Historiae Francorum ab anno Christi 900. ad ann. 1285. scriptores veteres 11; in quibus Glaber Helgaldus Sugerius Abbas M. Rigordus Guillermus Brito Guillermus de Nangis & anonymi alij. Extrema stirpis Carolinae et Capetiorum regum res gestas... expl

발행: 1596년

분량: 562페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

spinam unam coliam unam S. Pbilippi Apostoli, cum vno de hseipsius. De pano ii

neo albo, in quo inuolutus fuit Saluator in praesepio. De purpine0 indumeto ipsi . crux in vale aureo cum gemmis preciosis ornamento posita est ad quantitatem elut facto. Aliae reliquiae praedictis positae habcntur m alio vase aureo. Omnes reliquias

praedictas Christianissimus rex Francoram Henrico Abbati beati Dionysia propria

manu in Parisiis tradidit vi I. ld. Iunb: quas prqdictus Abbas cum gaudio lachrym tum pleno accipiens, regali munificetiae hilaratus psalmos cum orationibus psal Iendo,usq; in dictum venit. Vbi processio monachorum beati Dionysi, albis de pissericis induti, nudis pedibus cum uniuerso clero de populo obuiam occurrit. Et data in eodem loco cum reliquii, benedictione cum hymnis & laudibus,pulsantibus caia iopanis uniuersiis in Ecclesia ter beati Dionysh super corpora sanctoru Martyrum vasis maioribus auro puro dc lapidibus pretiosis tectis cum capite ipsius pretiosissimi

martyris Di nysi,&scapula S. Iohannis Baptistae habentur reconditae. Per omnia benedictus Deus, qui mihi servo suo licet indigno de stagili peccatori fere in leuiolam existenti, diuina pietas videre concellit.

A nno Domini millesimo ducentesimo sexto, pridie Calendas Marth, fuit eclipsis solis particularis hora sexta diei, in x vi. gradu piscium. Sequenti vero menso Iunio pridie Nonas eiusdem obiit Ala regina mater cepe nominati Francorum regis apud Parisium , postea vero sepulta apud Pontiniacum in Burgundia, iuxta patrem tuum Theobalduin Comitem Trecensem&Blelensem, qui praedicta in Ab- 'batiam fundauerat, ut relatu multorum didicimus.

Eodem anno mense Iunio iterum Philippus rex collecto exercitu Pictauia intrauit,audito quod Iohanes rex Angliae apud Rupellam cum exercitu valido appli cuerat. Quo tempore Ludovicus regis Philippi unigenitus Aurelianis aliquantulutem potis aegrotauit, sed per Dei misericordiam cito conualuit. Rex vero Philippus exercitia suum apud Chinonium duxit, dc ciuitatem Pictauis muniuit. Laudunu NMirabellu,de alia quae ibi habebat,positis sufficienter militibus de seruientibus, Pari

sios rediit. Iohannes vero rex Angliae ciuitatem Andegauis cepit & totam dcitru'xit. Vicecomes Toarcensis a fidelitate regis Francorum recedens,regi Angligcon' foederatus cst. Quo audito rex Francorum cum exercitu valido in Pictauiamr uersus est. Et ordinatis aciebus quasi ad pugnandum, rege Angliae apud Toarcum cxistente, terram illius dicti vicecomitis deliruxit. Tandem a festo omnium Sanctorum usq; ad duos annos datis treugis Philippus rex in Franciam, Iohannes veror uersus est in Angliam. Eodem an . mens e Decemb. peccatis hominum exigentibus tanta aquarum tanuminum inundatio facta est, quanta ab hominibus illius temporis nunqua visa vel

audita a praedecessoribus fuerat Parisiis. Tres arcus parui pontis fregit,&quam plures domos ibidem euertit,&infinita damna multis in locis intulit. Qua de causa conuentus beati Dionys; cum Abbate suo Plentico & uniuerso cicio&populo processonem nudis pedibus faciens cum clauo& spinea corona Domini & si 'cratissimo ligno crucis Dominicae, aquis benedixit. Peracta vero benedictione cum multiplici lachrymarum es usione, statim aquae coeperunt diminui. Per omnia be nedictus Deus, qui saluat sperantes in se.

Anno Domini M. CC v ii. Philippus rex collecto exercitu Aquitaniam init tui ,dc terram vicecomitas Toarcensis vastauit, Partenacu cepit,& alias quam plures circum positas munitiones euertit, & quasdam munitas sub custodia mare scalli sat& Guillelmi de rupibus reliquit,rex vero Parisios reuersus est. Sequenti anno,videlicet M. C C v i i i.Odo Parisiis Episcopus obiit iii. Id. Iul. Cui successit Petrus thesaurarius Turonesis. Eo anno marescallus prςdictus & Guil'lcrinusde rupibus collectis fere trecentis militibus vicecomite Toarcensem&Sa uari dii de Maloleone qui cu manu valida terras regis intrauerant,&magnas praedas ducebarit,ex improuiso superuenietes cosecerunt. In qua coiactura capti sunt XL milites Pictauesses&eo at plitis,videlicet Hugo deToarcio frater vicecomais: Hairmericus de Lisianno filius vicecomitis, Portaclea&quam plures alia strenui bellatores , quoru nomina scribere noluimus. Hos omnes Domino rest ri ucotu dixi'

sio, suu

212쪽

sios sub d ligenti custodia captos miserunt. Demum datis treugis a bello quie

uerunt.

