장음표시 사용
71쪽
. et Podargam: Quintus Smyrn. VIV, 242. Aquilonis ot Erinnyos cujusdain filios quadrijuges Martis equos, inter quos est Phlogitis. Nomine huic amnis est Phlegon Solis, Ovid. Met. Η, 154. Hysen. sab. CLXXXIII. Habuit Xanthum: alium et Podamam Hector, Hom. ΙΙ. VIR, 185., Diomedes Τhrax alios, humana carnct eOS 'eSeentes, ΗΡon. fab. XXX. c. not. Stavem. - Ila rum Polluci tribuit Virgilius in Georg. ΙΙΙ, 89., castori Ovidius Met. XII, 401.; meminit ejus et Claudianus Consol. Honor. IV, b57. Wrsus Blomsoldius sic restituere conatus eSte
χ μείue Φλόγεον μὲν εδωκε καὶ Ἀρπαγον,ώκεα τέκνα IIo δαργαρ' Ηρα δ' Ἐξάλιθον καὶ Κυλλαθον. Nobis praestivo videtur adhibita Pindarica forma Ἀρμῶς admittere tetrametros dac ysicos κατὰ συζυγίαν junctos
Sive octometros eos appellare velis in hisyllabum cata- Iecticos R). Prioris versus initio syllaba excidit, alterius dimidium tantum exStat.
Athen. IV. pag. 172, D. Πεμμάτων δὲ πρωτόν φησι μνημονευσαι Πανυασιν Σέλευκος, ἐν οἷς nερὶ της παρ γυπτέοις ἀνθρωποθυσίας διηγεiται, noλλα μὲν ἐπι- θ εἶναι λέγων πέμματα, πολλὰς δὲ νοσσαδας ἔρνεις ' προ-
φὶ Uberius de metro egimus in dissertatione seel. M.t idem Proximum quoque huj. carm. iragmentum ostendit. Disilirco by Corale
72쪽
μένοις εἰρηκότος 'Φερεσθε τῆ παρθενω δωρα, Σασα μέδας, χόνδρον τε, καὶ ἐγκρίδας, υλλα τ ε πε μ μ ματ α, καὶ μέλι χλωρόν. Verba χόνδρον τε - χλωρόν-XIV. pag. 645, E. ut
Stesichoria iterum laudat, OmiSSO Ibyco. VS. 1. Ferte Nirgini munera, Athenaei et Stesichori editores interpretati sunt confidenter omnes: at .Vero φέ- ρεο θ α ι Valet potius capessere, Sibi sumere. Quare re ponendum est φέρεσθε τα παρθένου S. παρθένων δῶρα. Melius etiam metro conveniset conjunctim Scribere παρθενο νωρα: integros enim sic tioberes dactylos. Ipsa autem Verba ad Acastum vel JaSonem, ad epu- , Ias sumendas hospites heroas hortantem reseretis: singebat enim poeta epico more loquentes carminum' personas φ): sive Peliades fuerint sive ancillae, quae laudata bellaria mensis hospitum assenent μ). . i
m. 2. Edidit Casaub. δῶρ' ἀσαμίδας, in notis
Vero ait: Lego cum doctis vilis δῶρα σησα μίδα C. Nempe sesamidas interpretatus erat Dalecampius. At clare 'iam' editt. Vett. cum Ms. Par. vocibus male divulsis δο-
ρἀς ἀσαμέδας dederant: quam quidem Doricam dia-
Iectum' male postea editores repudiarunt. - Placentas illas omnes ad Secundarum mensarum bellaria, τραγη-II. Stesichoro versus vindicat ipse Athenaeus in sequentibus, quae D. III. videas laudata. . V. Quintil. Instit. Or. X, 1, 62. Iaud. feci. IX. not. 17. In Cypseli quoque monumento Paus. V, i 17, 4. ludos spectantes illae adstabant. J Vel ex Homerico more, v. g. Odyss. IV, 55 sqq. At diserte Athen. l V. pag. 172, C. docet, pistorium opus, προματα, cu
- rasse mulieres δημιουργους , dum Ohaoniorum euram coqui habuerint. - .
Σησα αἰδες, Athen. ait. l. XIV. p. 646, F., μέλιτος κ
73쪽
- pertinuisse, ex Ephippi Cydone constat ap. Athen. XIV. pag. 642, E. Kαὶ μετὰ τὰ δεῖπνον - χόνδρος, ἐλι σησαμίδες κ. τ. λ. - Versus sic ergo nOS Iegerimus :
- Φέρε σθ ε τά παρθένων δῶρα, Σασαμίδας, χόνδρον τε, καὶ ἐγκρ ίδας, ἄλλα τε πέμματα, καὶ μέλι χλωρόν.
