De conscribendis epistolis opus Des. Erasmi Rot

발행: 1541년

분량: 365페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

tys D. ERAS. R O T. D E R A funditus extinglium deorum intersit, hominu. Vace. Quum haec recognoscere,optime lector,inani Festo Ois

prehendi me, quiu illa scribere, quo libro ulcus absoluto, satisficere amico pam amico,qcquid imiebat in bucca, chartis illeuisse. Alioqui nihil erat negocij aliud argineis tu excogitare, istolis accdiuo dativi. Di et aliquis, quid missolae cim tribunalibus f Imό 'equenter et hoc genus incidit, ueluti quam nostri, aut amici Famam purgamlis,

et tuemur aduersita obtrectatorii calumnias, nonnunquarecrimina tescos,qui crimen impingui. Nonneronymufiquum a se depellit intentaram stupri cum Paula suspitione,totus versatur in coniecturalibus argumenti et locum communem tractat, a quaestionibus Sed quoniam de nullo genere diligentius praeceptum est ab artis scriptoribui et hoc non admodsi acc3modem est pueris exercessis, quibus hoc quicquid est operis potis ii patra. tur,pergemus ad alia, quae magis cogruut huic instituto.

De expostulatoria epistola.EXpostulatio inter amicos per epe fleri solet, quoties

cium eoru requirimus. Ea ne quid amicitiam exisu peret mitigida eis uel laude,uel ioco, uel Cimulatioisne,nisi talis erit cui scribimus,ut apud illu nihil no liceat. Ipsam quidem rem damnabunus, sed uoluntate quantu limcebit,excul abimus Mira nos dicemus, quid in causa fuerit, quiduis suspicari masse,quam illum ab Qeio cepisse.

Exempliam. celena iam ad te literac dedi, tu ne unas quide reddim disti. quid conieciesquid divineius Viuere te, an sepultimesses Sed uiuere, ais etiam valere nuper mihi gener tuus

302쪽

TIONE CONSCRIB. EPIST. nuntiavit. mora uetiri ille tuus in me antam evanuiti Ita nepotuit ob diuturna absentia Guillelmo Lucius exiseideres Potuit ne illa stire uehemens flamma languesceres Potuit extingui tantu amoris incediu s Et quo nostri tibi cura recesit Ego,itam est dictu, quito tui desiderio in cerer:m tu fori is nosiri securus,noui3 amoribus te oblectas. Ne m hi ueteres cles excusationes protuleris : non fit ocum,no erat tabellaris copia. Quaenam issa tam fine portuna nego icut nec semihori amico operam dare nosnauis Atqui hoc salte scribe,dis ineor occupatione, non licet scribere. Vale. An me plane vacum credis S Quot noctes iucunda susurrv cssumpsimus , et nunc tantulam somni defraudare, tam unium aut altera versiculam ciniaco scribas,pigrasAn vero tot iam mensibu8 nemo unquari oblatus est,cui literra committeres, praesertim Amiliaress N emo cui aliquid mandares,per que me saluere iuberes Omnes Fue abeut 'inc nemo emergit s Sed audio te nuis per nova dignitate auctim: Srhastis superbior nobis es iacit postquam esse coepisti pecuniosior. Quod se cdmodo tuo fit, modestius silentiam stram tuum: sin uel obliuione

nos uel aliquo incommodo detentus taces, grauiter, ut

par est,patiar.At ego quidui, susticari malo,qumteo Fcio tuo functium non esse. Vtrario ramen res et, Fac me hoc Prupulo quam primisi fiam nutrire te causam habere nimium bonam.Malo iure questus de te uideaemquam tibi ualetudine aduersam,silentij causam fi CAliud exempliam.

Hrin isti mandes i quid recte curatvim velis. Te ne ita

dormitabe in rebus amici tam seri si Sed ego tibi non sum

censeo

303쪽

3oo D. ERAS. Ro T. DE RAeenseo,mbi succesto,qui tibi mea curanda mandarim, noignarus, quam in tuis ipsim negotijs soleas esse indiliges. Aliud exemplum.

