Meditata concordia Protestantium cum Catholicis in una confessione fidei, ex S. Scriptura desumpta. Quam in comitiis electoralibus S.R.I. anno 1658 ab utraque partium, hinc atque inde, gemino exemplari vulgatam, nunc operâ & studio subconciliavit P.

발행: 1662년

분량: 141페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

11쪽

eleliam &si vestrae d enique Ecclesiae, in haci Conses

sione, ex utriusque partis stoluntate concipienda, labor deprehenditur, si tanta veritatis vis ac pondus est, ut Doctorum Pastorumque vestrorum conscientia obniti, nec potuit, nec debuit. Si denique tam ae

quis haec Confessio defertur legibus, ut quidquid ex

clara disertaque Scriptura, excluso omni hominum Verbo, juxta veteris probataeque omnibus Ecclesiae sensum, adjectum fuerit, hoc nequaquam repudi andum existimemus: profecto qui tam aequas con cordiae unitatisque Ecesesiarum conditiones repudiaverit, is & privatae & publicae salutis contemptor jure erit existimandus. Quod cua nemine vestrum, qui quidem sapientem Christianoque dignam ho- mine mentem sortitus fuerit, exspectare possim:quin etiam tantiim mihi a vestra aequitate studioque divini honoris polliceri ausim ; ut multos huic operae meae fautores adjutoresque accessuros sperem, quod illo suo conatu, nihil magnis Regibus Principibus . que dignius, nihil ad communem salutem utilius, nihil ad immortalem nominis gloriam illustrius cogitare queant, ac perficere. LManifestus hic exitus a controversiis hoc tempore de Religione, tanta terrarum, & animarum clade

susceptis, aperitur. Ut enim apertissima Catholicae fidei veritas pateat uni versis,arma cetera pro defensione ponimus omnia,& juxta Protestantium atque Ecclesiae illo ium postulata ac rincipia, ex solo Verbo Dei scripto, in proposita utriusque partis Confessione, progredimur, atque ad oculum demonstramus, Catholicos ex sola Scriptura S. suos abunde articulos claris, expressisque probare verbis, dc quidquid sua Confessione Protestantes adjecerunt, ex S. iisdem literis, nihil ossicere; adeoque teneri illOS,

etiam

12쪽

um .

etiam juxta professionem propriam , ad nostras parteS, veritateque, a qua male divulsi sunt, reverti Qua in re Serenitatum Uegrar.judicia non defugimus. Neque di sticile illis futurum est, juxta leges e iam religionis propriae, si ad S.Scripturae contormi- ratem singula exigant, hujus proposita: Confessionis inconcussam, & solaribus quodammodo illustratam radiis veritatem agnoscere, nullo alio ad hanc causam arbitro postulato. Verumtamen,quia neque vestrarum Universitatum ac Doctorum judicia aversamur, imo deposcimus, ac si etiamnum restitent,&neque subscribant, neque contradicant,tanquam adversarios veritatis, D ei ac verae religionis hostes, patriae ac tot innocentium, qui se iis credunt, animarum proditores, jure Proclamamus, & cum bonis omnibus detestamur: nin C omnes communis salutis cupidi, desiderantes- , que, ut in visceribus charitatis JesuChristi,&unitatis fidei nos rursum in Rom. Imperio, atque adeo in Europa, si fieri possit, universa complectamur, Ser. .

Vestras supplici hac obtestatione convenimus, utque quilibet Doctores, atque Academia pisibi subjectas, vel ad subscriptionem Confessionis hujus, vel ad emendationem ejusdem, siquid erroris contineat; idque juxta professionem reformationis suae,ex solo apertoque Verbo Dei somni hominum verbo submoto) impellat: & nisi ex praescripta illud formula

Praestent,tanquam erroris magistros,&pertinaciter veritati divinae obi uctantes, sua ab Ecclesia proscribant, si cum errantibus errare, & pereuntibus aeter num interire noluerint. 'Quam detestabilem infelicitatem , cum sanum neminem inter Protestantium Doctores, ne dicam Principes, adit urum sperem, habebimus, ut voveo