Eodem anno quidam Comes Palati nus, qui eorum lingua Lan langa vocabatur, id est, Comes Palath, Philippum Romanum Imperatorem interiacit. . Quo mortuo Otho filius Ducis Saxoniae per industriam de aut horitatem innocentu i apae imperium obtinere nitebatur. Eodem anno Innocentius Papa III. misit legatum in Franciam Gual. tituli Sanctae Mariae in porticu diaconum Cardinalem, iurisperitum, bonis moribus o natum, omnium Ecclesiarum visitatorem diligentissimum, Ecclesiae beati Dionysia xo beneuolum de deuotum. His temporibus Innocctius Papa scripsit regi Francorum Philippo,dcomnibus Principibus regni sui, mandans dc prςcipiens,quod cu magno . exercitu terram Tholosanam de Albigensem dc Cadurcium&partes Narbonensum de Biterrensium,&alias multas adiacentes, sicut viri catholici de fideles lesu Christi inuaderent, de omnes haereticos qui terras illas occupauerant, delerent. Et si in via vel bellando contra illos morte intercipiuntur, idem Papa ex parte Deiec auctoritate Apostolorum Petri de Pauli, de sua , ab omnibus peccatis natiui ratis suae contractis, de quibus consessi fuerint, de poenitentiam non cgerint, absoluit. Regnante Francorum rege Philippo magnanimo Ludovici P0 filio, anno e-αom dem regni xxvira. ab incarnatione Domini M. Ccix. accessi ad Philippum regem Francorum Inchellus de Mediana vir nobilis de fidelis deferens ei querimoniam de eo quod quidam firmauerunt in castrum quoddam in quadam rupe cx- Celsa, Cui nomen erat Duari lie, quod sonat ex Britannico in Latinum, mollis plicasiue super plicam, eo quod sit super sinum maris, vel quia ibi molliter plicatur re-

suxus maris, in Septentrionali latere Britanniae minoris, quae A rino rica dicitur ab antiquo supra mare, unde patebat facilis transitus in maiorem Britanniam, quae nunc Anglia nuncupatur. Munierant enim castrum illud armis, hominibus divi. ctualibus , de machinis bellicis, de recipiebant in eo Anglicos inimicos regni de da- mnificabant circumadiacentem prouinciam. Ad ciusdem ergo Zuchelii instan- Sotiam rex Philippus congregauit exercitum apud Medomam castrum , de micso eum Comite cincti Pauli de praedicto Zuchello exercitu, expugnauit viriliter c

strum de vi cepit, de muniuit suis fidelibus te tradidit dicto Zuchello.

Cum omnes Barones le Episcopi vocati ad hunc exercitum conuenissent apud Medoniam, de misissent ad mandatum regis homines suos prout debebant in expeditionem illam . . . Aurelianen. dc . . . Alcisiodor. Episcopi cum inflitibus si is ad propria sunt reuersi, dicentes se non teneti ire vel mittere in exercitum, nisi quanao rex ipse personaliter proficiscitur. Et cum nullo ad hoc priuilegio se tueri possent, generali consuetudine contra eos faciente, petiit rex ut hoc emendarent. Ipsis autem emendare nolentibus, rex corum legalia confistauit,

G scilicet ea tamen stantum J temporalia quae ab eo nodaliter tenebant, decimas de alia sisi ii tuaria eis in pace dimittens. Ipse enim rex Christianissimus sempertim bat offendere Ecclesiain Dei Sc eius ministros. Ipsis ergo terram de homines regis interdicentibus, de ad Romanam curiam mittentibus, ta in propriis pers

nis accedentibus, domino Papa Innocentio tertio, consuetudines de iura regni nolente instingere, aut in aliquo reuocare, emenda tandem facta de regi soluta Post duos annos recuperauerunt omnia, quae a rege fuerant confiscata.

In diebus illis studium literatum storebat Parisiis, nec legimus tantam aliquando fuisse scholarium frequentiam Athenis vel AEgypti, vclinqua libet parte mundi, quanta locum praedictum studendi gratia incolebat. Quod non solumueo fiebat propter loci illius admirabilem amoenitatem de bonorum omnium superia abundantem assi uentiam ; sed etiam propter libertatem, de specialem praerogatibuam defensionis, quam Philippus rex de pater eius ante ipsum ipsis scholaribus impendebant. Cum itaque in eadem nobilissima ciuitate non modo de triuio & qu drivio, verum de de quaestionibus iuris Canonici 5 Ciuilis, de de ea facultate quae de sanandis corporibus, de sanitatibus conservandis scripta est plena de persecta in

213쪽

ueniretur doctrina. Feruentiori tamen desiderio sacram paginam Sc quaestim es Theologicas docebantur. Fuit igitur in eadem sacra facultate studens quidam es ricus Almaricus nomine, de territorio Carnotensi, villa quae Benadicitur oriundus,qui cum in arte logica peritus ellet, & scholas de arte illa, & de aliis artibus libberalibus diu rex sset, trant tulit se ad sacram paginam excolendam: semper tamen suum per se modum docendi&discendi habuit, de opinionem priuatam S iudi cium quasi sectum&ab aliis separatum. Vnde & in ipsa Theologia ausus est co a stanter asseuerare, quod quilibet Christianus teneatur credere se elle membrum Christi, nec aliquem posse saluari qui hoc non crederet, non minus quam si no cre deret Christum ei se natum M pallum, vel alios fidei articulos; inter quos articulos toipse hoc ipsum audacter audebat dicere annumerandu esset. Cum igitur in hoc ei ab

omnibus catholicis uniuersaliter contradiccretur, de necessitate accessit ad summu Pontificem ; qui audita eius propositione 3c uniuersitatis scholarium contradictione, sententiauit contra ipsum. Rediit ergo Parisios & compelliturab Vniuersitate confiteri ore,quod in contrariu praedictae opinioni siti; sentiret, ore dico,quia corde nunquam dii tensit.Taedio ergo & indignatione affectus, ut dicitur, agrotauit, dc lucto incumbendi decessit in breui,S sepultus est iuxta monasteri u S. Martini de m-pis. Post mortem eius surrexerunt quidam venenosa eius doctrina infecti, qui eo

