장음표시 사용
221쪽
Est apud literatissimium Radulphum Fornelium Ia.Rerum crisidianarimiae tribum
praesigne, ε vereris eruditionis uber,quod Hieron. inraius nostri ordinis mihi praemonstra- v it. Id caput κατa μετάθεισιν literaruit sili . Hoc ego tWιῖον Lectori obiicio: Memini iam a plerisque notatas tum in libris Iuris, tum in aliis auictoribus Iideras, imo dicti re Integras quae a propriis locis abire iussae,in alienas sedes temere librariorum incuria trandatae sunt. Sed iuvat tamen partim ciuς generis quaedam exemplis illustrare: partim etiam alia in hanc rem nondum Obseruata profer re .' Notissima quidem est illa Metathesis dictionum Iis, reris,ut in L. i8i si nemo de reg. iur. vulgor nauui testamenti soluitur. Florentiae : Omnis .. Et in pri mo tit. Inst.qulb mod. teis ins IVM toti rari ivi rimis rQ. Verustiora Exemplaria habent ναΤheophilus . Sicut idem Theophilus I im exposuit Δίη3 ον in definitione Tutelae. Apud Isidor Orig.l. to . Plagiator πλαγ74 deducitur id Caecus sit , qui non videat inverse literarum ordine legendum recta via, non Certa, cum o i quo Rectum opponatu non Certum. In Glossario vetere Cresia ea ponimr,hα: sed literis ordini suo et stitutis legendum procul dubio Scruta,ut praeter notam vocabuli significationem admonet aliis eiusdem talolsarii locus, in quo Smna exponitur, Ibidem inuenio Δῆλον pro Λῆδουν, id est, Lias ι,quo loco auctoratur exponitur Ab αirετμ e:ς δουλον ἐαυτὸν ράλλων, ἐ-Nam &.Acro in Horatium Auctoratosolim mictos ait eos qui se lucis vendidiisent. Apud Victorem Vticensen l. r.de persecutione Vandalica: Aequor hoc mavum,er statissum se enis miribis an isto se mutes legem dum Limite coarctauit Macrob l. a. Satur.c. vlt inter varia, ficorum species Marsicam refert, citius mentionem nullam inueni σapud caeteros auctores, qui in eo a mento versati sint: at Marisias frequentissimam . Quam ideo a Macrobio mirarer praeterminam, nisi vel haec coniecit iras Ia me satis admoneret. immutatis literis virisam legendum in non virtuam. Paulus in L. vlt.15 ad S.C.Trebell. Secumi ,inqiiit. tabuis fecit quaι marri em condemnatur amen . Ita scrip im est in recentioribus plerisaue libris: at in evigati,.& archetypo Florentino rectius: Comme auit. Sicut exemplo non dissimili notauit Ant. Faber Mandatorii pontum pro Damnatoris in L.ao. si haso perba ff. de his qui noti inf. Suscipere pro SAstisere. Apud Macrob lib.vit. Satur.c.vit Dirigerepto Di rerea inpud eundem auctorem l s. c. iq.errore persimili Gerredum pro Regradam. Illo taciteri Ioeo l. r. pro S. Athanasio: Deinde si illisses Chri Itianus,est te era ei P Deus parrisipemfera ad gerendumIopulum rivi. Diamos, pro Dianine, apud Plin. .ro .epi1 .82. de cuius prisco ritu non multo post ita an annotabimus. In l. 2a.nulla de Epil dc cier. cod. Theod. Ferminae quaecrmun rectius in libris recentioribus, crinem) suum cmtra damnia, hummus lages mstinctu persuasae pressime absciderisu a, E ct inseribviarceamur. In eadem i. tentari possit exsortes, reponendum promitores, illo versu et Eserones hirt ab omnibin, qκibin intiaueramtinis Exsortes enim sunt extra Iouem, siue haereditaria bonarextorres extra terram, Auctore Nonio,& Isidoro Hymol lib. o nisi quis malit: extorris vocabulum per similitudinem etiam ad bona traducere, ut illo Timothei Epucopi loco ad Eccles Cathol. lib. I .in fim exhaereditari bombrem astino, extorrem bonorum omnium fert, ct qno is exilium cstino agi. Nunc pergamusia alia. Vincta pro Iuncta, Florentinum exsmplar habet in L38.si venditori9.vit. de ad .emp. Obtinendum, pto obnitendum. 'in lib.t i. si qui desertores C.The de deserto.& occulti eor. sic Sc alias obtinere, pro Ohiiti, usurpatum obseruauit Culat ad 1.2.e ait. C.Iustinia. Locat. pro Colat,int.1 f. I sside adna. rer.ad civit. peri. 3c ideo, inquit Vlpianus, fi curia subiectu alterumi nimbia praedia publica locat, quae decurionibus conducere non licet m. Ita Florentiae scriptum est, rinctius in vulgatis codicibus . colat, ut argumento est, quae sequitur conductionis mentio. Agitur enim de Decurione, qui nomen quidem alienum contract at inserendum curauit,ut publice videatur inibi obsequi, rei iera tamen conducior iose facta legi fraude ui reique pub praediis fruitur; quod perinde improbandum est, ae si per se ipse id ageret, ut de cineris ollacium aliquod administrantibus responsum est, 1. 6 autertur 9. quod a praefide' ff. detur. fis. lib. 6. non licet. E de contri ei ip Hinc M Licinium Stolonem lege sua damnatum legimin,quod cum Iege sanxisset, ne quis anaplius quam CCCCC. agri iugera possideret, ipse mille comparasset, & ne in legena ipse suam incidisse videremr, filio dimidiam partem emancipasset, teste pii nio lib. I 8. e. 3. Sc Valer. MaX. lib8 cap. 7. Priscum pro Cristo. legi apud suidam, superiore libro iam obseruauimus. Plane Graecas plerasque, voces trans lito literarum ordine, Romana civitate donatas exempIa permulta demonstrant, ut βραδύς. Bardis: M , Narra. Forma, Scid genus alia.
