De graecorum fabulis ad Thraces pertinentibus

발행: 1886년

분량: 92페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

3쪽

QUAESTIONES CRITICAE

7쪽

Antiquissimas Graecorum res tota intellegere non post limia sine nilqu earum gentium notitia quibuscum aut eandem terram incoluerunt, aut, cum plus minus longo spatio essent dirempti, commercium tamen habuerunt. Graecos enim nemo

iam putat omnia, qua ad vitae cultum atque humanitatem, ad artes et religionem pertinent, ex suo peculi hausisso et sicut deos procreasse, sed quo tempore novas sedes in Graecia quaererent, rudes admodum fuisse et ab aliis populis, qui eum iam diu certas sedes haberent, ad aliquem humanitatis gratam iam pervenerant, ea libenter accepisse ae didicisse, quae moliora apud eos invenirent. Quod etiamsi concedimus, ianime iis adsentimur, qui ino ab antiquis nonnullis scriptoribus que ad nostri saeculi quosdam auctores totam Graecorum religionem deitas etiam philosophiam ac prope omnem tam

nitatem ex Asia fluxisse putaverunt, nimis illi Orientem, cuius re vera imperitissimi fuerunt admitantes. Manet certe etiam-

piSS Graeco multa, quamvis maximam partem rudia adhuc et ineoliata, vel antiquissimae aetatis reliquiis illis, quae nostris temporibus e terra sunt erutae comprobatur.

Jam vero quae de illis populis tradita sunt prope omnia fabulis sunt involuta. Quamquam ubi deteris adiumentis destituti sumus, es hoc auxilium libentissimo animo accipiendum est. Certe imprimis Graecorum fabulae variam plerumque speciem praebent diversissima saepe de uno eodemque herosive bello vel quali mus fabulari re traduntur, ut omnis iam

8쪽

spes abicienda videatur aliquid certi emendi. Notissima sunt quas sumim vir - christi Aug. Lubeck de Heusimis sebulis statuit: ... ita varie tradita esse ut manifestum sat nullum tradentium alterius se obstrinxisse auctoritate, nedum ut omnes ex communi quodam sonte hauserint quo uno e empla ex innumerabilibus delecto arguitur oram temeritas, qui ex variis discordibusque poetarum et mythographoram

narratiunculis antiquae famae formam et quasi lineamenta r

c0gn0Sei OSSe Speraut .... haec omnes chronologorum ci culos Conturbant rationes iacent, silet iudicium, quid gant

nesciunt.

Sed ne talis viri auctoritas ab iusmodi studiis deterreret omnes autos et consideratos homines nempe fuerunt etiam multi semper, qui incertissima potissimum scire euperent maxime effecisse videtur Graeearum abularum ipsarum iam pers studium, quae essent et qualis earum natura Sunt enim non omnia unius generis, sed ipsae suam habent, ut ita dicam, iustoriam variis de ausis orta sunt et diversis temporibus

diverse traditae me semper respiciendum erit, si qua uti volumus qualemcumqus ad sinem. Ad primi certe sabularum sontes sunt e deorum ultus et quasi ex vetere sua historia Mor in rebus gestis bellis migrationibus dequ0 iis gentibus, quibuscum per pacem aut bellum aliqua consuetudo ei fuisset, unusquisquo poplitas memoria retinuit Haec varie iam tradita sint a poesis epidis meis ea . nidis, ut de doctis illis Alexandrinis taceam, qui iam μάρπι-

ρον Οὐδὲν cecinerunt, quamquam o fontibus satis absconditis Saepe hauserunt mutaverunt multa philosophi atque historici;

denique illi uorunt qui veterum et recentiorum auctorum Sententias simpliciter collegerunt a breviter ea, qua notissimae erant, forma oragoediarum maxime argumenta intellego additis saepe veterum poetarum et aliorum auctoriis di Serepantiis fabulas retulerunt; - unicum illi nostrum refugium ubi antiquiora monumenta perierunt