Librum relegens, quum tot mendas ostenderem, eassnon contemnendas, mi Scriboni,non potui non desider

re in te fidem illam, et uetere nostra necesitudine, crtuis pollicitis,et mea de te fiducia dignam. Magnifice receperas, et ego maius quidd1 expecta, quam tu pollicebaris. Vt id reare, fecit isti tua inoctis pictuit mores ab omni luco, leuitates visi semper ali nissimi. Quur hic tui dis inulis fueris, magnopere dem romnis' qd res ipsa clamitati no uulgariter abs te cessatuesse. Nes enim potes in altu regrere culpa, qum in hoc praefictus Fli ededo operi,ne liceret alijs operis deprauare Iibili.Atqui nulla in re magis erat praeitindu Uicili amiseeo.Si nullo salario,aut iniquo prouine suscepis es, tameamici causa par erat aduigilare, euita famae periculo eras cessaturus. Si para apud te ponderis habebat amicitiae nostrae ratio, tamen hoc offrum stridiosis omnibus largiri coaueniebat, gnora utilitati parabatur opus. Nunc quu Iaraga etii mercede opographus pestet opera tuam: quu sciares hoc anuci non uulgara summopere refirm. quam non ignorares esse boni neI oratis de bonis Ilieris,atque

hara cultoribus senemere id possum satis admirari, sin re tanta, tantopere fit dormitatum. Qui literas tractat, rem tractat non modo publicam,uerum et faetram. Non

potest esse leue comissum, quo iactur tam musti: quod alijs in rebus incuriae nomine damnatur, hic impietas est. I niffusi est non risis fatis icere animo, a quo mercede plus

304쪽

TIONE CONSCRIB. EPIST. sorquam aequa accipis. I nh-anu,negligere sima amici: inestam, no praestire quod protrusem: pin,oscitater agem re in negotio musam. Vide igitur, Scriboni,quot modis abs te peccatu est.Sed haec nobis fera est queret tantu obm

testor,per omnia quae tibi sancita sunt,ut quod hie adnuses 'sum ess hi cogititia,in caeteris cura diligentiab pensetur Expostulatoriae bitia. Epipola spui ib. v. Si uales,bene est. Cicero. Lib. b. epist.Praepo eros habes labellarios. Amrum. Sed abs te ipso, qui me accus unas scito mihi literat redditas esccum et oiij ad scribendum plas, et scula tem dandi maiorem habueris. Tu uelim ad nos saepe scribas . Si rem nullam habebisi quod in buccam uenerit scribito.

Tu nuhi,etiam si nihil erit quod scribas( quod fore ire uideo ) reme idipsum scribas ueli te nihil habuisse quod

scriberes,dummodo ne his uerbis. Verberavi te cogistionis lacito durixat couitio. Qi d eieuIus alter ad me iam sine tuis literis perlatus est,non potes fugere huius culpae poena te patrono. Marcus est adhibendus : b diu et multis lucubrationibus commenism oratione,vide ut probare posset,ie non peccasse.

Non posm te neglige 'hae 'o' ut T renitet de inre,im breui tentam indilhge peririer ' , Aut desidiose aut uehementer di tentus sis necessee est, qui in tam copioso argumento epistola tuae brevis sis. Brutianum Laconii'- ntibi tibi proposuise uideris, qui epistolam uix tribus uersibus scripseris. Vix adduci pos quod mihi de te ab autoribu3 alio, quin

305쪽

go et D. ERAS. RO T. DE RAquin minime uanis adyrtur. Est enim et a mea de te exis; stimatione,cet a tuis moribus pristinis longe alienum Is ne ut nos tanta impensa derideat . iuri Lib. s. epist. Olim nul lac trahi epistola . tota. Lib. .epis .irascor. tota. Ollilamis. Lib.f. Expostulationis iocose exemplare . tota epistois Ia,cuius initium:Heus tu promittis. Lib. .epi'. Ex literis, et seri none multorum. Eodem lib. epistola:Dederam commodum.

Expostulatio mea, ANionius tibi diem dicit, et si onsorem appellat. Non enim praestas quod receperas, te frequenter ud se scripturum.

Ego vero tibi uehementer etiam irascerer, qui toties tam accurate monitus a nobis,non auscularis,nisi parum

esset humanum,irasi calamitoso. Arcanum quod nuper tibi comis utpote es quem nihil unquam celare solebam, id audio iam prolatum in lucem quotidie ad plures serpere. Te rumoris huius autore esse necese est,quido ipse nnhi sum coscius, nemini illud praeaeter te unum mortaliu simunicassee. Quod si Alsio est mihi obnunciatu,est quod vehementer gaudeae malim enim is illulianira tem accuset e te amici fidem desidera, O redire age 1ud edibiusschyti. Quid enim tam perfidu,