222쪽
T 1 Vultuost , nescio cuius , su perstitio perfidiosa,
eaque inserata immane quantum me ostendit; ita ne sis, B v L T E L et Vis Humanissime insteratae humanitatis tuae,qua tu aduersus ιmmerentem me usus es ,s me, inquam, ulla unquam capiet oblivio. Et vero mestuendae gratiaesaepesulit impetus, ef volui: at viam huic meae voluntati aequa celeritate nullam satis apertam rudebam, nisi laruatum c putresupinarem et eoidia, procu procul ὀ Theologo mana supersistis: eum suae vexent Intemperiae, dum tu valeas semper,semperque e ram,ac infucatam colamus inter nos amicitiam. Ecquis enim alter est hodis literatorum,ut M I C H A E L B V L T E L a v s, in quo magnum es Academiae rectari Vtrumque, EG ae a viδM. Et consularis , cor quem miraque literatura Latior Hellados commenda vel in pungenias rubibus artificem unicum Verbo: integer in Miae, Verax,sor in ceri. Patrita,auitamque ingerendis magistratibus oriam virtutesupergressus sοῦ luem cum intueor,Senatoria, literat a Gistent,ac Baptistae Bulleborum cognatione constipatum intueor.
Si mente exstatiari libet cum S. Paulo in Iberiam, ibi progeniem tuam fimose, conflijsque Arentissimam agnosco,iamque e re patrissantem.
Virum tantarum virtutum meritis gloriosum,qua mihi fas, non eoMusian non ei operulae,b lucubrationumpartem mereum confeci em' Et miro tanto bliteris,in literatorum orbi,ni faxo rurius . Melius mdι faueant cha rurasVidestitur mihi, quae Sy PP. Bafilius, Epiphanius, Augustinus, ν rusHis tesses, Eustathius Episcopus, quae Plaxo, Diogenes Laertius, Hephaemo,Et mologus,Scholia in Aristophanem,Fabius, Acron,-- Victorinia,Sixtus Seneninsuper Notis verborum, acraesertim sententiarum liateris mandare nonsuat diasignati. Neque ad iam vocari te pigebit, scio, me
223쪽
ENTENTIARvM Notae in vetere memoria reperiunme multaeve sibus interiungendis adhibitae aut exsecandis, aut dii finiendis,aut illuminandis, aut alia qua fini. Apud Etymologum reperitur sttςόνι-- e τη περὶ του Ο ὐ ρου. de Homeri Notis.De his D.Augustinus ad Hieronymum: Devertendit autem in Liuguam Latinam san-ms ti υνις caminitis tabo re te nollem, nisira mari, interpretatas es; υ Signis adhilutis quid inter haπe tuam,σ Septumn a, quorum esgrauspiamaaactoritas,interpreta tonem distet,appareat.Signorum genera ponit duo D. Hieronymus Praefatione in Pentateuchum: orirenti me diampreauit, qui editisui antiquae transationem Theodotionis miscuit. inriseo.'Obesi opus omne dis mouens. Idem legas tom.3. Praetat.in Iosue. Tum addit: Dum aut illuceste efaeis, quae minor aure
ostiareum sussoritas promuleavit. - Α STERICvS autem Signorum hortimee usia, ac nomine fere nobili stimum:' De eo D. ieronymus Augustino inante responsans: rmeaprior in libris Onon eis isterpretatis Mepiseos habeas, em Hrgular promtatai, σpostea aliam Dan tionem abs me his Signis edi reis,paee tua dixerim,viderismihi η intelligere,quodqua: m. Ilia enim interpretatio LXX. Inis repretum es,σMieamque virgular, i est,sbelisunt. Duificatur , quod Septuagin a plur dixerint, qaam habetur in He amo autem Osserisci, idest, Stellae praelucestes ex Theodotionis editione ab OVstine addita mea. Ehibi Grae transtulimus:Heia se Hebraim, q-d intelli bamus, expressimus. Mox Septuaginta Interpretum libros ab origine emendatos,priusve corruptos dicit per Obe-los,&Asteristos.Ita medela veneno versi est. D. Austustin. lib. I8. de Ciuitate e p. 43.Hieronymi doctrinam recoquit: eoque verba eius, ne in craniben eant omitto. Recoquit etiam scribens in P almum s. quae ex pluribus D.