iubi illius plus quam oportet sapere sapientes ad exsussiandum Christum, de ad cua' andum noui Testamenti sacramenta, nouos id inauditos errores Ninuentioncs 2Θdiabolicas confixerunt. Inter alios eorum errores impudenter astruere nitebantur,quod potestas patris durauit quandiu viguit lex Mosaica. Et quia scriptum est: Nouis superuenientibus abiicientur vetera, postquam Christus venit, aboleveriai tomnia Testamenti veteris sacramenta, & viguit noua lex usque ad illud tempus. lnlaoc ergo tempore dicebant Testamenti noui facramenta finem habere & tempus sincti Spiritus incepisse. quo dicebat conscitionem, baptismum, eucharilitam & lia sine quibus salus haberi no potest,locum de cetero non habere, sed viau lucna Ptantum pergratiam Spiritus sancti interius stre actu aliquo exteriori inspiratam s.cluari poste citaritatis virtutem sic ampliabant, ut id quod alias peccatum cilci, si in virtute fieret Charitatis, dicerent iam non eis e peccatum. Vnde&stupra Je adulic 30 Tia & alias corporis voluptates in charitatis nomine committebant. Mulicribuscu n quibus peccabant & simplicibus quos decipiebant impunitatem peccati prismittentes, Domitium tantum Kodo bonum de non iustum praedicantes. Fama huiusmodi peruenit occulte ad viros venerabiles Petrum Parisiensem Episeopu S tratrem Gari mina regis Philippi consiliartu,qui misso clam magi stro Rad. de Nemu cio clerico, diligenter inquiri fecerunt huius sectae viros. Idem Rad articulosus&astutus ec vete catholicus siemissus, imitabili modo fingebat se esse de si sta eos umcum ad singulos veniebat , de illi reuelabant ei secreta sua tanqua suae sectae participi ut putabant. Et ita huius sectς plures sacerdotes,clerici & laici ac mulieres diutius i. ateres prout Domino placuit,tandem detecti, de capti, & Parisios adducti,&in Concilio ibi de congregato conuicti &condemnati,& ab ordinibus in quibus erant, di gradati, traditi luet ut curiae Philippi regis,qui tanqua rex Christiam Ili mu SI catholicus vocatis apparitoribus fecit omnes cremari, & cremati sunt Parisiis extra porta in loco qui nuncupat ut Campellus. Mulieribus aute de aliis simplicibus qui per in torcs corrupti fuerant & decepti,pepercerunt. Praedictu autem haeresiarclia Ainalbricii, quia plane c5stitit sectam illam ab eo originem habuisse,licetin pace Ecclesiae,

ut putabatur, sepultus fuisset, ab uniuersis Concilio etiam post mortem excommu- mcatus fuit&condemnatus,&a coemiterio sacro eiectus, olla ac cinis cius per sterquilinia sunt ilisperia. Benedictus Deus per omnia.

In diebus illis legebantur Parisis libelli quidam ab Aristotese ut dicebantur. 5. s

positi,qui docebam metaphysicam delati nouo a Constantinopoli,&a G scomi Tinum translati, ani quoniam non solum prςdictae haeres sentcntiis subtilibus occ dionem praebebant, imo&aliis nondum inuentis praebere poterat, iussi sunt omnes comburi, de sub poena excommunicationis cautum est in codem Concilio, ne quis .co, de cetero iaribere egerepraesumeret, vel quocunque modo habere,

post

214쪽

Posthaec Comes Guido Alverni multis multas iniuriaxirrogabat, mulisq; de eius intolerantia ad aures Philippi regis magnanimi querimoniae, qui correptus a rege per literas de per nuncios increpatus, non destitit a saeuis actibus, immo in Dei Ecclesiam manum iniiciens, quoddam regale monasterium violenter destruxit S Episcopum Claromontensem cepit. Quod cum audisset rex qui hanc sibi virtutem

quasi innata consuetudine specialiter approprians, ut Ecclesiarum iniurias nunquam dimitteret impunitas congregato exercitu. Anno ab incarnatione Domini M. ccx. Innocentius Papa III. contra volvatatem Philippi regisFrancorum, de contradicentibus pro maxima parte Romanis,so imo & multis de magnatibus imperij non assentientibus coronauit Rona ς Impera , torein Othonem filium Ducis Saxoniae ; cuius pater, scilicet Dux Saxoniae de cri. ia mine laese maiestatis conuictus a Frederico Imperatore & uniuerso Baronum imis

perh iudicio damnatus, & a ducatu in perpetuum fuerat eiectus. Exegit tamen Pa pa ab eo in ipsa coronatione iusiurandum de patrimonio de iure beati Petri in domniter ei de Ecclesiae Romanae in pace dimittendo, de cotra quoslibet defendendo. Recepto ita , iureiurando,& instrumentis publicis super hoc consectis, de imperiali charactere confirmatis, eodem die quo coronam suscepit contra iuramentum temere veniens, significauit ripase non posse ei dimittere castra quae ab antece ribus suis aliquibus temporibus fuerant possessa. Propter hoc, &propter quasdam zo expeti sis q uas Romani ab Imperatore ex debito petebant, te propter quasdam ii iurias quas Romanis Theutonici irrogabant, orta fuit inter eos discordia, εc conflixerunt Romani cum eis de multi de Theutonicis occisi sunt, de plurimum damnificati, adeo ut cum de damnis sibi resarciendis agere' ostea Imperator eum Romanis diceret se in illo bello mille centum equos amisisse, praeter homines occisos &alia damna. Rediens inde Imperator sicut dudum in animo conceperat, occupauis castra & munitiones quae erant iuris beati Petri aqua pendens, Radicosonum, Sanctum Quircum, Montemnasconis,&sere totam Romaniam. Et inde transiens in Apuliam, oppugnauit terram Frederici filij Henrici Imperatoris, & cepit ciuitates multas de castella in regno Apuliae, quod totum est de patrimonio de seudo3o beati Petri. Missis itaque nuntiis & legationibus cum nullo modo veli et Impe

rator ea quae occupauerat, resignare, imo de Romipetas faciebat a suis vispilionibus, quos in castris posuerat, spoliari. Dominus Papa communicato fratrum conis silio, excommunicationis in ipsum sententiam promulgavit. Et cum nec resipi. scere voluisset, immo magis ac magis res Ecclesiae occuparet, de iter Romipet rum impediret, cum crescente contumacia crescere debeat Fc poena, abs bluit Pa- pa omnes subditos eius ab ipsius fidelitate, sub interminatione anathematis inhibens,ne quis eum haberet vel nominaret eum Imperatorem. Et ita recesserunt ab

