De Theophrasti libris Peri lexeōs

11쪽

praecepta per Se laodii plena eleganti form0no generatim magis quam ad unum omnia aecurrete imponant, largam illam Demetrio materiem non poterant pracbero, cuius libellus a continua description paeno prorsu alienus ingula praecepta utut praesto Sunt Subnectit, X luiSiti Seriptorum Veterum imprimis non solum declamatorum locis roserius imprimis autem hoc tenendum est apud Domin trium auctores accuratius adlliberi, qui Dionysio tuoque Suppetebant, AriStotelem et lieophraStum. - deinde, ut priorem Dionysii consim nationem intirmem, Theophrastum, cuius opus περ λαεωκ. assert Dion de . V. 16, doliae provincia optimo moritum osso eum coro tostis est, tum ex

fragmenti sui multi pii alnii uir a nobis perspieitur de

Stoici loquitur Dionysius mirum Profecto apud hos eum talia requirere an a Vero suo auctore nos abducere voluit bonus Dionysius - tum trium generum constituti, tertii praesertim μεcou, Peripatolicum proclit; do e. v. 24. 186, 3:

12쪽

11 -τεxviiiv in 'Apicro'Mi τε doκε καὶ ola λλο ic coi κατ' misit ritu ipsi vis iλoco posicis a Dionysius Peripateticorum do νιεcoriari doctrina imbutus conlpositionis primus conStituit tria genera non poterat auctor flori illius livisionis, qui compositionis primarium fundamentuni, laythmi doctrinam, adeo non perceperat, ut discerptae rationis singulas syllabas divorsissimis utut aptum videbatur odibus inligeret hanc ratus Vetorum ScriptoruII Rrte In rhythmicam esse, ut ipsos pedes undique congererent in Peripateticorum igitur schola suisse auctorem egregia illius divisionis quoniam luce clarius est, o minus dubitabimus in hac re gravissima ipsum Theophrastum nominare, quod posteriores nova vix addidisse Cicero testatur . Si comprehendimus, qua colligenda videntur e linnysii scriptis assumpto Simplicio, Theophrasteum pus quinque partes libros roetius dixerim complexum sit ' :1. de rationis elementis Simplicius l. l. . II do ratione continua de liguris etc.).

quarto loco ponitur perfecti Ssimu Orator, qui Om-Ρlectitur trium illorum VirtutOS, DemoStheneS; quia

idem, praebc Cicero in Oratore, non dubito hoc quoquo tribuere Theophrasto. IV. de compositione de periodorum arte; υθμiKα ut με-

hus II et II in unum librum itemque partibus IV et v magna materiae copia obstare mihi Videbatur.

13쪽

V. de compositionis generibus'. a. mp. Ucriapoc Aeschylus, Pindarus, Thueydidos).

rus, Alcacus, Sophocles, Herodotus, Demosthenes, Plato in.). Huius systematis, imprimis distinctionis intor locutionis ot compositioni genorii a liseophrRSto iii iurii se institutae si etiam apud alio Scriptore certa indicia X- stant, non iam dis ficile poterit esso rostituero Theophrastoreo περὶ λεεω, doctrinae partes amplissimas. Ad tectononi tranSeo, in elitu Scriptis rh tori i SPeripateticorum Vestigia dudum Ogno vomant Viri docti. qui meminorit, quid Orator suo inicero voluerit Cicero, non mirabitur, quod s0lum de locutionis, non do compositionis tribus genoribus loquitur gra 'quaeris . . . quod elo lusentiae genu pro boni 1uxinio et iuulo mihi vidon turillud, quo nihil audi OSSit, Iuod ego Summum ut pors octiS-simum iudicem. M. M. 68 sq. ' seiunctus igitur ori tora philosophorum eloquentia, a sophistarum, ab historicorum,

ita die et ut' sq. fusius igitur loquitur de elocutionis tribus generibus, quoniam persectus orator non St, qui in uno tantum Mollit, sed qui humilia subtili r alta graviter, mediocria temperat potest dicere l00 non io qua

