장음표시 사용
521쪽
tam, quod versus vibem Ianuam cognominatam superbam, quae patebat quasi in ianuis dirigerent gressus suos. Erat enim in terra Rostilionis sita, siub dominio regis
Maioricarum, sed ipsum a longo tempore contemnentes ciues Putro de Artego nia adhaetebant. Vt autem Francorum exercitum versus suam ciuitatem accedere cognouerunt, portas litas claudentes,&totis viribus ut eisdem posset resistere parati sunt. Rex vero Francorum illuc perueniens cum suo exercitu, statim iussit a Lsultus fieri. Sed illi de ciuitate super muros in defensionibus sitis exilientes & se ea
die viriliter defenderunt, quod parum aut nihil penitus amiserunt. Crastina autem die Francis ad conflictum redeuntibus, cum Milet multum debilitata ciuitas, cito ues ad regem Franciae nuntios mittentes, treugas usque in triduum petierunt, fingentes se velle ad inuicem de reddenda ciuitate consilium habituros. Et interim dum cessarent Gallici a conflictu, ipsi in cininentiori loco ciuitatis super turrim alutissimam maioris Ecelesiae ignem accenderunt, sperantes quod Petrus de Artagonia,qui non longe in montibus aderat, viso igne ad eorum succursum de subsidium
adueniret. Sed fraude corum percepta, rex Eranciae iteratos insultus ad ciuitatem fieri imperauit. Et legatus Romanae Ecclesiae gentem absioluens Francogenam, ut memini parcerent admonuit, sὸd eos tanquam hostes sidci Christian. ae, utpote excommunicatos & contemptores praeceptorum sanctae matris Ecclesae trucidarent. Tunc equitum aciebus ad bellum circum quaque ciuitatem dispositis, te io utentes & pedites ad muros urbis accedentes inuitis hostibus, qui sie quantum poterant defendebant, facto impetu porta, fregerunt,&sita permirros scalis appotitis ascenderunt. Mox in urbem reliquus intrans excrcitus hones passim trucidant nulli aetati vel sexui parcentes. Populus autem ciuitatis timore porterritus ad maiorem fugit Ecclesiam, putans loci reuerentia aut fortitudine ibi mortis periculum euitare. Sed quia sanctae matris Ecclesiae reministro tum eius praeceptum conteinpleram damna o ci impio praebentes auxilium, ipsis nec loci sanctitas suffragium contulit, aut sortitudo potuit praeualere. Nam portas Ecclesiae confringentes Gallici, omnes ab sique misericordia tam mares quam foeminas. Senex tamen
armiger Batardus de Rossilione dictus, qui turrim monasterii cum quibusdam a-so his ascenderat, ad voluntatem regis Franciae se reddens mortis dispendium meruit obtinere. Sic ergo stultus & in spiens populus, qui se super baculum arundineum conquassiandum cito Petrum de Artagonia innuebat sua supelbia & insipientia
deletus, ac ciuitas eorum destructa,qui humilitate indemnes poterant conteruarui uomodo exercitus Francorum. montes Pyrenaeos a cenaeis altiquas villa, cepit.
