De graecorum fabulis ad Thraces pertinentibus

발행: 1886년

분량: 92페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

1banquirendam primam eius vim et indolem adhibere non dubitabo. Resta ut dicam primo ne vis Eumolpum in hymno nostro Thracem dies nequo innma unum vestigium in eo inveniri; delata non esse in belli leusinii testimonium petendum. Turbant enim, ut alii iam riderunt, versus 265-7 sententiam

ad id tempus ignoratur, o Demophonte dixit: υ δἄρδιτος αἰὲν ἐπεσσεται Οὐ-- πινῶν μετέρων Βάδε και ἐν Ἀοωνα ἔαυσεν statim aperiendum ei fuit, quas tandem esset, ut talem rem

praestare posset mi optime omnia conveniunt, si eiectis illis statim sequuntur versus 26 sq.εὶμ δε ημήτηρ τιμωρος moarium ἀθανάτοις ines ἄνω καὶ - - τί erm.

Ante quintum saeculum praeter illud hymni nulla testsmonia habemus de rerum lensimarum statu. Interim omnia Ol Iim Uiuin, Eleu Si eum ceteris quae fuerant Atticae oppidis et vicis uni Athenarum urbi subiecta, ipsae autem Athenae ad summum potentia fastigium ove etae erant. Quae eum ita essent, Veteres de Elens in iis proibus sabulas multifariam immutari neeesso fuit. Tum non tam antiqua Eleusiniorum res

quam bellum, quod cum Atheniensibus gesserant, satis illud

nisi sacerdotem a rege tum nonduin fuisse diversum Quamquam enim Eleusis pristinae libertatis vestigia nonnulla retinuit Et maxime deorum cultus ab Atheniensibus vel ipsorum rha receptus est cf. . d. Wilamo vitet, Aus Κydathe p. 126 sqq. tamen fuit, ut ceteri viei, qui stute oppida

22쪽

eruentum, ut videtur, si quae secuta, pax et novus remn Ordo inium animos tenueritia priorum iam ineuriosos.

Apud Athonienses igitur bellum Eleusinivi tunc temporis maxime est celebratum cuius rei nobilissimum fuit -- mentum Brochtheus Euripideus - utinam plura ex hac tragoedia aetatem tulissent sed quia tragicos semper plus minus in mulis novos scimus, si paullo antiquiora

artis monimenta, quae ad illud certamen pertinent, libenter accipienda sunt statuae scilicet Erechthei se Eumolpi inter spugnantium a Myrone βλ) consectae, et anaglrpha Thesei ' quod

vocatur templi.

Iam igitur do Euripidis Erechtheo β' erit disputandum,

quae fabuIa apud posteros mirum quantnm valuit, ut vix quemquam eam ignorasse, immo, qui eumque belli Eleusinii meminisset, ab ea pendero eamque totam sequi manifestum esset. Neque

vero post elekeri egregiam disputationem quamquam nonnunquam errasse aut audacius paullo divinasse virum summum et hie ct alias confitendum est, quaestionem ab integra retractare in animo milii est quae ad propositum nostriim pertinent, ea premere satis erit.

Aeta esse mula videtur paullo ante Niciae pacem a. 42l

a chr. n. eum omnes diutinum bellum lastidirent, pacem quirerent Restituenda est ex fragmentis, porro ex posteriorum commemorationibus oratorum maxime et eorum qui hos imitantur, deniquese mythographis, quos data opera sabulas amgumentum enarrare apparet. Quod se exhibuisse profitetur L Jeurgus orator; expressisse etiam potio dori β' qui-nc Wilamovitri s. l. p. 26 senisnua, mitu dubitations haud Moimminen seso. De his, quia arctaeologia', id quod valde doleo, adhue prope imperi ius sum, iudieium sene non audeo plura vide apud Lollingium

Gott. Naehr. 1874 p. 17 sqq. euius mihi sententia nota est ex osse he hii dissertations Dis Ennaalimnosepisodo ei Pausanias progr. Dorpat 883 p. 22. - ' Fragmenta ollegit A. Naue T. G. F p. 369-78 1856 Euripides perditarum trasen iliarum fragmenta I869 p. 87-96. - F. s. Welo ver Dio riectiIselae Tragodie etc. 183 II p. 17-25. - FL

