De graecorum fabulis ad Thraces pertinentibus

발행: 1886년

분량: 92페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

25 Atthidis scriptor, Musae patris ea in edidisse Eumolpum in Erechtheo rus eris conicitur tradidisss. - contra Philochoros viae patrem aesti Eumolpum nescimus, an eumdem, quem Eleusiniorum propugnatorem, Luna coniugem. Ad Theocritus posita eantum et ditharam didicisses reullani, philammonio Eumolpo dieit M Posteriorem Diodorus ex Eumolpi Bacchis versum laudat,' ut Orauida sonte, quineumque fuit, iaceam, qui totum catalogum .in libroram attulit.' Sie Eumolpus iam et dignns est habitus, qui inter epicosin

meri aetate risere reciperetur lSed iam ad ea propius aecedimns, nde in hymno Homeristo sumus profecti Eumolpum cum Cereris cultu atque Eleusiniis sacris denuo connexum videbimus. Α primum quidem doedis Sophoclis scholiasta ut probaret ηα tia fuisse iri quo modo fieri potuisset ut Eumolpidast cum barbari essent, sacris initiarent isti' multorum affert testimonia, qui dis ficultatem variis modis solvere conati sunt. Locos ipsos brevitatis causa apponere mihi liceat. Ister λ' igitur dixit πρῶ- -ων - - τὸν τρι-roiέμου ἐν Metrinu UM καὶ οὐ τὸν θρῆκα. distinxit igitur

32쪽

την μυησιν καὶ ροφάντην προωτα . Denique Acest odorus, sicut Andro est autem, ut videtur, Megalopolitanus ille auctor quintum a primo Eumolpo dicit τὴν τὰς τε λετα καταδείξαντας tenuisse vero Eleusinem primum autochthones, tum Thraces,

qui Eumolpo duce auxilio venissent contra Erechtheium An dronem Pausaniasy mutus esse videtur, quamquam omniantum Eumolpuim sed eum cerycis patrem commemorat quam huic opposuit ut ipsorum cerreum sententiam, Androtioni deberi limamnis probabiliter e laesi. - md aulam Photius suos Enmolpos hauserit, nescimus.

Iam igitur materies ita collecta atqus praeparata videtur,nt indociam ipsi Eumolpi imaginem fingere possimus. Atque omnia quidem testimonia, ' quas ad uinolpum aut ad Elm- sin inm bellum pertinent hie olligere nolIIi Bonnullos, si e- easio oblata erit, infra asseram. De Jthographis autem quas dieenda videbantur, apud eos, quos secuti sunt, auctores erant notanda non enim de eorum ipsorum, sed do fontium a toritato agitur.

Eumolpum iam in Homeri qui Meatur in cererem minoem huius deae cultu coniunctum idimus. In unius Celsi r giam ceres devertit, omnibus regibus sacra sua, i. e. mysteria, tradit Nihil in iis extraneum Eumolpus cum collegis suis ea Eleusinius est Menses Iam vero in Enripidis sabula, qtias tantum apud posteros valuit, es advena, qui Εlsutiniis modo auxilio venit. Nihil ad Cererem pertinet, sed ad Νεμωnnm totus est sortis bellator, nec quidquam aliud in eo cernitur. Alii auctores bellatorem sane faciunt, sed genuinum

Triclinio udum C. uello altero LII. O volumine sub Andronis flaginem

33쪽

27 lausianum. Sed iam omnia commista videntur: est ab altera parte vates, in is ex orphicis illis, ab altera eum saeerdotum gerit Evinolpidam eonilingitur. - Sunt haec vi in satis ibversa in inm qnamvis fabulari bonitiis lSed ianitas singulis videamiis. Ut in onmitiis sabulis Graecis explieandis eriissima landamenta ea Mint, quas tr dentium anetonim Miri remanserunt, ac maxime quidem ea, quas ad ultum deorum et aera caerimonias per mina sa evia plerumquo pio onservatas pertinent, ita in nostra ea a nobili illa et sit mam vetustatis speciem pras se serente

