti Decretum, inter asios Motus, sequentes quatuor i huc pertinenses cita XVIII. Si quis dixerit,in praecepta homini etiam imitificato, sub gratia constituto esse ad observandum impossibilia anathema si xlx si quis dixerit, nihil praeceptum esse in Evangelio praeter idem, caetera esse indifferentia, neque praecepta, neque prohibita, sed libera aut decem praecepta nihil perti,nere ad Christianos anathema siti M. Si quis hominem iussificatum quantumlibet pedisinum, diiserit non teneri ad obsirruantiam mandatorii DEI Ecclesiae, sed tantum ad credendum quasi vero Evangeliaum sit nudo absoluta promissio vitae aeternae , tae condistione observationis mandatorum anathema sit. XXI. Si quis dixerit, Christam IESUma Deo homin,
bus datum fuisse, ut redemptionem, cui fidant non etiam ut Legislatorem, cui obediaiit anathema sit.
Idem concisum ess s. in Deo dein m. cap. s. se L in Ecclesinorum observantia, earumve silpenslatone habe
declinat sicuti publice expodit eos vinculum quandoque relaxare, se sic stequentilas Legem solvere nihil aliud est, .m m unicuique ad Leges transgrediendas aditum aperire. Quapropter sciant universi sacratissimos Canones exacte ab omnibus, inuoad ejus fieri poterit, indistincte observandos. Ibidem mox dispensationis modum praescribens, Quod si gens, inquit, justa ratio, major quandoque utilitast
stillaverint, cum aliquibus dispensandum esse, id cognita causa, ac summa maturitate, atque gratis, a quibuscumque, ad quos
14쪽
Pio V. Gregorio XIII , Urbano VIII. Phaeliis Boi Propos m. ita aeterna homini integro Angelo promissa fuit intuitu bonorum operum , tona opera , , Lege naturae ad illam coniequendam per se sumiunt
XVI. Non est vera Legis obedientia, quae sit sine chari.
Ab exandro VII. Propos XXVIII Populus non eo eat, etiamsi absque ulla causa non recipiat Legem a Principe
Climente M in ulla laeam ommi in Promis L Aliqua Dei praecepta hominibus justis volentibus,, conam tibus secundum praesentes, quas habent, vires sunt immissu
bilia taeest quoque illis gratia, qua mibilia fiant.
Abeoim in Axilla ingenisus mssius&c PropV LXV. Moyses, Prophetae, sacerdotes, minores Legis mortui sunt, absque quod ullum Deo dederim filium, cum non essecerint nisi mancipia per timorem.
Item YXL momo ob sui conservationem potest se dispensare ab ea Lese, quam Deus condidit ob ejus utilita
15쪽
od Graeci μον- έμου, tribuo vel administro hoc L.
tini dicunt Legem, tametsi de vocis origine non comsentiant. Cicero L. I. de Leg. ab eligendo dictam putatur pterea, quod ex sit regula eligendorum quam opinionem ipse Augustinus Qu. ao in Levit amplectitur. Isidorus L. 2. . Etym C. Io originem ejus a legendo repetit scriptas quippe olim Leges esse oportuit, ut ab omnibus legi possent. Doctor Ang. I. a. u. o. Art. I. dicitur, inquit, Aria ligando, quia obligat ad agendum. Sed nec vocis hujus acceptio una est. Nunc enim sumitur pro pacto vel con tione alias pro quavis regula aut praecepto etiam pro Religioneis disciplina Leges continente &c quae tamen, hisque similes aliae Legis acceptiones sunt impropriae. Inde, cum nobis de Lege sensu proprio sumpta agendum sit, huius solius naturam, existentiam, Comditiones item ad eam requisitas, variasque illius species isthic definire oportebit. arunt haec praesi minarium instar ad resi- qua, quo expeditum habeamus deinceps de Legibus disserem di arsumentum.
1 proprie dicta, juxta illud Prov. 3. Reges regnant, a, Legum conditores jus decernum, est regula communitati praescribens, quod re tirin 1 justiam est Ita sumptam D. bom.