Hieronymi locis hausta sunt. Illud ipsum enim Hieronymus rememordit bis in Iob, Epist. ad Aug. Praefationibus in lib. I.8t 2.Paralip. Non abit ab his duumviris diversus D. Epiphanius lib. de Ponderibus & Mensuris, nisi M-, sue Asterii ci descriptione, quae Epiphanio. atque
224쪽
enim morae in hac exprimenda: M dum lineae umnes decussatam Iiteram X permean
γίων, eae περνασου ἀναγινωσκομεν ων. Alieris tu his xia est, signi sat vorem . quae in Hebraimm textum illata est; consim quos ab aquila d mmacho, raris utem a Theodotume. Septuaginta Fero duo praetem
misere non interpretata, q si eius vi raculae bu ponamr, is exabantami leguntur. Sic verto ac scribendum sit Διωαλογουμhων, qualia in Epiphalari non pauca. Eadem Asterilci facies ostenditur ab Eustathio in Odyss. V. simulque praedicta adsignatur caiisa: Δηλοι-το σναελν ι αςεrIσ-., c.ς
modi sequens carriun Derit, tune maxime pani taημexit asteriscus. Quod fit etiam in unius strophae poematis , Saphphus puta, Anacreontiis, Alcaei. Asterita ecquis repertor Z Originem volunt. Epiphanius: Ω'riwκςI ... π pidετο ἀυτῶ φ cςερισκον. Insinuauit in anticis D. Hieronymus , atque etiam paulo expressius in Pentateuchum. Addit & nomenclationis causam Epiphanius, quod uti coelo infixa sunt astra,etsi oculis ea nebulae furetur adspectus, aut lumen solis exuberansi sic haec, & illa Asterisco imsgnita fixa sunt in Hebraeis voluminibus : etsi Septuaginta praetermiserint. verum nominis ratio potius petenda ex Asterisci figura. Inibi: οἶτο σχημα Mρι εοικε. At si alij Asterisconina,&Ooelorum expressione lioros sacros corruperunt , quos origenes correxerit: qui Origenes auctor esse potuit ' An sorte Origenis inuento usi sunt illi Asteriscum Strium Augustinus , ac Hieronymus notabili constantia interpretantur et quia Graecis non pauca deminutionis charactere proferuntur, quae significandi ratione clunis prima stitve conueniunt. Alioqui Amicus Stessiua est: Aster Stella. Asteriscum,& obeliscum interdum iunxere veteres. Docet nos Eustathius in Odyss. 8.
motio, obeliscos habet cum Stellu, quibus declaratur non his recte νομοι eos persus; quι μι qua D nt optime. Tum pergit explicare itu vide. Iterunaque in Iliada o. ' . η-OBELVS, Veru: Obeliscus, Veruculum. D. Hierore Praefinise in I I. parat. Vir Iaι dicit. Virgula namq; est Obelus a laeua dextrorsum porrecta, verbis, aut sententiis super es- fluentibus apponi sueta, aut ubi tessio falla inquinata est. Sic hoc quasi telo supervacua, aut falsa iugulantur. idem ad Suniam,& Fretellam eadem, adiutor Latine rerum nus ricere :qM .sso itur imitori , ct confodiensim, quod in authenticu libris 1lan inamor: quaeso a . ct in Graecoarsem, Latia Irum, ρο,matibus inueniuntur. Vnde Ausentias: Qui Nesiastu's Hrsi sapposivis. Plin. L9. epist. 26. Exstem, ut quaedam ex hac villata GUBE RNACULA GEMUNT, er DIIS MARIS PROXIMUS, Udem notis, quibus ea . quibusscribo, causediM. Meminit D.Basilius M. A. in Hexaemeront Τὰ το-υ ἀκησοῦ τ ἀνπιγαρων G Mςαt, ὀ 3ἐζελος ἀβιτήσεως σύ πολον : accuratiora, inquit, exemplaria Veis e sigrata sunt. Est Hutem Ueru ιmrr iatae recis, auisententiae index. Ηine Hieronym. ad Suniam: tab ora additum retor mi.