molpidarum gente initium erit faciendum. Inter omnes constat summum hanc pud teteris et Proserpinae templum sacerdotium tenuisse, hierophantarum scilicet, quibus praeter alios honores mysteriorum administratio obtigit. M Cum hae igitur gent iam apud veteres coniungitur Eumolpus, atque coniunx striant omnes illi an tores, qui, o barbarus advena mysteria instituisse diceretur postea peregrinis omnibus

inaccessa, duos finxeriint Eumolpos aut etiam plures. Rus etiamsi nihil traditam esset Eumolpidarum geniem ab aliquo herosi, ut omnes alias gentes bellat ei es a ceryes ori ginem suam duxisse statuendum esset, cuius nomen aliud

angi posse nisi Eumolpus iam igitur veterum testimoniis eonssi Eumolpum, O quo agimus, Eumolpidarum ess dAmri si e B φων dicimus, ' unde, siqnidem iure diximus, et illud semitur non posse Eumolpi personam recto in-tsillegi, nisi ab Eumolpidis initium interpretationis laetum erit

ds Duasdiensiliehen Alterthumer n. 25 eonferas Chr. L. Bossi ordo gentibus et familiis Attieas saperdotalibus Darmst. I 833 p. 19-22 Guil. Ρε- tercen quaestiones de historia gentium Atticarum ditis. in MI., Stesm.1880 p. 64-69. Stru hs studien har de Bilderkrsis o Eleusis 1870 p. II, p. 26 sqq. multa etiam ad nostram rem utilia, praesertim do gentibus earum-

34쪽

Si autem Eumolpidarum gentis auctor est Eumolpus omnia primum secisse aut instituisse vi oportet, quae ad Eumolpidarum officia pertinebant: mirus Herophanta fuisse primit que mysteria administram nam aut ips institii se aut adis accepisse mendus suae una omnia a Gravis auctoribus ei attribui vidimus, xiv sed iure linum Plutarchi iii laeum Strub pressit ---, ς ε θρμης μεταπτὰ ἡ ἐπι--a suis τοὐς 'E 1νας. Iam vero et nomen facilius erit ad explicandum Eumolpidas ita sunt appellati, quia mystica

δρωμεν cantilenis suis prosequebatur Herophanta, id quod epigramma probat quamvis ex ultimis prope mysteriorum temporibus: ii

pressit - Marae Par. II apposui infra exempli gratia ausanias Iocum, qui umolpum, ut mysteria insti uere posset, superstitem expugna redeuntem fecit I, 38, 3 3 γενομενης δὲ 'tae νωις κάρος προς 'Aoηναιους,

Herophantas ubi inaumrati essent privatum nomen statim deposuisso et simplieiter Eumolpos esse dictos. At ex litulo nuper reperto μφημ. dormOl. 1883 p. 9 Ποσειδωνto . potius sacrum illorum nomen suisse conclutiendum videtur. Ditten berge rus ad solam Romanam aetatem hunc morem refert

Hermes XX, 3. cf. Raeti, Horines X p. 628'. . curtius, Albenund Eleum orat Mad. 188 p. s. st autem uiuius in Amnonii sophista.

35쪽

Est igitur Eumolpus non solus per se propter suum nomen vates, sed quia Eumolpidae etiam cantores fueriint, ab his

aliquid ad enm redundavit Certe fieri facillimo potuit, ut Eumolpidae heres in ea carmina, quas ipsis emenda suerimi, ut anetori tribuerent; quod si semel actum erat, et alia ea milia, quas ad Cereris mysteria pertinebant, sub eius nomine edita vel eum iamdiu nota essent, ad eum delata esse nemini mirum mi Atque eiusmodi sunt vel plurima ex Suidae catalogo, i seripsisse dicitur Eumolpus τελεταμ υηγος και τυ εὶς

haec nisi I fuerint, vi opinor cuiquani erit dubium: Orphica

fuero figmenta. Ac de Orphico Eumolpo supra vidimus hinc efficitur, Eumolpidarum gentis auctarem ab Orpilis is facile vindicuri potuisse neque ullam aliam Orphici Eumolpi originem

anquirendam Sse.