eo Landegravius Thuringiae,& Mogutinus Archiepiscopus,& Treuerensis Arelii episcopus, Dux Austriae, de Rex Boemiae,&multi alu tam seculares quana Ecclesia. o sticae personae. Anno igitur ab incarnatione Domini M. c c x r. iidem Barones Alemanniaei mediante consilio Philippi regis Franciae, elegerunt Frederi cum situm Henrici I mperatoris rogantes Papam, ut electionem eius confirmaret. Qui licet hoc bene vcllet, tamen dii simulauit, quia Romana Ecclesia semper grauitatem obseruare,&noua non nisi cum difficultate dc maturitate concedere consueuit,& quiat progeniem illam non amabat. Idem itaque Fredericus de consilio regis Franco rum vocatus a Baronibus nauigio venit Romam, & honorifice receptus est a summo Pontifice de a Romanis. Inde discedens per mare venit Ianuam, & ibidem cum maximo gaudio de honore receptus adiuuante Bonifacio marchione Monso tis ferrati de ciuibus Papiensibus, & Cremonensibus, de fere omnibus ciuitatibus Lombardiae, de praecipue Estcnen. Martione transiuit per Coma transuit Alpes. α intrauit Alemanniam & venit Constancia. Digna res memoria, quod om nis qui intendit Ecclesiam Dei deprimere, in breui deiicitur. Eodem die venturus erat Otho in eandem ciuitatem, S iam praemiserat famulos suos de coquos qui iam cibos Parauerant, nec distabant a ciuitate per tres leugas, quando F dericus cum

215쪽

L X. militibus intrauit, quem Otho cum C C. militibus eius aduentum sciens seqius batur. Sed Frederico rccepto clauia est Othoni ianua,S ipse cusuis viliter est repulsus. Et dicunt,quod si Fredericus moram secillet per tres horas, nunquam intrasset Alemanniam. Otho itaq; a Constanciis cum vituperio sic cxpulsus, accessit Bris c. 1 quo α quiaTheutonici ciues illius oppidi contumeliis & iniuriis assiciebant, decorufilias de uxores conlius rabant, non minori dedecore quam a Constaticus cst propulsus. Fredericus autem tam ab ipsis,quam ab aliis Imperiu garonibus cum gaudiota honorificentia est receptus.

Eodem anno celebratum est colloquium inter eundem Fredeticum de Philippum magnanimum regem Francorum apud Vallem coloris, Metensi Episcopo iomediante. Cui tamen no interfuit ipse rex,sed Ludovicus filius eius primogenitus. cum magnatibus regni dc percusserunt foedus inter se, de renouauerunt amicitias Perpetuas, sicut fuerant inter corum praedecesssores. Anno eodem Philippus rex magnanimus totum in circuitu circumsepsit a parte australi usque ad Sequanam fluuium ex utraque parte maximam terrae amplitudinem infra murorum ambitum concludens, de possessiones agrorum 8c vino rum , compellens in terras illas Ec vineas ad aediscandum in cis nouas domos habitatoribus locarent, vel ipsim et nouas ibidem domos constituerent, ut tota ciuitas vi que ad muros plena domibus videretur. Sed de alias ciuitates, oppida e municipia regni muris 3c turribus inexpugnabilibus muniuit. Mira de laudanda x iustitia Principis, licet de iure scripto post et propter publicum regni commodum in alieno iando muros erigere dc sos lata, ipse tamen iuri praeferens ςquitatem, damna sua quae per hoc hominea incurrebant,de fisco proprio compensabat. Eodem anno rex quidam Sarracenias qui dicebatur Mummi linus, quod lingua eorum sonat regum rex, collecto exercitu infinito Paganorum, aggielsus finis Hispaniae, Ac locutus cst in magna superbia contra Christianos, de obtulit cis bes luna : qui pugnauerunt cum eo in fide de nomine Iesu Christi, de vicerunt cum, ecfere Omnes quicum eo crant, occiderunt. Ipse autem victus de confusus & su-re solus ad propria est reuersus. Huic bello interfuerunt multi boni de fortes viride regno Franciae, de rex Arragoniae, miles probissimus, qui in signum victoriae lan soceam de vexillum ipsius Mummi lini Romam misit, quae adhuc in Eccles.i be ri Petti in loco eminenti polita, fauorem de misericordiam Christi, qua suos ibCet paucos, reipectu hostium, in praedicto bello victores fecit, in perpetuum re-

Anno ab incarnatione Domini millesimo, ducentesmo, duodecimo, re-rnante ut . . . Christianissimo rege Francorum Philippo magnanimo, filio fit elissimi regis Ludovici Pij. Reginaldus de Domino Martino Comes Boloniae diruit quandam fortericiam nouam, quam Philippus Beluacensis Episcopus cognarus regis erexerat in pago Beluacensi pro eo quod videbatur polle damna facere M.

Comitiis Clari montis, quae erat cognata eiusdem Comitis. Propter quod idem . Episcopus diruit quandam aliam munitiunculam fundatam de nouo adiisto C amite in soleste de Halmes. Vnde orta est discordia inter ipsum Comitem ex una parte de praedictima Episcopum de nepotcs suos filios Roberti Comitis ex altera. Et cum idem Comes Boloniae suspectus eii et regi, non propter hanc guerram tantum, sed quia castrum quodda inexpugnabile, quod More tonium vocatur in con- 'sinio minoris Britanniae Sc Neu striae situm muniuerat victualibus do hominibus armatis: de quia nuncios suos in regni & Regis praeiudicium ad Othonem Imperatorem, de ad Regem Angliae Iollan nem millece dicebatur, petiit rex ab eo, ut ei traderet munitiones, quas cum ei contra ius de consuetudinem patriae denegas 'set, rex congregato cxercitu accessit ad praedictum castrum, quod tam naturali si tu quam artificiali opere inexpugnabile videbatur, de ipsum praeter spem infra triduum expugnauit, de quarto die per vim cepit. Et castro suis fidelibus munito direxit inde acies in partcs Boloniae. Comes vero videns Regis sortitudi- m, cui resiliere non poterat, totum Comitatum doloniae, de omnia castella