9쪽

Quae cum ita sint, in omnibus disputationibus de veteritas illis populis, de quibus Graecorum sabula propo solas Maedoeent, primum statuendum est, quae apud diversorum generum et Bri illuma in Ructores de iis sententiae fuerint eaeque, utrum a IIoribus auctoribus sive positis sive historicis e domi, an aliunde ortae sint; tum demum, aut omnino non, intellegemus, quae e traditis rebus emi possint. Haec igitur tenens ad quaesti sinem aliquam accedere ausus sum, quam iam multi iique eruditissimi viri solvere conati

sunt illam de Thriicibus dico, qui in Graecorum fabulis Gra eius quasdam regiones aliquando incolitisse a aduntur Graiecimmoria tenuerunt maximo ad ipsorum religionem Thraces non

nihil alitisse; sed soliis quoque rebus eum religione ab initio uinoctis traditum, musicam intellego a vel poesim me quomodo barbari emaere potuissent, quaesitum dissiduitas ab aliis aliter expedita est Ad nos quidem totam nolum tractare argumentum, sed aliquid ad solvendam quaestionem attulisse satis habebimus Graecorum de gumolpo et Teredes

bulis examinatis, quibuscum iam apud veteres ea coniuncta sunt, quae ipsi de Thragibus Eleusinem et hostidem tenentibus comperta habuerunt aut certo habere opinati sunt. Quibus de Ρhinei sabula disputationem addam quae, quamquam ad Asiam magis speetat, tamen ad Graecorum de Thracibus sententias cognoscendas permultum assert. Atque iam nunc mihi usnia petenda est si de Ihracibus disserere professus longius inte

dum a proposito meo egredi visus ero; nam si, quid in illis sabulis Thracium sit, quaeritur, totae sunt spectandae, ne quod in ea ipsa parte, qua exclusa esset, Thraesum vestigium temere neglegatur. Eorum autem, qui nostra aetate de Thracibus et quadiis eum Graecis ratio interfuisse scripserunt, permultum me debere omnibus iis, quos insta recensebo lateor, quamquam probare eorum sententias saeps minime potui

' lite igitur . de ut se hmid Fl. hb. 86 p. 67l in eiusmodi quaestionibus volut da flagitis illa ne assarium ossa dicit,eine Vestalebis de uber de et uniersvehende Punici lis de Gri honi.

10쪽

Quorum primo loco commemorandus est . 0. Muelleri Qui et deorim enitum, imprimis Bacchi et Musaraim, et cum

illo coniunctam musicam, qualem Thraces Pierii tum coluissent permultum olim valuisse ostendit apud Graecos et Thraeiosaoedos picae Graecorum poesis quasi parentes fuisse putavit id quod nullo modo liliri potnisset nisi Thraces illi ipsi cum Graecis communem origilum linguamque habuissent. Quare hos prorsus esse seiungendos a Thraeibus Thracia ituas proprie ita nominatur incolis, quorum rudes ferosque animos

quinto saecula Graeci fastidissent aut irrisissent. Ad hanc igitn communem stirpem pertinere omnia Thracum, quas in Graecia reperirentur, vestigia. - uius summi viri sententia

diu ab omnibus sine dubitatione probata atque recepta est ad valet minc quoque apud plurimos. Post Minerum Ch. A. Lo booksi Aglaophamo suo 0rphie maxime, quas usque ad id tempus omnino obscura fuerant, illustravit, eadem ad nostram quaestionem gravissima, atque ibidem etiam de Thraeso Baeta cultu optim disseruit Musilerem respexis is nondum videtur. Contra nolleri vestigia pressiti. bel ' qui barbaros

illos Thraces quos Thynos appellat post Homeri demutnaetatem in Thraciam tum a Pelasgicis Thracibus obsessam irrupisso coniecit una eum Cimmeriis reribusque, nos in Asiam invasisse accepimus. Horum reliqnias statico qΤhraeps esse, Thynos Bithynosque. Quorum prius ilin vetet Aisistimonio nullo probari ipse latetur et quae affert indistia minimo eris sunt alteriun nuper abi Meyero b denuo probatum est.

I p. 9-l0 iebar die Wohnsitete di Abstarum cun dis 1lter Gesehiehis de Mahedonischen Vothes 82 p. 34 sqq. - Ossehichis de mechistaen Literatur 184 I p. 43-2. - Ch. . obseu, Aglaophamus sive dotheologiae Istieae Graeeorum ausis 829 I p. 289- 98, II p. 10 14 sqq. - Otto Abel Mahedonte voraoni Philip 184 p. 67-84 cf. et ea, quas antea do Macedoniel regni originibus disputantur in brrgibus atque

SEARCH

MENU NAVIGATION