Iam vero et ad hymni illum Eumolpum nostra interpretatio quadrat. Reicio sane coniecturam, Teletari opinor, quattuor Eleusimoriam reges cum quattuor primis sacerdotibus hierophanta adueho, cerye ἐπὶ μυρα coniungendos esse; sed ante Eleusinium bellum, cum Eleusinii a Munum essent,

nonne re vera mi Uuini et esse potuerunt Eumolpidas, nimos potestatem coniunxerunt cum saeerdotali Veri similius diserte, quam rarius aliam tum Eumolpi imaginem suere, praesertim eum iam inomno, qui omnes praeter celeum in que domum Obiter tantum omismorat, mysteria a dea una eum ollegis acceperit Sed quinto saeculo saltem nobis primum emis sortis

bellator et magni exercitus dux, nondum, nisi apud Euripidem, Thrax. Atque occurrit in fabulis Attigis, non Elensiniis. Notandum est non Triptolemo aut Diocli an Celeo has partes attributas esse sed Eumolpo causa fuisse potest incerta haec omnia esse ipse non ignoro quod Eumolpidarum gens sola mansit ac saltem aberdotalem retinuit potentiam, ut, cum fabulas de bello orerentur, dux iam nullus idoneus inveni-- res a Doripi, , simis Ninus6--,, ω -

36쪽

retur nisu Eumolpus. Qui cum patria, quae antea divinas potius res coluisse quam belli et arma videtur, iam et perimilaeommunia halniit

metenus igitur vinolpus eum Eleusinias sui est fra eus Sed Euripidis Thracem sedit Eumolpum et ab Ele iniis, qui Graeci ud eum quidem desierunt, separavit. Minidis seriptorem ster, posteriorem plerique, quorum tamen per se ipsorii nulla iam est in hac re auctoritas, seruti sunt Est autem res satis difficilis, et opora pretium videtur telam

artificioso contextam dissolvere Eumolpum igitur variis modis cum Thracibus coniunxit Euripides primo genere originem

enim ducit ab Aquilon et Orithyia, id quod apud tragicos

Thraciam semper patriam significare vidimus. Deinde moribus et prava indole: Si prorsus nefario atqu ingrato animo eontra eos, quibus linimum debet. Ac tribni ei facinus ad Terei

exemplum Sophocle opinor compositum itaque vero Thracium B. Gisehe vidit λλ' Denique cum eo M Thracum rege, qui nemo alius est quam Te vrae Boeotiae pines heros. λ' laedus iniisse dicitur, anus situs ei datur Ismarus sive Immaradus. Hunc vel nomen coarguit iustum ess Thraemii ; Avienis

in ne inio τό se larem ei dedicarum suisse clemens Alexa Minus triasti'. Sed cum gemino Eumolpo m suerat Oniunctus. Haec omnia vestigia indieant Euripidem eri e Thr.em informasse Eumolpum et omni s coloribus iumen d pingere studuisse. Neque igitur mirum, quod post Euripidem bari,aro Eumolpi exercitui et alii comites s langinquo profecti

additi sunt, velut horbas unus ex Curetibus Acamanibus, et is Neptuni filius et Clytius Agriopae Cyclopis filius. Cum vero et Terei illud facinus ad Eumolpum translatum et maxime maiores in Aquilo et Orithyia ab Eleusinia nidem fabula alieni fuisse iudicandi sint, et de Ismaro dubstalis lumcerte videatur, numquid omnino genuinum sit in Eumolpo