DE s τ R v c T A igitur ciuitate Ianua rex Franciae Philippus cum suo exercitu
versus montes Pyrenaeos tendens iter, consilium pollutauit, quomodo siccu-ΑL diu, Ec commodius posset dissicultates montium decorum graues introitus penetrare. Sunt e nilii tantae altitudinis, ut pene coelos videantur attingere, & maxime
passum Eclusat, per quem patebat introitus, sic munierant Arragones doliis arena repletis, a grossis lapidibus, quod nulla multitudo gelatium per eundem locum
pollet ascendere, quin cito repelleretur, aut mortis periculum sustineret. Erant& super montes iuxta praedictum pallunt Arragonii praestolantes in suis tentoriis de poterant Francorum exercitum intueri, & credebant quod vellent de deberent Franci genae per loca eadem pertransire. Sed accedens ad regem Franciae praedictus armiger Batardus nomine, qui captus apud Ianuam fuerat,significauit eidem, quod loca cognouerat non longe a praedicto passu Eclusae di tantia, per 'so quae posset secure suae gentis exercitus transmeare, & se eos per illa, si vellet. fideliter conducturos. Cuius verbis rcx fidem adhibens , de consilio baronum suorum iussit in convalle montium castra metari exercitum , ut super cos praeoculis habentes Arragonii de monte putarenti quod per passum quem obseruabant ascendere niterentur. Ipte autem rex acceptis secum quamplurimis militibusti seruicnt: bus armatis,clam cgrediutur de exercitu cum Batardo; de peruenie ca
522쪽
161 GESTA PHILIPPI R. FRANCIAE
ad locum quem Batardus docuerat per miliare ab exercitu non distantε ipse prα-uio per molem arduum spinis & sentibus repletum,& quasi nulli incognitum cum graui poena & labore maximo ascendesiit. Et sic tandem cum difficultate maxima per locum eundem, quod videbatur impossibile, non sinegrandi hostium admiratione palitatim illaesius totus exercitus pertransiuit.Videntesque Arragonii qui passem Eclusae obseruabant, ex aduerso, quod non sperabant, Gallicos ascendisse, si tim relictis Pampilionibus suis, fugae praesidium assum plerunt. Franci vero castra
eorum protinus diripientes,de in montis cacumine sua figentes tentoria, cum m gna ciborum ti potus penuria per dies tres propter laborem quem in ascensu motium sustinuerant, quieuerunt. Pausato igitur ibidem Francorum exercitu suis praecepit rex gentibus, ut versus villam quandam, quam Petram latam cognominnant, equitarent.Cum autem ante villam suus stetistet exercitus, ses villae quae eoΩdem a longe venire conspexerat, portas suas mox fecit claudere, fingens quod vel- Iet se contra eos modis omnibus Gefensare. Et quia Petrus de Arragonia in villaad-
esse dicebatur, Philippus rex Franciae iussit, consilio suorum, figi tentoria, proponens in crastinc illam toto gentis suae conamine facere impugnari. Sed illi de villa
metuentes eius potentiam,quam videbant numero gentis praeualidam,cum nocte
quieuisset Francorum exercitus sublatis omnibus quae habebant & serre poterant, per deuersus hortos apposito in villa prius igne nocte media aufugerunt. Ignem v ro de castris sitis Franci percipientes,& protinus armati illuc currentes, igne extim incto,villam quam vacuam defensoribus inuenerunt, in pote statem sui domini regis Franciae redegerunt. Interim Philippus regis Franciae primogenitus ad quandam villam cognominatam Figeriam cum gente sua accedens, gentes villae secit tam criter impugnare, quod non valentes Francorum impetum sustinere, ad voluntatem illius se redderent, di ad regem Franciae patrem ipsius apud Latam petram P sitis in sua voluntate corporibus aduenirent. De obsidione Geranda ciuitatis.