Dubitationem Vs. 1. trochaeus eum cretico movet dactylis insertus: quamquam idem Aeschylus quoque e
misit q), dactylicae veteris lyrices iusignis ille imitator. . m. Pergit Athen. IV. pag. 172, E. Oτι δὲ το ποίηματωτο Στησιχορου εστιν, ἱκανώτατος μάρτυς Σιμωνίδης ὁ ποιπιο ς' ος περὶ του Mελεάγρου τον λόγον ποιούμενός φησιν' λυρι πάντας νίκασε νεούς,
74쪽
FRAGII. III. LV. ' 59Sρώσκων μὲν γὰρ 'Aμφιάραος, ακοντι δὲ
Versus. sunt dactylici cum basi. Illius γαρ Ioco Velim 'legeretur, ut simplicius etiam prodeat metrum; nec satis apta est Victoriarum enarrationi causalis conjunctio. Jam quod ad carminis argumentum attinet, hoc Dagmento Simonideoque egregie firmatur argumenti illud ex E m. Gud. D. I, 6. allatum additamentum: Suelisortiumque jam Simonides docere poterat, non eSSO Sermonem h. I. de primis Nemeis Iudis. Quid enim in Athenaei rem de 'Aθλων auctore esset probatum, nisi eodem ca mine Meleager quoquo ut victor certaminis JoIci ad Anaurum instituti celebratus erat Z - pitiaraum complures inter Argonautas retulerunt ), eurrus tamen alibi, non pedum velocitate insignem '). Dissentiunt Inyuiograpiti
de illa cursus victoria: Pausanias V, 17, 4. Iphiclo, Semus ap. Schol. Apollon. Rhod. I, 1304. Boreadis eam tribuit. Semum de illis Hyginus sab. CCLXXIII. secutus est, de Meleagro ) Stesichorum: ,, His ludis vicerunt - Melea ger Oenei filius jaculo. 1V.
τρος ' Στησίχορος Ἐτεοκλυμένης φησίν κ. τ. λ. De insigni varietate nominum matris Iasonis vide
Heyniurn ad Apollod. I, 8, 16.
III. CL Apollod. I, 9 16. g. 8. Hyain. sab. XIV. Cf. v. g. Apollod. III, 6, 4. g. b. Paus. I, 34, 2. II, 23, 2 V, 17, 4. X. 10, 2. . ' Telorum jaculator erat celeberrimus r es. ΙIO ita. Il. XI, 539 sqq. . Oppian. C neget. II, 22 sqq.
75쪽
Γηρυονές f. Fabularum in Herculem consectarum seriem ad ApoIIodori rationem instruximus, de poetae ordine, si integram Heracleidem consecerit, incerti: ejusmodi enim operis suspieio ultro nos subiit ex singulorum carminum tia. tulis, quippe quos singulis illius libris credas inscriptos fuisse '' ).
θμώνων πέτραις ). ) Legebatur βουκολίου. Ouid autem hic de n mentorum nativitale P Auctum potius idos Hesiodeum
4 Sic nomen scriptum est ap. Schol. Ap. Bhod. v. se. IX. λ in utroque Cod. ms.; Pausanias v. D. VIII. corrupte exhibet ἐν Γηρυόνν Bur u de post Ileringam Lobss. criri. pag. 20. monuit Blomsi Idius cis. coli. III. init. , cum Hesiodo Theog. 287. 309.ὶ dixisse Stesichorum Γηρυονεύς - νηος, et Γηρυονηtcergo scribendum esse. Non quidem constat noti s d nomine bubulei apud nostrum adhibitor appellavit eum Strabo ρυών, Γηρυόνης alii. Audi Eustath.- ad Dionys. Perlog. 56l.