37쪽

Euripideo, quaeritur. Ae restat sabula de Elamolpi partu Neptuni est filius, a matre in mare coniectus λβ et a patris

filia apud Aethiopes educatus. Qui non sunt Libya incolae, sed fabulosi illi

In ipsa igitur patris ut ita didam regia umolpus educatus est Quod Thraeias originis vestigi iunciam mullam habet Eumolpus non e longinqua aliqna terra advenisse, sed ex ipso potius mari ortus ess ridetur, id quod idem lare misint, si qess heros terra natus dieitur me iam genuinas missas Eleusiniae similius est. Ac notus insuper Neptuni apud Eleusinios cultus

πατρός sive πατρωου Lobeck vel ex ausania loeo.ii Atque stiani in bello Eleusini Eumolpum patris partes agentem fecit Euripides contra Erechtheum, qui sub Minervae tutela fuissot. Si vetus illud deorum de Athenarum arce certamen hidias tunc temporis aris omnibus notum redintegratur. Sed quamquam pulcherrim a poeta factum si quaeritur, num re vera Eumolpi atque Erechthei certamen mythologicam sit venia verbo hanc vim habeat. Neque enim ipse Erechtheus a Neptuno potest divolli. Erechthoum nihil aliud esse nisi Neptuni cognomen tituli probant, gravissimi ii, quia ad dei saeordotes pertinent. In Erechthes templo Neptunus in Minerva ultus est, Rus in Neptuni ibi ara etiam Erechtheo aera sebant. euratius Me loe rem hausquaquam agnotam tractare non possum unum dixerim mea quidem mitentia potulas sans Erechtheum a poesis latum

38쪽

separari a Neptuno, non Vero, quo tempore nondum cum Neptuno esset coniunctus, solum per se ipsum esse aut a Nnervae partibus stare vel contra Neptunum. rius semper in

Graecorum fabulis est cognomen aliquod de tribui, posterius demum no ex hoe ognomin heresim. Cuius rei satis notae exempla afferre non oportebit concedendin igitur erit ne sinio bello deorum certamen quamvis pulcherrimum ornamenium additum esse ab Euripide. Sed manet Eumolpi pater Neptunus quod Missime ita interpretabimur si uiuidas hunc Mini ut primum stirpis

auctorem coluisse ob eamus ausam herois sui patrem fecisse. Velut eryces quoque ἐμων uiuo suum Cerycem Mercurii dei

filium finxerunt. Quamquam mera hoc coniectura niti haud dissimulamus. N

Iam demum, id quod superest, quaeramu8, quanam de causa Eumolpus apud Euripidem et apud posteros Thracia civitato sit donatus. eque Euripidem primum ita appellasse dico, quanaquam nobis primus est rei testis apud quem Eleusiniae fabulas cum toto illo Thracio fuco artificiosius eoniunctae

sunt, quam simplex mysti ratio postulat. Iam vero si Eumolpus ipse Thrax esset genuinus, essent etiam Eumolpidae et eum iis magna eris Eleusiniorum deorum et vel totius civitatis pars Thracibus dicandi. oessiangeremus, simul etiam finge dum esses Thraces illos Graecos suisse; neque enim Elmisiuiorem deorum cultus Graecis adimi ullo modo potest. de certo ultimum esset refugium. Nec tamen alia quaedam distentias ita esset e

pedita in eo posita, quod Eumolpus in Mmno Homerico, ubi est Graecus oeteris omnibus Eleusiniis par est, apud Euripidem emtra ubi est Thrax advena, qui nihil eum Eleusiniis habet

'ri Forsitan in Iona uripida veterem Atti eam fabulam si secutus quamquam iam immutatam eam a poeta oneedendum esset , secundum quam rechtheus a suo ni ita dicam de occisus vel potius sim Amphi raus a Iove terra oeeultus esset, ubi iam heroicos honores haberet. Hue,

opinor, pertino etiam, quod Π. d. Wilamo ii do me rei tragoodia. fine eoniecit Issam vero rubulae strinam, si quando est, ad Eumolirum misit respexisso non est quod moneam cui tamen haud debile admin, eulum addi potest Posidonii nomen, quod Romana saltem Maia Meropivinas