TTA Qv E Petra lata & Figeria captis de nonnullis aliis villis in deditionem rec I ptis rex Franciae versus Gerodam regni Arragoniae urbem fortissimam, quae non 3
longe aberat,iussit exercitum equitare. Quo properantes, quum ad quendam nu- uiolum peruenisset, qui inter eos&ciuitatem discurrebat, non potuerunt ulterius M. pertransire,sed oportuit illos super littus siuuioli expectato triduo remanere. Crescebat etenim pluuiarum tempore mirabili di dilatabatur: quod N tunc fecerat,sed ce llante pluuia satis cito vadabilem se praestabat. Interea dum Franci fluuiolum pertransire parant,Gerondenses de sua ciuitare viso eorum exercitu,burgum ciui- ratis suae,ne Francis fieret in commodum de sibi in ruinam, incenderunt,& se ac vγbem suam ad defendendu toto conamine de Gallici s parauerunt. Sela Franci transvadato praedicto fluuiolo ad urbem Gerondensem accedentes, positis circumquaque tentoriis eam totam in circuitu obsederunt. Assilientes ergo multis diebus ci- uitatem,parum aut nihil prosecerunt, quia urbs erat fortissima, de gens urbis super muros constituta se sagittis degrossis lapidibus peroptime defendebant. Habebant enim quendam capitaneum Remondum de Cerdona militem Comitis Furi, dc Renγondi Rogeri cuiusdam militis in Francorum exercitu militantis consanguineum, qui ipsosad repellendum de sustinendum aduersariorum impetus mirabilibter animabat. Ad ipsum autem in ci uitate ibant ,& cum eo loquebatur multotiens Comes praedictus & Remo ndus Rogeli,scut quidam asserunt :sed si bona pro rege Franciae&eiussente locuti sunt, a pluribus ignoratur. Videns vero rex Franci si
contra ciues assultus incassum seri, propter murorum urbis fortitudinem,pra par
ri iussit ingenium, per quod possent muri ciuitatis suffodi&dirui. Quod opus cum fuisset sagaciter adimpletum, &fossores ingenium per longum subterra spatium
iam transmisissent,quidam ex civibus de muris hoc percipientes, nocte quadam dourbe egressi combusserunt ingenium, de magistrum qui illud fecerat suffocarunt. Propter quod iratus rex Franciae.iuraste dicitur, quod obsidionem non dimitteret,
donec vi vel deditione ciuitas caperetur. Sed dum obsessam sic tenebat ciuitatem,
523쪽
putans ciues,quod ad ipsos victualia venire non poterant, fame perimen ,magnum totius sui exercitus patitur detrimentum: nam tantam aestus molestiam Sc quarundam muscarum importunitatem sustinebant, quod passim pcr exercitum morie.
bantur homine Ze iumenta: tantusque foetor ex equorum cadaueribus mortuo.
rum per aera as endebat, quod vix ianus aliquis in eodem loco eodem tempore poterat permanere. Petrus etiam de Arrasonia latens in insidiis, eos qui ad portum Rosarum pro victualibus exercitui asportandis ibant Ec reuertebantur s,pe damnificabat in pluribus, si contigisset quod conductum peroptimum non haberent. Erat autem per quatuor leugas distans ab exercitu Francorum dictus portus, s . Vbi classis tegis Franciae existens toto exercitu necessaria ministrabat. De morte Pari de Arragonia o deditione et bu Gerendae.
DUM igitur sic sederet Francorum exercitus ad urbis Gerondensis obsidium
in cero vigiliae assiimptionis beatae Mariae accid:t,quod Petrus de Artagonia cum quadringentis equitibus de duobus millibus peditum armatis in insidiis po neret ur, putans in mane Francorum victu alia de portu Rosarum ad exercitum venientia depraedari. Sed piissima virgo Maria , quae suos famulos ubique protegit de defendit, gentem Francorum, quae vigiliam suae allumptionis deuote celebrauerat, non est permissa hoc quod ipse conceperat adimpleri. Nam a quodam gar-αo cione in insidiis posito visus de perceptus , Radulpho de Nigella Franciae constabulario, St Iohanni de Hardi Curiae mares callo adesse cum uia gente in latebris