Obesi figura tali apud Isidorum - Apud Epiphanium haec o , qui ait siere Atticorum usu appellitari, additor Abλοις Inour δόρυ,εεςι : alii, autem vocatur m is, quod est Lancea.
Alium quoque in usum profert, qtiam Isidorus ; ut scilicet apponatur vocibus inuentis aeud Septuaginta Interpretes non autem apud Aquilam. aut Symnaach u. Siquidem mancis v cibus, aut desideratis lucis causa sic addidere quasdam alias, ut non immerito Spiritus S. panicipes fuisseruientur: Oγου 5 χωλον ἐδόκει τοj. ιναι ἀς E'n νικίων διάλικτον μεταφερόρονον, uτ ' προιζε ιμι ἐποιέσυτο. D. Hieronm. in lib.a. Paral. Vbi rara Obelus, tro uersa bilicet virga
225쪽
raeposita est: quod Sept ginta Interpretes a rideriint vel ob deceris , NI , S istius Maiam tem: licet in Hebraeis poluminibus non legatur. Sententiae quoque totae Ueru subnotatae. Hieronymus in Danielem : Fabuta, qι- reliquia in toto orbe distersae sunt, Vera anteposito, eas, iugulante subiuimus. Verucula mamnem pro improbandi signo usiim teliisLaertius. Et libros aliquos non esse genuinos ex Obelisco notiticabaturyti notat Nicephorus Callistius lib.2.cap. s. Qua ratione Σί' ἀναιρετικον supra vocavit Epiph nius:-Aultinius sturiorum stigmata vatum vocitauit. non Sigmata, quae cum obelorum usa, figuraque prorsus discosmeniunt. Neque praetermittendum a Verucalprum sipura nummi genus Obeliscos a Lacedemoniis dictos notante in Lysandro Plutarcho. Obeliscautio ςιMζειν dixere Tublius i. t a. ad Atticum: Alter Aristarchus hoc confodit.. O B E L V S P ID subiectus tertia ponitur ab Isidoro Nota quae poni amat,ubi tolli quid necne debeat , dubitanir . Ponit exemplum Sixtiis Senensis de generatione Cainam Lucae M apud quem Obelus arnstigmenon portentolb additamento dicitur. Scriptum oportuita σβελὸς αris autανά ut errorem ex parte vindicemus. At ille testa niuita sibi non intellecta acervat. Exemplum sitit statui potest Matth. . Neque Filius.. OBELUS Punctos binos, suppositum unum- , super-impositum alterum osse a rens usurpatur, cum hagiographorum interpretes rem eandem diuersis transtulere verborum texturis. D. Epiehanius lib. de Pond.& Mens Λη ara κον appellitat, inq; eo Isidorus.
ιατροῖς φυσιολογικως ἔγραχαι-ωνομαχαι ἀπὸ κατα-. Lemniscis itur sic scriptum ur babet hoc propositum est linea νηa per messium punctis Gobus accepta,exquibus puniis mas superne est alter subter a medicis res naturae tractantibasinuemum ferunt, or a corporali cbiarnuta nominarι. Quod apponitvocabulum ex chirurgia ortum, dc illud Λυ ἐσκω ἱα' ἀυτων τ
os recis appellatur , quod humigatam turundaminiscir, montibus undaressitat. Haut facile persu dbor, qui Λγμνίσκον Graecis per H,non per I scribi sciam. Hesychius: Λυ- κους τἀς ςινας Συρα- κυυτιαι ταινίας. I ad Paulum Aeginetam lib.6.cap. I . mitti igitur infra. supraque positi latioris fasciolae quandam reddunt Imaginem: undeL miscus, seu avita, non σια τὸ λtμνά ν. Ne dicam id co ictius, quam ut quemquam hoc sententientem sequi debuerit Epiphaniu , aut alius. Exemplum edit Epiphanius ex septuagesimo psalmo: To ςόμα μου ἀναγγελε i τλου
διημοσυνων σου, ἀναγγελεῖ τάς δι-ο νω; σου. os meum annunctabit laxiam tuam : anuunciabit iustitias
punet α1. siquid improbandum se Iouauo Ois set, adhibitus. At haec Diogenis eadem evadunt cum
ASTERIS CVS cum obeis conirigatus Aristarchisuit inuentum, quo ille dem errantes loco Homeri versus; seu loco suo exules notabat, uidorus. Hybrida Nota. TANTI GRAPHUS Isidoro cum Τsede Iudaico proxime figura congruens,