Vm amicoru arcana prodere: Res est non tam expostumlatione, quilin acri reprehesione digna. Sed nondii de illa

fide dodo. Tunc hoc scrupulo me quam primum leges.charior mihi es, quam ut tibi possem irasci. Sed tamen vehemiter et paror,et dolao, quod conlepto meo consilio

306쪽

TIONE' CONSCRIB. EPIST. 3oi .er fidA et Mum i ii tantam turba te ipsim coieceris. Tanmilitem amor, ut nulla exhauriri possit inae iuris,sed tamen non commoueri non possim.Absolui non potes,ne Cicerone quide patrono ii cuia

immanistiti.Vbi ninsunt tui ciculi literarim, ubi

sarcime ingentes,quas tu mihi abeunti pronus res, homo se hominu qui uiuut vanissimesat nuc istinc adyrtur nihl Luaee ad te scripsi liberi stetire conscietia officil mci, Mitigatio in beneuolentiab,quam a me certo iudicio susceptam, quoes Post uoma.

ad tu uoles,conseruabo.Depurgatione. Epostulationem purgatione di Iureis, is ut nos ea expostulatione non modo nihil os Gos,uerim etiam uehementer delectatos ostendamius. Deinde suspitionem 'bietam grauiter abominabit mr . Fostremo rationes quam maxime probabiles, quibus eam purgemus, prosterente sunt. Quanquam huic generi mire uario, uae ulla certa ratio praescribi potest. Ex re ex tempore, ex persea his consilium sumamus oportet. Exempliam. Non tam molestum fuit me abs te immerente accusear quam iucundim officitum meu requiri. Est enim Minoae dici amoris argimenti temerese amicosisticari. Quare

quim tu merum tam diutu, us' in istae erasa

duraris, Hic enim mensis est prope decimus, ex quo nihil ad te liter rum dedi. Sed dij prohibeant quae tu scribis, ut Lucius Gulielixi obliuisci unqui posset. Vnquavitae Guis helmi posit Luciu3 no memnises Ego ne nouis me obsea e dinoribus t Egonesuccesibus rerum elatus, te minoraris Iac

307쪽

mβcias Quasi uero ulla mihi fortuna sine te dulcis aut fuerit unquam, aut esse positi cave uero credag ulla negotia initi apud me esse, quae non facille posthabeam, si quando ad te scribendis erit. cur igitur, inquies, nihil adfertur scriptorim Audies. Scripseram bis, primis per stilbontem affinem tu Idib. Ma s: deinde per socerim meum Petronium calen Iut Priores quidem tibi non esse redditas scio. Ait enim reuersus Stilbon, sibi eas in itinere excidisse,ideos ueritum te convenire. Socer quam istuc iter instituis et,cdfilium in profictione mulauit Post hos

nemo mihi contigit,cui reAe comestierem. Ne tuas quia dein omnes accepi. Caeterim hoc tibi etiam atque etiam persuadeas uelim,nemine vivere aut tui amantiorem, autaeque memorem,sive scripserosue non scripsero. Vale. Hoc in genere,quoniἀ 'equeter incidit inter amicos, tiariis thematis exerceri reueniet.Expostulatur enim cum amicis,qu)d in officio scribedi cessauerint,quod manda, di non peregerint,aut serius, secivitae peregerint, quam oportuit. Quod per incogitantiam aliquid effitiuerint, quod praestiterat tacui spe. Qtiod parcius aut neglectius . scripserint,aut acerbim: quod in restria non resuluerint amicum,quem non oportebat quicquam ignorare. Quod

de animo amici parsim gnifice sensise uisi sint, qui quum, ' egeren o , ubSinania, earn sic genus minimum abest a

monitione,quae obiurgationem habet.Huic finitimum sillud, quoties querimur apud clios de quopiam.

Purgatoriae sylva. C I est in bis fdes, in quibus es' debebat,non Iasorsio remug. Lib.

308쪽

TIONE CONSCRIB. EPIST. 3o Lib. iij. epist Etsi quantum ex literis. Quod si rarius fiet,quam tu expembis, id erit cause

quod non eius generii meae literae sunt,ut eas audeam temmere committere. Quoties nubi certorum honlitam pore totis erit, quibM recte dem,non praetermittam.

Sed tamen significatur in tutis literis, susticio quaedam

et dubitatio tua, de qua alienum tempu3 est mihi tecum expostulandi purgandi autem mei necessarium. a Cliererer tec dis expostulare,nisi ut suprascripsi)purgare me tibi hoc tuo tempore, quam accusari te matalem,ides putare cherectiu3. itas nihil de te, quod credis

deris de me,quamobre no debueris credere,pauca dicam.