dimisit

216쪽

dimisit Ludouieo Philippi regis primogenito, de quo id totum isodaliter tenebat

Rex autem cum occupasset totum Moretonii Comitatum,&Comitatum domit Martini, Comitatum Albe mariae,insulam bonam, Doni fontem, dc omnia cis appendentia,quae omnia idem Comes tam dono,quam regi ς patientia pollidebat. Et ' sic Comes a toto regno recedens, accessit ad Comite in Barri cognatum suum de mansit apud eum. In eodem Comite multa erant laudabilia, de plura laudi contra ria: Ecclesias Dei deprimebat, unde de fere semper excommunicatus crat. Pauperes. orphano , viduas depauperaba vicinos suos nobiles persequebatur odio,& coarum municipia, impetrata regis licentia,qui cum multum solebat diligere destrue ro bat:&ricet uxorem haberet nobilistimam, cuius gratia Comitatum Boloniae obtinebat , de cuius filia nupta erat domino Philippi regis filio, spretis eius amplexibus

cum aliis mulieribus scortabatur, c concubinas publice circumducebat. Cum igitur excommunicatus esset, transtulit se ad excommunicatos ,& conscederatus est

Othoni imperatori & Iohanni regi Anglorum, quorum uterq; ab ore summi Pontificis excommunicatus erat: Otho pro eo quod patrimonium beati Petri occupabat; loliannes eo quod stephanum sanctae opinionis virum Cantuariensem Archi-pra sulem a summo Pontifice consecratum, ad suam cathedram accedere non sis nebat,imo omnes Episcopos a regno suo iecerat 5c omnes res Ecclesiarum & clericorum S monachorum nigrorum Sc etiam alborum beneficia sico applicue-Σo rat, A in usus proprios conuerterat iam per septennium. Idem autem sanctus

Archirxsul S alii Episcopi a Philippo rege liberaliter recepti in regno Franciae

exulabant.

Ante tamen quam Comes confoederatus esset dictis regibus 'nistis nuntiis instanter petebat restitutionem terr x suae S castrorum. Rex autem osse rebat ei restitutione, si vellet stare iudicio regalis aulae S baronum regni. At ipse ab lute petens restitutionem,iudicium repellebat. Et quia rex non nisi cum conditione volebat eum restituere, transtulit se, ut diximus, primo ad Othonem, de post per Flandriam ad Iohannem regem & foedus cum utroque percussit. Eodem anno, conuocauit Philippus rex Concilium in ciuitate suemonen iii 3o crastino Dominic Palmarum, cui interfuerunt omnes proceres regni, &dux Bra bantiae, cui ibidem rex Philippus desponsavit Mariam filiam stam iuuenculam relictam Philippi Comitis Nemultu, quam idem dux statim prius octabas instantis Palch et solemniter duxit in uxorem. ibidem igitur tractatum fuit de transfretando in Angliam 5 placuit sermo ille baronibus uniuersis, de spoponderunt auxilium,S quod etiam personaliter transi celarent cum ipso. Solus autem Comes Flandriaea errandus suum regi negauit auxilium,nisi prius ei redderet duo castella, videlicet

sanctiim Automarum & Ariam, quae Ludovicus regis primogenitus tenebat: rex vero obtulit ei cambium ad aestimationem iust. im corundem castrorum. Ferrandus autem hac accepti latione non reccpta recellit, quia iam, ut post apparuit, Q consideratus erat regi lohanni Comite Boloniae mediante.

Anno itaque ab incarnatione Domini M. CCXlII. nauigio ad eundem iii Augi iam iam peracto Philippus rex magnanimus recepit in gratiam Ysanaburgem uxorem suam, it in regis Danorum, aqua iam per annos xv i. dc amplius dissenserat. Et facta est laetitia magna in populo: quia in ipso rege nihil aliud culpa dignum nueniebatur, nisi hoc solum quod dictae uxori sitae carnis de itum subtrahebat, li-

cet ei omnia necessaria alia honorifice ministraret. Vnde A ipsa in ipsus stati imrecepta, metito gavisi sunt niuersi, qui prius illam in ea distensione tantae virtuti contrariam esse dolebant. Eodem anno factum est bellum in Liguria, in territorio Cremonensi: cum c-so nim anno praecedemi secundo Papienses ciues producerent Frederi cum Roma norum electum usque Cremonam, Mediolanitae positis insidiis pugnauerunt cum eis iuxta Laudam ciuitatem nouam fundatam 1 s. annis clapsis a Frederico Imperatore magno,auo illius Frederici: sed non sunt ausi aggredi eos, tum esset praesenscii eri pse Fredericus Unde ecipso apud Cremona relicto,cum ia redirent Papiam.

prodierat de latibulis Mediolanixae, & adorti sunt eos ex improuiso. Vnde tam ipsi