fl) Videtur Mnellero in recensu scriptorum Herculis reruni Dorer. T. ll. pag. 474. unice Geryonis inuoluisse. DolCerberus, non Cycnus. 'Breviorem . aliam illiusmodi syllogo, Heynius dederat ad Apollod. II, 4, S. Duiligoo by Corale
76쪽
Xρυοάωρ δ' ἐτεκε τρίκύρηνον Γηρυονηα, μιχθεὶς Καλλιρόη κουρη κλυτου 'Dκεανοιο. Sic tres libri: alta γ εννηθε έη. Dissicile quidem
est Strabonis verba a stesichoriis discernere: at vero illud διο τι dactylicis. insequentium rhythmis nimis adversatin', nec praeterea apud alios quam Serioris aevi scriptores sim Plici' o τι particulae vim suscipit: quapropter legendum esse videtur διότι γενwηθ εἱη, ut Strabonis Verba sint. Audacius etiam Blomsield. voluit οτι γεννήθη. Jam Vero quum alter versus sit 3 dactylicus heptameter, facile priorem quoque sic refingeres, dummodo scires an ex Versu illo vox desumta sit: v. g. ος μὲν ἐγεννή- η σχε δ ὀν κ . v. λ. Sed quo tandem talial is , Rhyuunum. aequo ac sensum laedunt Verba ἐν κευθμώνων πετραις. Suchsortius reposuit ἐν κευθμῶσι πετρῶν, Blomsieldius probat. Levius est mutars ἐν κευ θμῶνι πέτρας : cf. Hesiod. Theog. 158. In te ἐν κευθμῶνι. Hom. hymn. in Merc. 229. εἰς κευθμῶνα βαθυσκιον. Sic igitur in Strabone scribendum est: - περὶ του Γηρυόνος βουκόλου, διότι γεννηηθε η ' io . . . . σχεδον ἀν τ ι π έραν κλεινῆς Ἐρυ-
De catalecticis his heptametris es. grammaticos in Diss. Iaudatos R).
v. Constituit versus Hermannus in Friedemanni commentati. in Sirab. pag. 638. t quem librum adhibere nobis non licuiti
77쪽
Quod denique ad ipsas res traditas attinet, Apollo- .dorus ubique sere narrat quae congruunt cum illis. . Edocuit Muellerus φ) ad expositas Pherecydis narrationes,
Apollodorum magnam partem ejus carminibus uSum eSM: unde colligas Pherecydem diligentem Stesichori suisse imitatorem, utrumque ab Apollodoro studiose exscriptum ). Ds Erythia insula, vulgo ut h. I. cum Gadibus consuSa, inter Gades et oppositum Ilitus sita, uberius disserentem
vide Hemium ad Apollodor. Π, 5, 10. et Mannerium')ι Insigula erat pascuis antiquituέ uberrimis. Tartessus nu-vius utrum Sit Baetis veterum Guada uiuir hodie in ' , an Iber nunc Guadaleta) disceptari potest. Pro altero est additum ἀργυρόριζος, argentum enim circa sontes ejus olim o diebatur: Iberum suisse dicas, quum oppositum hic haboat ostium Gadibus. VI. Schol. Hesiod. Theog. pag. 256, B. Ἀστιν o Γηρυο-
In rem conser Apollodorum modo laudatum. suspicatus est Vossius Episti. mytholl. Τ. U. pag. 15.), qu 'tuor sortasse alas poetam illi dedisse. τετραπτιλον enim eum nuneupare Aristophanem Acharn. vs. 1082.). Videtur autem potius, quum triplicia cetera ei omnia tribuerit, aut alas quoque senas Imperisse, aut, omiSSO numero, scholiastae voce υπόπτερος nude usus osse: at alterumhoe verisimilius est. o Loco paulo ante laudato not. l .pag. 467 sqq. CL Apollod. II, 5, 10. g. I - 8. Singula Geryonidis is
ementa ad seriem pius ordinavimus.
' Tom. I. pag. 283, ed. pr. Deinceps appellabatur Erythia, Iunonis insula s. Aphrodisias, sec. Plin. hist. Dat. IV, 22.,
78쪽
σιχόρου D' ἔμ μετ ρ ον ως τ ρ ι λάγυνον σ), τ ην τῶν τριῶν γενῶν αμφιβολίαν ἔχει.