puncto stiper, imposito differens adhibetur, cum translationes sensibus diuertuntur. Η Ρpolamnison vocat Epiphanius. Lemisto autem, & mylemnisco usus est in Hexaptis, & Octaplis Origenes. Hoc autem per transennam dicamus. Cum Origenes colit innatim Aquilae, Sim- machi. Septuaginta duum Interpretum, &Theodotionis Graecas interpretationes committeret. vocavit Tetrapta: cum iis adderet, ac praeponeret Hebraicum textum Hebraice semel.& Hebraicum Graecis literis perscriptuin, Hexaplar cum insuper duas incertoauctore r Perisset, adiunxissetque superioribus, Octapla. III lemnisci figuram aliam repraesentat Epiphanius : Ο' γοδν υπολημνι φ τοίοῦτόν μεῖον - Ac ne haereas, expressissimis verbis figurat: Α, δηλονότι καμφι-οεελοδ τὸ σχημα ὀποκ μιαί- 3 ςιχα μά, ἔγο- ώντημα. Simplex scilicet linea obeli Mura, subiecto puncto Cui vero dictioni H polemniscus appingitur, eam significat exisse ab uno pari Interpretum, inquit Epiphanius . Senensis noui curiosus mauult dici Sublemniscam, dc sic figurat antι- graphκm C. , ut cum antis male in unum coeat. v PARAGRAPHVS res in connexu conciirrentes disseparat, quemadmodum 1 in Homeri catalogo locos a locis, regiones a regionibus. duces a ducibus, ar. 4atum ab armatu': aut in agone Iliados et certantes ab inuicem , celtamina, praemia. Isidorus. Scholia in Plutum Aristophanis: In Simphis ,& Antistrophis, & ea. quae inter has intercedit. ambitione, Paragraphus ponitur, ut Hephaestio docet : II 'ς τὸ σχημα ραμμή τις ἐτι βραχεῖα, ἰώπου τινα εἰλ ' ρ. φῶκrtae hora. . Quas Rura, Limia quaedam breuis est postumi habet qu.ddam
226쪽
issummo. Appositior cuipiam videatur haec antimni descriptio, si recte modo is ante descriptias est. Addit Hephaestior H'πωμα καρ , διορίζει cra κοια,-Parma bimia est, Dilia, dimitas divit. POSITVRA Nota est figura Paragrapho contraria, aut potius Par raphim-- tam in diuersum agens. Ideo sic sermatur: quia sicut Paragraphus principia notat t ita ista finalitatem a principio secernit i ex Ilido CRYPHIA circuli pars subiectior cum Punω superne, medio sim circuli in cornibus respondente. Vbi quaestio dubia,&obscura, nec .lui facilis. aut aperiri, invenit. Quo signo illa notabilia sunt: O alii tudo diuinoumscieruiae, ct tenetiae Dia. C. ANTIS IGMA in antiquis auctoribus positum est ad eos versus, quorum ordo permutandus. Λt nota haec ipsius aluiqui sigmatis est. I ad Euripidis Theseum. De eo Genius in Platone: λ πίσιγμα περιεςiγμενον es τἀς ροταχiσuπ-: amis ratius puncti scrip πιν π uferre M serui in o. Aut πρὸς τας χρειμ: ad Uiariusi unde Isidorus. GA N TIs I G M A Puncto comitatius. ubi sensu eodem duplicantur versus,5c hae res, uter eligendus, locum obsidet. Ita sieri amat, dumtimam mordaciorem suspendi, mus, nec alterum e positis interficimus. MDIPLE. Hanc scriptores Ecclesias i ad separanda, vel demonstranda sancti. rum Scripturarum testinaonia usurpant, Isidorus: eaque a verbis commentantium, aut interpretantium distinguenda, Sixtus Senensis. Quis apud profanos Notae huius sit usus, d cemur ab Aristophanis icholiis in Plumm: Sciendum, inquit, quod quando in alterius histrionum personisan expositione membra quaedam post periodum ponuntur, siue eiusdenmodi
sint versus, siue alterius states enim occurrunt 4-καλυται Λιπλη,'το μα-
Epistola i46.L8. Id ex Pompertum. ει sces:isqvibvi Mumaduertiis istum locis3,τbi erit Διπλοῦ ridebis ce . nostro ipse Vibiariis quid existimu . Hephaeitio Dipis hanc vocat τί ' ἐξου νενευκῆαν. extra νειμι unumn Di me hac exteriori Tragici, Comicissi frequenternuntur: Lyrici rarius, quae eiusdem Hephaestionis obseruatio est. DIPLE πλεκτική, vel περι-τικη primulum a Mogara Syracusano Homericis versi- apposita est ad I retionem Olympi a Coelo, hoc est, cum olympus coelum, aut montem designabat, sic notabatur, Isidorus. Hephaestion hanc τ ' Ισου νενευκῆαν dictistat, inιrorsum proci M. . - DIPLE περιιςin ira : Sic vocant Dipis eum gemino supra, infraque Puncto. Laertius in Platone: Διπλη-προς τἀσογίων διορθῶν Ποῦ Disecim pancta ad F rundam correcti es. Nota iis apposita est, quae Zenodorus Ephesius non rine Aecerat . aut detraxerat, aut permutarat. Quod ubi iacium incidit. dc nostri usi simi, inquit Isidorus. Porro de Zenodoto Ephesio Sujdas: O s πρῶ--F Ob ρου διορθω ςsserim: Qui ei in primis suit scriptorin Homericorum corrector. DIPLE ω. ελισμένη, seu Veracali comem auctior ad dispescendas comoediae.' aut tragoediae periodos interponitur.