217쪽

Papianm, quam Cremonenses conceperunt rancorem & odium immortalem eontra Mediolanitas; sed vindictam distulerunt, quousque opportunitas se offerret. Mediolanitae vero, qui immortali odio semper persecuti sunt totum genus Fie-derici magni, qui eos de bello conficiens olim Papianis auxiliantibus, omnes eorum turres explanauerat, non expectauerunt ultionem sibi in serri; immo exercitii magno congregato aggressi sunt fines Cremoncnsium: sed & Cremonenses eductis copiis multo minoribus, iureiurando interposito firmauerunt, ut si congressus fiet et, nullus eorum vacaret praedae siue homini capiendo, sed agmine conferto Sindissoluto hostium cuneos penetrarent. Cum autem esset dies sanctus Pentecostes, supplicauerunt Cremonenses, ut propter diem sanctum differretur pugnae imusque in crastinum saltem. Quod cum negaretur eis a Mediolanensibus, qui semper dies sanctos odio consueuerunt habere &haereticos cosovere,&maxime quia timebant,ne vires eorum illo interuallo, licet breuissimo augeretur, congressi sunt ei Papiani sicut proposuerant, & breuiter triumpharunt de eis. Item Mediolanitae non multo tempore post viribus recollectis intrauerunt sines Papianorum, S obsederunt castrum quoddam in territorio Papianorum. Pa. piam autem eductis copiis aggressi sunt eos. Et licet iidem Mediolani ad retardaim dum impetum eorum, ignem domibus d castris imposuissent, ipsi tamen per in dios ignes cum furore transeuntes, pugnauerunt cum eis, & eos ab obsidione penitus fugauerunt, multos ex eis interficientes & multos capientes, papiliones &o- τ' nania utensilia quae erant in castris demum post victoriam rapientes :& sic bis eodem anno victi sunt Mediolanitae, Domino vindicante in eis variarum haeresium crimen,&fauovem illicitum, quem ipsi contra Dei voluntatem Othoni deposito impendebant. Eodem anno venit rex Philippus magnanimus cum immenso exercitu Bolo.

niam, S: ibi per dies aliquot naves suas & homines de diuersis partibus venientes expectans transiuit usque Grauatingas villam opulcntam in finibus Flandriae sui et mare Anglicum sitam,ad quam tota classis eius secuta est eum. Ibi ex condicto debebat Comes Ferrandus venire ad regem,& ei satisfacere de omnibus iniuriis, qui in hoc sicut in aliis fidem non seruans, per diem integrum expectatus nec venit, Ionec in aliquo latisfecit: licet ad eius petitionem dies ille ad satisfaciendum de Omnibus retroactis ei a rege assignatus fuisset. Communicato itaque baronibus consilio, qui de Francia,de Aquitania, & de omni prouincia regi i conuenerant, rex Philippus magnanimus dimisso proposito eundi in Angliam, cum uniuerso exercitu suo diuertit in Flandriam, te cepit Casellum,Ypram,& totam terram usq; Blugias.Classis autem sua quam Grauaringis dimiserat, secuta est cum per mare usque in portum famosissimum qui dicitur Dam, distantem a Brugiis duobus milliaribus tantum. Facta ergo voluntate sua de Brugiis, prosectus est ad oppidum opulentissimum, cui nomen est Gandauum, dimissis ibi paucis militibus 5 sitellitibus, adcustodiam nauium. Propos tum enim eius erat Candauo acquisito in Angliam trans

fretare.

Dum autem esset rex in obsidione Gandavi, venerunt de Anglia Reginaldus Comes Boloniae,& Guillermus Comes Saleberiensis , qui cognominatus est Longa spada, Hugo de Boues,& multi alii; quibus occurrit Ferrandus Comes cum In-

langomis & Bloetinis Se Flandrensbus, utpote qui bene praenouerant eorum aduentum r&ita subito in nauibus cursoriis irruentes, occupauerunt naues nostras

quae dispersae erant per littora ; quia portus licet esset mirae amplitudinis cascapere

non poterant,cum cssent numero mille septingentae, & abduxerunt omnes naues extra portum inuentas,dc in crastino obsederunt portum &villam. nos autem prout potuimus,muniuimus portum,naues & villam. Quo audito rex dimissa obsidio- sone Gandaui reuersus est cum exercitu ad obsessos, & sbluit obsidionem, de fugauit eos usque ad naves suas, multis occisis di submersis usque sere duo millia,& multos probos & strenuos captos abduxit,& cum victoria Dam reuertens . tota regione in circuitu incendio commendata, residuas naues fecit victualibus de aliis rebus euacuari, de igne immisso uniuersas naues illas ta villam totam in cinerem redegit. Et

218쪽

lterum prosectus est Gandauum: receptis obsidibus de Gandauo Ypra,prugis, In sula dc Duaco,in Franciam est reuersus: de retinens in manu sua insulam, Duacum de Calestum obiides suos et Ebsolutos remisit Gandaui vero, V prae,ic Brug. obsides

per triginta millibus marcaru argenti in pace reddidit: Intulam vero propter mali tiam inhabitantium in ea tanditus euertit,Casellum iemi dirutum dereliquit, Du-ucum in manu sua retinens.

Causi quae Philippum regem magnanimum mouerat ad hoc, ut vellet in Angli.

am transfretare, fuit, ut Ericopos, qui diu a sedibus suis eiecti in regi o suo exula. bant, suis Ecclesiis restitue et, ut diuinum seruitium quod iam per septennium inio tota Anglia cessauerat, faceret renouari,&vtipsum regem Iohannem, qui nepotem suum Arturum occiderat qui oc plurimos paruulos obsides suspenderat .de flagitia innumerabilia perpetrauerat,vel poenae condigni; subiiceret,vel a regno pror-1us expellens, secundum agnominis tui interpretationem omnino efficcret sine terra. Vt id ipse Iohannes rex haec omnia metuens, dam praedicta agerentur, compo: :it cum clero, millis nuntiis ad suminum Pontificem, qui Panuulsum subdiaconum situm in Angliam mittens, pacem inter regem de clerum ut potuit reformauit. Quae quidem compositio quantum ad restitutionem possessi num Eccle. se de cleri valuit: sed quantum ad ablatorum resartionem nullatenus cst seruata, licet ipse iuramento se astrinxerit ad utrumque. αO Eiusdem anni, scilicet ab incarnatione Domini M. Ccxiii. quadragesima sequenti, Iohannes rex Angliae, qui cognominatus cst sine tetra transfictauit de Anglia in Aquitaniam, se applicuit Rupellae in Pictauia cum magno exercitu, & non

multo post recociliatus cst Comiti Augi Comiti Marchiae, Gaufrido de Lisignan, Saliis proceribus Aquitanicis, qui prius fauebant regi Franciae Philippo magnanimo, &percussit scelus cum eis: quorum fretus auxilio transiuit perterritorium Piet lue tale, S venit in Andegaviam. dc occupauit quaedam municipia, scilicet castrum quod vocatur Beκum forte, Vldonem Audenesium,ac alia quaedam, de ciuibtatem Andegavorum starentissimam. Quadam etiam die,missis curioribus cum immensa multitudine militum colis o gerunt praedam trans Ligerim iuxta Namnetum ciuitatem; ad quos repellendos ponte transito rii litauit incaute cum paucis militibus Robertus primogenitus Roberii Comitis Drocarum cognati Philippi regis magnanimi,&captus est ab eis, cicum coali x iiii milites Franci genae. In diebus illi; Petrus filius praedicti Comitis Drocarum duxerat in uxorcin Gliam Guidonis de Toartio sororem uterinam Arturi ex parte matris suae Ducissae

