De Theophrasti libris Peri lexeōs

41쪽

Ilaesi invia nobis vi relicta sunt Vestigia risiphanis de graminutica meritomim, qua quanta suerint quivis colliget indo, quod priore l0eo una cum Aristotele Praxiphanes nominatur, non Thoophrastus aliive unus tanton praesto

multa mon tu, do sensu dubitari nos luit qui 't v hi enim sunt uvbμμο Π απληpvi aurimi AEX SuΡerVacuo adhibunt, non minus vituperandi sunt quam actores, qui quesibo loco intortoetionibus ex supervacuo utuntur quitum accurate distii ixit intor Oniunetionos, potesne tibi Orsuadere cum ceteras rationi PartOS OglCXiSSO, Oum Servasso angustiorum priorum doctrinam anto Aristarchum compositum suisse doctrinam de et partibus orationisgonerali iugi considoratione omni Oti OStulabamus Stoici lio trihu nilum non 'SSe id inuiS; iuuio Theol liret StoPlures partes quum quattuor statutas essu testatur Simpli- eius Praxiphanoni praeter Arist0tulem legimus perfecisse grammaticam novum testimonium ius laudis a Demetrio servatum attuli, num nimis debilis est coniectura a Pra-

42쪽

- 41 xiphano constitutam esse illam do partibus orationis doctrinam, quam amplexi sunt Aristarchus, Dionysius Thrax, alii permulti, adumbratam Vol indicatam iam a Theophrasto γQuod maioris sane momenti esset, statuere, quomododossiliorint Thoophrastus et Pra xiphanes singula clementa, mihi non contigit.

De virtutibus Orationis.

Quaeri uti Virtute orationis a lieophrasto definitae

dilucido planoque dicetur; quid doceat, circumspicietur; unum aberit, quod quartum numerat Theophrastus in or tioni laudibus, ornaturi illud suave ut afluens' codd. 'anfluons tosto cor logono littoram in o Verbo non OSSeguminam Don artius docuit . in his clara sunt omnia, dum pro 'suavo scribamus 'grave si inruisi caret enim oscilla virtus) Thoopli rasica uos priores 'irtutes non minus sunt quam quartu irimum enim num omnino cogitari

mutatio necessaria est primum nulla Virtus Orntoriuii Venitur, qua coniΡl 'Clatii sui Vitatem et fluentiam. In filii uridicit iis significari mediuin ratiotiis genues 91-- ). um floril dulco igitur rationis in iis ot solutum t 1 luens sic I;llial ills Cocli es lilyent est uotis' pro tuo scriba imis licet cum D maelis 'nu 'ns', orto multu ni ab Si hie s usus ab afluens'. inmprnet mltlRII quod illi non Significatur modium genus, ne potest

quidem hic agi do medii generi primaria Virtute. tria Sunt ge-

43쪽

potest a Theophrasto missas esse tres illas, ἐλληvic vSive καθαpOTητα Sorano purus et latinus), a privεiu dilucido planeque), o arpino quid doceat 3 quod cum per se pateat, tum vero colligitur, trium ostium consensu Arbstoteles, Cicero, Dionysius Halic ea praebent, in prae

ibi agitur, dum est a Dionysii cxvou Dionysius ipso oDom. 3 tostis est Theophrastum se sequi num igitur Cicero, cum describoro totum orationis genus Thoophrasteum,

virtute orationis, quibus useribonium orat, aliundo Q-tIiSS Putandus Si tum qualem eXiStimare debemu Seri 9-t cm, qui in numerandis Virtutibus dicit tres ab Isocrate exempli gratia hoc nomino utor, statutas adusso do-bore summisso oratori, unam a Theophrasto quarto loco

offundit in eo, quod Virtutes a Ciceron nominatae non congruunt cum iis, quas Simplici teste Theophrastus si

tuit ipso die ea non congruere, rueSertim eum e Vedibis utriuSque luceret non agi do eadem re utrobiquo:

Cicero di t 'sorino purus erit et latinus', Simplicius 'rii cu M v ui λέξε cit illi orationis continuae vi

tutos tractantur, hi virtutes singulorum verborum, sicut totus liber, cuius argumentun Sina pli eius tradit, de iis tantum est, quae orbis singulis accidunt discimus igitur nora I simimissum, II modium inter summissum ut amplissimum, III amplum copiosum grnu omnium s 9M nonne si qua virtus si inimisso generi abest, ei potius putanda est abesse, quae generis maximo contrarii, amplissimi dico, propria est, quam ea, quae odii inter xtrema duo tum suavitatem n genere summisso abesso nomo dicet: venustissimum scriptorem' Cicero Or. 29 voeat Lysim summissi generis auctorem; stpic a horii, d*podiri a Dionysio de Lys. 11. de Dem. 13 eidem tribuuntur. si seribimus 'ornatum illud grave et assuens' ad vorbum nee respondent inplissimi generis significationibus si 'amplus copiosus assuens gravis ornatus'. de Piderit mira explieatione

tacere licet.