13쪽

ac spero, rem hac via expeditam, & promptam religionis inter optimos quosque concordiam, neque enim pervicaces quoslibet huc adduci posse exilii- mandum est Qui tamen contradixerint, magis suume o rem prodituri sunt. . I. Enim conabuntur,aci verius resormationis principia,ὰ claro & obvio S. Scripturae sensu, quem tota ante Lutherii in possedit Ecclesia, per ratiocinationes hominum deflectere. . r. Alii ad Patres volent recurrere, quando de sola Scriptura agendum est, praepostera semper ageadi via, ut aliquod, quo subterfugi aut diverticulum reperiant; cum tamen ita tuant ipsosPatres ex S. Scriptura iudicandos esse. .Qua vertigine, pro sui defen

sione, quid potest tuepius xpperirie. 3. Alii syllogisinis fallacibus maleq; ductis conse

quentiis pugnare volent. Sed irrito labore ac inutili fatigatione lectoris; cum certum sit, non posse conet: clutiones de fide, nisi ex S. duci Scxiptura. quae si in Controversis articulis, pro Catholicis, Sc clarior &copiosior habeatur, manifestum est, ipsas etiam ex S. Scriptura consequentias,pro Catholicis futuras esse, Quisquis igitur Scriptura clara L expressa vicit, Vicit & rationis consequentia. :4. Alii ad interpretationes & similium locorum collationes ita se conferent, ut in aliqua saltum impingant vitia, quae in Trach. r, a me fusius exposita sunt. Verum intelligent, prete ter solam analogiam

veteris fidei dogmarumque Ecclesiae juxta quam ex S, literis praesentem Confestionem proposui

nihil esse, cui sine discrimine erroris tuto niti pos.

sint. Qui tamen, per regulas rectae interpxetationiS, suam cum S. litetis consorinitatem probare potae vrit,hunc libenter audiemus. Supervacuus tamen hi G

i pilus

14쪽

i di

a γν

AD DD. PROTESTANTES

ipsius labor futurus est,cum Scriptura illa, ad quam. velut normam certissimam sua expendet, nobis sola possit sufficere, quod clarissima apertissimaque esse deseat, in qua ultimo fidelis tuta possit conscientia acquiescere, ut quae doctrinam illam, de qua sententiam pronuntiat, velut conformem sibi debeat continere. b.

1. Alii denique discursibqs in speciem honestis,implebunt volumina integra, dissicultates levi pede

transilient,fingent,aut certe jam dudu causa adver sariorum figmenta in Catholicos producent; ut vesdeclinent objectos sibi,nec superabiles exS.Scriptura scopulos,vel certe alib lectorem divertant, & averitatis cognitione abducant. Hi perversorum conatus erunt,quos responso nullo, nisi forte censura brevi, ad cautelam proborum dignabimur. Quibus tamen inter syncerae mentis homines satisfaci iam nondu fuerit,hi siquid adversusDbtendent, paucis Scripturae verbis Confessioni nostrae pro sua Parte aPPOuriS, rem totam conficient; atque in ceteris, quibus invincibili pondere argumentorum premuntur, sese impares esse agnoscent. Verum his amicis disceptatoribus illud cordi esse velim, ut U- niversi talis alicujus,velEcclesiae, aut congregationis certae,fuique Principis autoritate muniti prodeant. Non enim contra quemvis privati ingenii sensusque venditatorem nobis calamum sit mere integrum est,

qui totius Ecclesiae Catholicae judicium exponimu Opponimusque, damnaturi vel apicem minimum. qui illi ad versabitur Sei Ecclesiam Ecclesiae componemus, ara secus acturos responso juditabimus indignos. Confessionem itaque Protestantium, quae ino ublicis Comitiis vulgata est,in oculis ac praesentia -a ictam veligionis do Imperii, dignam censuimus. quae

15쪽

quae in aestimatione ac censu illorum haberentur scriptorum, quibus Protestantes inprimis niterentur, suamque toti Imperio mentem proderent.

Sed quandoquidem inter Doctores Pastoresque

Protestantium multos 4 Confessione veritatis deterrere poteritiortunarum quibus in praesenti statu fruuntur jactura, aequum erit, ut Protestantium Princites omnibus Veritatem libere ex S. Scriptura professuris, aequam compensationem bonorum in

aliis possessionibus, sive opibus deferant, ne rectὸ agendo iniquam jacturam patiantur.