nuntiatur.Qui protinus assumentes secum Comitem Marchiae, Δ quingentos equites armatos,in aurora Petro 3c suis,qui latebant in insidiis, occurrerunt. Petrus
vero ipsos venire percipiens, quia pauci ad suorum numerum videbantur, via damnum sui ipsius, vel potius mortis dispendium eosdem inuadere felli nauit.Tunc econtrario Fraci probrose de audaciter venietes,in ipsos toto virtutis suae conamine irruerunt, consertoque proelio fit acre bellum ex utraque parte. Sed Francis praeualentibus Artagones 1 igere compulsi sunt. Quos aliquantulum insequentes Gallici, de ipsis tam equites quam pedites centum pronos in terram mortuos de-yo iecerunt, S multo plures fugientium insequendo lethaliter vulnerarunt. Petrus etiam ad mortem vulneratus turpiter aufugit, de de dictis vulneribus satis cito postea ,Francis ignorantibus, cxpirauit. Cumque reuertisset ad sua tentoria gens Francorum, inuentum est de suis nisi duos solummodo cecidisse; pro quo laetaniates Sc exultantes, hoc regi suo cum gaudio narrauerunt. Rex vero pro illorum viactoria Dominum de beatam virginem eius matrem collaudas, de hoc tamen quod . Petrus euaserat, tristis fuit, gnorans quod letli aliter fuisset sauciatus. Postea dum cui es Gerondenses per spatium duorum mensium de amplius obsessi vietualibustinis gerent, Cinnes Fuxi dc Remondus Rogeri qui in exercitu, sicut dictum est,superius militabant, statum urbis non ignorantes, loqui cum rege Franciae accesse. 4o runt. Suggeliserunt denique eidem dicentes, quod si bonum sibi videretur ad ciuitatem accederent, de de reddenda ciuitate modis omnibus,quibus possent cum ciuibus do canitaneo loquerentur. Rex autem super hoc habens consilium de assensa baronum tuorum dc legiti .ad ciues praedicto, Comitem dc militem destinauit. Ad quos cum in urbe accessissent, de mandata regia eisdem declarassem;ipsi inter se de liberato consilio mandauerunt regi Francinin hunc modum. Dent ut nobis indu
ciae siue treuge, quousque domino regi nostro Petro de Arragonia significare pocsimus,utrum nobis suum praestabit auxilium de succursum. Quod si fecerit sciatis
cuia ipsum tanquam dominum nostrum charis limum sustinemus, de villam ito stram totis viribus quantum poterimus defendemus: snautem nobis succurrere so noluerit vel non pollit, urbem sumus parati reddere, vita nostra de rebus omnibus nobis saluis cum octo dicrum spatio exeundi. Quo illis rege Franciae, de suoru baronum consilio,concedente, ipsi statim per suos nuntios Petri domini sui regis in teritum agnoscentes, sed lioc Francis minimcintimantes, urbem sicut spoponde rant, reddiderunt, de de eaaeum rebus suis pacifice recesserunt: tantaque ibidem
victualium penuria inuenta est, quod, sicut apparuit,nis pax suillis tam cito prolo
524쪽
cuta,&hinc inde inter partes composita, ciues in breui fame defecissent. Propter quod patenter ollenditur, aut regem Franciae sutile proditum, aut Furi Comitem& Remondum Rogeri simplices & deceptos, qui bene statum ciuiu in minime ad
De reditu Phidippi regu ex Arraram ct eius obitu. I GietvR post deditionem urbis Gerondensis, re 3 Franciae candem reparari Ecin forciari praecipiens; postquam illa gentibus,armis ac victualibus satis sui scienter munierat, redire proposuit, propter instatem hyemem i ta partibus Tholosanis, Et in quorundam nescio coii lilio in damnum sui ipsius &ge: is suae periculum, maiori parti nauigii quod in portu rosarum habuerat,dedit licentiam redeundi.Cumque recessissent quam pi ures 'aleae, gens Rosarum A: de conlinio naues& arma assumcntes in magna