44쪽

Separatim a lieopli rust actum esse de elementorum vi tutibus in in eius libri, qui erat de olomontis, separatim in alio quodam eiusdem operis epi λα oc libro de ora-uoius continuae virtutibus hoc eo minus miriun est, quod idem factum videmus ab Aristotes in artis rhet libro III: capitibus II III, IV agitur de elementis Orationis, agitur etiam de elementorum Virtuto cu*taVεiα, cui accedunt o

iigitur de oration continua eL 14074 19.2R Me quoquo agitur de virtutibus 1 4074 20 ἐλDivicμoc. 11 b21): α-

pqvεiu, 26 6Tκoc, 28: υvTolaia 14084 10 ΠpεΠOV. Virtutes simplicium coniunctorumque Verborum a Thein phrasto definitas enumerare ad unam omnes Vereor ut comtingat corto nec Simplicius verborum nec Cicero M. Horationi Continua virtutes nominat Onim m. Dionysi enim iustu Theophrastus inter Virtutes tractavit cuVTOlatu

VOV VI I9εIIOV. Altera saltem duarum virtutum illariun quare desiderintur in Ciceronis onuinorntione, inpileni habet explicationem Seripsit Cicoro Oratorem eo consilio, ut M. Bruto, Atticorum principi,

sui igitur elocutionis generis inimico, persuaderet IIO ili Vorborum exilitate nec ii extrema loquendi cuVTO altit OSitum PSSE E-nus Oro Attici in . nonne vel periculosum unt Ciceroni, una Suun genus il 1 Enderet, reserre inter ori tionis Virtute eam, quae Atticis illis uni uiniis probaretur, UvTOlatu illituum, cuius laudator si hac occasione exstitisset Cicero, risum moviSset Τ

46쪽

- 45 saltem Verborem virtutes in Theophrasteo opere Separatim tractatas misso e Siniplicii verbis discimus, iam necessuriosequitur alterius quoque et tortia partis virtutes disiunctus misso non magis potest mirum esse, quod Dionysius dicit A etrepiλulapavovetui αὐτὰ χημ diruiu me nim iudice

operis Theophrasto πεpi invi libro ultero imprimis actum est de orationis figuris Hyag. b monstravi, quam copiose de his dictum fuerit - nonne otium practor cetora ad quasdam virtutes orationis faciebant figurae ordinem denique, quem habet DionySius . . mutaro non dubito. quoniam ipse Dionysius in iud de Doni iustum ordinem servavit compositionis genera tractantur post genera clincutionis, ergo iis quoquo, quae do compositione praeminnenda essent, is orat locus. Addo cor spectum cf. Supra pag. 2):

Lib. I. de ratiotiis elementis.

Lib. II de Oratione continuu.

in fine: de orationis continuae virtutibus ἐλληvic ioc, csripst, uno v με δε--st, risu 'or arov). Lib. III do orationis generibus. Lib. IV. do compositione. in no de eo inpositionis virtutibus fibu καλori με su-λοπ9εarce, riflavo' rporo vel similia). Lib. V. de compositionis generibus.

47쪽

Vita.

Natus sui Hugo ab Hannoverae a. h. s. LXVII a. d. V Id. April. patre Augusto, qui ante hos XII annos

acerbo sato mihi ereptus est matre Iohanna e gente Gelaenho1 1ido addictus Suin Vangeli V. Postquam Hiinnoverae per novem annos Lyceum Hsrumentari, maturitatis testimonio instructus vere a. 1885Gottingam, contuli autumno a. 188 Bonnam migravi. doeuoram me V dd. Bechiel Dilthe Fie Goedoko Moyne

Luebberti soneri gregia erga me benevolentia metum est, ut in seminarium regium philol. Bonn reciperer, cuiu Perquater sex menses sui sodalis ordinarius in seminarium historicum isse liberalissimo me recopit exercitationibus ut intereSSem benigne Oneesserant Buoeliolo philologicis et pigraphicis, o te Loeschcke archaeologicis, Meyer palaeographicis, Methc thoodiscis quibus viris omnibus gratiam habe maximam, in primis Mechelori et seneri memoriam grato semper animo colam.

48쪽

Sontentias controversae

Δi Mioc, quod ex insequenti pars aptio irrepsit,

erit sententia.

et L examinoi saepius genuina lectio in L servata post quam in II

IV. Pessime egerunt Aristotelis Politicorum editores L. et interpretes, cum non solum singulas sententias sed etiam totos libros in alium locum transponerent saepissimo se tentiarum On Xuni Aristotelis tropriuin parum intellexerunt aliis locis permultis propter eius pragmatiae originem mutandiu non erat III. Aristotelis Politicorum oditor si iam vel insiloco codicum classem simo I notatam sequitur, pri

49쪽

48 V. Quaecumque homothesis Athonionsibus officiario lus uda fuisse, sed Singuli Thesmothetis. VI Dionysii illic scripta rhetorie hoc ordine Cona posita sunt 1 opist ad Amm. I et liber de comp. 2. oorso oribus antiquis de Lysia, Isocrate, Isaeo de Demostheno, Hyperido, os illo); . do imitation o B; 4 opist aclΡOmp. 5. do iiiiit C; 6. πεpi Δημο θευου pars prior; 7 de Thucydide; η Πε9 Δημοc0εvου pur ultera libelronim, cuius mentio fit in libri do huc initio p. 812 no- qui esse pars illa peris de antiquis oratoribus, scd ostlibor deperditus Πεpi Δημοc0εVOUc. o. Sallustii Historiis continuatas osso Historias o,moli Sisennae nego. VIII. Petron. c. 75 'tamon ad dolicias omina primi domira annos quattuordeein fui V. Buecholor dolet 'somina' et 'domini'. quid si seritioncluni est 'tamon ad semina iΡ- sim annos quattuordecim sui γα. Errant qui putant Albertum Magnum quantumcumque Graecae linguae scientiam habuisse.