in Σκυτίον extubent libri mss. et edd. Vett., cum casaubono. Schweighaeuseriis σκυφειον temere edidit, /mox ceteris Omnibus cum editoribus post δέπας interpunxit in Versu, miro modo rationem suam defendens ). h) Rursus σκυνέον Vulg. Schweigh. ad revocandum hexametrum in σκυπφειον mutavit, Casaubono obsecutus: et sic ceteri φ). Injuria vero ubivis illos versus restituere viri docti studuerunt in edendo Stesichoro 3)tnam carminis epici gravitatem is lyra sustinuit. Duplex praeterea nos subiit suspieio. Primum enim Vereor, ne
VII. Ait enim: Avulgata utriusqite loci leelio ου κυφὶ os subis stantivum nomen est, diminutivum τοὐ σκυφo eo quod quo Pacto Per σκυφοειδὲς exponi ab Athenaeo Poluerit haud ap-- paret. ῖὶ Ferri utcunque tortasse potuerat σκυφιον, ante , , Periactite scriptum: sed analogiae cuinam magis e sen-ritaneum videbatur, ut uκύφεων Scriptum oportuisse statuere-
s) Peaeter editores Athenaei et Stesichor; omnes et Heratus, oditionis Such sortianae censor, in Ephemer. literar. Erhiri. a. 1772. D. N. pag. 189 sq. et Ηeynius ad Apollodor. II, 5, 4. Nobiscum Muellerus facit libri sui Doriens. T. II. pag. 474. rΜan thul geWisi nichi Recht, Wenci man die Fragmente in
79쪽
jam ipso Athenaeus in errorem duxerit editorem. Poterat quidem σὴν φιον- Substantivum nomen Vi adjeclivi alteri substantivo δέπας apponi: nec dubito quin Athenasi ea fuerit ratio, quam tamen male intellexit ejus editori Evanescet autem omnis dissicultas, si δέπας vocem ex nostra interpunctione ab antecedentibus secretam conjungas eum Sequentibus, ut appositio quam dicunt haec fiant του σκυφίον : quumque eaedem Voces simul diversas significent poculorum mensurps, mirum Essiciunt antissiesis acumen; quasi Vernacule dicas: c d das Becherlein nahm er, den Humpen drei Ha-
schen Non Maasse. Libri mss. et eddo Vett. τριλάγυνον; sed post Ursinum Suchfort., Hem. , BIoms. t. c. ' ediderunt τε ι χάγηνον, nescio an inducti Romanorum lagena: at apud eosdem lagona quoque, laguna, laguncula Occurrebant. Athenaeus praeterea per totum Hud de λαγυνοις caput nostram scripturam variorum auctorum fragmentis firmat.. Uterque cod. Ins. πέ' ἐπισχόμεν ο ρ ῶ sed metiri causa viri laudati' πῆεν reposuerunt, quippe dactylos quaerebant, scilicet nescii tota illud corripi. Poterant quidem urs εν. admittere j, sive malis, qua simul
voce antecedentium Vis egregie aucta esset. Nos Vero talia non ausi simus: metra carminis prorsus Ιyrica orant,
Bagmentis testibus, vix ergo fieri potera, ut heroicum versum' admitterent. Versus, ut leguntur, dactyli sunt continui, quales etiam se. X. exhibet, hexameter catalecticus in syllabam, suppleta in initio syllaba longa, alter hepta- meter catalecticus in syllabam. Nec tamen repugnarem si quis ultimam vocis τρὶ λάγυνον syllabam ad priorem Versum reserendo, insequentem anapaesticum malit i
δὶ Sic simili loco Apollon. Rhod. I, 472. i
80쪽
revocare trimetrum, qualem vorsum grammatici Stesichoro vindicavere. , ' Finis Versus magnopere editores φ) Vexavit, quum hexametri epici numeros respueret ').
Quas libri dabant: το δὲ ἐν Γορ ρ υονἰ δη ' λα
γυνοις Στησιχόρου εμμετρον κ. v λ., Casau- bonus emendavit ita: το δ' ἐν Γηρυονέδη Στησιχ'ρου, λαβιον δέπας κ. τ. λ.; rectius postea SH1weigh . Jam vero Epitome: το δὲ παρα Στησιχόρω εμμετρον ιος τριλάγυνον κ. T. a. n Libri edd. ante Casaub. τριαλαγυνον. SchWeighae serus bene notavit Athenaei do adjectivo hoc nomino e
Probabilis denique, quod ad ipsam rem attinet, nobis esse videtur Muelleri suspicio l. c. '), a mytho do Solis poculo q) poseam ad Pholi convivium excurrisse. Magias autem poeulis Herculem delectatum suisso etiam ali do
addensi se In ultima parte pro Φόλος alia Centauri declaratio is suisse videtur in pofita, v. e. παρέθηκε -Eυ κεράσας alia simili ratione explenda. ' Cujus temeritatem bene a guens Herelina v. not. 2. leniorem proposuit medelam t- παρ κε Φόλος φῆρ Homericum puta, a. Sophocleum Centaurorum nomen ' κερασας. Schweigh. cum Suchs. de spuria voce Φόλος somniat; Bumeius de Aeschyl. Chori eant. Pag. 45. Probans priorem hexametrum, alterum versum he-Ptametrum Catalecticum esse putati quem secutus Blo eid.
CL Athen. XI. pag. 469, D. Μὴ ποτε δέ, ἐπεὶ μεγάλοις ἔχαιρε iπονηριοις ὀ ῆρως, δια τὸ μέγεθος παίζοντες οἱ ποιητωὶ καὶ συγ