multitudine, partem naujgii quam in portu Rosarum Francircliquerant protinus inuaserunt,consertoque proelio multos de familia resis Fra ciae occidentes,damna eidem quam plurima intulerunt. Ibidem ab Artagoniis captus fuit classis Amiralius Ingetranus de Balliolio miles egrcgius;&alius quidam in armis strenuis limus Aubertus de longa valle intcrfectus, qui supra Atragones vlt rius quam dcbuit pertransiuit. I stum Aubertum, ut tradunt aliqui, cum potuisset eidem in instanti luccurrisse, occidere permisit Ioannes de Hardi curia Fractaem tescallus. Vidcntes et go gentes regis Franciae, quod ibidem diu non valerent subsistere,combultis sui; et ius garnitionibus, de Ingerrano de Balliolio milite redempto in villa portus Rotarum ignem apponcntes protinus recesserunt. Et dum rex Franciae dc eius exercitus redire inciperent, tantam pluuiarum molestiam perpessi sunt, quod vix prae mollitie terrae pollent aut pedibus aut in equis incedere, vel pro- Apter aquarum decursus in suis papilionibus habitare. Rex vero Philippus propter aeris intemperiem, infirmitatem tunc incurrens, equitare non potuit, sed ipsum morbo aggravante portare oportuit in lectica.Transeuntes igitur per passum EUuse, montes Pyrenios ab Artagoniis,qui super montes stabant in latebris, multum infestati damna quam plurima receperunt. Nam si aliquando videbant paucos ab exercitu clongari, statim in ipsos irruentes rapiebant quicquid poterant,&incon' istinenti ad sua. soricruias fugiebant. Tandem cum magno labore usque Perpet-gniacum veniens Francorum exercitus, cum rex Philippus grauiter infirmaretur, testamentum tuum, ut bonum decuit Christianum ordinauit,&in breui postea, 'perceptis ecclesiasticis lacramentis,proh dolori expirauit. Cuius obitus digne promeritis flendus, barones & milites totius regni Franciae quam plurimum contrist
uit. Nam eius ad probitatem de die in diem tendens animus, sic ibi per dilectionem coniunxerat corda corum, quod miro dilectionis affectu ipsium venerari incipact& amare. Fleuit eum quasi inco solabiliter uxor sua regina Matia, quae super omnes ipsum diligens,vix potuit per annos plurimos consolationis remedium a quoquam recipere vel habere. Exequiis ergo regis Philippi cxpletis,& ossibus per excocti nem a carne seiunctis, carnem quidem & viscera apud Narbonam in maiori Ecclesia sepelientes, cum redissent Parisios barones de praelati, ossa apud sanctum Di nysium cum honore praecipuo iuxta patrem suu Ludovicum regem sanctissimum tumularunt. Sed antcquam suillent ibidem sepulturae tradita, magna dissensio inter monachos dicti loci & fratres ordinis Praedicatorum Parisiis fuit orta. Nam rex o
Philippus defuncti regis Philippi filius de regni successor ad petitionem cuiusdam
fratris de ordinet praedicto concesserat improuisus cor patris sui fratribus, ut ipsum Parisiis in suo monasterio sepelirent. Petctibus ergo ipsum cor monachis & dicentibus, quod ex quo clegerat rex Philippus apud ipsos in suo monasterio sepeliri, ito debere alibi cor reponi: rex flecti non potuit, immo auctoritate regia praeualenta insepultum est Parisius apud fratres. De quo postea fuit determinatum Parisis perplures magistros theologos,quod neque rex, neq; monachi dare, neq; fratres praedicti pollent illud cor regi mi absque dispensationea. duntaxat summi Pontificis retinere. FI I S.
525쪽
sciati auctor tare nanciscitur. n. 3 o. Fravortim equum furtia utim GIιν ignorans Gnae, ues. io Asbauia a LMAa eo extructa, quomori appella-
Acharon Syria via a Galli, capta qMando fuerat.
Aelia Chri anoriam Utis ora ne instructa fuerit
Aliancon arx Francia. 26G. 3 o. ab exercitu Francico occupatur a d.