16쪽
velis Lex est ratio uisilii, eaque ultime promulgata Superiorisor alio, qua stabit Ber vinet obsigare sub ros in eorum commune bonum. Quid porro haec sibi velint singula, a N. 4. Varum fiet nune notasse sus erit: si quid in horum aliquo deficiati id quidem Legis , sensu proprio acceptae, rationem habere non
1 Legem, ut nunc definita est existere, vix erit, cura operiae contendamus suis, opinor, de hoc vel ab ipso rationis lumine cum natura nobis iusto edocemur ut adeo haud opus sit provocare ad Codices, quibus Leges divinas aula manas contineri novimus. Imo necessaria etiam Legum exbstentia in dubium vocari nequit, si hominis conditio attendistur. Posse quippe illum a recti Chonesti ramite deviare, atque adeo a sne sibi praestituto deflectere, nimis quam
exploratum habemus quo igitur a Deo auctore suo provido gubernaretur, statuenda erat regula, ad quam actiones suas exigeret, atque sic exactas ad finem sibi constitutum ordin ret. Ex quo simul Legum utilitatem, multiplicia ex iis insitaetatem humanam promanantia commoda haud dissicile est cons qui Certe haec jam veteribus Sapientibus tanta esse visa sunt, ut, Reipublicae salutem in Legibus esse constitutam, consentientibus sumagiis pronuntiarent.
IL At, si certa adeo inquies Legis existentia, in quo assa Legislatoris actu est reponenda mihi quidem pro indubitato habendum videtur, Legem existere non posse sine trihus Legislatoris actibus voluntatis nimirum aetii, quo subdi
tus obligare velit actu item intellectus, quo ordinet id, ad B a quod
17쪽
ia LIBER Lquod subditos obligari cupiat actu demum externo, quo inteream rationis ordinationem practice ac imperative subditis intimet. Cur ita vero quia universim ad intellestam pertinet ordinare huic autem ordinationi sola voluntas dare potest vim obligandi rursumque ut subditus re ipsa obligetur, Superioris ordinationem ac voluntatem necesse est ei innotescere, id quod sine aliquo externo signo ad subditum directo haberi non potest. Fatendum interim, rationem Legis praecipue in actu intellectus consisteres est quippe Lex actuum humanorum reguli, regulare autem dirigere proprium est intellectus ossicium hinc m. Thomas hic qu. 93. r. I. Legem aeternam, cui subordinatur quaevis alia, praecise rationem divinae sapientia vocat. Illud autem, quod praeterea quidam isthic disceptandum suscipiunt qui nominatim videlicet horum actuum forinaliter ac intrinsece constituant Legis naturam tricae sunt , quas nullo rei Theologicae dispendio praetereas.
Conditiones ad Legem requisiitae.
LEgis natura non aliunde certius, atque ex conditionibus ad eam requisitis innotescit. Agit de his facile omnium
copiosissime uare L. I. a Cap. 6 usque ad a. in Tract. de Legibus nos quatuor duntaxat praecipuas reseremus: Rhis pronum erit statuere de reliquis. Jam vero L Legem oportet esse jusam. Quaecumque enim illa sit,
originem ducit a Lege aeterna Dei, huicque, ceu exemplo suo, conformari debet sicut igitur haec, ita quaevis alia justium decernat, necesse est. Ac profecto si hac destituatur praerogativa , quomodo erit ordinatio rationis quomodo lata in commune bonum inde Augustin. L. I de lib. arbitr. C. F.
