장음표시 사용
31쪽
eontrovertitur nihilominus num uno eodem actu pluribus Le .gibus quoad substantiam possu stisfieri y Ac mihi quidem cum Suare QSanche affirmandum videtur nisi athen oppissis tum expresse velit Lmslator, aut mens ejus contraria aliunde colligatur. Ratio. xm est: nam universen satisfit legi , cumactus praeceptus ponitur, id quod hoc casu fieri supponitur. In te obligatus ad moras Canonicas ratione ordinis Beneficii, ima recitatione satisfacit; similiter Dominica Festo in odem diem incidentibus non est obligatio audiendi Missas dua repetitur ex legislativa potestate, vi
tute cujus mihi hi distinctis legibus distinctos pariter amis te praecis M. in ex adverso, si quis imi ei centuli deben duplici justitiat titulo, ας ex contraini,
ex damno inxto, non satisfacit centum untaxat numeratis:
qina nitariam in debitis justitiae aegislator intendit aes ita
μή rei ad rem, quae line cassi non obtineretur conlam te ad quae existiimandum est: posse pariter eodem thmpo' duplici legi satisfieri diversis ambus, modo unus alteram non impediat, nec temporis divexstas praecipiatur, is com munii in i praecipitur obligatus proinde admissam . undam, B oras Canonicas recitandas, utrumque eodem rein re praestare potest, quin in alterutram delinquat legem. m. orca modum observandae legis haec duo sere in qu stionem vocantur: ao, ut leo setisfiat, requiratur intemtis siciendi id, quod praeceptum est aut etiam intentiosiciendi propterea, quia praeceptum est, ac proinde
tentio legem observandi Decimo communiter. m. cum Mareat consentiunt, assirmativam secuti opinionem risum enim lex seratur pro hominibus, modo utique humano est implenda, ita videlicet, ut ejus executio sit amis humanus quis autem esse talem in eo dixerit, qui opus aliquod posuit, quin pone tre illud intenderet Itauue messatisfacit legi, qui e g. die
32쪽
Festo Missae sacrificio interest si impos prorsus Iolenter coactus, rei actae nescius c. De ad communior est cum eod. Suare negantiuin sententia quia ex mente Legislatoris lex praecipit liberam duntaxat oberis executionem, non etiam peculiarc actum alium quo subditus intendat legi satis ac re, de formatim obedientiam exercere. Quod si igitur aliquia nesciens , aut non advertens esse diem Festum, libere nihil' minus Missam audiat, censendus est legi satisfecisse ut aderis deinde diem Festum esse huellisai ad Nisi m 'issimvla inerim non obligetur maior dissicultas est de eo, es, opus praeseriptum ociens, voluntate contraria positiva statuit, nolle se per illud ex legis praescripto agere verum Chunc satisfacere legi existimant multi cum Suaro, Valentia, Lugo c. Ratio im lis est quia lex obligat tantum ad operis Muneri substantiam; hac igitur posita, non est in potestate operantis, ut legi tans tisfaciat: in exsi' aliam delinquat legem, qua Hemonem Legislatori ut minimum ita tenetur praestare, ut ei positiva voluntate restagari absque piaculo non possit secundum limuiam vero mitentiam satisficit legi de audienda Musa, qui eam audit, licet ami liberiis velit latissa re; idem est ij Horam canonicarum recitatione cum contraria id genus, luntate comuncta, simbusque aliis actibus praecepti
Sili ferre Ios Legem qui item subjiciantur
Legibus si legum natura essessibus, de quibus dimis hast nus, pronum est statuere de potestate Legislativa, iisque D a simul,
33쪽
ut, qui illa ligari possunt. Quo utrumque attamen Eva flat planius, seorsim de Auctore Legis, Legis item subjectos rendum videtur.