23쪽

17emqne suit ille pollodorus in bibliotheca narrationein exfr. 3b et ullis indiciis veri simillimum est. A primo lota videamus, ni sierit Euripidens Eumolpus, et quo modo Eleusinem venerit bellarem eum Atheniensibus. Fuit antem ut ait Lycurgus ex Euripide), Neptuni et Ones situs, qui eum Thracibus in Atticam invasit ut iure sibi debitam. Chione antem Aquilonis et Orithyias filia di

citur et ab Apollodoro et a Pausania: ' nomen niveae vel ipsum per se idoneos esse parentes coarguit ne dubito hostquoque ad Euripidem referre. Iam vero obeckius,'s quia cum fragmento 351: optime conveniunt ex Euripide fluxisse docuit Apollodori illa de

Eumolpi partu: Chionen a Neptuno concepisse Eumolpum, quem partum pudore permota clam in mare coniecisset. M Undo sublatam evi in Aethiopiam enthesi mae tradidisse Nept num mae ex Amphitrite sitae. Sed quo modo ex Aethiopum sabulosa tena m ad Thraees quorum certe dux est, venientem

Apollodori narratione nuperrIm egu Max. We II mann De Istro Callimachio diss.

Hoeataeus Abdor ita in sua Iperboreorum tem a deseriptione . 4 F. II. 387 ap. el. h. an. XI, 1. Cum Chii vero heroide, cuius idem nomen produnt St. B. s. v. Moς, Metrodor et leobul. p. lin. n. h. V, 38, umolpi mater vix aliud quidquam nisi nomen habet commune. Certa absurdum est recttheum eum pronepote pugnare. Ne tamen

ullo modo potiuidum iam Euripidem ires saxisso Eumolpos qua da oben disserint . si soli uiri pes. St. p. 47 ; eterum s. p. 25 sq. -

24쪽

sederit Euripides, quaerimus. Et hic opinor, vix errabimus Apollodorum ducem secuti Eumolpum dicit, cum unam enthesi me filiam in matrimonium duxisset, etiam alteram constuprare conatum vel ausum' graece Brerris σε ob idque laciniis expulsum eum lamaro stio ad Tegyrium Thracum regem venisse, qui Ismaro suam etiam dedisset. M Iam vero quomodo cum Eleusiniis rationem iniisse Eumolpus, quae us quo ad id tempus apud sum nulla est, uripidi dicendum suit Explicat hoc quoque Apollodorus cum enim enotuisset iusidias eum struero Tegγrio, fugisse eum ad Eleusinios et eum iis anilesilam conciliasso. Sed mortuo Ismaro qui

apn Thraces remansisse videtur a Tegyrio Eumolpum essere voeatum et soluta di seordia in regno ei successi Ast. Cum vero bellum inter Eleusinios et Athenienses exortUm 88et, iam Eumolpum cum magno Thracum exercitu id rogaulibus auxilio venisse Eleusiniis si Huo enm aliqua verisimilitudinis spe ei omnia ad uripidis abulam reserenda sunt videntur in prologum ableganda,

sive illum Erechtheus sive Neptunus susceperati' Certamen vero, quod exarsit, non solum hominum, sed quodammodo etiam deorum est Eumolpus Neptuni patris partes gerit, mintheus Minervae. Id quod versus illi pulcherrimi ex Praxiuim orations demonstrant: ρ

25쪽

19ARus uripidein deris secutus Eumolpini dies lauem Atticam M vindicasso, iiiii Neptuniis pater ante in muntema possedisset. Has ad modum maxime portinent; sed p rium

tragoediae argumentum ex Lycurgo discimus Erechtheo Athonarum regi, cuni umolpi ingen e Xergitus appropinquaret, Dolphico deo responsam fuisse victurum eum, si antequam Athenienses cum hostibus congressi essent, filiam immolasset Iiarnisse de Erechtheum et hostes e patria fugasse. λη Sequitur apud Lycurgum rarithea Erechthsti uxoris oratio ad verbum servata eadem Et alias laudata, quae ingenti filiam

dat pro patria immolandam. Atque et hoc Euripideum est, quod Apollodoras et 'ginus ualint, Erechthei filias, dum

coniurassent una mortua ceteras superstites non remansuras,

simul rum immolata illa in interiecisse novit enim μελ st 35n mom τριπάρθενον et tres virgines in Hyades comm istas commemoravit.'