DIPLE μελισμνη veris quoties Strophe. Ec Antist hos infertur, in usum venit, Isidorus. Quue nouissime Aristi hanem ediderunt. Notas omnes sustulisse se riantur. quo consilio.. DIPLE ADv E RS Λ eum Obelo iis, quae ad aliquid respiciunt, apponi
M ne tibi DYM Phur ae m vertere savio Conamur ias Θ aam res Pi Trinac is Obucit Ira tradunt, avibus scitor quo distent Diple versi,&Di te assiter cum obeso Vocabulorum perex tuam,aut nullum est discrimem munerum obscurius. DIPLE Obelo subiecta, de versa ponitur ad conditiones locorum . temporum, aut Personarum mutatas, uillarus,
227쪽
- DIPLE ADU ERSA, ET AVZRSA primore sui parte obelo sureus,
ponitur finita loco suo moniae, significatque similem quoque esse sequenteni. Ita Isidorus. Et vero sparsim de Dipis plura Graeca in Aristophanem Staolia. T CERAUNIVM ponitur, quoties multi verius improbanrur nec singuli obeso figuntur. Siquidem fulminis in morem vastit,amburitque quibus minacius avi ad Pi id illud in Platone Laertij; IGραυειον προς τμ' ἀγωγίμ' --8 An tunc olim adhibita. cum philosophia noua vetere inducta suggerituri Certe plerasque Notarum harum demat nicorum ratemplo Originem, aliosque exprestae suspicio est. originem tamen pro ain
CHREMMON Nota cuiusque iudicio, ac voluntate ponitur. Xρήσιμον, Utitiis. Critici in Pisonis operibus recensendis Culp- , hoc est, Ias sidera res οἴελῶ notaruntisaud ilia τας κοιμικαφιας 4ῖ X' περιιςιγμενω, quo χρησι'ον sipnificabatur. Ea re Eustitium non paree quae latabilia sunt, ac memorabiliatestimonia κρησεις appellitat: Φέρε-
cis tudine. Ad rares Nota scili det dignas nouitate, et Utia, proprietate, audaciori transi tione, simili ex causa. Caetera Casauboni industria explicantur. Finio cum Calliodoro l. ia
D P HIC A E RO,seu rei, o Ris, inebula, vel tenebrae lectori obtenduntur. Valet φ haec Nota, ut opinor Φροντις ν amplius, In curia racandum. Similis illa Latinorum N. L. ΥΑ NC ORΛ sunmr paritur, νει aliqua res Vammmo est,inquit lib.I. c.ao. nido . Ancora praefixa sententiae, inquit Sixtus Senensis Bibliothecae libί. ostendit in ea memtionem fieri de nouo Testamento, & Euangelio. O ANCORA useriis, At aliquid G e, aut is uenientim denuntiatum ell, Isidorus. Aliter longe Senensis Anci mi, inquit , id est, superior appombum tam sacrae inimi, quam ex osum tammentarp. M aliqua res erat m. impras caeraris obserν da ι notanti. Ita Senensis Isidorus ancoram utramque miscent, turbant ue rationes , & poene cum Chre mo confundunt. Scripuam oportuit cγκώρα ἡ ἀνω, pro quo barbarica manu laestiturum Portenuim anci
I a AOPON mendas tolliti mrat. de Artet -- lammis affinet vir sTransuosa caianis si iis Vbi Acro: Noram Culpae sivisitat. Nam uotare re savi miae seminam duimus, inquit Culpae in quovis scri elaea deculpata, ut ait Gellius, di quibus merito criticus Theta praefigat. Ausoniust Infisa culpu tu tibi da veniam. Fabius lib i .cap. Iudicis tam seuere Ui sunt veteres Grammatici, n non ursis modo censemu uadam riuulanotare,o' Mπos νυ se videlia tur inscripti,t quam subdit risummouere sinitissa peraunserint sibi: sta Aisores alios inarat nos redegerint, assummo exemerint numerν.