mihi, inquit, lex esse non videtur, qua justa non fuerit certe
18쪽
nonnunquam mala permittuntur tametsi enim sine scelere decem nunquam possit, ut malum fiat eius tamen permissito
ad majus aliud evitandum malum, quod id genus Leges spectant, adeo nihil indecori habet, ut ipso Deo sit digna. Sed
audire libet ipsum D. Thomam a quoio. r. Is ratioci nantem. Humanum, inq)vit, re en derivatur a divino regii
mine,, ipsum debet imitari Deus autem, quamvis D mm- potens, summe bonus, permittit tamen aliqua mala fert ista prolabere posset ne eis sublatis majora bona tollerenturves etiam pejora mala sequerentur. Sic ergo D in regimine humara quis praefuit, recte aliqua mesa tolerant ne aliqua bona impediantur, es etiam ne aliqua pejora mala incurramur; Acur Aut sim disit L. a. ri ordine C. 4. aufer meretrices de rebus humanis , turbaveris omnia libidinibus. Ex quo idem Doctor g. infert, ab Ecclesia recte tolerari infideles, cumprimis
autem Iudaeos, utin in vel inviti perhibeant fidei nostrae resim
II. Oportet Legem esse subiam, hoc est ex mente Legi ilatoris, non ad tempus, sed in perpetuum duraturam, nisi abrogetur. Patet istud vel inductione: sc enim, praete ' quam quod Legis naturalis divinae certa sit perpentitas, ipsas etiam humanas Leges stabiliter ferri novimus; unde communi ICtorum opinione Legem inter iraeceptum pra 'er alia id est discriminis, quod hoc praecipientis morte expiret, illa vel per Legiuatoris oblium non extinguatur. Idem evincit restarie, quippe communitati sertur in com-'umne ius bonum cum igitur haec sit permanens, cumque B a bonum
19쪽
bonum ejus nunquam non sit cumdum, plane consequitur, Legis quoque oblisationem ex item ac emanentes
et Sed enim istud quispiam in dubium revocabit, ac primum
forte Legem veterem oggeret, ut quae ultra Christi adventum se non porrexerit: tum leges humana , quarum complures tractu temporis mutari experimur. Verum haec omcere nequeunt assertae Legum conditioni satis quippe jam innuimus, Leges non debere esse hoc sensu perpetuas, quasi universim nunquam mutari aut desinere possint verum eo duntaxat, quod ex se, ac speetato Legislatori proposito semper durent, donec, aut cessante aram fine, ultro ipse desinant aut certe contraria consuetudine, vel Sup rioris voluntate abrogentur. Ita ex vetus sui perpetua pro eo statu pro quo lata est cum vero hic succedente
Legis Evangelicae statu, ad quem praeparabat illa, subinde desierit, desinere cillam oportuit. dic Legibus humanis sua est hoc sensu perpetuitas, quod cum Legislatoris morte non intereant quodque non praesentes tantum, sed, suse caelares obligent, nisi legitime revocentur.
III. Peculiarea illud Legi est, quod ad commututatem rigi d beat imo illud et r. Instit. Tit. Iura Leges non .s Has per nas , sed gener iter constitutamur. Nec aliterra
tas reperies, qua maiae consulas certe se m aeternam a naturalem esse communem , satis compertum est degibus autem Civilibus CEcclesiasticis idem assirmat Gregorius CL in Prooem. Decretalium. Ex communi adhaec sensu Legis a praecepto disserentia in eo constituitur, quod Meuni aut duobus imponi possit, non item illa ut adeo Supo.ri' non censeatur Lesem stris, si v viii vel in nimiam det
20쪽
non Legis, sed praecepti duntaxat rationem habuit. Si jam vero conditionis hujus requiras causam, inde cumprimis eam repetendam censeo quod ex praecipuus sit actus prudentiae ac potestatis politicae, haec vero ex se ordinetur ad Communitatem ejusque commune bonum procurandum tum etiam , quod Legem oporteat esse perpetuam, qualis esse non posset, si particularem duntaxat respiceret Personam, quae ipsa utique non est perpetua, uti ex adverso stabilis ac permanens est Communitatis status Neque interim existimandum, Legem ferri debere semper direne pro tota ac persem Communitates latis est, si vel ad ejus partem, quae tam sit permanens, quaeque proinde Communitas saltem impe secta dici possit, dirigatur Lex interim etiam hujusmodi alta qua ratione, indirecte nimirum, ad totam Communitatem pertinebit Dieitur autem Communitas persecta, quae sibi sussi-:cit ad assequendum finem, ad quem instituta est imperfecta vero, quae sibi non sussicit Unde perfectae Communitatis nomine veniunt Regnum, Respublica Ecclesia e contra, Familiae, Collegia, artificum intus, Status e g. nobilium
vel plebejorum, Commurutates impersectis vocitatur.
opponi isthic possunt duo. ymo, Cap. Licet, de Regm s laribus,item C. Duae sunt, I9. Qu. a. lex adia dicitur publica, alia privata Quin Ulpianus ips L. r. s. it. . leges qua dant ast esse personales, ' quae non trahuntur in exemplum. ruta, cum Lex sit amonum humanarum norma, ad eas utique personas dirigi debet, quae secundum illam operari possint; tqui hae sunt personae particulares, non autem comminas,