Hac tamen in causa, si aversi a veritate Ptineipes, quod sperandum non est mnus aequi futuri sint, Deus ex liberalitate Catholicorum Procerum imperterrit4 Veritatem professis amanter providebit. Quos defuturos non sperem, donec pleroiaque alios ad saniorem mentem, salutemque revocatos, in unum

Christi ovile eolligamus. Quod Deus opt. Max. Imperio Ecclesiaeque Christianae tribuat, ne per tot sectas erroresque impia divisa. illa denique calamitate opprimaturiqua Orientis Ecclesia per haereses d1ssipata, miset E interiit. Utinam multi expenderent, quibus occasionibus illae per Imperium, sueciam, Daniam, Hollandiam , Angliam, haereses natae sint, quas ubique turbas dederint, quamque breve in exitium fautores suos ab fraxerint, profectis majori cura ae studio ad pristinam Ecclesiae unitatem adspirarenti Repeto, Utinamsaperent, is intellige rent, ct novissima providerent lSummis Impetit Electoribus, a quorum subditis huius olimi dissensionis in fide, per Imperium vicinasque regiones pestis sparsa est, maximὸ haec proposita esse cupior ut ex illo rursum fonte salus maner, ex quo malὰ infecto labes manavit. Imperialium vero urbium Proceres huic facillim d consensioni manus porrigent, quae ' egregio illud etiam publicae privataeque salutis bono factutae sunt, arcti ssime hoc inprimis vinculo con tra vim omnem suo jungendae capiti, pristinamque adversus insidiatores omnes libertatem desensimae. Et si me paucis his urbis monitorem audierint, olim intelligene, quanto illud temporali bono suo, quanto aeternae salutis commodo praestiterint.

16쪽

COPIA SUPPLICATIONIS,

QUAM AMORE CONCILIANDAE

tura l

PER GERMANIAM

n MLI PARS UTRAQUE,

HINC CATHOLICORUM; INDE PRO-

3uoὸ P restantium, concepit simul, & obtulit

it xς IN COMITIIS ELECTORALI Bus

Nunc rursum iii Comitiis Imperialibua pr a- ι AuousTI ssIMI , SERENISSIMI , GRArIOs I ssI M I &e. DD. UppLici Vos demissaque veneratione amore salutis pacisque omnium , patriaeque ac Rom. Imperii bono incitati, ccedimus, obnixis qua hoc precibus contendimus, ut in rebus ad fidem spectantibus, illa in violate tenere liceat, quae claris explicatisque S. Scriptura nobis verbis et proponit, & per tot retro saecula, in primaeva Patrum anti-ia quorum Ecclesia,in communi ob loque sensu accepta,usuque. longo firmata sunt. Tum vero, ne novitiis, privatique sensusE Docto tibus illa fiat interprerandi libertas, quae proprio omnia judicio ac voluntate definit, Scripturasque divinas pro arbitra, tu paltim admittit, partim rejicit. Quare antiqua Germaniearnationis, Romanique Imperii,concordia magnopere perturbatur. con 'lentiarum quies tollitur, animorum diffidentia aliis

17쪽

Catholi brum se Protestantium

Quod quam periculosis hisce temporibus sit necessatium, quibus praeter alia distramina, juratus Christianorum hostis

et urca nobis incumbit, nesuo non intelligit. Quanquam omnem infelicitatem reliquam longe vincat,tot animarum christianatum interitus, qui ex hac Ecclesiae regnique Dei dissipatione

nascitur, cum unus Dem, unum Bapti ma, una Ecclesia, una Fides

sit, siue qua impossibile e placere Deo.