Ozamvis uti potestas omnis, ita lex quaelibet a Deo, ceu summo omnium rerum auctore, primam suam ducat ginem sunt mali nihilominus immediat Legislatores, quoceum in particulari de Legibus agendum fuerit, speciatim d. signabimus. Nunc generatim untaxat statuendum habemus, sua conditione insidii in esse oporteat. maii , , legena se possit 3 Pro Mos
condere in alius potest, quam in is mci ammis. ilibet , verum is tantum , νήρ -
instimulare prae st. a. TvUas habet Assertio partes. Prima inde certa est quod AI quaevis ex natura sua obliget illum, cui imponitur; quomodo autem obligare possit, si Legislator jure iotest te, quae solius Superioris praerogativa est, destituatur Iscirco nequit hominum quilibet alteri praecipere, nec aequalis obligare aequalem, ut ignotum est nemini: quia nimirami , desectu potestatis, non est ulla ratio, cur unus magis tene tu parere alteri, quam e converso Mera pars ursim ex eadem legis natura deducitur lex iure praeterea ferri
debet Communitas , de quidem ad totius perseel a Communitatis bonum procurandum is igitur solum potest lemm comore, cujus est suprema potestite Comminutatem persectam guber'
34쪽
gubernare, eiusque procurare bonum. Hoe eodem in praeqsenti utitur argumento Doct. Ang. hic qu. o. Art. . in si cum ait Lex proprie primo, principestre reDicit Ordinem ad bonum commune I Ordinare autem esiquid in bonum commu es vel totius multitudinis, vel alicuum gerentis vicem totius multitianis. Et ideo condere Legem vel pertirat ad totam mullitu
Enem, vel pertinet ad per vim μολ- εο- to in lusis Quo occurratur Objectis, quae isthic fieri possunt, duo aspotissimum observanda censeo. Imo, nullus quidem est Superior, qui sibi subjectos praecepto ac statutis particularibus oh- stringere nequeat at non hoc ipso illis etiam leges dictare posse exissimandus est. Nimirum uti legem inter ac praeceptum sua est diversitas sic ὀ Superiorum, quorum gradus sunt,
Hi non eadem semper est potestas nisi igitur Superior ea sit praeditus iurisdimonis potestate, qua persectae Communitati praesit, lamion potest legem vero ac proprio sens acceptam, quae videlicet ad totam Communitatem sirem, aut indire ste saltem pertineat, sitque ex se stabilis ac permanens. Ita potest aliquid praecipere Pater filio, Dominis sese is c. non tamen legem Arre contra potestas etiam legi
lativa competit Papae in totam Melctam, pistopo in suam Diaecesim, Regi in suum Remini M. adb s quae statuta superioris, imperfectam comminuatis inbernanti, vim, Itbis aliquando obtineant, istud non aliter evenit, quam prudve vicaria 'oslatoris potestate decreta sint, aut ceris e presso vis tacito consensu illius con nata. hide, qui gies in ortales impersectis omnimitatibus admiserant , niluta eorum non eo praecis nomine leges sicunt, quod a supremo orduus Praeside emanaverint venim idcirco, quod D s vla
35쪽
ineam summi Pontificis auctoritate illa condiderit, vel quod a Pontifice confirmata sitit.
V peculiarem Novatorum de Subjecto Legis controversiam secernamus ab eo , quod isthic communi Catholicorum perinde ac Sectariorum sententia certum est, Primum explanare libet tum illa erit expendenda.
Certa omnium Sententia. α6 L TVminem, nisi qui Legislatori si subditus, eius legi-hus teneri certum est omnibus Legis quippe est o ligare nemo autem ab alio nisi Superiore suo, cujus proinde iurisdictioni rubjaceat, obligari potest. Inde est, quod infideles, seu non bapti Zatos, suis Ecclesia leobus nec liget, nec ligare possit ; nam, ut Innocentius ut ait Cap. Guudemus, de Divori constitutio ubus canonicis non ars antur, quid enim ad nos secundum Apostolum I. cor. s. de ius, qui foris Ilint Iudicares Contra etiam infideles tenentur lege Baptismi,
Waliis Evangelicis praeceptis r quia hi quoque sub ossi sunt meo, a quo pro omnibus ex Luangelii est latiua Π. Nec tamen sit opterea missimandum est, quemvis L giuatori subjeebun qualibet eius lege adstringi. Certum es omnibus, ad id requiri praeterea ut sit lius sit rationis como pos utque ad euin nominatim ex mente superioris lex diri .s tur. Nimirum injici nequiu lagi, qui praecepti ob . aientis est incapax ut certe incapaces sunt, qui rationisu destituuntur.' Lex adhaec totam bligandi vim ex mente
36쪽
lege sua comprehendi voluerit, nihil reliquis erit, de omnes ejus obligatione adstringantur, eos itaque sinam lex
ligat, pro bus lata est, mosque illi Leotiator liore im
is itim utibus conficitur moa in tes, amentes ebrior dormientes, aliosque id genus pro eo statu, quo rationis sunt impotes, vero ac proprio sensu nulla teneri lege. Non igitur euaui, inquies, lege Baptisau insantes non lege Poenitentiae ad 4mentes, qui ante amentiam lapsi sunt Ita plane, si legem proprie sumas; aliud quippe est Baptismi Poenite tiae remedium ad silutem esse illis necessarium aliud illo hujus remedii lege proprie diω obstringi, ut aegis natura satis indicat. Consiritur ador si Princeps erat legem e. s. pro militibus, vel plebeis tantum, non obligari illa continuo artifices, nobiles&c quamvis at si1bjiciantur Principi. Inde
etiam ex vetus divina, tametsi esset a Deo supremo omnium Domino, quoad praecepta tamen judicialia & caeremonialia Gentiles non adstringebat quia nimirum quoad haec solis Imdaeis fuit imposita juxta illud Deuter. a. quae est alia gens tam inclita, quae habeat caremonias ac Iusti Iudi ta Quae adversum haec a Legislatore, Clericis, & peregrinis argui possunt, opportimius Uss. IV. cum de Lese humana speciatim asen dum fuerit , explanabuntur.