ως ἔφασάν τε νες συνωμοσίαν daahaat s svane a m ae h. l. l. - Εreelatheus, Pandionis filius, habuit filias qua Ituor, uste texcepta tamen

26쪽

In ipsa vero pugna Erechtheus occidit Eumolpum. Hactenus Apollodori narratio tragoediae Euripideae argumentum exprimere videtur. Restat quaestio de Erechines morte quam

qui linc proprie non iam pertinere iudicet corollarii tamen lac subicere eoncedat qnaeso sorsitan metus hid quamvis exiguus ad nostram rem redundabit Proficiscendum est ab ἐσ1vs Euripides laeoia Creusas cum Ione colloquis uv. 277-82. Apparet prorsus eandem respici sabulam, quam ex Erechtheo novimus, neque ei, quod Erechthens Ionis loco tres vi gines immolasse dicitur, ibi ad unius exempli ceteras sua manu mortuas, nimium est tribuendum. V Videtur eris et hi perieulum ab Eumolpo imminens causa sacrificii fuisse. Sed Eretalliens diditur tridenis interfectus terra occultus esse,

nempe a Neptuno cui enim alio tridens posset tribui Et qua de ausa At explieant rem Hyginus et Apollodorus

quos iam pridem a tragoedia pendere vidimus Eumolpum filiuni in eo, qui occiderati sive ipse, sive per Iovem ni iscitur. Haec num genuina abulae sorma fuerit, dubium,

vat Ogeme. - Respicit hane fabulam et suspectus ille Demaratus, cuius tamen fontem Euripideae fabulae str mentum esse certum est Demaratus

rasas που - elimann l. l. p. 4: Eumolpum ab Ereehtheo ΤJ in Euripidi fabula intorseetum ess sequitur ex frg. 355 oodate στρατευσας adix σως si δε παχιν. ΗΤn eum esset Eumolpus ab Athenienουibus interfectus. Aliter Pausanias infra. - cs olim an I. l. p. δα 53. Ηyg. . . . Eumolpus victus eum exerest eum esset ab Ain

27쪽

attamen in lans Diripides ita rem intellexim videtur. Quaeritur iam do Erechtheo' Mai veri ex hac tragoedia oratio, Da lius a parestas principis maxim officiis admonetur. V M pulcherrimo finxit elekerus' hae ultima esse recli

fabulas fuisso reghthei in anguem commutationem: AsB Enim

verba trigmenti Euripidei 22 Nauec a scholiast Hermog niano errore tantum Cecropi tributa cum ipse Hermogenes simpliciter Euripidis esse dieat . Sic orationis conclusio esset: τειν- περιπλάκη δι-λοιπμπατρι

Sed quantum distat De ab illo ibi π hin admiliam Graecas illius m m in1 documenium, dignum prostela Erechtheo, qui pro patria mortem obiit eum hoc posterius debilem potius senem redoleat vehit cadmum eui via minus verba tribuit . Potest sane res ita explicari, ut ilia Meesistes

in pugnam exeuntis, hae redues a morientis verba esse e

niciatur, ut ne alterum ramentum 364 altorum statim onsequatur 922 id quod ferri non OSSet Sed ptimus certe prioris Iragmenti locus is est, quem elcherus ei assignavit. Quare Nilamowitetii speciosam certe coniecturam sequi nolim. Sed quis in nostra abnia oecidit Erochtheum Nnm idem qui in donei elitu nuS At 8Set haec eri in tragoedia, quae tota in re hthei laude versatur, euius magno animo sortitudineque patria a barbaris sit liberata, minus idonea conclusio.

Hio, etiamsi erat traditum, mutam uripidem prope necesse fuit; neque et alias vel rariora novam Euripides dubitavit.

28쪽

22 Praeterea siquidem rediit Erechtheus ex pugna et postea disium ni reis odiit, de telo ictus esse vix potest hoc iam per so sonum ae prope rimulum esset Sed Euripide, qui τρα κώ-πής morim ποον - - παι, fingere dignam ruit, eo ipso, quem intersaeisset, Eumolp scilicet, volnus letala accepisso MMU Quod eum Jons diserepat sed siue esu i modi diserepantia mira in Euripidsy' hun vero Mesemis egressis Mesa est pelanda, praesertim in in eiusmodi re simus ommorati, O quae sentiri ac divinari permulta, sciri pauca possint. Transeundum iam ad

posteriores auctores; neque enim de tota labula a d Enimpidis maxime auctoritate certius adhuc quidquMI Statuet dum fit.

Eorum, qui post Euripidem argumentum tractaverant uno verbo attingendi sunt oratores Aut ei quos ex Euripidis et Meehtho si aliis tragoediis v glut eraclidisi Athstniensium laudis materiam deprompsisse notum est. Meminit fabulas

Isocrates hi bis porro Lyeurgus, deniqus epitaphii qui fertur Demosinentis esse auctor;'' his addendi Platonis, si est minis, Monsxenus' et Xenophon, qui rem in maius

. oti, Muni malarum natu on inti M. V tu igitur ex allam sonis hausius aso Mn- aure dens, εα alior Miniis regia sumis et gratasta ipsius, quas eum colinust mors per Neptunum sinu, quam in Moesithei filium superstitem, ut tr. 364 satis ostendit ut irragoedia nostra habeamus,

qtiae de Neptimo distuntur aliunde petita esse videntur. - f. Tiresias vaticinium in Phoenissi g, quod iam voteribus dimenitatem praebuiti ur. Phoen. 852 sqq. e. schol. Apollini Delphiei in Erechthei. Quamquam hoe lorius v. 854 καχει αρ γ πο εμος Εὐμοκrro δορὸς Ob καχλγικους avo

29쪽

23 anxit Ab Euripide dissentit taetor Ulixis ' vix tamendimus ille, qui respiciatur.'