14쪽

Positionis genere utitur, Ciceroni opus non erat in Oratore suo deseribero υvθεci uti ηρα et λαφυpuv. Diu apo tissimam insuper Ciceronis verbis illustrabo. 37 'laudi tionum scriptionum del. Sauppius et historiarunt et talium SuaSionum, qualem Isocrate fecit Panegyricum multique alii qui sunt nominati mphistae, reliquarumque rerum sol mam, quae absunt a sorons contentione, iusque totius conoris, luod Graece Oribeiicrictu nominatur, tui quasi ad

plectar hoc tempore. - 40. Isocrates primus instituit dilatare verbis et mollioribus numeris explore sententias. 42 dulce igitur rationis onus et uens Orellius eodd. :

dictico genere, quod diximus proprium Sophistarum, On Paequam pugnae aptius . . . spretum et pulsum foro.' repelli igitur etiam υλεcini vis N p r φυμ satis signisseret Cicero; et αυcTripo excludi, ex iis, quae de ThucydidiscoΠlPOSitione legimus, apparet. 2 4: in Thucydide orbem modo orationis desidem, ornamenta comparent.' 32 ' cum mutila quaedam ut hiantia locuti sunt ... germanos Seputant esse Thucydidas.' 40 'Τhucydides Imerati vid0batur praefractus nec sati ut ita dicam rotundus.'

15쪽

Optime igitur quae iii Ciceronis Oratore leguntur admodum pauca si totam provinciam spectamus, modo is in eo seribendo propositi ne obliviscamur, modo in cordemur imprimis multa tractari in eo libro, quae ad

λεκTixo Torro non spectent, quadrant in ea, quae ex DiΟ-nysii scriptis Theophrasteo veri videbantur vindicanda esse. Vnum superest ipsumne Theophrasti libram repiλεξεω adhibuit Cicero ecquid de Aristotelis arte rhetorica sumpsit Z Aristotelis Theoplirastique librorum praeter dialogos ne unum quidem a Cicerone Vel inspectum esse necessari sequitur ex iis, qua de illorum sermone dicit locido Aristotelis sermone praeter unum Inmes eiusmodi sunt, ut reserantur ad dialogos, quorum suavitatem et matum identidem apud Veteres scriptores laudata invenimus non multum proficimus ex locis, quorum est Cic. acad. prim 119'llumen orationis aureum fundon Aristololes'. asseram igitur locos, quibus eius de Aristoteli sermone iudiciuna coniunctum legimus cum rebus a dialogorum argumento alienis. occupatus est Cicer in conscribendis de orator libris inum potuit, Si apposita fuisset scribenti Aristololis ars rhetorica, de Sermone in universun iudieare hoc modo do

): si item Aristoteles, si Theophrastus, si Carneades in rebus iis, do quibus disputaverunt, eloquentes et indicendo Suctum atque Ornati fuerunt' sq. aperte

haec Cicero de dialogis tantum dicta vult arton rhet. Aristotelis si vel cursim inspexisset, certe generale illud iudieiuni hoc loco non tulisset. -- fin V 11, postquam

et Theophrasti, studia summatim percensuit, addit 'atque Jentseli, Aristotelis ex arte rhoi quid habeat Cicero Borol. 1866.

Madvicus Cic. do in. excurA VI p. 40 nimium ieerOIii NihIIit, quod nihili setius lietorica Aristotelis Aeripta nec non Topica ii sum logisso putat ars rhetorica, si quid Video, inter Aristoteleos libros I Obis servatos certo non At intollectu facillimus, ut tacem de suavitate. de Topicis infra dicam.

16쪽

- is his do obns o splendida st omni et illustris oratio'; quamquam ad Seripta, de quibus locutus est, etiam dialogi Perlinent, tamen plurinu sunt aut uKmus rarticu aut Πομvη- μα 4, in qua quam non quadrent illa satis monui. ubi comparat Aristoteleum sermonem cum Theophrasteo,

hune paene praefert nam ad seribendi genus referendum

Videtur, quod legimus de in I 6 Τlieoplirastus mediocritem delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tra tat 3'' libri nobis sem at profecto non praebent eam