Britanniae de ita cum eadem acceperat a Philippo rege magnanimo in totum Ducatum Britanniae minoris; qui vocato exercitu militum Britanni praestabat auxilium Ludovico primogenito regis Philippi magnanimi, qui cum militibus a patre. suo ua partes illas missus morabatur Linone, confinia illa ab impetu Iohannis regis o di Pictauentium protegens det defensans. . Elienordis autem soror eiusdem Arturi primogenita filia causti si quondam

eiusdem At moricae Ducis fratris loliannis regis, de quo nunc agimus,primogeniti tenebatur capta ab ipso Iohanne de incarcerata in Anglia,qui verens percam amittere regni rura, eam matrimonium contrahere cum aliquo non sinebat. Et sicannis xvi i i. clapsi postquam eam ceperat sub arcta custodia conseruabat. Eodem anno. Gaufridus Sylvane tensis Episcopus sentiens se tam aetate , quam corpulentia ponderosa in sum cientem oneri quod iam per x x x. annos portauerat, impetrata a summo Pontifice, sicut in iure cautu est. liccntia, renuntiauit Episcop, tui de transtulit se ad monachos Laroli loci Cisterciensis ordinis cui successit frateri o Garinus,qui cu frater professus Hospitalis Hierosolymitani, regis Philippi magii,

nimi specialit caconsiliarius ei nectus in aula regia propter prudentia Scincsiparabile consilii virtute,& alias animi dotes multiformes ita laudabiliter se habebat, quod quali sccudus a rege,negotia rcgni inculpate tractabar, c Ecclesiaria tu ne cellitudines tanqua vir literatus ad plenu nihilominus omni studio procurabat, libertates de priuilegia car u modis omnibus,quasi sub chlamyde coletuatas indenes.sicut olim

219쪽

legimus de beato Fabiano qui cum esset clarus in palatio, militem Christi subabs

conso chlamydas tegebat, ut Christianis opportunius subueniret,& eorum animos confortaret, ne delicerent in tormentis. 'Eodem tempore Gaufridus vir sanctissimus Meldensis Episcopus, Episcopatuis militer renuntians, in monasterio sancti Victoris Parisiis, diuinae contemplationis esse arctius macipauit,qui inter alia sinctitatis opera, quibus viriliter insistebat, aliastinentiam admirabilem Et cunctis inauditam seculis obseruabat: omni anno in quadragesima &in aduentu Domini ter tantum in septimana cibum, potum vero nunquam sumere, consueuit; in aliis vero temporibus comedebat & bibebat, sed raro, 5 talia, quae sua amaritudine &insipiditate vix aliquis hominum dignaretur is gustare Cui successsit V Villelmus cantor Parisienss : de ita suerunt tres fratres uterini simul Episcopi&sibi contemporanei Stephanus Noviomensis, Petrus Parisiei sis,& Guillerinus Meldensis, filii Galteri quondam Franciae Camerarii, fratres Gabreri iunioris viri satis virtute laudabilis & in palatio resis praeclari. Eodem anno,videlicet ab incarnatione Domini M. CCXIII. in praecedente Septembri commissurii fuit mirabile proelium in terra Albigensuim. Quinquennio enim latriclapso, cum viri venerabiles P. Senonensis, R. Rothom agi risis. Rob. inaiocensis Iord. Lexoviensis, Raginaldus Carnotensis,&alii infiniti Episcopi de personae aliae Ecclesiasticae, Odo Dux Burgundiae, Herutus Comes Nivemeriti tam ulti alii barones, milites, & populi infiniti de regno Francorum diuino zelo suo α. lcens, & peccatorum remissione a summo Pontifice cis assuentissime indulta pro-Nocati, cruce in pectore signati in pari cs illas ad debellandam haeresim,quam AP stolus in epistola ad Timotheum praedixerat in sine seculorum sutura,detestanici a

nuptias, S carnem comedi prohibentem, & alia fidei catholicae contraria, quae in eadςm epistola plenius exprimuntur: quae ibidem plenius Quam maxime nulluli Πs,e, in ac ad arcas lotiem ciuitatem accedentes, in breui cam debellassent, c-nus iis ab ea omnibus indigenis Δ: vicinis, qui illuc propter loci munitionc demul- tis locis confugerant cx condicto nudis, sola vita comite, pudendis tantum velatis, saper quendam Posticum exeuntibus. Barones repatriare volentes, omni clero Ad Wniuersitate catholicorum assentiente inuocatasancti Spiritus gratia, electus fuit Symon Comes Motis fortis ut praeesset exercitui Christianorii,&uniuersae illite.

rae; qui priuat comodum utilitati publicae anteponcs, po On J de bella Dei gratan-

tergerenda suscipiens, debellauit ciuitates &castella,& omnes haereticos & eorum fautores saeua morte interire coegit, & multa bella gessit, Λ multas victorias non sine miraculo consecutus est: sed ad ultimum rex Atragonum, Comes sancti Fgidii. α Comes Furii, Scalii infiniti obsederunt cum in castro quod Murcitum vocatur. Ille autem cum non haberet nisi ducentos dico. milites, & circiter quingentos si ellites equites, & peregrinos pedites fere septingentos inermes, missa audita, o gratia sancti Spiritus inuocata exierunt de castro,& pugnauerunt cum eis,ec ipsum regem Arragoniam occiderunt,&de exercitu x v ii. millia percusserunt, o diuina CO gratia protegente, de omni numero suo non perdiderunt die illo nisi octo taci-

una peregrinos, nec fuit a seculis auditum bellum, quod maiori miraculo ascribi debeat, quam illud. Iste Symon propter virtutem admirabilem in partibus illis Comes fortis vocabatur, qui cum esset in bellis strenuissimus omni tamcn die inius im& horas canonicas omnes audiebat, semper sub armis,semper in periculo sp in pro Dei seruitio patria sic se agebat milite in hac peregrinationis via, ut demum se videat ciuem in patria Ecclesiae triumphantis.