Sed habenins etiam auctorum, qui aut Onmino non pendenta Euripide, aut in ex parte ali O sonis hauseriint, testia monia. Quorum primus nominantas est Thneydides, qui

ἡmemorat Atticae urbes sub primis re bus nullo certo inter se foedere iunctas fuisse, atque interdum vel pugnasse inter se, velut Eleusinios Eumolpo duce adversus Erechtheum μ. Loboek η' ARns ex Atthidis seriptoribns, haud contemnendis maximam quidem partem auctoribus, hano domus nisi Midas erravit duas Erechthei filias se ipsas immolandas pro patria dedisse tradit, cum exercitus ex Boeotia appropinquaret. Esse autem ab Hyacintho tumulo, ubi immolatae essent, Hya

cinthides eas appellatas at- heroicos,' ut videtur honores habui s. ' - hiloehorus autem, cum iamdiu inter Eme

δῶνος π δηναίους ἐστράτευ- ρακας ἄγων Meci Stheum ex IIa rum catalogo pro rechtheo substituit ceteroquin Euripidem secutus, fortasseehronologiae ratione habita, ne umolpus cum proavo congrederetur,

Aearnane aliquid narratum est do huiusqua similibus v. intra. - Bellumen lini quo Herodotus I, 30 Tellum ecidissa narrat non ontra leusinios gestum dieitur, ut Et obee hius Agl. p. 2 4 posuit. 8 aliud Eleusinem euntra Megarenses, qua post Eleusimum bellum Atheniensium nultimI facti erant.

30쪽

steum et Eumolpum bellum esset gestum, nem belli factum ess tradit, cum ex Apollinis responso grauius Cecropis filia sua sponisis ab urbis moenibus deiecisset. Quod ob egregium minus postea templum in are ei dedicatum esse 'Anns stiam traditum suisse moneo Ionem in bello contra Eumolpum gesto auxilio venisse et in huius rei memoriam Bosidromiorem Astum institutum esse' . Quas quidem num iam Pheredydes habuerit, dubium est; sed consistide Philochoro 'in uero hoc postremum,'β ita cetera quoque, quae attuli, testimonia omnino pugnant eum Euripidis et Iono, et, siquid

ideo, etiam Erechtheo. Nec tam ct e St, quod his omnibus minorem fidem habeamus. Inam eoncedendum bellum leusinium, quod Erechtheus eum Eumolpo gessit, variis abulis celebratum fuisse et inter se prorsus diversis non solum quarto, sed etiam quinto saeento, et, si illorum artis monimentorum meminerimus, iam diu ante Euripidem. Nusquam ex praeter

hunc O Thrae Eumolpo quidquam audivimus aut omnino de

Thracibus.

At inter orphi eos iam tum receptus erat Eumolpus llade a quo tempore, nescimus, se eertum est iam Platonem qui optim hoc totam potat genus novit, Eumolpum significare, cum Musaei lium lubrisam quandam doctrinam protulisse dicat. Marmor quoque Parium D i. e. vetus quispiam

esse illatam Phano in milia certe eum Euripide sunt communia, Mea Ole de ausa, quia a communi fonte Attieis pilicet labulis, hauserunt contra . d. Wilamo Wit t. l. p. 263. Nuperiim hune totum locum egregis raelavit C. Rohar in Prellari myth. r. 886 p. 200 sqq. - Philoch. D. M p. Ulp. schol Dem. d. fias leg. V. p. II h Bas. 57n ... - ωλέμου συμβάντος τοι 'Aoηναίοις, ἄσα ετ δετος ἐστράτου in κατ

'Aδηναίοις π Εὐμόλπου - Ποσειδῶνος ' εχθέως μαλευοντος. cf. Strab. VIII, 7, I p. 383, qui tamen Thraeos intulit. v. hae dare uellerum . Η. G. I, p. 99b cetorum belli leusini ducem Ionem significare videtur etiam Herodotus VIII, 44, qui στρατάρχην Atheniensium eum M pellaverit. - Εst enim in Ione Ereehineus iamdiu mortuus, eum

SEARCH

MENU NAVIGATION