Non obliuione amicitiae nostrae, neque intermisioneransuetudinu meae, superioribu3 temporibu3 ad te nullas teres misi, sed quod priora tempora in ruinis Reip.nomyriis iacuerunt: posteriora autem me a scribendo tuis inis iustis imis,ais acerbifimn incommodis retardarunt. Peto a te ne me putes obliuione tui rarius ad te scribe.re,quam solebam:sed aut gravitate ualetudinis,qua tameiam paululum uideor leuari,aut quod absim ab urbe

Habes epistoli uerbosiorem fortasse,quam uelles: qu)d tibi ita uideri putabo, liti mihi longiore remiseris.Ego, si quae uolo expediero,breum t Bae ebo.Quapropter eo animo: Cin e nor quo semper fuimus. Qxod de testierare,de me praestire possum.

Lib. . mirum. Quanquam me nomine. Lib. N. epip. Si tu exercitu es ualeti . Tora. Lib. xij. i'.I tane praeter litigatores.

309쪽

xioris epi ius ed est quod abs te mihi ignosci pervelim.Abs te peto,ut mihi hoc ignosita Ex me ex limes hi

munitute che prohibitum, ne contra amici summam exires limationem,miserrimo em tempore uenirem: cum ii Oismnia sua pudia, et ossicia in me contulisset. Quod si uoles in me esse durior, ambitionem mihi putabis obpistisse. Ego autem arbitror, etiam si id sit, mihi ignoscenis dum che, s et v mst

Non comnlitram posthac,ut me accusare de epistolorum negligentia popli. Tu modo uideto in tanto ocio, ut par in hoc mihi sis. Nimium raro nobis abs te literae aseruntur, cin Crmulto tu scilius repertas,qui Roma proficiscitur, quam ego qui Athenas: et certius tibi sit me e se Romae, quiliumihi te Athenis. Itas propter hanc dubitationem meam, brevior haec ipsa epistola esti Ideo sin breuior, quod uti ero,coram breui confer re,quae volumusilicebit. Si Forte rarius tibi a me,s a caeteris literae reddatur,peto a te,ut id no modo no negligetis meae, sed ne occupaestioni quide tribuas. quae etsi summa es tame nulla ese potest tanta, ut interrupat iter amoris nostri, et Uictb mei. Ovare voluntatis meae me nunquam poenitebit, conste

Ex lib. ad Brutum Tola: Clodius Trib.pleb. meae obiurgationes ferunt amorii pleni fimae , sed tereor ne hoc quod infectum esst,serpat longius. De literarum misiones ne causa abs te accusor. Longius me prouexit dalcedo quaedam rem loquenis dii

310쪽

TIONE CONSCRIB. EPIST. sordi,sed iam finem seriam, nemossim, quem etiam orationi adhibendum puto,in epistola excedam. Lib. ix.epist. Facis iucunde. Tot a. Habes epissolis modum epistolia cogites,libris, quos legisti,non minorem. Sed imputabis tibi, qui contentus Itabris non fusi. Lib.s.epi'. Quod ad te iam diu.Lib.i .epi'. Salve Politiane mi Lib. iij. epi'. Vtinam quas circa meditim. Lib. iiij epist. Neqrte desidiae meae. Lib. 3 .epi'. Quito tu erga. Eode, epist. Non tu nolit Eodem, isti Herculem me uocas. Lib. mirum. Non causam dico.Lib. x, epe .Gratae mihi omnino.

Lib.xij. epist. Ostendit ut uideo.Purgatoriae. Scio te quae scis optimo animo scere Otiid enim mihi exploratius esse potes', quam animu3 tuus erga mel Sed tame ut ingenue dicam quod sentio,videris nahi quaeis damn cere,non ausim dicere inconsultius, uirorim prum dentisimus, non dicam inimice, uir sdinceri imae fidei, sed tamen partim circunspecte. Non dubito quin im scias amico animo , sed tamen mihi gratulor, inimicis meis non

esse tantum ingeni j ad Au tes ei e amico animo Fresea qua re, utrum

me amice iugules,an inimices Libet ex uniuerso hominum contubernio in extremas fugere solitudines,quoties istorum lingua fimorum hominum mores in metem veniunt, qui ad hoc unum se naretos arbitrantur,ut alienam innocentiam,sua putida meri

SEARCH

MENU NAVIGATION