Specieria de dialo 'is igitur utriusque ii quoque soliseogitat, ad dialogo referenda sunt, quaecumquΘ de Theophrasti suavitate profert, ad dialogos spectat, quotiens Vim Aristoteleam laudibus effert Cic. Brut 121 'quis Aristotele nervosior, Theophrasto dulci γ' iam adest Ciceroniani Hortensii a XXXXV . . Chr. Damnentum apud Nonium p. 264, 15 'magna otiam animi contontio adhibenda est explicano Aristoteli, si legas , quod iudicium bone quadratin libros aeromaticos nobis sorvatos nihilo setius negan-

me monuit Ciceronum aperte ex Attico comperisse Aristotelis libris aeroamaticis illo ipso tempore vel paulo ante a Tyrannione publici iuris saetis magnam animi contentionem adhibendam esse, si quis legere vellet quod do in V 11

Vide supra ne orbo quidem illud respieitur, mirum non est Ciceronis non erat multum deliberare, cum exscriberet compendia philosophica. - sunt tamen laci, qui possint dubitationem movero Topica nim Aristotelea novisse bdetur top. 1 sq. ad Trebutiuin 'cum enim mecum in Tusculano esses et in bibliotheca separatim uterque noStrum

ad suum studium libellos quos vellet volveret, incidisti in Aristotelis Topica quaedam, qua sunt ab in pluribus

libris explicata qua inseriptione eommotu continuo u me librorum eorum Sententium requiSiSti . . . eum autem ego

te non tam vitandi laboris mei causa, quam quia tua id interesse arbitrarer, vel ut eos per te ipse legeres vel ut totam rationem a doctissimo quodam letore cciperes,

17쪽

sod a libris te obseuritas reiecit. leto autem ille magnuS haec, ut opinor Aristotelore, se morare respondit quod quidem minime sum admiratus eum philomphum rhetori non esse Gnitum, qui ab ipsis philosophis praeter admo-

gisse compendio uti solebat audiatur ipse ad sum VII Is itaque ut primum Volia navigure coepi, institui 0pica

Aristot flore conscriboro'; top. A 'ituquo in e cuni in secum libros non haberem, memoria repetita in ipsa

navigatione conscripsi tibique o itinor misi.' quantam operam in Aristotelis librum impendisse putandus est' lsaeilo puto intollogimus, qui saetum sit, ut in ipsorum vos De o num ovi a d Iaudet Aristotelis libros propior ''dieondi inerodibileu quandum cum copiam, tum etiam suavitatem . - alio oeo, qui est de r. II 60 . . . Arbstotelem, cuius et illum legi librum, in quo exposuit dicendi aries omnium Supseriorum P ill S. in quibu ipso sua quaedam de eadem arte diXit . . '' eo uellius Onomiactationem Ciceroni condono, quod Antonium illa dicentem meit - do in III 10 ' tum illo M. Cum tu autem, cum ipse tantum libroruni aboas, quos hie in bibliothoea

Luculli tandem requiris commentario quosdam, inquRm, Aristoteleos, quos hic sciebam esse, Veni ut auferrem, quos legerem, dum ossem otiosus''. num quis talibus certiora illa argumenta putat infirmari nam ut concedam Ciceronem cogitare do AriStotelis eroum uti eis. luippi quae desin. VI ab exotericis distinguat, Scinius opinor, unde illam scientiam habeat.

Tertius os Demetrius, auctis libri περὶ psimistuc '.' Dudum cognitum est, quam pavea ex Aristotelis Topicis

18쪽

. ad ThooPlirasto operis argumentum udumbrRndum.

laεTαλOrtpεrrit Demetrii idem ac Dionysii xyil λη καὶ Πεpivrri λεEic: abest medium genus, quoniam de simplicibus tantum loqui constituit Demetrius 36). sed quid reliquis, o upii, et εiugi, faciemus qui mictum non porcipimus ex iis, quae emotrius dicit 3 Et 7 h. de auctoribus suis, res ipsae examinandae sunt. tersius Fle essen's Jahrb. 1887, p. 92 recte observavit Demetrium, qua in describendi Huspupos apuκτ890 prima parte Πεpi upivuV, quam a128 ad 172 pertinor censeo pro χrret, petiviSS E eripateticorim antiquissimorum libris πεpi xupiT V, Π i ελOiu V, unde factum esse mirum in hac parte ordinem in his enim libris bipertitam misso materiam probari triintatu

in hoc primum g 128-172 acturus erat de rebus, sed

nihilo setius ibi etiam eo elocutione copiosissime egit. lndo 173-178 do elocutione lociuitur, tum 179-185ue compositione cuius farina scriptor id commisisse intrendus est, ut, cum subito insuper adhibendus esset libor quidam alio consilio seritus, 'nsilii inops exscriberet

eum non mutato eius ordine, quamvis ipsius dispositio perturbaretur certe non halereus ille tersit. Subnee- tuin statim pauca, qua in ceterorum characterem sin