526쪽
dis pa Romanus de pace regni Sicilia Azec
in carcere usu retenIm. 48 . 3 . cons Ducem
co oneas feriar in exorta. isi. 2 . altercatiosuper corde Phitina regas Francia, mur monachos
cs elencos Parisiensera so . o Amicilia Imperatoris Romani caeretis Ga Basem, interuentu Leonispraegran dono missima
Aulio regni ci Normanniad uiso. 88. o.
Ansem Gari indensi propria lancea perfossin L
ι olim Andreas visione clerici Antiochoo AG obsaeone sani iasigna Gignora beatorum ma trium patefecit 'o Aquila insigne Othonis. Triderio a rege Franciae mittiturpost fictoriam 38o. IAquarum mundatione ponsem parisii, infringenu. hominum peccarorum eatissa explis caseunt roc. so uasa a maris an fortiora Diamne' 3or. io Aquitania principeπ tbris regi Ludis mosiluis rem promisierunt deuotissime 3 3. o Archema apud Turcos quid stat , ta earum isas
Cardinali Romano acceperunt, corio
527쪽
B siti an a Regina Gasi e G Archiepsivo
528쪽
num. 66.3o. ιnter philippum regem Francia Uri r cum Anglia regem de dote Magaritas roris eius restituendia qtia certis coniurion bus ei pacta erat. 139.ro. Murem. 333. o. seliam n Male. 3s'. io. be tam Philippi regis France Philippo Comite Funiens ver comitatu ι romandi . i69. o. seliam rex Hisnus mei rguud a inferi pro Merrare Ecclesiis .i a. sci
529쪽
. fide tacendia vinafere totam Franciam starunt. 81.3 o. caris Anglom. 3sc. o. crides coo. Cora rorum inproruinciis Aturicem
Cares, regis Sirilia prima acies as ossariis G
1 -- Aia a Gnocia Imperium tenuit. 3.32.
Carolinprinceps Satire quomori in Franciam venerit. 493. Io. Carolis regis Danorum Νι- superbiam Oscoporum compescis, ta domae,. ras. ro. Carolin rex Sicitia, quomodo ad Au detatis contra regem Arragon a venerat. 497. o. Carolus rex Normannia fitiam suam Rotalioni erigano Christia facto uxorem aut.3as. 3o. Carolus plex, Francorum rex. iliaem. Carolus rex Sicitia insem Mess. os dri P
trus Arragonia rex a Papia Romano excommmmcatur. 96. Io
mitis Thia ani exercitum an expeditionem v
neris. 48a. so. ea a speilationis fis Philippo rege Francorum, quo processu uisa solita. 3 .io. causa, quare PLAppin rex Francia de rora Francis Iu las extremanauerit . qui, 2 quo et Iic .so. caussa expedisionem Damasio ,-- pia orti quae iss.2o Ca,su retis Franeia tram retiana, ine ut ais .
C. Gὰρ Ilia an omnium; cae quarum rerum red-
530쪽
missi M osse sura Libanum superant. Is i. - . Christiano m acies au Damasium quomodo instrui fuerit. is i so. eorum corpora a Sido nem in terris transi Gnis ιxhumaras eh tur. 436. io. eorum exercitus Caesaream Phthppi appulit; c, quanao. iso. o. Ch mauus e Melim crucis signo aduerso Turcas pro scι- r. 89.2o. Chrs antis exercitus Lredo retrosis Francia recessu ex cypro taporiam T amista occupauιι. 418. ao. iam coma a Turcas Uti 'tam mediam pariuntur 89 io Christicola a paganis iniusta patiuntur. 323. 3 o. in Syria visci micos restaurant 2792 C si passio nos satiar: Inuassat iis dimnat. 28 o. 3 o. Ch m leprositim a monacho auestus iecta ad cultis esse crea Itira non Iu 77.r Cibaria ta Gestiat is meastris Chrisianorum auDamasium deficere incipiunt Is . 3 occipere us ordo monachoram ex An, opsistis
transitella. 3 4. I o. erus opulentia de raptas.