Quocirca non ramum ad Vos, Maximi Principes, se/pro tvestra etiam pace ac saluce, demissa hac supplicatione accedimus; spe summa freti, nos minime in ejusdem odi postulatione repellendos, quae res gravissimas, hoc est, anim atum nostrarum, totiusque Rom. Imp. praesentem aeternamque salutem complectitur. Praesertim cum luimnae injuriae sit, quod s. Scripturam in claro illo, quo a Deo est tradira, sensu, a veteri Ecclesia, primisque Patribus,ex ore Apostolorum accepta & intellecta, nos minimὰ usurpare patiantur. e i Haec quandoquidem DD.tVV. singulatim proponenda esse duximus, ut iiitelligerent, in quibus articulis s. Scriptura nobis, vel subtrahatur, vel evertatur, tantisque facilius malis,dcabusibus Doctorum, possint c urrere; hic per capita, ac particulatim, hanc solam doctiinam,& quantum licuit brevissime apta verba Scriptura: s. tanquam vocem ac testificationem divini Spiritus, adducere placuit. Sperantes fore , ut tam Protestantium, quam Romanorum Ecclesia, Verbum Dei in communi sensu acceptare minim Et ravetur: nisi a propria illi semperque usurpata professione , hi a sua quoque religione deficiant. Illud veto speciatim ad conscientiarum nostrarum , hac in re quietem demisse postulamus. I. Ut Pastoribus ac Doctoribus omnibus,tam Ecclesiarum, quam universitatum imperetur; ne eorum quisquam Verbum Dei, privata sua opinione ac doctrina, ab antiqua communique primo tum Patram sententia, quam ab are Apostolorum tradendam nobis hauserunt, detorquere conetur, II. Ne Scripturae S. interpretatio, per aliam scripturam toletetur: nisi simul constet, atque in fallibili ex S. Literis demonis stlatione evincatur, locum qui ad expositionem assumitur, huc a Spiritu S. illa definitione sensus destinatum esse. Λlias secura in illo conscientia acquiescere non possumus, praesertim si antiquae hucusque 2 cclisiae diversus sensu. fueIit. . - III. He

18쪽

ntium in hostis

tistianai patione una Fides divinae veritat 1s , ac lectuctores populi babeaqtur & declaren-

tur.

Interea his proicit a murorim o quidem . quod si quid in

hisce articulis minus conforme vel bo Dei insertum videatur: nos illud solum, juxta clarum Scripturae senium, proponi atque intelligi pollulemus , parati, sicubi aberratum esset, corre- Gionem aequam admittere. secundo, quod etiam si in tanta multitudine sed Rctoiu in Ger notum simus incogniti: nihilominus universe, praesentis aerem eque salutis desiderio, etiam tacentes, O rem usu ut unum Pastorem, & ovile unum liceat im-

ossicio haec cura a Deo impolita est, non audiamur, neque ad propriae communisque salutis bonum promoveamur,jure uni- etsi, coram ultimo sup xemoque Iudicis trihunali, in conlpectu orbis totius, nus male desertCS eisse, conqueremus. Quo at nostrisque Superioribus avertat ille;qui humano generi redimendo missus a caelesti Patre in hunc mundum venit Iesus Christus. Amen. -

huim supplicatio;etis origina, o

um divina miseratione & providentia multis Protestan-gotium cita enim viiivecte, qui se Evangeli eos, aut etiani Reformatos appellant , nuncupamus caperiantur oculi ad eriorem , in quo versantur, Sc ad veritatem, salutemque quam deside iant : intelligansque verbum Dei scriς tum, ad quod specioso hactenus titu lo, auctores Doctoresque Religionis tuae provocarunt. adeo illas, quas tuentur, partes destituere; ut quos fidei suae in Ciγnfessionibus vulgatis proposuerunt articulosilios principio quidem nonnullis s. Scripturae dictis furaxire viderentur: at denique s. Litteras accuratius per adversa