19쪽

latur in his igitur tribus elui rueteribus non liab Phut, quast scriberet do rebus, in λα puptu felici casu Suppetebat libor, quem exscriberet quid similius est veri, quam quae praebet a docti et ad Ov0εci illustrandas omnia praeter inepto excogitata et praetor Xein Plit pauca eum deber i PS quoque eriptori cuidam de bis satis copioso, Sed de ii Solis, non do rebus nam ipse si quantulumcumque boni ex otasset, profecto etiam ut de rebus lux praeberet ubingenio suo impetrasset. Quartum Dentetrii charaetor accuratius in spiei anmS:

quid quaeso est eius εivo ac ultimum ei locum tribuit: sic Dionysius Demosthenem, si ros' Wiv εinoetur , qui ex omnibus dicendi generibus optima elogit, quarto loco describit, post xyηλov, cxVOV μεcoV Cicero or. 99 postquam verba fecit de summisso, de temperato, denique de copios gravique oratore, quarto loco tractat eloquentum' qui et humilia subtiliter et alta graviter et inediocria temperato potest dicere'; ermogenes post coloras ideas exponit εlVOTRTa, Ι 3. , Sp h εivorri si Πεpi Tovoo vstri satis κατ' Tu μη ... 9'ci Op0 ΠώVT V T V ε οεipiνέ-iv ibi hi του oro in rui cu riua mi κτλ.talis Demetrii quoque εivoriac a lino obtutu videtur esse: Demostliones in lio charactere plus decies laudatur, in ceteris ni fallor duobus tantum locis et uno quidem 80 tali, qui non cohaereat eum charactere, de quo ibi agitur de metaphoris, 9m praeterea multa repetuntur, quae dicta erant de prioribus charaetoribus cf. 240. 75 241

egregie etiam quadrant Verba reipuctui trici ovo Tu πρε- ποπι- λέγεi mi irptiri iactu 276), quippe quod non unius haraetoris sit Aod omnium, imprimis utem perfecti illius M. etiam Hermog. ΙΙ 396 Sp - iam desseiunt, quae congruunt: addit Demetrius Io in Mitis os A in πανου iiii

20쪽

μuctu Volata. COIIIII iunem eloeutioni Virtutem Demetrius minus apte sua dεiv0Tqri assimilat. Voluit igitur hunc

O triliuii. Onutin v trini notatona eum esse identidem prodit, ii multa quivis vid 3 Demetrii eivoTητα idem fere esse,

forsitan tu boni quo commendetur coniectura Demetrium uddidisso quartum illum characterem, eum in vetore loeutionis citaractorum Systemat To To0 λ εὶ dεiVOTMOV ub

timo quarto loco tractatum videret auctor eius, quippe qui esset Poripateticus, monuisse videtur in foro saepe opus osse ira et uecusator Ot ilo fendenti es. Cic. r. 12 Sq.; tuse. IV 43 Son do ira II 17 Philod do ira p. II 3 Gomp.). iam vero Demetrius, cui displicerent veterum recentiumque despersecto oratore praecupla, cui vocis Mivor ac propria significatio valde probaretur, in hoc genere posuit ea, quae in contumeliis gravibus, in faeetiis acerbi VerSurentur, quae facerent ad asperam orationem sed utut hoc se habet, uirum puto satis elueoro qui placide tractat eum scriptorem, nihil proficiet cultro secandus est, ut vetera et genuina

emergant.

Fuit altero . Chr. saeculo Demetrius quidam, rhetor ignobilis cum librum scribere sibi proposuisset repl pyraveluc, torserutatus infelicis ingenii subsidia librum

complectentem elegit, quippe qui ut doctrina exquisitaque copia ceteris quos norat libris haud ita multi erant praestaret et ipsi quacitam novanda relinquere Videretur. actum ibi logebat . . de olemontis orationis de continua Oratione, sto locutioni generibus de periodis, liythnao, ceteris compositime elementis, do compositionis generibus.