SICILICUM ecquod sit Notae genis,adoram vides. At denomine non notissimo. deque eius significantis paucis: quandoquidem non facile de Sisilico quidquam inuentum irip nunciat nuperus scrip- . me intelligebant nomine primitus quidquid secandi vim ha
Dotet. Ex ea cognatione Sicilire prata, pis Secare olimSinim varroni l. r. de Re Rush. cap.qs. Columellae lib.a.c.M.& ex diuortio terrarum dictam Sisiliam eonstat ex Aeneide tertia, Sallu sto. Silio Italico, aliis. Ex Sicilisti in si ius, aut venabulis ἀιχμαί. Ponit in arnus tali ius lib.ro e.r3. Glossarium t Suda, AM , 'σκλιον. Iterum: Siclia, ἐυρον σκυτέως, Siciti, χα τοτων. Rectissime Festus: Sicilicam, qaias Uxiam secabat. Columellam vide lib. s.c. I. Fannius Pala monia et Drachmam A gemmes, aderit, quem dicier audis, εὐώνω- Ita per in de V sterum scribitur in Rob. Constantini editione.Plina. I 3.c.i de mensa Nonii libertii Tnti uilicis infra Patare des otidem, infra semia pedem. GaDudinis. Ibidem : Tiberio principi mensam quatuorpedes sextante. ct auilio excedentem: tota Hro crastudine ses cias , verimento lanae vesiam fuisse. In Cyrilli Lexim scriptum Tέγαστον εὐγκI , Suilicium. Frontinus lib.de Aquaed. Adiecerunt capacitati quiηarin X, semigem,scm-riam, cuicum Pristianus lib. t. de Figuris ponderiam; Suilicia stri uis sex. Tanrundem supra Columella. Victorinus Afer propius rem, quam tractamus, libro de Orthographia; Cmsona eas luerώ nsu gemmabor. νt in hu: Anni M.Lucullin, Mem ms: sed supra literam, quam νminari oportebat, scilicet Sicilicum impmebant, cuivi figura haec est quaderat frum gemmandi: sicupanaeret actu iaminis νeteribis ita Libris scriptis. Aut potius abscisae consonae , aut non positae signum tuisse dixeris. a Marm Victorinus Eb.I Mus Sinticvinvocat οπιῶν Mersam. Eum vide. Isidorus I. .c.26.
228쪽
ponit exemplar Se . A feres, & Suiluum dictum autumat , quia in Stellia repertus sit, v esserinatione illusus, nisi sic eum benignius inte retemur, ut vocem in iis inuentam voluerit. Stetit Gelam pro Latinorum Geia Siculos dixisse credo Stephano lib. de Vibibus. Sie in istustissimis Matonis Vaticanae Biblic thecae Libris, alijsque praesertim Μedicto, di Lore bardico: Aeneid. a. Τπ frastris compreIs mamvs Orgit imag'. An bene alienarunt scripto Erymologus quoque comis . vocat notam supernatem in Tὀυμν,adμα. προήτη, προς-ν. Eum videan Mnα At mirum in antiquis Marmoribus, Librisque 3t Inseriptionibus nullum Stelliei hodie
legi vestigium; ne in Duillh quidem Titulo. in quo CLASES, NUM EI absque Sicilico. In Nummis P l L IP U S. Anne quia maiusculis literis Notae, M Sieitieus disconueniant 'Quod Rhetores Comma dicunt, lac. Cuiacius lib. s. observationum apposite Suilicum: voces enim disseit, siue CORONIS persecti, absit utique Libri , strophae . Poematis nota est. αscholia in Aristophanis Irenen; E ὶ ο τέλει Κορωνίς, Insiue Coronis. In Aues: E ὶ priis Ru--
Eequod signum tandem Eadem Scholis; Ουιρ-τ4 ισι βραχαα - νειοκοιτον Ἀσα: studesuma Paedam Hestes exura Madan abiedia. Rader in Martialem figurat sie; Eequis ei auctor3 Alitet Hephaestio Fnchiridio exeunte; H Tuan. P . Conformiter descriptioni ab Aristophanis Seholiaste propositae. Omnivis tria genera proponit idem Hἡphaestio, ct Aristotilianis Scholia, quae inibi
vide. Hine ipsa somnis pro Fine Mrλως. Naaianaeniis in funebri oratione seper Cyprianos Ei et τὴν πεφαλῶν νεικεεις, αὐταῖς πολλαasM-νοις ταύτ- τλτίθησι τὸν Κου-ἱδἀ: Gladio evaυ GA misiatis minentis hari imposeis raronidem,se.Dem. bynelius in Calviiij eneomio similiter ut tuti Plutarchus lib. de Fortuna Alexandri Philoxenum a Diqnysio in latomias coniectum re