I. sentiens fuit semper orthodoxorum sententia per ag Baptismum Ecclesiam ingressos Legi Christianae ME clesiae subjici cum ecce uti alia, sic Cistud Lutherus Calvinus praeclari illi scilicet Ecclesiae torum reformat res: in 'atroversiam vertere attentaruat. Asperam im
37쪽
etiam , quae Christo teste ad caelum ducit, exosi viam, plani . mi aliam sibi ac suis sternere adnisi sunt. Quid igitur' omnes Baptismo initiatos fidem Christi proseos libertatis Evangelicae praetextu, humanarum Drinde ac divinariam M. gum vinculo exolvunt. Ac Lutherus quidem pro libertate hae pluribus locis aperte decla navit. Nullo opere inquitu de liberti Christiana missi sege Christiano homim opus est, cum res ab Hiis ab omni segre in argumento Epist ad
Galat ad noum homirem non pertinet lex. Haec generatim; *eciatim Mirum de is, in Commentio. cap. ad Galati
intem. Iam vero divina lege rejecta, quid nisi humana quo me rejicienda erat ' istud praestitit . de capti abii et . se sapi diserte docens non obse Papam, mu ullum hominum unam Misam sumere, qua obligentur coni enata bastraratorum Bis non absimilia tametsi quoad leges divisas aliquanto o mrius egesivit Calvinus L. 3. Instit. C. a0. ω a. q. n. in Antid item Concilii ad Can n. 4 declinis. - Paulo durior interim vel ipsis eorum sectatoribus diistim a principio visa est haec opinio certe iam emnitius amam Conc Trid ad Can 7. si a de Iustis totus in eo erat, ut illam emolliret aut verius, ut Magistri sui errorem, qua posset , veri specie contegeret, minitii umbras captantes reliqui, quamus tim 'us HG, as; liberius quantizr, ni notat Bellarinus ita lare se se explicant. Liberos quidem aiunt fideles ab obedientia legis tam divinae quam humanae,
observato attamen inter utramque discrimine. Leges nimirum divinas non difflentur obligare in conscientia, ita ut violari absque piaculo nequeanta hujusnodi altamen praevaric/tiones fide
38쪽
fidelibus propter fidem eorum indulgeri, seu non imputari: hocque ipsum idem esse, ac li liberi farent ab earum legum observatione. Contra legibus uinanis sive dein illae Ecclesiasticae sint, sive Civiles aperte profitentur baptizatos non obligari in conscientia nisi sorte ratione scandali, aut contemptus, cum utrum lue ex divina prohibeat ut adeo per illos ter humanae transgrelso, etiam studiosa, non modo non im . putetur ad peccatum, sed neque omnino peccatum sit ullum. Quae omnia repetunt a Legis Evangelicae praerogati Ua, inve- si per eam libertate, fidei solius ad salutem sussicientia. Quibuscumque interim coloribus sua ac Lutheri sensa imgant, non re, sed specie duntaxat ab Antesignanis suis disesentiunt minime autem certe ab errore se expediunt, quem Concit Tridentinum Sess. 6 de Iustis an I9. ωao anath
mati subjecit: Uimque ipsum iiiiii consulandiu sistisim .