Anno ab incarnatione Domini M. ccxiii I. Iohannes rex civitatem Ande- s ogauis, quam occupauerat, muro ex utraque parte usque ad Medianam fluuium circumuallare coepit:&cum in breui obtinuisset municipia supra dicta,arridentes o tuna praesum iis auxilio Aquitanoru &lhctauensium posse de facili residuum te rae recuperare,obsedit castruo uod Runes monachi nunc unatur. Castrum illud ae-

220쪽

i integrae fidei,& in bellis probato ob tuitionem itineris,quo itur ab Andegauaci

ustate Namnetum: quia ante qua rupes illa munita erat, transibant vispilliones pecvigerim fluuium, te qu'dam cathro inexpugnabili ex altera parte amnis Ligeris si- , quo .l voca ur Rupes fortis. Et erat casti u illud pagani, qui cognominatuscit doRupe forti militis probatissimi, sed rapinis P spoliis vicinorum tincti l spoliabant omne, pec itatam illam publicam iter agentes, de omnes agricolas infestabat. Facta itaque obsidione erectis petrariis de aliis machinis bollicis coepit rex loliarines castrum mirabiliter expugnare. Obselli autem non minus strenue se delendebant; inter quorum probitates illud quod ibidem contigit, reticere non pollum ; Qui in dam de obsidione consueueran; venire ad follas parma pratenta,quam quidam ta-n ulus atrie ipsum portabat, noli manuali quidem parina, sed immensa, quales inubsidion bus deferri solent. Sub ea igitur tuto latens & propius deambulans da umificabat obse isos,quia arcubal illatius erat, de aditus explorabat, te sic quotidio faciebat. Quida ergo arcubalistarius de castro indignatus, quadam die noua fraude admirabili de inter hostes non culpanda usus es tu uxta idem dolus an virtus quis in hoste requirat. Fecit itaque que adam funiculum subtilem & sortem tantae longitud nis,quod posset attingere ad cuin quem praediximus, alligauitque caput s 'iculi 4 aad rello petitiato,altero capite adia aerente clauo cuidain iuxta illum. Emi sit ergo quadrellii in de arcubalista; quadrellus emitsus cum cordella stetit firmiter o inpara ι. Ille autem qui de calico quadrellum emiserat, traxit ad se funiculum , d cum parmam de famulum qui in parmam tenebat, qui prolapsus eii in follatum cum parina, de ille arcu ballitatius remansit super oram fossati ,&patriit sine omnii

munimine ais omnes ictas quadrellorum, de ita interiit cuiainulo tuo. Propior hoc iratus rex Iohannes erexit furcas in conspectu obselibris,de minatus est ei, sub quodam iuramento, nisi se ad eius dederint voluntatem. illi vero se dedere nullo modo volucrunt, sed se viriliter defendentes lilliinuolunt obsidionem per tres septima nas, S valde damnis cauerunt exercitum regis, dc de maioribus occiderunt ipsian, Capellanum regis dimicante fdum incaute J deambularet iuxta muros, de quendam magni nominis virum Lemoviceiis pagi . . cognomine Le Bou de multos alio ,. & ipsum paganu de Rupe forti,qui cum se sentiret vulneratu, reuerius t tas Liget lux. in domu tuam fingens se vulneratum non esse, sed infirmitate alia grauacum, in ira Paucos dies obiens, inuentus est in duobus locis sit corporis lethaliter vulneratus.

In diebus illis Ludovicus primogenitus regis Philippi magnanimi patre tuo per

confinia Fladtiae de Viromandiae cum militibus diuersa vicissim municipia visitante,&asi hostium incursibus defensante, congrcgauit exercitum apud castrum Κinonis quod a Caio quondam dapi tero Arturi regis, qui ipsum fundauerat, nomen accepit. Mouit ergo de Linone cum exercitu suo ut praedictis succurreret obsellis:

ec cum iam distarct a loco quantum exercitus viro die poteli procedere Iohannes rex eius aduentum in crastino futurum non sustinens, omnibus petrariis,mans

n lis,papilionibus de aliis belli utensilibus dimissis, de praedae expolitis, per vada Ligeris nauigio, de modis quibus potuit fugiens, parte suorum non modica submersa de dum fugeret interdi cta,equitauit die illa x v ii i. milliaria , nec postea ausus es haccedere ad locum quo audiret ipsum Ludovicum esse, vcl venturum et se. Lud uicus itaq; ipsum intelligens sic fugisse, diuertit ad munitiones praedictas, quas lo-hanes rex occupauerat,dc eas recuperauit in breui, de castellum de Bello forte sunditus euertit, de mirauit in manu valida terram vicecomitis Toartii,dc oppida opulent illi ara deuastauit, 'c castrum de Moncontor per vim captum solo adaequauit,M

ciuitatem Andegauim quam Iohannes rex ceperat, de muris circumsepserat recuperauit, de muros eius omnes destruxit.

so Hanc victoria Ludovici iecuta est modico tempore interiecto victoria Philippi regis: ita quod infra unius mensis spatiis filius in Pictauia de rege Angliae de Pictonibus sine conflictipater in Flandria de Othone de Flandrensibus bello quidem ditia

sicili sed victorioso, protecti dextra summi regis glorioso certamine triumpharunt. Pauci spoliea elapsis diebus aegrotauit Henricus marescallus Franciae, in partibus illis: vir per omnia laudabili, in militia, de timens Deum ; qui post dies aliquoa

SEARCH

MENU NAVIGATION