229쪽
ouerio minere voluit, nec mora potuit, quem a s
premo cinere Uouerio defenflari Fides poperit, atque alta diutule amicitia. Vbiubifuisti, Optime Uoueri,
non huius arct imae amicitiae data, reciprocata literarum tessera Praesertim cum Lipsio Uzκγψὴ Uouerius B in vivixissera tnon Perseae legis in beneficij immemoresscriptae metuens , sed Antoninum Philosophum, aut merius optimae naturaesuae legem semius, qui eisse, qsam viderigratus voluit. Porro aerario regio adsedere te, honos est, nee indebitus, nec indecoris: at quantilluss cum literis, aut ingenu tui nobilitate, of cultura comparas' Alterum istud Marium est: ni maius est, quod enixur, re te audio opus de gure Principis. Ecquid enim aduersus aeui, ἐν iudicum; iudiciorumve corruptelas aut praestantius, aut necessarium magis ' Regum pestes sunt, Er legum, qui in alienam perniciem praecipites claue auernali
Ῥnam reserant aurem, Unam ob erant. Ne eveniat ut ab et Itima barbaria
Belgio tantum Pirus infundatur. Monita ista tua hoc avertent, nosque, Eromnia in portum humanitatis referent. Negotiationis Hais architectator, ex qua populorum vita, salusque Pendeat- Magnum omnino hoc, ac gentibus sal tare: nec minus Belgiosalutare te a confiijs Martys esse. Ao princeps, aut con bys melioribus, aut defenfioni surdus eis pessum ierint tam augisa , utiliaque incoepta. eu'digitur moliris, tandem exoce spretis Aiacibus. Taurister, velim, deuertas adpartes nostras,Uirorum Optime Uoueri,seu rabulam hane VI. pro iudicio, ae eruditione tua tractes: non meam: Valerij Probi est, cuius ingenium, Notas depraedicat Gellius, Ciacius elaudat, nessolus. si re ibi ad Antiqui LatI Orthog afla complenda compendiarias Notas attexere usu uit , Val. Protii potissmum delegi, atque ad eas mantissa mearum accessi aliqua. Imo tuae iamsint.
230쪽
NOTAE.S Τ circa perscribendis,uilpaucioribM Beru notandas voces Judium necessarium. Hod partim pro voluntate cumέDpartim π1u publico,
i obseruarione communi. Nam apudVeteres, cim usus Notarum nubia det cribendi facultatem,maxime in Senatu,qui aderant scribendo, mi celei iter comprehenderent quaedam merba atque nomina ex communi eonsensu prisis literis notabant. Eoingulae quid Agnificarent, in promptu erat. λω in Nomini , Praenominibus, LegibM Publicu, Pontificum Monumentis, Iurissciritu libris etiam nunc manet. Ad quas Notas Ptolicas acestiqstudiosorum moluntas, i mnusquis,familiares ibi Mira pro voluntat gnaret. uas con prehendere infinitum esset. Publicao sane tenendae sunt, quae in monumentis pluriviu,U Eictoriarum libru,Sacriss Publicu reperiuntur, ut C. ius. Minam cus. CN. Cneus. δε Aintus- MA R. Martius. T I. Tiberius. Cclaudius. T. Titus. Sp. Spurius. SEX. Sextus. SER. Servius. ΟP. Opiter. AB. V. C. Ab Urbe condita. P. R. E. Post reges exactos. P. Q Patres conscripti, S. P. s R Sena Populus, Romanus. E Q R. Eqηes Romanus. v. R. Vrbs Romana. C. R. ciuis Romanus. C o I.. colonia, coloni. M V N. Municipia, Municeps. N L. Nominu 'Larini. L. C. Latini coloni. S. N. L. Soch Nominu Latini, dismilia. Secundumbaee curiarum nomina, Tribuum, comitiorum,Sacerdotiorum,Potinatum, Magia stratuum, Praefecturarim, Sacrorum, Miamm, Rerum Militarium,collegiorum, Decuriarum, Fastor- , Numerorum, Mensurarum, Iam cisii'Effmilium ca uroram, notos proprias habent.