Ρω I de Legum divinarum observatione verbis Christi Dapud Mamim n conficitur . Nimirum C. I. ait Salvator: ma omnis, ut dicit mihi, Domine Domi res intrarit inis umeriorum; sed qui fici voluntinem Patris mes qui in casis ipse intrast inis um caesorum. Et C as ire malum in ignem
aeternum, esurivi enim in proximo videlicet vestro Onon dedissis mesu manducare M. Igitur, testimonio Christi, in obtineatur caelum, utque evitetur damnatio, acienda est Patris voluntas quid vero haec ius Lex divina qua Deus, ct . R. P. M Uca de . UPeccan
39쪽
charitatis in proximum ossicia praecipiens, vult esurientesia1ci, sitientes potari S c. Ergo fides sola ad salutem non est susticiens, ergo eadem fidelem non liberat ab obligatione Legis divinae ergo ejus transgressione incurritur peccatum, ad quod consequitur damnatio. Ac profecto, nisi istud ita se habeat, quid erat quod apud eumd. vang. Q ult Christus, potestate illa summa, quae data est illi in caelo Cin terra, po-i sis praeciperet euntes, docere Omne gentes, baptIIalmes eos, docentes eos serνare Omnia, quacumque mandavi Obis. Quorsiam ista, obsecro, omnia Si obtinendae saluti sus-ficiat aptismus cum fide, ad gentium salutem, ad quam procurandam Apostolos isthic mittebat Christus, scut ipse a Patremissus est, utique satis erat gentes bapti Zari, fidem edo , . ceri cur igitur , praeter haec, de servandis suis mandatis in prius istoctrinam vult annuntiari nemo certe non videt,
sup uum istud laturum fuisse, si fidelibus ad salutem neces non esset rim divinarum observati 3 Sex rationem si consulant Setharii, manifesto comperient, absque magi in Christum injuria Cimpietate sustineri
non posse libertatem eam, quam Praetexunt, Evangelicam.
Etenim si Christus, Legis angelicae auctor, per hanc ipsam. fideles a jugo mandatorum divinorum ita liberos esse voluit, ut transgressio illis non imputetur ad peccatum, proinde nec ad poenam . nisi s enim omnium impunitalem promisit, hacque promissione ad omne flagitii genus viam aperisit id quod nemo non dixerit esse impium 'lasphemum asserere, seu spectentur divinae in Christo perfectiones seu finis , pr pter quem homo iactus est, nempe ut nobis esset non modo Mdemptor, sed magister morimi ac persu bonis ejus, qua Pater caelestis perfectus est.
40쪽
citur. Ac pro legibus quidem Ecclesiasticis haec pugnant Christus Matth. 8. atrem suum corrigere volenti ait sc Ecclesie si autem Eccliniam non audierit fit tibi sicut ethnicus, publicantis. Et mox ibid. ad Apostolos quaecumque alligaver, iis super terram, erunt ligata P in caelo c. Rursumque ad eosdem Luc. Io qui os audit, me audit , qui vos Dernit, me perivi. Ad ctrum veroo ejus successores Joan a r. pasce oves meas, pasce agnos meos. Denique Ael ao. aulus aclvocatis ex Epheso resbyteris, attendite vobis, inquit, Guniveryo gregi in quo Os Spiritus Sanctus posuit Disscopos, regere Ecclesiam Dei. His jam autem invicem collatis, quidni fateri cogantur Novatores: Ecclesiae, supremo ejus Capiti, ac reliquis etiam Praelatis Ecclesiasticis concessam esse a Deo potestatem regendi iubernandi fideles. Si illud ergo iisdem data est potestas condendi leges pro fidelibus quod enim esse possit regiisen sine legibus 7 Quod si vero Ecclesia, ejusque Praelaticius acceperint dictandi leges parendi quoque illis obligatio est imposita secus ust meae emini' ges, ridicula Ecclesiae potestas. Atque hanc omnino oblis tionem Christus luculente 4ndicat, cum in citi locis ait pia
Pro legibus Civilibus argumentum ducitur ex post ilo ad Rom. 13. dicente Omnis anima potestatibus f mori ssu ta tim is enim potos si a Deo, quae autem sunt a Deo ordinata sunt. Itaque qui resui potesati, Dri or una