39쪽

commune. Est igitur umolpi persona aliquid auri tum quod a germina eius vi et indole prorsus est alielmin. civis rei

inus Usse putes in quod inter Orphidos positas receptiis erat V Eum us, id quod quin iam nomariti aetate a stum esse sngamus nihil obstat lare antem Strabo i dixit O Thraeibbus , παρ' et it 'P 'ν xinum, siquidem -- pheus cum Orphie illo agres ex propria sua indole et natura non potest separari a Thraei Baecho, atque eo quidem

iron a Graoris quibusdam Τhracibus, sed imprimis a Bessis apud Pangaeum in ipsa Thracia culto i*' Sic Eumolpus, si semel Orphicus poeta factus erat, potuit etiam pro Thrae existimari. Sed potest otiam aliud aliquid subesse Thraces m neotia aliqnando fuisse saltem inter plerosqn s snstat hinc fortasse ab Eleusiniis contra Athenienses auxilio ut venirent ad voeati sunt. Ad Boeotiam spectat et Tegyrii regis nomen apud Euripidem Apd. et Phanodem illud Erechthei filias eis immolaias, cum e Boeotia exercitus appropinquaret. Certum aliquid de hac re vix poterit statui satis nobis erit ostendisse genesim Eumolpumi, Eumolpidam herom, Thracem nullo modo fuisse. At conatus est B. Gis elisim religionum Eleusiniarum partem ad Pelasgicos suos Thraces reseres, ac maxim quidem fabulam de Proserpinae raptu, quem ex omines hymni sententia apud Pangaeum laetum esse demonstrat. Et Me

adsumpisse verisimile est: v. n. III. - in De Orphicis cogitatis Risso

Fl. I8774 L - Strab. X, 3, 16 p. 470 mori imam idissidissimam rem rationem inpheo eum Thraei Racino uereodeniem asumbrasse satis ibi habendum vidit iam Proetus in Plati remp. 3M:

40쪽

quidem postremum libenter concedo. Sed uaditum etiam antiquis in Elid Plutonis cultum moneo. 3M Atque omnia eloponitesiacam potius Divi Originem demonstrant, ubiThraces unquam laissi' nem tmdidit, quam Thraciam. Ne exim illa reum doetam non dico; sed ad Polasgos retulit. Quod

remedium eam ipsam ob ausam, quia eo facile omnes in mythologia Graeea difficultates possum sanari, quam maxime fugiendum videtur. - Ab alia ero parte gravissimum est. quod Bacchi cultus de illius, siquis alius fuit, origin Thracii Eleusine antiquitus videtur non fuisse. Quare acutam viri docti sententiam probare non OSSum. Contra C. Nachsmnthi 'β vel Athenis in Museo Thraeiam fuisse coloniam coniecit ex vetere Bacchi et Musarum, ut Thracioraim deorum, cultu. Sed si tu aeri oriun est origo, non ideo tamen Thraces ipsos attulisse sequitur, cuius rei nullum praeterea exstat testimonium Bacchum eisdem fore qui s

QThraces ritibus et apudThebanos et apud0rchomeniosenlium essessuimus, sed etiam in Peloponnesi props omnibus civitatibus; ae si inchomenios et Thebanos ab ipsis Thracibus accepisse veri haud dissimile est Peloponnesii eris a Thracibus non a ceperunt, sed alia gens ab alia nitima transtulisse videtur. me Athenienses quoque a Boeotis et huius dei et Musarum OL tum accepisse statuendum erit. λ

c. aehsmuth, di sitat ibin , p. 403, i. i. - cs. H. D. Musii r Minoidei de visebiseben sumine-Peleus u. leto' quamquam num iuro caueonibus deum attribuerit, dubitari potest. Wachsmuth, Stad Athon l. l. - De Baccho vide Ropp, Dion invult te. v. upis . Ceterum et infra de eo dicendum eriti

SEARCH

MENU NAVIGATION