19쪽

Catholieorum, protestantium advertas veterem Ecclesiae doctrinam, stabiliant. Im3 veto sue denique imbecillitaris recidisse comperti sint, ut qui bil nisi clatum disertumque Dei verbum iu suis se Confessicinibus proponere jactaretu; fiunc demum provocati ab adversariis centies, ut vel unicum suae Confessionis articulum, illa, qua Ro-nfanae Ecclesiaedoctrinam manifeste evertit, parte, sacrae Scrip tutae verbis mim me dubiis controversisque exponant, idnuit' quam praestiterint, multorum licet probris hactenus lacessiti: .cium ramen hoc pet omnes universe oppositae docti inae titulos, summo jure praestandum sit. . lQuare etiam si Romani ad solam Scripturam s. claris aper- tisque verbis disserentem minime provocent i sed agnoscant plures ambigui incertique sensus, in ipsis etiam symboli Apo-.ystolici articulis,sententias occurrere: ideoque, pro definito illo- tuta sensu, ad perpetuam Ecclesiae, Doctorumque illius interpretationem confugiendum esset adant: ta eii quibusdam ex . a illis visum est, placuitque melioris etiam mentis Protestantibus experiris utra paretium clarioribus, magisque pro sua Conseusione expressis scripturis niteretur , ideoque operae preti uni ju- dicavi fore, si quae in controversis maxime fidei punctis, propis iter quae scinduntur Ecclesiae prodiret Confessio solis S. Seripturae verbis concepta, in quam utraque pars co0selati rere neretur. Nam' ex hac manifestum erit, quaenam illarum ad verbum Dei scriptum clarurisque propius accedat. Qudd si vel δtalis Catholicorum deprehem deretur essc ,quae Romanae Confessionis, expressos in Concilio Tridentino articulos, disertius, quam quaevis aliarum partium oppositae Confessionis suae dogmata petoponeret : jam tum amplius dubium nulli etiam Protestantium futurum , inter tot diversas Claristianorum Ecclesias solam Romanam incorruptae Veritatis quae peries alse quam Ecclesiam ex promissione Christi superesse debet ponsessicnem rectὰ tueri. Nam si illae, quae ad solum Verbum Dei scriptum clarumque provocant Ecclesiae, vincantur per hoe ' ipsum ab ea, quae cretera suae propugnationis praesidia deseriti ut pro arbitrici adversariorum tantum in has arena compareat, quid reliquum est, nisi ut illi veritatis salutisque causa in hujus denique partes iube a te volentesque concedant , plus gloriae habituri, dum pie succumbulat, quam cum perver e Ob

His 1git ut rationibus reducti sumus, ut supplicatὶ optimum

20쪽

Mirum vero nonnullos, pacis tam sanctae obtrectatores, repertos in sece sectariorum fuisse, qui & verbis; & lcii-rtis, typisque m ligne liuoc aspirantium ad priscam Eces e- .rtimum his verbis, atque ad illos fautores adi utoresque propositi' destinaretur, quam nulli advertarum partium jure posterit aspernari. Quare utrimque dmissa fuit , & quibus verbis a Catholicis concepta est, .lypisque excusa,aac Frahcq furti in electione oblat , in aula Leopoldi Rigis, Proceribus, aliisque etiam Principibus mense Aprili an .'i's 8. iisdem a Pro testantibus recusa, α passim commuDicata etiam fuit, mense

Et quanquam politicae id temporis rei dissicultate si . iis a m pqn paterea ur de Religionis controversiis componendis soli bicant i 'das cogitationes Proceres Rom. Imperii illic congregatos lui bii Apo- cipe e neque Catholicis suae Rom. Pontificis consensu, de illa illo illo. l conciliatione gravius fiuicquam tractate fas esset: tamen adu, intit. pix libandRm quandam compotionis rationem methodum-isdam et que haec res utrimque a communis salutis amatoribus iustat intibus ςςptR pra: saxa supplicatio tris leges, magna spe reduci io Ari se nis multinum Ps0tς stantium, ad Romanae Ecclesiae tremium,

Fuerunt inter hos deinde, quia ut faciliorem sibi, a itaque post: se accessum ad hanc sterneiecit Ecclesiam , judica eunt convenire , ut summus Pontifex cuivis facultatem sub utraque specie S. Synax in accipiendi faceret. Quam postula - tionem licet Romana sedes justis de causis admittere nonnunquam vici sit; tamen merito dissicilis est, quando vel balneuus recte usurpato otuini metuit, ne temere dissolvatur: 'eletiain aeformidat , ne quoruEdam sub boc indulgentiae velo et ror obtegatur. Verum isti, si ex veritate sentiant, millum e .le hujus praecepti, quod ad omnes etiam idicos pertineat, in viii - , cibile ex Scripturis argumentum fui vere sullum esse; ex S. Literis universe collatis , infra patebit squid est, cur libertatem suam obligari cupiant, atque ex hoc solum desiderio sbi poni , Zobicem d ovile Christi subeundum , patiantur 3 illi daei Donis laquei perfringendi sunt. Satis cuilibet in S. hac rocias esse labet, toto Christo, hoc est illius carne & sanguine sub una etiam specie, satiari. Dedant se Ecclesiae orthodoxae voluntati, deinde etiam facilius quod spe tui, si tamen vellet Uinde sinen i ,a ssec ut v I i.

ero Aldhil nisi

lisettius,onis laxili etiam rum Eo

plicatio

SEARCH

MENU NAVIGATION